[CENTRAAL] - PVV - Deel 37 - Waar Godwins ontkend worden

Lubbers: PVV vergelijken met fascisme moet kunnen
Ruud Lubbers vindt dat de vergelijking tussen de opkomst van de PVV en die van het fascisme in de jaren dertig minder gevoelig zou moeten liggen. De oud-premier duidt op de consternatie rondom het boek van Rob Riemen, De eeuwige terugkeer van het fascisme. Over een dergelijke beschouwing hoeft half Nederland niet te struikelen, zei Lubbers gisteravond tijdens een boekpresentatie in het Anne Frank Huis.

2 maart 2011 | door Pieter Slöetjes

In een tijd van rechts beleid en boude uitspraken mag er van linkse zijde best tegengas worden gegeven, zei Lubbers. Zoals het kabinet Paars 1 in de jaren negentig de jarenlange CDA-dominantie wist te pareren, is er ook nu een brede maatschappelijke beweging nodig die het rechtse geluid kan duiden en bekritiseren.

Lubbers deed zijn uitspraken tijdens de uitreiking van Jeroen Corduweners biografie Riemen onder de kin! over de Nederlandse politicus en journalist Gerrit Jan van Heuven Goedhart, waarvan hij gisteren in het Anne Frank Huis te Amsterdam het eerste exemplaar in ontvangst nam.

Van Heuven Goedhart maakte als de eerste Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties van 1951 tot 1956 veel bezwaar tegen morele misstanden. Zo iemand zou volgens Lubbers die zelf deze functie bekleedde tussen 2001 en 2005 in het huidige Nederlandse politieke klimaat niet overbodig zijn. Om vluchtelingproblemen niet zomaar te aanvaarden, moet je aardig boos kunnen worden, en Van Heuven Goedhart kon dat.

Lubbers uitte zijn zorgen over hoe Nederlandse tegenwoordig omgaat met vluchtelingen. In dit opzicht vind ik de huidige regering veel te kortzichtig. Maar ik probeer mijn boosheid niet al teveel te uiten, omdat je als iemand van mijn leeftijd dan snel wordt bestempeld als een volledig uit het tijdgewricht losgeweekte partijmastodont.

De eveneens aanwezige oud-politicus Jan Pronk (PvdA) wijdde het uitblijven van een links tegengeluid aan een gebrek aan moed bij Nederlandse opinieleiders. Maar wat dit gebrek nog erger maakt, is dat nette politici zich inlaten met een beweging die mensen roekeloos opzij zet. Pronk noemde dit kwalijk en laf. Het lijkt wel alsof er aan een moraliserend geluid vandaag de dag geen behoefte meer is. Ik verwijt het vooral de politici die geen vuist weten te maken en weerloos meegaan, zoals Job Cohen dat doet.

http://www.historischnieu(...)sme_moet_kunnen.html