Bij voorbaat sorry voor dit lange stuk hieronder. 
Ik heb echt een graftyfushekel aan verjaardagen en dat komt dus omdat ELKE verjaardag die ik bijwoon, een kringverjaardag is. Gatverdamme. Altijd maar dezelfde vragen, hoe gaat het op school? Heb je al verkeeeeeering? Heb je al werk? Weet je al wat voor studie je gaat doen? Je bent nu wel [insert leeftijd] geworden he! En na het oeverloze gezeik dat ik toch maar es werk moet gaan zoeken of dat ik een studie moet gaan zoeken, of dat ik al achttien (!) ben en zomaar zwanger zou kunnen raken, ik te weinig sociale contacten heb, ik veels te naief ben, ik niet in de maatschappij sta, en dus niet met de maatschappij meeloop omdat dat moet, van de maatschappij ja, dat ik voor diezelfde maatschappij me helemaal moet aanpassen en dat ik geen kunstopleiding mag/kan/moet gaan doen omdat dat niet mag/kan/moet van de maatschappij, dan kijken ze niet meer naar me om. En dan is nog maar één deel van de familie: Die van mijn mutti.
Als ik bij hen op visite kom gaat het bijna exact hetzelfde. Hetzelfde gezeur, gezeik, over werk, werk en nog eens werk. Daar gaat het bij hen om in het leven. Als je werk hebt -maar niet op hbo/universitair niveau- en veeeeel connecties en kennissen zodat je supersociaal bent dan heb je een hoge status. Het enige verschil is dat ik daar niet zelf mag bepalen hoeveel suiker er in mijn thee mag. En dat ik überhaupt thee drink.
Dan heb ik nog de familie van mijn stieffatti, die feliciteren me, gaan aan de eettafel zitten en ouwehoeren alleen maar over hoe kut die marokkanen en die turken wel niet zijn en hoe goed wilders wel niet is. Over het vieze kontje van het hondje van tante wil. En over fitties tussen bejaarden op 'ut veld' bij de flat waar ik eerst woonde. Voor de rest schenken ze ook helemaal geen aandacht aan de jarige ofzo, ze gaan zelfs lekker winkelen op de verjaardag van iemand waar ze op visite zijn. Zonder toestemming of iets dergelijk. Gewoon, whoppa, weg waren ze. Effe shoppen. Áls ik iets te vertellen heb krijg ik de kans niet, omdat ik te zacht praat en zij zichzelf veels te belangrijk vinden.
Als ik bij een van die familieleden op visite kom, voor een verjaardag, liggen mijn ooms lazarus te slapen aan de eettafel, of quasi-jolig te doen. Mijn neven zijn er niet en het jongste neefje dat is zo'n schijtirritant kutkind, dat altijd alle aandacht opeist en een te groot ego heeft. Ik wil, ik moet en ik zal. M'n tante te klagen over hoe pijn dat en dat wel niet is. En voor de rest gaan ze met oma ouwehoeren over bovenstaande zaken.
Dat als de tv niet aanstaat, die 9 van de 10 keer aanstaat. Dan zitten ze met z'n allen lekker gezellig tv te kijken, waarbij er niks wordt gezegd en gedaan.
De familie van mijn ekte fatti zie ik amper, maar als ik bij ze op visite ben dan vragen ze me de standaardvragen, en zeggen ze de standaardopmerkingen, van 'zo hee, jij bent lang geworden' (ik groei al 3 jaar niet meer ofzo) en voor de rest geven ze me geen aandacht meer. Degen die tegen me praten zijn mijn broer en opa en oma, voor de rest, zelfs mijn fatti niet, wordt er niet tegen me gepraat, ook al kom ik zelf met iets dat voor anderen wel interessant zou kunnen zijn. De volgende keer als ik kom zullen ze zeker vragen of ik snél een vriendje krijg zodat ik me kan voortplanten -wel subtiel-, want mijn nicht die heeft een kind. En daar word ik altijd mee vergeleken. Ehh, Patries... ik bedoel, Stéphanie...

Daarom kom ik haast niet meer naar verjaardagen. Altijd hetzelfde riedeltje. Dat is ook de reden dat ik mijn vrienden niet uitnodig, dan gaat mijn familie ze lastigvallen met dezelfde vragen en irritaties die nu aan mij worden gevraagd. En dáár krijg ik dan ook gezeik over, dat ik niet naar verjaardagen kom en dus niet sociaal genoeg ben. Niet gezellig, ditdat. Terwijl mijn neven, van mijn leeftijd, totaal onschuldig zijn, die zich elke avond van het weekend lamzuipen en tot 3 of 4 uur uitslapen. Nee, want zij doen niks, echt niet. Zij mogen het zelf weten, maar ik ben verplicht om te komen.

Like stfu.
Nogmaals sorry voor dit lange stuk, maar ik moest dit gewoon kwijt