Ja, helemaal mee eens.quote:Op woensdag 9 maart 2011 10:10 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
Omdat (en ik denk nu even heel idealistisch ) afwijkingen gezien worden als iets waar de 'patient' aan moet werken. Het bedrijfsleven hoeft zich daaraan niet aan te passen.
Geldt je anderszijn niet als 'ziekte' is, dan het een heel ander verhaal. Dan valt het onder de noemer 'diversiteit'. Bij diversiteit wordt er meer gekeken naar hoe de organisatie zich kan aanpassen. Er wordt vanalles gedaan om het bedrijfsleven diverser te maken. Van een bastion van blanke mannen naar een plek waar iedereen zich op zijn plek voelt.
Ik denk dat de 'problemen' die bij autisme horen helemaal niet zo overkomelijk zijn. Als er nou ook eens nagedacht wordt over het autist-vriendelijker maken van het bedrijfsleven? Onder een beetje overleg komt niemand uit. Maar het zou al heel wat schelen als we technische mensen gewoon weer lieten doen waar ze goed in zijn, en al die softe skills niet langer tot hoofdmoot van een carrière bombardeerden.
Zo'n beetje half silicon valley schijnt autistisch te zijn, en ook op mijn uni lopen allerlei verwaaide kamergeleerden rond. Als het daar toch goed gaat, kan het in het bedrijfsleven hier toch ook?
Waar haal je al die wijsheden vandaan eigenlijk? Je lult alsof je zelf de moffen door de straat hebt zien rennen in 1940, maar ik betwijfelf of je echt zo oud bentquote:Op woensdag 9 maart 2011 11:21 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Ik denk niet dat de eisen steeds hoger liggen maar dat eerder de wil van mesnen om eraan te voldoen steeds minder wordt. Vroeger eiste men dat als je kinderen had dat je die dan goed verzorgde, en als je oudere broer was dat je dan je jongere broertje mee hielp met dingen, en als je een heel groot gzin had dat je dan meehielp in de huishouding, en dat als je ouders het niet meer trekken dat je dan bij hun in de huishouding meehelpt. Tegenwoordig worden veel kinderen verwaarloosd en stoppen we ouderen in een bejaardentehuis.
Mensen lopen steeds meer weg voor hun maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Dat doet 'ie hierom:quote:Op woensdag 9 maart 2011 11:26 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Waar haal je al die wijsheden vandaan eigenlijk? Je lult alsof je zelf de moffen door de straat hebt zien rennen in 1940, maar ik betwijfelf of je echt zo oud bent
Hij zit dus dom te doen omdat hij zoveel mogelijk wilt leren.quote:Op woensdag 9 maart 2011 01:12 schreef Maanvis het volgende:Ik zeg altijd, door je dom voor te doen leer je zoveel meer. Want dan krijg je dus ook álle info en álle zienswijzes.
Ik ben 29 maar heb ouders die nog wel deze traditionele vanzelfsprekende waarden hebben.quote:Op woensdag 9 maart 2011 11:26 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Waar haal je al die wijsheden vandaan eigenlijk? Je lult alsof je zelf de moffen door de straat hebt zien rennen in 1940, maar ik betwijfelf of je echt zo oud bent
Misschien zijn je ouders gewoon wat vol van zichzelf. Kan ook.quote:Op woensdag 9 maart 2011 11:41 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Ik ben 29 maar heb ouders die nog wel deze traditionele vanzelfsprekende waarden hebben.
Nee hoor, zij doen er zelf heel gewoontjes over. Ik ben het die ze de hemel inprijst vanwege de verantwoordelijkheid die ze nemenquote:Op woensdag 9 maart 2011 11:45 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Misschien zijn je ouders gewoon wat vol van zichzelf. Kan ook.
Tsjah.quote:Op woensdag 9 maart 2011 11:52 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Nee hoor, zij doen er zelf heel gewoontjes over. Ik ben het die ze de hemel inprijst vanwege de verantwoordelijkheid die ze nemen. Als ik ze er over aanspreek zeggen ze "Ja, da's toch heul normaal"
Het is een praktijkvoorbeeld, en het ontkracht iig de stelling in de OP, en tot dusver heb ik nog geen praktijkvoorbeelden gezien die de stelling bekrachtigen. "De maatschappij die de lat te hoog legt" lijkt vooralsnog een verzonnen spook te zijn.quote:Op woensdag 9 maart 2011 11:54 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Tsjah.
Maar ik denk dat jouw ouders en hun zorg voor jou en je 40 roversbroertjes een stuk minder relevant is voor dit topic dan jij denkt
Ik snap nog steeds niet goed hoe jij de gelukslat en de maatschappelijke verantwoordelijkheid aan elkaar koppelt.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:00 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Het is een praktijkvoorbeeld, en het ontkracht iig de stelling in de OP, en tot dusver heb ik nog geen praktijkvoorbeelden gezien die de stelling bekrachtigen. "De maatschappij die de lat te hoog legt" lijkt vooralsnog een verzonnen spook te zijn.
Mijn opa rookte al vanaf z'n 5e 3 pakjes shag per dag en is toch 95 geworden!!!quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:00 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Het is een praktijkvoorbeeld, en het ontkracht iig de stelling in de OP, en tot dusver heb ik nog geen praktijkvoorbeelden gezien die de stelling bekrachtigen. "De maatschappij die de lat te hoog legt" lijkt vooralsnog een verzonnen spook te zijn.
Als ik dat nou eens wist... Waarom willen we dit in vredesnaam???quote:Op woensdag 9 maart 2011 11:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Klopt. Wat ik me dus afvraag is, is dit nou wat we met z'n allen willen?
Een maatschappij creëren waarin een steeds groter wordende groep mensen simpelweg buiten de boot gaan vallen?
Dat kunnen ze niet , want iedereen zit in die tredmolen. Ontsnappen is haast onmogelijk. Anders uitsluiting.quote:Op woensdag 9 maart 2011 11:21 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Ik denk niet dat de eisen steeds hoger liggen maar dat eerder de wil van mesnen om eraan te voldoen steeds minder wordt. Vroeger eiste men dat als je kinderen had dat je die dan goed verzorgde, en als je oudere broer was dat je dan je jongere broertje mee hielp met dingen, en als je een heel groot gzin had dat je dan meehielp in de huishouding, en dat als je ouders het niet meer trekken dat je dan bij hun in de huishouding meehelpt. Tegenwoordig worden veel kinderen verwaarloosd en stoppen we ouderen in een bejaardentehuis.
Mensen lopen steeds meer weg voor hun maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Het is een niet terzake doend lulkoekvoorbeeld dat werkelijk niets van doen heeft met de geestelijke problemen waar mensen tegenaan kunnen lopen.quote:
Nou nee... Dat jouw ouders hard werkten en het allemaal bolwerkten ontkracht op geen enkele wijze de stelling in de OP. Niet alleen was dat een andere tijd (Nederland was in de jaren 80 op economisch en maatschappelijk vlak een totaal ander land!), maar nergens in de OP wordt gesteld dat dit onmogelijk is.quote:en het ontkracht iig de stelling in de OP
Er is ook geen stelling geweest die de stelling ontkracht. Het is je gebrekkige gevoel voor logica die je dat idee geeft.quote:en tot dusver heb ik nog geen praktijkvoorbeelden gezien die de stelling bekrachtigen. "De maatschappij die de lat te hoog legt" lijkt vooralsnog een verzonnen spook te zijn.
Mijn ouders zijn gelukkig doordat ze de lat qua maatschappelijke verantwoordelijkheid hoog hebben gelegd, en tevreden zijn met kleine dingen ipv met dure auto's, geweldige banen etc.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:10 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik snap nog steeds niet goed hoe jij de gelukslat en de maatschappelijke verantwoordelijkheid aan elkaar koppelt.
Als je je kinderen een gelukkig leven meegeeft doordat je er altijd voor ze bent en niet denkt dat je 3 baantjes er naast moet hebben om die nieuwe plasma TV te kopen om mee te tellenquote:Word je niet zo gauw depressief als je thuis de afwas doet en buiten de blaadjes aanveegt?
Meer meer meer maakt het allemaal ook een stuk complexer. Door de keuzevrijheid zijn mensen bang om een verkeerde keus te maken. Kijk ik naar mijn eigen ervaring, dan heb ik nu meer verantwoordelijkheid, omdat ik uit meer mogelijkheden kan kiezen. Ik maak er geen geheim van dat ik me in een werksituatie prettiger voel dan tijdens een (sociaal) intensieve vakantie. Maar dat is niet hip hequote:Op woensdag 9 maart 2011 12:15 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Dat kunnen ze niet , want iedereen zit in die tredmolen. Ontsnappen is haast onmogelijk. Anders uitsluiting.
Griezelmaatschappij. Mijn tijd allang voorbij.
Leuk. Maar je grote denkfout is dus te denken dat mensen depri zijn of andere stoornissen hebben omdat ze per se grote auto's en geweldige banen willen.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:43 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Mijn ouders zijn gelukkig doordat ze de lat qua maatschappelijke verantwoordelijkheid hoog hebben gelegd, en tevreden zijn met kleine dingen ipv met dure auto's, geweldige banen etc.
