Ik heb gekolfd na een paar dagen omdat Leia steeds verkeerd lag aangelegd. Daardoor had ik kloven waar de Samaria Kloof op Kreta niks bij is, het bloed spoot eruit en als ik al dacht aan weer een voeding begon ik te huilen.. Dus een 2 dagen gekolfd om de boel wat te laten helen, veel gelezen over aanleggen, lactatiekundige gebeld. En na een paar dagen weer live gevoed. Leia was ruim 10% afgevallen en uiteindelijk ook pas na 3 weken weer op geboortegewicht (dat we ons daar ooit zorgen om hebben gemaakt, kun je je al bijna niet meer voorstellen als je die speklap nu ziet

)
Ik was dus wel heel blij dat ik de kolf al in huis had (wilde ik sowieso, want ik wil tot een jaar geven wist ik toen al, en live voeden onder werktijd zou kunnen, maar is wat omslachtig dus had hem toch nodig). Maar inderdaad, in veel gevallen zou het niet zo snel al nodig zijn. Zonder was ik echter meteen na een week gestopt, zó erg was het.
Maar als ik nu de foto's zie van de eerste keer aanleggen van Leia, dan moet ik huilen. Ze ligt zó slecht, als daar iemand op dat moment was geweest die even had geholpen en had gezegd: whoo! Stop, ze ligt echt he-lemáál niet goed, dan was die hele kolf niet nodig geweest in het begin, samen met de kloven

. Dat is een leermoment geweest en bij een volgende hoop ik dat toch echt anders aan te pakken..