Je maakt jezelf zo klein. Begin eens meer te leven. Laat je niet intimideren door andere mensen. Die stellen helemaal niet zoveel voor, het lijkt alleen maar zo.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 18:11 schreef benzin het volgende:
[..]
Dat is waar, hoewel actie ondernemen me tot nu toe nog niet echt makkelijk afgaat
Ik weet niet. Stellen andere mensen niet zo veel voor? Het lijkt wel zo.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 18:20 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Je maakt jezelf zo klein. Begin eens meer te leven. Laat je niet intimideren door andere mensen. Die stellen helemaal niet zoveel voor, het lijkt alleen maar zo.
Je medemens herwaarderen. Je maakt die ander (en zeker vrouwen) zo groot, dat je niks meer durft.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 19:30 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik weet niet. Stellen andere mensen niet zo veel voor? Het lijkt wel zo.
Hoe moet ik meer leven? Want je hebt helemaal gelijk, maar ik vind het echt oprecht moeilijk om dingen te doen, moeilijk om actie te ondernemen. Bijna onmogelijk zelfs. Is er niet iemand anders die dat ooit zo ervaren heeft en weet wat ik moet doen?
Ben jij soms nieuw in het topic? Ik heb je nog nooit zien verschijnen.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 19:30 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik weet niet. Stellen andere mensen niet zo veel voor? Het lijkt wel zo.
Hoe moet ik meer leven? Want je hebt helemaal gelijk, maar ik vind het echt oprecht moeilijk om dingen te doen, moeilijk om actie te ondernemen. Bijna onmogelijk zelfs. Is er niet iemand anders die dat ooit zo ervaren heeft en weet wat ik moet doen?
Hij post al lang mee in deze reeks.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 20:31 schreef lanterfanteraar het volgende:
[..]
Ben jij soms nieuw in het topic? Ik heb je nog nooit zien verschijnen.
Ohh zijn forumnaam klinkt best ruig en intimiderend. Er ontbreekt een plaatje links, misschien valt hij daarom niet op.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 20:32 schreef Ensemble het volgende:
[..]
Hij post al lang mee in deze reeks.
Wat houd je tegen om actie te ondernemen? Waarom vind je het moeilijk?quote:Op dinsdag 22 maart 2011 19:30 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik weet niet. Stellen andere mensen niet zo veel voor? Het lijkt wel zo.
Hoe moet ik meer leven? Want je hebt helemaal gelijk, maar ik vind het echt oprecht moeilijk om dingen te doen, moeilijk om actie te ondernemen. Bijna onmogelijk zelfs. Is er niet iemand anders die dat ooit zo ervaren heeft en weet wat ik moet doen?
Klopt wel denk ik. Met herwaarderen bedoel je proberen er op een andere manier naar te kijken?quote:Op dinsdag 22 maart 2011 19:47 schreef deelnemer het volgende:
Je medemens herwaarderen. Je maakt die ander (en zeker vrouwen) zo groot, dat je niks meer durft.
Post hier sinds deel 2 van dit topicquote:Op dinsdag 22 maart 2011 20:34 schreef lanterfanteraar het volgende:
[..]
Ohh zijn forumnaam klinkt best ruig en intimiderend. Er ontbreekt een plaatje links, misschien valt hij daarom niet op.
Dat weet ik dus ook niet precies. Vooral daarom hoop ik dat iemand het hier begrijpt. Iedereen vertelt me altijd wat voor soort dingen ik moet doen, maar ze kunnen me niet zeggen hoe ik mezelf ertoe moet zetten. Logisch gezien zou ik veel dingen die ik niet doe gewoon WEL moeten doen. Logisch gezien is het zo simpel.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 20:41 schreef Ensemble het volgende:
[..]
Wat houd je tegen om actie te ondernemen? Waarom vind je het moeilijk?
quote:Op maandag 21 maart 2011 22:17 schreef BlakeGriffin het volgende:
Heb de hele dag m'n oogcontactchickie niet gezien.![]()
Klinkt allebei bekend. Ik voel mezelf ontzettend geleefd. Ben altijd maar bezig met of uitstellen, of werk, of mijn studie. Of ik ben met allerlei dingen bezig thuis waar ik ook geen zin in heb. Ik heb er niet veel zin meer in.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:02 schreef deelnemer het volgende:
Benzin, ik denk dat het komt omdat de dingen die moet doen niet uit jezelf komen. Enerzijds wordt je geleefd en anderzijds lijken de dingen die zelf zou willen onbereikbaar.
Daarvoor telt hetzelfde, is toch iets wat je moet doen. En daar komen meer ingewikkelde dingen bij kijken. Ik probeer mijn problemen verborgen te houden van mijn ouders. Ik zie dat tot ik op mezelf woon voorlopig even niet gebeurenquote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:13 schreef Ensemble het volgende:
Ga jij eigenlijk al naar een psycholoog, Benzin? Ik denk dat dat heel erg zou helpen in jouw situatie.
Mocht je gaan, mocht je het verborgen proberen te houden voor de ouders en mocht je papieren ontvangen--> stop deze dan niet in een boek dat op de grond ligt. Dat is suf, zo'n ontmaskering.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:22 schreef benzin het volgende:
Daarvoor telt hetzelfde, is toch iets wat je moet doen. En daar komen meer ingewikkelde dingen bij kijken. Ik probeer mijn problemen verborgen te houden van mijn ouders. Ik zie dat tot ik op mezelf woon voorlopig even niet gebeuren
ja dat moet je uiteraard nooit doen.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:26 schreef lanterfanteraar het volgende:
[..]
Mocht je gaan, mocht je het verborgen proberen te houden voor de ouders en mocht je papieren ontvangen--> stop deze dan niet in een boek dat op de grond ligt. Dat is suf, zo'n ontmaskering.
Het klinkt inderdaad depressief. Waarom houd je je problemen verborgen voor je ouders? Is dat om te voldoen aan hun verwachtingen. Of is het omdat ze onmogelijk zijn om met te praten.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:22 schreef benzin het volgende:
[..]
Klinkt allebei bekend. Ik voel mezelf ontzettend geleefd. Ben altijd maar bezig met of uitstellen, of werk, of mijn studie. Of ik ben met allerlei dingen bezig thuis waar ik ook geen zin in heb. Ik heb er niet veel zin meer in.
Maar zelfs de dingen die wel ergens op slaan, zoals dingen doe om met vrouwen te leren praten of te ontmoeten doe ik ook niet. Het is hopeloos.
Het voelt alsof het nooit meer goed komt.
[..]
Daarvoor telt hetzelfde, is toch iets wat je moet doen. En daar komen meer ingewikkelde dingen bij kijken. Ik probeer mijn problemen verborgen te houden van mijn ouders. Ik zie dat tot ik op mezelf woon voorlopig even niet gebeuren
Is jou dat overkomen?quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:26 schreef lanterfanteraar het volgende:
[..]
Mocht je gaan, mocht je het verborgen proberen te houden voor de ouders en mocht je papieren ontvangen--> stop deze dan niet in een boek dat op de grond ligt. Dat is suf, zo'n ontmaskering.
Als je eenmaal naar een psycholoog gaat zal de rest makkelijker gaan. Dat is mijn ervaring in ieder geval.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:22 schreef benzin het volgende:
[..]
Daarvoor telt hetzelfde, is toch iets wat je moet doen. En daar komen meer ingewikkelde dingen bij kijken. Ik probeer mijn problemen verborgen te houden van mijn ouders. Ik zie dat tot ik op mezelf woon voorlopig even niet gebeuren
Alletwee. Wil heel graag voldoen aan hun verwachtingen en ik weet dat het onmogelijk zal zijn om met ze te praten hierover. De relatie met mijn ouders is sowieso ingewikkeld en niet goedquote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:30 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Het klinkt inderdaad depressief. Waarom houd je je problemen verborgen voor je ouders? Is dat om te voldoen aan hun verwachtingen. Of is het omdat ze onmogelijk zijn om met te praten.
Dat is belangrijk punt. Je bent inmiddels volwassen. De verwachtingen van je ouder zijn niet maatgevend. Anders voel je jezelf niet vrij. Je hebt het recht je eigen fouten te maken. Je moet aan je ouders kunnen vertellen wat je doet, en als zij het daar niet mee eens zijn, het als hun mening kunnen zien, die jou tot niets verplicht. Wordt maar eens puber en rebelleer. Dat is gezond.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:33 schreef benzin het volgende:
[..]
Alletwee. Wil heel graag voldoen aan hun verwachtingen en ik weet dat het onmogelijk zal zijn om met ze te praten hierover. De relatie met mijn ouders is sowieso ingewikkeld en niet goed
Klopt, maar toch voelt het alsof ik hen dat verplicht ben. Daarnaast woon ik natuurlijk nog wel thuis en daarom wil ik geen extra conflicten met ze creëren. Mijn leven is al moeilijk genoeg zonder extra conflicten.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:40 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Dat is belangrijk punt. Je bent inmiddels volwassen. De verwachtingen van je ouder zijn niet maatgevend. Anders voel je jezelf niet vrij. Je hebt het recht je eigen fouten te maken. Je moet aan je ouders kunnen vertellen wat je doet, en als zij het daar niet mee eens zijn, het als hun mening kunnen zien, die jou tot niets verplicht. Wordt maar eens puber en rebelleer. Dat is gezond.
Ga die conflicten maar aan. Het zal je een vrijer gevoel geven. Je bent het ze zeker niet verplicht. Iedereen heeft het recht zijn eigen leven vorm te geven.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 22:21 schreef benzin het volgende:
[..]
Klopt, maar toch voelt het alsof ik hen dat verplicht ben. Daarnaast woon ik natuurlijk nog wel thuis en daarom wil ik geen extra conflicten met ze creëren. Mijn leven is al moeilijk genoeg zonder extra conflicten.
Maar wat je zegt klopt wel. Ik heb weleens over mijn problemen gepraat met iemand die zei dat ik vergeten ben in opstand te komen tegen mijn ouders. Ik was toen zo druk bezig met problemen met mezelf en op school dat ik die stap toen heb overgeslagen.
precies. het lijkt als het anderen betreft als een hartstikke goed plan om alles aan ouders te vertellen. maar we hebben hier over benzin zijn reputatie.quote:Op dinsdag 22 maart 2011 21:33 schreef benzin het volgende:
[..]
Alletwee. Wil heel graag voldoen aan hun verwachtingen en ik weet dat het onmogelijk zal zijn om met ze te praten hierover. De relatie met mijn ouders is sowieso ingewikkeld en niet goed
mijn ervaring isquote:Op dinsdag 22 maart 2011 22:31 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Ga die conflicten maar aan. Het zal je een vrijer gevoel geven. Je bent het ze zeker niet verplicht. Iedereen heeft het recht zijn eigen leven vorm te geven.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |