Noemt deze maatschappij mensen te gauw ziek?

Ik denk het wel, tegenwoordig moet alles een label hebben.

Deze maatschappij zou mensen wel wat sneller mogen aanmerken als zijnde ziek.

Ja. Pedofielen worden bijvoorbeeld ook als ziek bestempeld terwijl het een geaardheid is

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 19:41 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Want?

Er lopen helaas veel te veel malloten op straat rond i.p.v. dat ze achter slot en grendel zitten.

Geen idee

Ik hoop het wel

Ik denk dat vroeger de meeste autisten het veel erger hadden dan nu.

De "leuke" baggerusers mogen best wegblijven uit dit topic

Zie het aantal kinderen dat naar het speciaal onderwijs gaat. ADHD wordt tegenwoordig erg snel opgeplakt, of het broertje ADD. Soms worden bepaalde diagnoses gegeven met de reden dat er allerlei deuren opengaan zoals het persoonsgebonden budget of de Wajong. Ook met Asperger (normale intelligentie!) KAN het voorkomen dat je naast Wajong ook PGB hebt (over veel vrije tijd gesproken...).

Ik geloof niet dat autisten het tegenwoordig gemakkelijker hebben. Van werknemers wordt veel meer gevraagd dan in vroeger tijden, met name zachte vaardigheden. En juist mensen met autisme hebben daar over het algemeen moeite mee.

Ik weet niet waar het aan ligt, maar ik heb het idee dat de meeste mensen met een label als bijvoorbeeld ADHD, Asperger of hoogbegaafd er zelf ook nogal de nadruk op leggen. Wat ik me dus afvraag is of mensen het niet gewoon fijn vinden om zich achter een label te kunnen verschuilen, of dat ze er misschien wel trots op zijn.

Daar kom ik vooral mee op de proppen omdat ik ook mijn labels heb, maar daar normaliter niet mee te koop loop. Ik heb ze gekregen en besloten er alleen voor mezelf iets mee te doen, zonder de 'hulp' van anderen. Misschien wel omdat ik niet gezien wil worden als gehandicapt. Ik ben me namelijk wel bewust van het mogelijke negatieve effect van een bepaald label.

Ik ken echter ook genoeg mensen bij wie hun label al ter sprake komt bij een eerste kennismaking, als een soort van unique selling point. ADHD bijvoorbeeld lijkt soms wel hip te zijn. Dus bij wie leg je dan de schuld als het gaat om mensen met een dergelijk label 'ziek' noemen? Bij 'de maatschappij', of bij de mensen die graag benadrukken dat er iets mis met ze is?

Even als disclaimer: het is niet mijn bedoeling om te generaliseren. Ik heb het puur over mijn eigen beleving. Ik kan me voorstellen dat die niet representatief is voor de werkelijkheid.

Alsof je met de term autisme meteen als ziek wordt gezien...

Nee, het is gewoon een naam voor jouw afwijkende persoonlijkheid. Sociaal minder capable, maar op andere vlakken des te meer. Als je slim bent krijg je echt niet meteen dat etiketje. Voordat je het 'labeltje' asperger krijgt, moet je wel aan een stuk meer eisen voldoen. Kan me ook niet voorstellen dat mensen dan maar thuis blijven zitten omdat ze autisme hebben. Dan waren die mensen ook zonder etiketje wel thuis gebleven door persoonlijke problemen.

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 21:44 schreef Electrocute het volgende:
Ik weet niet waar het aan ligt, maar ik heb het idee dat de meeste mensen met een label als bijvoorbeeld ADHD, Asperger of hoogbegaafd er zelf ook nogal de nadruk op leggen. Wat ik me dus afvraag is of mensen het niet gewoon fijn vinden om zich achter een label te kunnen verschuilen, of dat ze er misschien wel trots op zijn.

Persoonlijk ken ik iemand met asperger en zij worstelde erg met zichzelf. Door een zelfmoordpoging, depressieve gevoelens en paniekaanvallen is uiteindelijk besloten om te achterhalen waar dat vandaan komt. Toen is gebleken dat zij asperger heeft en later nog dat ze ook hoogbegaafd is. Ze vond dat eerste heel erg omdat ze toen zeker wist dat ze anders was dan anderen, en 'abnormaal' of 'gestoord' zoals ze zelf zei, maar door dit inzicht weet ze er inmiddels goed mee om te gaan. Doordat het erkent is mag zij ook langer over haar studie doen en andere hulpdingen, anders had zij nooit kunnen gaan studeren en was ze ook mss wel geeindigd met een uitkering.

