R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
![autism_mystery.jpg?w=239&h=383]afbeelding](http://quietrage.files.wordpress.com/2009/03/autism_mystery.jpg?w=239&h=383]afbeelding)
Algemeen
• http://www.ggz.nl - Algemene hulpverlening
• De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) maakt zich al 30 jaar sterk voor mensen met autisme en hun ouders.
Ons doel is de maatschappelijke positie van kinderen en volwassenen met autisme te versterken. Wij proberen een bijdrage te leveren aan de vermindering of de oplossing van de problemen waar kinderen en volwassenen met autisme mee te maken hebben: www.autisme.nl
• Het LNA stimuleert aangepast onderwijs en goede ondersteuning voor leerlingen met autisme in het regulier en speciaal basisonderwijs, voorgezet onderwijs en beroepsonderwijs door deskundigheidsbevordering en uitwisseling van kennis en ervaring.
In iedere regio zijn steunpunten autisme ingericht, die scholen ondersteuning bieden in de vorm van consultatie, voorlichting, scholing en regionale samenwerking. Inmiddels zijn er 64 van deze regionale steunpunten autisme. De regionale steunpunten autisme worden gecoördineerd door het LNA en komen regelmatig bijeen om expertise en innovatie op het gebied van autisme uit te wisselen: www.landelijknetwerkautisme.nl
• Het convenant Autisme is een landelijke afspraak met als doel vanuit een gezamenlijk aanpak van convenantpartners de zorg en ondersteuning aan mensen met autisme te verbeteren. Op de website
staan de samenwerkingsverbanden per regio met een contactpersoon en interessante links naar andere websites: www.convenantautisme.nl
• MEE is een organisatie voor mensen met een beperking. De organisatie is verspreid over heel Nederland. MEE adviseert, ondersteunt en wijst de weg. U kunt hier terecht met vragen op het gebied van onderwijs, opvoeding, wonen, werken, sociale voorzieningen, inkomen, vervoer en vrije tijd: www.mee.nl
• PAS Nederland is een belangenvereniging voor normaal begaafde volwassenen met autisme: www.pasnederland.nl
• Het Autisme Info Centrum is een informatie- en documentatiecentrum voor (ouders en partners van) mensen met autisme. De centra worden bemand door vrijwilligers: www.autismeinfocentrum.nl
• Doel van het ’Hoofdkwartier’ is het vergroten van begrip voor mensen met autisme. Het is daarom van groot belang veel mensen in de gelegenheid worden gesteld het hoofd te bezoeken: www.stapindewereldvan.nl
• Amerikaanse site over steun aan familie en vrienden van mensen met Asperger: www.faaas.org
• Amerikaanse site met wetenschappelijk nieuws rond autisme: www.sciencedaily.com/news/mind_brain/autism
Regionale sites/initiatieven
• De Sarr (expertise centrum autisme zhz) is een specialistisch autismeteam, onderdeel van Parnassia Bavo Groep, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ). De Sarr is HKZ gecertificeerd.
De Sarr houdt zich specifiek bezig met hulpverlening aan personen met een autisme spectrum stoornis en hun omgeving: www.sarr.nl/
• REC Oost Nederland is een samenwerkingsverband van een aantal scholen voor Speciaal Onderwijs en Voortgezet Speciaal Onderwijs voor kinderen met gedragsproblemen- of psychiatrische problemen, ontwikkelingsstoornissen (autisme-spectrum-stoornissen e.d.), veelal in samenhang met andere problemen. Voor plaatsing op één van de REC-scholen of voor een rugzakje heeft u een indicatie nodig: www.recoost.nl
• Het Dr Leo Kannerhuis (www.leokannerhuis.nl) heeft samen met de RINO groep, Rivierduinen (Centrum Autisme Leiden), Amarant Tilburg, de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) en Sint Marie Eindhoven het initiatief genomen tot de oprichting van het KAN (Kenniscentrum Autisme Nederland). Dit initiatief heeft geleid tot een samenwerkingsovereenkomst. Doel van de samenwerking binnen het KAN is Kennisontwikkeling, netwerkontwikkeling, kennisoverdracht en zorgvernieuwing op het gebied van Autisme in Nederland: www.kcan.nl
Een paar sites om eens te bekijken
http://www.autivision.nl
http://autisme-pdd-nos.startpagina.nl/
http://autisme.startpagina.nl/
http://www.pdd-nos.nl/
http://autisme-pdd-nos-adhd.hyves.nl
http://www.autsider.net Online community, met informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://ongeschikt.punt.nl Website van onze user Logician
http://www.autismecentraal.nl
Wil je een site of iets plaatsen in de OP? Doe het door de OP via de wiki aan te passen.
Geen idee hoe dat moet, vragen mag altijd. En we helpen graag!
Geen zin om serieus te zijn en gewoon ff lekker te kletsen met lotgenoten ga dan naar ons IRC kanaal: http://irc.tweakers.net/pdd
Snap je niet hoe je erin komt..vraag maar raak!
De OP staat hier.
Het einde van de dag is nabij als kleine mensen lange schaduwen werpen.
Sorry, had ik ook nog de lapo... 
En het is voor het eerst dat ik een nieuw topic open, dus als er dingen gedaan moeten worden, roept u maar....
En het is voor het eerst dat ik een nieuw topic open, dus als er dingen gedaan moeten worden, roept u maar....
Het einde van de dag is nabij als kleine mensen lange schaduwen werpen.
Voor de zekerheid mijn laatste post ook nog maar een keertje.
quote van Von Preussen:
Dat is niet zo heel mooi, soms ben ik daar wel erg mee bezig, een vriendin die echt van me houdt zou wel fijn zijn. Maar aan de andere kant, of ik in staat ben om een relatie te hebben dat weet ik ook niet.
Laat ik vooropstellen dat ik jou niet ken en dat iedere situatie, iedere persoon uniek is. Maar ik wil dit toch even kwijt, misschien dat het jou en anderen een hart onder de riem steekt.
In 2001 heb ik op Chatplaza mijn vriendin leren kennen. Het klikte al vrij snel, we "praatten " veel en vaak. Dan komt het moment dat je een keer in real life wilt afspreken. Daar was ze heel erg terughoudend over. Afspreken, dan op het laatste moment weer afzeggen van haar kant, bellen wilde ze niet. Ik werd er een beetje wanhopig van op een gegeven moment.
