[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #16

Even onder een oude kloon (geen zin om echt een nieuwe aan te maken)

Heeft er iemand ervaring met Zyprexa (werkzame stof: olanzapine)? (Ook een atypisch antipsychoticum)
Hier zijn wel mensen die ervaring hebben met Seroquel, en wat ik zo zie, vallen de bijwerkingen dus wel mee, afgezien van de slaperigheid, toch?
Als je dan Seroquel neemt vlak voor het slapen gaan, ben je dan de rest van de dag ook nog duf?
En zijn de bijwerkingen erger naarmate de dosis verhoogd werd? Of trad er ook gewenning op en werden de bijwerkingen mettertijd minder?

_{Als mensen deze kloon herkennen, graag niet mijn originele naam erbij zetten. maar dat was waarschijnlijk wel duidelijk}

Ik heb heel kort seroquel geslikt, maar hele lage dosering, maar ik moest het s morgens innemen. Ik merkte vaak eind van de middag dat ik weer helderder werd... althans minder duf.
Mede door dat duffe ermee gestopt, geen idee of dat minder wordt als je het langer gebruikt...

quote:

Op maandag 31 januari 2011 13:35 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Ik hoop ook dat je wat vindt dat wel werkt

Hier inmiddels al een tijdje op 100 mg Sertraline en merk dat het ook steeds beter gaat, dat ik niet meer zo'n strijd in mn hoofd voer over de dingen die ik nog moet doen, maar dat ik ze weer gewoon begint te doen zonder er veel over na te denken. Slapen gaat ook redelijk (soms zelfs teveel) dus ben blij dat ik er toch zoveel profijt van heb. Achteraf baal ik er van dat ik tijdens eerdere depressies er niet mee begonnen ben. Mijn gedachten over AD zijn dus echt met 180 graden gedraaid.

Fijn he?
Ik ben blij dat het voor jou ook zo goed uitpakt met de medicatie.

@SecretSacky27 met Zyprexa heb ik geen ervaring, wel met Seroquel. Daar werd ik een soort van stoned van en ik kreeg er hallucinaties bij, ik kon er in elk geval niet mee functioneren.

quote:

Op maandag 31 januari 2011 18:11 schreef Burdie het volgende:

[..]

Fijn he?
Ik ben blij dat het voor jou ook zo goed uitpakt met de medicatie.

@SecretSacky27 met Zyprexa heb ik geen ervaring, wel met Seroquel. Daar werd ik een soort van stoned van en ik kreeg er hallucinaties bij, ik kon er in elk geval niet mee functioneren.

Hmmm, dat klinkt niet fijn. Welke dosering had je? (en Nijna?)
Bij mij zouden ze me instellen op de minimale dosering (400mg of zo. Klinkt dat als een goede dosering?)
Wellicht dat dan de bijwerkingen ook meevallen?

Het is nog niet duidelijk of ik aan de anti-psychotica ga, maar ik wil wel een beetje weten waar ik aan begin

quote:

Op maandag 31 januari 2011 19:37 schreef SecretSacky27 het volgende:

[..]

Hmmm, dat klinkt niet fijn. Welke dosering had je? (en Nijna?)
Bij mij zouden ze me instellen op de minimale dosering (400mg of zo. Klinkt dat als een goede dosering?)
Wellicht dat dan de bijwerkingen ook meevallen?

Het is nog niet duidelijk of ik aan de anti-psychotica ga, maar ik wil wel een beetje weten waar ik aan begin

Ik weet niet meer wat mijn dosering was, ik weet sowieso niet zo veel meer van die periode .
Er zijn ook genoeg mensen voor wie antipsychotica wel goed werkt hoor, dus laat je vooral niet al te erg afschrikken door mijn ervaring.

Ik had maar 25 mg volgens mij, dus echt heel weinig. Het was ook met de bedoeling om de gedachtenstroom wat in te dammen. Maar ik weet echt niet meer of het hielp...

quote:

Op maandag 31 januari 2011 18:11 schreef Burdie het volgende:

[..]

Fijn he?
Ik ben blij dat het voor jou ook zo goed uitpakt met de medicatie.

Ja idd erg fijn Zag er van te voren echt wel tegenop, zolang me ertegen verzet en bang dat het niet zou werken, ik van alles moest uitproberen enzo, maar gelukkig werkt deze wel meteen

Ik kreeg begin november 2009 een psychose..

