Noemt deze maatschappij mensen te gauw ziek?

Toen ik met klachten naar de huisarts ging was haar reactie: 'Ik kan je anti-depressiva voorschrijven, je kan er ook voor kiezen om verder onderzoek te laten doen.' wtf?

Het is bizar dat ze zonder verder onderzoek of diagnose na een gesprek van nog geen 10 minuten voorstelt om me anti-depressiva voor te schijven. Ik ben blij dat ik er voor gekozen heb om me door te laten verwijzen, maar ik blijf het bizar vinden dat ze zo snel bereid was om medicijnen voor te schijven zonder onderzoek wat nou de oorzaak van de klachten was. Het vertrouwen in je huisarts daalt ook wel op die manier.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 12:04 schreef Horchata het volgende:
Toen ik met klachten naar de huisarts ging was haar reactie: 'Ik kan je anti-depressiva voorschrijven, je kan er ook voor kiezen om verder onderzoek te laten doen.' wtf?

Het is bizar dat ze zonder verder onderzoek of diagnose na een gesprek van nog geen 10 minuten voorstelt om me anti-depressiva voor te schijven. Ik ben blij dat ik er voor gekozen heb om me door te laten verwijzen, maar ik blijf het bizar vinden dat ze zo snel bereid was om medicijnen voor te schijven zonder onderzoek wat nou de oorzaak van de klachten was. Het vertrouwen in je huisarts daalt ook wel op die manier.

Er zijn genoeg mensen die hier wel in trappen helaas.. Mijn moeder na navraag niet, die overigens naar de huisarts ging vanwege gevaarlijk hoge bloeddruk, werd weggestuurd met AD. Terwijl haar ijzergehalte te laag bleek, en de huisarts haar 3 weken eerder van haar suikermedicatie had afgeholpen wat niet de bedoeling was.. Het merk ging uit de running en het ging al 10 jaar goed, dus stop maar :S En die bloeddruk komt omdat je depressief bent. NOt.

Leuk als je in een boerengat woont waar maar 1 praktijk zit.. Maar nu misschien weer ontopic

Ik denk trouwens dat het aantal echt zieken gehandicapten juist gaat afnemen. De sceenings mogelijkheden nemen toe, Down kan je nu opsporen met een buisje bloed.

De voorzieningen voor gehandicapten nemen af. Minder speciaal onderwijs, minder PGB, minder sociale werkplaatsen, enz.

Als ouder hoor je dat soort dingen niet mee te nemen wanneer de dokter je vraagt of je je veel te vroeg geboren baby wilt behandelen.

Maar ik denk toch dat je het wel mee neemt..

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 08:44 schreef Scorpie het volgende:dat heeft niets met stoornissen te maken, maar met ouders die voor kinderen alles 'leuk' willen maken, en falen in opvoeding.

Dan ligt 't probleem niet bij 't kind, noch bij 't Nederlandse labeltjessysteem, maar bij de ouders.

Dit kan trouwens wel weer veroorzaakt worden door een maatschappelijk probleem.
Vraag:Waarom willen ouders dit dan?

Topic niet doorgelezen, maar ik zeg ja. Het is hier in Nederland zo fucking chill dat je behalve het weer gewoon nergens legitiem over kan klagen. Men verveelt zich en diagnosticeert zichzelf via internet om betekenis aan zijn of haar leven te geven. "Ik heb borderline, PDD-NOS, OCS, bijna een kwartet " Hou je tiefusbek, je bent normaal. Ga gewoon studeren/werken zoals de rest van het volk

Het is tyfusbek, sukkel.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 17:16 schreef MuyTrabajo het volgende:
Ik denk trouwens dat het aantal echt zieken gehandicapten juist gaat afnemen. De sceenings mogelijkheden nemen toe, Down kan je nu opsporen met een buisje bloed.

De voorzieningen voor gehandicapten nemen af. Minder speciaal onderwijs, minder PGB, minder sociale werkplaatsen, enz.

Als ouder hoor je dat soort dingen niet mee te nemen wanneer de dokter je vraagt of je je veel te vroeg geboren baby wilt behandelen.

Maar ik denk toch dat je het wel mee neemt..

Niet iedere gehandicapte heeft het syndroom van down alsof je autisme of een andere stoornis / geestelijk niveau in bloed kan terugvinden bij een embryo..

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 02:38 schreef Kikkerpr1ns het volgende:
Topic niet doorgelezen, maar ik zeg ja. Het is hier in Nederland zo fucking chill dat je behalve het weer gewoon nergens legitiem over kan klagen. Men verveelt zich en diagnosticeert zichzelf via internet om betekenis aan zijn of haar leven te geven. "Ik heb borderline, PDD-NOS, OCS, bijna een kwartet " Hou je tiefusbek, je bent normaal. Ga gewoon studeren/werken zoals de rest van het volk

Ja, gewoon net als ieder ander doen alsof je eenheidsworst bent, niemand is uniek!

Ik snap je laatste punt, ben het er ook mee eens. Ben zelf pas 2 jr geleden gediagnosticeer en das maar goed ook anders was ik ook zo'n wajonger geworden. Maar op andere vlakken had het handig geweest als ik het eerder had geweten want dan had ik een andere keus kunnen maken in opleiding En ook had ik anders kunnen omgaan met bepaalde beperkingen. Oftewel dan had ik beter in de carrierewereld kunnen staan dan nu het geval is.

Er zijn imho voors en tegens met betrekking tot testen om jonge leeftijd.
Ik vind overigens wel dat kinderen gewoon kind moeten kunnen zijn en niet een sticker. Laat een kind 'getest' worden aan de hand van bv wat vragen in een cito toets. En niet specifiek met het doel om een etiket op te plakken maar om handvatten te creeren voor de verdere leerweg.

[ Bericht 1% gewijzigd door Swiffer op 11-03-2011 11:52:21 ]

Ik pik even wat van Wikipedia af.

Het syndroom kenmerkt zich door beperkingen in de sociale interacties en een beperkt repertoire aan interesses en activiteiten.

Is dit werkelijk zo raar? Iedereen heeft voorkeur tot bepaalde sporten of activiteiten. Zelf heb ik ook niet altijd zin in een verjaardag oid, maar dan ben ik toch niet gelijk iemand met asperger?

Waarschijnlijk zou iemand die asperger heeft maar het niet weet gewoon overheen groeien.

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 12:04 schreef dikke_donder het volgende:
Waarschijnlijk zou iemand die asperger heeft maar het niet weet gewoon overheen groeien.

Nee, bij mij was het juist andersom.

Tijdens mijn jeugd relatief weinig last van gehad, dus wist ik het toen niet.

Tijdens mijn studie in enorme (sociale) problemen terecht gekomen, en ik had geen idee waardoor het kwam. Dacht eerst dat het aan mijn houding lag, ben daardoor een aantal jaren ermee doorgelopen, en pas achteraf kwam ik erachter dat het Asperger was.

Had ik het eerder geweten, dan had ik niet 4 jaar van mijn leven verprutst.

[ Bericht 0% gewijzigd door von_Preussen op 11-03-2011 14:48:49 ]

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 12:04 schreef dikke_donder het volgende:
Ik pik even wat van Wikipedia af.

Het syndroom kenmerkt zich door beperkingen in de sociale interacties en een beperkt repertoire aan interesses en activiteiten.

Is dit werkelijk zo raar? Iedereen heeft voorkeur tot bepaalde sporten of activiteiten. Zelf heb ik ook niet altijd zin in een verjaardag oid, maar dan ben ik toch niet gelijk iemand met asperger?

Waarschijnlijk zou iemand die asperger heeft maar het niet weet gewoon overheen groeien.

Nope, juist niet, het is nl niet iets waar je overheen groeit als een hooikoorts, het is een aantal missende verbindingen in je koppie. Naarmate je ouder wordt krijg je het juist moeilijker omdat je geen workarounds hebt ontwikkeld in jongere jaren. Aanpassen gaat moeilijker naarmate je ouder wordt.

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 12:09 schreef von_Preussen het volgende:

[..]

Nee, bij mij was het juist andersom.

Tijdens mijn jeugd relatief weinig last van gehad, dus wist ik het doen niet.

Tijdens mijn studie in enorme (sociale) problemen terecht gekomen, en ik had geen idee waardoor het kwam. Dacht eerst dat het aan mijn houding lag, ben daardoor een aantal jaren ermee doorgelopen, en pas achteraf kwam ik erachter dat het Asperger was.

Had ik het eerder geweten, dan had ik niet 4 jaar van mijn leven verprutst.

Same here, wel met meerdere stoornissen.

Ik moet zeggen dat ik mezelf nog niet zo snel op eigen benen zie gaan staan. Ik ben nu 16, ik kan nooit een opleiding afmaken, omdat ik gewoon te snel in de stress schiet. Dan maakt het echt niet uit dat ik nu van vwo naar het vmbo-tl ben getrapt, m'n cijfers zijn niet heel anders.

