LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Mijne duurde ook ongeveer zo lang (ik ben wel 5 jaar terug wat gedichten gaan schrijven, meer therapeutisch want bij een gedicht heb je iig als snel íets op papier staan ondanks je writers block)quote:Op dinsdag 3 mei 2011 10:22 schreef Viking84 het volgende:
Ik ga dit topic ook eens volgen. Ooit heb ik ook geschreven, maar mijn writer's block duurt al bijna 10 jaar dus ik vrees dat het voorbij is met mijn schrijverscarriere. Of er moet een inspirerende muze voorbij komen. Als iemand nog een proeflezer nodig heeft, stel ik mij graag ter beschikking
Sinds ik vorige week bedacht: misschien wíl ik helemaal niet meer schrijven en het hele idee losliet, kreeg ik ineens weer zin/inspiratie.
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
tien jaar, das lang! Ik ben nu anderhalf jaar bezig met het verhaal waar ik nu aan werk en mijn grootste writers block was tot nu toe een half jaar en daarna een keer vier maanden. Als ik eenmaal de inspiratie heb dan stromen de woorden eruit.quote:
Ik ga dit topic ook eens volgen. Ooit heb ik ook geschreven, maar mijn writer's block duurt al bijna 10 jaar dus ik vrees dat het voorbij is met mijn schrijverscarriere. Of er moet een inspirerende muze voorbij komen
Van welke genre's houd je? Ik ben nog wel op zoek naar goede en betrouwbare proeflezers en heb er tot nu toe iig eentje. Als je het niet vervelend vindt om high fantasy te lezen dan moet je het maar zeggen
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Wat is het verschil tussen high-fantasy en low-fantasy?quote:Op dinsdag 3 mei 2011 11:27 schreef najazeg het volgende:
[..]
tien jaar, das lang! Ik ben nu anderhalf jaar bezig met het verhaal waar ik nu aan werk en mijn grootste writers block was tot nu toe een half jaar en daarna een keer vier maanden. Als ik eenmaal de inspiratie heb dan stromen de woorden eruit.
Van welke genre's houd je? Ik ben nog wel op zoek naar goede en betrouwbare proeflezers en heb er tot nu toe iig eentje. Als je het niet vervelend vindt om high fantasy te lezen dan moet je het maar zeggen
Children of the night. What music they make.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Subgenres_van_de_fantasyquote:
[..]
Wat is het verschil tussen high-fantasy en low-fantasy?
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Meh, ik schrijf gewoon mijn fantasy
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
Twitch.tv/bensel15
Tot nu toe echt een openbaring, heel mooi en heb er veel bewondering voor. Het is waardevol voor mij als persoon, in de zin dat het gewoon bepaalde persoonlijke twijfels e.d. relativeert, en het is tof om te zien hoe een groot schrijver iets zegt. Het is wel vertaald natuurlijk, maar toch. Ik ben op blz 79 van de 940. Nog wel even te gaan dus. Hoop het uit te lezen binnen een week of zes. Zou fijn zijn. Maar als het niet lukt, dan niet. Ik hoop het wel uit te lezen, want zo halvewege een boek stranden vind ik irritant. Dat gebeurd me bij Kafka en Mulisch al eens. Beetje jammer. Wat betreft het niet willen overslaan: dat komt me bekend voor. Dat wordt doorbijtenquote:
[..]
Ah, en hoe vind je het? Ik heb hem ook (gepoogd) te lezen. Ik ben voor nu gestrand bij pagina 308, hoe meesterlijk Tolstoj ook is, ik kwam soms niet door de 5-pagina-lange beschrijvingen van een landschap of akkers heen (en ik kan het dan ook niet over mijn hart verkrijgen ze over te slaan). Nu bezig met wat lichtere kost van Tolstoj: huwelijksgeluk. Fijn boek!
Het is geen master van een bepaald wetenschapsgebied, het is feitelijk een onderzoeksmaster filosofie, maar in die master is mijn specialisatie politieke filosofie.
Ik heb overigens zojuist spontaan een a4 volgeklad met een idee voor een roman (láng geleden dat ik dat had!), vooralsnog ben ik enthousiast. Ik denk dat ik dit tijdens het schrijven van mijn thesis een beetje ga uitwerken. Na mijn thesis kijk ik dan wel of ik eerst mijn thesis ga omschrijven tot boek, of dat ik de roman eerst ga afschrijven. Althans, dat is het plan.......
(en dat nog wel tijdens een periode van hele dagen in de bieb leren)Lichtere kost klinkt goed. Ik heb gehoord dat Dostojevski's Misdaad en straf opeengegevenmoment zwaar irritant wordt om te lezen. Dat moedigt niet aan. Zijn De speler daarentegen vond ik echt supertof en heerlijk om te lezen. Ik keek net op bol, en zag dat Huwelijksgeluk niet zomaar even los te krijgen is. Zal het iig onthouden.
Oke, dat zal wel diep gaan, een onderzoeksmaster filosofie. Daarvoor de bachelor filosofie gedaan neem ik aan? Of via een schakeltraject aangekomen? Ik ga volgend jaar waarschijnlijk het vak Politieke Filosofie erbij volgen, lijkt me erg leuk.
Spontaan een idee neerkladden, heerlijk is dat
Natuurlijk ben je enthousiast, en waarschijnlijk terecht ook. Houd het vast en vraag je af of het de moeite waard is om voor door het stof te gaan. Een beetje uitwerken op voorlopige basis lijkt me een goed idee (doe/deed ik zelf ook atm)
Ik kan prima een boek langere tijd wegleggen eigenlijk. Ik had een boek liggen waar ik drie jaar geleden eens in begonnen was maar nooit uit had gelezen. Vorige week besloten hem opnieuw te lezen omdat het zo lang geleden was en ik de eigenaardigheid heb een boek geheel gelezen te hebben (ook al moet het eerst 10 jaar in de kast staan). Ondanks het enorme gat kon ik mij alle belangrijke zaken nog herinneren tot het punt waar ik eerst gestopt was - voelde een beetje als overbodig leeswerk aan
Ah, in tijden weer eens meer dan een alinea geschreven. Zal wel niet lang duren, ik weet nog niet precies hoe ik na dit stuk verder wil
Ah, in tijden weer eens meer dan een alinea geschreven. Zal wel niet lang duren, ik weet nog niet precies hoe ik na dit stuk verder wil
Dat stranden vind ik ook hopeloos irritant. Heb het ook gehad met de ontdekking van de hemel, al lag dat denk ik meer aan mijn concentratieboog dan aan het boek.quote:
[..]
Tot nu toe echt een openbaring, heel mooi en heb er veel bewondering voor. Het is waardevol voor mij als persoon, in de zin dat het gewoon bepaalde persoonlijke twijfels e.d. relativeert, en het is tof om te zien hoe een groot schrijver iets zegt. Het is wel vertaald natuurlijk, maar toch. Ik ben op blz 79 van de 940. Nog wel even te gaan dus. Hoop het uit te lezen binnen een week of zes. Zou fijn zijn. Maar als het niet lukt, dan niet. Ik hoop het wel uit te lezen, want zo halvewege een boek stranden vind ik irritant. Dat gebeurd me bij Kafka en Mulisch al eens. Beetje jammer. Wat betreft het niet willen overslaan: dat komt me bekend voor. Dat wordt doorbijten
Lichtere kost klinkt goed. Ik heb gehoord dat Dostojevski's Misdaad en straf opeengegevenmoment zwaar irritant wordt om te lezen. Dat moedigt niet aan. Zijn De speler daarentegen vond ik echt supertof en heerlijk om te lezen. Ik keek net op bol, en zag dat Huwelijksgeluk niet zomaar even los te krijgen is. Zal het iig onthouden.
Oke, dat zal wel diep gaan, een onderzoeksmaster filosofie. Daarvoor de bachelor filosofie gedaan neem ik aan? Of via een schakeltraject aangekomen? Ik ga volgend jaar waarschijnlijk het vak Politieke Filosofie erbij volgen, lijkt me erg leuk.
Spontaan een idee neerkladden, heerlijk is dat
Heb een interdisciplinaire bachelor gedaan met hoofdrichting filosofie. Ben benieuwd wat je van het vak gaat vinden!
Hmm, dostojevski staat bij mij wel als volgende op het lijstje, ik weet alleen even niet welk boek ik van hem heb (ligt tussen een stapel naast mijn helaas volle boekenkast met een berg schilderdoeken ervoor waarvan ik geen zin heb om ze aan de kant te schuiven nu). Ik houd 'de speler' in elk geval in mijn gedachten. 'Huwelijksgeluk" vond ik ergens bij een boekhandeltje tweedehands, zou dus idd kunnen dat bol e.d. hem niet hebben. Je mag m wel lenen als ik m uitheb
Zo, en nu ontopic (voel me een beetje alsof ik het topic kaap als nieuwkomer hier, sorry daarvoor):
Idd, ik ga het idee gewoon even uitwerken en kijken of ik het echt wat vind. Het is nu redelijk abstract nog, dus ik denk dat ik met het basisidee sowieso wat kan.
Complexiteit, waar ben jij nu mee aan de slag? Ik kan het zo snel niet terugvinden.
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Aha, Liberal Arts of iets soortgelijks dus?
Vak zal ik wel tof vinden, het begint met Plato en eindigt met Rawls en heb goede verhalen gehoord over zowel de cursus als de docent.
Aardig dat ik het van je mag lenen, maar dat is misschien niet zo handig, en ik denk dat de uni het boek wel in de bieb heeft staan Sowieso heb ik te veel boeken in de kast staan die ik nog wil lezen, ook heel andere boeken dan romans, en na zo'n dikke roman is het daar dan weer tijd voor. Zeker met oog op het schrijfwerk dat ik in de zomer wil verrichten.
Schrijven leer je goeddeels door te lezen, dus helemaal offtopic is het allemaal niet imo
Ben niet zozeer bezig nu, maar heb de laatste tijd wel wat korte verhalen geschreven en wacht nu op reactie van twee literaire tijdschriften en één schrijfwedstrijd. Ik verwacht er niets van, maar ben wel erg benieuwd wat ze zeggen.
Als de vakantie begint wil ik gaan schrijven aan de roman waar ik in de laatste week van de vorige zomervakantie mee begonnen ben. Ik had toen ook zo'n inval, waarbij ik haastig neerkladde wat in me opkwam. Was een heel mooi moment en ik vertrouw er nog steeds op dat het de moeite waard is om uit te werken. Het was extra mooi omdat ik me opeens besefte dat ik wilde schrijven.
[ Bericht 1% gewijzigd door Complexiteit op 04-05-2011 11:24:19 ]
Vak zal ik wel tof vinden, het begint met Plato en eindigt met Rawls en heb goede verhalen gehoord over zowel de cursus als de docent.
Aardig dat ik het van je mag lenen, maar dat is misschien niet zo handig, en ik denk dat de uni het boek wel in de bieb heeft staan
Sowieso heb ik te veel boeken in de kast staan die ik nog wil lezen, ook heel andere boeken dan romans, en na zo'n dikke roman is het daar dan weer tijd voor. Zeker met oog op het schrijfwerk dat ik in de zomer wil verrichten.Schrijven leer je goeddeels door te lezen, dus helemaal offtopic is het allemaal niet imo
Ben niet zozeer bezig nu, maar heb de laatste tijd wel wat korte verhalen geschreven en wacht nu op reactie van twee literaire tijdschriften en één schrijfwedstrijd. Ik verwacht er niets van, maar ben wel erg benieuwd wat ze zeggen.