In het begin kreeg ik Zyprexa als medicatie. Hier werd ik moet en duf van. Het hielp wel om de positieve symptomen te laten verdwijnen. Daarna een tijdje Risperdal gehad. Daar werd ik een soort van depressief van. Gelukkig heb ik dit middel niet lang hoeven gebruiken. Na Risperdal heb ik Abilify gebruikt en dat gebruik ik nu nog steeds. Ik ben er in de lente van 2010 ong. een maandje van af geweest. Dit om te zien of de vermoeidheid minder zou worden. De vermoeidheid werd er niet minder van.Ik heb nog steeds last van vermoeidheid. Dit is erg frustrerend en hierdoor is het erg lastig om school te volgen. Werken is helaas ook geen optie dus ik krijg een uitkering. Morgen heb ik een afspraak met een arts van het GGZ. Ik ben van plan te vragen of het mogelijk is om te stoppen met medicatie.

Ik heb de doersingen ff opgezocht.
Zyprexa:

quote:

Manische episode: begindosering 15 mg 1×/dag bij monotherapie of 10 mg per dag in combinatie met lithium of valproïnezuur. Op basis van het klinisch beeld de dosering verder aanpassen: 520 mg per dag, doseringen hoger dan de startdosering mogen alleen worden toegepast na een juiste medische herbeoordeling en met intervallen van > 24 uur.

Seroquel

quote:

Manische episode: Volwassenen: Tablet: dagdosis verdelen over 2 giften; dag 1: 100 mg, dag 2: 200 mg, dag 3: 300 mg, dag 4: 400 mg, eventueel met max. 200 mg/dag verhogen tot 800 mg/dag op dag 6. Hierna op geleide van klinische respons naar onderhoudsdosering van 200-800 mg/dag; gebruikelijk 400-800 mg/dag.

Bron

Dus voor Zyprexa noemde hij als indicatie 2,5-5 mg/dag en voor Seroquel 100-200 mg/dag

Het is nl niet voor een full-blown manische/hypomane episode, maar meer iets van "onderhoud", zeg maar.

Maar als ik jullie zo lees, dan zou het dus wel meevallen met de bijwerkingen in de dosering die ik zou gaan gebruiken.

Hebben jullie ook cognitieve gedragstherapie (of iets anders) erbij gehad, om met een psychologische aanpak de handvaten aan te leren om eea onder controle te houden, zodat de de medicatie afgebouwd kon worden?

EdHardy, waardoor komt die vermoeidheid dan als je geen Zyprexa meer neemt? Of weten ze dat niet? Dat is ook wel naar...

Sylvana, ik vind het erg fijn om te lezen dat de AD zo goed bij je aanslaan, en dat je er nu zo "blij" mee bent.

quote:

Op dinsdag 1 februari 2011 09:48 schreef SecretSacky27 het volgende:

Hebben jullie ook cognitieve gedragstherapie (of iets anders) erbij gehad, om met een psychologische aanpak de handvaten aan te leren om eea onder controle te houden, zodat de de medicatie afgebouwd kon worden?

Sylvana, ik vind het erg fijn om te lezen dat de AD zo goed bij je aanslaan, en dat je er nu zo "blij" mee bent.

Dankjewel en ja ik zit ook in deeltijdtherapie, waarbij ik cognitieve gedragstherapie, activiteitentherapie, interpersoonlijke therapie en conditietraining krijg.

Vandaag bij de psychiater geweest. We gaan stoppen met de risperdal en over op Seroquel (100 mg) Daar start ik zaterdagavond mee.

Ben er op zich wel blij mee. Ik heb het vermoeden dat de lusteloosheid en het geen puf hebben door de risperdal komt, of het echt zo is, weten we dus binnenk kort.

Succes Bos!

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 13:45 schreef Bos81 het volgende:
Vandaag bij de psychiater geweest. We gaan stoppen met de risperdal en over op Seroquel (100 mg) Daar start ik zaterdagavond mee.

Ben er op zich wel blij mee. Ik heb het vermoeden dat de lusteloosheid en het geen puf hebben door de risperdal komt, of het echt zo is, weten we dus binnenk kort.

Ik ben benieuwd

Waarom zaterdagavond beginnen?

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 13:45 schreef Bos81 het volgende:
Vandaag bij de psychiater geweest. We gaan stoppen met de risperdal en over op Seroquel (100 mg) Daar start ik zaterdagavond mee.

Ben er op zich wel blij mee. Ik heb het vermoeden dat de lusteloosheid en het geen puf hebben door de risperdal komt, of het echt zo is, weten we dus binnenk kort.

Dan weet ik wel wie er slaapt als een roosje zaterdag! Heb je de xr of de gewone. De xr blijft de hele dag doorwerken en van de gewone moet je je alleen maar sóchtends uit een diep gat omhoog worstelen

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 15:34 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Ik ben benieuwd

Waarom zaterdagavond beginnen?

OMdat ik eerst de risperdal uit mijn lichaam moet zijn en dat heeft even een paar dagen tijd nodig. toen ik overstapte van de ene Anti-depressiva naar de andere, moest ik ook twee dagen wachten met innemen.

