De kunst van het loslaten van je ex #156

Ook ik heb problemen met het loslaten van mijn ex, ook al heeft ze niet bepaald netjes gedaan. Het is een heel verhaal en ik ga slechts een korte versie geven.

Onze relatie was gewoon heel goed en we hadden het erg leuk maar 3 maand geleden veranderde er wat. Ikzelf werd ziek en dat blijkt behoorlijk ernstig te zijn, ik kon niet meer leuke dingen doen en werd wat in mijzelf gekeerd want ik wou haar niet teveel lastig vallen met mijn ziekte. De eerste periode was ze een hele goeie steun tijdens mijn ziekte en daar ben ik haar nu nog dankbaar voor.

Dat ze nog uitging en daar andere jongens tegenkwam vond ik geen probleem, ik vertrouwde haar mede omdat ze me zo goed steunde. Daar is het echter misgegaan, nu blijkt dat ze ongeveer al anderhalf maand voor het uit ging al erg klef bezig was met een andere jongen (knuffelen en samen uitgaan) en heeft ze gevoelens voor hem ontwikkeld. Ze wou ook al nooit meer een avondje thuis blijven en dat was dus omdat ze het minder leuk vond bij mij te zijn, natuurlijk ben ik ook niet zo leuk als ik ziek ben maar ik had toch meer steun verwacht. Ze twijfelde heel erg over de relatie en daarom besloten we het maar uit te maken. Dat die andere jongen bedoelingen had is nu ook wel duidelijk, direct nadat het uit ging kocht hij een kado voor haar gingen ze samen naar de film. Niet veel later zoende ze met die jongen en daar heeft ze geen spijt van behalve dat ze misschien langer had moeten wachten. Ze vindt mij echter ook nog leuk en weet niet wat ze er mee aanmoet.

In mijn hoofd heb ik iets van dat ze kan oprotten want ik voel me beschaamd in mijn vertrouwen maar ik vind haar nog erg leuk. Erg lastig, helemaal lastig dat ik ook nog ziek ben en daarom zelf niet opstap kan gaan om nieuwe meiden te ontmoeten. Iemand enig idee hoe ik hiermee aan moet?

Klote situatie well known ....

Het argument dat je als laatste noemt moet je echt geen waarde aan hechten. Dat impliceert dat je met haar zou willen blijven, omdat je niemand anders tegenkomt. De '' iets is beter dan niets '' gedachte, die overigens verre van juist is!

Hoe ik het als buitenstaander puur afgaande op jouw samenvatting zie, is dat je gewoon helemaal niets hebt aan die meid. Steun de eerste periode leuk en aardig, maar je bent dus ''pas'' 3 maanden ziek, en anderhalve maand geleden begon ze al met die andere jongen...

Persoonlijk zou ik mezelf enorm gekwetst voelen. Natuurlijk is het iets lastiger en misschien minder leuk met iemand die ziek is, maar relatief heeft ze het in die situatie anderhalve maand volgehouden en dat vind ik echt heel kort!
Je zou niet eens meer met haar verder moeten willen! En ik weet hoe tegenstrijdig je over dit soort dingen kunt denken als je nog gevoelens hebt, maar ik stel voor dat je je eigen verhaal een paar keer leest, en dan rationeel de situatie beoordeelt. Dan is er imo. maar 1 mening mogelijk...

@ Mc chicken : Dat lijkt me kut, jezelf alleen voelen in een relatie. Ik moet eerlijk bekennen, de manier hoe jij je voelde in jouw relatie, was de manier waarop mijn ex zich voelde in onze relatie denk ik...
Ook ik had rare streken en soms denk ik wel eens: Was ik gewoon brainwashed in de tijd dat ik met haar had, of ben ik nu zo veel veranderd in zo' n relatief korte tijd?

Dat viel me juist eNORM op toen ik gisteren in Utrecht dus liep, bij veel plekjes had ik echt herinneringen over wat ik toen deed/zei etc en ik was zo' n ander persoon..
Ik vond het doodnormaal om gewoon heel afstandelijk tegen haar te doen. Terwijl we overall slechts 10 maanden gehad hebben, was ik nooit echt leuk en gezellig bij haar in de buurt...
Om maar even beeldspraak te gebruiken: Haar gedrag naar mij was echt zoals bij jonge, verliefde stelletjes: Proberen jezelf van je beste kant te laten zien, vol interesse, trots, aanhankelijk, je best doen het voor de ander zo leuk mogelijk te maken.
En mijn gedrag naar haar was juist alsof we een depressief gepensioneerd stel waren van 70 jaar..

Ik was er niet opuit om een leuke en gezellige dag samen te hebben oid, als ze op straat mn hand vastpakte sloeg ik die 9 vd 10 keer af, als we zo' n dag weg waren dan was ik nooit spontaan/gezellig/initiatiefrijk.
Dit terwijl ik nu echt denk : hoe heb ik dat ooit kunnen doen. Als ik nu een meid zou krijgen zou ik het super vinden om een dag samen weg te gaan..

Laat ik het zo zeggen: Bij mijn ex was ik eigenlijk constant bezig om de grenzen op te zoeken, tot waar ik kon gaan en dat ze het toch allemaal bleef accepteren / haar best bleef doen om me WEL vrolijk te stemmen. Op de een of andere manier gaf het me een goed gevoel dat ze maar voor me bleef gaan, terwijl ik niets voor haar deed.
Nu zou ik juist het andersom doen, en proberen zo' n leuk mogelijke ( wel echte ) indruk van mezelf te geven...
DIt is niet omdat ik nog streng wil zijn voor mezelf oid, maar omdat ik even op een rijtje wil hebben de dingen die ik heb gedaan. Of ik nu echt zo anders denk...

quote:

Op zaterdag 19 maart 2011 19:26 schreef TrsK het volgende:

[..]

Nee de Efteling was 2 maanden nadat het uit ging, alleen we leefden eigenlijk precies hetzelfde als daarvoor. Het is ook wel beter dat we elkaar even ruimte geven, maar zij heeft wel duidelijk gezegd dat ze met een vriend zoals ik geen vijand nodig heeft en me niet meer wil zien. Nu weet ik dat dat ook the spur of the moment was maar ze is wel iemand die dan erg koppig volhardt. Een berichtje sturen kan ik best doen, heeft alleen totaal geen zin want been there done that een jaar geleden, toen zijn we ook 1 maand uit elkaar geweest. Ik voel haar perfect aan en weet dat ik nu echt niets meer hoef te verwachten. Ik ga haar wel een brief sturen met een foto die ze nog wilde voordat de ruzie plaats vond.. Ik weet dat ze daardoor niet bij me terug komt en waarschijnlijk niet eens reageert, maar wil haar ook niet helemaal kwijt want ze is zo'n beetje de enige persoon die me echt kent en weet wat ik denk, voor ik het denk (heb niet echt goede familiebanden en heb wel twee goede vrienden - die me minder goed kennen dan zij -maar that's it)..

