Help!! Mijn broertje wordt gepest

quote:

Op woensdag 20 april 2011 11:53 schreef loop het volgende:

[..]

Moord en pesten is niet hetzelfde, ook al wil je dat graag gebruiken om je standpunt kracht bij te zetten. Ik ben er niet voor dat leraren en docenten opkomen voor iemand die gepest is. Diegene moet zelf inzien dat het maar woorden zijn die je zelf wel of niet betekenis kunt geven, je kunt de pesters geloven of ergens anders in geloven en daarmee immuun worden voor pesterijen. Je kunt "sukkel" nog wel voor jezelf wegdenken, een mes in je ribben niet.

Niet dat ik het effect van pesten wil bagatelliseren, het kan leiden tot allerlei mentale stoornissen die afbreuk doen op iemands levensgeluk en indirect daarmee de mensen om zo iemand heen, in de ergste gevallen zelfmoord. Maar dat wil niet zeggen dat de pesters iemand vermoord hebben, dat heeft de persoon zichzelf aangedaan.

Straffen van pesters is ook prima om ze duidelijk te maken dat ze ongewenst gedrag vertonen maar eigenlijk zouden ze zelf in therapie moeten gaan om te zoeken naar de oorzaak van hun pestgedrag. Zij mankeren iets, niet diegene die gepest wordt, toch komt die laatste eerder bij een psycholoog dan de pesters.

Met je laatste stukje ben ik het eens, maar wat je daarvoor zegt slaat kan noch wal. Zelf gepest geweest? Ik denk van niet, maar als ik fout zit verbeter me maar. Uit eigen ervaring weet ik dat het niet uitmaakt hoe je er zelf over denkt of hoe je de woorden (in het begin) opvangt en dus afdoet als onzin. Als mensen je over een langere periode constant het gevoel geven dat je niks waard bent, dat je slecht en fout bent, dat je niks toevoegt dan ga je dat vanzelf wel voelen, hoe weerbaar je ook bent. Daarbij komt nog dat pesten vooral voorkomt onder de leeftijd van 16, ikzelf ben gepest toen ik 10 was, hoe weerbaar denk je dat een kind is?

quote:

Op woensdag 20 april 2011 11:53 schreef loop het volgende:

[..]

Moord en pesten is niet hetzelfde, ook al wil je dat graag gebruiken om je standpunt kracht bij te zetten. Ik ben er niet voor dat leraren en docenten opkomen voor iemand die gepest is. Diegene moet zelf inzien dat het maar woorden zijn die je zelf wel of niet betekenis kunt geven, je kunt de pesters geloven of ergens anders in geloven en daarmee immuun worden voor pesterijen. Je kunt "sukkel" nog wel voor jezelf wegdenken, een mes in je ribben niet.

Niet dat ik het effect van pesten wil bagatelliseren, het kan leiden tot allerlei mentale stoornissen die afbreuk doen op iemands levensgeluk en indirect daarmee de mensen om zo iemand heen, in de ergste gevallen zelfmoord. Maar dat wil niet zeggen dat de pesters iemand vermoord hebben, dat heeft de persoon zichzelf aangedaan.

Straffen van pesters is ook prima om ze duidelijk te maken dat ze ongewenst gedrag vertonen maar eigenlijk zouden ze zelf in therapie moeten gaan om te zoeken naar de oorzaak van hun pestgedrag. Zij mankeren iets, niet diegene die gepest wordt, toch komt die laatste eerder bij een psycholoog dan de pesters.

Reactie op het vetgedrukte gedeelte"zeker wel!! Volwassenen zijn de volwassenen en zij horen kinderen bij te sturen, aan te spreken op hun gedrag en in het geval van docenten ook 'straf' te geven. Consequenties geven, inzicht geven, opvoeden..da's niet alleen een taak van ouders.
Wat moeten die volwassenen doen dan volgens jou? De andere kant op kijken?
No way, élke volwassene zou zich er tegenaan moeten bemoeien.
Waar gebeuren dit soort dingen, allemaal achter het schoolhokje? Of ook gewoon op straat?
Geloof mij, dit pesten gebeurd ook op straat, in het park, in de sporthal enz enz...en zolang alle volwassenen voorbij lopen en doen alsof ze niks zien weet je iig zéker dat het door zal gaan.