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 15:45 schreef seasushi het volgende:

[..]

Dan weet ik wel wie er slaapt als een roosje zaterdag! Heb je de xr of de gewone. De xr blijft de hele dag doorwerken en van de gewone moet je je alleen maar sóchtends uit een diep gat omhoog worstelen

Geen idee, ik was vandaag wel bij de apotheek, maar ze hadden niet alle meds (moest ik andere hebben) op voorraad, morgen moet ik weer langskomen.

En inderdaad ik schijn er suf van te worden en aangezien ik al slaapmeds heb, zou ik dus helemaal goed moeten slapen (hoop ik)

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 15:04 schreef Nijna het volgende:
Succes Bos!

Dank je

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 18:54 schreef Bos81 het volgende:

[..]

OMdat ik eerst de risperdal uit mijn lichaam moet zijn en dat heeft even een paar dagen tijd nodig. toen ik overstapte van de ene Anti-depressiva naar de andere, moest ik ook twee dagen wachten met innemen.

Ik heb ook wel tegelijkertijd geslikt. Maar goed. Misschien beter zo.

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 19:29 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ik heb ook wel tegelijkertijd geslikt. Maar goed. Misschien beter zo.

Ja kan, had misschien ook wel gekunnen, wellicht maar zo heeft mijn arts besloten. Dus hou ik me daar wel aan.

Medicatie verhoogd. Maand aanzien en dan kijken we verder.

Zo ik meld me ook maar weer eens.

Op mijn 14e is er een paniekstoornis geconstateerd. De eerste jaren weinig aandacht aan besteed en het zelf geprobeerd op te lossen. Dit ging redelijk.

Op mijn 20e een gigantische terugval gehad en een dik half jaar thuis gezeten. Toen heeft de psychiater waar ik onder behandeling was Lexapro voorgeschreven i.c.m. Oxazepam voor als het niet meer te houden was (de paniekaanvallen). Dat ging na een half jaar prima, ik bouwde mijn leven weer op en ging verder zonder medicatie.

Nu ben ik net 26 en heb vlak na Sinterklaas weer een flinke terugval gehad. De oorzaak valt voor mij wel te herleiden, maar het gezeik dat je ermee hebt.
Gelukkig kon ik op 1 dag alle kanalen bereiken die mij hulp konden bieden. Gelijk weer begonnen met Lexapro (ad). Daarnaast kreeg ik weer Oxazepam voor de beginfase. Lexapro kan als bijwerking hebben dat in de eerste paar weken de klachten toenemen.

Nou, dat heb ik geweten. Ik heb het 1 dag aangekeken en ik dacht dat ik gek werd. Zo erg als nu had ik het nog nooit gehad. Was totaal in paniek en toen heeft de arts Lorazepam voorgeschreven. Ik heb twee dagen op dat spul geleefd .. Of liever gezegd, geslapen. Daarna gestopt met Lorazepam omdat ik a) niet afhankelijk wil worden van pammetjes, b) alleen maar sliep en niks van het normale leven mee kreeg.

We zijn nu ruim 2 maanden verder en het gaat prima met me. Ik slik alleen nog dagelijks 20 mg Lexapro en de pammetjes liggen ergens in een laatje. Die wil ik alleen achter de hand hebben als het ECHT nodig is. Gelukkig heb ik het vooral de afgelopen maand prima onder controle gehad.

Nadelen van de Lexapro zijn wel dat ik veel slaap nodig had. In de eerste maand had ik ook geen eetlust meer. Ik was niet van de bank af te branden terwijl ik normaal een bezig bijtje ben. Vooral die laatste twee klachten zijn er nu nauwelijks meer. Het slapen wel ... hopelijk trekt dat nog een beetje weg. Want ik moet er wel rekening mee houden in het dagelijks leven en mijn leven er meer omheen plannen.

Maar verder voel ik me kiplekker en het belangrijkste is natuurlijk dat de paniekaanvallen (zo goed als) weg zijn.

mooizo. blijf je ze een tijd slikken nu of heb je afbouwplannen?

Twinkle, fijn dat het zo goed werkt voor je! Wil je nu op den duur wel weer afbouwen of blijf je het voorlopig toch maar gebruiken?

Ik slik inmiddels een hele tijd parnate (= mao-remmer) en dat gaat prima. Na een aantal soorten medicijnen uitgeprobeerd te hebben met gewichtstoename en weinig resultaat is het relaxt dat ik me eindelijk beter voel en het gewicht stabiel blijft. (er mag wel een hoop af, maar er komt nu iig even niks bij!)

Nu wil mn psych seroquel toevoegen omdat hij het idee heeft dat er wellicht ook sprake is van hypomanie (daar ben ik het niet echt mee eens...) maar ik las dat gewichtstoename daar een hele bekende bijwerking van is.

