quote:Op dinsdag 8 maart 2011 12:55 schreef donders5 het volgende:
Ik zit te twijfelen of ik me weer ga laten behandelen voor angst (met name hypochondrie) en depressie... het betekent dat ik dan aan de seroquel + paroxetine moet. Eigenlijk wil ik niet weer medicijnen slikken, maar de andere kant kan ik het zo ook niet meer volhouden. Ik ben echt volledig uitgeput door de angst. Dan is die ene moedervlek zogenaamd weer een melanoom. Een week later "heb" ik prostaatkanker of misschien blaaskanker. Een maand later "heb" ik eerst acute blindedarmontsteking, dat een dag later darmkanker bleek te "zijn". Vandaag "heb" ik de ziekte van Hodgkin, maar volgende week is het misschien leukemie. Vroeger zat er een aantal jaar tussen de momenten dat ik dacht iets te hebben, en kon ik de angst veel beter op de achtergrond zetten. Tegenwoordig heb ik geluk als ik een hele dag lang geloof dat ik redelijk gezond heb. En ondertussen heel compulsief alle vlekjes, lymfeklieren en stoelgang blijven controleren. Op deze manier heb ik echt geen leven meer.
In het verleden heb ik al eens zyprexa + citalopram gehad, en nog eerder heb ik wel eens efexor gehad. Van de SSRI's heb ik eigenlijk nooit enig positief effect gemerkt. Ontwenning was wel zwaar, met name bij de efexor. De zyprexa hielp eigenlijk best goed. Eindelijk eens ervaren hoe het is om te leven zonder dat je lichaam continu vergiftigd wordt door de adrenaline. Toen ik met de zyprexa stopte merkte ik meteen dat ik weer dat ik de hele dag zenuwachtig ben. Toch was ik destijds vastbesloten om nooit meer AD en AP te slikken. Het komt natuurlijk ook door mijn hypochondrie, maar ik ben met die antipsychotica nogal bang voor http://en.wikipedia.org/wiki/Tardive_dyskinesia.
Zijn zyprexa en seroquel vergelijkbaar qua effect? En zou het wel zinvol zijn om een derde SSRI te proberen als twee andere SSRI's helemaal geen effect hebben gehad?
Ik kan maar niet tot een beslissing komen, hoewel niets doen sowieso geen optie meer is.
quote:Op dinsdag 8 maart 2011 13:21 schreef Re het volgende:
TD komt inderdaad voor bij het gebruik van antipsychotica maar is redelijk laag (2-3%) in jong volwassenen. De meeste huisartsen/specialisten zouden hier van op de hoogte moeten zijn dus als het zich zou ontwikkelen dan kan daar makkelijk rekening mee gehouden worden.
ADs en APs werken natuurlijk verschillend, de APs kunnen worden gebruikt om het effect van ADs te versterken. of een derde AD nut heeft is natuurlijk iets om met je behandelaar te bespreken
quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:37 schreef donders5 het volgende:
Wow, ik vind 2-3% eerlijk gezegd behoorlijk veel, maar ik heb al vaker gemerkt dat mijn interpretatie van probabiliteit nogal afwijkend is. Zo kan ik bijvoorbeeld onmogelijk begrijpen dat men ziektes met een prevalentie van 1 op 1000 zeldzaam noemt. Tja, als ik het eenmaal neem maak ik me er vanwege de werking van het medicijn toch niet echt druk meer om.
quote:Op dinsdag 8 maart 2011 15:10 schreef Re het volgende:
[..]
het gaat hier dan voornamelijk over schizofrenie patienten die chronisch en in hogere doseringen gebruiken
Ook hoiquote:
Ik gebruik nu 2 middelen samen. De ene is een anti-epilepticum met indicatie voor depressie bij bipolaire patiënten en zyprexa is een anti-psychoticum. Beide middelen gebruik ik in de laagste insteldosering. Zyprexa nu wel opgehoogd naar 5mg om te kijken of dat beter werkt dan 2,5mg. Maar het kan ook zijn dat het bij 2,5mg blijft, en dat is de laagst mogelijke dosering.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 16:21 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ook hoi
Zijn er meer mensen 2 verschillende AD's tegelijk hebben geslikt? Psychiater had het over toevoegen van een AD of een AP bij mn huidige medicatie (prozac). Lees dus net van donders over combinatie AD + AP.
Donders, ik heb 4 ssri's geprobeerd voordat we bij nr 5 enig effect merkten. Het schijnt dat het best zinvol kan zijn om te proberen, maar misschien is dat handig om eens te bespreken met een psychiater?
Welk anti epilepticum slik jequote:Op dinsdag 8 maart 2011 22:43 schreef SecretSacky27 het volgende:
[..]