Als de vakantie begint wil ik gaan schrijven aan de roman waar ik in de laatste week van de vorige zomervakantie mee begonnen ben. Ik had toen ook zo'n inval, waarbij ik haastig neerkladde wat in me opkwam. Was een heel mooi moment en ik vertrouw er nog steeds op dat het de moeite waard is om uit te werken. Het was extra mooi omdat ik me opeens besefte dat ik wilde schrijven.
[ Bericht 1% gewijzigd door Complexiteit op 04-05-2011 11:24:19 ]
Oh, tien jaar? Hoe komt dat zo?quote:
Ik ga dit topic ook eens volgen. Ooit heb ik ook geschreven, maar mijn writer's block duurt al bijna 10 jaar dus ik vrees dat het voorbij is met mijn schrijverscarriere. Of er moet een inspirerende muze voorbij komen
Liberal arts inderdaad. Ik denk wel, dat als je een beetje een doordenker bent, je dat vak leuk gaat vinden ja.quote:
Aha, Liberal Arts of iets soortgelijks dus?
Vak zal ik wel tof vinden, het begint met Plato en eindigt met Rawls en heb goede verhalen gehoord over zowel de cursus als de docent.
Aardig dat ik het van je mag lenen, maar dat is misschien niet zo handig, en ik denk dat de uni het boek wel in de bieb heeft staan
Schrijven leer je goeddeels door te lezen, dus helemaal offtopic is het allemaal niet imo
Ben niet zozeer bezig nu, maar heb de laatste tijd wel wat korte verhalen geschreven en wacht nu op reactie van twee literaire tijdschriften en één schrijfwedstrijd. Ik verwacht er niets van, maar ben wel erg benieuwd wat ze zeggen.
Als de vakantie begint wil ik gaan schrijven aan de roman waar ik in de laatste week van de vorige zomervakantie mee begonnen ben. Ik had toen ook zo'n inval, waarbij ik haastig neerkladde wat in me opkwam. Was een heel mooi moment en ik vertrouw er nog steeds op dat het de moeite waard is om uit te werken. Het was extra mooi omdat ik me opeens besefte dat ik wilde schrijven.
Dat heb ik ook, teveel boeken in de kast die ik nog wil lezen. Ik heb vannacht gedroomd dat ik in mijn oude huis (pas verhuisd) nog een stapel boeken tegenkwam die ik was vergeten mee te nemen
Dat is wel waar, mijn periode van niet-schrijven liep ook precies gelijk met mijn periode van niet-lezen.
Leuk! Welke literaire tijdschriften, als ik vragen mag? Ik ken er eigenlijk niet zoveel, en zou graag wat literaire tijdschriften gaan lezen (en wellicht er een keer wat insturen).
Grappig, zo was het bij mij ook een beetje. Ik had net het hele schrijven-idee naast me neergelegd, tot dat moment, toen ik me idd besefte dat ik het echt wel wilde. Maar jij wist daarvoor nog niet zeker of je wilde schrijven, of was je er niet zo mee bezig voor dat moment, of..?
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Levendig dromen heeft zo zijn charmesquote:
[..]
Liberal arts inderdaad. Ik denk wel, dat als je een beetje een doordenker bent, je dat vak leuk gaat vinden ja.
Dat heb ik ook, teveel boeken in de kast die ik nog wil lezen. Ik heb vannacht gedroomd dat ik in mijn oude huis (pas verhuisd) nog een stapel boeken tegenkwam die ik was vergeten mee te nemen
Dat is wel waar, mijn periode van niet-schrijven liep ook precies gelijk met mijn periode van niet-lezen.
Leuk! Welke literaire tijdschriften, als ik vragen mag? Ik ken er eigenlijk niet zoveel, en zou graag wat literaire tijdschriften gaan lezen (en wellicht er een keer wat insturen).
Grappig, zo was het bij mij ook een beetje. Ik had net het hele schrijven-idee naast me neergelegd, tot dat moment, toen ik me idd besefte dat ik het echt wel wilde. Maar jij wist daarvoor nog niet zeker of je wilde schrijven, of was je er niet zo mee bezig voor dat moment, of..?
Soms vervelend, soms geniaal leuk.Ik ken zelf ook weinig wat literaire tijdschriften betreft, maar heb eens wat in de UB gepakt en gelezen, want daar hebben ze hele jaargangen staan. Heb nu iets gestuurd naar Hollands Maandblad en Tirade. Volgensmij allebei wel echt de top wat literaire tijdschriften bekend; ik maak natuurlijk helemaal geen kans, maar ik hoop op nuttige reacties.
Grappig ja, hoe iets als totaal uniek en nieuw aan kan voelen, alsof jij de eerste bent die het geheim van het leven ontdekt ofzo
Voordat ik dat meemaakte, met betrekking tot schrijven, had ik geen idee. Ik zat op een avond op mijn kamer en opeens sloeg de gedachte van het ene op het andere moment in, als ware het een blikseminslag. Wel lag het idee onbewust al een tijdje te rijpen, besefte ik me achteraf, maar daar was ik me dus niet bewust van.
Iedereen is welkom hier hoorquote:
(voel me een beetje alsof ik het topic kaap als nieuwkomer hier, sorry daarvoor)
'De speler' is leuk 
Ik heb zelf nog een kort verhaal afgemaakt, in anderhalf uur had ik alles opgeschreven. Nu moet ik het weer gaan redigeren
Ik heb zelf nog een kort verhaal afgemaakt, in anderhalf uur had ik alles opgeschreven. Nu moet ik het weer gaan redigeren
Children of the night. What music they make.
Vast voor ieder mens herkenbaar. Zo ervaar ik het ook met lezen-schrijven. Ik heb het geduld niet om heel veel romans te lezen, omdat ik dingen wil doen. Maarja, continu schrijven trek ik op dit moment ook niet, omdat er juist nog zoveel te lezen is.quote:Anna las en wat zij las drong nu ook tot haar door, maar het boeide haar niet, dit volgen van het leven van anderen. Haar drang om zelf te leven was te groot. Wanneer zij las, hoe de heldin van de roman een zieke verzorgde, dan wilde zijzelf onhoorbaar door de ziekenkamer lopen; las zij, hoe een lid van het parlement een rede hield, dan wilde zijzelf die rede houden; las zij, hoe lady Mary te paard achter de meute aanreed, haar schoonzuster plaagde en iedereen verbaasd deed staan over haar durf, dan wilde zij dat zelf doen.
Ik droomde vannacht dat iemand een verhaal van me teruggaf, met een norse blik, wijzend op de vele fouten en kansloze woorden en zinnen die ik geschreven had.
Het valt me op, dat ik het gevoel heb dat een roman een begin zonder einde is, daar waar een kort verhaal veel makkelijker te hanteren is. Dat alles moet kloppen, is een leuke uitdaging, maar in de vorm van een roman wordt dat wel een hele zieke uitdaging Hoewel je je daar wel meer kan veroorloven, denk ik.
De landschapsbeschrijvingen van Tolstoj zijn soms wat lang ja, cinnamon. Had je mijn pm gehad btw?
[ Bericht 1% gewijzigd door Complexiteit op 08-05-2011 23:00:28 ]
Het valt me op, dat ik het gevoel heb dat een roman een begin zonder einde is, daar waar een kort verhaal veel makkelijker te hanteren is. Dat alles moet kloppen, is een leuke uitdaging, maar in de vorm van een roman wordt dat wel een hele zieke uitdaging
Hoewel je je daar wel meer kan veroorloven, denk ik. De landschapsbeschrijvingen van Tolstoj zijn soms wat lang ja, cinnamon. Had je mijn pm gehad btw?
[ Bericht 1% gewijzigd door Complexiteit op 08-05-2011 23:00:28 ]
Geen idee. Tot tien jaar terug schreef ik vrij gemakkelijk: verhalen, toneelstukjes, gedichten etc en daarna had ik gewoon geen inspiratie meer en had ik het gevoel alleen maar aan mooischrijverij te doen. Heel af en toe komt het terug en dan schrijf ik nog wel eens wat, maar zo lekker als voorheen gaat het beslist niet meer. Erg jammer, want het was wel een uitlaatklep voor me. Misschien moet ik eens een cursus creatief schrijven volgen om weer een beetje op gang te komenquote:
.
Niet meer actief op Fok!
Hm, dus tot ongeveer je 16e schreef je in verschillende vormen en toen verdween de inspiratie. Zomaar?quote:
[..]
Geen idee. Tot tien jaar terug schreef ik vrij gemakkelijk: verhalen, toneelstukjes, gedichten etc en daarna had ik gewoon geen inspiratie meer en had ik het gevoel alleen maar aan mooischrijverij te doen. Heel af en toe komt het terug en dan schrijf ik nog wel eens wat, maar zo lekker als voorheen gaat het beslist niet meer. Erg jammer, want het was wel een uitlaatklep voor me. Misschien moet ik eens een cursus creatief schrijven volgen om weer een beetje op gang te komen
Bij mij kwam de gedachte om te schrijven pas op, toen ik bijna 23 was.
Het kan gek lopen
Ik denk dat je vrees, dat het voorbij is met je schrijverscarriere, vrij betrekkelijk is. Wat schrijfvaardigheid betreft sowieso niet waar, en wat inspiratie betreft... mja, dat is lastiger. Misschien is een cursus inderdaad iets om je motor weer aan te draaien.
Lees je gedichten/verhalen? Dat zou ook een drang op kunnen wekken om zelf te schrijven.
Mijn derde boek komt in Augustus uit
Nou eens kijken wat voor vreselijke correcties de uitgever heeft bedacht
Nou eens kijken wat voor vreselijke correcties de uitgever heeft bedacht
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Coolquote:
Mijn derde boek komt in Augustus uit
Nou eens kijken wat voor vreselijke correcties de uitgever heeft bedacht
Wat voor vreselijke correcties heeft de uitgever eerder voorgesteld?
Vooral dingen die met de "taalbarriere" te maken hebben (Vlaamse uitgever) en wat persoonlijke smaakquote:
[..]
Cool
Wat voor vreselijke correcties heeft de uitgever eerder voorgesteld?
Maar ik word steeds beter in mijn poot stijfhouden als het er echt toe doet.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Wat tof! Gefeliciteerd, alvastquote:
Mijn derde boek komt in Augustus uit
Nou eens kijken wat voor vreselijke correcties de uitgever heeft bedacht
Wat voor een boek is het?
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Vervolg op mijn eerste twee boeken. Laatste deel in een nogal uitgebreid coming of age verhaalquote:
[..]
Wat tof! Gefeliciteerd, alvast
Wat voor een boek is het?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Hm, is het boek dan ook in eerste instantie op de Belgische markt gericht, of dat niet?quote:
[..]
Vooral dingen die met de "taalbarriere" te maken hebben (Vlaamse uitgever) en wat persoonlijke smaak
Nou ja, de distributie in Vlaanderen is wel beter vanwege de contacten, maar het is niet per se alleen voor Vlamingen neequote:
[..]
Hm, is het boek dan ook in eerste instantie op de Belgische markt gericht, of dat niet?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ah, ok. Wat zijn de titels van je eerste twee boeken? *nieuwsgierig*quote:
[..]
Vervolg op mijn eerste twee boeken. Laatste deel in een nogal uitgebreid coming of age verhaal
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Zie homepage, da's makkelijkerquote:
[..]