Volgens mij zijn er hier meer die dit middel kennen, hoe zat dit bij jullie? Want ik ben net eindelijk weer begonnen met sporten (nog geen merkbaar effect) maar gewichtstoename is echt een no-no voor mij op dit moment. (heb dit ook aangegeven bij de psych)

dus de seroquel is nu even nog niet in de planning, maar mocht het uiteindelijk toch 'nodig' zijn wil ik graag wel weten waar ik aan toe ben... dus info met name over gewichtstoename is welkom

Ik heb last van paniekaanvallen. In allerlei situaties.
Eerst een jaar paroxetine gebruikt. Ik werd daar wel duf van, geen seksleven, en ik werd dikker. Maar geen paniekaanvallen gelukkig. Via mijn huisarts kreeg ik toen ook meteen een doorverwijzing naar psycholoog. Ben ik een jaar geweest.
Ik heb eigenlijk nooit het gevoel gehad dat ik iets moest verwerken ofzo. Meer alsof er stoffen in mijn hoofd niet goed zaten. Alsof er verkeerde connecties gemaakt werden. En dat kon overal gebeuren...zonder aanleiding.

Na een jaar langzaam gestopt met de paroxetine. Na een driekwart jaar zonder antidepressiva kwamen de angsten gewoon weer terug..kut! Ondanks therapie etc.
Nu zit ik al weer meer dan een jaar aan de clomipramine. Het gaat goed. Voel me normaal, en zonder die paniekaanvallen.
En gelukkig voor mij: clomipramine geeft mij veel minder bijverschijnselen dan paroxetine. Ben niet moe, heb zin in seks, zin in werk en zin in sport.

Ik heb alles proberen te verwerken wat er te verwerken was bij de psych. Tot aan een verdwene teddybeer aan toe. En toch kwam de paniek onverwachts weer terug. Ik ga er vanuit de komende jaren wel dit middel te gebruiken. Geen probleem, zolang ik me normaal voel.
Zou het kunnen dat het iets 'fysieks' is? Dat er niet zozeer iets psychisch mankeert, maar meer iets in de aanmaak van bepaalde stoffen?

Ladyxima, ik heb seroquel geslikt en ben er veel van aangekomen. Ik slikte 700 mg per dag en in combinatie met andere medicatie waar je dus ook veel honger van kreeg.
Volgens de psychiaters die ik gehad heb, was het aankomen vooral een bekende bijwerking onder jong volwassenen en als ik het me goed herinner ben jij nog vrij jong toch?
Verder ken ik nog wat mensen die ook seroquel slikken en ook zij zijn er vrijwel allemaal wat van aangekomen.

Seroquel = honger!

Wordt de bijwerking (honger) van de Seroquel sterker naarmate de dosering verder wordt verhoogd?

ladyxima, mijn psychiater gaf oom zyprexa als alternatief, maar daarvan is de lijst vijwerkingen ongeveer even lang

quote:

Op maandag 7 februari 2011 23:31 schreef capricia het volgende:
Ik heb last van paniekaanvallen. In allerlei situaties.
Eerst een jaar paroxetine gebruikt. Ik werd daar wel duf van, geen seksleven, en ik werd dikker. Maar geen paniekaanvallen gelukkig. Via mijn huisarts kreeg ik toen ook meteen een doorverwijzing naar psycholoog. Ben ik een jaar geweest.
Ik heb eigenlijk nooit het gevoel gehad dat ik iets moest verwerken ofzo. Meer alsof er stoffen in mijn hoofd niet goed zaten. Alsof er verkeerde connecties gemaakt werden. En dat kon overal gebeuren...zonder aanleiding.

Na een jaar langzaam gestopt met de paroxetine. Na een driekwart jaar zonder antidepressiva kwamen de angsten gewoon weer terug..kut! Ondanks therapie etc.
Nu zit ik al weer meer dan een jaar aan de clomipramine. Het gaat goed. Voel me normaal, en zonder die paniekaanvallen.
En gelukkig voor mij: clomipramine geeft mij veel minder bijverschijnselen dan paroxetine. Ben niet moe, heb zin in seks, zin in werk en zin in sport.

Ik heb alles proberen te verwerken wat er te verwerken was bij de psych. Tot aan een verdwene teddybeer aan toe. En toch kwam de paniek onverwachts weer terug. Ik ga er vanuit de komende jaren wel dit middel te gebruiken. Geen probleem, zolang ik me normaal voel.
Zou het kunnen dat het iets 'fysieks' is? Dat er niet zozeer iets psychisch mankeert, maar meer iets in de aanmaak van bepaalde stoffen?

