Zwangerschap en geboorte deel 754

en kaarr wat is Sten slank geworden

meeeen wat groot ook!

Jeeej voor Vlindur! Nogmaals een plusje!

Hier best last van misselijkheid, gelukkig niet tot braken aan toe. Ik wil iets homeopatisch bestellen, iemand ervaring met nux vomica van Vogel of VSM Tabacum?

Hierna nog 3 dagen werken en dan op reis! Ik zie er best wel tegenop door misselijkheid e.d. Hoop dat ongemakken niet mijn hele vakantie beinvloeden.. Sla in elk geval pakken crackers in en die gaan mee het vliegtuig in.

quote:

Op maandag 14 maart 2011 13:46 schreef Kleurdoos het volgende:
en kaarr wat is Sten slank geworden

meeeen wat groot ook!

Ja joh, dat bolle koppie is echt verdwenen!

Ik heb gelukkig geen last van misselijkheid. Ben vooral moe, moe en moe. Maar dat komt ook vooral door de ms.

Na overleg met de VK zelf het ziekenhuis gebeld, hadden ze me ingepland voor volgende week maandag. Was ruim op tijd volgens de assistent gynaecoloog. Maar toen ik mijn VK belde met deze mededeling vond deze het wel te laat en die heeft er zelf nog eens achteraan gebeld.

Nu mag ik me vrijdagochtend melden voor de echo en eventuele draaipoging, eerder was er geen plek. Nou ja, dan weten we in ieder geval voor het weekend waar we aan toe zijn.

Fijn dat je dat iig weet -Nienna-

Onze uk is net opgemeten en aan de hand van de metingen kwamen ze op 31+3 weken uit. En ik ben nog maar 28+1.
De doorsnede van het hoofd lag zelfs zo voor dat hij van de curve afging, dus ik ben toch wel een beetje ongerust nu, ook al zag de gynaecoloog er nog niet zoveel kwaad in geloof ik. Over 4 weken nog een keer weer meten, en ik hoop toch dat het dan wat bijgetrokken is..
Uk werd nu volgens de metingen op bijna 1500 gram geschat....

O ja, en de glucosecurve was gelukkig wel netjes..

L'tiekje, Vanyel en ik hadden het andersom. Bij de metingen kwamen ze juist op 3 weken minder uit. Bij een nieuwe meting bleek bij ons beiden dat het allemaal wel meeviel. De volgende keer is het vast weer anders

quote:

Op maandag 14 maart 2011 16:42 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
L'tiekje, Vanyel en ik hadden het andersom. Bij de metingen kwamen ze juist op 3 weken minder uit. Bij een nieuwe meting bleek bij ons beiden dat het allemaal wel meeviel. De volgende keer is het vast weer anders

Hier ook! Hier kreeg ik te horen dat ze veeeeel te klein was. Terwijl ik afgelopen vrijdag bij de gynaecoloog kreeg te horen dat ze juist mooi op tijd is met groeien

Ik snap wel dat je schrikt hoor laivereetiekje
@nienna gelukkig nog voor het weekend

Ik ga er ook ergens wel vanuit dat uk net een groeispurt heeft gehad, maar ik hoop wel dat het de volgende keer iets minder extreem is. Bij de 20 weken echo kwamen ze op een week voorsprong uit geloof ik...

Fijn dat je nu iig een soort van richtdatum hebt! (Nienna dus)

L'tierkje, ik zou dat ook niet relaxed vinden inderdaad. Alexa werd ook altijd als te klein gemeten, en ben daardoor ingeleid, maar bleek hier ook allemaal mee te vallen. Over 4 wkn gaan ze dus weer meten? Heb je daar al meer informatie over gekregen?

Ik heb een afspraak staan voor over 4 weken, en dan gaan ze gewoon kijken of de groei zo doorzet geloof ik.

De gynaecoloog die ik had was niet erg communicatief aangelegd...

Ik zou volgens verschillende echo's een enorme baby krijgen, ze liep ver voor op de groei.
Bij de geboorte was ze maar 47cm en 3200 gram Ze kloppen dus niet altijd.