Ik gebruik nu 2 middelen samen. De ene is een anti-epilepticum met indicatie voor depressie bij bipolaire patiënten en zyprexa is een anti-psychoticum. Beide middelen gebruik ik in de laagste insteldosering. Zyprexa nu wel opgehoogd naar 5mg om te kijken of dat beter werkt dan 2,5mg. Maar het kan ook zijn dat het bij 2,5mg blijft, en dat is de laagst mogelijke dosering.
Ik had dus wel last van opgetelde bijwerkingen. Tenminste, we hadden de AE opgehogd om te kijken of dat zou werken, en opstarten van AP erbij. Beide middelen hebben als bijwerking trillen, dus daar ging ik redelijk van beven. En dus de flauwvalleritis. Het flauwvallen is na een weekje weggetrokken, en nu de verhoging van de AE weer terug is gedraaid tril ik ook niet echt meer.
Nu is het enkel nog een kwestie van deze week doorkomen zonder me helemaal vol te vreten. (bijwerking van de AP, is ook met een weekje weg)
Dus tsja, de bijwerkingen tellen wel bij elkaar op, maar na instellen is trekken de bijwerkingen ook wel weer weg. Ik weet niet of de bijwerkingen bij "echte" AD blijvend zijn, dus dat zou het verhaal nog gecompliceerder maken.
Nuttig, hè, deze reactie?
Had je eigenlijk nog een goed gesprek gehad met de psycholoog? Of heb je nu toch een nwe? (Mag anders ook per PM)
Ik heb een AP gebruikt bij mijn AD. Ik merkte wel dat het 'anders' werkte, maar de som was voor mij niet beterquote:Op dinsdag 8 maart 2011 16:21 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ook hoi
Zijn er meer mensen 2 verschillende AD's tegelijk hebben geslikt? Psychiater had het over toevoegen van een AD of een AP bij mn huidige medicatie (prozac). Lees dus net van donders over combinatie AD + AP.
Donders, ik heb 4 ssri's geprobeerd voordat we bij nr 5 enig effect merkten. Het schijnt dat het best zinvol kan zijn om te proberen, maar misschien is dat handig om eens te bespreken met een psychiater?
Oke, ik doe vaak met oxazepam 30x 10 mg ongeveer 1,5 maand-2 maanden. Ik neem er ongeveer 5 in de week. Maar niet op dezelfde dagen, dus volgens mij is dan de verslaving minder toch?quote:Op zondag 13 maart 2011 18:40 schreef Twinkle20 het volgende:
Wat ik er altijd van heb begrepen, werken 'pammetjes' verslavend. Je hebt steeds meer nodig om hetzelfde effect te bereiken. Ik denk dat het daarom verstandig is om het zo weinig mogelijk te gebruiken, tenzij het echt echt echt niet meer gaat.
Ik heb ze altijd in mijn tas zitten, voor het geval dat (net als lorazepam maar die daar ga ik van slapen binnen 5 minuten, dus die gebruik ik gelukkig zelden).
Dus ja om jezelf ervoor te behoeden dat je steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken, alleen gebruiken als het echt nodig is.
Als ik de gebruiksaanwijzing moet geloven mag je het meen ik niet meer als 2 weken achter elkaar slikken.
En wat is de dosering? Is dat iedere keer 10 mg?
Ik heb bij mezelf altijd het gevoel dat 10 mg niks uithaalt. Ik word er niet rustiger van. Dus als ik het nodig heb, dan gaat er gelijk 20 mg naar binnen.
Ik heb Oxazepam in december voorgeschreven, 30 x 10 mg. En daar is nu 11 x 10 mg van op. We leven nu in maart maar als ik het nodig heb slik ik het gewoon.
Ik vind niet dat de gebruiksaanwijzing daar geheel duidelijk in is, maar denk ook niet dat het veel kwaad kan als je er verantwoord mee om gaat.
Over de Sertraline kan ik je niks vertellen, maar er zijn zat ervaringsdeskundigen op het forum geloof ik.
Thnx voor je reply. Ik ben indd ook bang voor de bijwerkingen, als je die zo leest. Ik heb echt geen om zelfmoordneigingen/gedachten te krijgen..quote:Op woensdag 16 maart 2011 18:05 schreef Twinkle20 het volgende:
Ik herken me wel in het stuk dat je af en toe kalmeringsmiddelen slikt, nog voordat er eigenlijk iets aan de hand is. Ik heb datg ook een tijd lang met paardrijden gedaan. Tijdens de les was er dan werkelijk niks aan de hand. Ook van tevoren voelde ik geen spanning (wat afgelopen maandag dus wel anders was). Dus bij mij was het ook 'voor het geval dat'.
En ik ga volgende week ook echt niet naar de KNO-arts voordat ik een lading oxazepam naar binnen heb gegooid. Ik maak me daar nu al druk over en krijg er werkelijk de bibbers van als ik er alleen al aan denk.
Maar ik ben me er wel telkens bewust van geweest dat de pammetjes reuze verslavend zijn en ik zit er niet op te wachten dat ik dadelijk moet gaan afkicken, waarbij de angsten alleen maar groter worden. Dus op een gegeven moment heb ik de knop bij mijzelf om moeten draaien, en dat ging eigenlijk toch wel aardig.
Wat betreft gebruik van ad. Ja ik denk dat dat per persoon verschilt.
Vooral de eerste twee weken sliep ik ineens ontzettend veel en had bijna geen eetlust. Het stond ook in de bijsluiter dat dat zou kunnen (naast 100 andere bijwerkingen, zoals suicidaal zijn etc.). Geen pretje om zo'n bijsluiter te lezen in ieder geval.
Ik denk dat je het gewoon moet gaan proberen. Baadt het niet, dan schaadt het niet zeg ik altijd maar. Afbouwen kan altijd nog. Je hebt ze niet voor niets voorgeschreven gekregen toch?
Zijn het wonderpillen?
Ja dat vind ik moeilijk om te zeggen. Vanochtend was ik voor een intake bij een gedragstherapeut voor wellicht een nieuwe behandeling (zie topic depressie en angst). Ik heb met vlagen nog best veel last van spanning. Paniekaanvallen heb ik bijna nog elke dag, maar ik kan ze goed aan en ze gaan vrij snel weer over. Maar zou dat ook zo zijn geweest als ik NIET aan de ad zou zitten? Ik heb werkelijk geen idee. Ik heb niet het idee dat ik qua gedrag anders ben op dit moment, als in de periode dat ik geen ad slikte.
Maar die pillen zijn ervoor gemaakt dat ze angsten onderdrukken, dus ja. Ik kan je daar echt geen zinnig antwoord op geven eigenlijk.
Hij is zorgvuldig zegt hij zelf. Maar omdat ik hier verder niemand over hoor...?quote:Op maandag 21 maart 2011 20:18 schreef Nijna het volgende:
Ik heb geen idee, zou je het hem niet eens kunnen vragen?
Gelukkig. ik ben niet de enige die zich om de 2 a 3 maanden lek laat prikkenquote:Op dinsdag 22 maart 2011 11:20 schreef appelsap het volgende:
Seasushi, ik moest regelmatig laten prikken. Bij het ene medicijn weer meer dan het andere. Bij bepaalde medicatie is het moeilijk om een dosering te bepalen en zeker als je gaat ophogen is het belangrijk om het in de gaten te houden. Dat is mij verteld.
Helemaal niet off-topic! Ik vind het fijn voor je dat je hulp ervaart van de medicijnen en interessant om te lezenquote:Op woensdag 23 maart 2011 14:47 schreef SecretSacky27 het volgende:
Ik weet van mijn moeder dat ze wel bloedwaardes heeft moeten laten prikken. (lithium bij bipolaire stoornis)
Ik weet niet of het in dit topic hoort, maar hoe reageren jullie, psychologisch, op de medicijnen? Die zyprexa werkt enorm goed, maar haalt wel een essentieel (negatief) deel van mezelf weg. (dit naast de positieve effecten van de lamotrigine, die ook een deel weghaalt/onderdrukt/in balans brengt.) Daardoor moet ik echt actief mezelf hervinden, zeg maar. Als ik dan aan anderen probeer uit te leggen, zeggen ze "je bent dezelfde, maar dan zonder de stress". maar het voelt veel dieper. Herkent iemand dit?
Tweede vraag: de psychiater zei dat Zyprexa de "angst" weghaalde. Maar ik ben helemaal niet bang, meer ongedefinieerd gespannen, zeg maar. Valt dat dan ook onder de noemer "angst"?
Ze zei het wel mooi "de medicatie houdt je bij elkaar".
Zoals het nu gaat, hoef ik echt niet meer van de pillen af. Cognitieve therapie is leuk, maar het effect dat deze pillen hebben, geeft mij het gevoel dat mijn problematiek voor een goed deel hormonaal is. Naja, is wellicht ietwat off-topic hier.
Niet off-topic.quote:Op woensdag 23 maart 2011 14:47 schreef SecretSacky27 het volgende:
Ik weet van mijn moeder dat ze wel bloedwaardes heeft moeten laten prikken. (lithium bij bipolaire stoornis)
Ik weet niet of het in dit topic hoort, maar hoe reageren jullie, psychologisch, op de medicijnen? Die zyprexa werkt enorm goed, maar haalt wel een essentieel (negatief) deel van mezelf weg. (dit naast de positieve effecten van de lamotrigine, die ook een deel weghaalt/onderdrukt/in balans brengt.) Daardoor moet ik echt actief mezelf hervinden, zeg maar. Als ik dan aan anderen probeer uit te leggen, zeggen ze "je bent dezelfde, maar dan zonder de stress". maar het voelt veel dieper. Herkent iemand dit?
Tweede vraag: de psychiater zei dat Zyprexa de "angst" weghaalde. Maar ik ben helemaal niet bang, meer ongedefinieerd gespannen, zeg maar. Valt dat dan ook onder de noemer "angst"?