Sommige stoornissen zijn vrijwel altijd een biologisch probleem. iig van een bipolaire stoornis is bekend dat het een biologisch probleem is. Van andere stoornissen weet ik het niet zeker, ben alleen ervaren in de stemmingsstoornissen

Maar het klinkt niet onwaarschijnlijk. En zou ook wel rust geven, toch? Iets biologisch kan je echt niets aan doen, net als diabetes (de genetische variant, niet die door overgewicht).

Ik moest wel ff gniffelen om je verdwenen teddybeer

quote:

Op maandag 7 februari 2011 23:31 schreef capricia het volgende:

Ik heb alles proberen te verwerken wat er te verwerken was bij de psych. Tot aan een verdwene teddybeer aan toe. En toch kwam de paniek onverwachts weer terug. Ik ga er vanuit de komende jaren wel dit middel te gebruiken. Geen probleem, zolang ik me normaal voel.
Zou het kunnen dat het iets 'fysieks' is? Dat er niet zozeer iets psychisch mankeert, maar meer iets in de aanmaak van bepaalde stoffen?

Het kan natuurlijk altijd iets "fysieks" zijn, maar met zoiets complex als hersenen zul je het nooit helemaal zeker weten!

Afgelopen weekend nog een interview gelezen over iemand die ook "zomaar" last van angstaanvallen kreeg. Deze persoon kwam er echter overheen door bepaalde gedachtes ter sprake te stellen voordat ze als katalysator gingen dienen om totaal in paniek te raken. Soort van dresseren van angstgedachtes die je dan voorheen over het randje zouden brengen.

Bottom line: ondanks dat die angstgedachten vaak een fysieke oorzaak hebben en zodoende ook met medicatie getemperd kunnen worden, hoeft dat niet te betekenen dat dat ook daadwerkelijk zo hoeft te zijn.

quote:

Op maandag 7 februari 2011 23:55 schreef appelsap het volgende:
Ladyxima, ik heb seroquel geslikt en ben er veel van aangekomen. Ik slikte 700 mg per dag en in combinatie met andere medicatie waar je dus ook veel honger van kreeg.
Volgens de psychiaters die ik gehad heb, was het aankomen vooral een bekende bijwerking onder jong volwassenen en als ik het me goed herinner ben jij nog vrij jong toch?
Verder ken ik nog wat mensen die ook seroquel slikken en ook zij zijn er vrijwel allemaal wat van aangekomen.

Yes, jongvolwassene.... dat is zwaar minder (meer ) dus, daar ben ik echt niet aan toe.
Gelukkig zitten we nog in de overleg fase en is het niet dringend ofzo...

quote:

Op dinsdag 8 februari 2011 08:02 schreef seasushi het volgende:
Seroquel = honger!

Ik eet nu al genoeg, nog meer eten zou een ramp zijn

quote:

Op dinsdag 8 februari 2011 10:05 schreef SecretSacky27 het volgende:
ladyxima, mijn psychiater gaf oom zyprexa als alternatief, maar daarvan is de lijst vijwerkingen ongeveer even lang

hij had 2 alternatieven opgeschreven, seroquel was 'keus #1' daarna stond er lithium (wtf? was echt mijn eerste reactie... ik ken iemand die is manisch depressief en die gebruikt dat, en dat is echt geen kinderspul *ril*) en nog iets, weet even niet meer wat... zou zyprexa kunnen zijn, maar dat was 'de laatste keus'.

Ik ben er gewoon echt niet aan toe om iets nieuws te proberen, ik heb net eindelijk het idee dat het was beter gaat... en omdat ik een paar héle goede dagen gehad heb (heerlijk juist) dacht hij meteen aan hypomanie... we houden het nu in de gaten met een schema waarin ik mn stemming noteer, maar ik denk dat het een beetje een voorbarige conclusie is...

want die goede dagen waren toevallig net dagen waarop ik een nieuwe pop kreeg en daar wordt ik toevallig erg blij van .

quote:

Op zondag 6 februari 2011 20:15 schreef knuppelhout het volgende:
mooizo. blijf je ze een tijd slikken nu of heb je afbouwplannen?

Ik heb eigenlijk voorlopig nog geen afbouwplannen. Vind het wel goed zo op het moment. Rust aan mijn kop.

Al moet ik zeggen dat ik vorige week voor mijn werk door de Westerscheldetunnel moest. Zodra ik betaald had en de slagboom achter je dicht gaat, kun je dus geen kant meer op. Je moet en zal door die tunnel gaan. Dus in eerste instantie schoot de paniek te binnen, maar dat duurde maar heeeeel kort. Ik denk dat ik zonder medicatie compleet geflipt zou zijn.

Dus ja, als het aan mij ligt blijf ik het voorlopig nog slikken. Hoop dat mijn behandelend arts daar ook zo over denkt.