Ik ben weer afgevallen

Zeg, She-Wolf! Je verzaakt je meldplicht
_{Of ben je stiekem al aan het bevallen?}

Ik heb ook weer wat; is er de vijfde ziekte op school... Zit ik vanmorgen in de kring met de klas, komter een collega binnen van de administratie (zij regelt ook vervanging enzo). Ik had op haar aanraden even de verloskudige gebeld en die hebben vervolgens gebeld (terwijl ik had gezegd mobiel bereikbaar te zijn) en gezegd dat ik zo snel mogelijk bloed moest laten prikken. Bas en kwamen om 14 uur naar school om het labformulier te brengen. Op de terugweg van het lab naar huis, kwam ik langs de praktijk van onze huisarts en ben ik even naar binnen gelopen en heb het voorgelegd. Omdat de huisarts op het punt stond om weg te gaan, konden we het direct aan haar vragen. Zij zei dat ik nu niet direct in paniek hoefde te raken, maar dat het wel verstandig was om even het bloedonderzoek af te wachten en niet te gaan werken deze week, juist omdat ik nog niet heel ver over de 20 weken heen zit (nu 24). Gelukkig gaat dat dan alleen om de dinsdag die ik nog had moeten werken (ik werk maar 2 dagen).

Ik heb nog even extra nagevraagd bij mijn moeder of ik de vijfde ziekte zelf heb gehad en dit blijkt inderdaad niet het geval. Ik heb er dus waarschijnlijk geen antistoffen tegen.

Dus dit voelt echt heel maf... morgen ben ik dus thuis, ook al is de kans heel klein dat er iets fout gaat . Ik ben dan gelijk zo'n typ die zich schuldig voelt, maar ja... hier kan ik natuurlijk ook niet veel aan veranderen... en je gaat het ook niet opzoeken, zeg maar...

Nou ja, het is niks voor mij om zo thuis te zitten, ik voel me echt een spijbelaar...

Nou Jose, gewoon niet schuldig voelen hoor! _{wat is de 5de ziekte}

@Kleurdoos; is te merken dat we enigszins gelijk lopen; hier ook vreetbuien! Op mijn werk is het ook erg, hebben zo'n apparaat staan... slecht slecht slecht! Fruit is al voor 12:00 op en dan moet ik nog de hele middag! Ben je ook nog steeds om 4:00 wakker?? Ik vanmorgen dus weer...

@Vlindur Wederom een streep! Geloof het nu maar gewoon!

Vlindur, een + is een + en deze is heeeeeel duidelijk hoor!

Ik weet niet meer wie het vroeg, maar ik had okugest van vsm tegen de misselijkheid en dat werkte prima, al heb ik het maar een enkele keer nodig gehad. En natuurlijk lang leven de rennie deflatine, werkt bij mij ook als een tierelier.

Jose, jij spijbelaar! Tuurlijk, het voelt stom, maar het is wel het beste dat je nu kan doen hoor!

L'tiekje, komt vast goed joh met die groei, ik heb volgens mij net ook een groeispurt gehad van heb ik jou daar, tja, ze groeien nou eenmaal niet mooi gelijk.

Ik ben verkouden ondertussen en daar zijn ze weer: bloedneuzen! Fijn...maar niet heus. Ach zolang ik maar niet ziek word denk ik dan.
Takkembah, met de kousen gaat het prima, nog steeds gewoon mijn trouwring om en dat gaat nog goed. Mijn bekken is stabiel (stabiel slecht that's it) en mijn overbelaste been is nog steeds overbelast. Maaaaaar stabiel, dus het wordt niet minder en dat is vooral fijn. De illusie dat het beter gaat worden heb ik niet.

vanaf welke week wordt eigenlijk de bevalling besproken met de verloskundige en welke afwegingen maakt iedereen?

vooral de dames die voor het eerst zwanger zijn en nog geen ervaring hebben, wat hun te wachten staat...

ikzelf wordt best wel onzeker van alles, tot nu toe is er blijkbaar voor mij geen medische redenen om in het ziekenhuis te bevallen (ook al kan ikzelf wel het een of ander bedenken vanwege leeftijd en gewicht), laatst kreeg ik twee brochures mee over de bevalling en pijnbestrijding, in het begin van de zwangerschap was ik heel erg stellig dat ik in het ziekenhuis wou gaan bevallen, maar ondertussen twijfel ik,

ik lees nu dat je toch pas relatief "laat" naar het ziekenhuis gestuurd wordt en de pijnbestrijding eventueel ook negatieve effecten op het kind of de verloop van de geboorte kan hebben, bovendien vrees ik dat wanneer je op een ongunstig moment er ligt dat dan ook geen arts aan te pas komt / je lang moet wachten (maar dat is mijn eigen interpretatie, deze week ga ik wel naar een voorlichtingsbijeenkomst van het ziekenhuis)

ik lees soms iets over een geboorteplan, maar wordt die dan ook echt opgevolgd?
meestal komt het toch anders als men denkt, maar ja, ik wil toch voor mijn eigen rust een houvast hebben en mij een beetje voorbereiden

@zana, bij mijn dochter was ik er heilig van overtuigd dat ik in het ziekenhuis wou bevallen, totdat het moment was aangebroken. Toen beviel het me prima thuis en wilde ik eigenlijk thuis blijven (helaas had jorja in het vruchtwater gepoept en was het alsnog op medische indicatie in het zh). Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar hier kunnen we nog altijd op het laatste moment beslissen wat we doen (nou ik niet ivm keizersnee en dysmatuurtje, maar normaal gesproken dan). Misschien is dit iets om in je achterhoofd te houden. En ik zou zeker eens naar een informatie-avond gaan als je de mogelijkheid hebt, weet je iig waar je terecht komt als je toch besluit naar het zh te gaan.

Juud als ervaringsdeskundige (<- dat klinkt, ik heb ook pas 1 ervaring) kan ik je iig vertellen dat thuisbevallen lang niet altijd beter is voor de ontsluiting. Bij mij waren er gewoon medicijnen voor nodig om echt ontsluiting te krijgen, hoe ontspannen ik thuis ook was. En dan kan je wel gaan doorrommelen en uiteindelijk helemaal uitgeput aan je bevalling beginnen, maar dat is ook niet alles. Ik heb het 'rommelgedeelte' weggeslapen op pijnmedicatie en slaapmedicatie en dat beviel prima. Toen kon in uitgerust aan de weeenstorm beginnen en was Driekus er zo. Had ik dat niet gedaan, dan was het vast uitgelopen op een ruggeprik oid. Nou ja, so be it, denk ik dan.

De mooiste uitspraak die ik voor mijn bevalling hoorde was van mijn moeder. Haar werd gevraagd of ik bang was voor de bevalling en haar antwoord: " Nee, ze weet toch ook niet waar ze bang voor moet zijn?". En zo is het maar net, je kan het plannen en beredeneren tot in den treure, maar het zal altijd anders zijn dan je denkt.

Ik ga proberen er deze keer ook maar zo in te staan: we zien wel hoe het komt. Het enige dat ik vastleg is dat ik voorzichtig wil zijn met persen ivm mijn bekken, maar ook daarbij gaat de gezondheid van TIenus voor op die van mij.

(samengevat: tis een heel persoonlijke keuze en een persoonlijke beleving, je kan er over discussiëren, maar niemand heeft gelijk)

waarvoor ik eigenlijk bang ben is dat het te lang duurt en ik de moed verlies/ de pijn vanwege uitputting niet meer aankan, ik heb geen idee hoe ik in zo een situatie reageer, omdat ik het nog niet heb meegemaakt, geen voorstelling ervan heb

bovendien vrees ik een beetje het controleverlies, waarschijnlijk maakt het jou in die situatie helemaal niets meer uit, wie aan je bed staat of wat ze met je doen en heb je ook maar beperkt inspraak over welke medicijnen ze je toedienen, bijvoorbeeld bij inleiden, opweken. inknippen...je moet er ook gewoon vertrouwen hebben dat dat hun vak is en dat ze weten wat ze doen, maar aan de ander kant ben je ook maar een nummer in het ziekenhuis vrees ik

En wat mefke zegt, voor iedereen is het anders, en zelfs al doe je het voor de 20e x dan is het toch weer anders

@ zana, dat is precies hoe ik er ingegaan ben: ik heb het helemaal over me heen laten komen. En dat terwijl ik een controlfreak ben. Tuurlijk, ik heb opmerkingen geplaatst over randzaken (infuus zat niet lekker, kon dat anders ed) maar heb me absoluut niet verdiept in medicijnen enzo. Toen niet en van te voren niet.

Zana: bij mij is het 2 weken geleden aangekaart, met 31 weken dus. Ik heb (denk ik) dezelfde brochures meegekregen met het verzoek ze door te lezen en de volgende keer vragen te stellen als ik die heb. Ze heeft wel wat meer uitgelegd over het geboorteplan. Ik had daar wel wat over gehoord, maar meer de conclusie getrokken dat het was voor mensen die bv. kaarsjes wilden en een bepaalde muziek erbij om te helpen ontspannen. Ben ik iets te nuchter voor, dus dacht dat het voor mij geen zin had.
Totdat ze vertelde dat we hierin ook weg konden zetten wat we wilden qua borst- of flesvoeding, we aan konden geven dat vriendlief de kleine na de geboorte ook op zijn blote lijf kon vasthouden en dat soort dingen. Ook over praktische zaken die ik als vanzelfsprekend nam.

Ik heb in tegenstelling tot Juud wel de voorkeur om in het ziekenhuis te bevallen (zonder medische noodzaak trouwens), omdat het mij een veiliger gevoel geeft: mocht er iets misgaan, dan zijn de hulptroepen nabij en hoeven we niet eerst nog naar het ziekenhuis. Ook al zijn we er in 5 minuten. Ik ga me wel verdiepen in pijnbestrijding. Hoewel ik hoop dat het niet nodig is, ken ik mezelf en wil ik weten wat mijn mogelijkheden zijn.
Van de verloskundige begreep ik dat ik uiteraard gewoon thuis begin, en dat zij me bij ongeveer 5 cm ontsluiting naar het ziekenhuis sturen.
Als er geen medische noodzaak is gaat in principe de vk met je mee naar het ziekenhuis en begeleid je daar met de bevalling, er komt dan inderdaad geen andere arts meer aan te pas. Een gynaecoloog komt pas ter sprake als er complicaties optreden.

Wij hebben niet iedere maand een voorlichtingsavond, maar wel eens in het kwartaal een 'open dag' van de afdeling gynaecologie. Die is nu weer 26 maart en daar gaan we naar toe.

Tip: schrijf al je vragen en twijfels eens op een blaadje en neem het mee naar je volgende afspraak. Het is vaak teveel om te onthouden en ze staan echt niet raar te kijken als jij met je vragenlijstje aankomt. Een bevalling is iets unieks en het is heel logisch dat dat veel vragen oproept. Het is hun werk om je daar zo goed mogelijk op voor te bereiden en zij kunnen daarom ook het beste antwoord geven op je vragen. Maar als je ze niet stelt, zullen ze ook niet weten dat je ze hebt.
Gewoon doen dus!
(en anders stel je ze hier, maar iedere woonplaats heeft weer zijn eigen specialisten die dingen anders aanpakken).

Zana hoeveel weken ben je nu zwanger? Anders is misschien een cursus ook wel een goed idee, dat kan je helpen ontspannen en de controle wat los te laten. Mij helpt het iig enorm en ben blij met de yoga.

ik ben vandaag 31 weken en lees hier al een hele tijd mee, maar wil liever niet met mijn uitgerekende datum in de OP, omdat ik dat ook een beetje als druk ervaar om dan altijd een update te geven

ik heb over een Samen Bevallen cursus nagedacht, maar eerlijk gezegd spraak het mij niet zo aan omdat het bij iemand thuis wordt gegeven en ik niet de typische zwangere ben, ook de verloskundigenpraktijk heeft ongeveer eens per zoveel weken een voorlichtingsavond, maar de avond van het ziekenhuis was eerder

Tja in dat geval zou ik het zeker tijdens je controles bij de verloskundige bespreken. Als je denkt dat je wat meer tijd nodig hebt dan zij voor je bestaande afspraak inplannen, dan kun je misschien aangeven dat je het er de volgende keer over wilt hebben omdat je nogal wat vragen hebt. Wellicht kunnen ze dan de afspraak ruimer plannen zodat ze alle tijd voor je hebben.

Zana, ik heb het de vorige bevalling 'open gehouden', in het begin wilde ik beslist in het ziekenhuis bevallen. Hoe verder de zwangerschap vorderde hoe meer ik kantelde. Toen werd er hier een geboortecentrum geopend en dat leek me een ideale tussenstap (wel dat huiselijke, eigen kamer waar je mag blijven na de geboorte, ook vriend/man mag blijven slapen, maar mochten er complicaties zijn dan zit je een gang verder in het ziekenhuis).
Maar Mette had in het vruchtwater gepoept dus gelijk medisch..

Je weet nooit hoe een bevalling loopt en volg vooral je hart en wat jij wil. Ik vond het heerlijk om de eerste 4 cm gewoon thuis te zijn geweest en al rondbanjerend, hangend over de box de weeen te hebben opgevangen. Bespreek je gevoelens met de VK, maar het vooral duidelijk.

mijn praktijk heeft 6-7 verloskundigen of zo en ik heb elke keer een andere, je bouwt daar niet echt een band mee op, het is natuurlijk wel praktisch dat je ze allemaal wel eens ziet,
ik ga wel een lijst met vragen maken voor de volgende keer, want ze geven van zich uit eigenlijk weinig uitleg, maar zijn in hun bewoordingen altijd vrij positief ook wat uitslagen en onderzoeken betreft..ik weet eigenlijk niet of ze dat doen om je gerust te stellen of dat ik tot nu toe echt geluk heb gehad met mijn hele zwangerschap

hebben jullie trouwens al de intake van de kraamzorg gehad en waarop moet je letten?
Ik kan mij tot nu toe nog niet voorstellen dat ik het leuk ga vinden een vreemde vrouw om mij te hebben in mijn eigen huishouden, maar het is niet anders...

De praktijk waar ik toen liep had ook 7 verloskundigen, ik heb ze niet eens allemaal een keer gezien. Ik loop momenteel in het ziekenhuis en daar zijn er wel 14 dus dat is helemaal onpersoonlijk.
Maar ze zetten je voorkeuren in je dossier. Ik heb de vorige keer een voorbeeldige zwangerschap gehad, Mette's lage gewicht is nooit echt opgemerkt (zelfs niet bij de groeiecho). Ik was altijd zo weer binnen en buiten. Pas de laatste afspraken dus vanaf week 37 merkte ik dat het contact (tijdens de afspraken) minder oppervlakkig werd voor mijn gevoel.
Ik heb wel een cursus gevolgd, was niet echt mn ding maar heb er toch wel erg nuttige dingen geleerd.

De intake van de kraamzorg had wat mij betreft net zo goed over de telefoon gekunne (de vorige keer, nu ben ik nog lang niet zover). Ik had dezelfde gevoelens als jij, maar wat was ik blij met de kraam. Wij hadden geluk met een ervaren persoon, die het huishouden voltreffend goed deed zonder dat we wat hoefde te zeggen en ook goed was in de controles naar mij en Mette. Ook had ze verstand van borstvoeding. Maar erbij gezegd, wij hebben geluk gehad. Maar het nut van de kraam zag ik pas na de geboorte in.

de intake van de kraamzorg gaat hier ook telefonisch.. vind het wel heerlijk makkelijk. En tja veel te checken hebben ze toch niet; de baby krijgt alles van Evie van de vorige keer en toen was het ook allemaal prima.

en tja Zana; wat Wickie ook al zegt; je kan een hele voorstelling hebben van wat je wilt en hoe je het graag ziet gebeuren. Ik wilde vanaf het begin heel graag thuis bevallen; maar mijn bevalling begon voor de 37 weken, en dus moest ik ook direct naar het ziekenhuis. Tja dat is dan niet anders.

pfff wat is het weer vroeg! en ik kon weer niet slapen, ondanks dat ik heeeeeeel moe was.... en nu dus de hele dag werken en daarna ook nog een vergadering.. GAAP!

Goedemorgen!

Ik las hier dames die ook vroeg wakker zijn! Ik heb het ook, al een week steeds om een uur of 4 wakker en dan voor mijn gevoel klaar wakker en niet meer kunnen slapen.. Zo naar en zo vermoeiend . En ik ben nu helaas aardig misselijk...

Intake kraamzorg hier nog niet aan de orde geweest. Verder zal ik in het ziekenhuis bevallen, medische indicatie, blijf nml. onder controle met PCOS en het onderzoek waar ik aan mee doe.

Goedemorgen dames!
Ik heb vannacht goed geslapen. Jorja was om half 7 al wakker dus die heeft nog een half uurtje bij ons liggen tutten. Ik weet dat ik eigenlijk gewoon nog een uurtje moet gaan slapen maar ben bang dat het me toch niet meer gaat lukken.

Goedemorgen!
Hier wel goed geslapen, alleen was ik gisteren al om kwart voor 9 doodmoe, dus gelijk naar bed..
Lekker veel aan mijn avond gehad zo (not)

Zana vraagt eigenlijk wel precies de dingen die door mijn hoofd heen zwerven wel handig zo!

Kraamzorg intake gesprek ging bij mij erg goed/makkelijk.
Ik heb wel een aantal dingen ervan opgestoken (zo van dat ik van alles kan bespreken met de kraamzorg, ook qua visite).

Sja, ik ben zelf totaal geen sociaal persoontje, dus ik vind het ook niks dat er dadelijk een vreemdeling door mijn huis loopt, maar ik zie er wel de noodzaak van in. Het is dus afwachten hoe ik deze ervaring ga vinden

Tot nu toe hoor ik bijna alleen maar positieve verhalen over kraamzorg, dus het zal allemaal wel meevallen denk ik.

Bedankt voor alle antwoorden. Ik ben mij bewust van dat je niet alles zelfs in de hand kunt houden en heb ook veel aan alle persoonlijke verhalen hier en in het geboortetopic en natuurlijk is het voor iedereen weer anders.
Maar op dit moment heb ik het gevoel dat ik wel degelijk nog invloed kan uitoefenen welke richting het opgaat (ook kan dat natuurlijk elk moment weer veranderen, want dat leer je als zwangere heel snel, je kunt van het ene op het andere moment last krijgen van "iets"). Je moet dan alleen weten welke mogelijkheden je hebt, bijvoorbeeld wist ik niet dat pijnstilling niet op elk tijdstip kan worden gegeven en was ik mij niet bewust van dat je dan de hele tijd moet blijven liggen (weet niet of je ueberhaupt nog de behoefde hebt om rond te wandelen)...

huu ik merk dat ik elk uur uit bed moet om te piesen momenteel

elk uur en dan nog veel ook .. snap er werkelijk geen hol van, want ik drink weinig en al helemaal niet voor t slapengaan. Bij elin moest ik 1 x per nacht.. nu moet ik er een keer of 5 uit

Fijn nachtje gehad hier, heerlijke rugmassage gehad gisteravond. Daar was mijn rug echt aan toe! Vanmorgen volop beweging in mijn buik, erg gezellig zo op een werkdag

Lekker weekendje naar Parijs geweest. Heel romantisch want ik ben gevraagd .
Heb het wel moeten bekopen. De metro is niet berekend op zwwangeren met rugklachten, al die trappetjes!

Aventura, gefeliciteerd!!!!!!

Gefeliciteerd Aventura!!!!!! Wat ontzettend leuk! Fijn dat je het leuk hebt gehad in Parijs

Ik blijf ook maar zo moe, vaak lig ik echt tussen 8 en 9 op bed. En dan word ik wakker 's nachts om naar het toilet te gaan, val weer in slaap, om vervolgens rond 6 uur wakker te worden van mn wekker en nog steeds ontzettend moe te zijn. Echt zo stom, want ik slaap lang genoeg!

Verder wil ik ook thuis bevallen. Als we naar het ziekenhuis moeten dan is het niet anders, maar bij voorkeur thuis. Mijn verloskundige is mijn huisarts, ik zit al heel mn leven bij hem dus heb er ook geen problemen mee. Het enige waar ik me nu al druk om kan maken zijn al die 'horrorverhalen' over kotsen en poepen haha
Kotsen vind ik dan nog niet eens zo erg, maar poepen in bijzijn van iemand??? Ik ga echt zorgen helemaal leeg te zijn, haha!

Goeiemorgen!

Aventura, gefeliciteerd! En de Parijse metro heeft inderdaad wel veel trappetjes...

Kleurdoos, de cursusdame vertelde gisteren nog dat het de eerste maanden vooral onder invloed van hormonen is dat je vaak naar de wc moet. Dan heb je 3 maanden "rust", en daarna mag je weer lekker vaak omdat je blaas steeds minder ruimte krijgt.

Ik heb net de verloskundige nog maar even gebeld over de echo van gisteren, en die vond dat ik me er geen zorgen over moest maken dat het kindje wat voorlag. Maar ik hoop toch wel dat het weer wat bijgetrokken is over 4 weken.. Ik heb ook eindelijk maar eens aangegeven dat ik het niet helemaal meer red op mijn werk, dus daar krijg ik een verklaring voor. Straks maar eens zien of ik de moed kan opbrengen om dat ook op mijn werk te gaan vertellen...

Van harte, Aventura!

Aventura gefeliciteerd!!
L'tiekje, ik zou dat ook heel moeilijk vinden hoor! Maar toch, gewoon doen! Het gaat om je kleintje!

Zana, ik ben zelf kraamverzorgende en in de 6 jaar dat ik werk heb ik het nog NOOIT als 'gek' ervaren om als vreemde in een gezin terecht te komen. Dat gaat meestal zó vanzelf, je accepteert het, en mijn advies: geniet ervan! Het is 1 week in je leven, dat je eigenlijk even nergens aan hoeft te denken. Als je een goede kraam hebt komt ze zelf aanlopen met een glas drinken als jij denkt 'Hm zou wel wat te drinken lusten'
Wij kunnen ons vrij onzichtbaar maken!
Maak je daar geen zorgen om hoor, en als je geen klik hebt bel het kraamcentrum. Echt zonde om dan je week te laten verpesten!

Hier een beetje een dip. Mn beebje is zo beweeglijk dat het soms pijn doet. Ze draait dan om haar eigen as heen en volgens mij steekt er dan een kontje uit ofzo, ik weet het niet. Dat doet pijn en ik krijg er harde buiken van. Vind het zo snel met 20 weken..
Volgende week verloskundige, toch maar eens navragen.
A.s. vrijdag de 20 weken echo waar ik best een beetje zenuwachtig voor ben.. Als alles maar goed zit!
Heb steeds visioenen dat mn vruchtwater niet genoeg is ofzo..

Nou ik ga poetsdag houden (tussen de toiletbezoekjes in, heb een buikgriep te pakken..), ga ook de zolder aanpakken zodat we mn broer (die tijdelijk bij me woont) uit de babykamer kunnen verhuizen en dan kan ik beginnen
Vrijdag horen we hopelijk dat het écht een meid is, en dan kan ik de roze verf gaan halen

Fijne dag allemaal!

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 09:05 schreef Sannne het volgende:

Hier een beetje een dip. Mn beebje is zo beweeglijk dat het soms pijn doet. Ze draait dan om haar eigen as heen en volgens mij steekt er dan een kontje uit ofzo, ik weet het niet.

Zoiets heb ik gisteravond ook gevoeld! De baby schoof heel fijn omhoog en bleef daar lekker liggen, zag er heel maf uit en voelde niet bepaald fijn!