Noemt deze maatschappij mensen te gauw ziek?

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 09:26 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Je kan van mij geloven dat er tijden zijn geweest dat de huisarts notabene vaststelde dat het kind in kwestie ADHD had door een vragenlijstje in te vullen Hoe subjectief wil je het hebben

ik weet er alles van, ik werk in het veld

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 09:24 schreef Scorpie het volgende:

De stoornissen an sich heb ik nooit genoemd als zijnde onzin. Dat jij faalt in begrijpend lezen moet je niet op mij afschuiven, vriend.

Tussen de regels door lezen heet dat. Jij moet gewoon wat vollediger zijn.

quote:

Ja hoor, als je je eigen kind omdoopt tot een lopende pilaar van labeltjes kan je inderdaad alles toe schrijven aan die labels, zodat je je eigen verantwoordelijkheid mooi kan ontlopen als ouders zijnde.

Maar ik heb het dus over kinderen cq mensen die wel terecht een labeltje hebben.

quote:

Ja hoor, want een kind dat ondeugend is in de klas en het een keer te bont maakt heeft altijd diepere emotionele beweegredenen ervoor. Geloof je het zelf? Je neigt zelf nogal naar het labeltje plakken of niet?

Je draait oorzaak en gevolg om. Niet ieder kind dat zich misdraagt heeft een stoornis nee. Zegt niemand ook, dat verzin je zelf allemaal in je hysterie.

Maar kinderen die een bepaalde stoornis hebben waar bepaald gedrag uit voortvloeit... Tsjah, dat is nu eenmaal zo.

quote:

Tot nu toe heb ik anders vrij weinig echte argumentatie van jouw kant gehoord wat mijn visie zou moeten doen omkeren. Hell, ik durf zelfs te stellen dat jouw posts mij alleen maar sterkt in mijn opvatting dat we als maatschappij aardig van het padje af aan het raken zijn als het gaat om de opvoeding van kinderen.

Die hysterie, heb je dat van je moeder? Als we het toch even over opvoeding hebben.

Mijn argumentatie is even simpel als feitelijk juist: als je een stoornis hebt dan kan daar bepaald gedrag uit voortvloeien. Dat is iets anders dan ouders die hopen op een labeltje, of kinderen die te makkelijk een labeltje hebben opgeplakt.

En dat onderscheid miste ik in jouw post dus.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 09:31 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Vind jij dat geen zorgelijke ontwikkeling, dat we in die tijden zo ontzettend veel mensen zo weg hebben kunnen zetten?

zoals gezegd, dat heeft 2 oorzaken (nou ja er is een derde maar daar wil ik de discussie niet mee vervuilen anders heb ik lambiekje op mijn dak), er is uit de taboesfeer en de diagnose is verbeterd over de jaren (het neven effect is inderdaad omdat het meer zichtbaar is men eerder denkt aan een stoornis). Voor ouders is het vaak een klok/klepel verhaal, voor arten is het vaak werkdruk of gebrek aan tijd voor diagnosering (alhoewel dat nu een stuk aan het verbeteren is). Ik denk persoonlijk dat het wel mevalt qua aantal diagnoses als ik even doordenk, volgens mij zijn de percentages niet echt schrikbarend meer aan het stijgen tegenwoordig, wat alleen maar goed is

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 09:40 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Nee, dat heet dingen toeschrijven aan mij die ik nooit gezegd heb. En dan ook nog eens de blatante onzin de wereld inpompen dat ik maar vollediger zou moeten zijn Waar haal je het lef vandaan

Je bericht was wat eenzijdig, vandaar.

quote:

En dan zeg je dat ik volledig moet zijn? Je maakt dit nu pas duidelijk..........pot, ketel wederom.

Jij neemt aan dat ik misdragingen van kinderen direct toeschrijf aan een mogelijke stoornis? Vind je dat een erg logische aanname van jezelf?

quote:

En wederom omschrijf je iets wat ik helemaal niet gezegd heb. Ben je weer aan het 'tussen de regels lezen' ? Doe maar niet. Je bent er niet zo goed in. Ik beschrijf simpelweg het feit dat veel van de labeltjes misbruikt worden om bepaalde situaties goed te praten.

Geef eens een voorbeeld dan.

quote:

Aw god, moeten we persoonlijk worden? Dat tussen de regels lezen gaat je bijzonder slecht af.