Want is het echt zo schadelijk voor je lichaam als je zoiets voor de rest van je leven blijft slikken? Wie weet daar meer over?

Ben gisteravond begonnen aan Zyprexa 2,5mg. Ik hoop dat het wat gaat doen.
We hebben gekozen voor Zyprexa ipv Seroquel, omdat Zyprexa makkelijker in te stellen is. Je hebt eigenlijk maar 2 doseringen, voor mijn geval, terwijl bij Seroquel de range veel groter is.

We gaan het zien!

Twinkle20, wellicht kan je vragen aan je behandelaar of lange termijn gebruik schadelijk is.
Ik kan me best voorstellen dat de stress die je krijgt zonder de medicatie ook niet goed is, namelijk.
Kiezen tussen twee kwaden en zo...

quote:

Op zaterdag 12 februari 2011 10:21 schreef Twinkle20 het volgende:

[..]

Ik heb eigenlijk voorlopig nog geen afbouwplannen. Vind het wel goed zo op het moment. Rust aan mijn kop.

Al moet ik zeggen dat ik vorige week voor mijn werk door de Westerscheldetunnel moest. Zodra ik betaald had en de slagboom achter je dicht gaat, kun je dus geen kant meer op. Je moet en zal door die tunnel gaan. Dus in eerste instantie schoot de paniek te binnen, maar dat duurde maar heeeeel kort. Ik denk dat ik zonder medicatie compleet geflipt zou zijn.

Dus ja, als het aan mij ligt blijf ik het voorlopig nog slikken. Hoop dat mijn behandelend arts daar ook zo over denkt.

Want is het echt zo schadelijk voor je lichaam als je zoiets voor de rest van je leven blijft slikken? Wie weet daar meer over?

ik weet daar meer over: niet alles over bekend maar geen enkele waanwijzing dat je nieren of lever er op termijn onder lijden. lexapro is natuurlijk relatief nieuw, maar bijv prozac of citalopram (tweelingzusje van escitalopram) hebben dat wel aangetoond.
een flinke terugval is veel schadelijker denk ik.
wat niet betekent dat je per se levenslang moet blijven slikken, maar een of meerdere jaren is misschien niet zo onverstandig.

quote:

Op dinsdag 22 februari 2011 13:28 schreef SecretSacky27 het volgende:
Ben gisteravond begonnen aan Zyprexa 2,5mg. Ik hoop dat het wat gaat doen.
We hebben gekozen voor Zyprexa ipv Seroquel, omdat Zyprexa makkelijker in te stellen is. Je hebt eigenlijk maar 2 doseringen, voor mijn geval, terwijl bij Seroquel de range veel groter is.

We gaan het zien!

Twinkle20, wellicht kan je vragen aan je behandelaar of lange termijn gebruik schadelijk is.
Ik kan me best voorstellen dat de stress die je krijgt zonder de medicatie ook niet goed is, namelijk.
Kiezen tussen twee kwaden en zo...

Interessant!
Ik hoop dat het werkt voor je !
Slik je ook nog anti depressiva ernaast?

quote:

Op dinsdag 22 februari 2011 13:28 schreef SecretSacky27 het volgende:
Ben gisteravond begonnen aan Zyprexa 2,5mg. Ik hoop dat het wat gaat doen.
We hebben gekozen voor Zyprexa ipv Seroquel, omdat Zyprexa makkelijker in te stellen is. Je hebt eigenlijk maar 2 doseringen, voor mijn geval, terwijl bij Seroquel de range veel groter is.

We gaan het zien!

Ik ben benieuwd of het werkt, succes ermee!

Hier inmiddels helemaal gewend aan de AD en merk ook echt dat het effect heeft. Wat de toevoeging van zo'n klein stofje met een mens kan doen zeg

Wat super Sylvana!

Hier sinds 3 wkn opgehoogd, maar ik merk er weinig van, volgende week afspraak om te kijken hoe het nu is.

Nijna hoe is het nu met je? Inmiddels bijna 4 weken opgehoogd, voel je er iets van?

Ik ben inmiddels een maand medicatievrij. Ik voel me beter (niet zo somber en pessimistisch, niet zo moe en trillerig) en kan ook eindelijk weer wat afvallen en dat is fijn. Ik merk alleen wel dat de medicatie ervoor zorgde dat ik minder impulsief was. Dat gedeelte is nu dus weer volledig terug en naast moeilijk voor mezelf vooral ook moeilijk voor mijn omgeving. Uitbarstingen, gedragingen..
Dus ik twijfel wel een beetje hoe ik nu verder moet.