Ah, ok. Wat zijn de titels van je eerste twee boeken? *nieuwsgierig*
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Geweldig, Wonderer 
Ik ga dit derde boek zeker lezen. Heb je het als zelfstandige roman geschreven, of denk je dat lezers iets missen als ze de eerste twee delen niet kennen? (Sowieso vind ik een coming of age verhaal altijd leuk)
Hier verloopt het schrijfproces intussen redelijk goed. Ik kan niet zeggen dat ik geweldige tijden beleef, het is hard werken en omdat ik de laatste tijd veel aan de overkant van mijn huis werk (in een apart kantoortje) roept de hele buurt steeds: "Ah, het boek!" en: "Hoe staat het ervoor met het boek?" en: "Zit je nou nog te werken, weet je wel hoe laat het is?" en dat is soms een beetje gênant, maar goed, ik doe mijn best.
Ik heb me voorgenomen om op 1 juni het derde (laatste) deel af te hebben, maar of het lukt... dat durf ik echt niet te zeggen. Want Jezus, wat zit ik soms lang aan één hoofdstuk te schaven. Ik werk op dit moment bijvoorbeeld aan een hoofdstuk dat ik al helemaal had voorbereid (alle scènes vastgelegd, al best veel uitgeschreven) en daar zit ik nu alweer 5 dagen op te zwoegen. Ik had gerekend op 1 dag
Dat zegt misschien meer over mijn inschattingsvermogen dan over het hoofdstuk, maar toch - ik blijf het moeilijk vinden om snelheid te maken. Nee, dat zeg ik verkeerd: ik kan geen snelheid maken, dat zit er bij mij gewoon niet in.
Evengoed houd ik 1 juni scherp voor ogen. Het boek voelt inmiddels als een molensteen, ik moet er vanaf. Ik kan ook nog steeds niet zeggen of het goed wordt. Maar ik heb me voorgenomen om eens een tijdje helemaal niet na te denken, en om niet te twijfelen, want je schiet er allemaal zo weinig mee op. Zo heb ik me ook voorgenomen om niet meer boos te worden op iedereen die beroepshalve belangstelling zou moeten tonen voor mijn boek/de vorderingen (de uitgever, de agent) maar die dat natuurlijk niet doet, welnee - als ik me zo nodig moet bewijzen, ga ik mijn gang toch lekker, wat hebben zij er verder mee te maken als buiten de zon schijnt en zij op het strand kunnen liggen terwijl ik me door het zoveelste rothoofdstuk zit heen te worstelen op een verduisterd kantoor?
Nee, ik ben helemaal niet boos Hoezo? Is er iets?
Ik ga dit derde boek zeker lezen. Heb je het als zelfstandige roman geschreven, of denk je dat lezers iets missen als ze de eerste twee delen niet kennen? (Sowieso vind ik een coming of age verhaal altijd leuk)
Hier verloopt het schrijfproces intussen redelijk goed. Ik kan niet zeggen dat ik geweldige tijden beleef, het is hard werken en omdat ik de laatste tijd veel aan de overkant van mijn huis werk (in een apart kantoortje) roept de hele buurt steeds: "Ah, het boek!" en: "Hoe staat het ervoor met het boek?" en: "Zit je nou nog te werken, weet je wel hoe laat het is?" en dat is soms een beetje gênant, maar goed, ik doe mijn best.
Ik heb me voorgenomen om op 1 juni het derde (laatste) deel af te hebben, maar of het lukt... dat durf ik echt niet te zeggen. Want Jezus, wat zit ik soms lang aan één hoofdstuk te schaven. Ik werk op dit moment bijvoorbeeld aan een hoofdstuk dat ik al helemaal had voorbereid (alle scènes vastgelegd, al best veel uitgeschreven) en daar zit ik nu alweer 5 dagen op te zwoegen. Ik had gerekend op 1 dag
Dat zegt misschien meer over mijn inschattingsvermogen dan over het hoofdstuk, maar toch - ik blijf het moeilijk vinden om snelheid te maken. Nee, dat zeg ik verkeerd: ik kan geen snelheid maken, dat zit er bij mij gewoon niet in. Evengoed houd ik 1 juni scherp voor ogen. Het boek voelt inmiddels als een molensteen, ik moet er vanaf. Ik kan ook nog steeds niet zeggen of het goed wordt. Maar ik heb me voorgenomen om eens een tijdje helemaal niet na te denken, en om niet te twijfelen, want je schiet er allemaal zo weinig mee op. Zo heb ik me ook voorgenomen om niet meer boos te worden op iedereen die beroepshalve belangstelling zou moeten tonen voor mijn boek/de vorderingen (de uitgever, de agent) maar die dat natuurlijk niet doet, welnee - als ik me zo nodig moet bewijzen, ga ik mijn gang toch lekker, wat hebben zij er verder mee te maken als buiten de zon schijnt en zij op het strand kunnen liggen terwijl ik me door het zoveelste rothoofdstuk zit heen te worstelen op een verduisterd kantoor?
Nee, ik ben helemaal niet boos
Hoezo? Is er iets?
Ik had een proeflezer die het gelezen heeft zonder de eerste twee en die had het gevoel dat ze iets miste, en misschien is dat ook wel zo. Ik kan het niet zo goed beoordelen. Ze snapte vooral bepaalde referenties en beweegredenen niet, die direct teruggrijpen op de eerdere boeken. Maar ik denk dat het als verhaal wel te lezen valt.
En jij had ook op het strand kunnen liggen als je in de winter een beetje had doorgewerkt. Dus schiet nou maar op, heb je in ieder geval nog wat aan je zomer Vooruit!
En jij had ook op het strand kunnen liggen als je in de winter een beetje had doorgewerkt. Dus schiet nou maar op, heb je in ieder geval nog wat aan je zomer
Vooruit!
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Haha, als een molensteenquote:Op dinsdag 10 mei 2011 02:42 schreef Nadine26 het volgende:
Geweldig, Wonderer
Ik ga dit derde boek zeker lezen. Heb je het als zelfstandige roman geschreven, of denk je dat lezers iets missen als ze de eerste twee delen niet kennen? (Sowieso vind ik een coming of age verhaal altijd leuk)
Hier verloopt het schrijfproces intussen redelijk goed. Ik kan niet zeggen dat ik geweldige tijden beleef, het is hard werken en omdat ik de laatste tijd veel aan de overkant van mijn huis werk (in een apart kantoortje) roept de hele buurt steeds: "Ah, het boek!" en: "Hoe staat het ervoor met het boek?" en: "Zit je nou nog te werken, weet je wel hoe laat het is?" en dat is soms een beetje gênant, maar goed, ik doe mijn best.
Ik heb me voorgenomen om op 1 juni het derde (laatste) deel af te hebben, maar of het lukt... dat durf ik echt niet te zeggen. Want Jezus, wat zit ik soms lang aan één hoofdstuk te schaven. Ik werk op dit moment bijvoorbeeld aan een hoofdstuk dat ik al helemaal had voorbereid (alle scènes vastgelegd, al best veel uitgeschreven) en daar zit ik nu alweer 5 dagen op te zwoegen. Ik had gerekend op 1 dag
Evengoed houd ik 1 juni scherp voor ogen. Het boek voelt inmiddels als een molensteen, ik moet er vanaf. Ik kan ook nog steeds niet zeggen of het goed wordt. Maar ik heb me voorgenomen om eens een tijdje helemaal niet na te denken, en om niet te twijfelen, want je schiet er allemaal zo weinig mee op. Zo heb ik me ook voorgenomen om niet meer boos te worden op iedereen die beroepshalve belangstelling zou moeten tonen voor mijn boek/de vorderingen (de uitgever, de agent) maar die dat natuurlijk niet doet, welnee - als ik me zo nodig moet bewijzen, ga ik mijn gang toch lekker, wat hebben zij er verder mee te maken als buiten de zon schijnt en zij op het strand kunnen liggen terwijl ik me door het zoveelste rothoofdstuk zit heen te worstelen op een verduisterd kantoor?
Nee, ik ben helemaal niet boos
Wat doe je jezelf toch aan Schrijf een boek over deze marteling!
Heel veel succes iig, klinkt toch best leuk. Wat betreft dat mensen je vragen hoe het ermee staat, dat lijkt me ook vrij irritant. Gewoon schrijven zonder dat iemand weet dat je schrijft, is wel lekker veilig en goed voor je gemoedsrust. Anderzijds, als je wilt publiceren, is dat de prijs die je zal moeten betalen.
Rechtsboven zijn postquote:
(met je muis overheengaan)Zo:
http://img21.imageshack.us/img21/7462/homepagest.jpg (copy/paste deze link)
De vraag 'hoe gaat het met je boek' wordt bijna net zo vaak gesteld als de vraag 'hoe gaat het met jou'. Op de voet gevolgd door 'en, ben je alweer ergens mee bezig'. Ik vind het leuk dat ernaar gevraagd wordt. Soms frustrerend (als ik het idee heb dat de verkopen helemaal niet zo goed gaan als gehoopt maar dat eigenlijk niet wil zeggen, of als ik in een dip zit qua schrijven waardoor het lastig is om vrolijk te vertellen waaraan ik werk) maar over het algemeen vind ik het heerlijk dat die interesse er is. Over schrijven en boeken kan ik de hele dag praten. Ik weet dat ik lang niet iedereen een plezier doe met dat onderwerp, maar als ze ernaar vrágen, ja, dan grijp ik die kans natuurlijk wel aan.quote:
[..]
Haha, als een molensteen
Schrijf een boek over deze marteling!
Heel veel succes iig, klinkt toch best leuk. Wat betreft dat mensen je vragen hoe het ermee staat, dat lijkt me ook vrij irritant. Gewoon schrijven zonder dat iemand weet dat je schrijft, is wel lekker veilig en goed voor je gemoedsrust. Anderzijds, als je wilt publiceren, is dat de prijs die je zal moeten betalen.
Cool, gefeliciteerd!quote:
Ah, dat is mooi Petra zal ook wel leuk zijn ja.
Zeg, iemand enig idee of literaire tijdschriften betalen voor publicaties? Kans dat ik daarin kan publiceren is erg klein maar ben op zoek naar een manier om geld te verdienen, zonder weer een ok-betalend bijbaantje te nemen.
zal ook wel leuk zijn ja.Zeg, iemand enig idee of literaire tijdschriften betalen voor publicaties? Kans dat ik daarin kan publiceren is erg klein maar ben op zoek naar een manier om geld te verdienen, zonder weer een ok-betalend bijbaantje te nemen.
Zelfs al zouden ze dat doen (volgens mij niet) is het geen vervanging voor een baantje, ben ik bang. Want dan moet je bijna wekelijks gaan publiceren (of eigenlijk dagelijks omdat een vergoeding waarschijnlijk onder de 50 euro blijft, als ze dat al deden dus) en dat lukt je toch nooit Niet alleen omdat je productie enorm omhoog moet, maar ook omdat je dan enorme concurrentie hebt.
Niet alleen omdat je productie enorm omhoog moet, maar ook omdat je dan enorme concurrentie hebt.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Als een vergoeding zo laag zou zijn, zou je daar idd maar weinig mee opschieten, het zal ook wel niet
Ik denk het ook niet. Die tijdschriften worden meestal gedrukt in kleinere oplages dan de gemiddelde debuutroman, dus er zal echt geen geld zitten.
ik wil wel een boek schrijven maar ik ontbreek aan talent... en dat is toch wel een deal-breaker.
There Is No Gravity.
The Earth Sucks.
--Brett Easton Ellis
The Earth Sucks.
--Brett Easton Ellis
Schrijf en lees?quote:
ik wil wel een boek schrijven maar ik ontbreek aan talent... en dat is toch wel een deal-breaker.
http://lifehacker.com/573(...)ook-on-amazon-kindle
https://kdp.amazon.com/self-publishing/signin?tag=gmgamzn-20
Misschien interessant voor de schrijvers onder ons die graag voor het gemakkelijke, snelle, maar zeer waarschijnlijk weinige geld gaan (en ook nog eens in het Engels schrijven).
https://kdp.amazon.com/self-publishing/signin?tag=gmgamzn-20
Misschien interessant voor de schrijvers onder ons die graag voor het gemakkelijke, snelle, maar zeer waarschijnlijk weinige geld gaan (en ook nog eens in het Engels schrijven).