Ik heb Artritis-Psoriatica en dat zorgt er voor dat bij het minste of geringste aan stress of temperatuurverschil. Mijn huid en mijn gewrichten gaan ontsteken. Wat nou niet bepaald leuk is. Lichaamlijk werk kan ik ook niet, want dan gaan na een paar uurtjes ook mijn gewrichten ontsteken.
Zelfs dingen als type en gitaarspelen gaan al enigsinds moeizaam. (kan het wel, maar alleen niet 6 uur per dag ofzow)

Daarbovenop komt dat ik ook geestelijk niet helemaal 100% ben. Ik ben psychotisch, dat wil zeggen, ik waan, hallicuneer, ben paranoia, depresief, suicidaal, et cetera.... En als ik stress, wat bij mij erg snel gebeurt, omdat het ook kan ontstaan door deze klachten. En ik heb enige autistisch lijkende kenmerken. (No big deal)

Maar, er is weinig kans dat ik echt in aanmerking kom voor de Wajong... Terwijl mijn psychiater zelfs zegt dat ik me niet druk moet maken om school, want dat mag ik nu wel op de tweede plaats stellen na mijn gezondheid.

Ik word niet beschouwt als "ziek", nee, in tegendeel, ik word afgestempelt als lui en dom. Ik word van scholen getrapt, omdat ik "niet goed genoeg m'n best zou doen" en de leerplicht ambtenaar blijft me maar lastig vallen dat ik weinig op school ben.

Maar ach, wat maakt het ook uit: "sorry dat ik geen tijd heb voor school tijdens mijn o zo onbelangrijke bezigheden. Het mezelf stoppen van mijn suicidaliteit, terwijl er allerlei waanbeelden/-ideeën door mij heen gaan. O, o, wat vind ik het toch ernstig dat ik op dat soort momenten even geen tijd heb voor school." Lekker belangrijk en dan meteen naar het schoolhoofd worden gestuurd als je een keertje een telefoontje pleegt met je psycholoog.

Nee, ik vind ook op sommige momenten dat iemand niet als "ziek" wordt beschouwd terwijl hij toch vrijwel niet kan functioneren. Daarbij komt, ik kan mij niet zo goed inleven in andere die iets als een Wajong krijgen om te zeggen of die het wél of niet zouden moeten krijgen. Ik vind dat mensen soms wel te snel zeggen dat "iemand prima kan functioneren als hij/zij maar niet zo lui was ingesteld".

En om mij naar zo'n sociale werkplaats te sturen om "lekker simpel werk" te gaan verrichten, nee, daar zou ik doodongelukkig van worden. Dat zou ik echt niet kunnen volhouden.

Leukste is dat je zodadelijk wel weer opmerkingen gaat krijgen over dat je een huilie zou zijn. Zo wimpelen mensen die dit niet begrijpen alles af, en hangen het aan de kapstok 'ken ik niet dus ga ik geen moeite voor doen'.

^^^ Ja, ik weet het, ik ben het inmiddels wel gewend. Vrienden ook die je opeens als een "loser" zin en niks meer met je te maken willen hebben. Maar daarentegen de mensen die dat niet hebben, die hebben ineens extreem veel medelijden met je, dat is ook niet bepaald een leuk iets.

Als voorbeeld; Ik mag mijn moeder nu continue gaan troosten en zeggen dat het allemaal wel goed komt, omdat zij het er zo moeilijk mee heeft en zo'n medelijden met me heeft. Het maakt 't alles niet makkelijker. Zowel het feit dat mensen je ineens niet meer willen kennen als de mensen die het er zo moeilijk mee hebben dat ik het zo zwaar heb.

Add: Ja, tuurlijk ga ik proberen om in de Wajong te komen, maar als ze me dan aan zo'n kutbaantje proberen te helpen, dan ga ik nog liever dood. (letterlijk) Ohja en BTW, ik hou schoffelen nog geen 30 minuten vol, omdat ik daarna m'n rug niet meer kan gebruiken.

[ Bericht 11% gewijzigd door Rodrigo_Borgia op 11-03-2011 15:51:04 (Toevoeging, geen extra bericht) ]

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 14:41 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:
Ik moet zeggen dat ik mezelf nog niet zo snel op eigen benen zie gaan staan. Ik ben nu 16, ik kan nooit een opleiding afmaken, omdat ik gewoon te snel in de stress schiet. Dan maakt het echt niet uit dat ik nu van vwo naar het vmbo-tl ben getrapt, m'n cijfers zijn niet heel anders.

Dit soort berichten doen me beseffen dat de eisen voor functioneren inderdaad steeds hoger komen te liggen.

Vroeger zou zo iemand als Rodrigo rustig van zijn Wajong jaren stressvrij kunnen studeren. Nu zorgen nek-hijg-maatregelen als de langstudeerboete er voor dat studeren geen optie is als je niet tegen druk kan.