Appel, ik durf het niet zo goed te zeggen. Ik voel me wat rustiger, maar is dat medicatie of is dat het feit dat het op het moment redelijk rustig is qua dingen waar ik me beroerd van ga voelen. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik zomaar weer om kan vallen zeg maar.
Ik kan nog steeds erg weinig hebben, mopperig en moe.
Heb jij nog overleg over hoe nu verder?

quote:

Op maandag 28 februari 2011 16:10 schreef appelsap het volgende:
Nijna hoe is het nu met je? Inmiddels bijna 4 weken opgehoogd, voel je er iets van?

Ik ben inmiddels een maand medicatievrij. Ik voel me beter (niet zo somber en pessimistisch, niet zo moe en trillerig) en kan ook eindelijk weer wat afvallen en dat is fijn. Ik merk alleen wel dat de medicatie ervoor zorgde dat ik minder impulsief was. Dat gedeelte is nu dus weer volledig terug en naast moeilijk voor mezelf vooral ook moeilijk voor mijn omgeving. Uitbarstingen, gedragingen..
Dus ik twijfel wel een beetje hoe ik nu verder moet.

Dat klinkt goed hoor, voor een maandje medicijnvrij. Ik heb zelf zeker een half jaar nodig gehad om de medicijnen te 'ontwennen' (dat was na het afbouwen).

Die uitbarstingen, dat is iets waar je nu aan zult moeten werken. Je voelt je beter, energieker, dus als het goed is, kan je nu daar je tijd en energie in steken. De medicijnen hebben je een steuntje in de rug gegeven, de permanente oplossing zal je zelf moeten vinden .

Ben je trouwens veel aangekomen?

Je hebt gelijk hoor Burdie. Ik ga over een tijd ook in dagbehandeling als alles volgens plan verloopt.
Ik ben veel aangekomen ja, 15 a 20 kg in een half jaar tijd.(ook wel deels te wijten aan eetproblematiek)

Moeilijk Nijna, jammer dat het niet echt stabieler voelt. Ik hoop toch dat de rust die je voelt niet alleen maar is door een rustige periode.

quote:

Op dinsdag 22 februari 2011 13:48 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

Interessant!
Ik hoop dat het werkt voor je !
Slik je ook nog anti depressiva ernaast?

Ik heb nog andere medicatie ernaast. Geen antidepressiva, wegens het biploaire aspect van mijn "problematiek".
Het is een ander soort medicijn, met de indicatie dat het ook werkt bij depressieve klachten van een bipolaire stoornis.

appelsap, klinkt fijn dat het nu relatief goed gaat zonder medicatie! Hopelijk geeft enkel dagbehandeling genoeg steun voor je, dat medicatie niet echt meer nodig zal zijn. (een mens kan hopen )

nijna, wat zijn nu voor jou de vervolgstappen?

De zyprexa werkt als een tierelier! Dat 2,5mg zo'n effect heeft! Bizar eigenlijk.
Ik heb wel last van bijwerkingen
• Meer honger gevoel.
• Duizeligheid.
• Beven.
• Spierstijfheid of spasmen (met inbegrip van oogbewegingen). (mijn bovenarm gaat vastzitten, waardoor ik mijn elleboog niet goed kan doorstrekken. Doet verrekt zeer, en moet er erg alert op zijn, maar anders heb ik supersterke tijgerbalsem. Werkt ook.
• In de vroege stadia van de behandeling kunnen sommige mensen zich duizelig voelen offlauwvallen (met een trage hartslag), vooral wanneer men overeind komt vanuit een liggende of
zittende positie.

Vooral dat (bijna) flauwvallen is erg naar. Zeker met de kinderen erbij. Het lijkt me erg angstig om je moeder, letterlijk, te zien omvallen.
Gelukkig ben ik vooralsnog niet echt omgevallen, maar het kwam een paar keer akelig dichtbij. Als er niet een kastje in de buurt was geweest om me aan vast te klampen, was ik echt omgevallen.

Dat lijkt me echt naar SecretSacky. En ook best gevaarlijk met kinderen erbij.
Hopelijk verdwijnen die bijwerkingen nog. Al is het maar voor een deel.
Wel ontzettend fijn dat het zo goed werkt!

SecretSacky, wat super dat de zyprexa zn werk doet!!! Wel heel vervelend die bijwerkingen, kan dat ook nog minder worden?
Dat flauwvallen lijkt me wel vervelend, zeker als de kinderen erbij zijn.
Heel rustig aan opstaan dus...