Ik heb hoofdstuk 19 zojuist afgemaakt 
Dat was dus de helft van het hoofdstuk waarvan ik in het begin dacht dat het het laatste zou worden
Begon er dus op 23 april mee en uiteindelijk zijn het 10,726 woorden geworden. Ik was begin mei alleen een beetje ziek en druk, dus in de eerste week van mei heb ik erg weinig gedaan.
Morgen aan het hoofdstuk beginnen dat (hopelijk) écht het laatste hoofdstuk gaat worden
Sorry voor deze huishoudelijke mededeling, nu weer terug naar de discussies over literaire aspecten
Dat was dus de helft van het hoofdstuk waarvan ik in het begin dacht dat het het laatste zou worden
Begon er dus op 23 april mee en uiteindelijk zijn het 10,726 woorden geworden. Ik was begin mei alleen een beetje ziek en druk, dus in de eerste week van mei heb ik erg weinig gedaan.
Morgen aan het hoofdstuk beginnen dat (hopelijk) écht het laatste hoofdstuk gaat worden
Sorry voor deze huishoudelijke mededeling, nu weer terug naar de discussies over literaire aspecten
Netjes, dat zijn veel woorden. Mijn hoofdstukken zijn wel wat korter!
Wachten op antwoord met betrekking tot mijn ingezonden verhalen is op zich vrij irritant trouwens Ik wil weten waar ik aan toe ben, zodat ik verder kan
Wachten op antwoord met betrekking tot mijn ingezonden verhalen is op zich vrij irritant trouwens
Ik wil weten waar ik aan toe ben, zodat ik verder kan
Feli soeplepel
Wel grappig dat jij van een hoofdstuk verwacht dat het het laatste is en dat dat niet zo is. Bij mij is het juist andersom. Het einde komt altijd eerder dan ik denk.
Wel grappig dat jij van een hoofdstuk verwacht dat het het laatste is en dat dat niet zo is. Bij mij is het juist andersom. Het einde komt altijd eerder dan ik denk.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Gaat lekker, GSL!quote:
Ik heb hoofdstuk 19 zojuist afgemaakt
Dat was dus de helft van het hoofdstuk waarvan ik in het begin dacht dat het het laatste zou worden
Begon er dus op 23 april mee en uiteindelijk zijn het 10,726 woorden geworden. Ik was begin mei alleen een beetje ziek en druk, dus in de eerste week van mei heb ik erg weinig gedaan.
Morgen aan het hoofdstuk beginnen dat (hopelijk) écht het laatste hoofdstuk gaat worden
Sorry voor deze huishoudelijke mededeling, nu weer terug naar de discussies over literaire aspecten
Liej
Indeed, klinkt goed!quote:
Die ervaring heb ik ook. Als ik denk dat ik nog een heel eind moet, gaat het juist ineens heel snel. Alsof ineens het grote inzicht tot me komt zodat ik weet hoe ik het kan afronden, terwijl ik dat tot kort ervoor nog niet zag en dus verwachtte dat het nog veel langer zou doorgaan.quote:Wel grappig dat jij van een hoofdstuk verwacht dat het het laatste is en dat dat niet zo is. Bij mij is het juist andersom. Het einde komt altijd eerder dan ik denk.
Ty, allen
Ik week er eigenlijk wel vanaf natuurlijk aangezien ik elk aspect dat ik wel al in gedachten had veel langer wist te maken door er uitgebreider op in te gaan (maar niet per se dieper). Overigens, @ Complexiteit, dit is ook wel mijn langste hoofdstuk geworden hoor. De eerste hoofdstukken waren vrijwel allemaal 5000 woorden of iets in die richting, en gemiddeld zit ik meestal rond de 6 a 7 duizend. Maar vanwege bovenstaande is dat dus meer geworden. Het was ook wel een hele opluchting om het afgerond te hebben gezien het zo lang door ging (misschien wel iets te lang..?). Morgen weer lekker met frisse start aan nieuw hoofdstuk beginnen. Heerlijk
@ Leight, tof, de eerste stap officieel gezet dus
@ Complexiteit, misschien is het wachten nu juist wel handig omdat je nu zonder verdere zorgen aan iets nieuws (of opvolgend deel of iets dergelijks) kan beginnen. Als ik jou was zou ik juist van deze tijd gebruiken om eens flink te brainstormen
Maar in jouw geval was het einde dus nog zo goed als onbekend voor je. In dat geval is het wel vrij logisch dat je nog niet precies kan zeggen wanneer je klaar bent. In mijn geval stond het einde al zo goed als helemaal vast sinds maart ongeveer (en ben daar inderdaad ook vrij weinig vanaf geweken), dus kon ik ook vrij makkelijk inschatten dat ik ongeveer medio mei klaar zou zijn (en dat zou dus vandaag zijn geweest in het oorspronkelijke geval). Daar zit het verschil in denk ik.quote:
Die ervaring heb ik ook. Als ik denk dat ik nog een heel eind moet, gaat het juist ineens heel snel. Alsof ineens het grote inzicht tot me komt zodat ik weet hoe ik het kan afronden, terwijl ik dat tot kort ervoor nog niet zag en dus verwachtte dat het nog veel langer zou doorgaan.
Ik week er eigenlijk wel vanaf natuurlijk aangezien ik elk aspect dat ik wel al in gedachten had veel langer wist te maken door er uitgebreider op in te gaan (maar niet per se dieper). Overigens, @ Complexiteit, dit is ook wel mijn langste hoofdstuk geworden hoor. De eerste hoofdstukken waren vrijwel allemaal 5000 woorden of iets in die richting, en gemiddeld zit ik meestal rond de 6 a 7 duizend. Maar vanwege bovenstaande is dat dus meer geworden. Het was ook wel een hele opluchting om het afgerond te hebben gezien het zo lang door ging (misschien wel iets te lang..?). Morgen weer lekker met frisse start aan nieuw hoofdstuk beginnen. Heerlijk
@ Leight, tof, de eerste stap officieel gezet dus
@ Complexiteit, misschien is het wachten nu juist wel handig omdat je nu zonder verdere zorgen aan iets nieuws (of opvolgend deel of iets dergelijks) kan beginnen. Als ik jou was zou ik juist van deze tijd gebruiken om eens flink te brainstormen
Ja dat is op zich een goed idee, denk ik, maar in mijn geval toch niet helemaal. Ik heb nu namelijk bijna tentamens en daarna wil ik aan m'n roman gaan schrijven. Het volgende grote project ligt dus voor de deur. Wat korte verhalen betreft wacht ik liever even de feedback af, om dan eens te kijken hoe ik daar verder mee ga.quote:
@ Complexiteit, misschien is het wachten nu juist wel handig omdat je nu zonder verdere zorgen aan iets nieuws (of opvolgend deel of iets dergelijks) kan beginnen. Als ik jou was zou ik juist van deze tijd gebruiken om eens flink te brainstormen
ik herken het wel weer een beetje wat GeileSoeplepel heeftquote:
Feli soeplepel
Wel grappig dat jij van een hoofdstuk verwacht dat het het laatste is en dat dat niet zo is. Bij mij is het juist andersom. Het einde komt altijd eerder dan ik denk.
Soms krijg je gaandeweg nog wat ideeën om je verhaal nog iets completer te maken.
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Na een aantal mislukte pogingen toch weer begonnen aan een roman (I hope so, atleast).
Voor de voorbereiding gebruik ik de Snowflake method, die eerder in dit topic ook al besproken is. Nu ben ik pas bij stap twee, maar ik begrijp niet helemaal wat hij daarmee bedoeld...
Dan is er nog de allerlaatste zin, waarin hij zegt dat je het moet schrijven als het stukje wat achterop je boek gaat verschijnen. In dat stukje geef je niet alles weg, maar hou je het spannend voor de lezer.
Maar eerder in zijn uitleg vertelt hij dat je alle belangrijke gebeurtenissen EN het einde moet opschrijven. Is dat niet met elkaar in conflict?
Misschien doe ik wel erg moeilijk, maar ik hoop dat iemand me uit de brand kan helpen.
Voor de voorbereiding gebruik ik de Snowflake method, die eerder in dit topic ook al besproken is. Nu ben ik pas bij stap twee, maar ik begrijp niet helemaal wat hij daarmee bedoeld...
Hij heeft het dus over 'rampen'. Is het dus letterlijk de bedoeling dat je verhaal uit meerdere 'rampen' bestaat, waarvan de meerderheid wordt veroorzaakt door de held/hoofdpersoon? Het klinkt mij een beetje vreemd in de oren.quote:Take another hour and expand that sentence to a full paragraph describing the story setup, major disasters, and ending of the novel. This is the analog of the second stage of the snowflake. I like to structure a story as "three disasters plus an ending". Each of the disasters takes a quarter of the book to develop and the ending takes the final quarter. I don't know if this is the ideal structure, it's just my personal taste.
If you believe in the Three-Act structure, then the first disaster corresponds to the end of Act 1. The second disaster is the mid-point of Act 2. The third disaster is the end of Act 2, and forces Act 3 which wraps things up. It is OK to have the first disaster be caused by external circumstances, but I think that the second and third disasters should be caused by the protagonist's attempts to "fix things". Things just get worse and worse.
You can also use this paragraph in your proposal. Ideally, your paragraph will have about five sentences. One sentence to give me the backdrop and story setup. Then one sentence each for your three disasters. Then one more sentence to tell the ending. If this sounds suspiciously like back-cover copy, it's because . . . that's what it is and that's where it's going to appear someday.
Dan is er nog de allerlaatste zin, waarin hij zegt dat je het moet schrijven als het stukje wat achterop je boek gaat verschijnen. In dat stukje geef je niet alles weg, maar hou je het spannend voor de lezer.
Maar eerder in zijn uitleg vertelt hij dat je alle belangrijke gebeurtenissen EN het einde moet opschrijven. Is dat niet met elkaar in conflict?
Misschien doe ik wel erg moeilijk, maar ik hoop dat iemand me uit de brand kan helpen.
Je moet het niet per se als een 'ramp' zien, maar als een conflict. En dat in de breedste zin van het woord: De hoofdpersoon wil iets, maar dat lukt niet, want er gebeurt..., dus gaat hij...
Het eerste conflict mag iets externs zijn, maar daarna niet meer, want dan wordt het allemaal 'te toevallig'.
Dat laatste, inderdaad, je gaat natuurlijk niet het einde weggeven op de flaptekst. Dat moet je ook maar niet zo letterlijk nemen denk ik.
En het is ook maar een leidraad om je structuur aan op te hangen. Het is niet hoe een verhaal per se in elkaar moet zitten ten slotte.
Het eerste conflict mag iets externs zijn, maar daarna niet meer, want dan wordt het allemaal 'te toevallig'.
Dat laatste, inderdaad, je gaat natuurlijk niet het einde weggeven op de flaptekst. Dat moet je ook maar niet zo letterlijk nemen denk ik.
En het is ook maar een leidraad om je structuur aan op te hangen. Het is niet hoe een verhaal per se in elkaar moet zitten ten slotte.
Ja, die met de ballen in de bek.
Oké, hartstikke duidelijk! Dankjewel voor de hulp.quote:
Je moet het niet per se als een 'ramp' zien, maar als een conflict. En dat in de breedste zin van het woord: De hoofdpersoon wil iets, maar dat lukt niet, want er gebeurt..., dus gaat hij...