Ze zei het wel mooi "de medicatie houdt je bij elkaar".
Zoals het nu gaat, hoef ik echt niet meer van de pillen af. Cognitieve therapie is leuk, maar het effect dat deze pillen hebben, geeft mij het gevoel dat mijn problematiek voor een goed deel hormonaal is. Naja, is wellicht ietwat off-topic hier.
Ik had soortgelijke ervaringen toen ik Zyprexa slikte. Het is een vreemde gewaarwording om ineens dat negatieve deel van jezelf voor een groot deel kwijt te zijn. Als je jarenlang de last van angst of depressie moet dragen wordt het vanzelf een onderdeel van je persoonlijkheid. Wanneer er dan door medicatie verlichting komt voel je je ook echt een ander persoon. Ik merkte ook allerlei nieuwe kanten van mezelf die ik helemaal nog niet kende omdat die altijd onderdrukt werden door negatieve gevoelens. "Je bent dezelfde, maar dan zonder stress" dekt de lading totaal niet.quote:Op woensdag 23 maart 2011 14:47 schreef SecretSacky27 het volgende:
Ik weet van mijn moeder dat ze wel bloedwaardes heeft moeten laten prikken. (lithium bij bipolaire stoornis)
Ik weet niet of het in dit topic hoort, maar hoe reageren jullie, psychologisch, op de medicijnen? Die zyprexa werkt enorm goed, maar haalt wel een essentieel (negatief) deel van mezelf weg. (dit naast de positieve effecten van de lamotrigine, die ook een deel weghaalt/onderdrukt/in balans brengt.) Daardoor moet ik echt actief mezelf hervinden, zeg maar. Als ik dan aan anderen probeer uit te leggen, zeggen ze "je bent dezelfde, maar dan zonder de stress". maar het voelt veel dieper. Herkent iemand dit?
Tweede vraag: de psychiater zei dat Zyprexa de "angst" weghaalde. Maar ik ben helemaal niet bang, meer ongedefinieerd gespannen, zeg maar. Valt dat dan ook onder de noemer "angst"?
Ze zei het wel mooi "de medicatie houdt je bij elkaar".
Zoals het nu gaat, hoef ik echt niet meer van de pillen af. Cognitieve therapie is leuk, maar het effect dat deze pillen hebben, geeft mij het gevoel dat mijn problematiek voor een goed deel hormonaal is. Naja, is wellicht ietwat off-topic hier.
Ik ben enorm blij met deze reactie!quote:Op donderdag 24 maart 2011 12:37 schreef donders5 het volgende:
[..]
Ik had soortgelijke ervaringen toen ik Zyprexa slikte. Het is een vreemde gewaarwording om ineens dat negatieve deel van jezelf voor een groot deel kwijt te zijn. Als je jarenlang de last van angst of depressie moet dragen wordt het vanzelf een onderdeel van je persoonlijkheid. Wanneer er dan door medicatie verlichting komt voel je je ook echt een ander persoon. Ik merkte ook allerlei nieuwe kanten van mezelf die ik helemaal nog niet kende omdat die altijd onderdrukt werden door negatieve gevoelens. "Je bent dezelfde, maar dan zonder stress" dekt de lading totaal niet.
Angst en spanning zijn wel ongeveer hetzelfde, hoewel angst wat heftiger klinkt dan spanning. Met angst kan je regelrechte paniekaanvallen bedoelen, maar ook een soort beklemmend en onbestemd gevoel van naarheid, alsof er elk moment iets verschrikkelijks dreigt te gebeuren. In mijn geval kan ik soms wel een oorzaak voor het gevoel aanwijzen (de overtuiging ergens in mijn hoofd dat ik een enge ziekte heb), maar vaak is er niets waar ik me zorgen om maak terwijl ik toch dat gevoel heb. Dat laatste zou ik dan ook als 'ongedefinieerd gespannen' kunnen beschrijven. In beide gevallen lijkt het erop dat het parasympatische zenuwstelsel maar niet in actie wil komen. Toen ik aan de Zyprexa zat kwam deze wel in actie en leerde ik pas echt wat 'ontspannen' zijn letterlijk betekent.
Je kan Zyprexa wel langdurig gebruiken ja. Ik wel eens een verhaal gelezen over een schizofreniepatient die het zijn hele leven blijft gebruiken in de maximale dosis. Zelf ben ik er mee gestopt omdat het weer behoorlijk goed ging. Er kwamen destijds toevallig ook zoveel mooie dingen op mijn pad dat ik eigenlijk continu "high on life" was, en vond dat ik wel weer zonder medicatie kon.quote:Op vrijdag 25 maart 2011 16:33 schreef SecretSacky27 het volgende:
[..]
Ik ben enorm blij met deze reactie!
Waarom ben je gestopt met de zyprexa? Kan je dit eigenlijk wel langere tijd gebruiken?