Totdat, uiteindelijk, het hoge woord er uitkwam en ze vertelde dat ze autisme had en bang was dat ik haar in het echt niet leuk zou vinden. Daar veel over gepraat uiteraard, en na ongeveer 17 maanden nadat we elkaar voor het eerst gesproken hadden, elkaar voor het eerst ontmoet.
Tijdens het chatten had ik al gemerkt, en daar hadden we ook uitvoerig over gesproken, dat ik heel veel dingen bij haar herkende, alleen had zij het dan wat "zwaarder". Het je niet thuis voelen in grote mensenmassa's, niet graag in een grote groep mensen het woord voeren (terwijl 1 op 1 juist wel heel behoorlijk gaat), de rust die je nodig hebt om bij te komen na een drukke dag met veel indrukken, de vaste structuren die nodig zijn, de zogenaamde fiepdingetjes, ga zo maar door...
Zoals gezegd, ik herkende het. Ik wil mijzelf niet het label opplakken, maar ik begrijp wel beter waar het vandaan komt nu ik mij er ook meer in hebt verdiept.
Inmiddels zijn we ruim 8 jaar verder en zijn we nog steeds heel erg gelukkig samen. Ik weet wat zij nodig heeft en vind het zelf eigenlijk ook best prettig. En we leren van elkaar, gek genoeg. Soms fiept zij (mathematische astrofysica, alstublieft...) en de andere keer ik. (meestal auto's) Dan kijken we elkaar soms aan en schieten in de lach als we door hebben dat we teveel doordraven.
Ik besef dat ik veel geluk heb gehad. En niet om mezelf op een voetstuk te plaatsen, maar ik denk dat zij het ook heeft gehad. We leren van elkaar, en ik heb de indruk dat het met haar beter gaat dan toen ik haar leerde kennen. Heeft volgens mij ook veel te maken met vertrouwen in dit geval. Natuurlijk, de kans dat het overgaat is klein. Maar we kunnen er nu allebei steeds beter mee omgaan. Dat is een leerproces.
Zo, dat was een flink lange post. Ik hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen dat ik hier heb gepost.
quote van Von Preussen:
Dat is niet zo heel mooi, soms ben ik daar wel erg mee bezig, een vriendin die echt van me houdt zou wel fijn zijn. Maar aan de andere kant, of ik in staat ben om een relatie te hebben dat weet ik ook niet.
Laat ik vooropstellen dat ik jou niet ken en dat iedere situatie, iedere persoon uniek is. Maar ik wil dit toch even kwijt, misschien dat het jou en anderen een hart onder de riem steekt.
In 2001 heb ik op Chatplaza mijn vriendin leren kennen. Het klikte al vrij snel, we "praatten " veel en vaak. Dan komt het moment dat je een keer in real life wilt afspreken. Daar was ze heel erg terughoudend over. Afspreken, dan op het laatste moment weer afzeggen van haar kant, bellen wilde ze niet. Ik werd er een beetje wanhopig van op een gegeven moment.
Totdat, uiteindelijk, het hoge woord er uitkwam en ze vertelde dat ze autisme had en bang was dat ik haar in het echt niet leuk zou vinden. Daar veel over gepraat uiteraard, en na ongeveer 17 maanden nadat we elkaar voor het eerst gesproken hadden, elkaar voor het eerst ontmoet.
Tijdens het chatten had ik al gemerkt, en daar hadden we ook uitvoerig over gesproken, dat ik heel veel dingen bij haar herkende, alleen had zij het dan wat "zwaarder". Het je niet thuis voelen in grote mensenmassa's, niet graag in een grote groep mensen het woord voeren (terwijl 1 op 1 juist wel heel behoorlijk gaat), de rust die je nodig hebt om bij te komen na een drukke dag met veel indrukken, de vaste structuren die nodig zijn, de zogenaamde fiepdingetjes, ga zo maar door...
Zoals gezegd, ik herkende het. Ik wil mijzelf niet het label opplakken, maar ik begrijp wel beter waar het vandaan komt nu ik mij er ook meer in hebt verdiept.
Inmiddels zijn we ruim 8 jaar verder en zijn we nog steeds heel erg gelukkig samen. Ik weet wat zij nodig heeft en vind het zelf eigenlijk ook best prettig. En we leren van elkaar, gek genoeg. Soms fiept zij (mathematische astrofysica, alstublieft...) en de andere keer ik. (meestal auto's) Dan kijken we elkaar soms aan en schieten in de lach als we door hebben dat we teveel doordraven.
Ik besef dat ik veel geluk heb gehad. En niet om mezelf op een voetstuk te plaatsen, maar ik denk dat zij het ook heeft gehad. We leren van elkaar, en ik heb de indruk dat het met haar beter gaat dan toen ik haar leerde kennen. Heeft volgens mij ook veel te maken met vertrouwen in dit geval. Natuurlijk, de kans dat het overgaat is klein. Maar we kunnen er nu allebei steeds beter mee omgaan. Dat is een leerproces.
Zo, dat was een flink lange post. Ik hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen dat ik hier heb gepost.
Het einde van de dag is nabij als kleine mensen lange schaduwen werpen.
Ja dat is nieuw met reeksen waar je in hebt gepost, kan best handig zijn.quote:Op dinsdag 26 april 2011 01:15 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik kreeg dit deel al in my AT terwijl ik nog niet gepost had...
Voorzienigheid
-weg-
Dat is ook inderdaad wel handig jaquote:Op dinsdag 26 april 2011 01:24 schreef Auti het volgende:
[..]
Ja dat is nieuw met reeksen waar je in hebt gepost, kan best handig zijn.
Jou bijdragequote:
Sorry, had ik ook nog de lapo...
En het is voor het eerst dat ik een nieuw topic open, dus als er dingen gedaan moeten worden, roept u maar....
Misschien aan een modje vragen voor een andere topictitel, verzin iets leuks!