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 15:44 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:
^^^ Ja, ik weet het, ik ben het inmiddels wel gewend. Vrienden ook die je opeens als een "loser" zin en niks meer met je te maken willen hebben. Maar daarentegen de mensen die dat niet hebben, die hebben ineens extreem veel medelijden met je, dat is ook niet bepaald een leuk iets.

Als voorbeeld; Ik mag mijn moeder nu continue gaan troosten en zeggen dat het allemaal wel goed komt, omdat zij het er zo moeilijk mee heeft en zo'n medelijden met me heeft. Het maakt 't alles niet makkelijker. Zowel het feit dat mensen je ineens niet meer willen kennen als de mensen die het er zo moeilijk mee hebben dat ik het zo zwaar heb.

Add: Ja, tuurlijk ga ik proberen om in de Wajong te komen, maar als ze me dan aan zo'n kutbaantje proberen te helpen, dan ga ik nog liever dood. (letterlijk) Ohja en BTW, ik hou schoffelen nog geen 30 minuten vol, omdat ik daarna m'n rug niet meer kan gebruiken.

Kijk, allemaal heel kut dat je dat hebt enzo, maar wat wil je dan buiten dat kutbaantje om gaan doen? De hele dag op de bank zitten? Geloof me, dat gaat je ontiegelijk vervelen en dan verlang je zelfs naar zo'n kutbaantje.

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 16:17 schreef Heroinjunk het volgende:

[..]

Kijk, allemaal heel kut dat je dat hebt enzo, maar wat wil je dan buiten dat kutbaantje om gaan doen? De hele dag op de bank zitten? Geloof me, dat gaat je ontiegelijk vervelen en dan verlang je zelfs naar zo'n kutbaantje.

Je denkt toch niet dat als ik een voledige Wajong krijg dat ik dan op de bank ga hangen. Ik ga waarschijnlijk op de momenten dat ik me goed genoeg voel vrijwilliger-werk doen en wat met mijn creative zelf bezig zijn om te kijken of daar geld mee te verdienen valt. Verder zou ik denk ik weer actief worden in de politiek en allerlei verenigingswerk gaan doen bij allerlei clubs. Ohja en om niet te vergeten, ik zou waarschijnlijk de hele dag mensen op fora gaan lastigvallen

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 16:49 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:

[..]

Je denkt toch niet dat als ik een voledige Wajong krijg dat ik dan op de bank ga hangen. Ik ga waarschijnlijk op de momenten dat ik me goed genoeg voel vrijwilliger-werk doen en wat met mijn creative zelf bezig zijn om te kijken of daar geld mee te verdienen valt. Verder zou ik denk ik weer actief worden in de politiek en allerlei verenigingswerk gaan doen bij allerlei clubs. Ohja en om niet te vergeten, ik zou waarschijnlijk de hele dag mensen op fora gaan lastigvallen

Misschien een stomme vraag he, maar als je die dingen als verneigingswerk, politiek enz. allemaal wel kan, waarom kun je dat dan niet in een baan? Ik zou het ook wel leuk vinden om alleen maar dingen te doen die ik leuk vind, maar werken moet ook gebeuren, anders krijg ik geen geld binnen om mezelf te voorzien. Ik snap dat je beperkingen hebt, maar kun je niet beter zorgen dat je ondanks die beperkingen toch iets kan doen en niet dankzij je beperkingen?

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 17:56 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Misschien een stomme vraag he, maar als je die dingen als verneigingswerk, politiek enz. allemaal wel kan, waarom kun je dat dan niet in een baan? Ik zou het ook wel leuk vinden om alleen maar dingen te doen die ik leuk vind, maar werken moet ook gebeuren, anders krijg ik geen geld binnen om mezelf te voorzien. Ik snap dat je beperkingen hebt, maar kun je niet beter zorgen dat je ondanks die beperkingen toch iets kan doen en niet dankzij je beperkingen?

Begrijp me niet verkeerd, ik wil best werken hoor, maar ik heb geen zin om af te worden geschoven naar lopendeband werk of iets dergelijks. Als ik gewoon een redelijke baan kan krijgen, dan doe ik dat liever. Maar als je mij echt die hele simpele dingen laat doen word ik gewoon zwaar ongelukkig.
En ik weet dat ik niet zo makkelijk vast werk zou kunnen doen, omdat ik gewoon op veel te veel momenten niets kan. Op die momenten kan ik zoiezo, of ik nou volledig in de wajong zit of niet, helemaal niets doen dan thuis zitten of zelfs in een psychiatrische opvang.