Het eerste conflict mag iets externs zijn, maar daarna niet meer, want dan wordt het allemaal 'te toevallig'.
Dat laatste, inderdaad, je gaat natuurlijk niet het einde weggeven op de flaptekst. Dat moet je ook maar niet zo letterlijk nemen denk ik.
En het is ook maar een leidraad om je structuur aan op te hangen. Het is niet hoe een verhaal per se in elkaar moet zitten ten slotte.
Ik ben het met Biancavia eens: het zijn eerder conflicten of 'turning points' dan echte rampen. Op die momenten krijgt het verhaal een draai, waardoor het spannend blijft: hoe loopt dit af..? Als ik kijk naar het boek dat ik nu zelf schrijf, klopt het wel:quote:
Na een aantal mislukte pogingen toch weer begonnen aan een roman (I hope so, atleast).
Voor de voorbereiding gebruik ik de Snowflake method, die eerder in dit topic ook al besproken is. Nu ben ik pas bij stap twee, maar ik begrijp niet helemaal wat hij daarmee bedoeld...
[..]
Hij heeft het dus over 'rampen'. Is het dus letterlijk de bedoeling dat je verhaal uit meerdere 'rampen' bestaat, waarvan de meerderheid wordt veroorzaakt door de held/hoofdpersoon? Het klinkt mij een beetje vreemd in de oren.
Dan is er nog de allerlaatste zin, waarin hij zegt dat je het moet schrijven als het stukje wat achterop je boek gaat verschijnen. In dat stukje geef je niet alles weg, maar hou je het spannend voor de lezer.
Maar eerder in zijn uitleg vertelt hij dat je alle belangrijke gebeurtenissen EN het einde moet opschrijven. Is dat niet met elkaar in conflict?
Misschien doe ik wel erg moeilijk, maar ik hoop dat iemand me uit de brand kan helpen.
Het eerste deel eindigt met een incident (zo noem ik het), en door dat incident verandert er iets in de verhouding tussen de hoofdpersonen. De verteller kiest vanaf dat moment voor een bepaalde strategie (om te krijgen wat ze wil hebben). Maar halverwege het tweede deel is er opnieuw een incident, en hierdoor krijgt de verteller een rol opgedrongen die ze eigenlijk niet wil spelen, maar ze heeft geen keus. Als ze wil krijgen wat ze wil hebben, zal ze zich moeten plooien. Vervolgens, in het laatste deel, is er een derde incident dat haar in een heel lastige positie brengt, omdat iedereen nu denkt dat zij haar rol niet serieus heeft genomen. Zij krijgt de schuld, en dan komt er ook nog een geheim aan het licht (een familiegeheim, in dit geval). Het lijkt erop dat ze alles heeft verloren. Pas in het laatste hoofdstuk zal blijken of dat inderdaad zo is. Ik neig vooralsnog naar 'nee' (ze komt als overwinnaar uit de strijd), maar het kan ook nog een 'ja' worden: ze verlaat het toneel gedesillusioneerd en is alles kwijt. Dat is de klassieke oplossing - bijna alle romans eindigen in ontgoocheling (de hoofdpersoon is 'sadder and wiser'), alleen al daarom probeer ik dat te voorkomen.
Zoals ik eerder al zei: die snowflake-methode lijkt erg op mijn eigen methode. Ik geloof alleen niet in de 'achterflaptekst'-truc. Het is natuurlijk heel goed om zo'n tekst te schrijven, daar moet je zelfs mee beginnen (denk ik), maar die zet je naderhand natuurlijk niet op het boek. Een achterflaptekst moet suggestief zijn, niet expliciet. Als ik de bovenstaande tekst (over de incidenten in mijn verhaal) van expliciete details zou voorzien, hoefde niemand het boek meer te lezen. Dan heb je een samenvatting. Niets zo dodelijk als een flaptekst die het einde verraadt. Of het verhaalverloop.
Mijn achterflaptekst ziet er ongeveer zo uit:
Na de dood van haar moeder komt de 17-jarige Mara Jonkman terecht in 'Villa Betty', het onderkomen van de Beauforts, een schatrijke bankiersfamilie bij wie haar moeder in een ver verleden in dienst was. Mara wil niets liever dan worden opgenomen in deze hechte, excentrieke clan. Erbij horen, deel uitmaken van hun betoverende wereld. Maar al snel ontdekt zij dat binnen deze familie niet alles is wat het lijkt.
Dankzij de hechte vriendschap met Bonnie Beaufort, de jongste dochter, schudt Mara haar rol van buitenstaander langzaam maar zeker af. Ongemerkt dringt zij dieper door tot het verzwegen verleden van de Beauforts. Wat is er waar van het verhaal dat Adèle Beaufort, de moeder, ooit heeft geprobeerd van het dak te springen? Ook over tal van andere gebeurtenissen wordt gezwegen. En dan breekt er ook nog mediaschandaal los rond Pierre Beaufort, de pater familias. Meer dan ooit sluiten de Beauforts de gelederen.
Mara, bang om verstoten te worden uit het paradijs, blijft de familiecode trouw. Maar in het tumult van het mediaschandaal begint de façade af te brokkelen. Terwijl buiten de cameraploegen staan te wachten, komen de familieverhoudingen op scherp te staan. En dan doet Mara een ontdekking die veel schokkender is dan zij ooit had kunnen vermoeden, en die alles in een verbijsterend nieuw licht zet.
Even bijkomen, nu
Daar heb ik nog behoorlijk lang over gedaan. Het is ontzettend moeilijk om zo efficiënt (economisch) te schrijven. Maar dit is wel redelijk suggestief, denk ik toch? Vinden jullie het een aantrekkelijke achterflaptekst? Beetje te commercieel, misschien - ik hoor de ronkende commentaarstem van SBS6, die de woensdagavondfilms aankondigt. Verder is de tekst nog te lang. Maar... blijven schaven, dan komt er uiteindelijk wel een goede flaptekst uit. Hebben jullie ook flapteksten?
(Mag ook gebaseerd zijn op een boek dat nog maar net in de steigers staat - is een goede oefening, volgens mij.)
Inderdaad erg commercieel met een aantal cliche-woorden die je daar vaker in terugziet. Nog even aan schaven.
Ik moet ook een flaptekst schrijven, binnenkort maar even doen. Ben er niet zo'n held in (was vroeger ook al niet goed in samenvattingen).
De flapteksten van de vorige twee:
Ik moet ook een flaptekst schrijven, binnenkort maar even doen. Ben er niet zo'n held in (was vroeger ook al niet goed in samenvattingen).
De flapteksten van de vorige twee:
enquote:19 februari 1977
Ik ben veertien. En ik vind jongens leuker dan meisjes.
Tot die conclusie komt Arthur Hartman op de dag dat hij zijn beste vriend kust. Een autoritaire vader, een broer met losse handjes en de verstikkende atmosfeer van de provinciestad, maken het hem onmogelijk om voor zijn gevoelens uit te komen. In zijn poging om ze geheim te houden, kwetst hij zowel zichzelf als anderen...
Terwijl zijn leeftijdgenoten hun haar laten groeien en zich vermaken met drinken en feesten, kiest Arthur een totaal andere richting, in de hoop zijn leven weer op de rails te krijgen.
Een verhaal over opgroeien en vriendschap, liefde en verraad, over verandering... Kun je worden wie je wil of moet je je overgeven aan de grillen van het lot?
quote:25 september 1982
Ik leef nog steeds, maar daar is alles wel mee gezegd. Elke keer als ik denk dat het wel meevalt, gebeurt er weer iets.
Met de gebeurtenissen uit het verleden nog vers in zijn geheugen probeert Arthur een voorzichtige balans te vinden tussen zijn levens als politieagent en als homo. Zijn ambitie maakt hem voorzichtig op het bureau: eerst promotie, dan uit de kast. Dat is het plan tenminste. Maar zoals hij op zijn veertiende verjaardag al merkte, niet alles gaat volgens plan. Tegen een achtergrond van crisis, kernwapens en aids leeft en leert Arthur. Mensen dichtbij laten durft hij niet meer, bang voor de pijn die dat veroorzaakt, maar hoe lang kan hij volhouden dat dit het leven is dat hij wil leiden?
Een verhaal over toenadering en afstand, over vriendschap en vijanden. Iedereen heeft liefde nodig, maar welke manier past het best bij Arthur Hartman?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Hier hoor ik ook de SBS-stem bijquote:
Inderdaad erg commercieel met een aantal cliche-woorden die je daar vaker in terugziet. Nog even aan schaven.
Ik moet ook een flaptekst schrijven, binnenkort maar even doen. Ben er niet zo'n held in (was vroeger ook al niet goed in samenvattingen).
De flapteksten van de vorige twee:
[..]
en
[..]
Flapteksten zijn meestal te ronkend, omdat je het boek wilt samenvatten én verkopen én dan moet het ook nog pakkend zijn geschreven. Vaak blijft het een kwestie van: teveel informatie. Maar het alternatief - een quote uit het boek - vind ik nog erger. Dat prikkelt mij nooit, bovendien komt het arrogant over, alsof de schrijver zichzelf op basis van die paar losse zinnen denkt te kunnen verkopen.
Toch merk ik dat het zinvol is om aan zo'n tekstje te bouwen. De flaptekst die hierboven staat (van mij dus), komt zeker niet op het boek. Teveel informatie. Maar voor mijzelf is het goed om zo'n compacte samenvatting te maken, omdat ik nu weer weet (terwijl ik werk aan het einde) wat ook alweer de hoofdpunten zijn.
En voor ons ook heel leuk om te lezen.
Die laatste alinea vind ik juist wel goed. Je moet wel toch, alles een beetje mysterieus houden. Mij maakt het in ieder geval zeer nieuwsgierig.
Die laatste alinea vind ik juist wel goed. Je moet wel toch, alles een beetje mysterieus houden. Mij maakt het in ieder geval zeer nieuwsgierig.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik heb een poging gedaan om wat te schaven aan jouw flaptekst, Nadine. Uiteraard zonder enige kennis van het verhaal, maar al wel een stuk korter en wat minder over de top.
Dit is de flaptekst voor het boek dat binnenkort van mij verschijnt. Ik ben nu wel benieuwd geworden wat jullie daarvan vinden. Voor het nieuwe verhaal waaraan ik werk heb ik nog geen flaptekst, maar dat komt ook omdat ik verwacht dat er nog wat aan het plot gaat veranderen. Ik kan moeilijk van tevoren een flaptekst schrijven.quote:Na de dood van haar moeder komt de zeventienjarige Mara terecht bij de schatrijke bankiersfamilie Beaufort. Ze wil niets liever dan deel uitmaken van hun betoverende wereld. Dankzij haar vriendschap met Bonnie Beaufort, de jongste dochter, lukt haar dat. Ze komt ondertussen ook steeds meer te weten over het verleden van de Beauforts, waar door de familie zelf krampachtig over wordt gezwegen.
Mara, bang om verstoten te worden, blijft de familiecode trouw. Maar in het tumult van een mediaschandaal dat ontstaat rond pater familias Pierre Beaufort begint de façade af te brokkelen, want de cameraploegen zetten de familieverhoudingen behoorlijk op scherp. Dan komt Mara tot een ontdekking die alles in een nieuw licht zet.
Helemaal mee eens trouwens dat een fragment uit de tekst, lovende fragmenten uit recensies van eerdere titels of - erger nog - alleen een foto op de achterflap geen verkooptechnieken zijn. Vaak zijn er dan wel binnenflappen waar iets op staat over de inhoud van het boek, maar wie gaat die lezen?quote:Tien jaar na hun havo-examen krijgen Polly en Hanneke een brief van zichzelf. Ze komen erachter dat ze niet alleen elkaar uit het oog zijn verloren, maar ook hun eigen dromen.
Polly woont in een flat die binnenkort gesloopt wordt. Hanneke werkt al jaren voor dezelfde baas, in een baan die haar geen enkele uitdaging meer biedt. Na het lezen van haar brief besluit Polly contact op te nemen met haar vroegere beste vriendin. Ze weet Hanneke over te halen om hun jeugddroom alsnog waar te maken: de vroegere vriendinnen worden tien jaar na dato zakenpartners in hun eigen modezaak. Maar met kleding alleen ben je er natuurlijk niet.
quote:
Ik heb een poging gedaan om wat te schaven aan jouw flaptekst, Nadine. Uiteraard zonder enige kennis van het verhaal, maar al wel een stuk korter en wat minder over de top.
Dank! Ik mis eigenlijk niets uit mijn oorspronkelijke tekst, er staat gewoon hetzelfde, maar dan met iets minder tromgeroffel Ik heb het idee dat mijn flaptekst heel belangrijk is voor de lezer, omdat ik dáár kan vertellen dat het verhaal plotgedreven is, ik bedoel: als je het boek begint te lezen, is niet meteen duidelijk dat we met z'n allen op zoek gaan naar een familiegeheim. De vertelster weet dat zelf immers niet, zij komt er gaandeweg achter. Maar op deze manier kan ik de lezer manipuleren, en zijn 'leeshouding' beïnvloeden.
De eerste zin is een beetje verwarrend, omdat het niet gebruikelijk is dat mensen brieven ontvangen van zichzelf. Ik moest er echt even over nadenken; je bedoelt ongetwijfeld dat de meisjes in de eindexamenklas de opdracht hebben gekregen om een brief te schrijven aan zichzelf, over hun toekomstdromen etc, maar dat zou ik uitleggen. Verder is het een pakkende tekst, helder en prikkelend.quote:Dit is de flaptekst voor het boek dat binnenkort van mij verschijnt. Ik ben nu wel benieuwd geworden wat jullie daarvan vinden. Voor het nieuwe verhaal waaraan ik werk heb ik nog geen flaptekst, maar dat komt ook omdat ik verwacht dat er nog wat aan het plot gaat veranderen. Ik kan moeilijk van tevoren een flaptekst schrijven.
Petra heeft die laatste alinea ook grotendeels intact gelatenquote:
En voor ons ook heel leuk om te lezen.
Die laatste alinea vind ik juist wel goed. Je moet wel toch, alles een beetje mysterieus houden. Mij maakt het in ieder geval zeer nieuwsgierig.
Ik houd zelf ook wel van een beetje mysterie. Je koopt een boek niet om de 'mooie zinnen', nouja: niet alleen om de mooie zinnen, er moet wel een reden zijn voor die impulsaankoop 
Ja, mooi, die herschrijf van Petra.
Petra, misschien kun je van je eigen flap die eerste zinnen omdraaien.
Petra, misschien kun je van je eigen flap die eerste zinnen omdraaien.
quote:Polly woont in een flat die binnenkort gesloopt wordt. Hanneke werkt al jaren voor dezelfde baas, in een baan die haar geen enkele uitdaging meer biedt.
Dan ontvangen ze een brief die ze tien jaar geleden aan zichzelf geschreven hebben. Ze komen erachter dat ze niet alleen elkaar, maar ook hun eigen dromen uit het oog zijn verloren.
Na het lezen van haar brief besluit Polly contact op te nemen met haar vroegere beste vriendin. Ze weet Hanneke over te halen om hun jeugddroom alsnog waar te maken: de vroegere vriendinnen worden tien jaar na dato zakenpartners in hun eigen modezaak. Maar met kleding alleen ben je er natuurlijk niet.
Ja, die met de ballen in de bek.
Vind ik ook! Ik koop niet om de mooie zinnen. Ben heel blij als ze erin staan, maar daar kom ik achter als ik aan het lezen ben, en daar begin ik aan omdat het verhaal me aanspreekt. Jouw verhaal vind ik tot nu toe overtuigend.quote:
[..]
Petra heeft die laatste alinea ook grotendeels intact gelaten
Daar is het helaas al te laat voor, het boek ligt bij de drukker. Ik zal de volgende flaptekst ook eens pitchen op dit forum of elders, zodat ik wat meedenkers krijg. Ik weet overigens niet of ik deze omgedraaide versie sterker vind. Ze komen er namelijk dankzij die brieven achter dat ze hun dromen uit het oog zijn verloren, en vervolgens lees je wat er dan wél is gebeurd. Maar helemaal eens dat de eerste zin verwarring kan oproepen, maar Nadine, je legt hem goed uit, dus dat valt me weer mee.quote:
Petra, misschien kun je van je eigen flap die eerste zinnen omdraaien.
[..]
Ja, je hebt gelijk, het gaat natuurlijk om die brieven, dus dat moet in de eerste zin.quote:
[..]
[..]
Daar is het helaas al te laat voor, het boek ligt bij de drukker. Ik zal de volgende flaptekst ook eens pitchen op dit forum of elders, zodat ik wat meedenkers krijg. Ik weet overigens niet of ik deze omgedraaide versie sterker vind. Ze komen er namelijk dankzij die brieven achter dat ze hun dromen uit het oog zijn verloren, en vervolgens lees je wat er dan wél is gebeurd. Maar helemaal eens dat de eerste zin verwarring kan oproepen, maar Nadine, je legt hem goed uit, dus dat valt me weer mee.
Ik zag dat je bezig was met leuk promo-briefpapier!
Ik heb inmiddels m'n Belgische contract getekend en retour gestuurd. Nog maar zeven maanden wachten tot mijn sprookje in boekvorm verschijnt.
Ja, die met de ballen in de bek.
Joepsiepoepsie!
Mijn andere kinderverhaal wordt volgend schooljaar uitgegeven als Gestreept Boekje!
Mijn andere kinderverhaal wordt volgend schooljaar uitgegeven als Gestreept Boekje!
Ja, die met de ballen in de bek.
Gefeliciteerd Biancavia
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Jahaa!!quote:
Joepsiepoepsie!
Mijn andere kinderverhaal wordt volgend schooljaar uitgegeven als Gestreept Boekje!
quote:
Joepsiepoepsie!
Mijn andere kinderverhaal wordt volgend schooljaar uitgegeven als Gestreept Boekje!
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Kijkend naar deze achterflaptekst zie ik een familie met het Schwarzenegger-syndroom.quote:
... Mijn achterflaptekst ziet er ongeveer zo uit:
Na de dood van haar moeder komt de 17-jarige Mara Jonkman terecht in 'Villa Betty', het onderkomen van de Beauforts, een schatrijke bankiersfamilie bij wie haar moeder in een ver verleden in dienst was. Mara wil niets liever dan worden opgenomen in deze hechte, excentrieke clan. Erbij horen, deel uitmaken van hun betoverende wereld. Maar al snel ontdekt zij dat binnen deze familie niet alles is wat het lijkt.
Dankzij de hechte vriendschap met Bonnie Beaufort, de jongste dochter, schudt Mara haar rol van buitenstaander langzaam maar zeker af. Ongemerkt dringt zij dieper door tot het verzwegen verleden van de Beauforts. Wat is er waar van het verhaal dat Adèle Beaufort, de moeder, ooit heeft geprobeerd van het dak te springen? Ook over tal van andere gebeurtenissen wordt gezwegen. En dan breekt er ook nog mediaschandaal los rond Pierre Beaufort, de pater familias. Meer dan ooit sluiten de Beauforts de gelederen.
Mara, bang om verstoten te worden uit het paradijs, blijft de familiecode trouw. Maar in het tumult van het mediaschandaal begint de façade af te brokkelen. Terwijl buiten de cameraploegen staan te wachten, komen de familieverhoudingen op scherp te staan. En dan doet Mara een ontdekking die veel schokkender is dan zij ooit had kunnen vermoeden, en die alles in een verbijsterend nieuw licht zet.
Even bijkomen, nu
Een minder onthullende achterflaptekst lijkt gewenst, aannemende dat mijn waarneming waar is.
Ik geef toe dat ik in het 'Schwarzenegger'-topic heb gepost, dus je research is als vanouds gedegenquote:Op vrijdag 27 mei 2011 01:45 schreef Gajus het volgende:
[..]
Kijkend naar deze achterflaptekst zie ik een familie met het Schwarzenegger-syndroom.
Een minder onthullende achterflaptekst lijkt gewenst, aannemende dat mijn waarneming waar is.
(Of bedacht je dit zo maar?) Ik ga de clou hier niet onthullen, dat brengt ongeluk, maar toch: dank voor het meedenken. Sowieso besef ik door jouw opmerking dat het probleem met deze flaptekst (of: met dit soort flapteksten) is dat er van alles in wordt gesuggereerd, waardoor lezers METEEN beginnen te raden. Dat is eigenlijk niet zo best. Dan liever een wat neutralere tekst. Het is weliswaar een plotgedreven verhaal, er zit dus een 'verrassende ontknoping' in, maar eigenlijk is dat een detail. Meer bedoeld om het lezen te vergemakkelijken, zeg maar.
Na Gajus' commentaar op Nadine's flapje kan ik natuurlijk niet achterblijven.
• Hij beschrijft één en al plot maar zegt nauwelijks iets over de personages en hun ontwikkeling. Daarmee sluit het niet aan op je streven om een literaire thriller te produceren, waarmee het ooit toch allemaal begon. Deze synopsis is m.i. te vlak om geletterde lezers tot aanschaf te verleiden (de eerder genoemde clichés doen ook afbreuk). Hij zou gelardeerd moeten worden met wat psychologisch drama en meer pretentieuze woorden, zoals dilemma, loutering en torment. Ook een paar archaïsmen als allengs of bezijden zouden het goed doen. Een woord als tumulteus, onstuimig of koortsachtig zou, mits zorgvuldig geplaatst, de twijfelende lezeres-in-spe naar haar pinpas kunnen doen grijpen.
• De namen: (1) 'Beaufort' suggereert dat het verhaal zich mogelijk zal gaan afspelen in Frankrijk, Monaco of Louisiana. Wat de hedendaagse lezer echter wil, is een verhaal dat ferm in Hollandsche Bodem geplant is. Dat moet de flaptekst duidelijk maken. (2) Het zijn er teveel! Dat je de naam van de hoofdpersoon noemt spreekt voor zich, maar Bonnie, Adèle en Pierre kent de flaptekstlezer niet en wil hij nog helemaal niet kennen. 'Vriendin', 'moeder' en 'vader' volstaan. Overigens vind ik Mara een nogal zweverige naam. Tara is al wat aardser, en intellectueler bovendien. Lara zou zondermeer geiler en ambitieuzer zijn, maar ja, Angelina Jolie.
[ Bericht 0% gewijzigd door dvr op 28-05-2011 05:47:49 (e=u) ]
• Hij beschrijft één en al plot maar zegt nauwelijks iets over de personages en hun ontwikkeling. Daarmee sluit het niet aan op je streven om een literaire thriller te produceren, waarmee het ooit toch allemaal begon. Deze synopsis is m.i. te vlak om geletterde lezers tot aanschaf te verleiden (de eerder genoemde clichés doen ook afbreuk). Hij zou gelardeerd moeten worden met wat psychologisch drama en meer pretentieuze woorden, zoals dilemma, loutering en torment. Ook een paar archaïsmen als allengs of bezijden zouden het goed doen. Een woord als tumulteus, onstuimig of koortsachtig zou, mits zorgvuldig geplaatst, de twijfelende lezeres-in-spe naar haar pinpas kunnen doen grijpen.
• De namen: (1) 'Beaufort' suggereert dat het verhaal zich mogelijk zal gaan afspelen in Frankrijk, Monaco of Louisiana. Wat de hedendaagse lezer echter wil, is een verhaal dat ferm in Hollandsche Bodem geplant is. Dat moet de flaptekst duidelijk maken. (2) Het zijn er teveel! Dat je de naam van de hoofdpersoon noemt spreekt voor zich, maar Bonnie, Adèle en Pierre kent de flaptekstlezer niet en wil hij nog helemaal niet kennen. 'Vriendin', 'moeder' en 'vader' volstaan. Overigens vind ik Mara een nogal zweverige naam. Tara is al wat aardser, en intellectueler bovendien. Lara zou zondermeer geiler en ambitieuzer zijn, maar ja, Angelina Jolie.
[ Bericht 0% gewijzigd door dvr op 28-05-2011 05:47:49 (e=u) ]
Omdat jij de Schwarzenegger-affaire volgt, kon ik volstaan met een verwijzing daarnaar.quote:
Ik geef toe dat ik in het 'Schwarzenegger'-topic heb gepost, dus je research is als vanouds gedegen
(en zodoende het sleutelwoord 'bastaardkind' vermijden)
Aansluitend op DVR's voorkeur voor bepaalde namen, wil ik mijn afkeur uitspreken over Polly, Bonnie en soortgelijke meisjesnamen.quote:
... Overigens vind ik Mara een nogal zweverige naam. Tara is al wat aardser, en intellectueler bovendien. Lara zou zondermeer geiler en ambitieuzer zijn, maar ja, Angelina Jolie.
Mijn aanbeveling aan - met name het vrouwelijke deel van - het schrijversgilde:
om het mannelijke lezerspubliek te verleiden tot het aanschaffen (en lezen) van jullie schrijfsels, zijn minder kinderlijke meidennamen te prefereren.
Het voornemen om een literaire thriller te schrijven is een beetje naar de achtergrond verdreven, inmiddels. Het is geen thriller, hooguit heeft het verhaal een spanningsboog - de lezer mag meedenken, hoeft nietquote:
Na Gajus' commentaar op Nadine's flapje kan ik natuurlijk niet achterblijven.
• Hij beschrijft één en al plot maar zegt nauwelijks iets over de personages en hun ontwikkeling. Daarmee sluit het niet aan op je streven om een literaire thriller te produceren, waarmee het ooit toch allemaal begon. Deze synopsis is m.i. te vlak om geletterde lezers tot aanschaf te verleiden (de eerder genoemde clichés doen ook afbreuk). Hij zou gelardeerd moeten worden met wat psychologisch drama en meer pretentieuze woorden, zoals dilemma, loutering en torment. Ook een paar archaïsmen als allengs of bezijden zouden het goed doen. Een woord als tumulteus, onstuimig of koortsachtig zou, mits zorgvuldig geplaatst, de twijfelende lezeres-in-spe naar haar pinpas kunnen doen grijpen.
Het woord 'tumultueus' gaat zeker een plaatsje krijgen op de achterflap
Beaufort is (ook) in Nederland een gangbare familienaam, ik ken zelfs iemand die zo heet (De Beaufort, weliswaar). Mara vind ik ook niks. Misschien bedenk ik nog iets anders.quote:• De namen: (1) 'Beaufort' suggereert dat het verhaal zich mogelijk zal gaan afspelen in Frankrijk, Monaco of Louisiana. Wat de hedendaagse lezer echter wil, is een verhaal dat ferm in Hollandsche Bodem geplant is. Dat moet de flaptekst duidelijk maken. (2) Het zijn er teveel! Dat je de naam van de hoofdpersoon noemt spreekt voor zich, maar Bonnie, Adèle en Pierre kent de flaptekstlezer niet en wil hij nog helemaal niet kennen. 'Vriendin', 'moeder' en 'vader' volstaan. Overigens vind ik Mara een nogal zweverige naam. Tara is al wat aardser, en intellectueler bovendien. Lara zou zondermeer geiler en ambitieuzer zijn, maar ja, Angelina Jolie.
'Mannelijk lezerspubliek' is een eufemisme. Mannen lezen niet. En ze lezen zeker geen romans over familiegeheimen. En al helemaal geen romans over familiegeheimen die geschreven zijn door een vrouw.quote:
[..]
Aansluitend op DVR's voorkeur voor bepaalde namen, wil ik mijn afkeur uitspreken over Polly, Bonnie en soortgelijke meisjesnamen.
Mijn aanbeveling aan - met name het vrouwelijke deel van - het schrijversgilde:
om het mannelijke lezerspubliek te verleiden tot het aanschaffen (en lezen) van jullie schrijfsels, zijn minder kinderlijke meidennamen te prefereren.
Maar ook romans die geschreven zijn door een man, worden niet door mannen gelezen. Ik heb geprobeerd 'Bonita Avenue' van Peter Buwalda te slijten aan mijn man en mijn vrienden, maar het is een kansloze exercitie. Het boek gaat over een familiegeheim. Het is héél goed geschreven. Het is wel een beetje dik (houden mannen niet van). Ze willen een boek dat ze in één vliegreis kunnen uitlezen, want ze lezen alleen 'op reis'. Of als ze met vakantie zijn. Ze lezen dus, pakweg, drie boeken per jaar. Vrouwen lezen vaak drie boeken per maand. Sommige vrouwen lezen er drie per week. Dat is dus de doelgroep. Vrouwen houden van psychologie, van drama, en ze vinden het leuk om heel dichtbij (de gedachten van) een ander te komen. Voor mannen moeten dingen (dus ook boeken) 'nut' hebben. Lezen heeft geen nut (denken ze)
Als je nu de boekhandel binnenloopt, liggen daar misschien 2 boeken die interessant zijn voor het niet-bestaande mannelijke lezerspubliek: 'Congo' (echt mannenonderwerp) en 'Zomerhuis met zwembad' (want Herman Koch is bekend van Jiskefet en hij is gelukkig een man). Nou oké: 3 boeken. Misschien is 'Holleeder' van Auke Kok nog de moeite waard
Gaat over een man, is geschreven door een man, en er komen pistolen in voor. O ja, en het is allemaal echt gebeurd. Dat vinden mannen interessant.
Om eerlijk te zijn vind je bovenstaande post wel erg generaliserend en zelfs een tikkeltje denigrerend, Nadine. Ik voel me nog net niet geschoffeerd, maar ik vond dat ik er zeker wel even op moest reageren (na die 2e zin; "Mannen lezen niet." eigenlijk al). Het is zeker niet zo dat elke man die leest de zakenman is die in zijn 1st class een boek als "Congo" uitleest in zijn zoveel uur durende vlucht naar The Big Apple. Naar mijn weten zijn de genres als thrillers, en dan voornamelijk zaken- (moet ik je op dat puntje wel gelijk geven) en misdaad-thrillers a la Grisham aardig populair onder mannen. Ook Fantasy/SF (onder specifieke doelgroepen) en romans van bijvoorbeeld Ludlum (al nijgt dat ook regelmatig naar thrillers toe) zijn naar mijn weten goed te verslijten aan mannen. Ook je uitspraak dat mannen niet "van een beetje dik" houden raakt naar mijn inziens kant noch wal. Ok, toegegeven, het percentage onder vrouwen dat regelmatig leest zal zeker een getal van twee cijfers hoger liggen dan onder mannen, maar ook onder vrouwen zijn er genoeg te vinden die absoluut niet van lezen houden (of dan zijn het van die jongvolwassenen die alleen maar op een zekere Edward geilen).
Ik snap (en ik hoop) dat je post niet zo serieus bedoelt was als mijn reactie nu misschien overkomt, dus even goede vrienden nog wat dat betreft, maar je had je post toch wel iets genuanceerder kunnen brengen denk ik, of kunnen stoppen bij je punt van je post, namelijk dat mannen niet van familie-affaire-romans houden. Al ben ik het met het laatste ook niet helemaal eens, zo heb ik vandaag nog de laatste aflevering van "Bernhard Schavuit van Oranje" gekeken.
Nogmaals even goede vrienden verder
Ik snap (en ik hoop) dat je post niet zo serieus bedoelt was als mijn reactie nu misschien overkomt, dus even goede vrienden nog wat dat betreft, maar je had je post toch wel iets genuanceerder kunnen brengen denk ik, of kunnen stoppen bij je punt van je post, namelijk dat mannen niet van familie-affaire-romans houden. Al ben ik het met het laatste ook niet helemaal eens, zo heb ik vandaag nog de laatste aflevering van "Bernhard Schavuit van Oranje" gekeken.
Nogmaals even goede vrienden verder
Oeps. Mooi zo.quote:
Het woord 'tumultueus' gaat zeker een plaatsje krijgen op de achterflap
En vergeet 'aangrijpend' niet, en ' verscheurd door loyaliteitsconflicten'!Ik heb er geloof ik ook een gekend. Maar het probleem dat ik wilde aangeven is dat de tekst het verhaal nu geen plaats geeft. Met een naam als Kempenaer of De Crooij (ik noem maar wat) zit de vluchtige flaptekstlezer meteen behaaglijk in de bosrijke omgeving van Bloemendaal.quote:Beaufort is (ook) in Nederland een gangbare familienaam, ik ken zelfs iemand die zo heet (De Beaufort, weliswaar).
Merel? Lief, naief, en een willige prooi voor de patriarch of diens stalknecht.quote:Mara vind ik ook niks. Misschien bedenk ik nog iets anders.
Veel succes! Het wordt wel eens tijd dat er bovenaan de Libris Top-10 een kasteelroman prijkt!
Klopt, als ik na een werkweek klaar ben met het lezen (en beoordelen) van enige duizenden pagina's, dan heb ik in het weekend geen behoefte aan het lezen van een kasteelromannetje.quote:
'Mannelijk lezerspubliek' is een eufemisme. Mannen lezen niet. En ze lezen zeker geen romans over familiegeheimen. En al helemaal geen romans over familiegeheimen die geschreven zijn door een vrouw.
Vanwege deze omissie lees ik niet, volgens jou.
Tja ... definitiekwestie. GS, zo gaan wij al zes jaar met elkaar om. Wij houden van elkaar ongezouten discussies.quote:Op zaterdag 28 mei 2011 16:10 schreef GeileSoeplepel het volgende:
... Ik voel me nog net niet geschoffeerd ...
Zo vatte ik het ook op, maar kon het toch niet laten om even de koe bij de horens te grijpenquote:
GS, zo gaan wij al zes jaar met elkaar om. Wij houden van elkaar ongezouten discussies.
't Gaat een boek voor tieners worden hier.
Heb eigenlijk nooit voor volwassenen geschreven...
Ben er ook al uit wat het plot ongeveer moet worden, maar de rest is natuurlijk nog wat vaag. Zelf vooraf alles al weten werkt niet voor mij.
En met de komende vakantie in aantocht ga ik er weer eens goed voor zitten
Heb eigenlijk nooit voor volwassenen geschreven...
Ben er ook al uit wat het plot ongeveer moet worden, maar de rest is natuurlijk nog wat vaag. Zelf vooraf alles al weten werkt niet voor mij.
En met de komende vakantie in aantocht ga ik er weer eens goed voor zitten
(Un)masking for the greater good.
Succes Natalie
Ik heb de afgelopen dagen eindelijk de opmerkingen van de uitgever verwerkt. Gelukkig was het niet zo veel. Nou nog even een dagje vrijmaken om er nog een keer helemaal doorheen te gaan en dan kan ie terug.
Ik heb de afgelopen dagen eindelijk de opmerkingen van de uitgever verwerkt. Gelukkig was het niet zo veel. Nou nog even een dagje vrijmaken om er nog een keer helemaal doorheen te gaan en dan kan ie terug.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Klink goed, wonderer
En prettig dat er niet veel opmerkingen waren.
En prettig dat er niet veel opmerkingen waren.
(Un)masking for the greater good.
Ik begin het te leren
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Hoi, ik kom ook even in deze reeks kijken 
Ik had laatst het idee om een verhaal te schrijven in de ik-persoon, alleen weet de lezer niet wie deze ik-persoon is. Dat weet de lezer pas aan het einde van het verhaal, bij het plot. Denken jullie dat dit een goed idee is en dat ik er een lang genoeg verhaal mee kan vol krijgen?
Ik had laatst het idee om een verhaal te schrijven in de ik-persoon, alleen weet de lezer niet wie deze ik-persoon is. Dat weet de lezer pas aan het einde van het verhaal, bij het plot. Denken jullie dat dit een goed idee is en dat ik er een lang genoeg verhaal mee kan vol krijgen?
Hier schreef tong80 het volgende:
Faux is een FOK!held, zoals dat vroeger Gellarboy en Brechtje waren. Users die je koestert.
Faux is een FOK!held, zoals dat vroeger Gellarboy en Brechtje waren. Users die je koestert.
Je zal pas weten of het werkt als je het gaat proberen.quote:
Hoi, ik kom ook even in deze reeks kijken
Ik had laatst het idee om een verhaal te schrijven in de ik-persoon, alleen weet de lezer niet wie deze ik-persoon is. Dat weet de lezer pas aan het einde van het verhaal, bij het plot. Denken jullie dat dit een goed idee is en dat ik er een lang genoeg verhaal mee kan vol krijgen?
Wij hebben geen idee wat voor verhaal je wilt gaan schrijven, wat een 'lang genoeg' verhaal is en wat het doel is dat je met de onbekende 'ik' wilt bereiken.
Ja, die met de ballen in de bek.
Welkomquote:
Deze zin vind ik eigenlijk een beetje een contradictio in terminis. Het voordeel van het gebruik van de ik-persoon boven de derde persoon is juist dat er slechts een de hoofdpersoon is en je daar ook verreweg het meeste van leert, en ook zeer gemakkelijk de emoties van dat persoon in je verhaal kan stoppen. Doordat de lezer het ik-figuur zo goed kent is het eigenlijk zelfs soms onnodig om bijvoorbeeld de naam te onthullen; de lezer kent de hele persoon immers al door en door, wat voegt een voornaam dan nog toe (behalve bij gebruik in dialogen met de bijpersonen)? Ik vraag me daarom af wat je aan het einde nog denkt te kunnen onthullen wat de lezer nog niet over de ik-figuur weet maar wel belangrijk (mindblowing) genoeg is voor het verhaal om er alsnog aandacht aan te besteden.quote:alleen weet de lezer niet wie deze ik-persoon is. Dat weet de lezer pas aan het einde van het verhaal, bij het plot.
Natuurlijk kan het wel. Je kan het "hoofd"karakter heel plat houden en meer door middel van zijn interactie met anderen vertellen, en pas aan het einde uit de doeken doen waarom hij zo deed. Maar in dat geval kun je, naar mijn mening, net zo goed de derde persoon gebruiken.
Interessant, ik ben ooit spontaan begonnen, na 500 woorden weer gekapt
en wie zijn die proeflezers? mensen van een uitgever? waarom zouden ze de moeite nemen om een boek te lezen van iemand die nog nooit een boek heeft geschreven?
[ Bericht 33% gewijzigd door sinterklaaskapoentje op 05-06-2011 16:26:01 ]
en wie zijn die proeflezers? mensen van een uitgever? waarom zouden ze de moeite nemen om een boek te lezen van iemand die nog nooit een boek heeft geschreven?
[ Bericht 33% gewijzigd door sinterklaaskapoentje op 05-06-2011 16:26:01 ]
:')
Dank je voor je reactiequote:
[..]
Welkom
[..]
Deze zin vind ik eigenlijk een beetje een contradictio in terminis. Het voordeel van het gebruik van de ik-persoon boven de derde persoon is juist dat er slechts een de hoofdpersoon is en je daar ook verreweg het meeste van leert, en ook zeer gemakkelijk de emoties van dat persoon in je verhaal kan stoppen. Doordat de lezer het ik-figuur zo goed kent is het eigenlijk zelfs soms onnodig om bijvoorbeeld de naam te onthullen; de lezer kent de hele persoon immers al door en door, wat voegt een voornaam dan nog toe (behalve bij gebruik in dialogen met de bijpersonen)? Ik vraag me daarom af wat je aan het einde nog denkt te kunnen onthullen wat de lezer nog niet over de ik-figuur weet maar wel belangrijk (mindblowing) genoeg is voor het verhaal om er alsnog aandacht aan te besteden.
Natuurlijk kan het wel. Je kan het "hoofd"karakter heel plat houden en meer door middel van zijn interactie met anderen vertellen, en pas aan het einde uit de doeken doen waarom hij zo deed. Maar in dat geval kun je, naar mijn mening, net zo goed de derde persoon gebruiken.
Ik heb voor de ik-persoon gekozen omdat, zoals je al zegt, je denkt de persoon door en door te kennen. Maar aan het einde van het verhaal kom je er dan achter dat je "jezelf" helemaal niet zo goed kent, en dat de lezer ook zo'n "Wat? Heb "ik" dat allemaal gedaan? Was "ik" deze persoon?"-reactie heeft. Dat leek me wel leuk
Hier schreef tong80 het volgende:
Faux is een FOK!held, zoals dat vroeger Gellarboy en Brechtje waren. Users die je koestert.
Faux is een FOK!held, zoals dat vroeger Gellarboy en Brechtje waren. Users die je koestert.
Naar proeflezers moet je op zoek gaan. In je kennissenkring, maar ook bijvoorbeeld op een forum. Familieleden zijn niet onpartijdig, zij zullen moeite hebben met kritiek te geven op je verhaal, maar wel wel 'veilig' voor een allereerste ronde.quote:
Interessant, ik ben ooit spontaan begonnen, na 500 woorden weer gekapt
en wie zijn die proeflezers? mensen van een uitgever? waarom zouden ze de moeite nemen om een boek te lezen van iemand die nog nooit een boek heeft geschreven?
Ik laat mijn verhalen het liefste lezen door medeschrijvers, die kunnen gerichte feedback geven en weten waar ze op moeten letten. En ik vind het zelf ook leuk om af en toe proef te lezen en commentaar te geven. Zelf leer je er namelijk ook van door heel kritisch naar een verhaal te kijken en te bedenken wat er aan schort, waarom dat zo is en hoe het dan beter zou kunnen.
Ja, die met de ballen in de bek.
Als je dat voor elkaar kunt krijgen, lijkt het me heel interessant.quote:
[..]
Dank je voor je reactie
Ik heb voor de ik-persoon gekozen omdat, zoals je al zegt, je denkt de persoon door en door te kennen. Maar aan het einde van het verhaal kom je er dan achter dat je "jezelf" helemaal niet zo goed kent, en dat de lezer ook zo'n "Wat? Heb "ik" dat allemaal gedaan? Was "ik" deze persoon?"-reactie heeft. Dat leek me wel leuk
De moeite waard om het te proberen in elk geval.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik heb zojuist om 4:22 hoofdstuk 20 afgerond (11,166 woorden geworden, ongeveer 400 meer dan h19)
Maar, nog belangrijker, hiermee is het boek ook af (nja, first draft dus)!
Maar, nog belangrijker, hiermee is het boek ook af (nja, first draft dus)!
Gefeliciteerd!quote:
Ik heb zojuist om 4:22 hoofdstuk 20 afgerond (11,166 woorden geworden, ongeveer 400 meer dan h19)
Maar, nog belangrijker, hiermee is het boek ook af (nja, first draft dus)!
Hier schreef tong80 het volgende:
Faux is een FOK!held, zoals dat vroeger Gellarboy en Brechtje waren. Users die je koestert.
Faux is een FOK!held, zoals dat vroeger Gellarboy en Brechtje waren. Users die je koestert.
Schrijven jullie de hoofdstukken in chronologische volgorde (dus zoals het in het boek komt) of kiezen jullie gewoon een hoofdstuk uit waar je toevallig zin in hebt?
Drawing a confession out of someone is like doing a beautiful dance. A beautiful dance, with a chainsaw.
Soeplepel, goed zeg! Nu drie maanden in de la leggen zodat je er met een frisse blik naar kan kijken
Wat betreft hoofdstukken, dat ligt aan het verhaal, maar meestal wel chronologisch, omdat practisch elke zin voortborduurt op de vorge, dus dan is vooruit zien nogal lastig.
Wat betreft hoofdstukken, dat ligt aan het verhaal, maar meestal wel chronologisch, omdat practisch elke zin voortborduurt op de vorge, dus dan is vooruit zien nogal lastig.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik schrijf meestal in chronologische volgorde. Zeker als ik terugverwijs naar eerdere gebeurtenissen, is dat wel handigquote:
Schrijven jullie de hoofdstukken in chronologische volgorde (dus zoals het in het boek komt) of kiezen jullie gewoon een hoofdstuk uit waar je toevallig zin in hebt?
. Een keer heb ik overigens eerst het laatste hoofdstuk geschreven, maar dat was omdat daarin de complete (vergeten) geschiedenis werd beschreven waar in de rest van het verhaal naartoe wordt gewerkt en die dus ook langzaam werd onthuld.
Ja oké. Zelf heb ik al behoorlijke gaten tussen de hoofdstukken die ik heb geschreven, maar ik heb het plot wel aardig goed op papier staan. Ik ontdek bij de volgende fase wel of het allemaal logisch loopt of niet
Drawing a confession out of someone is like doing a beautiful dance. A beautiful dance, with a chainsaw.
Ben zelf ook bezig met schrijven van een paar projecten, zowel boeken als gedichten, maar het is voornamelijk Engels. Zit ik hier dan ook goed?
"... Cold silence has a tendency to atrophy any sense of compassion ..."
~ Tool ~
~ Tool ~
Hey mensen,
Hier een nieuw persoon die dit topic waarschijnlijk regelmatig zal bezoeken. Ik ben zelf sinds een jaar ook met schrijven begonnen en merk wel dat er enige passie in ligt. Ik heb tot nu toe zelf 1 kort verhaal (drama) van 17.700 (27 a4'tjes) woorden, maar deze moet eigenlijk een keer helemaal opnieuw geschreven worden waarin alles wordt bijgeschaafd etc. En ik ben sinds november bezig met een 2e verhaal (fantasy) die tot nu toe 24.445 (33 a4'tjes) woorden betreft en waarbij ik nog niet op de helft ben.
Hier een nieuw persoon die dit topic waarschijnlijk regelmatig zal bezoeken. Ik ben zelf sinds een jaar ook met schrijven begonnen en merk wel dat er enige passie in ligt. Ik heb tot nu toe zelf 1 kort verhaal (drama) van 17.700 (27 a4'tjes) woorden, maar deze moet eigenlijk een keer helemaal opnieuw geschreven worden waarin alles wordt bijgeschaafd etc. En ik ben sinds november bezig met een 2e verhaal (fantasy) die tot nu toe 24.445 (33 a4'tjes) woorden betreft en waarbij ik nog niet op de helft ben.