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
@Bargehassus ; vervang de ontmoetingsplaats door Fok! en je hebt mijn verhaal 
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Hier een linkje naar een artikel in de Trouw over ADHD en ASS: het zijn geen nieuwe ziektes. (Niks geen modegril dus!)
http://www.ggznederland.n(...)04-2011_09-42-55.pdf
quote uit dit artikel:
"Kinderen en volwassen met mildere vormen van ADHD en ASS hebben nu meer last van hun ziekte. De hoge eisen die aan mensen worden gesteld door het razend tempo van het moderne leven, de enorme toename van prikkels en afname van structuur en voorspelbaarheid, maken dat mensen die vroeger op school en in een vastomlijnde werkkring goed mee konden, nu buiten de boot komen te vallen"
Ik heb hier vaak genoeg aangegeven dat het voor ASS-ers 50 jaar geleden veel makkelijker zou zijn geweest, omdat de maatschappij toen normale eisen stelden aan mensen ipv de absurde eisen vandaag de dag.
Dit artikel is niet van een incompetente journalist, maar is geschreven door deskundigen die weten waar ze over praten.
Laten de ambtenaren van SZW en de rechtse poltiek in het bijzonder deze quote maar eens goed doordringen. VRAAG DE MENSEN OM WIE HET GAAT NIET HET ONMOGELIJKE!
[ Bericht 4% gewijzigd door EchtGaaf op 26-04-2011 11:56:15 ]
http://www.ggznederland.n(...)04-2011_09-42-55.pdf
quote uit dit artikel:
"Kinderen en volwassen met mildere vormen van ADHD en ASS hebben nu meer last van hun ziekte. De hoge eisen die aan mensen worden gesteld door het razend tempo van het moderne leven, de enorme toename van prikkels en afname van structuur en voorspelbaarheid, maken dat mensen die vroeger op school en in een vastomlijnde werkkring goed mee konden, nu buiten de boot komen te vallen"
Ik heb hier vaak genoeg aangegeven dat het voor ASS-ers 50 jaar geleden veel makkelijker zou zijn geweest, omdat de maatschappij toen normale eisen stelden aan mensen ipv de absurde eisen vandaag de dag.
Dit artikel is niet van een incompetente journalist, maar is geschreven door deskundigen die weten waar ze over praten.
Laten de ambtenaren van SZW en de rechtse poltiek in het bijzonder deze quote maar eens goed doordringen. VRAAG DE MENSEN OM WIE HET GAAT NIET HET ONMOGELIJKE!
[ Bericht 4% gewijzigd door EchtGaaf op 26-04-2011 11:56:15 ]
Tja bingo! ding ding ding ding ding! Ik zeg toch.. de meer meer meer en veel veel veel maatschappij. Ik kan dat niet, ik ben dat niet en ik hou het niet meer bij.
-weg-
Exactquote:
Tja bingo! ding ding ding ding ding! Ik zeg toch.. de meer meer meer en veel veel veel maatschappij. Ik kan dat niet, ik ben dat niet en ik hou het niet meer bij.
Deze maatschappij maakt meer kapot dan je lief is......
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat de AD(H)D-ers en ASS-ers er alleen last van hebben. De mensen die ik om me heen om zie vallen zijn vooral de 'gezonde' mensen die door complete stress en werkdruk overspannen raken.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Daar heb je gelijk in. De idioterie van deze maatschappij treft zelf vele NT-ers. Maar ASS-ers vallen eerder met bosjes uit.quote:
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat de AD(H)D-ers en ASS-ers er alleen last van hebben. De mensen die ik om me heen om zie vallen zijn vooral de 'gezonde' mensen die door complete stress en werkdruk overspannen raken.
Waarom willen we dit eigenlijk met zijn allen
Aan de andere kant ben ik bang dat sommige diagnoses ook wel erg snel getrokken worden tegenwoordig. Iedereen moet speciaal zijn, zijn ze niet hyperintelligent dat hebben ze wel een lichamelijk excuus waardoor ze niet uitblinken want (god verbied!) je kind zou maar in de middenmoot vallen.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Dat is ook zeker waar, normale mensen kunnen erg psychisch in de knoop raken door overbelasting. Zo zou je sommige vormen van overspannen/stress/overwerkt best wel kunnen vergelijken met een ASS overload. Best wel een beetje boel eigenlijk.quote:
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat de AD(H)D-ers en ASS-ers er alleen last van hebben. De mensen die ik om me heen om zie vallen zijn vooral de 'gezonde' mensen die door complete stress en werkdruk overspannen raken.
Dat brengt mij ook weer op het puntje dat je naast de schone en imposante linkedin profielen en showoff gedrag lang niet altijd kan zien wat er achter de schermen gebeurd. Vaak krijgt zo iemand een moment in zijn leven waarin hij een keiharde klap krijgt te verwerken of zichzelf heel erg tegenkomt. Of echtscheidingen, wegbezuinigd worden, faillisementen etc.
Heel veel mensen krijgen ook de zgn midlife crisis e.d. Dan zijn ze zichzelf in de haast voorbijgelopen. Wat dat allemaal betreft heeft het zeker raakvlakken, ware het niet dat deze mensen wel onbelemmerd aan hun carriere/leven hebben kunnen beginnen en dit lang vol hebben weten te houden.
-weg-
quote:
Waarom willen we dit eigenlijk met zijn allen
-weg-
Vader van m'n ex zit al 20 jaar overspannen thuis, die was bank-directeur... die man is zodanig weggepest dat hij tegenwoordig al in paniek raakt als ie aan het stofzuigen is en de telefoon gaat.
Gezond zijn != gezond blijven natuurlijk
Gezond zijn != gezond blijven natuurlijk
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Het is een kwestie van oorzaak en gevolg...quote:
Aan de andere kant ben ik bang dat sommige diagnoses ook wel erg snel getrokken worden tegenwoordig. Iedereen moet speciaal zijn, zijn ze niet hyperintelligent dat hebben ze wel een lichamelijk excuus waardoor ze niet uitblinken want (god verbied!) je kind zou maar in de middenmoot vallen.
Het is echt niet zo dat ouders staan te springen om een labeltje voor hun kind. Natuurlijk niet. Dat er meer diagnoses worden gesteld heeft alles te maken dat ASS in de huidige doorgeschoten maatschappij van presteren en sociaal functioneren, problemen veel eerder aan het licht brengen:
quote uit het artikel:
"Tegenwoordig moeten kleuters al in staat zijn om zich in een overladen omgeving te concentreren op taken die zij bij voorkeur in groepjes moeten uitvoeren. Een onmogelijk opgave voor kinderen met al een lichte vorm van ADHD en/of ASS"
Halleluja
Volsterkt idioot. Kleuters n.b. Straks baby's= 
En dan gebeurt er dit : de juf signaleert dan dan een kind niet goed mee kan doen. ( gek he?
) Hoppa kind belandt in het traject---->diagnose. 
En dan denken dat ze met een pilletje en therapie het probleem wel kunnen oplossen. Want de maatschappij is toch maakbaar?
[ Bericht 0% gewijzigd door EchtGaaf op 26-04-2011 12:41:17 ]
Oh dat zou ik ook niet 123 durven hoor. Ik heb mij ook gewoon stil gehouden, de gesprekstof was machtig interessantquote:
@Auti: Ik moest lachen om die dames in de achtertuin... Ik stel me dan helemaal voor dat je die een paar dagen later bij de bakker of de supermarkt tegenkomt en dan nét iets te luid op wat pikante details terugkomt... (Maar even eerlijk: dat dénk ik dan wel, maar dat dúrf ik dan ook weer niet hoor.)
Zo'n inwijding in de vrouwelijke geest maak je zelden mee . Toen ze zich een beetje geneerde en giechelend schamend hardop afvroegen wie het allemaal wel niet gehoord zou moeten hebben wou ik ook echt graag hard roepen; nou, de hele buurt hoor!
Maar dat heb ik niet gedaan.
-weg-
De horror ja. In groep 3 had ik ook meer aandacht nodig dan de rest van de klas. Kost teveel energie, dus hoppa, door de molenquote:
[..]
Het is een kwestie van oorzaak en gevolg...
Het is echt niet zo dat ouders staan te springen om een labeltje voor hun kind. Natuurlijk niet. Dat er meer diagnoses worden gesteld heeft alles te maken dat ASS in de huidige doorgeschoten maatschappij van presteren en sociaal functioneren, problemen veel eerder aan het licht brengen:
quote uit het artikel:
"Tegenwoordig moeten kleuters al in staat zijn om zich in een overladen omgeving te concentreren op taken die zij bij voorkeur in groepjes moeten uitvoeren. Een onmogelijk opgave voor kinderen met al een lichte vorm van ADHD eb/of ASS"
Halleluja
En dan gebeurt er dit : de juf signaleert dan dan ene kind niet goed mee kan doen. Hoppa kind beland in het traject.
En dan denken dat ze met een pilletje en therapie het probleem wle kunne oplossen. Want de maatschappij is toch maakbaar?
Trouwens, EchtGaaf, ik vond je eerst maar een rare kwast (
) maar nu begrijp ik je een stuk beter Niet alleen dit specifieke onderwerp, maar op zijn algemeen
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
Dank jequote:
[..]
De horror ja. In groep 3 had ik ook meer aandacht nodig dan de rest van de klas. Kost teveel energie, dus hoppa, door de molen
Trouwens, EchtGaaf, ik vond je eerst maar een rare kwast (
Ik probeer mijn best te doen.
Ik waardeer je eerlijkheid en uitgesprokenheid.
Ik denk dat het van alles een beetje is... de klassen zijn (althans op mijn oude basisschool) kleiner dan voorheen... waar wij met 30 koters in een klas zaten zitten ze er nu met 15 a 20 (max).quote:
[..]
Het is een kwestie van oorzaak en gevolg...
Het is echt niet zo dat ouders staan te springen om een labeltje voor hun kind. Natuurlijk niet. Dat er meer diagnoses worden gesteld heeft alles te maken dat ASS in de huidige doorgeschoten maatschappij van presteren en sociaal functioneren, problemen veel eerder aan het licht brengen:
quote uit het artikel:
"Tegenwoordig moeten kleuters al in staat zijn om zich in een overladen omgeving te concentreren op taken die zij bij voorkeur in groepjes moeten uitvoeren. Een onmogelijk opgave voor kinderen met al een lichte vorm van ADHD eb/of ASS"
Halleluja
En dan gebeurt er dit : de juf signaleert dan dan een kind niet goed mee kan doen. ( gek he?
En dan denken dat ze met een pilletje en therapie het probleem wle kunne oplossen. Want de maatschappij is toch maakbaar?
Als je dus een beetje een degelijke leraar heeft heeft hij/zij ook beter inzicht in de kinderen. Ik werd neergezet als 'Mark is zeer stil, het is dat we een rapport moesten schrijven voor hem anders hadden we niet door dat hij er was'.
Daar is verder nooit wat mee gedaan, je had rustige en drukke kinderen en dat was het dan. Daar werden geen labeltjes op geplakt verder.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Groep 2, basisschool, daar zat ik vaak in een hoekje of onder een bureau. Veel tekenen en de automatische puntenslijper was mijn vriend. Wat een mooi apparaat!quote:
"Tegenwoordig moeten kleuters al in staat zijn om zich in een overladen omgeving te concentreren op taken die zij bij voorkeur in groepjes moeten uitvoeren. Een onmogelijk opgave voor kinderen met al een lichte vorm van ADHD eb/of ASS"[/i]
Daar zijn dan ook heel wat potloden in verdwenen En ik vond het allemaal stomme kinderen die allemaal domme dingen deden en irritante spelletjes. Maar ik had mijn puntenslijper. Tot op een dag een meisje ging zeggen dat mijn moeder een dikke kont had.. en toen had ik haar in haar kont geprikt met een scherp potlood en zei ik dat ze zelf een dikke kont had.. Toen was er geen puntenslijper meer
-weg-
Dat klopt. Maar toen waren de eisen aan kinderen stukken lager dan nu het geval is... Ik verwijs je nog even naar het artikel. Er was in die tijd ook veel minder over de onderliggende oorzaken bekend..laat staan dat ze gediagnosticeerd werden.quote:
[..]
Ik denk dat het van alles een beetje is... de klassen zijn (althans op mijn oude basisschool) kleiner dan voorheen... waar wij met 30 koters in een klas zaten zitten ze er nu met 15 a 20 (max).
Als je dus een beetje een degelijke leraar heeft heeft hij/zij ook beter inzicht in de kinderen. Ik werd neergezet als 'Mark is zeer stil, het is dat we een rapport moesten schrijven voor hem anders hadden we niet door dat hij er was'.
Daar is verder nooit wat mee gedaan, je had rustige en drukke kinderen en dat was het dan. Daar werden geen labeltjes op geplakt verder.
Hoewel Asperger in de jaren 40 was beschreven door de gelijknamige arts, is het syndroom tot begin jaren 80 (!) in de bureaula blijven liggen. Ergens in de jaren 80 belandde het pas in de DSM (IV) .
Een rare kwast!quote:
Trouwens, EchtGaaf, ik vond je eerst maar een rare kwast (
Dan mag je wel Robuust zijn, maar ik zie je toch echt niet snel een volwassen kerel in een pot verf dopen om er vervolgens mee te gaan schilderen
Een rare kwast.. ik had er wel van gehoord hoor, maar toch.. waar komt dat dan vandaan vraag ik mij dan af? Maar ik ben dan ook een maffe hamer
-weg-
Zeer herkenbaar hoor. Nooit meedoen met de meute maar altijd bezig met `andere op zichzelf gerichte dingetjes` Apart.quote:
[..]
Groep 2, basisschool, daar zat ik vaak in een hoekje of onder een bureau. Veel tekenen en de automatische puntenslijper was mijn vriend. Wat een mooi apparaat!
En ik vond het allemaal stomme kinderen die allemaal domme dingen deden en irritante spelletjes. Maar ik had mijn puntenslijper. Tot op een dag een meisje ging zeggen dat mijn moeder een dikke kont had.. en toen had ik haar in haar kont geprikt met een scherp potlood en zei ik dat ze zelf een dikke kont had.. Toen was er geen puntenslijper meer
Maar wat heb jij met potloden?
Toen ik klein was speelden mijn neefjes en nichtjes buiten. Ik zat altijd in de meterkast. Eindeloos kijken naar de meters
Bij ons gebruiken ze die uitdrukking ookquote:
[..]
Een rare kwast!
Dan mag je wel Robuust zijn, maar ik zie je toch echt niet snel een volwassen kerel in een pot verf dopen om er vervolgens mee te gaan schilderen
Een rare kwast.. ik had er wel van gehoord hoor, maar toch.. waar komt dat dan vandaan vraag ik mij dan af? Maar ik ben dan ook een maffe hamer
Een maf kanon vind ik ook wel leuk
Oh dat was vroeger.. ik heb er nu niet veel meer mee, maar potloden moeten wel goed zijn.quote:
Maar wat heb jij met potloden?
Toen ik klein was speelden mijn neefjes en nichtjes buiten. Ik zat altijd in de meterkast. Eindeloos kijken naar de meters
Maar het heeft ook wel te maken met mijn opa denk ik en dat ik daar vroeger veel "les" van kreeg. Ik wist toen ook alles van hardheid en had ook alles, dat is nu een stuk minder maar kan het zo weer bijspijkeren. Was vroeger ook wel bezig met houtskool, allemaal door "Oop".
Maar in de tijd van groep 2 was het vooral de puntenslijpmachine... het geluid, het resultaat.. ik vond het geweldig!
Haha @ meterkast, ik had zoiets met de wasmachine en molens. Mo noemde ik dat dan, maakte ook niet uit waar je was of hoe ver een molen ook stond of wat dan ook.. Zaten we in de auto en dan was het inene; MOOO!!! MO!!! MO!!! en mijn ouders ???? maar verrek... ergens heel klein in de verte stond er dan inderdaad een "mo" (niet mijn molen, vriend!
)Het draait heh.. dat is wel heel typisch geloof ik, kan nu ook nog steeds staren naar een plaffondventilator ofzo
Moet ik nog kopen trouwens; newton's cradle... ook mooi, mijn opa had een mooie.
Weet je dat ik dan ook veel beter kan denken, als ik naar een molen kijk oid? Raar heh?
-weg-
De eisen waren wellicht minder, de groepsactiviteiten niet... dat is altijd al 1 van de pilaren geweest van het basisschoolonderwijs. Misschien bagatelliseer ik nu e.e.a. maar ik heb niet het idee dat mijn neefje/nichtje (10 / 12 jaar jonger) het nu zoveel drukker hadden op de basisschool.quote:
[..]
Dat klopt. Maar toen waren de eisen aan kinderen stukken lager dan nu het geval is... Ik verwijs je nog even naar het artikel. Er was in die tijd ook veel minder over de onderliggende oorzaken bekend..laat staan dat ze gediagnosticeerd werden.
Hoewel Asperger in de jaren 40 was beschreven door de gelijknamige arts, is het syndroom tot begin jaren 80 (!) in de bureaula blijven liggen. Ergens in de jaren 80 belandde het pas in de DSM (IV) .
Natuurlijk kregen ze wat andere dingen (geen breien/haken/punniken meer maar wel computeronderwijs). Maar de werkdruk daar lag niet hoger...
Op de MAVO/HAVO/VWO is er ook weinig veranderd wat ik heb meegekregen, het probleem daar ligt hem er vooral in dat structuur is ingeruild voor vrij in te vullen studie-uren e.d. daar zullen de ASS-ers het dan weer moeilijk mee hebben, maar de algehele werkdruk is daar nagenoeg niet veranderd (wat ik ook heb begrepen van vrienden die leraar/lerares zijn).
Het enige wat ik heb zien veranderen is de mate waarin ouders willen dat hun kroost speciaal is en de hoeveelheid labeltjes die er in elke klas zaten (ADHD, ASS, Dyslectisch etc.)
En onderschat ook de rol van de ouders niet in de werkdruk die de kinderen wordt opgelegd... naast school moeten ze ook nog lid zijn van 1 (liefst 2) sportverenigingen, hun zwemdiploma halen etc etc.
in het kort; ik denk dat het eisenpakket aan de kinderen vanuit de scholen niet zozeer veranderd is, maar de drang om te presteren (en indirect dus de drang om BETER te zijn dan anderen) zoveel druk bij iedereen neerlegt dat ze er uiteindelijk aan onderdoor gaan.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Hehe, ik was gefascineerd door de tv... vooral het testbeeld en de 'sneeuw'.quote:
[..]
Zeer herkenbaar hoor. Nooit meedoen met de meute maar altijd bezig met `andere op zichzelf gerichte dingetjes` Apart.
Maar wat heb jij met potloden?
Toen ik klein was speelden mijn neefjes en nichtjes buiten. Ik zat altijd in de meterkast. Eindeloos kijken naar de meters
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik kom later nog even terug op jullie reacties
Maar het geposte artikel door Friek in POL/SC kan ik even niet onthouden :
[POLCafe#1882] [optioneel]
Auti....Think Different is hierop van toepassing.
De Bom van Doe Maar.... nostalgie
Maar het geposte artikel door Friek in POL/SC kan ik even niet onthouden :
[POLCafe#1882] [optioneel]
Auti....Think Different is hierop van toepassing.
De Bom van Doe Maar.... nostalgie
ik vind het nog steeds apart dat ASS een ziekte word genoemd, ik heb er zelf namelijk weinig last van. het zijn andere die er problemen mee hebben en er moeilijk over gaan doen. voor mij word het pas irritant als ik er bewust van word dat ik niet zo gezien word als ik zelf denk dat ik ben.quote:Op dinsdag 26 april 2011 11:42 schreef EchtGaaf het volgende:
Hier een linkje naar een artikel in de Trouw over ADHD en ASS: het zijn geen nieuwe ziektes. (Niks geen modegril dus!)
http://www.ggznederland.n(...)04-2011_09-42-55.pdf
quote uit dit artikel:
"Kinderen en volwassen met mildere vormen van ADHD en ASS hebben nu meer last van hun ziekte. De hoge eisen die aan mensen worden gesteld door het razend tempo van het moderne leven, de enorme toename van prikkels en afname van structuur en voorspelbaarheid, maken dat mensen die vroeger op school en in een vastomlijnde werkkring goed mee konden, nu buiten de boot komen te vallen"
Ik heb hier vaak genoeg aangegeven dat het voor ASS-ers 50 jaar geleden veel makkelijker zou zijn geweest, omdat de maatschappij toen normale eisen stelden aan mensen ipv de absurde eisen vandaag de dag.
Dit artikel is niet van een incompetente journalist, maar is geschreven door deskundigen die weten waar ze over praten.
Laten de ambtenaren van SZW en de rechtse poltiek in het bijzonder deze quote maar eens goed doordringen. VRAAG DE MENSEN OM WIE HET GAAT NIET HET ONMOGELIJKE!
Why can't they aim for my impenetrable body armor like everybody else!?
Dank voor het artikel, het beschrijft precies mijn ervaring met vele mede-studenten (bedrijfskunde).quote:
Ik kom later nog even terug op jullie reacties
Maar het geposte artikel door Friek in POL/SC kan ik even niet onthouden :
[POLCafe#1882] [optioneel]
Auti....Think Different is hierop van toepassing.
De Bom van Doe Maar.... nostalgie
Oppervlakige type's die geilen op goede cijfers en complete CV-hengsten zijn, ze doen allerlei bestuursfuncties omwille hun CV en niet hun eigen interesse.
Niet alleen qua carriere, maar ook qua vrije tijd doen ze alleen dat waarvan ze denken dat het "cool" is. Allemaal bezoeken ze dezelfde feesten, doen ze dezelfde rondreis door Azie of Australie enz. enz.
Het doen en laten van veel van die mensen wordt bepaald door wat ze denken wat hun vooruit brengt en niet meer door hun eigen interesse of nieuwschierigheid. Heel erg jammer, vooral omdat deze mensen ook niet in staat zijn om buiten hun eigen denken uit te breken.
Goede cijferlijst, paar relevante baantjes erbij en dat is het.
Saaie mensen zijn dat, grijze muizen. Maar precies wat grote organisaties zoeken, mensen die (op hoog niveau) in feite nog standaard productiewerk doen. Heb een paar clubgenoten die straks bij PWC / Ernst & Young etc. gaan werken als accountant......vreselijk saai lijkt me dat en met 30.000 bruto per jaar (beginsalaris) verdient het ook nog eens geen flikker.
Zelf zou ik het niet kunnen, ik zou compleet kapot gaan in een (werk)omgeving waar alles alleen maar om oppervlakkige status gaat en in een baan waar je je eigen creativiteit (in mijn geval ondernemerschap) niet kwijt kunt. Vorige week een leuk idee gehad en vanavond maar eens met een vriend daarover bellen, mischien dat het de eerste stap tot een eigen onderneming en mijn ontsnapping aan de verstikking van het grote bedrijfsleven vormt.
Gelukkig kom je af en toe op de uni ook nog wel eens een interessant persoon tegen, die heeft meestal ook dezelfde (teleurstellende) ervaring meegemaakt. Alleen daarmee kan je dan wel lekker eindeloos wegpraten over de meest uiteenlopende onderwerpen.
Dank voor jouw verhaal, het doet me deugd om te zien dat er toch ook positieve voorbeelden zijn.quote:
Voor de zekerheid mijn laatste post ook nog maar een keertje.
quote van Von Preussen:
Dat is niet zo heel mooi, soms ben ik daar wel erg mee bezig, een vriendin die echt van me houdt zou wel fijn zijn. Maar aan de andere kant, of ik in staat ben om een relatie te hebben dat weet ik ook niet.
Laat ik vooropstellen dat ik jou niet ken en dat iedere situatie, iedere persoon uniek is. Maar ik wil dit toch even kwijt, misschien dat het jou en anderen een hart onder de riem steekt.
In 2001 heb ik op Chatplaza mijn vriendin leren kennen. Het klikte al vrij snel, we "praatten " veel en vaak. Dan komt het moment dat je een keer in real life wilt afspreken. Daar was ze heel erg terughoudend over. Afspreken, dan op het laatste moment weer afzeggen van haar kant, bellen wilde ze niet. Ik werd er een beetje wanhopig van op een gegeven moment.
Totdat, uiteindelijk, het hoge woord er uitkwam en ze vertelde dat ze autisme had en bang was dat ik haar in het echt niet leuk zou vinden. Daar veel over gepraat uiteraard, en na ongeveer 17 maanden nadat we elkaar voor het eerst gesproken hadden, elkaar voor het eerst ontmoet.
Tijdens het chatten had ik al gemerkt, en daar hadden we ook uitvoerig over gesproken, dat ik heel veel dingen bij haar herkende, alleen had zij het dan wat "zwaarder". Het je niet thuis voelen in grote mensenmassa's, niet graag in een grote groep mensen het woord voeren (terwijl 1 op 1 juist wel heel behoorlijk gaat), de rust die je nodig hebt om bij te komen na een drukke dag met veel indrukken, de vaste structuren die nodig zijn, de zogenaamde fiepdingetjes, ga zo maar door...
Zoals gezegd, ik herkende het. Ik wil mijzelf niet het label opplakken, maar ik begrijp wel beter waar het vandaan komt nu ik mij er ook meer in hebt verdiept.
Inmiddels zijn we ruim 8 jaar verder en zijn we nog steeds heel erg gelukkig samen. Ik weet wat zij nodig heeft en vind het zelf eigenlijk ook best prettig. En we leren van elkaar, gek genoeg. Soms fiept zij (mathematische astrofysica, alstublieft...) en de andere keer ik. (meestal auto's) Dan kijken we elkaar soms aan en schieten in de lach als we door hebben dat we teveel doordraven.
Ik besef dat ik veel geluk heb gehad. En niet om mezelf op een voetstuk te plaatsen, maar ik denk dat zij het ook heeft gehad. We leren van elkaar, en ik heb de indruk dat het met haar beter gaat dan toen ik haar leerde kennen. Heeft volgens mij ook veel te maken met vertrouwen in dit geval. Natuurlijk, de kans dat het overgaat is klein. Maar we kunnen er nu allebei steeds beter mee omgaan. Dat is een leerproces.
Zo, dat was een flink lange post. Ik hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen dat ik hier heb gepost.
Alleen merk ik dat het me ongerust maakt dat dit iets is waar ik geen controle over heb, je kan immers niet afdwingen iemand tegen te komen die "leuk" is.
Je kunt het niet afdwingen, je kunt wel de kansen vergroten in jouw voordeel... ben mijn huidige vriendin/aanstaande tegengekomen in het muziekforum hier op fok bijv.quote:
[..]
Dank voor jouw verhaal, het doet me deugd om te zien dat er toch ook positieve voorbeelden zijn.
Alleen merk ik dat het me ongerust maakt dat dit iets is waar ik geen controle over heb, je kan immers niet afdwingen iemand tegen te komen die "leuk" is.
Ik hoef ze niet in een drukke kroeg te gaan zoeken en dan teleurgesteld thuis te komen.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Zal ik de volgende keer gewoon weg lopen als ik een andere behandelaar krijg bij de GGZ ipv mijn eigen behandelaar?
Heb dus geen klote aan het gesprek gehad vandaag.
Zeg ik tegen haar mijn werkgever geloofd mijn ASS en ADHD diagnose niet en helpt nu ook niet echt met aanpassingen wat dat betreft.
Zegt ze zal ik met je werkgever gaan praten?
Dat kan ik zelf ook wel maar mijn vraag aan haar was hoe kan het dat mijn werkgever niet geloofd dat ik een diagnose heb.
Daar kon ze geen antwoord op geven.
En ondertussen loopt het lekker op mn werk maar niet heus.
Heb dus geen klote aan het gesprek gehad vandaag.
Zeg ik tegen haar mijn werkgever geloofd mijn ASS en ADHD diagnose niet en helpt nu ook niet echt met aanpassingen wat dat betreft.
Zegt ze zal ik met je werkgever gaan praten?
Dat kan ik zelf ook wel maar mijn vraag aan haar was hoe kan het dat mijn werkgever niet geloofd dat ik een diagnose heb.
Daar kon ze geen antwoord op geven.
En ondertussen loopt het lekker op mn werk maar niet heus.
Mafkeesquote:
[..]
Bij ons gebruiken ze die uitdrukking ook
Een maf kanon vind ik ook wel leuk
dat werd een keer tegen mij gezegd op het MBO door een medeleerling. De leraar die Kees heette vond dat niet zo leuk
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Kees heeft zo wel z'n nadelenquote:
[..]
Mafkees
Je beschrijft hier Autisme ten Top.quote:
[..]
ik vind het nog steeds apart dat ASS een ziekte word genoemd, ik heb er zelf namelijk weinig last van. het zijn andere die er problemen mee hebben en er moeilijk over gaan doen. voor mij word het pas irritant als ik er bewust van word dat ik niet zo gezien word als ik zelf denk dat ik ben.
In dit geval niet als verwijzing naar LinkedIn bedoeld
Dacht ik de enige te zijn die het land heeft aan conformisme.quote:
[..]
Dank voor het artikel, het beschrijft precies mijn ervaring met vele mede-studenten (bedrijfskunde).
Oppervlakige type's die geilen op goede cijfers en complete CV-hengsten zijn, ze doen allerlei bestuursfuncties omwille hun CV en niet hun eigen interesse.
Niet alleen qua carriere, maar ook qua vrije tijd doen ze alleen dat waarvan ze denken dat het "cool" is. Allemaal bezoeken ze dezelfde feesten, doen ze dezelfde rondreis door Azie of Australie enz. enz.
Het doen en laten van veel van die mensen wordt bepaald door wat ze denken wat hun vooruit brengt en niet meer door hun eigen interesse of nieuwschierigheid. Heel erg jammer, vooral omdat deze mensen ook niet in staat zijn om buiten hun eigen denken uit te breken.
Goede cijferlijst, paar relevante baantjes erbij en dat is het.
Saaie mensen zijn dat, grijze muizen. Maar precies wat grote organisaties zoeken, mensen die (op hoog niveau) in feite nog standaard productiewerk doen. Heb een paar clubgenoten die straks bij PWC / Ernst & Young etc. gaan werken als accountant......vreselijk saai lijkt me dat en met 30.000 bruto per jaar (beginsalaris) verdient het ook nog eens geen flikker.
Zelf zou ik het niet kunnen, ik zou compleet kapot gaan in een (werk)omgeving waar alles alleen maar om oppervlakkige status gaat en in een baan waar je je eigen creativiteit (in mijn geval ondernemerschap) niet kwijt kunt. Vorige week een leuk idee gehad en vanavond maar eens met een vriend daarover bellen, mischien dat het de eerste stap tot een eigen onderneming en mijn ontsnapping aan de verstikking van het grote bedrijfsleven vormt.
Gelukkig kom je af en toe op de uni ook nog wel eens een interessant persoon tegen, die heeft meestal ook dezelfde (teleurstellende) ervaring meegemaakt. Alleen daarmee kan je dan wel lekker eindeloos wegpraten over de meest uiteenlopende onderwerpen.
Ik zou nog bijna fan worden van het gekke USA
Ik geloof ook dat je je hart moet volgen als het gaat om interesses. En het mooiste is als je dat ten geld kan maken.
Ik geloof niet in geënsceneerde/niet authentieke interesses puur bedoeld voor het opleuken van een c.v. Dat houdt niemand vol zou ik zeggen. C.V hengsten inderdaad
Dan zijn mensen met ASS juist in het voordeel in extreme interesses die ze hele diep kunnen beleven en een geweldige flow kunnen ervaren. Het is jammer dat daar zo weinig gebruik van wordt gemaakt. Ik geloof dat de VS wat dat betreft veel meer openstaan voor excentriekelingen dan in het conformistisch- doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg- mentaliteit die hier de boventoon voert.
Wat dat betreft zou je hopen op een cultuur omslag.
Die vergat ik nog. Je vraagt je af of de ouders dit voor zichzelf doen of voor de kinderen om wie het gaat. Stel dat voor dat je buren er naar vragen...quote:
En onderschat ook de rol van de ouders niet in de werkdruk die de kinderen wordt opgelegd... naast school moeten ze ook nog lid zijn van 1 (liefst 2) sportverenigingen, hun zwemdiploma halen etc etc.
huh ik snap je niet helemaal?quote:
[..]
Je beschrijft hier Autisme ten Top.
Why can't they aim for my impenetrable body armor like everybody else!?
quote:
Niet (geheel) bewust zijn hoe je bij anderen overkomt...of sterker nog: niet in de gaten hebben. De assumptie "niet ik maar de anderen vormen zijn het probleem "quote:
[..]
ik vind het nog steeds apart dat ASS een ziekte word genoemd, ik heb er zelf namelijk weinig last van. het zijn andere die er problemen mee hebben en er moeilijk over gaan doen. voor mij word het pas irritant als ik er bewust van word dat ik niet zo gezien word als ik zelf denk dat ik ben.
.quote:
[..]
[..]
Niet (geheel) bewust zijn hoe je bij anderen overkomt...of sterker nog: niet in de gaten hebben. De assumptie "niet ik maar de anderen vormen zijn het probleem "
ah ja, dat is idd op en top autisme, ook dat ik je niet gelijk begrijp ...
maargoed, ik heb jaren lang gedacht dat ik normaal was, dus moet ik me nu ineens zorgen gaan maken over het feit dat ik toch anders ben? ja ik probeer er zoveel mogelijk rekening mee te houden, maar ik ga ook weer niet teveel bij mezelf weg
mensen kunnen mekaar best accepteren zoals ze zijn, ook al is dat soms een beetje vreemd. het lijkt misschien of ik de verantwoording nu vooral bij anderen leg, niks is minder waar! ik ben al jaren bezig om meer inzicht te krijgen in sociale zaken en begin nu ook beter te begrijpen hoe de werkelijkheid in elkaar zit.
Why can't they aim for my impenetrable body armor like everybody else!?
QFTquote:
[..]
.
ah ja, dat is idd op en top autisme, ook dat ik je niet gelijk begrijp ...
maargoed, ik heb jaren lang gedacht dat ik normaal was, dus moet ik me nu ineens zorgen gaan maken over het feit dat ik toch anders ben? ja ik probeer er zoveel mogelijk rekening mee te houden, maar ik ga ook weer niet teveel bij mezelf weg
Ik ben bijna 32 en na het lezen van een biografie van een jongen met Asperger had ik pas zoiets van 'hmmm dat past eigenlijk perfect bij alles waar ik 'last' van had de afgelopen 30 jaar'.
Op mijn werk wordt ik neergezet als een beetje typische maar aardige gozer, vrienden houden schijnbaar al jaren rekening met hoe ik reageer op bepaalde dingen dus feitelijk verandert er niets.
Alleen heb ik nu voor mezelf een bevestiging dat ik niet anders ben dan iedereen, alleen wat anders dan de norm met een labeltje... en dat labeltje was voor mezelf nodig om dingen een plaats te kunnen geven.
Probeer voor mezelf wat dingen te doen die ik compleet niet zie zitten om wat grenzen op te zoeken (alleen voor m'n werk naar Polen gegaan om daar nieuwe collegae in te werken en dus klassikaal les te geven voor 15 man) of om eindelijk eens een nieuwe baan te zoeken.
De meeste sociale interacties heb ik inmiddels wel door hoe ze werken en wat er verlangd wordt hoe je ergens moet reageren. Mensen waarderen het als je vraagt hoe het met de baby is als ze net vader/moeder zijn geworden enzo... ook al boeit het me niets scoor je toch pluspunten en val je niet buiten de boot.
En zo zijn er legio situaties, als je het eenmaal doorhebt kun je zo goed verbloemen hoe sociaal inept je eigenlijk wel niet bent
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Maar dan ben je dus voortdurend bezig een rolletje te spelen. En daar dan in overal mee rekening houden en gescript inspelen op situaties.. dat vreet toch energie..
En daarnaast is het gewoon een vreselijk clownsmasker.
En daarnaast is het gewoon een vreselijk clownsmasker.
-weg-
Werken vreet sowieso energie, dan kan ik beter zorgen dat het nog enigszins werkbaar blijft. Mijn afdeling is redelijk klein en afgeschermd van de rest dus de enige input die ik krijg is van mijn directe collegae (waar ik met 3 aan een bureau zit). En daar kan ik het gewoon hartstikke goed mee vinden, kost me alleen een paar maanden om ergens op gang te komen.quote:
Maar dan ben je dus voortdurend bezig een rolletje te spelen. En daar dan in overal mee rekening houden en gescript inspelen op situaties.. dat vreet toch energie..
En daarnaast is het gewoon een vreselijk clownsmasker.
BIj nieuwe mensen ben ik wat afstandelijker en kom ik op een gegeven moment wel los met flauwe woordgrapjes.
En clownsmasker ben ik dan weer niet met je eens... ik doe me over het algemeen niet anders voor dan ik ben, maar in apartere situaties doe ik na wat iedereen doet om niet buiten de boot te vallen.
Dingen zoals teamuitjes e.d. vermijd ik doorgaands weer als de pest... maar daar ben ik niet de enige in.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Op 