Ik vraag me alleen af waarom je zo hysterisch doet.

quote:

Wow, werk je bij de Open Deur Stichting ? Je argumentatie is inderdaad zo simpel dat hij wel feitelijk juist moet zijn namelijk.

Ik dacht ik trap hem toch even open, aangezien jij in vrij algemene zin stelt dat het allemaal maar onzin is om mensen cq kinderen met labeltjes te ontzien.

quote:

Dan had je dat 3 posts geleden moeten posten in plaats van 'tussen de regels door lezen'.
Maar goed, laten we maar weer ontopic gaan, echt constructief is dit geneuzel van jou (en mij) namelijk niet.

Je moet gewoon wat vollediger zijn als je graag met de botte bijl werkt. Dat voorkomt misverstanden.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 09:56 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Prima, ik heb je betoog niet gelezen maar je zal vast gelijk hebben. Gaan we weer ontopic.

Je bent in ieder geval amusant.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 10:00 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Je blijft wel lekker bezig met drammen en persoonlijk blijven he? Wil je dat Re gaat ingrijpen ofzo? Beter ga je gewoon ff wieberen of ontopic, dit is geen ONZ ofzo.

Je had ook gewoon nog even in kunnen gaan op wat ik zei. Maar je laat liever je vrouwelijke kant zien.

Prima. Ik vind dat amusant, dat is alles.

Ga maar gauw Re erbij halen ja

Ontopic: Onterechte labels zijn inderdaad onterecht, en daaraan zou men geen rechten moeten kunnen ontlenen. Grote doorbraak dus in dit topic!

laten we idd gewoon normaal discussieren ipv elkaar proberen af te troeven met onbenulligheden

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 10:10 schreef Scorpie het volgende:

[..]

In gaan op wat? Het geneuzel? Het gebazel? Het 'tussen de regels doorlezen' wat niks anders is dan mijn post verkeerd interpreteren?

Mijn moeder heeft me altijd geleerd dat ik zulke mensen beter links (in de goot) kan laten liggen

Vraagje, werk je toevallig in de financiele wereld / ben je een verkoper? Je hebt namelijk dezelfde miserable retorische vermogens; veel gebakken lucht, veel drogredenaties en veel open deuren intrappen.

Mijn retorische vermogens zijn prima in orde hoor. Meer dan dat nog zelfs.

quote:

Ik vind jouw manier van 'tussen de regels doorlezen' ook amusant. Zeker als je dat dan ook nog eens verbind aan het feit dat ik niet volledig zou posten .

Volgens mij vind je het helemaal niet zo amusant, weet je dat?

quote:

Niet alleen moet ik hard lachen daarom, ik zit hier nu met mijn Label-bingo spel te kijken welke labeltjes we op jou zouden moeten plakken gezien je licht autistische aandrang en je manier van discussieren. Misschien moet je een keer langs de huisarts?

Ik zit al in de diagnostische molen, maar niet voor autisme. Lijkt me ook niet echt mijn ding.

quote:

En tot zover jouw nuttige bijdrage in dit topic, waarvoor hartelijk dank

Die doorbraak hebben we aan jou te danken mijn waarde. Ere wie ere toekomt!

ja ho!, take a break

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 09:38 schreef Re het volgende:

[..]

zoals gezegd, dat heeft 2 oorzaken (nou ja er is een derde maar daar wil ik de discussie niet mee vervuilen anders heb ik lambiekje op mijn dak), er is uit de taboesfeer en de diagnose is verbeterd over de jaren (het neven effect is inderdaad omdat het meer zichtbaar is men eerder denkt aan een stoornis). Voor ouders is het vaak een klok/klepel verhaal, voor arten is het vaak werkdruk of gebrek aan tijd voor diagnosering (alhoewel dat nu een stuk aan het verbeteren is). Ik denk persoonlijk dat het wel mevalt qua aantal diagnoses als ik even doordenk, volgens mij zijn de percentages niet echt schrikbarend meer aan het stijgen tegenwoordig, wat alleen maar goed is

Je hebt gelijk, ook met je vorige post. Maar 1 ding vind ik schrikbarend, dat huisartsen nog steeds duagnoses stellen als eerste lijns hulpverlener, in plaats van dat dit wordt overgelaten aan de mensen die hiervoor geleerd hebben, en bijbehorende instanties. Juist ook door de snelle pillenschuiverij van huisartsen is het aantal mensen/'diagnoses' gestegen. Naast de vooruitgang in diagnostiek that is.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 10:46 schreef Swiffer het volgende:

[..]

Je hebt gelijk, ook met je vorige post. Maar 1 ding vind ik schrikbarend, dat huisartsen nog steeds duagnoses stellen als eerste lijns hulpverlener, in plaats van dat dit wordt overgelaten aan de mensen die hiervoor geleerd hebben, en bijbehorende instanties. Juist ook door de snelle pillenschuiverij van huisartsen is het aantal mensen/'diagnoses' gestegen. Naast de vooruitgang in diagnostiek that is.

Mogen huisartsen diagnostiseren dan?

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 10:17 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Hmja, misschien. Zijn er cijfers bekend van de afgelopen jaren?

kinderen moet ik nog ff verder op zoeken, in de tussentijd kun je dit raportje wel even lezen... staan interessante dingen in

http://www.trimbos.nl/web(...)%20nemesis%20ii.ashx

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 10:48 schreef Transport_Ink het volgende:

[..]

Mogen huisartsen diagnostiseren dan?

Ik ken genoeg mensen die antidepressiva of ritalin via een huisarts krijgen, dus de sticker ADHD of depressief, zonder verder GGZ onderzoek.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 11:06 schreef Swiffer het volgende:

[..]

Ik ken genoeg mensen die antidepressiva of ritalin via een huisarts krijgen, dus de sticker ADHD of depressief, zonder verder GGZ onderzoek.

Dat lijkt me geen beste zaak nee. Mijn huisarts wist me toen ik een doorverwijzing kwam halen te vertellen dat ik "een verschrikkelijk groot probleem" had.

Moet er toch niet aan denken dat zo'n man in al zijn wijsheid zelfstandig aan de slag gaat met diagnoses.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 11:17 schreef Transport_Ink het volgende:

[..]

Dat lijkt me geen beste zaak nee. Mijn huisarts wist me toen ik een doorverwijzing kwam halen te vertellen dat ik "een verschrikkelijk groot probleem" had.

Moet er toch niet aan denken dat zo'n man in al zijn wijsheid zelfstandig aan de slag gaat met diagnoses.

Dat is precies de reden waarom mensen 'vroeger' minder snel met hun problemen over de brug kwamen. Taboe. Als je naar een psych werd doorverwezen was je gewoon gek. De huisarts onderstreept dit echt met zo'n opmerking...

[ Bericht 0% gewijzigd door Swiffer op 10-03-2011 11:55:00 (typootje) ]

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 11:19 schreef Swiffer het volgende:

[..]

Dat is precies de reden waarom mensen 'vroeger' minder snel met hun problemen over de burg kwamen. Taboe. Als je naar een psych werd doorverwezen was je gewoon gek. De huisarts onderstreept dit echt met zo'n opmerking...

Ik mocht 'm toch al niet

Snap ik, maar dat 'je bent gek als je naar een psych gaat' zorgt ervoor dat de huisarts dus zelf gaat diagnosticeren. Slechte zaak lijkt me.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 11:17 schreef Transport_Ink het volgende:

[..]

Dat lijkt me geen beste zaak nee. Mijn huisarts wist me toen ik een doorverwijzing kwam halen te vertellen dat ik "een verschrikkelijk groot probleem" had.

Moet er toch niet aan denken dat zo'n man in al zijn wijsheid zelfstandig aan de slag gaat met diagnoses.

Wat was bij jou de diagnose?

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 11:58 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Wat was bij jou de diagnose?

Is er nog niet. Diagnostisch onderzoek moet nog komen.

Toen ik met klachten naar de huisarts ging was haar reactie: 'Ik kan je anti-depressiva voorschrijven, je kan er ook voor kiezen om verder onderzoek te laten doen.' wtf?

Het is bizar dat ze zonder verder onderzoek of diagnose na een gesprek van nog geen 10 minuten voorstelt om me anti-depressiva voor te schijven. Ik ben blij dat ik er voor gekozen heb om me door te laten verwijzen, maar ik blijf het bizar vinden dat ze zo snel bereid was om medicijnen voor te schijven zonder onderzoek wat nou de oorzaak van de klachten was. Het vertrouwen in je huisarts daalt ook wel op die manier.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 12:04 schreef Horchata het volgende:
Toen ik met klachten naar de huisarts ging was haar reactie: 'Ik kan je anti-depressiva voorschrijven, je kan er ook voor kiezen om verder onderzoek te laten doen.' wtf?

Het is bizar dat ze zonder verder onderzoek of diagnose na een gesprek van nog geen 10 minuten voorstelt om me anti-depressiva voor te schijven. Ik ben blij dat ik er voor gekozen heb om me door te laten verwijzen, maar ik blijf het bizar vinden dat ze zo snel bereid was om medicijnen voor te schijven zonder onderzoek wat nou de oorzaak van de klachten was. Het vertrouwen in je huisarts daalt ook wel op die manier.

Er zijn genoeg mensen die hier wel in trappen helaas.. Mijn moeder na navraag niet, die overigens naar de huisarts ging vanwege gevaarlijk hoge bloeddruk, werd weggestuurd met AD. Terwijl haar ijzergehalte te laag bleek, en de huisarts haar 3 weken eerder van haar suikermedicatie had afgeholpen wat niet de bedoeling was.. Het merk ging uit de running en het ging al 10 jaar goed, dus stop maar :S En die bloeddruk komt omdat je depressief bent. NOt.

Leuk als je in een boerengat woont waar maar 1 praktijk zit.. Maar nu misschien weer ontopic

Ik denk trouwens dat het aantal echt zieken gehandicapten juist gaat afnemen. De sceenings mogelijkheden nemen toe, Down kan je nu opsporen met een buisje bloed.

De voorzieningen voor gehandicapten nemen af. Minder speciaal onderwijs, minder PGB, minder sociale werkplaatsen, enz.

Als ouder hoor je dat soort dingen niet mee te nemen wanneer de dokter je vraagt of je je veel te vroeg geboren baby wilt behandelen.

Maar ik denk toch dat je het wel mee neemt..

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 08:44 schreef Scorpie het volgende:dat heeft niets met stoornissen te maken, maar met ouders die voor kinderen alles 'leuk' willen maken, en falen in opvoeding.

Dan ligt 't probleem niet bij 't kind, noch bij 't Nederlandse labeltjessysteem, maar bij de ouders.

Dit kan trouwens wel weer veroorzaakt worden door een maatschappelijk probleem.
Vraag:Waarom willen ouders dit dan?

Topic niet doorgelezen, maar ik zeg ja. Het is hier in Nederland zo fucking chill dat je behalve het weer gewoon nergens legitiem over kan klagen. Men verveelt zich en diagnosticeert zichzelf via internet om betekenis aan zijn of haar leven te geven. "Ik heb borderline, PDD-NOS, OCS, bijna een kwartet " Hou je tiefusbek, je bent normaal. Ga gewoon studeren/werken zoals de rest van het volk

Het is tyfusbek, sukkel.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 17:16 schreef MuyTrabajo het volgende:
Ik denk trouwens dat het aantal echt zieken gehandicapten juist gaat afnemen. De sceenings mogelijkheden nemen toe, Down kan je nu opsporen met een buisje bloed.

De voorzieningen voor gehandicapten nemen af. Minder speciaal onderwijs, minder PGB, minder sociale werkplaatsen, enz.

Als ouder hoor je dat soort dingen niet mee te nemen wanneer de dokter je vraagt of je je veel te vroeg geboren baby wilt behandelen.

Maar ik denk toch dat je het wel mee neemt..

Niet iedere gehandicapte heeft het syndroom van down alsof je autisme of een andere stoornis / geestelijk niveau in bloed kan terugvinden bij een embryo..

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 02:38 schreef Kikkerpr1ns het volgende:
Topic niet doorgelezen, maar ik zeg ja. Het is hier in Nederland zo fucking chill dat je behalve het weer gewoon nergens legitiem over kan klagen. Men verveelt zich en diagnosticeert zichzelf via internet om betekenis aan zijn of haar leven te geven. "Ik heb borderline, PDD-NOS, OCS, bijna een kwartet " Hou je tiefusbek, je bent normaal. Ga gewoon studeren/werken zoals de rest van het volk

Ja, gewoon net als ieder ander doen alsof je eenheidsworst bent, niemand is uniek!

Ik snap je laatste punt, ben het er ook mee eens. Ben zelf pas 2 jr geleden gediagnosticeer en das maar goed ook anders was ik ook zo'n wajonger geworden. Maar op andere vlakken had het handig geweest als ik het eerder had geweten want dan had ik een andere keus kunnen maken in opleiding En ook had ik anders kunnen omgaan met bepaalde beperkingen. Oftewel dan had ik beter in de carrierewereld kunnen staan dan nu het geval is.

Er zijn imho voors en tegens met betrekking tot testen om jonge leeftijd.
Ik vind overigens wel dat kinderen gewoon kind moeten kunnen zijn en niet een sticker. Laat een kind 'getest' worden aan de hand van bv wat vragen in een cito toets. En niet specifiek met het doel om een etiket op te plakken maar om handvatten te creeren voor de verdere leerweg.

[ Bericht 1% gewijzigd door Swiffer op 11-03-2011 11:52:21 ]

Ik pik even wat van Wikipedia af.

Het syndroom kenmerkt zich door beperkingen in de sociale interacties en een beperkt repertoire aan interesses en activiteiten.

Is dit werkelijk zo raar? Iedereen heeft voorkeur tot bepaalde sporten of activiteiten. Zelf heb ik ook niet altijd zin in een verjaardag oid, maar dan ben ik toch niet gelijk iemand met asperger?

Waarschijnlijk zou iemand die asperger heeft maar het niet weet gewoon overheen groeien.

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 12:04 schreef dikke_donder het volgende:
Waarschijnlijk zou iemand die asperger heeft maar het niet weet gewoon overheen groeien.

Nee, bij mij was het juist andersom.

Tijdens mijn jeugd relatief weinig last van gehad, dus wist ik het toen niet.

Tijdens mijn studie in enorme (sociale) problemen terecht gekomen, en ik had geen idee waardoor het kwam. Dacht eerst dat het aan mijn houding lag, ben daardoor een aantal jaren ermee doorgelopen, en pas achteraf kwam ik erachter dat het Asperger was.

Had ik het eerder geweten, dan had ik niet 4 jaar van mijn leven verprutst.

[ Bericht 0% gewijzigd door von_Preussen op 11-03-2011 14:48:49 ]

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 12:04 schreef dikke_donder het volgende:
Ik pik even wat van Wikipedia af.

Het syndroom kenmerkt zich door beperkingen in de sociale interacties en een beperkt repertoire aan interesses en activiteiten.

Is dit werkelijk zo raar? Iedereen heeft voorkeur tot bepaalde sporten of activiteiten. Zelf heb ik ook niet altijd zin in een verjaardag oid, maar dan ben ik toch niet gelijk iemand met asperger?

Waarschijnlijk zou iemand die asperger heeft maar het niet weet gewoon overheen groeien.

Nope, juist niet, het is nl niet iets waar je overheen groeit als een hooikoorts, het is een aantal missende verbindingen in je koppie. Naarmate je ouder wordt krijg je het juist moeilijker omdat je geen workarounds hebt ontwikkeld in jongere jaren. Aanpassen gaat moeilijker naarmate je ouder wordt.

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 12:09 schreef von_Preussen het volgende:

[..]

Nee, bij mij was het juist andersom.

Tijdens mijn jeugd relatief weinig last van gehad, dus wist ik het doen niet.

Tijdens mijn studie in enorme (sociale) problemen terecht gekomen, en ik had geen idee waardoor het kwam. Dacht eerst dat het aan mijn houding lag, ben daardoor een aantal jaren ermee doorgelopen, en pas achteraf kwam ik erachter dat het Asperger was.

Had ik het eerder geweten, dan had ik niet 4 jaar van mijn leven verprutst.

Same here, wel met meerdere stoornissen.

Ik moet zeggen dat ik mezelf nog niet zo snel op eigen benen zie gaan staan. Ik ben nu 16, ik kan nooit een opleiding afmaken, omdat ik gewoon te snel in de stress schiet. Dan maakt het echt niet uit dat ik nu van vwo naar het vmbo-tl ben getrapt, m'n cijfers zijn niet heel anders.

Ik heb Artritis-Psoriatica en dat zorgt er voor dat bij het minste of geringste aan stress of temperatuurverschil. Mijn huid en mijn gewrichten gaan ontsteken. Wat nou niet bepaald leuk is. Lichaamlijk werk kan ik ook niet, want dan gaan na een paar uurtjes ook mijn gewrichten ontsteken.
Zelfs dingen als type en gitaarspelen gaan al enigsinds moeizaam. (kan het wel, maar alleen niet 6 uur per dag ofzow)

Daarbovenop komt dat ik ook geestelijk niet helemaal 100% ben. Ik ben psychotisch, dat wil zeggen, ik waan, hallicuneer, ben paranoia, depresief, suicidaal, et cetera.... En als ik stress, wat bij mij erg snel gebeurt, omdat het ook kan ontstaan door deze klachten. En ik heb enige autistisch lijkende kenmerken. (No big deal)

Maar, er is weinig kans dat ik echt in aanmerking kom voor de Wajong... Terwijl mijn psychiater zelfs zegt dat ik me niet druk moet maken om school, want dat mag ik nu wel op de tweede plaats stellen na mijn gezondheid.

Ik word niet beschouwt als "ziek", nee, in tegendeel, ik word afgestempelt als lui en dom. Ik word van scholen getrapt, omdat ik "niet goed genoeg m'n best zou doen" en de leerplicht ambtenaar blijft me maar lastig vallen dat ik weinig op school ben.

Maar ach, wat maakt het ook uit: "sorry dat ik geen tijd heb voor school tijdens mijn o zo onbelangrijke bezigheden. Het mezelf stoppen van mijn suicidaliteit, terwijl er allerlei waanbeelden/-ideeën door mij heen gaan. O, o, wat vind ik het toch ernstig dat ik op dat soort momenten even geen tijd heb voor school." Lekker belangrijk en dan meteen naar het schoolhoofd worden gestuurd als je een keertje een telefoontje pleegt met je psycholoog.

Nee, ik vind ook op sommige momenten dat iemand niet als "ziek" wordt beschouwd terwijl hij toch vrijwel niet kan functioneren. Daarbij komt, ik kan mij niet zo goed inleven in andere die iets als een Wajong krijgen om te zeggen of die het wél of niet zouden moeten krijgen. Ik vind dat mensen soms wel te snel zeggen dat "iemand prima kan functioneren als hij/zij maar niet zo lui was ingesteld".

En om mij naar zo'n sociale werkplaats te sturen om "lekker simpel werk" te gaan verrichten, nee, daar zou ik doodongelukkig van worden. Dat zou ik echt niet kunnen volhouden.

Leukste is dat je zodadelijk wel weer opmerkingen gaat krijgen over dat je een huilie zou zijn. Zo wimpelen mensen die dit niet begrijpen alles af, en hangen het aan de kapstok 'ken ik niet dus ga ik geen moeite voor doen'.

^^^ Ja, ik weet het, ik ben het inmiddels wel gewend. Vrienden ook die je opeens als een "loser" zin en niks meer met je te maken willen hebben. Maar daarentegen de mensen die dat niet hebben, die hebben ineens extreem veel medelijden met je, dat is ook niet bepaald een leuk iets.

Als voorbeeld; Ik mag mijn moeder nu continue gaan troosten en zeggen dat het allemaal wel goed komt, omdat zij het er zo moeilijk mee heeft en zo'n medelijden met me heeft. Het maakt 't alles niet makkelijker. Zowel het feit dat mensen je ineens niet meer willen kennen als de mensen die het er zo moeilijk mee hebben dat ik het zo zwaar heb.

Add: Ja, tuurlijk ga ik proberen om in de Wajong te komen, maar als ze me dan aan zo'n kutbaantje proberen te helpen, dan ga ik nog liever dood. (letterlijk) Ohja en BTW, ik hou schoffelen nog geen 30 minuten vol, omdat ik daarna m'n rug niet meer kan gebruiken.

[ Bericht 11% gewijzigd door Rodrigo_Borgia op 11-03-2011 15:51:04 (Toevoeging, geen extra bericht) ]

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 14:41 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:
Ik moet zeggen dat ik mezelf nog niet zo snel op eigen benen zie gaan staan. Ik ben nu 16, ik kan nooit een opleiding afmaken, omdat ik gewoon te snel in de stress schiet. Dan maakt het echt niet uit dat ik nu van vwo naar het vmbo-tl ben getrapt, m'n cijfers zijn niet heel anders.

Dit soort berichten doen me beseffen dat de eisen voor functioneren inderdaad steeds hoger komen te liggen.

Vroeger zou zo iemand als Rodrigo rustig van zijn Wajong jaren stressvrij kunnen studeren. Nu zorgen nek-hijg-maatregelen als de langstudeerboete er voor dat studeren geen optie is als je niet tegen druk kan.

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 15:44 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:
^^^ Ja, ik weet het, ik ben het inmiddels wel gewend. Vrienden ook die je opeens als een "loser" zin en niks meer met je te maken willen hebben. Maar daarentegen de mensen die dat niet hebben, die hebben ineens extreem veel medelijden met je, dat is ook niet bepaald een leuk iets.

Als voorbeeld; Ik mag mijn moeder nu continue gaan troosten en zeggen dat het allemaal wel goed komt, omdat zij het er zo moeilijk mee heeft en zo'n medelijden met me heeft. Het maakt 't alles niet makkelijker. Zowel het feit dat mensen je ineens niet meer willen kennen als de mensen die het er zo moeilijk mee hebben dat ik het zo zwaar heb.

Add: Ja, tuurlijk ga ik proberen om in de Wajong te komen, maar als ze me dan aan zo'n kutbaantje proberen te helpen, dan ga ik nog liever dood. (letterlijk) Ohja en BTW, ik hou schoffelen nog geen 30 minuten vol, omdat ik daarna m'n rug niet meer kan gebruiken.

Kijk, allemaal heel kut dat je dat hebt enzo, maar wat wil je dan buiten dat kutbaantje om gaan doen? De hele dag op de bank zitten? Geloof me, dat gaat je ontiegelijk vervelen en dan verlang je zelfs naar zo'n kutbaantje.

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 16:17 schreef Heroinjunk het volgende:

[..]

Kijk, allemaal heel kut dat je dat hebt enzo, maar wat wil je dan buiten dat kutbaantje om gaan doen? De hele dag op de bank zitten? Geloof me, dat gaat je ontiegelijk vervelen en dan verlang je zelfs naar zo'n kutbaantje.

Je denkt toch niet dat als ik een voledige Wajong krijg dat ik dan op de bank ga hangen. Ik ga waarschijnlijk op de momenten dat ik me goed genoeg voel vrijwilliger-werk doen en wat met mijn creative zelf bezig zijn om te kijken of daar geld mee te verdienen valt. Verder zou ik denk ik weer actief worden in de politiek en allerlei verenigingswerk gaan doen bij allerlei clubs. Ohja en om niet te vergeten, ik zou waarschijnlijk de hele dag mensen op fora gaan lastigvallen

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 16:49 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:

[..]

Je denkt toch niet dat als ik een voledige Wajong krijg dat ik dan op de bank ga hangen. Ik ga waarschijnlijk op de momenten dat ik me goed genoeg voel vrijwilliger-werk doen en wat met mijn creative zelf bezig zijn om te kijken of daar geld mee te verdienen valt. Verder zou ik denk ik weer actief worden in de politiek en allerlei verenigingswerk gaan doen bij allerlei clubs. Ohja en om niet te vergeten, ik zou waarschijnlijk de hele dag mensen op fora gaan lastigvallen

Misschien een stomme vraag he, maar als je die dingen als verneigingswerk, politiek enz. allemaal wel kan, waarom kun je dat dan niet in een baan? Ik zou het ook wel leuk vinden om alleen maar dingen te doen die ik leuk vind, maar werken moet ook gebeuren, anders krijg ik geen geld binnen om mezelf te voorzien. Ik snap dat je beperkingen hebt, maar kun je niet beter zorgen dat je ondanks die beperkingen toch iets kan doen en niet dankzij je beperkingen?

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 17:56 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Misschien een stomme vraag he, maar als je die dingen als verneigingswerk, politiek enz. allemaal wel kan, waarom kun je dat dan niet in een baan? Ik zou het ook wel leuk vinden om alleen maar dingen te doen die ik leuk vind, maar werken moet ook gebeuren, anders krijg ik geen geld binnen om mezelf te voorzien. Ik snap dat je beperkingen hebt, maar kun je niet beter zorgen dat je ondanks die beperkingen toch iets kan doen en niet dankzij je beperkingen?

Begrijp me niet verkeerd, ik wil best werken hoor, maar ik heb geen zin om af te worden geschoven naar lopendeband werk of iets dergelijks. Als ik gewoon een redelijke baan kan krijgen, dan doe ik dat liever. Maar als je mij echt die hele simpele dingen laat doen word ik gewoon zwaar ongelukkig.
En ik weet dat ik niet zo makkelijk vast werk zou kunnen doen, omdat ik gewoon op veel te veel momenten niets kan. Op die momenten kan ik zoiezo, of ik nou volledig in de wajong zit of niet, helemaal niets doen dan thuis zitten of zelfs in een psychiatrische opvang.