Op hoop van zege dan maar.

Ik denk dat die brief sturen een heel goed idee is. Je zou het als het ware kunnen zien als een soort afsluiting en dat het van jouw kant uiteindelijk nog wel positief is. Ze was jouw beste maatje.. ik had dat gelukkig niet. Mijn beste vriendin is echt een superchick! Ik ben zo blij dat ik haar heb. Oef.. zonder haar..

quote:

Op zaterdag 19 maart 2011 20:54 schreef JiggyJ het volgende:
Klote situatie well known ....

@ Mc chicken : Dat lijkt me kut, jezelf alleen voelen in een relatie. Ik moet eerlijk bekennen, de manier hoe jij je voelde in jouw relatie, was de manier waarop mijn ex zich voelde in onze relatie denk ik...
Ook ik had rare streken en soms denk ik wel eens: Was ik gewoon brainwashed in de tijd dat ik met haar had, of ben ik nu zo veel veranderd in zo' n relatief korte tijd?

Dat gevoel wil ik echt de rest van mijn leven niet meer hebben. Die leegte, die eenzaamheid is bijna niet te bevatten. We waren ver weg en ik wilde niet veel smsen met mijn vrienden thuis, had er ook niet veel tijd voor. Ik heb wel notities gemaakt in mijn telefoon en als ik die nu terug lees schrik ik echt. Zulke donkere tekst. Haat, woede, frustraties en overvloed aan eenzaamheid.

Het ergste was nog dat ze gewoon wist dat ik ermee zat maar er verder niets aan wilde doen. Want, zoals altijd tijdens onze relatie, lag het aan mij.

Fuck.. kan nu niet uitgebreid reageren want ik moet werken. Morgen meer!

Jullie zeggen precies de dingen die ik zelf ook denk, van het enorm gekwetst zijn tot het 100% voor iemand kiezen. Het is inderdaad niet rationeel en het is eigenlijk te belachelijk voor woorden dat ik nog het idee heb om weer samen te komen, het is alleen behoorlijk lastig om over de gevoelens heen te stappen.

Helemaal omdat blijkt dat ze er zelf ook behoorlijk mee zit, ze zit de laatste tijd behoorlijk in de put en volgens vriendinnen van haar begint ze tekenen van depressie te vertonen. Ik wens haar niks naars toe maar toch vind ik het fijn om te merken dat ook zij ermee zit, al zou dat natuurlijk ook kunnen komen omdat het op het moment erg goed met mij persoonlijk gaat. Ze heeft zelf toegeven hem misschien wel als vervanger voor mij zag want ik kon bepaalde dingen niet meer doen en hij wel. Nu ik weer richting topfit ga is het wel duidelijk dat wanneer ik niet ziek was geworden die jongen geen schijn van kans had gemaakt. Nu weet ik echter niet of dit een goed of slecht iets is, het is natuurlijk vleiend maar blijkbaar zou ik niks aan haar hebben mocht de ziekte weer ernstig terug komen.

Tja, mijn laatste argument mag misschien niet juist zijn maar een beetje afleiding zou geen kwaad kunnen denk ik zo?

Hmm ik wil over een aantal maanden eens met d'r praten... Misschien om vervolgens alsnog definitief afscheid te nemen, maar ik heb het idee dat ze bepaalde dingen gewoon niet begrijpt... Waar mijn gedrag vandaan komt en dat mijn gedrag meer haar schuld is dan ze volgens mij zelf denkt.

Om zo'n gesprek nu aan te gaan is niet goed. Ook binnen een maand niet, maar ik hoop wel dat we over enkele maanden alsnog zo'n gesprek kunnen voeren.
Ergens stoort me dit toch wel, en ik weet dat het onzinnig is om me eraan te storen, maar dat gevoel heb ik momenteel helaas niet in de hand.

quote:

Op zaterdag 19 maart 2011 21:15 schreef Mc.Chicken het volgende:

[..]

Ik denk dat die brief sturen een heel goed idee is. Je zou het als het ware kunnen zien als een soort afsluiting en dat het van jouw kant uiteindelijk nog wel positief is. Ze was jouw beste maatje.. ik had dat gelukkig niet. Mijn beste vriendin is echt een superchick! Ik ben zo blij dat ik haar heb. Oef.. zonder haar..

Al is het alleen maar om te zeggen dat het me spijt en om mijn normale kant te laten zien in de hoop dat dat beeld wat meer achterblijft in haar hoofd in plaats van de boze ik die alleen maar kan razen en tieren.. Heb van een vriend een aanbod gekregen om ff bij hem op bezoek te komen in de VS, misschien niet zo'n gek idee om alles hier even te laten voor wat het is ergens na mijn tentamens. Alleen nog ergens het geld vandaan zien te halen..

Waarom heb ik nog steeds het idee dat het ooit goed komt? Soms als ik een leuke dag heb en ik ben blij (lachen met vrienden of om eigen grappen) - moet ik aan haar denken en voel ik me weer een beetje dubbel. Dan denk ik: ik wil je terug, maar wat wil jij? (heb geen contact meer met haar, dus denk van niet xD) .. maar 't gevoel gaat maar niet weg.. het is net een vloek.

quote:

Op zaterdag 19 maart 2011 23:44 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Mooi om dat gesprek pas over een paar maanden aan te gaan; tegen die tijd boeit het je niet eens meer waarschijnlijk.

Enne... als je aankomt met 'dat jouw gedrag haar schuld is' kun je dat gesprek wel helemaal vergeten. En zij zal over een paar maanden ook zoiets hebben van: 'Gast, ben je er nou nog mee bezig? Doe normaal!'. Jouw gedrag is je eigen schuld, want jij kiest er zelf voor om op welke manier dan ook te reageren. Dat kun je haar niet aanrekenen. Laat het toch los. Het is einde verhaal voor jou en haar en om over een paar maanden alweer die ouwe koeien uit de sloot te gaan halen schiet niemand wat mee op, want ongeacht wat jij denkt zal zo'n gesprek je gemoedsrust geen goed doen.

