Voetbal International #145: Sierd draait door

quote:

Op vrijdag 25 maart 2011 18:46 schreef nikk het volgende:
Als je tegen mij had gezegd dat Van Hanegem verstandelijk gehandicapt is, dan had ik het geloofd.

quote:

Op vrijdag 25 maart 2011 20:25 schreef DrDentz het volgende:
Ik zit nu naar Patrick Kluivert's tactische analyses te luisteren, ik mis toch Gijpie.

quote:

Op vrijdag 25 maart 2011 20:31 schreef julian6 het volgende:
waarom geen vi?

wie wilt nou weer een rambo film zien ipv derksen/vdgijp?

quote:

Op vrijdag 25 maart 2011 20:42 schreef Type-R het volgende:

[..]

psst, kijk eens op Veronica

quote:

Op vrijdag 25 maart 2011 18:12 schreef j0rdiiii het volgende:

[..]

Van Hanegem vs Genee

quote:

Op vrijdag 25 maart 2011 21:04 schreef julian6 het volgende:

[..]

en? waarom moet vi op rtl wijken als nederland op veronica speelt?

quote:

Op vrijdag 25 maart 2011 21:07 schreef DrDentz het volgende:

[..]

De jongens moeten wel de wedstrijd kijken anders lullen ze maar wat uit hun nek en neemt het publiek ze niet meer serieus.

quote:

Column - De Andries Jonker van Voetbal International

28/03/2011 10:00

Hoe zou Andries Jonker er de laatste tijd bij zitten? Zijn baasje, Louis van Gaal, gaat een jaar niets doen. Waarschijnlijk heeft Andries gewoon een doorlopend contract bij Louis van Gaal, dus dat wordt gewoon handdoekjes opvouwen in Van Gaal zijn buitenhuis. Jonker weet het, dat wordt een jaar lang voor dag en dauw uit de veren, om op de markt in een of ander Portugees kutdorpje verse sardines voor Louis te kopen. Zonder graatjes.

Louis heeft Andries geleerd hoe je verse vis herkent. Aan de ogen. Als de ogen helder staan, als ze glanzen, dan zit je goed. Zo herkent Louis ook trouwe assistenten. Als de ogen bol staan van ontzag, als de assistent na elke tekst van Louis kan kijken als een labrador, als er kan worden gekwijld op commando, dan weet hij genoeg: topassistent. Verse vis of een goede assistent; Louis herkent ze op kilometers afstand.

Ik kan mij niet voorstellen dat er ook maar één club is in Europa waar Andries Jonker aan de slag kan. Het is het wrede lot van Jonker: hij moet voor eeuwig de rug wassen van Louis. Andries weet wat hem dit jaar te wachten staat. Even geen voetbal en de focus verleggen. Je ziet ze zo staan: Louis van Gaal naast Andries op een vergeeld stukje gras, ergens aan de kust van Portugal.

'Wat voor kleur heeft dat gras? Niet groen, hè. Nee. Kijk me aan, Jonker, als ik tegen je spreek. Wat voor kleur heeft dat gras, ondergeschikte? Precies. Geel. En wat voor kleur hoort gras te hebben. Precies, groen. Heel goed Andries. En wanneer had ik jou gevraagd om dit gazon te besproeien? Duidelijker praten jongen. Articuleer nou gewoon eens als een echte Duitser, met je bek wijd open. Doe maar net zoals ik: praat alsof je een land binnenvalt. Goed zo. Keurig.'

'Nou, zeg het maar. Wanneer had ik jou dat gevraagd? Harder praten, ik versta je nog steeds niet. Gisterenmiddag. Precies. En dat hebben we.... Nou? En dat hebben we...? Harder, ik versta je weer niet. Dat hebben we...? Níét gedaan. Juist. Kijk maar eens naar dat gras. Denk jij dat meneer Van Gaal dat leuk vindt, moeten sabbaticallen met zijn blote voetjes in het het kapsel van John de Wolf. Verdomme Jonker, voel dan. Bonnie St. Claire heeft nog meer leven op haar kop dan dit gras. Dus wat gaan we doen? Verven ja. Sprietje voor sprietje. Naakt. Heel goed. Smeer je goed in, jongen.'

Je moet dat kunnen, zo nederig zijn als Andries Jonker. Je hoeft maar een blik op die vertrokken zenuwensmoel te werpen en je weet genoeg. Hij heeft er zijn vak van gemaakt, dienend te kijken. Andries Jonker is een geval apart. Hij heeft de opofferingsgezindheid van een butler. Je probeert het je voor te stellen: Andries die Louis een keer corrigeert. Ondenkbaar. Dan ligt hij meteen in een geluidsdichte kamer met een tuinslang in zijn kont. Al wil Louis 1-1-8 spelen, Jonker staat zijn handen stuk te klappen en zegt dat hij nog nooit iemand zo mooi de magneetjes op een bord heeft zien drukken.

Het heeft de treurigheid van een klassiek drama. Een komisch duo zijn en weten dat de ander grappiger is. Maar ja, volle zalen. Dat soort leed. Andries is een man die zich heeft neergelegd bij een tweederangs leven. Louis van Gaal is een man die daar met droge ogen naar kan kijken. Nooit hebben twee mannen elkaar zo gevonden. De één doodsbang en nederig, de ander megalomaan op het krankzinnige af en dominant. Andries weet wat de afspraken zijn. Nooit tegenspreken, de pionnetjes netjes recht achter elkaar zetten en kijken of hij alles begrijpt; dan is er niets aan de hand. Mondje dicht, doen wat je wordt gevraagd en dan zit hij volgend jaar gewoon weer naast Louis bij een nieuwe topclub. Lacht hij iedereen uit.

Ik ken eigenlijk maar één man in de Nederlandse voetbalwereld die een treuriger leven lijdt. Hans Kraay junior. Bekend geworden als commentator van Domino Day. Je begrijpt dat wel. Hans moet daarin zijn eigen leven herkennen. Al die losse steentjes achter elkaar en weten dat het op een dag allemaal in elkaar gaat lazeren. Dat hele bij elkaar gefantaseerde broze bouwwerk dat hij zijn carrière noemt, Hans weet het: als ze hem doorhebben kan het zo in elkaar donderen.

Het kan niemand zijn ontgaan: Hans Kraay junior is terug bij het programma Voetbal International. Daarin acteert hij een onnozele. Een format waar ze nog jaren mee vooruit kunnen. Hans is in dit programma de Andries Jonker. Hij weet wat er van hem wordt verwacht. Hij moet iets schreeuwen en daarna pist Van der Gijp hem in zijn nek. Dat vinden mensen leuk en Hans doet graag dingen die mensen leuk vinden. Hans vindt het heerlijk als je hem een raar mannetje noemt. Raar mannetje zijn is Hans' beroep. Al een carrière lang. Als voetballer acteerde hij een prof en was hij meer bezig met zijn imago dan met fatsoenlijk een bal aannemen. Als interviewer bij wedstrijden van het Nederlands elftal wordt hij al jaren niet serieus genomen. Hans is de gedroomde journalist van Kees Jansma. Positief over dat team zolang hij er zijn huur van kan betalen.

Ik zag Hans Kraay junior, vlak voor zijn terugkeer, verschijnen in een item van De Wereld Draait Door. Jakhals Frank bezocht Hans in zijn eigen huis en stelde hem wat stekelige vraagjes. Hans werd zogenaamd boos. Slecht cabaret, daar zat ik naar te kijken. Hans is definitief een Swiebertje geworden. Voor eeuwig de man die op afroep zijn oeroude kunstje opvoert. Hij scheldt, omdat het geld oplevert. Hans minacht de kijker. Hij denkt dat we het niet doorhebben. Dat we zijn woede geloven. Hans denkt dat als je maar vaak genoeg heel hard paardenlul schreeuwt, het vanzelf goed komt.

Paardenlul. Dat is het woord waar Hans beroemd mee wil worden. Ik denk dat hem dat gaat lukken. Nog drie keer zo’n gênant toneelstukje naast Derksen, Genee en Van der Gijp, en Hans heeft het voor elkaar. Kan hij voor eeuwig in een paardenlullenpak optreden tijdens braderieën. Dat is wat Hans het beste kan. Paardenlul roepen en er dan zelf een krijgen als ze om hem lachen. Wat een leven.

Nico Dijkshoorn

quote:

Op maandag 28 maart 2011 10:14 schreef debeterebob het volgende:

[..]

quote:

Op maandag 28 maart 2011 14:28 schreef DrDentz het volgende:
Wat een kutgast
Kan er niet om lachen of aan ergeren

quote:

Op maandag 28 maart 2011 13:28 schreef pberends het volgende:
JJ van Gangelen toch?

quote:

Op maandag 28 maart 2011 14:32 schreef Specularium het volgende:

[..]

Zou ie zijn slippers al aanhebben met deze tropische temperaturen?