Vervolgstappen hier... ik heb van de week een afspraak met de psychiater mbt de medicatie. Vorige keer had hij het over òf nog even aankijken òf een andere AD erbij of seroquel in een lage dosering.
En verder heb ik dus gesprekken, waar ik ook nog niet zo enthousiast over ben. Ik snap waarom deze weg is ingeslagen, maar ik had ook bij de intake al aangegeven dat ik eerder ook al cognitieve therapie had gehad en het nog altijd niet het gewenste effect heeft gehad. En dat ik er eigenlijk een beetje klaar mee ben inmiddels. En dan ga je weer naar huis met de opdracht om dingen uit te gaan schrijven in van die mooie schemaatjes... .
De psycholoog heb ik volgens mij ook niet echt een klik mee, dus komend gesprek kunnen we vullen met zwammen over wat dan wel ofzo...
De moed zakt me aardig in mn schoenen, ik heb er niet zoveel vertrouwen meer in.

Nijn, als dit niet de weg voor jou is moet je dit echt heel duidelijk aangeven en eisen dat er naar wat anders gezocht wordt. Heb jij eigenlijk wel een duidelijk behandelplan?
Succes komende week!

Nee geen duidelijk behandelplan ook, althans... ik weet van niks.
Dank je.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 11:45 schreef SecretSacky27 het volgende:

[..]

Ik heb nog andere medicatie ernaast. Geen antidepressiva, wegens het biploaire aspect van mijn "problematiek".
Het is een ander soort medicijn, met de indicatie dat het ook werkt bij depressieve klachten van een bipolaire stoornis.

Oke, fijn dat het werkt voor je en op een dag zul je misschien zonder kunnen de bijwerkingen klinken niet heel leuk maar je hebt gelijk dat antidepressiva niet altijd zo'n goed idee is.

Medicatie blijft nog paar weken hetzelfde, even afwachten of het wat doet... want ik lijk me wat rustiger te voelen, maar ik durf niet te zeggen waar het van is....

Ik zit te twijfelen of ik me weer ga laten behandelen voor angst (met name hypochondrie) en depressie... het betekent dat ik dan aan de seroquel + paroxetine moet. Eigenlijk wil ik niet weer medicijnen slikken, maar de andere kant kan ik het zo ook niet meer volhouden. Ik ben echt volledig uitgeput door de angst. Dan is die ene moedervlek zogenaamd weer een melanoom. Een week later "heb" ik prostaatkanker of misschien blaaskanker. Een maand later "heb" ik eerst acute blindedarmontsteking, dat een dag later darmkanker bleek te "zijn". Vandaag "heb" ik de ziekte van Hodgkin, maar volgende week is het misschien leukemie. Vroeger zat er een aantal jaar tussen de momenten dat ik dacht iets te hebben, en kon ik de angst veel beter op de achtergrond zetten. Tegenwoordig heb ik geluk als ik een hele dag lang geloof dat ik redelijk gezond heb. En ondertussen heel compulsief alle vlekjes, lymfeklieren en stoelgang blijven controleren. Op deze manier heb ik echt geen leven meer.

In het verleden heb ik al eens zyprexa + citalopram gehad, en nog eerder heb ik wel eens efexor gehad. Van de SSRI's heb ik eigenlijk nooit enig positief effect gemerkt. Ontwenning was wel zwaar, met name bij de efexor. De zyprexa hielp eigenlijk best goed. Eindelijk eens ervaren hoe het is om te leven zonder dat je lichaam continu vergiftigd wordt door de adrenaline. Toen ik met de zyprexa stopte merkte ik meteen dat ik weer dat ik de hele dag zenuwachtig ben. Toch was ik destijds vastbesloten om nooit meer AD en AP te slikken. Het komt natuurlijk ook door mijn hypochondrie, maar ik ben met die antipsychotica nogal bang voor http://en.wikipedia.org/wiki/Tardive_dyskinesia.

Zijn zyprexa en seroquel vergelijkbaar qua effect? En zou het wel zinvol zijn om een derde SSRI te proberen als twee andere SSRI's helemaal geen effect hebben gehad?

Ik kan maar niet tot een beslissing komen, hoewel niets doen sowieso geen optie meer is.

TD komt inderdaad voor bij het gebruik van antipsychotica maar is redelijk laag (2-3%) in jong volwassenen. De meeste huisartsen/specialisten zouden hier van op de hoogte moeten zijn dus als het zich zou ontwikkelen dan kan daar makkelijk rekening mee gehouden worden.

ADs en APs werken natuurlijk verschillend, de APs kunnen worden gebruikt om het effect van ADs te versterken. of een derde AD nut heeft is natuurlijk iets om met je behandelaar te bespreken

Wow, ik vind 2-3% eerlijk gezegd behoorlijk veel, maar ik heb al vaker gemerkt dat mijn interpretatie van probabiliteit nogal afwijkend is. Zo kan ik bijvoorbeeld onmogelijk begrijpen dat men ziektes met een prevalentie van 1 op 1000 zeldzaam noemt. Tja, als ik het eenmaal neem maak ik me er vanwege de werking van het medicijn toch niet echt druk meer om.