Ik begin nu wel in te zien waarom de psych zegt van cognitieve therapie de zyprexa op een gegeven moment kan vervangen. De cognitieve therapie geeft ook een zooi rust, maar niet zoals de pillen dat doen. Dus ik hoop maar dat het zo kan blijven.
De bijwerkingen neem ik dan maar voor lief. (Al vind ik de spierspanning best irritant. mijn linkerbovenarm gaat soms vast, dus ik ben de hele dag die arm aan het doorstrekken, om dit te voorkomen. Ach, een beetje tijgerbalsem erop en het komt ook weer goed, maar irritant is het wel.)
Dank je voor het advies... ik ben er ook erg voorzichtig mee. Ik neem iig niet meer dan 1mg hoewel ik dat soms wel graag zou willen, en neem ze ook niet iedere dag. Het is momenteel alleen zo dat ik zonder niet echt tot veel in staat ben.quote:Op zaterdag 26 maart 2011 14:02 schreef IonTech het volgende:
Ik ben zelf ruim een jaar 'afhankelijk' geweest van benzo's en het was geen pretje daar vanaf te komen. Heeft me destijds zeer veel moeite gekost. MIjn tip is dan ook om het alleen te gebruiken als het echt even helemaal niet gaat, maar zeker niet dagelijks. Een AD heeft die verslavings gevoeligheid een stuk minder en daar zou ik dan ook voor gaan DaneV.
Ze zeggen dat het afkicken steeds moeilijker word, hoe langer je ze gebruikt. Maar als je nou gewoon de tijd kan nemen met afbouwen, zou je er toch minder last van hebben??quote:Op zaterdag 26 maart 2011 14:02 schreef IonTech het volgende:
Ik ben zelf ruim een jaar 'afhankelijk' geweest van benzo's en het was geen pretje daar vanaf te komen. Heeft me destijds zeer veel moeite gekost. MIjn tip is dan ook om het alleen te gebruiken als het echt even helemaal niet gaat, maar zeker niet dagelijks. Een AD heeft die verslavings gevoeligheid een stuk minder en daar zou ik dan ook voor gaan DaneV.
Herken dit maar al te goed... Voordat ik de medicatie (citalopram) nam was ik altijd gestressed, kon nooit ontspannen, maar dit werd enigszins gecompenseerd door een 'donker' deel van mezelf dat vrij cynisch was en de boel wat hielp te relativeren. Medicatie neemt nu gelukkig de stress weg en ik kan me weer ontspannen (ben zelfs een beetje een slacker geworden), maar ik merk ook dat ik 'op een wolk' zit - die cynische gedachten en gevoelens zijn ook weggegaan. Ik merk wel dat ik me weer begin te voelen als voor de depressieve periode (inmiddels toch wel een jaar of 6 geleden) en dus eigenlijk mijn 'oorspronkelijke' zelf, maar toch, op dagen dat ik bewust geen medicatie neem (bij autorijden bijv) begint die 'negatieve' kant weer wat op te komen, en ik merk dat dat eigenlijk ook een deel van mezelf is geworden dat ik eigenlijk niet kwijt wil... Zonder die kant voelt het leger van binnen, om een of andere reden. Wat kan ik hier aan doen?quote:Ik weet niet of het in dit topic hoort, maar hoe reageren jullie, psychologisch, op de medicijnen? Die zyprexa werkt enorm goed, maar haalt wel een essentieel (negatief) deel van mezelf weg. (dit naast de positieve effecten van de lamotrigine, die ook een deel weghaalt/onderdrukt/in balans brengt.) Daardoor moet ik echt actief mezelf hervinden, zeg maar. Als ik dan aan anderen probeer uit te leggen, zeggen ze "je bent dezelfde, maar dan zonder de stress". maar het voelt veel dieper. Herkent iemand dit?
Het is vooral het gevoel van afhankelijkheid. Na een flinke periode, jaar lang 3x per dag flinke dosis, dan neem je ze nog om 'normaal' te kunnen functioneren.quote:Op zaterdag 26 maart 2011 20:37 schreef romski het volgende:
[..]
Ze zeggen dat het afkicken steeds moeilijker word, hoe langer je ze gebruikt. Maar als je nou gewoon de tijd kan nemen met afbouwen, zou je er toch minder last van hebben??
Ik moest ze destijds in een razendsnel tempo afbouwen.
Inmiddels slik ik alweer een aardige tijd dagelijks een benzo tegen slaapstoornis en spanning, wel 1 uit de mildste categorie. Dus niet zo zwaar als valium en oxazepam.
Als ik over een tijdje ermee moet stoppen dan hoop ik niet dat het teveel problemen geeft![]()
Ik vraag me af hoe het gaat met mensen die na jaren benzo-gebruik er nu vanaf zijn..
Of het dus echt zo is van hoe langer hoe moeilijker...