Ja.

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 19:40 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Ik ben niet tegen het label an sich, 'homo' of 'vrouw' is ook een 'label'. Waar ik moeite mee heb is dat het meteen als 'handicap' wordt gezien.

We zijn allemaal verschillend!

Maar vaak is het zo dat iemand een diagnose krijgt als die persoon problemen heeft. In zo'n geval kan het wel een handicap zijn. Al heb je gelijk dat in veel gevallen al iemand getest wordt voor vanalles, alleen omdat die persoon 'anders' is. Er worden ook te vaak verkeerde diagnoses gesteld.

[ Bericht 1% gewijzigd door -Strawberry- op 08-03-2011 22:16:35 ]

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 21:44 schreef Electrocute het volgende:
Ik weet niet waar het aan ligt, maar ik heb het idee dat de meeste mensen met een label als bijvoorbeeld ADHD, Asperger of hoogbegaafd er zelf ook nogal de nadruk op leggen. Wat ik me dus afvraag is of mensen het niet gewoon fijn vinden om zich achter een label te kunnen verschuilen, of dat ze er misschien wel trots op zijn.

Daar kom ik vooral mee op de proppen omdat ik ook mijn labels heb, maar daar normaliter niet mee te koop loop. Ik heb ze gekregen en besloten er alleen voor mezelf iets mee te doen, zonder de 'hulp' van anderen. Misschien wel omdat ik niet gezien wil worden als gehandicapt. Ik ben me namelijk wel bewust van het mogelijke negatieve effect van een bepaald label.

...

Klopt, velen leggen er sterk de nadruk op, voelen zich trots op hun anders-zijn. Op een bekend Asperger-forum kunnen ze zich heel goed achter hun diagnose verschuilen. Ze noemen zichzelf Aspies. En nee, met ‘een Asperger kan sowieso wel 2 dagen van 4 uur werken’ moet je niet aankomen. Ik kreeg een gordel van kritiek over me heen

Ik kan het me helemaal voorstellen, dat je zo niet gezien wil worden en gewoon zo normaal mogelijk wil leven

Maar wanneer ben je dan wel ziek?

Is depressie een ziekte, of is dat gewoon hoe iemand is? En borderline dan? Bipolaire stoornis? Die mensen hebben het zwaarder dan menig ander persoon om gelukkig te zijn. Het gevaar is wel dat ze hun stoornis als een excuus gaan gebruiken wanneer ze het als 'label' krijgen. Maar als dit stoornissen zijn, of abnormaliteiten, dan behoort autisme daar ook toe, wat meer is dan enkel verlegen of introvert zijn. Er zijn autisten die prima functioneren en ook die dat niet doen.

Maar het is een feit dat de hersenen van een autist anders werken of ontwikkeld zijn dan die van een 'normaal' persoon. Then again, werken al onze hersenen niet net ietsje anders dan die van een ander?

Sowieso is iedereen "ziek" en "gezond" in zijn kop. Iedereen heeft wel iets van elke ziekte zowat in min of meerdere mate. Je krijgt een label als symptomen bij jou sterker zijn dan bij anderen.

quote:

Lastig. Het ligt eraan hoeveel last een persoon ervan heeft. Maar het kan ook de ander kant op werken.

Vroeger toen homoseksualiteit nog 'een ziekte' heette hadden de 'patiënten' er ook veel meer last van. Juist omdat de maatschappij ze als 'ziek' behandelde. Ze werden niet geaccepteerd. Daarom denk ik dat autisme uit de DSM halen een sterk singaal kan zijn.

Ik denk dat homo's het nu makkelijker hebben omdat het meer geaccepteerd wordt. Ik weet niet of autisten momenteel niet geaccepteerd worden, maar misschien heeft het vooral te maken met zelfacceptatie.

Maar je bent dus enkel ziek als je er zelf veel last van hebt? Maar waarom dan wel en niet in lichtere mate, terwijl het beide gaat om een afwijkende persoonlijkheid. Bij psychoses en wanen is het duidelijk dat een persoon ziek is. Ook bij paranoïde schizofrenie. Waarom? Omdat de hersenen van die personen niet normaal functioneren.

Ik denk wel dat het heel lastig te bepalen is wanneer hersenen nog volgens onze standaard 'normaal' functioneren of wanneer iemand afwijkend functioneert. Sommige mensen hebben eerst de diagnose borderline, leren er beter mee omgaan, waarna ze nog enkel borderline trekken kennen. Maar ze reageren nog wel hetzelfde op prikkels als een borderliner. Is iemand met borderline trekken dan dus niet ziek meer? Misschien is het anders met persoonlijkheidsstoornissen...ik vind het lastig.

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 22:36 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Ik denk dus dat het niet langer tot ziek verklaren een essentiële stap in de acceptatie is.

Dat vind ik erg moeilijk inschatten. Als het niet erkend wordt als handicap, dan staan alle mensen met autisme er dus helemaal alleen voor. Er wordt geen rekening met je gehouden op school of universiteit, je zal gewoon je studie moeten volgen in hetzelfde tempo als andere mensen. Als je dat dan niet aankan...

Ja, deze maatschappij gaat uit van zieligheid in plaats van talent. Er is wat te verdienen met ziek zijn: uitkeringen, rugzakjes, pgb's.

Heb je een talent? Mooi voor je, maar dat is ook alles. Leomardo scholen krijgen geen cent extra, en de stufie zal er ook wel helemaal af gaan. En dat zijn wel de mensen waar we het van moeten hebben.

No wonder dat mensen aan hun labeltje hechten. En zelfs de slimmerik beweert dat zijn gave een vloek is.

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 21:44 schreef Electrocute het volgende:
Ik weet niet waar het aan ligt, maar ik heb het idee dat de meeste mensen met een label als bijvoorbeeld ADHD, Asperger of hoogbegaafd er zelf ook nogal de nadruk op leggen.

Bingo.. Ik vind dit zelfs zo ver gaan dat het mijn inziens vrij irritant is.

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 01:32 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Bingo.. Ik vind dit zelfs zo ver gaan dat het mijn inziens vrij irritant is.

Sommige mensen koketteren ermee. Dat is erg storend.
Je komt het op FOK! ook wel tegen. Ja, ik doe zus en zo met vissen en dat heb je mij niet kwalijk te nemen want ik heb ADHD en ik post ook zooo graag in die reeks. *teiltje* .

Politiek gezien is er veel weerstand op bezuinigingen en dan hebben ze het over mensen die echt wat mankeren. Maar ik zie zelf gezellig die bureautjes op de lagere scholen, zoals dat Edux. Wiebelt een kind wat teveel en vind het de stof niet zo erg leuk, hup naar het bureautje want het kan duiden op ADHD. En die bureautjes vullen hun zakken wel en zijn natuurlijk niet gebaat bij normale kinderen dus vinden ze altijd wel iets. Dat mogen ze wat mij betreft best wel eens gaan aanpakken.

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 01:46 schreef Staal het volgende:

[..]

Sommige mensen koketteren ermee. Dat is erg storend.
Je komt het op FOK! ook wel tegen. Ja, ik doe zus en zo met vissen en dat heb je mij niet kwalijk te nemen want ik heb ADHD en ik post ook zooo graag in die reeks. *teiltje* .

Politiek gezien is er veel weerstand op bezuinigingen en dan hebben ze het over mensen die echt wat mankeren. Maar ik zie zelf gezellig die bureautjes op de lagere scholen, zoals dat Edux. Wiebelt een kind wat teveel en vind het de stof niet zo erg leuk, hup naar het bureautje want het kan duiden op ADHD. En die bureautjes vullen hun zakken wel en zijn natuurlijk niet gebaat bij normale kinderen dus vinden ze altijd wel iets. Dat mogen ze wat mij betreft best wel eens gaan aanpakken.

Punt is dat ik de ouders ook wel snap. Prestatie druk in de huidige verneukte samenleving is nu eenmaal vrij hoog. Als ouders een kind hebben die daar in niet mee kan komen kan 1 van de 2 ouders nog wel eens een excuus opzoeken voor het kind...

Met alle gevolgen van dien ..

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 21:44 schreef Electrocute het volgende:
Ik weet niet waar het aan ligt, maar ik heb het idee dat de meeste mensen met een label als bijvoorbeeld ADHD, Asperger of hoogbegaafd er zelf ook nogal de nadruk op leggen. Wat ik me dus afvraag is of mensen het niet gewoon fijn vinden om zich achter een label te kunnen verschuilen, of dat ze er misschien wel trots op zijn.

Ja, als je al jong een label opgelegd krijgt dan ga je jezelf associëren met dat label. En een hoop mensen verschuilen zich inderdaad achter hun label(Vaak ook bij dingen die er niks mee te maken hebben)omdat het gemakkelijk is.

quote:

Daar kom ik vooral mee op de proppen omdat ik ook mijn labels heb, maar daar normaliter niet mee te koop loop. Ik heb ze gekregen en besloten er alleen voor mezelf iets mee te doen, zonder de 'hulp' van anderen. Misschien wel omdat ik niet gezien wil worden als gehandicapt. Ik ben me namelijk wel bewust van het mogelijke negatieve effect van een bepaald label.

Ja, ik wil mezelf ook niet als "gehandicapt" zien, maar ben me wel bewust dat ik mijn beperkingen heb. Ik schaam me echter niet voor mijn psychische problemen en meld het aan mensen om een beetje mijzelf uit te leggen. Dat ze mij beter begrijpen met bepaalde dingen.

Ik zit sinds mijn 5e in de psychiatrie en heb sinds ik een jaar geleden een psychose kreeg nooit een diagnose gehad. Daar begonnen ze te speculeren en kwamen depressie, schizofrene en nog wat dingen aan bod. Bij mijn ontslag kwamen ze met PDD-NOS aanzetten, maar zeker weten ze dit ook niet. Zelf denk ik, door een Fok!er die ik op MSN heb die psycholoog is, dat ik eerder asperger heb. Ik zie sowieso mijzelf het meeste in het autismespectrum behoren. Maar ik ben geen typische autist, ik heb wel symptomen die er zeker bij horen maar ook weer dingen die totaal niet bij mij horen. Ik ben bijvoorbeeld sociaal, kan goed met anderen opschieten en vind groepen mensen/onbekenden ook niet eng en ga zo een gesprek aan met een totaal vreemde.
Ook vind ik aanraking niet erg en verandering kan ik ook goed tegen.Ik ben zelfs voorstander van innovatie/verbetering. Maar toch vind ik verandering soms wel ietwat moeilijk te verwerken als ik iets gewend ben.

quote:

Ik ken echter ook genoeg mensen bij wie hun label al ter sprake komt bij een eerste kennismaking, als een soort van unique selling point. ADHD bijvoorbeeld lijkt soms wel hip te zijn. Dus bij wie leg je dan de schuld als het gaat om mensen met een dergelijk label 'ziek' noemen? Bij 'de maatschappij', of bij de mensen die graag benadrukken dat er iets mis met ze is?

ADHD zie je inderdaad een hoop mensen mee "pimpen". Maar dat is meer doordat een ziekte je onderscheidt van anderen en iets is wat jou maakt. Mensen willen graag normaal zijn en hetzelfde als anderen maar tegelijk willen ze zich ook afzetten en uniek zijn.
En tjah, IMO is iemand "ziek" als diegene problemen/beperkingen heeft.

quote:

Even als disclaimer: het is niet mijn bedoeling om te generaliseren. Ik heb het puur over mijn eigen beleving. Ik kan me voorstellen dat die niet representatief is voor de werkelijkheid.

. Goed inzicht heb je. Zijn genoeg mensen die ongenuanceerd generaliseren en ook echt denken dat hun eigen(In perspectief gezien erg beperkte) ervaringen gelden voor de gehele wereld.

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 01:49 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Punt is dat ik de ouders ook wel snap. Prestatie druk in de huidige verneukte samenleving is nu eenmaal vrij hoog. Als ouders een kind hebben die daar in niet mee kan komen kan 1 van de 2 ouders nog wel eens een excuus opzoeken voor het kind...

Met alle gevolgen van dien ..

Zo waar, iedere ouder wil graag dat zijn of haar kind goed mee kan komen. Dat excuus (en dat geloof ik negen van de tien keer echt) deugt niet en er zijn mensen die er flink geld aan verdienen ook nog. Ik ben het er in ieder geval wel mee eens dat het aangepakt wordt. En natuurlijk mensen die echt zorg nodig hebben moeten dat gewoon behouden of liever, het beter krijgen.

Het is vrij lastig om een politieke voorkeur te hebben op dit punt. In die debatten werd van het ergste uitgegaan. Maakte het voor mij wat lastig.

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 22:35 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Ik denk dat het voor een deel ook angst is. Als je sociaal niet al te denderend bent boezemen sociale situaties je angst in. Straks doe ik iets doms.. staks lachen ze me uit, en dan heb ik het niet eens door..

Als een meneer met witte jas je dan ook nog vertelt dat je altijd een sociaal onhandige blunderkont zult blijven wordt je angst nog eens fijn bevestigd. Wat zeg ik, het wordt in steen geslagen.

En dan heb je daar de grotemensenwereld: De arbeidsmarkt. Waar teamwork heilig is maar waar het tevens ieder voor zich is, waarin politieke spelletjes gespeeld worden, die de naam heeft keihard en zakelijk te zijn, waar je fijn op van alles en nog wat wordt afgerekend, en geacht wordt daar mee om te kunnen gaan...

Geen wonder dat veel autisten doodsbang zijn voor een mislukking in wat zij zien als een groot mijnenveld.

Als je afglijdt en je komt in een isolement, dan kun je gemakkelijk alle mode ziektes doorlopen (stemmingswisselingen, depressiviteit, in een gedroomde wereld leven, etc). Daarom kan ik mij voorstellen dat diagnoses niet kloppen en het gedeeltelijk normale psychische toestanden zijn in reaktie op moeilijke situaties.

De arbeidsmarkt is onredelijk hard voor afwijkende mensen. Veel hulpverlening is onmogelijk omdat de samenleving georganiseerd wordt dmv van het marktmechanisme en niet is ingesteld om mensen op weg te helpen. Het wordt alles (je functioneert volledig) of niets (je staat aan de zijlijn). Zeker voor hoger opgeleide mensen.

Een psycholoog kan aan de maatschappij niets veranderen en neigt ertoe problemen te individualiseren (alles wordt vertaalt naar de vraag: hoe ga jij ermee om?). Omdat de psycholoog alleen kan slagen met zijn behandeling als de patient zich beter gedraagt, is hij afhankelijk van de patient. Meestal volgt dan ook onmiddelijk: en dat moet je zelf doen. Er is dus wel behandeling, maar er zijn er weinig mogelijkheden om in de samenleving de draad weer op te pakken en mee te doen. Zo staan ze aan de zijlijn. Alleen voor bepaalde groepen is er iets geregeld.

[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 09-03-2011 03:29:16 ]

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 22:24 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Maar maken zij zichzelf ziek? Doet een homo die zijn geaardheid vermeld dat? Hem noemen we niet ziek.

Wat ik bedoelde met mijn post is dat het misschien niet alleen de invloed van buitenaf is, maar ook hoe mensen er zelf mee omgaan. Daarbij nam ik mezelf als voorbeeld. Ik zie mezelf niet als minder of gehandicapt, en als ik niet te koop loop met mijn diagnoses doen anderen dat ook niet.

Even voor de duidelijkheid: ik ben het helemaal met je eens dat een diagnose als autist zwaar kan wegen, voor zowel de persoon zelf als voor zijn of haar omgeving. Ik probeerde alleen de intrinsieke kant van het verhaal naar voren te schuiven in deze discussie.

Vooral op psychologisch vlak ben ik het hier mee eens.
Hoeveel labeltjes er ondertussen opgeplakt zijn, is al bijna niet meer te tellen en zelfs bij serieuze medische klachten wilde men eerst eens even bekijken of het niet gewoon iets was, dat tussen de oren zat.

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 01:32 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Bingo.. Ik vind dit zelfs zo ver gaan dat het mijn inziens vrij irritant is.

Tsja, sommigen lopen er erg mee te koop. Sommigen hebben een rolstoel waardoor je ook een handicap ziet. Met iemand in een rolstoel wordt automatisch rekening gehouden. Aan autisten zie je niets, en kun je geen rekening houden met hun 'handicap'. misschien wordt het daarom snel geuit?

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 02:43 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Als je afglijdt en je komt in een isolement, dan kun je gemakkelijk alle mode ziektes doorlopen (stemmingswisselingen, depressiviteit, in een gedroomde wereld leven, etc). Daarom kan ik mij voorstellen dat diagnoses niet kloppen en het gedeeltelijk normale psychische toestanden zijn in reaktie op moeilijke situaties.

De arbeidsmarkt is onredelijk hard voor afwijkende mensen. Veel hulpverlening is onmogelijk omdat de samenleving georganiseerd wordt dmv van het marktmechanisme en niet is ingesteld om mensen op weg te helpen. Het wordt alles (je functioneert volledig) of niets (je staat aan de zijlijn). Zeker voor hoger opgeleide mensen.

Een psycholoog kan aan de maatschappij niets veranderen en neigt ertoe problemen te individualiseren (alles wordt vertaalt naar de vraag: hoe ga jij ermee om?). Omdat de psycholoog alleen kan slagen met zijn behandeling als de patient zich beter gedraagt, is hij afhankelijk van de patient. Meestal volgt dan ook onmiddelijk: en dat moet je zelf doen. Er is dus wel behandeling, maar er zijn er weinig mogelijkheden om in de samenleving de draad weer op te pakken en mee te doen. Zo staan ze aan de zijlijn. Alleen voor bepaalde groepen is er iets geregeld.

+1

Ben het hier helemaal mee eens. Is ook een stukje persoonlijke ervaring.

In de jaren 60 was iedereen een uniek bloemetje en lag alles aan de verrotte maatschappij. Nu is iedereen die niet helemaal naar de pijpjes van het bedrijfsleven kan dansen een hopeloos geval.

De waarheid zal wel in het midden liggen.

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 19:30 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Maakt deze maatschappij mensen te snel ziek?
Zou het behulpzaam zijn als we bepaalde manieren van denken niet meer als 'aandoening' beschouwen?

Ik vind van wel.

Er zijn mensen die beweren dat er (luiere) mensen zijn die alleen maar proberen handje op te houden, maar daar gaat deze topic helemaal niet over.
In deze maatschappij is 't belangrijker om geld rond te pompen dan om een maatschappij te creëren waarbij de efficientie een sleutelrol speelt.

Ik quote even een stukje wat ik eerder heb gepost, omdat het eigenlijk al prima weergeeft hoe ik er over denk:

quote:

De gelukslat wordt steeds hoger? De maatschappij lijkt meer op een ratrace.
Als je vroeger met iemand kennis maakte was 't meer: Hallo! Hoe heet je? En hoe oud ben je?
Tegenwoordig begint 't meer hierop te lijken: Hallo! Wat is je opleiding? Hoeveel uur per week werk je?

De maatschappij begint steeds meer op een maatschappij te lijken waarbij je hoe dan ook moet consumeren en produceren.
Ben je gezond? Dan moet je hard werken, geld verdienen! Oh, je hebt kinderen? Breng die maar naar een oppas! Wat? Je kinderen missen de ouders? Misschien heeft het een anti depressievum nodig, hier is alvast je recept!
Geen tijd om te koken? gewoon kant en klaar bestellen! Te duur? Meer werken! Haha, ja tis toch simpel man!
Te moe/ziek/oud om te werken? Ow, maar dan tel je niet meer mee! Dan kost je alleen maar en ben je een ballast voor de samenleving! Een aanhangsel, een parasiet!
Wil je geen ballast zijn voor al die hard werkenden? Dan zie je maar hoe je aan je centjes komt!
Watte? Je had al 40 jaar gewerkt? Dat is dus het kernwoord joh, had! En om 't te vervolgen, wat kun je nu nog wel?
Hoezo pensioen? nee nee, dat geld is allang alweer op joh! In welke grot heb jij gezeten?
Hoezo je bent je huis uitgezet? Dan ga je toch gewoon naar de woni...5 jaar wachten? Dan moet je dus kopen of in onderhuur! Kun je niet betalen? Maar dan ben je gewoon niet goed genoeg! Haha, looooser!

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 09:46 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Herkenbaar. De problematiek wordt altijd bij het individu neergelegd.

Zij het op de zachte manier, met begeleiding of jobcoaches, dan wel op de harde manier, door de uitkering zo omlaag te schroeven dat men hoopt dat je uit pure ellende het probleem wel even oplost.

Wat ik mis is het aanpakken van de andere kant, de maatschappij die je 'ziek' noemt.

Mensen begrijpen onvoldoende wat een vrije markt is. Daar kun je niets regelen zonder het marktmechanisme te verstoren. Daaruit vloeit ook de gedachte voort dat alles je eigen verantwoordelijkheid is. Deze gedachte is de afgelopen 30 jaar in de politiek op de spits gedreven. Het is even waar dat mensen bestaan in onderlinge afhankelijkheid.

Er is MI te weing aandacht voor de nadelen van vrije markten.
Zie het OP van het topic: De beperkingen van vrije marktwerking

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 11:38 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Mensen begrijpen onvoldoende wat een vrije markt is. Daar kun je niets regelen zonder het marktmechanisme te verstoren. Daaruit vloeit ook de gedachte voort dat alles je eigen verantwoordelijkheid is. Deze gedachte is de afgelopen 30 jaar in de politiek op de spits gedreven. Het is even waar dat mensen bestaan in onderlinge afhankelijkheid.

Er is MI te weing aandacht voor de nadelen van vrije markten.
Zie het OP van het topic: De beperkingen van vrije marktwerking

Maar de Nederlandse marktwerking wordt gestuurd, en is niet een echte vrije markt. Kijk maar naar de HRA en de effected daarvan op de maatschappij.

En ik noem maar even nog iets.
De huidige plannen van het kabinet zijn om:
1:Armen nog armer te maken
2:Meer geld te pompen in veigilheid

Echter, het is toch algemeen bekend dat meer armoede automatisch zal leiden naar meer criminaliteit?
Dan is bezuinigen op de armoedebestrijding toch tegenstrijdig met meer investeren in criminaliteits bestrijding?

Dat is dus wat ik noem een beleid om maar zoveel mogelijk geld rond te pompen zonder problemen echt op te lossen.

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 11:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik vind van wel.

Er zijn mensen die beweren dat er (luiere) mensen zijn die alleen maar proberen handje op te houden, maar daar gaat deze topic helemaal niet over.
In deze maatschappij is 't belangrijker om geld rond te pompen dan om een maatschappij te creëren waarbij de efficientie een sleutelrol speelt.

Ik quote even een stukje wat ik eerder heb gepost, omdat het eigenlijk al prima weergeeft hoe ik er over denk:

[..]

Ik snap die hele morele verhevenheid rond 'hard werken' sowieso niet. Als je 'hard werkt' ben je ineens zoveel beter dan de rest? Dan ben je ineens die persoon Waar Het Allemaal Om Draait?

En is het dan een grove onrechtvaardigheid dat jou centjes naar iemand anders gaan? Een grotere onrechtvaardigheid dan bijvoorbeeld dat iemand bovenop ziekte ook nog eens armoe te verduren krijg? We willen Harry de Hardwerkende niet 'bestelen' natuurlijk!

Sowieso is dat 'harde werken' zwaar overdreven.

De gemiddelde werknemer klokt om 5 uur uit, is vrijdag al met zijn hoofd bij het weekend, en maakt in zijn vrije tijd echt niet extra uurtjes om tot excellentie te komen.

Niks mis mee hoor, heel gezond. Maar noem dat niet 'keihard werken'. En ga a.u.b. helemaal niet doen of die mensen een medaille verdienen.

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 11:45 schreef MuyTrabajo het volgende:

[..]

Ik snap die hele morele verhevenheid rond 'hard werken' sowieso niet.Als je 'hard werkt' ben je ineens zoveel beter dan de rest? Dan ben je ineens die persoon Waar Het Allemaal Om Draait?

En is het een grove onrechtvaardigheid dat jou centjes naar iemand anders gaan? Een grotere onrechtvaardigheid dan bijvoorbeeld dat iemand bovenop ziekte ook nog eens armoe te verduren krijg? We willen Harry de Hardwerkende niet 'bestelen' natuurlijk!

Sowieso is dat 'harde werken' zwaar overdreven.

De gemiddelde werknemer klokt om 5 uur uit, is vrijdag al met zijn hoofd bij het weekend, en maakt in zijn vrije tijd echt niet extra uurtjes om tot excellentie te komen.

Niks mis mee hoor, heel gezond. Maar noem dat niet 'keihard werken'. En ga a.u.b. helemaal niet doen of die mensen een medaille verdienen.

Nee, dat probeer ik ook niet.
Het gaat niet alleen maar om 't vermogen om geld te verdienen, het gaat mij meer om de werklast waar mensen tegenwoordig mee om moeten kunnen gaan buiten hun werk om(want de maatschappij verlangt dat).
Werkdruk is niet alleen maar "die enbe deadline halen" en "uren draaien", maar bestaat ook uit "tijd vinden voor jezelf om weer op te laden, de kids naar school en quality time met de kids, het huishouden draaiende houden" enz.

Waar de maatschappij nu heen gaat is dat je wel diezelfde uren moet kunnen blijven draaien, maar je hebt als mens steeds minder gelegenheid om met de werkbelasting van buiten je baan om te gaan

quote:

Op dinsdag 8 maart 2011 19:30 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Na aanleiding naar deze posts in dit topic.
Hoe hoger de gelukslat hoe meer depressies?

[..]



[..]

Vond ik wel een eigen topic waard.

Maakt deze maatschappij mensen te snel ziek?
Zou het behulpzaam zijn als we bepaalde manieren van denken niet meer als 'aandoening' beschouwen?

Was gisteren op de duitse televisie een documentaire over, vooral gericht op kinderen en de stijging van allerhande 'therapieen' én neiging van veel ouders het liefst een 'diagnose' te hebben bij bepaald gedrag van hun kind..

Eén van de dingen die me opviel was toen een jongetje test kreeg om te bepalen of hij ADD had, en de psychologe vaststelde dat hij wel degelijk een erg goede korte termijn concentratie bezat en dus niet voldeed aan de ADD-diagnose;
Maar de jongen eerder een fysieke vermoeidheid op de wat langere termijn kende, vermoedelijk ook doordat die jongen wel een behoorlijk overgewicht had (de tip was ook die jongen op een fysieke sport te doen, zodat hij een betere conditie zou krijgen).
De Moeder echter was eigenlijk ook een beetje 'teleurgesteld, dat hij dus niet ADD/ADHD 'had', omdat zulk een diagnose zo 'handig' is om uit te leggen aan mensen in je omgeving, als 'verklaring' voor het gedrag van je kind en om niet de indruk te wekken 'dat je als ouder niets fout hebt gedaan'.


edit:
Was bij de ZDF, online ook te bekijken (duitstalig):

quote:

Ist mein Kind noch normal?
Der Film handelt von Familien mit Kindern, die auffallen, weil die Kinder nicht der Norm entsprechen, weil sie anders sind als ihre Mitschüler. Eine Odyssee von Diagnosen und Therapien beginnt ...

http://www.zdf.de/ZDFmedi(...)h-normal%253F?bc=svp;sv1#/beitrag/video/1274904/Ist-mein-Kind-noch-normal%3F

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 11:51 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Was gisteren op de duitse televisie een documentaire over, vooral gericht op kinderen en de stijging van allerhande 'therapieen' én neiging van veel ouders het liefst een 'diagnose' te hebben bij bepaald gedrag van hun kind..

Eén van de dingen die me opviel was toen een jongetje test kreeg om te bepalen of hij ADD had, en de psychologe vaststelde dat hij wel degelijk een erg goede korte termijn concentratie bezat en dus niet voldeed aan de ADD-diagnose;
Maar de jongen eerder een fysieke vermoeidheid op de wat langere termijn kende, vermoedelijk ook doordat die jongen wel een behoorlijk overgewicht had (de tip was ook die jongen op een fysieke sport te doen, zodat hij een betere conditie zou krijgen).
De Moeder echter was eigenlijk ook een beetje 'teleurgesteld, dat hij dus niet ADD/ADHD 'had', omdat zulk een diagnose zo 'handig' is om uit te leggen aan mensen in je omgeving, als 'verklaring' voor het gedrag van je kind en om niet de indruk te wekken 'dat je als ouder niets fout hebt gedaan'.

Ok, en je punt is? ...dat mensen tegenwoordig lui willen zijn daar waar ze kunnen??
(ps, is niet als schoffering bedoeld )

Ja!