Tegen pesters moet je volgens mij een front vormen. Niet in je eentje als grote broer..ook niet in je eentje als slachtoffer weerbaar worden..maar het hele totaalpakket moet overhoop gegooid worden.
Een gesprek met ouders, leraren die er strenger op toezien, een grote broer die zich opwerpt als beschermer, én het slachtoffer weerbaar/ mentaal sterker maken en in contact brengen met vriendjes. De volwassen buurman die op straat voorbij fietst en ziet dat het ventje gepest wordt, moet rechtsomkeerts gaan en de groep pesters aanspreken en wegsturen. De onderwijzeres moet de pesters een dag schorsen, de trainer van voetbal moet ze 20 rondjes om het veld laten lopen..laten voelen dat iedereen het pesten afkeurt..da's een gedachteverandering in de maatschappij die eerst moet plaatsvinden vóórdat we gaan roepen dat de grote broer maar met een knuppel of zn vuisten die 12 jarige ventjes in elkaar moet rossen.
Natuurlijk is het probleem daarmee niet meteen opgelost..maar met ene klap geven ook niet hoor (want inderdaad, dan hebben die twaalfjarige ventjes wel weer broers, of neven, of ooms en dan lopen dat soort dingen zéker uit de hand)

Als je zelf niet kan bedenken wat je aan 12-jarigen moet doen die je broertje pesten is er wat mis met je.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 13:34 schreef Verbodsbord het volgende:
Als je zelf niet kan bedenken wat je aan 12-jarigen moet doen die je broertje pesten is er wat mis met je.

Vertel de ideale oplossing dan maar.

Helaas is de enige remedie -voor zover ik weet- dat je broertje laat merken dat er niet zonder consequenties met hem te sollen valt. Broers, ouders of leraren ten spijt, zodra die weg zijn zullen ze je broertje weer te grazen nemen. Hij zal het zelf moeten doen.

Het voordeel is dat de fysieke situatie van je broertje op zich geen belemmering hoeft te zijn. Als gepeste ben je sowieso altijd in de underdog en het gaat meer om het psychologische effect dat je teweeg moet brengen.

Dat wil zeggen, dat hij -waarschijnlijk letterlijk, want zo escalleren die situaties vaak- terug moet slaan. Het vervelende is dat hij op voorhand weet dat hij dat niet gaat winnen, dat kan ook nooit en dat hoeft ook niet. Waar het om gaat is dat hij zijn pesters zo ontmoedigd dat die geen zin hebben om elke keer krassen op te lopen. Nu is het pesten voor hen zonder risico, die situatie moet veranderen.

De uitdaging is om je broertje mentaal sterk genoeg te maken om een aantal keer op die manier de confrontatie aan te gaan.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 14:18 schreef AgLarrr het volgende:
Helaas is de enige remedie -voor zover ik weet- dat je broertje laat merken dat er niet zonder consequenties met hem te sollen valt. Broers, ouders of leraren ten spijt, zodra die weg zijn zullen ze je broertje weer te grazen nemen. Hij zal het zelf moeten doen.

Het voordeel is dat de fysieke situatie van je broertje op zich geen belemmering hoeft te zijn. Als gepeste ben je sowieso altijd in de underdog en het gaat meer om het psychologische effect dat je teweeg moet brengen.

Dat wil zeggen, dat hij -waarschijnlijk letterlijk, want zo escalleren die situaties vaak- terug moet slaan. Het vervelende is dat hij op voorhand weet dat hij dat niet gaat winnen, dat kan ook nooit en dat hoeft ook niet. Waar het om gaat is dat hij zijn pesters zo ontmoedigd dat die geen zin hebben om elke keer krassen op te lopen. Nu is het pesten voor hen zonder risico, die situatie moet veranderen.

De uitdaging is om je broertje mentaal sterk genoeg te maken om een aantal keer op die manier de confrontatie aan te gaan.

Ook mee eens, ik zit mijn ouders aan te moedigen om mijn broertje op een vechtsport te doen, zoals judo, een verdedigingssport. Niet zodat hij die mannetje bewusteloos kan meppen maar zodat hij zich af kan weren, fysiek sterker wordt en daardoor ook mentaal sterker wordt en zelfvertrouwen krijgt. En mocht het nodig zijn, een tik uitdelen ja. Want helaas is geweld vaak nog steeds de oplossing. Het jammere van deze oplossing is dat de pesters weer een ander slachtoffer uitkiezen.

quote:

Op dinsdag 19 april 2011 19:41 schreef Aegryspes het volgende:
[knip= pestverhaal]

knul het beste antwoord met oplossing vind je hieronder.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 13:53 schreef no1uknow het volgende:

[..]