Dat gebruik voor af en toe, betekend meteen dat je 72 uur niks mag met die pammetjes van mij. Cat. 2; bij gebruik elke dag, dus Rivotril e.d. dan mag je gewoon fietsen, autorijden, de magnetron bedienen, werken.. Maar bij af en toe; 72 uur lang binnen blijven en niet bewegenquote:Op zondag 27 maart 2011 00:27 schreef IonTech het volgende:
[..]
Het is vooral het gevoel van afhankelijkheid. Na een flinke periode, jaar lang 3x per dag flinke dosis, dan neem je ze nog om 'normaal' te kunnen functioneren.
Afbouwen gaat langzaam uiteraard een stuk beter dan snel, maar ik had zelf wel flink last van ontwenningsverschijnselen. Wat ik vooral merkte is dat mijn klachten nog erger waren dan voor m'n verslaving. Ben blij dat ik er toen helemaal vanaf ben geraakt, al gebruik ik ze op het moment ook nog wanneer het nodig is. Maar met rustig afbouwen zullen deze klachten een stuk minder zijn, dus raak niet in paniek als je evt. moet gaan afbouwen.
Dat is voor mij ook het nadeel van die pammetjes, ze werken zo goed
Ik weet niet wat voor een magnetron jij hebt, maar die van mij kan ik gewoon veilig bedienen met clonazepam opquote:Op zondag 27 maart 2011 03:23 schreef romski het volgende:
[..]
Dat gebruik voor af en toe, betekend meteen dat je 72 uur niks mag met die pammetjes van mij. Cat. 2; bij gebruik elke dag, dus Rivotril e.d. dan mag je gewoon fietsen, autorijden, de magnetron bedienen, werken.. Maar bij af en toe; 72 uur lang binnen blijven en niet bewegen![]()
Ik rij wanneer ik het zelf verantwoordelijk acht. Ik weet bijvoorbeeld nog goed dat de eerste keer datik Oxazepam nam, niet moest gaan autorijden. Maar na enkele maanden het te gebruiken voel je je normaal en kun je zelf goed inschatten of je kunt autorijden of niet. Ik heb zelfs van de psychiater een verklaring gekregen voor een verzekering dat de medicatie niet dusdanig van invloed was dat rijden onverantwoord zou zijn.quote:Op zondag 27 maart 2011 03:23 schreef romski het volgende:
[..]
Dat gebruik voor af en toe, betekend meteen dat je 72 uur niks mag met die pammetjes van mij. Cat. 2; bij gebruik elke dag, dus Rivotril e.d. dan mag je gewoon fietsen, autorijden, de magnetron bedienen, werken.. Maar bij af en toe; 72 uur lang binnen blijven en niet bewegen![]()
alsof je verslaafd MOET zijn om te mogen functioneren!
Maar nog erger; bij categorie 3, zoals bijv. oxazepam 4-8 uur niet rijden, lorazepam en xanax overdag, dan mag helemaal nooit wat. Niet fietsen, autorijden, apparaten bedienen, dus niet werken.. Het zou hetzelfde effect zijn als iemand die dronken is. 72 uur lang![]()
Ik weet niet wat voor idioten dit verzonnen hebben, maar als je een beetje gewend bent aan xanax, oxazepam of weet ik wat, dan kan ik tenminste gewoon lopen, fietsen rijden zonder te slingeren.
Zit weinig verschil in al die benzo's van valium tot Xanax. Ik zou juist rustiger en meer alert rijden ipv dan dat ik niks heb gehad.
Toen heb ik Rivotril gekregen, waar ik bijna knock-out van ging, omdat je daar bij continue gebruik WEL mee mag werken, rijden, fietsen.. Maar ach..
Boven de 50mg oxazepam mag je 24 uur niet rijden, heb ik ooit gelezen of gehoord. Maar of ze het hard kunnen maken... Er staat op de sticker: 'Dit geneesmiddel kan de rijvaardigheid beinvloeden'.quote:Op zondag 27 maart 2011 21:43 schreef seasushi het volgende:
Ik kan ook gewoon en prima auto rijden met 100mg oxazepam 8 uur daarvoor ingenomen, maar mocht er iets gebeuren en mijn bloed zou om een of andere redenen gecontroleerd worden, ben ik wel de pineut.
Ik denk het ook jaquote:Op maandag 28 maart 2011 17:11 schreef Nijna het volgende:
Ik heb seroquel erbij gekregen van de psychiater, 25 mg, dus maar hele lage dosering. In de bijsluiter staat geen autorijden, maar op het doosje zit een gele sticker...
Hopelijk lekker slapen vannacht
Dat is mooi. Dat hoor ik inderdaad vaker bij Seroquel, dat je er duffer door wordt enzo. Ik merk dat eigenlijk niet, maar ja dat is per persoon verschillend natuurlijk.quote:
Oké bedankt.quote:Op woensdag 30 maart 2011 18:38 schreef Nijna het volgende:
Ik ben daar de eerste week/anderhalve week naar van geweest, misselijk/trillerig/duizelig en dat was daarna over. Helaas deed het voor mij verder niet zoveel.