Ben ik het toch niet mee eens.
Ik ken haar al sinds 2002 en hebben een hele geschiedenis achter de rug. Het is nu ineens boem paf radicaal gestopt.
Ik denk dat als we over een paar maanden terug gaan kijken naar het verleden, er op een rustige manier over praten en elkaar vertellen wat we over die situaties denken, dat we daar beide een hoop uit kunnen leren.

Ik wil geen 'DAT WAS ALLEMAAL JOUW SCHULD!'-gesprek, al liet ik dat misschien wel een beetje merken. Gewoon orde op zaken stellen en dan op een fatsoenlijke manier een vriendschap van ruim 8jr beëindigen.

Doordat deze contactbreuk al eens eerder heeft plaatsgevonden (2007), weet ik wel (door erover te praten toen we nog wat hadden) hoe ze over die situatie denkt en hoe ze +- nu ook denkt.
Daardoor denk ik dat zij zo'n gesprek ook wel ziet zitten.

Maar nogmaals, niet nu, later.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 00:26 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Ben ik het toch niet mee eens.
Ik ken haar al sinds 2002 en hebben een hele geschiedenis achter de rug. Het is nu ineens boem paf radicaal gestopt.
Ik denk dat als we over een paar maanden terug gaan kijken naar het verleden, er op een rustige manier over praten en elkaar vertellen wat we over die situaties denken, dat we daar beide een hoop uit kunnen leren.

Ik wil geen 'DAT WAS ALLEMAAL JOUW SCHULD!'-gesprek, al liet ik dat misschien wel een beetje merken. Gewoon orde op zaken stellen en dan op een fatsoenlijke manier een vriendschap van ruim 8jr beëindigen.

Doordat deze contactbreuk al eens eerder heeft plaatsgevonden (2007), weet ik wel (door erover te praten toen we nog wat hadden) hoe ze over die situatie denkt en hoe ze +- nu ook denkt.
Daardoor denk ik dat zij zo'n gesprek ook wel ziet zitten.

Maar nogmaals, niet nu, later.

Ik zou het eigenlijk helemaal loslaten en andere dingen doen, want je stelt op die manier steeds uit wat je eigenlijk moet doen en dat is loslaten.
En jij kan wel dat gesprek willen , maar wat als zij daar totaal geen behoefte aan heeft . Ik denk dat jezelf namelijk alleen maar weer teleurgesteld gaat worden omdat je toch al weet dat rekening met jou houden niet haar sterke kant is.

Ik zou lekker loslaten en je juist vermaken met nieuwe meiden, je vrienden. Soms moet je mensen gewoon loslaten om zelf verder te komen en ik denk dat dat voor jou gewoon het beste is.
Met een gesprek haal je ook weer oude wonden open en zit je daar zelf wel op te wachten.

quote:

Op zaterdag 19 maart 2011 12:18 schreef Mc.Chicken het volgende:

[..]

Even doorbijten Chilled! Voor je het weet is is het weer voorbij en ben je er lekker vanaf. Vanavond ga je denken: "Pff.. zag ik daar nou zo tegenop? Ik ben blij dat het geregeld heb, is dat probleem ook weer uit de wereld."

Thanks! Was ook een fijn gesprek eerlijk gezegd No hard feelings van beiden kanten.. We hadden zowaar een volwassen gesprek Maar inderdaad, snap niet dat ik er tegenop heb gekeken.. Ik ken hem langer dan vandaag en hij mij ook. Maar hij zei ook meteen dat ie best zenuw was om me na een tijd weer te spreken haha.. Naja het is inderdaad weer uit de wereld

als zo'n gesprek nou belangrijk is voor Neo? Tis geen relatie van een maandje geweest. 8 jaar... dat gooi je ook niet zomaar ff bij het oud vuil en hoi en doeg en het beste. Ik kan wel begrijpen waarom ie nog wil praten. Tuurlijk is er de kans dat zij niet wil of misschien idd denkt: "ben je er nu nog mee bezig?" maar toch.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 00:50 schreef Apotheose het volgende:
als zo'n gesprek nou belangrijk is voor Neo? Tis geen relatie van een maandje geweest. 8 jaar... dat gooi je ook niet zomaar ff bij het oud vuil en hoi en doeg en het beste. Ik kan wel begrijpen waarom ie nog wil praten. Tuurlijk is er de kans dat zij niet wil of misschien idd denkt: "ben je er nu nog mee bezig?" maar toch.

Ik kan het heus wel begrijpen, maar het word op die manier de never ending story, omdat er steeds weer een ander stuk bij komt.
Hij heeft al tig keer geprobeerd het werkte niet, uiteindelijk wilde zij ook het contact niet meer en ik denk juist dat die zichzelf juist een dienst bewijst om juist even niet meer met haar bezig te zijn maar meer met het loskomen van haar.
Er zullen heus wel andere meiden zijn die ook weer in zijn leven komen , en daar kan die beter op richten in plaats van op iets te richten waarvan je weet dat het niet meer werkt.

ja i know en ik zou daarom ook erg in dubio staan als ik Neo-Mullen was... : maar ik zou zelf wel 'dolgraag' willen praten omdat het mij wel bezig houdt maar als het contact er idd niet meer is... En 8 jaar... Ja weet niet. toch een lange tijd.

maar goed, ik ben dan ook totaal geen rationeel type als het om liefde gaat. Ik volg altijd mn gevoel.

quote:

Op zaterdag 19 maart 2011 21:15 schreef Mc.Chicken het volgende:

[..]

Dat gevoel wil ik echt de rest van mijn leven niet meer hebben. Die leegte, die eenzaamheid is bijna niet te bevatten. We waren ver weg en ik wilde niet veel smsen met mijn vrienden thuis, had er ook niet veel tijd voor. Ik heb wel notities gemaakt in mijn telefoon en als ik die nu terug lees schrik ik echt. Zulke donkere tekst. Haat, woede, frustraties en overvloed aan eenzaamheid.

Het ergste was nog dat ze gewoon wist dat ik ermee zat maar er verder niets aan wilde doen. Want, zoals altijd tijdens onze relatie, lag het aan mij.

Fuck.. kan nu niet uitgebreid reageren want ik moet werken. Morgen meer!

Bedoel je dat je dit hebt gedaan tijdens de relatie zelf ? Wat heeft je dan toch doen besluiten om destijds door te blijven gaan met de relatie als je je zo voelde?

Door jouw verhaal krijg ik ook een beetje een idee hoe het is om aan de andere kant van het verhaal te staan namelijk, ik denk in jouw verhalen de gevoelens van mijn ex te herkennen namelijk...
Ik herinner me nog een gesprek met haar, toen ik haar weer eens aan het huilen had gemaakt. Ik vroeg haar waarom ze toch zo graag bij me wou blijven. Ik zei haar dat ik ook van haar hield ( was ook zo ) , maar niet snapte waarom ze door mijn gedrag tegen haar toch niet van me af leek te willen...
Ze zei dat ze gewoon niet zonder me kon etc etc.. Al in januari vorig jaar kreeg ik een sms '' Even serieus nu, vind je het eigenlijk wel leuk met mij ''.. Diverse keren hebben we ook op de bank gezeten, dat ik een verhaal weer eens enorm had opgeblazen en ergens heel moeilijk over deed, net alsof ik de relatie elk moment uit kon gaan maken, met een verdrietige en huilende ex tegenover me...

De laatste tijd pas lijk ik me te realiseren hoe verschrikkelijk kut zoiets moet voelen. De onmacht en het onbegrip waarom iemand zo tegen je doet, terwijl je er zelf het beste van probeert te maken...
Volgrens mij begreep ik de waarde van het hele begrip relatie toen nog niet eens, en had ik in de verste verte niet door hoeveel pijn je iemand kunt doen die van je houdt...

quote:

Op zondag 20 maart 2011 02:12 schreef JiggyJ het volgende:

[..]

De laatste tijd pas lijk ik me te realiseren hoe verschrikkelijk kut zoiets moet voelen. De onmacht en het onbegrip waarom iemand zo tegen je doet, terwijl je er zelf het beste van probeert te maken...
Volgrens mij begreep ik de waarde van het hele begrip relatie toen nog niet eens, en had ik in de verste verte niet door hoeveel pijn je iemand kunt doen die van je houdt...

Klinkt bekend..

Heb vandaag voor het eerst een beetje het echte besef dat ik deze keer echt moet gaan loslaten. Ik zal wel heel erg op en neer gaan de komende weken met mijn gevoel maar alles zegt dat we nooit meer bij elkaar komen. Is een soort van opluchting in de naarste zin van het woord.. Weet ook niet hoe je zo'n gevoel moet noemen.

Vanavond gezellig wezen stappen, maar er gebeurde precies hetzelfde als met carnaval: Nog geen twee minuten binnen, en pats: Daar staat ex. Van beide kanten een krampachtig 'Hoi' en weer verder gaan. Ben met haar nog nooit in die tent geweest, had haar daar niet verwacht. Voor mij verpestte het de sfeer even, maar ik ben verder gegaan. Lol gehad, vrij snel naar een andere tent gegaan... Toch is het lastig, wil haar liever niet meer zien, dat is makkelijker. Begrijp me niet verkeerd, het gaat steeds beter, maar dit zijn kutmomenten, vooral als je het niet verwacht.

Verder heb ik haar aardig losgelaten, dat wil ik ook. Ik wil haar niet meer terug, ze heeft me teveel pijn gedaan. Het zijn vooral de herinneringen die boven komen drijven, vooral tijdens een onverwachte confrontatie.


Morgen (vandaag) is haar broertje jarig. Ik zat te twijfelen om haar een berichtje te sturen om haar te feliciteren, maar ik doe het denk ik niet. Wat schiet ik ermee op?

quote:

Op zondag 20 maart 2011 04:37 schreef Mr.Myst het volgende:
Morgen (vandaag) is haar broertje jarig. Ik zat te twijfelen om haar een berichtje te sturen om haar te feliciteren, maar ik doe het denk ik niet. Wat schiet ik ermee op?

Euhm... haar broertje is jarig, waarom zou je haar dan een berichtje sturen om haar te feliciteren ? Lijkt me niet dat zij véél verdienste heeft aan zijn verjaardag

Nou ja wil alleen zeggen dat ik me wel in Neo kan vinden. Zou precies 't zelfde hebben. Maar wie ben ik?

quote:

Op zondag 20 maart 2011 00:50 schreef Apotheose het volgende:
als zo'n gesprek nou belangrijk is voor Neo? Tis geen relatie van een maandje geweest. 8 jaar... dat gooi je ook niet zomaar ff bij het oud vuil en hoi en doeg en het beste. Ik kan wel begrijpen waarom ie nog wil praten. Tuurlijk is er de kans dat zij niet wil of misschien idd denkt: "ben je er nu nog mee bezig?" maar toch.

Ze kennen elkaar 8 jaar.. Ze hebben geen relatie gehad van 8 jaar.. Niet lullig bedoelt.. Alleen even ter verduidelijking..

Ik zie t al weer.. kan me ook eigenlijk geen reet schelen of jullie m'n gedrag of zo'n gesprek goedkeuren, ik ga over een tijd vragen aan haar of ze zo'n gesprek wil. En wat jullie ervan denken: /care
Nee heb ik, ja kan ik krijgen. En met die instelling ga ik haar over enkele maanden benaderen.

Sorry Neo, maar ik moet zeggen dat ik denk dat Goofy wel iets zegt wat klopt. Wellicht dat je na meerdere maanden zelf ook niet zon behoefte meer hebt aan zo'n afscheid... Dit gaat je iig niet helpen. Je hebt toch al elkaar gezien een poos terug, voor het laatst? Ik dacht dat je er toen een stuk beter mee om kon gaan dan nu.

Dus zorg even weer voor afleiding, want je blijft hangen en valt weer terug. En je moet door, weet je nog Niet alles loopt zoals je het zou willen, leg je er bij neer.

Ik heb vannacht ook weer eens een beetje een rare droom gehad over men ex, waarbij ik eigenlijk ook met haar wou praten Maar dat kwam er niet van. De zoen van haar kant voelde ook heel raar en ik wilde er niet aan meewerken verstand vs gevoel... En dat was dan nog maar een droom

Ben blij denk ik dat het IRL niet zo is, ik heb nu geen contact meer met haar gehad voor bijna 3 maanden. Hoop dat het goed met haar gaat, maar ga er niet achterheen of dat ook zo is. Ik zou mezelf weer helemaal terug bij af brengen vrees ik als we weer contact zouden krijgen.

Ik weet dat er over 2 maanden, vlak voor mijn verjaardag een motorbeurs bij haar in het dorp is. Zit soms wel eens te denken van, zal ik er heen gaan of niet, en als ik er ben zal ik haar dan even contacten, misschien zelfs even zien? Maarja, heeft dat het nut vraag ik mezelf dan af. Zou 1 van ons 2 er dan ook maar iets mee opschieten, of juist níet? Ik zie het dan wel, maar stiekem weet ik best wel wat verstandig is en wat niet.

In mei ben ik ook jarig, tegelijk met haar vader en zus, ik heb haar nog wel een verjaardagskaart gestuurd ( zelfs met kleine inhoud ), maar eerlijk gezegd verwacht ik van haar niets te horen dan. Is het wel zo, dan ben ik blij verrast

Gelukkig heb ik vooral de goede herinneringen, zonder dat ik me vastklamp aan een mogelijke toekomst met haar. Ga gewoon door met studeren, kost me een hoop tijd maar haar er wel voldoening uit

En de liefde, dat komt wel weer vanzelf

[ Bericht 9% gewijzigd door Cocktailprikker op 20-03-2011 11:17:08 ]

quote:

Op zondag 20 maart 2011 11:06 schreef Neo-Mullen het volgende:
Ik zie t al weer.. kan me ook eigenlijk geen reet schelen of jullie m'n gedrag of zo'n gesprek goedkeuren, ik ga over een tijd vragen aan haar of ze zo'n gesprek wil. En wat jullie ervan denken: /care
Nee heb ik, ja kan ik krijgen. En met die instelling ga ik haar over enkele maanden benaderen.

1. Wees eens eerlijk: wil je het dan afsluiten of hoop je dat er over een paar maanden toch een doorstart in zit? (evt in de vorm van vriendschap, waardoor dit gesodemieter weer opnieuw begint, want jij kunt geen vrienden zijn met haar)
2. Straks zegt ze 'nee' en heb jij maanden lopen toeleven naar het moment dat je weer met haar gaat praten (want je gaat er in de tussentijd ook over lopen fantaseren, kan ik je vertellen). Hoe hard zal die klap bij jou wel niet aankomen? Veel harder dan wanneer je de zaak nu op z'n beloop laat. Gewoon niet teveel mee bezig zijn en wie weet heb je over een paar maanden wel helemaal geen behoefte meer om contact op te nemen.

Een gesprek na een paar maanden doet meer kwaad dan goed.
Daar kan ik over meepraten.

Het is beter dat je de vragen die je nu nog hebt een plekje geeft en verder gaat met je leven dan dat je er straks weer een hoop nieuwe bij krijgt en je die vragen ook weer moet gaan verwerken.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 12:59 schreef Mint_Clansell het volgende:
Een gesprek na een paar maanden doet meer kwaad dan goed.
Daar kan ik over meepraten.

Het is beter dat je de vragen die je nu nog hebt een plekje geeft en verder gaat met je leven dan dat je er straks weer een hoop nieuwe bij krijgt en je die vragen ook weer moet gaan verwerken.

He leef jij ook nog Poosje niet gezien.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 13:01 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

He leef jij ook nog Poosje niet gezien.

Hehe, ik zit niet meer zoveel op FOK!

Ik heb na de breuk met mijn vriendin mijn leven eens goed aangepakt en alle dingen waar ik ontevreden mee was bij mezelf aangepakt en met resultaat mag ik wel zeggen. Het heeft me veel pijn en moeite gekost maar het is er alleen maar beter op geworden.

Ik dacht ik reageer eens want ik herken mezelf in die jongen en hij zit met dezelfde gedachtes als ik toen ook zat. Ik heb toen ook tegen beter weten in contact opgenomen en dat heeft me alleen nog maar meer stress en vragen bezorgt.
Ik heb er spijt als haren op mijn hoofd van dat ik dat heb gedaan en het niet heb laten rusten.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 00:47 schreef Chilled het volgende:

[..]

Thanks! Was ook een fijn gesprek eerlijk gezegd No hard feelings van beiden kanten.. We hadden zowaar een volwassen gesprek Maar inderdaad, snap niet dat ik er tegenop heb gekeken.. Ik ken hem langer dan vandaag en hij mij ook. Maar hij zei ook meteen dat ie best zenuw was om me na een tijd weer te spreken haha.. Naja het is inderdaad weer uit de wereld

Haha no problem. Zie je nou wel.. maar het is wel begrijpelijk dat je tegen zoiets op kijkt. Het is natuurlijk wel weer een confrontatie. Goed om te lezen dat het zo soepel is verlopen zit je tenminste achteraf ook niet met een kut gevoel.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 02:12 schreef JiggyJ het volgende:

[..]

Bedoel je dat je dit hebt gedaan tijdens de relatie zelf ? Wat heeft je dan toch doen besluiten om destijds door te blijven gaan met de relatie als je je zo voelde?

Door jouw verhaal krijg ik ook een beetje een idee hoe het is om aan de andere kant van het verhaal te staan namelijk, ik denk in jouw verhalen de gevoelens van mijn ex te herkennen namelijk...
Ik herinner me nog een gesprek met haar, toen ik haar weer eens aan het huilen had gemaakt. Ik vroeg haar waarom ze toch zo graag bij me wou blijven. Ik zei haar dat ik ook van haar hield ( was ook zo ) , maar niet snapte waarom ze door mijn gedrag tegen haar toch niet van me af leek te willen...
Ze zei dat ze gewoon niet zonder me kon etc etc.. Al in januari vorig jaar kreeg ik een sms '' Even serieus nu, vind je het eigenlijk wel leuk met mij ''.. Diverse keren hebben we ook op de bank gezeten, dat ik een verhaal weer eens enorm had opgeblazen en ergens heel moeilijk over deed, net alsof ik de relatie elk moment uit kon gaan maken, met een verdrietige en huilende ex tegenover me...

De laatste tijd pas lijk ik me te realiseren hoe verschrikkelijk kut zoiets moet voelen. De onmacht en het onbegrip waarom iemand zo tegen je doet, terwijl je er zelf het beste van probeert te maken...
Volgrens mij begreep ik de waarde van het hele begrip relatie toen nog niet eens, en had ik in de verste verte niet door hoeveel pijn je iemand kunt doen die van je houdt...

Dit was inderdaad tijdens mijn relatie. Het was op vakantie waar ze me zo'n kut gevoel gaf. Ik heb toen inderdaad overwogen om ermee te kappen en in de weken daarna veel over nagedacht.. maar ik was gek op haar, wilde haar vriendje zijn en met haar verder. Ik heb een vechters instelling en ik geef niet zomaar op. Ik heb gelukkig niet de instelling dat als het even kut gaat ik mijn vriendin inruil voor een ander. Wat ik vaak genoeg zie gebeuren om mij heen.

Na die vakantie elkaar een paar dagen niet gezien en in onzekerheid geleefd aangezien zij niet wist of ze wel verder met me wilde. Toen een goed gesprek gehad en er nogmaals voor gegaan. Poging nr. 3 .. Zo hard mijn best gedaan. Knuffeltjes gekocht, rozen en kaartjes met lieve teksten erin. 3 weken later dumpte ze me haha. Vandaag precies 2 maanden geleden alweer. Tijd gaat snel..

Het is echt een kut gevoel en al helemaal als je dat gevoel krijgt door iemand waarvan je echt veel houd. Relatie moet echt van twee kanten komen, er samen voor gaan. Anders gaat het vroeg of laat toch wel stuk. Wel goed dat je nu alsnog inziet dat je niet het beste was voor haar. Je hebt er mensen bij zitten die dat nooit inzien. Een grote stap voor jou en voor je eerstvolgende relatie. Het is ook veel leuker als je een meisje hebt waar je voor 1000% voor wilt gaan en zij ook voor jou. Zolang je er maar van leert en in de toekomst niet nogmaals die fouten maakt.

Toch mis ik het samen zijn en de aandacht aan elkaar geven maar ja. Dat hoort erbij.. of eigenlijk niet meer.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 13:09 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Hehe, ik zit niet meer zoveel op FOK!

Ik heb na de breuk met mijn vriendin mijn leven eens goed aangepakt en alle dingen waar ik ontevreden mee was bij mezelf aangepakt en met resultaat mag ik wel zeggen. Het heeft me veel pijn en moeite gekost maar het is er alleen maar beter op geworden.

Ik dacht ik reageer eens want ik herken mezelf in die jongen en hij zit met dezelfde gedachtes als ik toen ook zat. Ik heb toen ook tegen beter weten in contact opgenomen en dat heeft me alleen nog maar meer stress en vragen bezorgt.
Ik heb er spijt als haren op mijn hoofd van dat ik dat heb gedaan en het niet heb laten rusten.

Dat is ook beter soms moet je gewoon even de hoop opgeven en opnieuw beginnen. Het is soms moeilijk maar gewoon soms beter voor jezelf .
Goed dat het jou uiteindelijk toch gelukt is.

Ik vraag me wel af wat Neo Mullen in dit topic doet als hij toch geen advies wil aannemen van anderen?
Zou er geen kern van waarheid in zitten dat het geen goed idee is om contact op te nemen wanneer iedereen zegt dat het een slecht idee is?

Ik las in een andere reply op de vorige pagina dat jouw ex geen contact meer wil? Dan is het helemaal geen goed idee om jezelf weer in haar nieuwe leven te forceren.
Mijn ex zij tegen me dat ik stalkersgedrag vertoonde toen ik haar opnieuw na een aantal maanden aansprak voor een eindgesprek, en daar moet ik haar nu gelijk in geven want ik was echt niet goed bezig. Ik besef me nu dat ik vooral kwaad was en haar wilde pakken voor al het onrecht wat me was aangedaan, terwijl ik daar zelf natuurlijk ook een grote rol in heb gespeeld.
Dat was voor mij de realisatie om het anders te gaan aanpakken.
Ik hoop dat het bij Neo Mullen niet zover hoeft te komen, want je verspilt echt al je kansen jongen en als zij heeft aangegeven dat ze geen contact meer wil dan moet je eigenlijk wachten totdat zij weer contact opneemt, want dan heb je het al te ver laten komen.

Ik ga lekker wandelen met de hond. Het is prachtig weer buiten!

Mint_Clansell, ten eerste is dit topic niet bedoeld om adviezen van anderen te krijgen en op te volgen, maar hoofdzakelijk om je ei kwijt te kunnen.
Als daar adviezen van anderen bij komen kijken is dat leuk meegenomen. Het is dan aan mij (of iemand anders) de keuze om dat advies op te volgen. Ik kies hier niet voor.

Een vriend van ons beide vertelde me een tijdje terug hoe een gesprek ging tussen hem en haar. Hij vertelde me een x-aantal dingen en daaruit bleek dat ze niet meer wilt dat ik verliefd op haar ben en haar dus niet meer achterna zit.
Ik ben iemand die altijd een punt achter een zin wil zetten en momenteel staat er geen punt achter. Het is niet zo dat ik me enorm stoor dat dat niet zo is, maar als ik (en zij natuurlijk ook, anders werkt zo'n gesprek niet) over een paar maanden nog steeds de behoefte heb in een afsluitend gesprek, dan kunnen we dingen uitpraten.

Ik wil namelijk geen vriendschap meer met haar. Dat kan gewoon niet omdat ik haar op den duur toch weer leuk ga vinden en ik heb geen vertrouwen in haar. Dat is teveel beschadigd geraakt.

Mocht het zo zijn dat zij over een aantal maanden zal zeggen van "Nee Rens, zo'n gesprek hoeft er niet te komen", dan zal ik me daarbij neerleggen. Het is ook niet zo dat ik nu enorme wrok ervaar of haar per ze de waarheid wil vertellen.
Gewoon een gesprekje, als we beide wat 'nuchterder' zijn en kijken naar het afgelopen jaar (met name laatste half jaar). Ik wil van mijn fouten leren en inzien waar 't fout is gegaan en ik denk dat dat meer in de details ligt dan in de grove lijnen die ik hier nu al 4 maanden schets.

[ Bericht 0% gewijzigd door Neo-Mullen op 20-03-2011 15:09:55 ]

quote:

Op zondag 20 maart 2011 13:40 schreef Neo-Mullen het volgende:
Mintje_Clansell,

Je hoeft niet gelijk beledigend te worden.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 14:55 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Je hoeft niet gelijk beledigend te worden.

Beter?

quote:

Op zondag 20 maart 2011 13:40 schreef Neo-Mullen het volgende:
Mintje_Clansell, ten eerste is dit topic niet bedoeld om adviezen van anderen te krijgen en op te volgen, maar hoofdzakelijk om je ei kwijt te kunnen.
Als daar adviezen van anderen bij komen kijken is dat leuk meegenomen. Het is dan aan mij (of iemand anders) de keuze om dat advies op te volgen. Ik kies hier niet voor.

-knip-

No offense, maar ik denk dat je dan beter een dagboek kunt gaan schrijven.
Ik bedoel het niet verkeerd, en dit weet je zelf ook natuurlijk wel: Jij komt hier al langer dan ik, maar in dit topic kun je je ei inderdaad kwijt. Het is echter wel een forum. Mensen reageren op elkaar, anders zou het ook maar een onsamenhangend geheel worden. Iedereen probeert elkaar te helpen of te steunen. We hebben allemaal het beste met elkaar voor...
Adviezen geven zijn daarbij welkom, en het is uiteraard aan jou of je er wat mee doet of niet. Maar de manier waarop je dit hier neerpent komt nogal 'vijandelijk' of beledigend over. Ik weet inmiddels wel dat je het lang niet altijd zo bedoelt, maar velen weten dit niet. Ik kan me dan ook voorstellen dat mensen die je probeerden te helpen, nu zoiets hebben van: 'Laat die Neo maar barsten, hij doet er toch niks mee en stoot elke keer z'n kop weer...'

Dat gezegd hebbende, ben ik het ook eens met de rest betreft het contact opnemen. Als je echt verder wilt, lijkt het mij het beste om dit niet te doen. Vooral na haar overduidelijke signalen.
Maar nogmaals, jij maakt je keuzes, jij moet doen wat voor jou het beste lijkt.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 08:04 schreef Octagon het volgende:

[..]

Euhm... haar broertje is jarig, waarom zou je haar dan een berichtje sturen om haar te feliciteren ? Lijkt me niet dat zij véél verdienste heeft aan zijn verjaardag

Je snapt wel wat ik bedoel 't Was bovendien na een avondje stappen, met de daarbij behorende alcoholische versnaperingen.
Ik heb haar broertje inmiddels een berichtje gestuurd. That's it. Ik verwacht van hem niks te horen, maar dat ligt niet aan 'onze' situatie, dat is meer iets wat bij hem hoort (niet netjes om daar over in details te treden). Had ook geen echte band met hem daardoor, maar dat heeft z'n zus zelfs nog niet.
Wel 'raar' hoor. De verjaardagen bij m'n ex thuis waren nooit echte feestjes, maar toch altijd wel even leuk. Is toch iets waar je graag deel van uit maakt. Maar goed, ik besef me ook dat die tijd wel weer komt hoor. Ik lig er niet wakker van...

Ik snap jullie punten gewoon niet. Er is duidelijk gezegd dat de vriendschap beëindigd is, maar waarom zou je dan nooit meer met elkaar kunnen praten erover?
Nogmaals, en de laatste keer: dit gesprek gaat nu niet plaatsvinden, en ook zeker niet binnen een maand, omdat ik dat gesprek in deze conditie nog altijd niet goed kan laten verlopen.

Enige wat ik zeg is: als ik over een paar maanden nog de behoefte heb om zo'n gesprek met haar aan te gaan op een normale, afsluitende manier, waarom zou dat dan niet kunnen?

quote:

Op zondag 20 maart 2011 15:23 schreef Neo-Mullen het volgende:
Enige wat ik zeg is: als ik over een paar maanden nog de behoefte heb om zo'n gesprek met haar aan te gaan op een normale, afsluitende manier, waarom zou dat dan niet kunnen?

Omdat zij het misschien niet wilt ?

Persoonlijke situatie :
* ik schrijf aan ex dat het beter is geen contact meer met elkaar te hebben. Dit na wekenlange moeilijke (soms oprecht, soms kwetsend) communicatie.
* hierop schrijft ex een paar (in mijn ogen) vertederende antwoorden
* natuurlijk beantwoord ik die antwoorden, en vraag haar (voor de zovéélste keer tijdens die wekenlange emailcommunicatie) om elkaar te zien
* hierop mailt ex dat we elkaar beter een poosje niet horen en dat we dan wel zien of we elkaar nog IRL moeten ontmoeten

Die laatste email/laatste contact is nu zo'n 3 maanden geleden...
Vragen aan jullie, en Neo in het bijzonder :
* wat is een poosje ?
* ik denk dat ik duidelijk geweest ben - ik heb haar (bij benadering) 700.000 keer gevraagd om elkaar te zien... moet ik dan nu contact opnemen ? Of ligt de (befaamde) bal bij haar ?

quote:

Op zondag 20 maart 2011 16:18 schreef Octagon het volgende:

[..]

Omdat zij het misschien niet wilt ?

Persoonlijke situatie :
* ik schrijf aan ex dat het beter is geen contact meer met elkaar te hebben. Dit na wekenlange moeilijke (soms oprecht, soms kwetsend) communicatie.
* hierop schrijft ex een paar (in mijn ogen) vertederende antwoorden
* natuurlijk beantwoord ik die antwoorden, en vraag haar (voor de zovéélste keer tijdens die wekenlange emailcommunicatie) om elkaar te zien
* hierop mailt ex dat we elkaar beter een poosje niet horen en dat we dan wel zien of we elkaar nog IRL moeten ontmoeten

Die laatste email/laatste contact is nu zo'n 3 maanden geleden...
Vragen aan jullie, en Neo in het bijzonder :
* wat is een poosje ?
* ik denk dat ik duidelijk geweest ben - ik heb haar (bij benadering) 700.000 keer gevraagd om elkaar te zien... moet ik dan nu contact opnemen ? Of ligt de (befaamde) bal bij haar ?

De grote vraag is juist, wil ze het dan misschien wel?
Dat ze het nu niet wilt is totaal begrijpelijk, maar misschien moet het even rust krijgen,d e gevoelens laten zakken en over enkele maanden (maand of 3, 4) eens een balletje opgooien om eens gesprekje aan te gaan.

Ze kan hierop instemmen en dan zoeken we een neutrale plek op waar we dan gewoon even bijpraten en de dingen afronden.
Ze kan ook afzien van dit voorstel en dan is het ook prima. Het gesprek MOET niet plaatsvinden, het mag. Het lijkt me persoonlijk voor ons beide fijner als we ooit eens rustig alles afsluiten. En als ik kijk naar haar reacties de afgelopen jaren, dan denk ik dat zij zo'n gesprek niet meteen zal afwijzen.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 16:22 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

De grote vraag is juist, wil ze het dan misschien wel?

Ik ben het met Goofy en formerjellybean eens dat je met een afrondingsgesprekje alleen maar jezelf voor de gek houdt. Wees eerlijk: dit is niet wat jij wil. Zoals jij overkomt wil jij helemaal geen afscheid nemen maar contact met haar in de hoop dat het weer wat kan worden.
Als zij jou wil spreken dan neemt ze wel contact op met jou. Zij heeft jou toen vriendelijk gevraagd geen contact meer op te nemen, respecteer dat dan ook. De bal ligt bij haar en als jij nu weer contact gaat zoeken dan verpest je het nog meer dan je al schijnbaar hebt gedaan.

Denk niet met je hart maar met je verstand.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 16:22 schreef Neo-Mullen het volgende:
Het lijkt me persoonlijk voor ons beide fijner als we ooit eens rustig alles afsluiten

Wat valt er nog af te sluiten voor haar? Waarom denk jij voor haar?? Wat ik begrepen heb uit eerdere topics (ik heb terug gelezen) heeft zij de tijd met jou al een tijdje afgesloten en is ze begonnen aan een nieuw hoofdstuk. Jullie boek is dicht en terug in de boekenkast gezet.

[ Bericht 3% gewijzigd door Mint_Clansell op 20-03-2011 16:41:53 ]

Ik stop met de discussie, want blijkbaar krijg ik jullie niet aan het verstand gepeuterd wat ik werkelijk wil bereiken met het gesprek.

Wel grappig om te zien dat iedereen mijn en haar gevoel beter denkt te kunnen omschrijven dan ikzelf.
Wat ook grappig is, is dat ik hier heel andere reacties krijg van zowel mijn vrienden als haar vrienden (de mensen die wat meer details weten). Je kunt dan wel gaan roepen dat dat subjectieve uitspraken zijn, maar het gaat om uitspraken die ook van HAAR vrienden komen, dus echt heel subjectief is het dan ook niet.

Maar nogmaals, jullie mogen best het fijne ervan denken, maar ik ga mogelijk over een tijd dat gesprek met d'r aanvragen

quote:

Op zondag 20 maart 2011 16:18 schreef Octagon het volgende:

[..]

Omdat zij het misschien niet wilt ?

Persoonlijke situatie :
* ik schrijf aan ex dat het beter is geen contact meer met elkaar te hebben. Dit na wekenlange moeilijke (soms oprecht, soms kwetsend) communicatie.
* hierop schrijft ex een paar (in mijn ogen) vertederende antwoorden
* natuurlijk beantwoord ik die antwoorden, en vraag haar (voor de zovéélste keer tijdens die wekenlange emailcommunicatie) om elkaar te zien
* hierop mailt ex dat we elkaar beter een poosje niet horen en dat we dan wel zien of we elkaar nog IRL moeten ontmoeten

Die laatste email/laatste contact is nu zo'n 3 maanden geleden...
Vragen aan jullie, en Neo in het bijzonder :
* wat is een poosje ?
* ik denk dat ik duidelijk geweest ben - ik heb haar (bij benadering) 700.000 keer gevraagd om elkaar te zien... moet ik dan nu contact opnemen ? Of ligt de (befaamde) bal bij haar ?

Ik weet niet of jullie gemeenschappelijke vrienden hebben of niet , en of je eventueel weet waar ze uitgaat .
In jouw situatie zou ik het lekker afwachten en als je haar tegenkomt gewoon een gesprek aangaan , maar ik zou het ook niet speciaal een afspraak voor maken.
Het komt zoals als het komt en dan van daaruit verder.

@ Neo: zij heeft er al een punt achter gezet, dus waarom zou ze over een paar maanden nog eens een gesprek willen om het er nog eens over te hebben? Zoals al gezegd werd: dat roept weer nieuwe vragen en ergernissen op die je vervolgens ook weer wilt uitpraten. Er zullen altijd dingen blijven die je nog had willen zeggen / vragen, maar op een gegeven moment moet je je erbij neerleggen dat je geen antwoord meer zult krijgen.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 16:44 schreef Neo-Mullen het volgende:
Ik stop met de discussie, want blijkbaar krijg ik jullie niet aan het verstand gepeuterd wat ik werkelijk wil bereiken met het gesprek.

Wel grappig om te zien dat iedereen mijn en haar gevoel beter denkt te kunnen omschrijven dan ikzelf.
Wat ook grappig is, is dat ik hier heel andere reacties krijg van zowel mijn vrienden als haar vrienden (de mensen die wat meer details weten). Je kunt dan wel gaan roepen dat dat subjectieve uitspraken zijn, maar het gaat om uitspraken die ook van HAAR vrienden komen, dus echt heel subjectief is het dan ook niet.

Maar nogmaals, jullie mogen best het fijne ervan denken, maar ik ga mogelijk over een tijd dat gesprek met d'r aanvragen

Prima. Maar kon dan ook niet hier uithuilen wanneer ze niet wil of kwaad op je is geworden.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 16:36 schreef Mint_Clansell het volgende:

Jullie boek is dicht en terug in de boekenkast gezet.

een boek kun je zo weer uit de kast plukken

quote:

Op zondag 20 maart 2011 16:44 schreef Neo-Mullen het volgende:
Ik stop met de discussie, want blijkbaar krijg ik jullie niet aan het verstand gepeuterd wat ik werkelijk wil bereiken met het gesprek.

Wel grappig om te zien dat iedereen mijn en haar gevoel beter denkt te kunnen omschrijven dan ikzelf.
Wat ook grappig is, is dat ik hier heel andere reacties krijg van zowel mijn vrienden als haar vrienden (de mensen die wat meer details weten). Je kunt dan wel gaan roepen dat dat subjectieve uitspraken zijn, maar het gaat om uitspraken die ook van HAAR vrienden komen, dus echt heel subjectief is het dan ook niet.

Maar nogmaals, jullie mogen best het fijne ervan denken, maar ik ga mogelijk over een tijd dat gesprek met d'r aanvragen

Ja, want jij en je ex zijn zó uniek, daar kunnen wij écht geen uitspraken over doen .

Neo, op de hele wereld zijn zoveel mensen die ooit elkaars geliefden waren en nu worstelen met hoe ze met elkaar om moeten gaan.

Hij komt op mij nogal geobsedeerd over.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 17:07 schreef Mint_Clansell het volgende:
Hij komt op mij nogal geobsedeerd over.

Hou je mening graag voor je. Als je een mening hebt kun je die in m'n PM droppen.

Wat doe je hier trouwens, je hebt nog geen woord over je ex neergezet sinds je hier (weer) ben binnen komen huppelen.

quote:

Op zondag 20 maart 2011 17:08 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Hou je mening graag voor je. Als je een mening hebt kun je die in m'n PM droppen.

Nee, dan moet je je verhaal niet op een forum posten. Je kunt hier je ei kwijt, maar hier zul je ook positieve of negatieve kritiek over je heen krijgen.