Vertel de ideale oplossing dan maar.

Die pestkoppen laten zien dat ze niet stoer moeten doen tegen je broertje.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 14:53 schreef Verbodsbord het volgende:

[..]

Die pestkoppen laten zien dat ze niet stoer moeten doen tegen je broertje.

En als ik weg ben gaan ze gerust weer verder.
M.a.w. vaak werkt dat averechts als mijn broertje zelf niet tegen ze op kan, mentaal danwel fysiek.

Pesters kiezen toch vaak mensen die fysiek minder weerbaar zijn. Vroeger werd ik ook wel eens gepest. Was klein mannetje en ik had echt uberdomme klasgenoten op de basisschool, dus ik zat ook niet echt op dezelfde golflengte. Na basisschool nooit meer gepest trouwens. Op mijn 12e was ik relatief groot qua lengte en was het pesten afgelopen. Zal toch wel wat met formaat te maken hebben. Nu helemaal, als mn maten 'stoeien' doe ik niet zo vaak mee, puur omdat niemand me uitdaagt om te sparren
Dus beter gaat je broertje en vechtsport doen. Krav Maga ofzo. Kun je smerige trucjes leren om mensen die je aanpakken te laten boeten. Je hoeft het maar 1 keer te doen. Als je iemands een keer goed pijn doet werkt dat goed. Is ook niet mijn tactiek maar ik denk dé oplossing..

quote:

Op woensdag 20 april 2011 15:06 schreef no1uknow het volgende:

[..]

En als ik weg ben gaan ze gerust weer verder.
M.a.w. vaak werkt dat averechts als mijn broertje zelf niet tegen ze op kan, mentaal danwel fysiek.

Als je het goed doet niet lijkt me.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 14:24 schreef no1uknow het volgende:

[..]

Ook mee eens, ik zit mijn ouders aan te moedigen om mijn broertje op een vechtsport te doen, zoals judo, een verdedigingssport. Niet zodat hij die mannetje bewusteloos kan meppen maar zodat hij zich af kan weren, fysiek sterker wordt en daardoor ook mentaal sterker wordt en zelfvertrouwen krijgt. En mocht het nodig zijn, een tik uitdelen ja. Want helaas is geweld vaak nog steeds de oplossing. Het jammere van deze oplossing is dat de pesters weer een ander slachtoffer uitkiezen.

Helaas wel, maar gelukkig niet altijd. Vechtsport is wat dat betreft wel een goede. Het gaat ook daar niet primair om het meppen, maar het zelfvertrouwen dat iemand kan krijgen door de wetenschap dat hij kán meppen. Dat een klap krijgen niet zo zeer doet als hij denkt. Dat hij niet bang hoeft te zijn. Vaak is de verandering in houding al genoeg. Als angst afneemt wordt het weerwoord vaak ook scherper, dat kan al voldoende ontmoedigend werken. In het ergste geval is er een trap of een bloedneus voor nodig.

Los daarvan is het 'secundairé proces' ook wel belangrijk. Ouders, school zelf, maar vooral vanuit pedagogisch perspectief richting de pester. Ik ben er echter van overtuigd dat het probleem oplossen hen echt niet lukt.

quote:

Op dinsdag 19 april 2011 22:18 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Docenten grijpen niet in, ze werken vaak zelfs mee of pakken het totaal verkeerd aan. Er was ooit een klassegesprek over mij en enkele anderen die gepest werden, je wilt er gewoon bij horen als kind en dan gaat de leraar nog ff zeggen dat je anders bent en dat ze je met rust moeten laten. En dan weet je wel wat kinderen doen.

Eigenlijk hadden docenten het pesten al niet eens zo ver moeten laten komen...zoiets zíe je toch.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 00:33 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Leg mij eens uit hoe je mentaal terug moet vechten als je voor de 3e keer in het jaar uit moet leggen aan je moeder waarom je fiets naar de klote is getrapt of waarom er over je gymspullen gepist is? Kom op zeg, dat mentaal weerbaar maken werkt misschien als je een keertje buitengesloten of uitgelachen wordt, maar bij zwaar pesten werkt dat echt niet.

Wat mij betreft worden dat soort kinderen meteen van school getrapt, maar ja.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 16:30 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Eigenlijk hadden docenten het pesten al niet eens zo ver moeten laten komen...zoiets zíe je toch.

Nee dat zien docenten niet.

Maanvis heeft grotendeels gelijk. Fysiek geweld is vaak het enige wat je tegen pestkoppen kunt doen. Tot 10 tellen, negeren, een serieus gesprek aangaan en waarschuwingen van een docent hebben vaak geen zin. Daarnaast wordt jezelf ook gauw het buitenbeetje als je gaat "klikken" tegen de docent.

In het geval van TS is het lastig, want zijn broertje kan zich niet verdedigen. Als die pestkoppen na een goed gesprek nog niet willen luisteren, is intimidatie en daarbij (licht)fysiek geweld geen gekke oplossing. Die pestkoppen moeten begrijpen dat aan hun pesterijen consequenties zitten.

Misschien is een individuele sport beter voor hem? Zeker iets als een krijgskunst, waar er extra aandacht is voor zijn motoriek, zou veel helpen denk ik.

Maar dat moet ie wel willen natuurlijk.

Wat Aglarr zegt dus eigenlijk, alleen is de juiste term wat mij betreft krijgskunst, niet vechtsport

uhm, ts: dat syndroom is erfelijk enzo. ben je zelf al getest? http://en.wikipedia.org/wiki/LEOPARD_syndrome

er wordt dringend aangeraden om iig eerst te laten testen voor je met voortplanten begint. ik zou me meer zorgen maken om zijn (en jouw) gezondheid dan om dat pesten

quote:

Wat moeten die volwassenen doen dan volgens jou? De andere kant op kijken?

Kant kiezen voor diegene die gepest wordt. Verder ben ik gewoon van mening dat als je telkens de problemen van het kind oplost door ze zelf weg te nemen, het kind klein blijft en nooit de kans zal krijgen om voor zichzelf op te komen. Dat is wat een kind geestelijk sterker maakt, 1 van de dingen waardoor zelfvertrouwen groeit.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 16:32 schreef -Strawberry- het volgende:
Wat mij betreft worden dat soort kinderen meteen van school getrapt, maar ja.

Probleemverschuiving, maakt het erger. Pesters hebben zelf problemen, die los je niet op met veranderen van school, maakt het erger want pesters worden dan nog vijandiger. Een pester gaat echt niet denken "Oh ik ben te ver gegaan en nu moet ik daarom naar een andere school, laat ik maar lief doen!".

Volwassenen moeten het kind duidelijk maken dat het niet zijn/haar fout is, meer zelfvertrouwen geven, etc.
Waar mogelijk de pestkoppen straffen, en zorgen dat het zootje niet escaleert.

quote:

Op dinsdag 19 april 2011 19:41 schreef Aegryspes het volgende:
Ik ben Abel. Ben zestien jaar oud, woon in Amsterdam, zit op een gymnasium (Grieks én Latijn), speel contrabas, ben drietalig opgevoed, geen lichamelijke/mentale aandoeningen, heb veel vrienden en vriendinnen; het type blanke jongen dat later jullie pensioenen moeten gaan betalen x)!

hier stopte ik met lezen. Deze ongepaste arrogantie werd mij te veel. Voor jij 'onze pensioenen' gaat betalen heb jij nog een lange weg te gaan en voorlopig betalen 'wij' jouw opleiding.

En gezien je hobbies en opvoeding kan ik me wel voorstellen dat je broertje gepest wordt. Ik denk dat jij de oorzaak bent, met je 'vrije-school' hobbies.

Niet alle reacties gelezen, maar:
Waar zijn je ouders in dit verhaal?
Schoolleiding?

En verder; jaag die pesters goed angst in. Stomp er één neer als het moet. Pesten stop je naar mijn mening alleen met geweld. (Hoewel dat een geheel persoonlijke ervaring is)

als ik die intro van je post lees verbaast het me eigenlijk dat je zelf niet gepest wordt met je toontje, maar goed

het zou vast schelen als er de komende keren een grappige gespierde ultracoole broer/oom/vaderfiguur aan de lijn staat terwijl hij voetbalt - iemand die makkelijker het respect van die anderen wint bij de nazit in de kantine. niet voor een enkele training maar bv de komende 6 keer en dan om en om, tot je broertje zich vermand heeft/beter in de groep ligt

andere ouders staan daar nl ook en kinderen die altijd alleen komen worden nou eenmaal meer gepest

[ Bericht 2% gewijzigd door Manono op 21-04-2011 20:22:40 ]

quote:

Op donderdag 21 april 2011 10:27 schreef Tanin het volgende:
Misschien is een individuele sport beter voor hem? Zeker iets als een krijgskunst, waar er extra aandacht is voor zijn motoriek, zou veel helpen denk ik.

Maar dat moet ie wel willen natuurlijk.

Wat Aglarr zegt dus eigenlijk, alleen is de juiste term wat mij betreft krijgskunst, niet vechtsport

Het nadeel van de sporten die (bij mij) vallen onder de categorie "krijgskunst", is dat je je er eerst minstens vijf jaar op toe moet leggen voordat het een beetje straatwaarde krijgt. Wat motoriek betreft ben ik het met je eens.

hallo
Weet iemand wat ik kan doen mijn kind wordt gepest, ze is 8 jaar, en heeft nu al een hekel aan school.
De ispectie is er geweest, en heeft geconstateerd dat de school zorgelijk en zwak is.
En dat merk ik ook ze krijgt veel te weinig de tafels enz.
Ze heeft ook weinig vrienden in de buurt, en dat komt omdat deze school ver weg zit, ik heb zelf ook weinig tijd door het halen en brengen 59 kilometer per dag.
Ik heb alles geprobeerd om mijn kind op een andere school te krijgen, maar de school werkt het tegen met een bijna leeg leerlingen dossier.
De scholen spelen onder een hoedje, de school waar ze op zit een S.B.O maakt mijn dochter zwart bij de scholen die er contact mee op nemen.
Mijn dochter kan goed leren volgens een onderzoek kan ze later havo nivo halen, maar het gaat mij daar niet om.
Het enige wat ik wil is dat ze gelukkig is, maar dat is ze niet op deze school.

quote:

Op maandag 9 mei 2011 21:53 schreef madre1 het volgende:
hallo
Weet iemand wat ik kan doen mijn kind wordt gepest, ze is 8 jaar, en heeft nu al een hekel aan school.
De ispectie is er geweest, en heeft geconstateerd dat de school zorgelijk en zwak is.
En dat merk ik ook ze krijgt veel te weinig de tafels enz.
Ze heeft ook weinig vrienden in de buurt, en dat komt omdat deze school ver weg zit, ik heb zelf ook weinig tijd door het halen en brengen 59 kilometer per dag.
Ik heb alles geprobeerd om mijn kind op een andere school te krijgen, maar de school werkt het tegen met een bijna leeg leerlingen dossier.
De scholen spelen onder een hoedje, de school waar ze op zit een S.B.O maakt mijn dochter zwart bij de scholen die er contact mee op nemen.
Mijn dochter kan goed leren volgens een onderzoek kan ze later havo nivo halen, maar het gaat mij daar niet om.
Het enige wat ik wil is dat ze gelukkig is, maar dat is ze niet op deze school.

Geen idee wat je kunt doen buiten naar een andere school gaan, maar dat levert dus problemen op. Eventueel een derde partij een onafhankelijk verslag op laten maken van je kind?

Zet je broertje op een vechtsport.
Schrijf jezelf ook maar gelijk in.

quote:

Op dinsdag 19 april 2011 19:44 schreef DuTank het volgende:
Een echte broer slaat die pestkoppen gewoon de tyfus in.

quote:

Op maandag 9 mei 2011 22:16 schreef Nadia. het volgende:
Zet je broertje op een vechtsport.
Schrijf jezelf ook maar gelijk in.

Dat heeft us geen nut als je een spierziekte hebt. Ik doe zelf Krav Maga, en je hebt behoorlijk wat spierkracht nodig wil je echt effectief zijn. Als je niet eens een colafles open kunt draaien, hoe wil je iemand dan in armklem nemen? (en vasthouden)

quote:

Op maandag 9 mei 2011 23:32 schreef FreakyStyley het volgende:

[..]

Dat heeft us geen nut als je een spierziekte hebt. Ik doe zelf Krav Maga, en je hebt behoorlijk wat spierkracht nodig wil je echt effectief zijn. Als je niet eens een colafles open kunt draaien, hoe wil je iemand dan in armklem nemen? (en vasthouden)

Dan ga je op een krijgskunst, daar heb je geen spierkracht voor nodig. Bovendien gaat het om het zelfvertrouwen wat je er door krijgt, en daarmee de andere houding, niet de kracht ofzo.

lieve schatten, die spierziekte van het broertje is

a) vrij serieus (doch niet levensbedreigen iha)
b) erfelijk

een vechtsport of krijgskunst ietsje zit er niet in, daar ts zn broertje ernstig fysio nodig heeft/had om normale bewegingen goed te kunnen.

ts kan zich beter zorgen maken over zijn eigen potentiele nageslacht en wat meer begrip tonen voor zijn broertjes fysieke 'tekortkomingen' ipv dat 'verwend door moeder' noemen.

quote:

Op dinsdag 10 mei 2011 09:23 schreef simmu het volgende:
lieve schatten, die spierziekte van het broertje is

a) vrij serieus (doch niet levensbedreigen iha)
b) erfelijk

een vechtsport of krijgskunst ietsje zit er niet in, daar ts zn broertje ernstig fysio nodig heeft/had om normale bewegingen goed te kunnen.

ts kan zich beter zorgen maken over zijn eigen potentiele nageslacht en wat meer begrip tonen voor zijn broertjes fysieke 'tekortkomingen' ipv dat 'verwend door moeder' noemen.

Maar als zn moeder iedere dag z'n veters strikt, en hem blijft verwennen, leert hij nooit hoe het is om zelf iets te doen, hoe hard het ook klinkt.

Ik ken een blinde man, vrouw met een dwarslaesie en een jongen met een ernstige spieraandoening (weet niet welke, maar hij moet de helft van de tijd aan de kant zitten omdat zijn spieren spastisch zijn en niet mee werken) die alledrie krijgskunsten doen. Die vrouw heeft inmiddels meerdere zwarte banden op naam, dus kom niet met "kan niet".
De vraag is "haalt hij er het zelfvertrouwen voordeel uit, ondanks zijn spieraandoening en niet voor 100% mee kunnen doen?" en "wil hij het graag genoeg om het te doen?" want er is natuurlijk wel ontzettend veel inzet voor nodig.

Verder ben ik het eens met hierboven. Daar waar mogelijk alles zelf laten doen, geduld tonen, des noods 10 minuten van te voren aankondigen dat je weggaat, maar niet zijn veters gaan strikken.

Ik zou ze bedreigen en als ze te ver gaan: wie niet horen wil moet voelen. Wel echt boos worden anders krijg je medelijden met die pestkoppen. Ook weer niet té boos anders vermoordt je ze.
Succes!

quote:

Op dinsdag 10 mei 2011 18:06 schreef FreakyStyley het volgende:

[..]

Maar als zn moeder iedere dag z'n veters strikt, en hem blijft verwennen, leert hij nooit hoe het is om zelf iets te doen, hoe hard het ook klinkt.

knap dat je dat vanaf je toetsenbord zo kan beslissen. ik voor mij zou zoiets met een professional overleggen bij een dergelijke ziekte.

quote:

Op maandag 9 mei 2011 23:47 schreef Tanin het volgende:

[..]

Dan ga je op een krijgskunst, daar heb je geen spierkracht voor nodig. Bovendien gaat het om het zelfvertrouwen wat je er door krijgt, en daarmee de andere houding, niet de kracht ofzo.

Naja, zoals ik al zei: de directe straatwaarde van de gemiddelde krijgskunst is in mijn ogen nagenoeg 0. Dat zal zich ook niet doorvertalen in een enorme berg zelfvertrouwen. Daarbij, een polsklem in de dojo is anders dan op straat.

quote:

Op woensdag 11 mei 2011 09:55 schreef simmu het volgende:

[..]

knap dat je dat vanaf je toetsenbord zo kan beslissen. ik voor mij zou zoiets met een professional overleggen bij een dergelijke ziekte.

Dat gegeven, dat het continue 'helpen' van iemand met zwakke spieren voor iets waarbij fijn-motoriek nodig is, juist erg nadelig kan zijn; geld voor alle mensen met een zware ziekte (en ook bv voor mensen die ouder worden)... juist ook de zorgzaamheid van ouders of familie kan hen een nadeel geven als deze teveel uit de handen nemen 'omdat de persoon dat toch niet kan'.

Mijn vrouw _is_ overigens therapeute die veelal met mensen met zware handicaps werkt (grotendeels ook geestelijke) die juist een wat oudere leeftijd hebben, veelal vanaf 18 jaar en dat is één van de meest voorkomende problemen die ze ook zelf ervaart.
Gehandicapten die een zware beperking van hun fijnmotoriek hebben die _niet_ verklaarbaar door hun handicap is maar veelal juist komt omdat er veel handelingen hun 'uit handen genomen worden'.

In veel instellingen moeten juist bv physiotherapeuten specifiek aan de gang om zulke gehandicapten extra te trainen die achterstand in fijnmotoriek-ontwikkeling in te halen die anders kan verworden tot een éxtra handicap, naast hun handicap die hun grove motorische vaardigheid en bv kracht hindert.

Of dat wérkelijk het geval is in de situatie van de TS zijn broertje weten we niet, ook een 'expert' kàn dat niet zomaar van buitenaf beoordelen (maar zal vermoedelijk wel exact herhalen wat hier gesteld is over het belang van gehandicapten zoveel mogelijk zélf laten uitvoeren, en het motiveren van zulke 'oefening').
wél heeft ook de TS zélf aangehaald dat de moeder het broertje 'een beetje verwend'. o.m. door nog steeds de veters te strikken (wat iets is dat met fijnmotoriek samenhangt en niet met spierkracht en juist te oefenen is, sterker nog , vaak juist deel uitmaakt van de therapie bij spierziektes)


Wat betreft de vraag welke sportkeuze goed is voor iemand die door een spierzeikte minder kracht heeft ....
eerlijk gezegd denk ik ook dat je best kunt concluderen dat voetbal een probleem zal kunnen zijn, omdat die jongen altijd tot de zwakste in zn team met leeftijdgsenoten zal behoren en zodoende vaak ook niet goed mee kan komen op sociaal vlak.. de speler die soms kan veroorzaken dat het team verliest is meestal niet de populairste.

Of een vechtsport handig is, mogelijk kan het wel goed zijn om bv dingen als motoriek te oefenen én hierbij is er een andere omgang ten opzichte van je tegenstanders.
Ik denk echter niet dat je kunt stellen dat een qua kracht wat zwakker persoon opeens zich beter kan verweren doordat hij vechten zou leren... hooguit is het wel mogelijk om bv aan zelfvertrouwen te winnen een een betere sociale omgang met andere teamgenoten te krijgen, maar ik betwijfel ook of iemand een 'succes-ervaring zal hebben bij een vechtsport als hij een duidelijke ontwikelingsachterstand is en het gaat om 'man-tegen-man-vechtwedstrijden... ik vermoed dat de kans groot is dat die jongen nog steeds vaak de 'verliezer' zal zijn tenzij het een vechtsport is die meer zich richt op bepaalde motorische vaardigheden en niet het twee-gevecht zélf...

zelf zou ik eerder het idee hebben dat een solosport die zich vooral richt op 'vaardigheden', als bv badminton of turnen/gymnastiek mischien meer zin kan hebben, bij iemand met een spierziekte..
Overigens heb je zeker gelijk dat het wél nuttig kan zijn bv zoiets als en sportkeuze ook met een arts te bespreken.

Dude!

Ik heb echt een hekel aan pestkoppen! En waar ik mij nog meer aan irriteer is dat ze iemand eruit pikken die bepaalde lichamelijke of fysieke beperkingen heeft. Bij mij op de basisschool kwam ik altijd voor kinderen op die gepest werden en omdat ik tot de 'stoersten' van de klas behoorde, werden zij ook met rust gelaten.

Anyways, ik woon/studeer zelf ook in Amsterdam en als ik je ergens bij kan helpen moet je mij maar een PM'etje sturen. Wil die jongens gerust een streng keer aanspreken.

En voordat iemand gaat zeuren 'durf je wel tegen kleintjes' die gasten mogen mij ook een PM'etje sturen en gerust een keer langskomen!

Cheers!

quote:

Op woensdag 11 mei 2011 18:04 schreef rafaelVANDOREN het volgende:
Dude!

En voordat iemand gaat zeuren 'durf je wel tegen kleintjes' die gasten mogen mij ook een PM'etje sturen en gerust een keer langskomen!

Cheers!

Zodat je ze middels een overtuigend debat op andere gedachten kan brengen? Daar jij gezien je gave het goddelijk recht aan je zijde blijkt te hebben kan het haast niets anders zijn, toch?