Nou lijkt het alsof je suggereert dat mensen depressief worden als ze niet genoeg verdienen om een dure plasmatv (of iets anders materieels) aan te schaffen.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:43 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Mijn ouders zijn gelukkig doordat ze de lat qua maatschappelijke verantwoordelijkheid hoog hebben gelegd, en tevreden zijn met kleine dingen ipv met dure auto's, geweldige banen etc.
[..]
Als je je kinderen een gelukkig leven meegeeft doordat je er altijd voor ze bent en niet denkt dat je 3 baantjes er naast moet hebben om die nieuwe plasma TV te kopen om mee te tellen.
Ik verwacht dat er nu een uitleg komt waarom mensen nu meer depri zijn, en die denigrerende opmerking die je maakte vergeet ik maarquote:Op woensdag 9 maart 2011 12:45 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Leuk. Maar je grote denkfout is dus te denken dat mensen depri zijn of andere stoornissen hebben omdat ze per se grote auto's en geweldige banen willen.
Dit topique gaat over de gelukslat, waar komt die vandaan. Er zijn mensen tevreden met kleine dingen, en er zijn mensen voor wie zelfs het beste niet genoeg is om zich gelukkig te voen.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:46 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Nou lijkt het alsof je suggereert dat mensen depressief worden als ze niet genoeg verdienen om een dure plasmatv (of iets anders materieels) aan te schaffen.
Dat vind ik wel een heel simpele voorstelling van zaken. Alsof de materiële druk de belangrijkste maatschappelijke druk is die tot meer depressie zou lijden.
Om tal van redenenquote:Op woensdag 9 maart 2011 12:47 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Ik verwacht dat er nu een uitleg komt waarom mensen nu meer depri zijn
Niet denigrerend. Jouw verhaal is simpelweg niet zo heel relevant. Je kunt ze er dus gerust buiten houdenquote:en die denigrerende opmerking die je maakte vergeet ik maar.
goeie. Keuze-stress. Reken maar dat dit bij depressies ook een rol speelt.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:43 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Meer meer meer maakt het allemaal ook een stuk complexer. Door de keuzevrijheid zijn mensen bang om een verkeerde keus te maken. Kijk ik naar mijn eigen ervaring, dan heb ik nu meer verantwoordelijkheid, omdat ik uit meer mogelijkheden kan kiezen. Ik maak er geen geheim van dat ik me in een werksituatie prettiger voel dan tijdens een (sociaal) intensieve vakantie. Maar dat is niet hip he
Toch ben ik er uiteindelijk zelf voor verantwoordelijk uitkiest hoe hoog ik de lat leg
Ik weet dat als ik de lat ga verlagen, dat ik herkenning zal vinden bij andere mensen met Asperger. Als ik de lat geleidelijk iets hoger leg, vind ik weer meer aansluiting bij de gemiddelde mens. En dan kies ik toch liever voor dat laatste. Ik geloof niet in evolutie, maar is zoiets niet evolutionair bepaald?
Omdat geld moet rollen, en 't liefst zo veel mogelijk heen en weer?quote:
Ik zie jou die lat alleen maar invullen met materiële zaken versus maatschappelijke verantwoordelijkheid. En suggereren dat maatschappelijke verantwoordelijkheid een soort garantie voor geluk is.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:49 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Dit topique gaat over de gelukslat, waar komt die vandaan. Er zijn mensen tevreden met kleine dingen, en er zijn mensen voor wie zelfs het beste niet genoeg is om zich gelukkig te voen.
En is dat dan een lat die de maatschappij oplegt of een lat die mensen zichzelf opleggen omdat ze denken dat de maatschappij dat verwacht?
Klopt. Het is ene grote mammon verering. Ziekelijk gewoon.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Omdat geld moet rollen, en 't liefst zo veel mogelijk heen en weer?
Hoe meer geld er rondrolt, hoe beter het is voor Nederland, toch???
Het is een manier om gelukkig te zijn/worden.quote:Op woensdag 9 maart 2011 12:54 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik zie jou die lat alleen maar invullen met materiële zaken versus maatschappelijke verantwoordelijkheid. En suggereren dat maatschappelijke verantwoordelijkheid een soort garantie voor geluk is.
Klopt, maar waar komt dat vermogen vandaan? Waarom is een simpele huismoeder tevreden als haar zoontje zijn eerste woordje leert, maar een carriërejaagster pas tevreden als ze aan de top staat van een multinational?quote:Het begint volgens mij met het vermogen om tevreden of gelukkig te zijn. Welke invulling iemand kiest, lijkt me minder relevant.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |