Christendom: Monotheïstisch of polytheïstisch ?

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 14:19 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Bij mensen die met De Ware God beginnen te gooien moet ik altijd toch eerst even vragen, waarom niet allah, waarom niet zeus, waarom niet apollo, waarom niet ra, waarom niet isis, waarom niet brahman? Waar haal je de arrogantie vandaan om te denken dat jouw god waar is en andere goden niet. Maargoed.

Laten we die discussie niet in elk relitopic hier in F&L voeren

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 14:27 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Laten we die discussie niet in elk relitopic hier in F&L voeren

Ik weet het, maar zoveel arrogantie, zie het maar als een soort van dwangneurose

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 14:27 schreef ATON het volgende:

[..]

OK, en wat wil je nu hiermee duidelijk maken. Ontgaat me totaal. Sorry hoor.
Mijn groentenboer heeft steeds verse groenten, althans de groentenboer.

ATON, er zijn hier mensen die religie vanuit de wetenschappelijke hoek bekijken, en vanuit een meer orthodox en religieus oogpunt. Wanneer je weinig kunt met die laatste, dan kun je ook beslissen om niet te reageren Graag daar even rekening mee houden.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 14:28 schreef Daniel1976 het volgende:

Ik weet het, maar zoveel arrogantie, zie het maar als een soort van dwangneurose

Voor jouw informatie, het was geen waardeoordeel op zich (ook al is het mijn persoonlijke opvatting) het was slechts bedoeld als methode om duidelijk onderscheid te maken tussen goden en DE God (als uniek persoon, met almacht) zoals deze in de bijbel beschreven wordt. Als ik dat onderscheid niet maak in een discussie over polytheïsme/drieëenheid wordt het al heel erg snel onduidelijk namelijk. Dat is ook precies wat je krijgt als je zowel Jezus als JHWH met ''heer'' omschrijft in plaats van hun eigennamen te gebruiken (zie ook Joh 1:1 ''een god'' vs ''de god''). Het was slechts een middel ter verduidelijking. Daar hoef je niet meteen allergisch op te reageren, dat kun je ook gewoon vragen. Maar goed.

Overigens zit ons verschil in opvatting duidelijk in onze kijk op begrippen als geloof en aanbidding.
Ik zie ''geloven in'' (zoals genoemd in je bronnen) als geloven in de zin van het onderwerp zijn van aanbidding. Jij ziet het slechts als het erkennen van het bestaan ervan. (''Geloven betekent niet aanbidden'').
Ik erken het bestaan van andere goden (net als de bijbel, zoals getoond), maar ik zie geloven als iets wat alleen aan De God toebehoort, (exclusieve aanbidding dus).

Uit diezelfde ''onzinnige'' Van Dale ( )

quote:

ge·loof het; o -loven 1 het vertrouwen in de waarheid van iets 2 een vast en innig vertrouwen op God 3 godsdienst

 ge·lo·ven geloofde, h geloofd 1 vast vertrouwen in het bestaan van iem of iets: ~ in (of: aan) God 2 voor waar houden op het gezag ve ander 3 menen, denken: ik geloof dat hij ziek is 4 een godsdienst aanhangen || eraan moeten ~aiets onaangenaams moeten ondergaan; b) vernield worden; hij gelooft het wel maakt zich geen zorgen

Geloof is hier ook het vertrouwen in de waarheid van iets, het aanhangen ervan (het erkennen van de waarheid ervan). Geloven is dus inderdaad meer dan alleen het erkennen van bestaan (hoewel het dat inderdaad ook omvat), zoals ik al zei. De bijbel erkent het bestaan van meerdere goden, maar moedigt alleen aan tot geloof in en aanbidding van wat volgens de bijbel de Enige Ware God is, JHWH. Er wordt nooit ergens gesteld dat geloof (of het vereren van of hoop stellen op) aan andere wezens of zaken is gerechtvaardigd dan aan De God alleen.

De bijbel (en daamee dus elk christelijk geloof dat daadwerkelijk op de bijbel gebaseerd is,) is dus niet polytheïstisch.

[ Bericht 4% gewijzigd door STORMSEEKER op 15-03-2011 15:03:34 ]

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 14:58 schreef STORMSEEKER het volgende:

Overigens zit ons verschil in opvatting duidelijk in onze kijk op begrippen als geloof en aanbidding.
Ik zie ''geloven in'' (zoals genoemd in je bronnen) als geloven in de zin van het onderwerp zijn van aanbidding. Jij ziet het slechts als het erkennen van het bestaan ervan. (''Geloven betekent niet aanbidden'').
Ik erken het bestaan van andere goden (net als de bijbel, zoals getoond), maar ik zie geloven als iets wat alleen aan De God toebehoort, (exclusieve aanbidding dus).

Geloof je in de duivel dan, satan de gevallen engel? Aanbid jij die ook dan?
I rest my case.
Als je ook kijkt naar andere godsdiensten (en zelfs het christendom heeft er problemen mee) dan is een god niet altijd per definitie goed. Een god hoeft daarom ook niet aanbeden te worden. Men offert ook heel vaak iets om een god gunstig te stellen.

En wat ATON hierboven ergens ook al zegt. Een gemiddelde Egyptenaar van 500 BC zal hetzelfde zeggen als jij. Ik geloof maar in 1 god de almachtige en al die andere goden dat zijn slechts manifestaties/schepsels van hem, de enige echte almachtige god.

Dus of je beweert nu dat de oude egyptenaren ook monotheïstisch waren (dat is ook een interessante stelling), of je kunt volgens mij weinig anders bekennen dan dat het christendom polytheïstisch is.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 15:13 schreef ATON het volgende:
STORMSEEKER:
Mag ik je er op wijzen dat deze topic zich enkel richt tot personen die zich met de historische kant van de bijbel bezig houden. De bijbel kan je in twee delen, het O.T. waar men pas in de 7de eeuw V.C. van het polytheïsme is afgestapt ( maar nog lang niet in alle middens ) en het N.T. waar men het polytheïsme opnieuw heeft ingevoerd in de 4de eeuw n.C. Zoals we gezien hebben aan het begin van deze topic is de benaming polytheïsme strikt genomen foutief en aangetoond dat men eigenlijk moet spreken over ' neteru ' ( aspecten ) van de ene god waarvan geen naam bestaat en geen afbeelding van kan worden gemaakt. Dit gaat zowel over de Griekse, de Perzische of de Egyptische godsdiensten. En wat zien we in het christendom na de 4de eeuw ? Een drie- eenheid van onafhankelijk opererende entiteiten met afbeelding. Verder mag je geloven wat je best uitkomt, maar als je aan deze discussie wil deelnemen moet je wel iets meer brengen dan je persoonlijke overtuiging. Zullen we zo afspreken ?

Ik had de indruk dat het een open discussie was over het wel of niet bestaan van polytheïsme in het christendom, maar als dit de insteek is van dit topic is dat geen enkel probleem hoor. Overigens ging het in mijn posts niet zozeer om mijn overtuiging, maar meer over wat de bijbel er (als voor het christendom gezaghebbend historisch geschrift) over zegt.

Maar goed, er zijn vele bewijzen van dat de oude heidense volken reeds triaden hadden. Zie bijvoorbeeld de volgende lijst met daarin een opsomming van gevonden beelden:

Egypte. Triade van Horus, Osiris en Isis, 2de millennium v.G.T.
Babylon. Triade van Isjtar, Sin en Sjamasj, 2de millennium v.G.T.
Palmyra. Triade van maangod, Heer der Hemelen en zonnegod, ca. 1ste eeuw G.T.
India. Drieënige hindoeïstische godheid, ca. 7de eeuw G.T.
Kambodja. Drieënige boeddhistische godheid, ca. 12de eeuw G.T.

Het is opvallend dat al vroeg in het OT sterk voor deze volken wordt gewaarschuwd en dat het Gods volk in die tijd streng werd verboden zich op wat voor wijze maar ook in te laten met de volken en hun religieuze gebruiken van die tijd. Dat moet op zich al genoeg zeggen over of de leer van de bijbel uit die tijd polytheïstisch is of niet.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 15:28 schreef STORMSEEKER het volgende:
Het is opvallend dat al vroeg in het OT sterk voor deze volken wordt gewaarschuwd en dat het Gods volk in die tijd streng werd verboden zich op wat voor wijze maar ook in te laten met de volken en hun religieuze gebruiken van die tijd. Dat moet op zich al genoeg zeggen over of de leer van de bijbel uit die tijd polytheïstisch is of niet.

Het zegt er alleen wat over, dat 1 stamgodje uit het boek wat jaloers is aangelegd. Het zegt niets over de polytheïstische definitie van de bijbel.
En dat jaweh wat jaloers is aangelegd, dat zegt hij zelf ook al.
Maar waarom zou een god, jaloers zijn op andere goden die er niet zijn.

Sowieso, jaloers, vind je dat nou niet een verrekte menselijke trek voor een god?!

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 15:17 schreef Daniel1976 het volgende:
Geloof je in de duivel dan, satan de gevallen engel? Aanbid jij die ook dan?

Ik geloof dat hij bestaat, dat klopt, dit geloof is slechts een erkenning van zijn bestaan, maar ik geloof niet in hem, alleen in De God. Ik aanbid hem dus ook niet. Dat is wel een verschil met de aangehaalde romeinen.

quote:

polytheïsme
godsdienst met meer goden
Gevonden op http://www.blaucapel.nl/diversen/begrip.htm

Satan is geen onderdeel van mijn godsdienst, ik erken hem niet als entiteit waar ik geloof in moet stellen, ik verricht geen godsdienst voor hem en vereer hem niet. Het geloof omtrent hem beperkt zich alleen tot het erkennen dat hij bestaat.
Eigenlijk scheppen de voorgaande definities alleen maar verwarring.
Als je het hebt over aanbidden van in plaats van geloven in is het een stuk duidelijker. De romeinen vereerden en aanbaden meerdere goden net als de heidense volken van vroeger. De bijbel stelt echter dat aanbidding exclusief aan één God toekomt (JHWH).

Als je het erkennen van andere goden (zonder ze te aanbidden!) bestempelt als polytheïsme, ja dan is elke religie op aarde polytheïstisch, maar dat is dan meer een semantisch verhaal en levert een erg saaie discussie (want daarmee is de vraag beantwoord). Als je stelt dat polytheïsme eist dat er daadwerkelijk meerdere goden (tegelijk) worden aanbeden (naast ze slechts te erkennen), dan is de bijbel monotheïstisch aangezien dat volgens de Schrift (zowel in het OT als het NT ) niet wordt toegestaan.

Nu gaan we even terug naar ashera, de vrouw van jaweh.
Hoewel alles er goed uitgefilterd is, is het haar toch nog gelukt een plaatsje in de huidige bijbel te houden als de "koningin des hemels" of Melecheth des hemels.

Jeremia 8:18

quote:

"18 De kinderen lezen hout op, en de vaders steken het vuur aan, en de vrouwen kneden het deeg, om gebeelde koeken te maken voor de Melecheth des hemels, en anderen goden drankofferen te offeren, om Mij verdriet aan te doen."

Maar ze wordt in een heel slecht daglicht gesteld hier.

Hier hebben we haar weer in Jeremia 44

quote:

17 Maar wij zullen ganselijk doen al hetgeen uit onzen mond is uitgegaan, rokende aan Melecheth des hemels, en haar drankofferen offerende, gelijk als wij gedaan hebben, wij en onze vaders, onze koningen en onze vorsten, in de steden van Juda en in de straten van Jeruzalem; toen werden wij met brood verzadigd, en waren vrolijk, en zagen geen kwaad.

http://www.nissaba.nl/godinnen/ashera.php

Hier vind je overigens bronnen naar het bewijs dat jaweh en ashera aan elkaar gelinked zijn:
http://home.kpn.nl/a.kamermans/eengodalleen.htm

quote:

DIJKSTRA (11-30) bespreekt enkele inscripties uit de koningentijd (±1000 - 586 voor Christus). Sommige van deze inscripties zijn religieus. Namen van goden worden erin genoemd: "heidense" goden, zoals Baäl en Asjera; en JHWH, de God van Israël. Opvallend is nu dat enkele malen JHWH en Asjera in één adem worden genoemd; bijvoorbeeld driemaal gezegend bij JHWH ... en bij (Zijn) Asjera. Voor de schrijvers van deze inscripties was het dus (nog) geen dilemma: óf de heidense Asjera, óf de orthodoxe JHWH, maar én én: de God JHWH met naast Zich (als Zijn echtgenote?) de Godin Asjera.

Dit is slechts 1 voorbeeldje, er zijn er meer.

Waaruit helemaal blijkt dat ATON gelijk heeft als hij zegt dat het OT polytheïstisch is.

Face it, jaweh was gewoon één van de stamgoden van die tijd.
En het leuke is dat hij redelijk direct gelinkt kan worden met het egyptische geloof en het sumirische.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 16:15 schreef ATON het volgende:
De Romeinen vereerden en aanbaden de VERSCHILLENDE ASPECTEN VAN DE ENE GOD, DE CREATOR. Deze verschillende aspecten van die ene God aanbaden ze. GEEN MEERDERE GODEN, MAAR DE VEELZIJDIGHEID van de ENE GOD. Zowel de positieve als de negatieve kanten ervan. Dat noemen ze foutief goden, maar zijn zoals de Egyptenaren noemen: NETERU : as-pec-ten. Enkelvoud NETER : aspect. En dat beelden ze uit. Zoals bijvoorbeeld de kracht van water en zee : Neptunus. Maar dat is GEEN andere god hoor. Dat is een kantje van God. En wat er in de dikke Van Daele geschreven staat zal me worst wezen.

Okay, kalm maar, denk aan je bloeddruk.
Mijn punt is niet om vervelend te zijn, integendeel, mijn punt is dat je goede definities moet hebben over wat je discussieert want anders blijf je nergens.

Dit was de vraag uit de OP:

quote:

De Heilige Drievuldigheid lijkt hierdoor zeer sterk op het ' neteru '-principe. Hoe monotheïstisch is dan wel het christendom en hoe polytheïstisch zijn de heidense godsdiensten ?

Ik probeerde slechts duidelijk te krijgen wat dan precies polytheïsme is. Zoals getoond is het nog niet zo duidelijk blijkbaar. Triniteitsaanhangers zullen inderdaad vaak zeggen dat de drie (Vader, Zoon, Heilige Geest) slechts ‘’aspecten’’ zijn van de Ene God zoals je dat ook zegt. Dus vanuit dat standpunt is de triniteitleer inderdaad gelijk aan de leer van de oude heidenen. Dat is ook niet zo vreemd want zoals ik ook al toonde bestond het idee van de triniteit al ver voor het christendom.

Vervolgens is de vraag van het topic of het christendom polytheïstisch is, wel dat hangt af van je definitie van polytheïsme. Dus voordat dat duidelijk is, is deze discussie niet op te lossen.

En ik denk dat definities je beter wel worst kunnen wezen, want ze zijn wezenlijk belangrijk.

PS. Daarnaast is er nog de discussie wat je het christendom noemt, want naar mijn mening vertegenwoordigen de (grote) huidige christelijke kerken niet de leer van de bijbel...

quote:

Waaruit helemaal blijkt dat ATON gelijk heeft als hij zegt dat het OT polytheïstisch is.

Wow, wacht even, dus op basis van een inscriptie (die werkelijk door elk soort van heiden gemaakt zou kunnen zijn, en feitelijk ook is) concludeer je daaruit plotsklaps dat DUS het hele OT leert dat het ok is om meerdere goden te aanbidden (of iig polytheïstisch is, wat je daar nou ook maar onder mag verstaan)? Is dat niet een beetje heel ver buiten het boekje?

Intergeloof kwam vroeger net zo goed als nu voor, zeker Ook toen werd Gods naam regelmatig gebruikt in heidense rituelen, natuurlijk. En ook nu nog gebruiken (bijvoorbeeld) vrijmetselaars Gods naam in combinatie met Baäl, maar dat doet geenzins uitspraak over het OT op zich. Het OT is er bijzonder duidelijk over dat er geen andere God aanbeden mag worden. Zelfs heidense feesten die nota bene in Gods naam werden gevierd werden er streng in veroordeeld. Het lijkt me duidelijk dat dat dus eerder betekent dat het OT monot. was dan polyt.

Zelfs de Israëlieten hebben af en toe God verloochend door andere goden naast hem te aanbidden en zij zouden prima zo'n inscriptie hebben kunnen maken. Feit blijft wel dat hun opvatting van die tijd niet representatief is voor die van het OT waarin dit soort praktijken overduidelijk veroordeeld worden.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 16:38 schreef STORMSEEKER het volgende:

[..]

Wow, wacht even, dus op basis van een inscriptie (die werkelijk door elk soort van heiden gemaakt zou kunnen zijn, en feitelijk ook is) concludeer je daaruit plotsklaps dat DUS het hele OT leert dat het ok is om meerdere goden te aanbidden (of iig polytheïstisch is, wat je daar nou ook maar onder mag verstaan)? Is dat niet een beetje heel ver buiten het boekje?

Intergeloof kwam vroeger net zo goed als nu voor, zeker Ook toen werd Gods naam regelmatig gebruikt in heidense rituelen, natuurlijk. En ook nu nog gebruiken (bijvoorbeeld) vrijmetselaars Gods naam in combinatie met Baäl, maar dat doet geenzins uitspraak over het OT op zich. Het OT is er bijzonder duidelijk over dat er geen andere God aanbeden mag worden. Zelfs heidense feesten die nota bene in Gods naam werden gevierd werden er streng in veroordeeld. Het lijkt me duidelijk dat dat dus eerder betekent dat het OT monot. was dan polyt.

Zelfs de Israëlieten hebben af en toe God verloochend door andere goden naast hem te aanbidden en zij zouden prima zo'n inscriptie hebben kunnen maken. Feit blijft wel dat hun opvatting van die tijd niet representatief is voor die van het OT waarin dit soort praktijken overduidelijk veroordeeld worden.

quote:

DIJKSTRA (59-92) gaat in op de ontwikkeling van het geloof in JHWH. In de bijbel vinden we twee lijnen. Enerzijds krijgen we de indruk van de verering van JHWH al vrijwel sinds Adam (Genesis 4:26: Toen begon men de Naam des HEREN aan te roepen). Anderzijds wordt volgens Exodus 6:3 de naam HERE (JHWH) pas geopenbaard aan Mozes. Daarachter gaat een ingewikkelde en nog niet opgehelderde godsdiensthistorische werkelijkheid schuil. De Kanaänieten geloofde in een pantheon met aan het hoofd de oppergod El (NBG-vertaling vaak "God") met zijn echtgenote Asjera. In dit godengezelschap duikt op nog onverklaarde wijze (73) de figuur JHWH op: JHWH staat in de vergadering van El, Hij spreekt recht te midden van de goden (Psalm 82: 1). Het kan ook zijn dat JHWH een bepaalde manifestatie van El was. In elk geval heette de God van Israël (Isra-El!) oorspronkelijk El. JHWH krijgt of heeft veel trekken van de Kanaänitische El: El, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van goedertierenheid en trouw (Exodus 34:6): de schepping en de zegen. Het is dan begrijpelijk dat het godenpaar El en Asjera de vorm kreeg van JHWH en Asjera. De profeten bestreden elke god(in) naast JHWH: JHWH is een naijverig God Die geen concurrenten duldt. Sinds koning Hizkia en zeker sinds de ballingschap kreeg hun monotheïsme de overhand.

Polytheistisch dus, dat we uiteindelijk 1 god overhouden die zich weer in 3en splitst.
Doet niets af aan de historie.

Luister gristen slimpo, Als god echt almachtig algroot en al goed was geweest en zo uber aanwezig voor het israelische volk, dan hadden ze hem wel gevolgd en dan hadden ze die andere goden nooit nodig gehad.
Het feit dat er in het vroege jodendom veel meer goden zijn, maakt het jaweh verhaal alleen maar discutabeler.

Wat volgens mij nog niet genoemd de Ugaritische Ba'l cyclus. Hierin staat het gevecht tussen de stormgod Ba'l en de zee centraal. Gevechten tussen de zee en de (storm)god zijn een bekend verschijnsel in de Semitische religie. Het bekendst is natuurlijk het Babylonische Enuma Elish waarin jonge god Marduk tegen de oer oceaan Tiamat vecht en zo de koning van de goden wordt. Er zijn aanwijzingen dat het thema oude is en rond 2000 v. C. al in Aleppo en omstreken bekend was. Ook in de Bijbel vinden we sporen van Yahweh tegen de zee of de Leviathan, met name in de Psalmen. Ik denk dat we wel kunnen stellen dat de zee oorspronkelijk als een unieke god kan worden gezien in de Canaanitische religie.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 16:20 schreef Daniel1976 het volgende:
Face it, jaweh was gewoon één van de stamgoden van die tijd.
En het leuke is dat hij redelijk direct gelinkt kan worden met het egyptische geloof en het sumirische.

Hoe?

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 16:55 schreef Djaser het volgende:
Wat volgens mij nog niet genoemd de Ugaritische Ba'l cyclus. Hierin staat het gevecht tussen de stormgod Ba'l en de zee centraal. Gevechten tussen de zee en de (storm)god zijn een bekend verschijnsel in de Semitische religie. Het bekendst is natuurlijk het Babylonische Enuma Elish waarin jonge god Marduk tegen de oer oceaan Tiamat vecht en zo de koning van de goden wordt. Er zijn aanwijzingen dat het thema oude is en rond 2000 v. C. al in Aleppo en omstreken bekend was. Ook in de Bijbel vinden we sporen van Yahweh tegen de zee of de Leviathan, met name in de Psalmen. Ik denk dat we wel kunnen stellen dat de zee oorspronkelijk als een unieke god kan worden gezien in de Canaanitische religie.

[..]

Hoe?

Baäl, ja die noemen we wel, maar daar ben ik altijd voorzichtig mee om die te noemen aangezien mij is verteld dat de term Baäl (Heer als ik me niet vergis) in de bijbel werd gebruikt voor meerdere goden. Dus dat is weer lastiger om te pin pointen.

Link ashera isis bijvoorbeeld, maar er zijn zoveel linken tussen de sumieren, de joden en de egyptenaren.

Dat hoef ik iemand die zoveel details weet op te lepelen toch niet te gaan uitleggen?

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 16:46 schreef Daniel1976 het volgende:
Luister gristen slimpo,

Luister, arrogante moderator, als je alles al zo goed weet, waarom bestaat dit topic dan nog? Het is ''overduidelijk'' dat jullie alles al weten, dus waarom er dan nog over discussiëren met mensen met afwijkende ideeën?

quote:

Als god echt almachtig algroot en al goed was geweest en zo uber aanwezig voor het israelische volk, dan hadden ze hem wel gevolgd en dan hadden ze die andere goden nooit nodig gehad.
Het feit dat er in het vroege jodendom veel meer goden zijn, maakt het jaweh verhaal alleen maar discutabeler.

De Israëlieten waren net op spectaculaire wijze gered uit Egypte en kort daarna maken ze een gouden kalf. Dat zegt meer over die mensen dan over God. Blijkbaar garanderen de acties van welke god dan ook, almachtig of niet niet dat mensen zich volgens de regels gedragen. Waar heb ik dat eerder gezien. Goden waren er genoeg, of ze ze echt nodig hadden is een ander verhaal.

PS.
Tot ziens en heel veel succes met topic verder.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 17:03 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Baäl, ja die noemen we wel, maar daar ben ik altijd voorzichtig mee om die te noemen aangezien mij is verteld dat de term Baäl (Heer als ik me niet vergis) in de bijbel werd gebruikt voor meerdere goden. Dus dat is weer lastiger om te pin pointen.

Baäl is geen Mesopotamische god.

quote:

Link ashera isis bijvoorbeeld, maar er zijn zoveel linken tussen de sumieren, de joden en de egyptenaren.

De link Isis/Ashera zie ik niet direct behalve dat ze vrouwelijk zijn. Heb je daar een bron voor, want ik ben oprecht benieuwd?
Ashera is in ieder geval niet Mesopotamisch. Misschien bedoelde je haar aan Ishtar te koppelen? Dat lijkt me niet echt waarschijnlijk omdat zij verwant is aan een goden paar waar ook Astarte toe behoort. Overigens hebben we het nu alleen over Semitische goden, dat heeft niets met de Sumeriërs te maken.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2011 17:14 schreef Djaser het volgende:

[..]

Baäl is geen Mesopotamische god.

[..]

De link Isis/Ashera zie ik niet direct behalve dat ze vrouwelijk zijn. Heb je daar een bron voor, want ik ben oprecht benieuwd?
Ashera is in ieder geval niet Mesopotamisch. Misschien bedoelde je haar aan Ishtar te koppelen? Dat lijkt me niet echt waarschijnlijk omdat zij verwant is aan een goden paar waar ook Astarte toe behoort. Overigens hebben we het nu alleen over Semitische goden, dat heeft niets met de Sumeriërs te maken.

Ik meen dat ze een link heeft met Hator en ook met Asjesj en Asjesj zou een oude vorm van Isis zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door Daniel1976 op 15-03-2011 17:24:56 ]

Das best een interessante link ATON

quote:

Op zaterdag 12 maart 2011 19:16 schreef ATON het volgende:
En wat denk je hier van :
" Hij die niet eet van mijn lichaam en drinkt van mijn bloed, zodat hij één wordt met mij en ik met hem, zal de verlossing niet kennen." Dit sprak de priester uit over brood en wijn na een lange voorbereidings-initiatie om toe te treden tot de Mythras-mysteriereligie. Komt bekend voor, niet ?

Kun je hier eens de originele bron van geven?

Met dit in mijn achterhoofd:

quote:

Bart Ehrman, in an interview with the Fortean Times, was similarly asked for his views on the work of Freke and Gandy. He responded by saying, "This is an old argument, even though it shows up every 10 years or so. This current craze that Christianity was a mystery religion like these other mystery religions-the people who are saying this are almost always people who know nothing about the mystery religions; they've read a few popular books, but they're not scholars of mystery religions. The reality is, we know very little about mystery religions-the whole point of mystery religions is that they're secret! So I think it's crazy to build on ignorance in order to make a claim like this.[6]

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Jesus_Mysteries

Vrij vertaald:

Bart Ehrman werd ook gevraagd naar zijn mening over het werk van Freke en Gandy. Zijn antwoord was: deze huidige manie dat het christendom een mysteriereligie was zoals al die andere: de mensen die dat zeggen zijn bijna altijd mensen die niets weten over de mysterie religies: ze hebben een paar populaire boeken gelezen maar zijn geen geleerden van mysterie religies.De werkelijkheid is: we weten heel weinig over mysterie religies - het hele punt van mysteriereligies is dat ze geheim zijn! Dus ik ben van mening dat het gekheid is zich op onwetendheid te baseren om een bewering als deze te maken.