Dat alleen in de opbouwperiode (enkele weken) als het goed is... daarna zou je er juist rustiger door moeten worden. Daarom schrijven artsen ook vaak pammetjes voor om die opbouwperiode door te komen.quote:Op donderdag 31 maart 2011 20:31 schreef ScarFace- het volgende:
Ik weet ook niet wat ik nodig heb maar ben uit mezelf ook vrij onrustig dan moet ik toch geen antidepressiva nemen ofwel?
Oh en ik heb al pammetjes nodig zonder AD dus dan moet ik aan een ander middel ben ik bang.quote:Alle groepen antidepressiva zorgen op korte termijn voor een toename van de hoeveelheid neurotransmitters (norepinefrine, serotonine en in geringere mate dopamine) in de synapsspleet
Het is net waar je onrustig door bent. Bij adhd schrijven ze weer een TCA zoals Anafranil voor.quote:Op vrijdag 1 april 2011 09:32 schreef ScarFace- het volgende:
[..]eb
Oh en ik heb al pammetjes nodig zonder AD dus dan moet ik aan een ander middel ben ik bang.
quote:Op donderdag 31 maart 2011 20:33 schreef Nijna het volgende:
Ik weet het niet, maar het lijkt me wel verstandig om dat soort bijwerkingen te melden...
Als je twijfelt zou ik denk ik toch nog eens contact opnemen met degene die het voorgeschreven heeft. Je twijfels en vorige ervaringen uitspreken. Misschien moet je het wel in kleinere stapjes opbouwen... ? Sterkte!
quote:Op zaterdag 2 april 2011 20:18 schreef appelsap het volgende:
Ga je het nog overleggen Scarface? Ik heb last van die bijwerking. Tot nu toe bij vrijwel alle AD gehad. Toen ik dit voor de eerste keer had was het wel een reden om mij goed in de gaten te houden. Zeker toen in andere AD ging gebruiken.
quote:Op zondag 3 april 2011 21:43 schreef Bos81 het volgende:
Van Risperdal komen de meeste aan ja. Ik had dat gelukkig niet, wel ben ik waarschijnlijk van de risperdal depressief geraakt. Ja, ik had veel angsten en spanningen, die heb ik niet meer. Maar ik was liever eerder overgestapt op de Seroquel. Was de laatste jaren enorm lusteloos en dat ligt hoogstwaarschijnlijk aan die risperdal.
Maar goed bij iedereen zal het medicijn anders werken, maar ik heb niet echt een goed woord over risperdal.
Valt mee 2 mg.quote:Op dinsdag 5 april 2011 00:29 schreef ScarFace- het volgende:
Je gebruikte ook wel een hoge dosis risperdal.
Heb je wel een goed woord over voor Seroquel?
[..]
Heeft je psychiater daar geen mening over?quote:Op zaterdag 9 april 2011 18:21 schreef ScarFace- het volgende:
Is Seroxat + Seroquel een goede combinatie of kan ik dan beter aan iets anders bv Remeron beginnen?
Ik slik sinds 2 maand 2 mg Rispedal en voel me echt flink down. Nu is het helaas ondanks mijn Wellbutrin wel normaal dat ik me down voel, maar het is nu gewoon erger. Daarnaast voel ik me ook behoorlijk afgevlakt, en mensen merken dat ook aan mij. Is dat Seroquel op beide fronten beter?quote:Op dinsdag 5 april 2011 09:16 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Valt mee 2 mg.
Een beter woord dan Risperdal iig. Voel me gewoon een stuk vrijer dan voor die tijd.
quote:Op zaterdag 9 april 2011 21:43 schreef DaneV het volgende:
[..]
Heeft je psychiater daar geen mening over?
Weet ik niet, ik gebruik fluoxetine en seroquel (25mg) en dat lijkt wel wat te doen.quote:Op zaterdag 9 april 2011 18:21 schreef ScarFace- het volgende:
Is Seroxat + Seroquel een goede combinatie of kan ik dan beter aan iets anders bv Remeron beginnen?
Moeilijk om te zeggen. Maar sinds ik Seroquel slik ben ik overdag veel actiever voel me ook iets beter en heb minder de neiging om gewoon op bed te gaan liggen. Dat had ik de afgelopen 2 jaar onder de risperdal veel meer.quote:Op zaterdag 9 april 2011 22:32 schreef ToT het volgende:
[..]
Ik slik sinds 2 maand 2 mg Rispedal en voel me echt flink down. Nu is het helaas ondanks mijn Wellbutrin wel normaal dat ik me down voel, maar het is nu gewoon erger. Daarnaast voel ik me ook behoorlijk afgevlakt, en mensen merken dat ook aan mij. Is dat Seroquel op beide fronten beter?
