Net 30 geworden, maar goed, ik zie hier in dit topic meer mensen van ruim onder de 40 posten, dus schijnbaar mag het gewoon.
Ik merk het sinds een jaar of drie, al kan het zijn dat het feit dat ik door diabetes (in 2008 de diagnose gekregen) vaker moe ben dan vroeger er wel een hand in heeft gehad. Dat heeft een behoefte aan rust opgeleverd. Maar misschien was ik anders ook wel veranderd. Tja, dat zullen we nooit weten. Het is precies op zo'n cruciale leeftijd gebeurd, 27, waarop afscheid nemen van je 'echte' jeugd toch al kan gebeuren.
In ieder geval:-Ik vind mensen die heel bewust met 'hip zijn' bezig zijn al snel een stelletje aanstellers. Houd niet van mensen die te bewust met hun imago bezig zijn. Terwijl ik een jaar of acht geleden juist nog tegen dat soort typetjes opkeek.
-Ik snap de meeste top 40-muziek van tegenwoordig niet, vind het maar overgeproduceerde herrie, gemaakt door een stel plastic poppen. Terwijl ik in principe niets tegen mainstream heb, en ook nooit heb gehad.
-Over muziek gesproken... ik had vijf jaar terug nog niet verwacht dat ik anno nu regelmatig muziek van vér voor m'n geboorte op zou zetten (of muziek waar amper op te dansen valt in z'n algemeenheid), zeker gezien een nogal groot dance-verleden. Kan ik me ook nog iets van herinneren tijdens Koninginnedag in Amsterdam, drie jaar geleden, dat ik al die mensen die op die boten stonden te springen op goedkope housemuziek een stel popi aanstellers vond, zie ook het eerste punt in deze lijst. En die muziek maar vervelend; kan er op die bootjes niet wat anders gedraaid worden dan dat gedreun? Had ik de jaren ervoor, want ik had op dat moment al diverse Koninginnedagen in Amsterdam achter de rug, nooit gedacht... (was overigens ook de laatste keer, dat jaar, deels door m'n gezondheid en deels door minder behoefte aan een dergelijke sfeer)
-Naar het winkelcentrum gaan om naar nieuwe kleding te zoeken gebeurt tegenwoordig als ik signaleer dat ik te weinig heb en het dus NODIG heb. En niet omdat het een nieuw seizoen is (met een bijbehorende nieuwe mode), en je dáárom persé zogenaamd iets nieuws nodig hebt. Zolang het verzorgd is, het me goed staat, en het modern genoeg is om er niet mee voor lul te lopen, vind ik het tegenwoordig allang best. Over hypes lézen blijft leuk, er ook aan meedoen alleen maar als het toevallig bij je past.
-De behoefte om op Facebook te gaan, en daar eindeloos vrienden te 'verzamelen', ontbreekt totaal.
-En ja, er wordt weleens ooit 'mevrouw' tegen me gezegd. Laatst was het nog een keertje 'jongedame', maar het gebeurt steeds minder. Nou ben ik altijd nogal jong geschat en heb ik er éigenlijk altijd wat ouder uit willen zien, maar nu het schijnbaar zover is dat ze 'mevrouw' gaan zeggen weet ik niet of ik dat nou als een compliment moet beschouwen...
(maar ik heb heel zeker een serieuzere uitstraling gekregen door al het gezeik met m'n gezondheid, en dat maakt ook ouder. De rimpels vallen nog wel mee.)
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 03-06-2011 23:55:57 ]