Ja dat het wel erg verleidelijk is om in bed te blijven liggen, herken ik wel erg goed. Minder erg dan toen ik Citalopram (voor andere redenen) slikte, maar toch...quote:Op zondag 10 april 2011 09:54 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Moeilijk om te zeggen. Maar sinds ik Seroquel slik ben ik overdag veel actiever voel me ook iets beter en heb minder de neiging om gewoon op bed te gaan liggen. Dat had ik de afgelopen 2 jaar onder de risperdal veel meer.
Ikzelf ben qua antidepressivum van Citalopram op Wellbutrin overgestapt. Echt een enorme verbetering! Het is wel een vrij mild antidepressivum, maar het heeft echt 0,0 bijwerkingen.quote:Op zondag 10 april 2011 14:49 schreef Re het volgende:
het kan natuurlijk ook zijn dat juist door het gebruik van een antipsychoticum de onderliggende (vooral negatieve) symptomen weer boven komen drijven, in ieder geval altijd met je behandelaar communiceren over wat de medicatie met je doet zodat je eventueel aangepaste dosering of andere soort medicatie kan overwegen mocht het niet het effect hebben waar je naar op zoek bent.
Wat voel je dan als je net een tablet Welbutrin hebt ingenomen? Wat zijn nou die geweldige verbeteringen die je na het overstappen merkte?quote:Op zondag 10 april 2011 14:54 schreef ToT het volgende:
[..]
Ikzelf ben qua antidepressivum van Citalopram op Wellbutrin overgestapt. Echt een enorme verbetering! Het is wel een vrij mild antidepressivum, maar het heeft echt 0,0 bijwerkingen.
Over de Rispedal ben ik minder tevreden. Even kijken of ik er met de psych uit kom of niet.
Nou de verbeteringen t.o.v. Citalopram was gewoon dat ik niet meer knetterstoned was!quote:Op maandag 11 april 2011 19:34 schreef romski het volgende:
[..]
Wat voel je dan als je net een tablet Welbutrin hebt ingenomen? Wat zijn nou die geweldige verbeteringen die je na het overstappen merkte?
Wel vreemd dat je dat zelf voelde. Heb ik nooit gehad alleen dat ik wat begon te gapen. Zoiets wat jij als 'stoned' omschrijft, komt langzamerhand opzetten in enkele weken en alleen anderen merken dit meestal aan je gedrag. Zelf zal je misschien merken dat je je vermoeider en oppervlakkiger voelt.quote:Op maandag 11 april 2011 20:10 schreef ToT het volgende:
[..]
Nou de verbeteringen t.o.v. Citalopram was gewoon dat ik niet meer knetterstoned was!
Ten opzichte van niks slikken merk ik gewoon dat ik minder snel en minder erg down word.
In ieder geval voorlopig niet meer naar de Febo gaan!quote:Op woensdag 13 april 2011 03:03 schreef md89 het volgende:
Ik heb hier nog nooit gepost maar zit met iets waar jullie misschien ervaring mee hebben. Ik heb anderhalf jaar elke dag citalopram geslikt. Hiervan ben ik ruim 20 kg aangekomen. Nu ben ik er sinds 3 weken helemaal van af (
) maar nu zit ik nog met die kilo's. Zouden deze er geleidelijk aan ook weer af gaan? Intensief sporten kan op dit moment helaas nog niet (door verschillende ziektes) dus kan er op dit moment niet heel veel aan doen behalve dan gezond eten natuurlijk. Iemand hier ervaring mee?
Het is niet zo dat ik na het innemen van een tabeletje Wellbutrin ineens iets voel of zo.quote:Op maandag 11 april 2011 20:17 schreef romski het volgende:
[..]
Wel vreemd dat je dat zelf voelde. Heb ik nooit gehad alleen dat ik wat begon te gapen. Zoiets wat jij als 'stoned' omschrijft, komt langzamerhand opzetten in enkele weken en alleen anderen merken dit meestal aan je gedrag. Zelf zal je misschien merken dat je je vermoeider en oppervlakkiger voelt.
Maar wat voel je precies als je een tablet Wellbutrin hebt ingenomen en na hoe lang voel je dat?
Ben ik erg benieuwd naar
Het is dus niet zo dat je het (eventueel) sporadisch kunt slikken zoals bijvoorbeeld Ritalin? Je moet het gewoon iedere dag slikken zoals SSRIs? Merk je het als het is 'uitgewerkt' of zit er altijd genoeg in je systeem als je het iedere dag neemt?quote:Op woensdag 13 april 2011 15:01 schreef ToT het volgende:
[..]
Het is niet zo dat ik na het innemen van een tabeletje Wellbutrin ineens iets voel of zo.Het is gewoon zo dat ik in het algemeen genomen gewoon wat minder down ben. Het is geen pretpilletje waarvan je ineens happy wordt; het vermindert alleen de dieptepunten.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |