R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
@SuperGeekKuiken: Ik ben zelf niet zo'n liefhebber van vriendschap na een relatie. Voor jullie misschien prima.quote:Op woensdag 19 januari 2011 21:25 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
[..]
maar waarom niet? Vriendschap? Zoals hoe het begon? Hoe kan ik hem dat vragen dan.
1. ik zie hem nooit meer.
2. hij mailt niet terug.
3. op fok zit hij niet echt te wachten denk ik zo.
Als de wereld een groot vraagteken voor je is ?
Strek je eens uit !
Strek je eens uit !
Oke, ja kon het in het begin ook dus jaquote:
[..]
@SuperGeekKuiken: Ik ben zelf niet zo'n liefhebber van vriendschap na een relatie. Voor jullie misschien prima.
Hebben beiden gewoon zo veel fout gedaan maar dat is gewoon gebeurt.
maar er is geen manier om "contact" op te nemen ofzo]
---- wie weet hier iets leuks, liefs neer te zetten, ik ben inspiratieloos ;( ---
Ja mooie tekst. Vergeven wil ik ook wel, maar kan ik helaas (nog) niet. Dat komt misschien ook nooit meer.quote:
It makes me wonder how many times we forgive, just because we don't want to lose someone, even if they don't deserve our forgiveness.
I just want to forget, because I want to lose the thoughts of someone who hurts me, although I would rather forgive her. But when she doesn't regret her mistakes and I cannot forgive her, I will run away from the pain inside me.
@HendrikDeVogelaar:
Je hebt het vaker gepost; waarom heb je zo'n behoefte om van haar die spijt te willen horen? Is het werkelijk dat jij pas aan vergeving kunt werken als zij eerst die spijt laat merken? In een eerdere reactie heb ik je aangegeven dat er een perceptieverschil kan zijn en volkomen terecht daardoor een keuzeverschil. Misschien kan een verder reikend begrip je beter helpen dan een vergeefs wachten op spijt en een excuus.
"Eerst spijt tonen en dan pas vergeven"? Zoiets kan een leven op zich gaan leiden op deze manier. Het lijkt op iets van trots. Trots is een mooi ding, maar kan ook vreselijk in de weg gaan zitten
Edit: Vergiffenis vragen en vergeving schenken? Ik blijf er over nadenken. Vraag je eens af of je het wel op een perfecte manier kunt doen. Stel je niet een te hoge eis? Mensen laten soms helemaal niets meer van zich horen, maken het uit met een mailtje, via msn, noem maar op.
[ Bericht 16% gewijzigd door Wanderingwhy op 19-01-2011 21:57:47 ]
Je hebt het vaker gepost; waarom heb je zo'n behoefte om van haar die spijt te willen horen? Is het werkelijk dat jij pas aan vergeving kunt werken als zij eerst die spijt laat merken? In een eerdere reactie heb ik je aangegeven dat er een perceptieverschil kan zijn en volkomen terecht daardoor een keuzeverschil. Misschien kan een verder reikend begrip je beter helpen dan een vergeefs wachten op spijt en een excuus.
"Eerst spijt tonen en dan pas vergeven"? Zoiets kan een leven op zich gaan leiden op deze manier. Het lijkt op iets van trots. Trots is een mooi ding, maar kan ook vreselijk in de weg gaan zitten
Edit: Vergiffenis vragen en vergeving schenken? Ik blijf er over nadenken. Vraag je eens af of je het wel op een perfecte manier kunt doen. Stel je niet een te hoge eis? Mensen laten soms helemaal niets meer van zich horen, maken het uit met een mailtje, via msn, noem maar op.
[ Bericht 16% gewijzigd door Wanderingwhy op 19-01-2011 21:57:47 ]
Als de wereld een groot vraagteken voor je is ?
Strek je eens uit !
Strek je eens uit !
@ww: Ik kan me haar perceptie ook wel voorstellen, al een hele tijd zelfs, maar begrip voor haar perceptie zorgt er niet voor dat de pijn verdwijnt, hoogstens wordt de pijn draaglijker.
Ik ben ervan overtuigd dat je een relatie gezamenlijk kunt uitmaken, zonder dat een van beiden zich gedumpt hoeft te voelen. Maar ik geef toe dat het vaak niet op die manier gaat, ofwel omdat de brenger van het slechte nieuws bang is voor de reactie en het daarom zo snel mogelijk en zonder emoties wil afhandelen, ofwel omdat de ontvanger van slecht nieuws de situatie niet kan accepteren. In mijn geval was het eerste van toepassing. Daarna kon ik wel het slechte nieuws accepteren, maar niet de manier waarop het gebracht werd. Wanneer ik het voor het zeggen zou hebben gehad, zou ik het anders hebben gedaan.
Ik stel inderdaad wel een hoge eis, maar niet een onredelijke, want dat het uit zou gaan had ik daarvoor al geaccepteerd en dat had ik haar ook al gezegd. Kortom ze hoefde eigenlijk niet bang te zijn, niet voor mij althans. Volgens mij was ze eerder bang voor zichzelf, dat als we het onder vier ogen zouden beeindigen, ze zich zou bedenken. Dus koos ze de korte en botte methode. Ik begrijp wel waarom, maar toch deed dat heel veel pijn en het beschadigde mijn vertrouwen in haar, in mezelf en in het vrouwelijk geslacht. Want als je twee jaar lief en leed met elkaar deelt en je wordt per skype/sms/msn aan de kant gezet, wat voor betekenis hadden voor haar dan die twee jaar? Was onze relatie dan zo waardeloos? Was ik waardeloos? En als je veel energie in je relatie hebt gestoken, en het wordt op die manier uitgemaakt, zie je ineens hoe kwetsbaar een relatie kan zijn.
En als ik alle bovenstaande verhalen van andere mensen zie, dan zie ik veel herkenbaars: vrouwen die hun vriend verlaten omdat ze eigenlijk al heel lang onzeker zijn, die wel houden van hun vriend, maar niet weten of het 'de ware' is. Als het dan uit is, hebben de vrouwen bovendien nog eens de neiging om allerlei dubbelzinnigheden te vertellen, alweer een uiting van die ellendige vrouwelijke onzekerheid. Nu begrijp ik ook waarom hier meer mannen zitten: Als vrouwen het uitmaken, blijven mannen met allerlei onopgeloste vragen achter. Als een man het uitmaakt, doet hij dat meestal zonder te veel dubbelzinnigheid, gedraagt zich bot of gevoelloos en weet de vrouw meteen dat het niet meer goedkomt, waardoor liefdesverdriet minder lang duurt.
Ik denk wel dat het mogelijk is om mensen te vergeven, ook als ze de gevolgen van hun handelen niet erkennen. Alleen is vergeven dan wel een stuk moeilijker en er gaat meer tijd overheen, omdat de pijn dan moet slijten. Pas als je de pijn niet meer voelt, kun je haar vergeven.
Ik ben ervan overtuigd dat je een relatie gezamenlijk kunt uitmaken, zonder dat een van beiden zich gedumpt hoeft te voelen. Maar ik geef toe dat het vaak niet op die manier gaat, ofwel omdat de brenger van het slechte nieuws bang is voor de reactie en het daarom zo snel mogelijk en zonder emoties wil afhandelen, ofwel omdat de ontvanger van slecht nieuws de situatie niet kan accepteren. In mijn geval was het eerste van toepassing. Daarna kon ik wel het slechte nieuws accepteren, maar niet de manier waarop het gebracht werd. Wanneer ik het voor het zeggen zou hebben gehad, zou ik het anders hebben gedaan.
Ik stel inderdaad wel een hoge eis, maar niet een onredelijke, want dat het uit zou gaan had ik daarvoor al geaccepteerd en dat had ik haar ook al gezegd. Kortom ze hoefde eigenlijk niet bang te zijn, niet voor mij althans. Volgens mij was ze eerder bang voor zichzelf, dat als we het onder vier ogen zouden beeindigen, ze zich zou bedenken. Dus koos ze de korte en botte methode. Ik begrijp wel waarom, maar toch deed dat heel veel pijn en het beschadigde mijn vertrouwen in haar, in mezelf en in het vrouwelijk geslacht. Want als je twee jaar lief en leed met elkaar deelt en je wordt per skype/sms/msn aan de kant gezet, wat voor betekenis hadden voor haar dan die twee jaar? Was onze relatie dan zo waardeloos? Was ik waardeloos? En als je veel energie in je relatie hebt gestoken, en het wordt op die manier uitgemaakt, zie je ineens hoe kwetsbaar een relatie kan zijn.
En als ik alle bovenstaande verhalen van andere mensen zie, dan zie ik veel herkenbaars: vrouwen die hun vriend verlaten omdat ze eigenlijk al heel lang onzeker zijn, die wel houden van hun vriend, maar niet weten of het 'de ware' is. Als het dan uit is, hebben de vrouwen bovendien nog eens de neiging om allerlei dubbelzinnigheden te vertellen, alweer een uiting van die ellendige vrouwelijke onzekerheid. Nu begrijp ik ook waarom hier meer mannen zitten: Als vrouwen het uitmaken, blijven mannen met allerlei onopgeloste vragen achter. Als een man het uitmaakt, doet hij dat meestal zonder te veel dubbelzinnigheid, gedraagt zich bot of gevoelloos en weet de vrouw meteen dat het niet meer goedkomt, waardoor liefdesverdriet minder lang duurt.
Ik denk wel dat het mogelijk is om mensen te vergeven, ook als ze de gevolgen van hun handelen niet erkennen. Alleen is vergeven dan wel een stuk moeilijker en er gaat meer tijd overheen, omdat de pijn dan moet slijten. Pas als je de pijn niet meer voelt, kun je haar vergeven.
@HendrikDeVogelaar:
Je woorden spreken over veel liefde gegeven hebben aan die vrouw. Na maanden pas is zij dat werkelijke 'gat' gaan zien wat haar beslissing blijkbaar had geslagen. Vergeving moet je proberen vanuit jezelf te zoeken en niet voorwaardelijk te maken. Je kunt dan los van dat onderwerp een setting gaan bouwen die je eigenlijk niet wilt.
Ergens zit er in jouw woorden nog een mooie emotie. Kun je daar nog bij? Waar ik me namelijk over verbaas is dat jouw ex redelijk open is in haar toenadering toch?
Je woorden spreken over veel liefde gegeven hebben aan die vrouw. Na maanden pas is zij dat werkelijke 'gat' gaan zien wat haar beslissing blijkbaar had geslagen. Vergeving moet je proberen vanuit jezelf te zoeken en niet voorwaardelijk te maken. Je kunt dan los van dat onderwerp een setting gaan bouwen die je eigenlijk niet wilt.
Ergens zit er in jouw woorden nog een mooie emotie. Kun je daar nog bij? Waar ik me namelijk over verbaas is dat jouw ex redelijk open is in haar toenadering toch?
Als de wereld een groot vraagteken voor je is ?
Strek je eens uit !
Strek je eens uit !
Klaar dan toch? Lekker verder gaan met je nieuwe leven en je niet druk maken om (de bedoelingen van) je ex.quote:
[..]
Oke, ja kon het in het begin ook dus ja
Hebben beiden gewoon zo veel fout gedaan maar dat is gewoon gebeurt.
maar er is geen manier om "contact" op te nemen ofzo]
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Was het maar zo makkelijk 
Ik heb ook vaak dat ik denk : er zijn genoeg meiden die me wel willen, zelfs 2 ( knappere, slimmere meiden dan mijn ex ) die concreet interesse in me tonen...
Toch kan dat me maar kortstondig een blij gevoel geven, want daarna bedenk ik me: Het meisje waar ik in mijn hele leven de meeste gevoelens voor gehad heb, wil me niet meer en heeft ook vrijwel geen behoefte meer om me te spreken....
Dan ben ik eigenlijk bijna meteen weer terug bij af. Veel hindernissen heb ik al genomen sinds het uit is, en merk ook dat de breuk me op veel fronten sterker heeft gemaakt, maar dit lijkt een hindernis die ik maar niet kan nemen....
Het blijft gewoon zo enorm veel pijn doen dat iemand waarmee je zoveel hebt gedeeld en zo intiem mee bent geweest nu gewoon totaal geen interesse meer in me heeft...
Dit is overigens niet alleen bij mij het geval, maar ook in haar vriendschappen. Toen het net uit was met mij ging ze heel veel om met haar nieuwe beste vriendin. Weet nog wel dat ik in de zomervakantie op de hyves van de moeder van die vriendin een bericht las van mijn ex dat ze zoveel leuke dingen samen deden en het geweldig hadden etc etc..
Nu sprak ik haar zaterdag jl. in de kroeg, en zei ze dat ze die vriendin nooit meer sprak en haar ''kansloos'' vond. Mijn ex is helaas iemand die ENORM makkelijk afstand kan nemen van mensen, maar ook net zo makkelijk weer nieuwe mensen als '' beste vriendin'' beschouwt..
Ergens wist ik wel dat dit ook met relaties het geval was, want ze heeft natuurlijk niet voor niets al 7 relaties achter de rug voor haar 21e...
Toch hoop ik dit gevoel echt kwijt te raken, wist ik maar hoe het moest. Helaas zijn de mensen die WETEn hoe dat moet, niet meer aanwezig in dit topic...
Ik heb ook vaak dat ik denk : er zijn genoeg meiden die me wel willen, zelfs 2 ( knappere, slimmere meiden dan mijn ex ) die concreet interesse in me tonen...
Toch kan dat me maar kortstondig een blij gevoel geven, want daarna bedenk ik me: Het meisje waar ik in mijn hele leven de meeste gevoelens voor gehad heb, wil me niet meer en heeft ook vrijwel geen behoefte meer om me te spreken....
Dan ben ik eigenlijk bijna meteen weer terug bij af. Veel hindernissen heb ik al genomen sinds het uit is, en merk ook dat de breuk me op veel fronten sterker heeft gemaakt, maar dit lijkt een hindernis die ik maar niet kan nemen....
Het blijft gewoon zo enorm veel pijn doen dat iemand waarmee je zoveel hebt gedeeld en zo intiem mee bent geweest nu gewoon totaal geen interesse meer in me heeft...
Dit is overigens niet alleen bij mij het geval, maar ook in haar vriendschappen. Toen het net uit was met mij ging ze heel veel om met haar nieuwe beste vriendin. Weet nog wel dat ik in de zomervakantie op de hyves van de moeder van die vriendin een bericht las van mijn ex dat ze zoveel leuke dingen samen deden en het geweldig hadden etc etc..
Nu sprak ik haar zaterdag jl. in de kroeg, en zei ze dat ze die vriendin nooit meer sprak en haar ''kansloos'' vond. Mijn ex is helaas iemand die ENORM makkelijk afstand kan nemen van mensen, maar ook net zo makkelijk weer nieuwe mensen als '' beste vriendin'' beschouwt..
Ergens wist ik wel dat dit ook met relaties het geval was, want ze heeft natuurlijk niet voor niets al 7 relaties achter de rug voor haar 21e...
Toch hoop ik dit gevoel echt kwijt te raken, wist ik maar hoe het moest. Helaas zijn de mensen die WETEn hoe dat moet, niet meer aanwezig in dit topic...
Ik weet eigenlijk niet of ze dat inziet. Ze zit denk ik nog in het proces van inzien.quote:
@HendrikDeVogelaar:
Je woorden spreken over veel liefde gegeven hebben aan die vrouw. Na maanden pas is zij dat werkelijke 'gat' gaan zien wat haar beslissing blijkbaar had geslagen.
Welke emotie bedoel je precies?quote:Vergeving moet je proberen vanuit jezelf te zoeken en niet voorwaardelijk te maken. Je kunt dan los van dat onderwerp een setting gaan bouwen die je eigenlijk niet wilt.
Ergens zit er in jouw woorden nog een mooie emotie. Kun je daar nog bij?
Dat valt wel mee. Ik ben na de breuk heel erg voorzichtig geweest in mijn communicatie naar haar. In vergelijking met anderen hier heb ik heel weinig van me laten horen, want ik wilde niet dat ze wist hoeveel verdriet ik had. Ik had mijn gekwetste emoties in een brief geschreven, die ik haar een half jaar na de breuk heb gestuurd omdat ik uiteindelijk toch wilde dat ze wist wat haar handelingen met mij gedaan had. Uiteindelijk hebben we daar nog een keer over gepraat.quote:Waar ik me namelijk over verbaas is dat jouw ex redelijk open is in haar toenadering toch?
Maar ik denk dat we geen van beiden echt open zijn in toenadering. Ik was niet open omdat ik niet wilde dat ze wist hoe ellendig ik me voelde en omdat ik niet wilde dat ze mijn toenadering zou gaan interpreteren als dat ik weer iets met haar zou willen beginnen. Zij was niet open omdat ze waarschijnlijk bang was dat ik boos zou zijn (was ik ook), omdat ze bang was dat ze nog verliefd op me was (wat ze niet wilde) en omdat ze zich onbewust misschien schuldig voelde, maar dat niet wilde uiten.
Kort samengevat: we geven elkaar nauwelijks een kans om toenadering te zoeken.
En ja je hebt gelijk: vergeving moet je zoeken in jezelf en is ook niet voorwaardelijk. Maar als ik zou hebben gezien dat zij berouw heeft, dat zij ziet dat ze me pijn gedaan heeft, als ze zou zeggen dat het haar spijt dat ze het zo gedaan heeft, dan zou ik haar veel makkelijker kunnen vergeven, dan wanneer ik dat uit eigen kracht moet doen.
Ik kan ook heel makkelijk afstand nemen van mensen maar van mijn ex dus echt echt echt niet, dus dit:
Ik denk dat enkel tijd en het simpelweg accepteren van hoe het is gelopen je gaat helpen om dat gevoel kwijt te raken. En je bent niet helemaal positief over haar lijkt wel als ik dat stukje in de quote lees, vraag je jezelf een beetje af of het van haar kant uit wel helemaal zo "echt" was?
Zie ik dan niet als vanzelfsprekend, maar dat had misschien wel anders geweest als ik zelf de keuze had gemaakt om de relatie te beëindigenquote:Mijn ex is helaas iemand die ENORM makkelijk afstand kan nemen van mensen, maar ook net zo makkelijk weer nieuwe mensen als '' beste vriendin'' beschouwt..
Ergens wist ik wel dat dit ook met relaties het geval was, want ze heeft natuurlijk niet voor niets al 7 relaties achter de rug voor haar 21e...
Ik denk dat enkel tijd en het simpelweg accepteren van hoe het is gelopen je gaat helpen om dat gevoel kwijt te raken. En je bent niet helemaal positief over haar lijkt wel als ik dat stukje in de quote lees, vraag je jezelf een beetje af of het van haar kant uit wel helemaal zo "echt" was?
Op zaterdag 9 maart 2019 17:21 schreef Lospedrosa het volgende:
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Grappig feitje schiet me net te binnen, maar sinds ik voor het eerst verliefd op haar werd, eind september 2005 is ze welke dag ever since wel 1 keer in mn hoofd geweest.
Zo nu en dan popt dit feitje in me op en er is geen dag geweest dat ik niet aan haar heb gedacht. Best bizar
Zo nu en dan popt dit feitje in me op en er is geen dag geweest dat ik niet aan haar heb gedacht. Best bizar
Cuz I'm Mr. Brightside
Lekker dan, wakker gemaakt door een thuiskomende dronken huisgenoot en kan niet meer slapenquote:
Ik kan ook heel makkelijk afstand nemen van mensen maar van mijn ex dus echt echt echt niet, dus dit:
[..]
Zie ik dan niet als vanzelfsprekend, maar dat had misschien wel anders geweest als ik zelf de keuze had gemaakt om de relatie te beëindigen
Ik denk dat enkel tijd en het simpelweg accepteren van hoe het is gelopen je gaat helpen om dat gevoel kwijt te raken. En je bent niet helemaal positief over haar lijkt wel als ik dat stukje in de quote lees, vraag je jezelf een beetje af of het van haar kant uit wel helemaal zo "echt" was?
Tja in dat eerste wat je zegt dat je makkelijk afstand kunt nemen van mensen, maar niet van je ex geldt denk ik wel voor meerderen?
Ik bedoel, als ik zo nadenk over (ex)vrienden die ik eigenlijk nooit meer spreek, kan ik er ook niet wakker van liggen. Opzich best logisch dat dit met exen anders ligt natuurlijk..
Maar ben jij ook een type die iemand in juni zijn beste vriend noemt, en in januari zegt dat je gewoon simpelweg geen behoefte meer hebt om met die beste vriend om te gaan? Natuurlijk kan een samenloop van omstandigheden dit soort situaties creeeren, maar bij haar gebeurt het wel opvallend vaak...
Net zo overigens als dat ze AL haar vriendinnen als een baksteen liet vallen toen ze met mij had.
Maargoed, over dat laatste, dat klopt inderdaad wel ja...
Heb tijdens de relatie heel erg het gevoel gehad dat het van haar kant heel echt was, en heel diep zat...
Dat ze het dan vervolgens uitmaakt op een zaterdagavond op een dorpsfeest waar ik ook nog eens flink wat bier in mn mik heb, en vervolgens zo resoluut achter dat besluit blijft staan en eigenlijk ook nooit meer echt behoefte toont om nog met me te praten is iets waar ik echt absoluut (nog steeds) niet bijkan.
Vooral omdat zij enorm het initiatief heeft genomen voor de relatie. Zij was degene die mij vanuit het niets begon te sms' en, wou afspreken, en zij heeft ook aan mij gevraagd of ik een relatie met haar wou.... Nu opeens is alles omgedraaid, dat blijf ik maar niet kunnen begrijpen...
OMG trouwens, ik was net op facebook en dacht het profiel van mijn ex na een paar maanden weer is te deblokkeren...
Nu stond er: pas op, als je **** deblokkeert kan hij/zij je profiel weer zien. Houdt dit in dat ze dus mijn profiel hiervoor niet kon zien en zodoende dus duidelijk kon merken dat ik haar geblokkeerd had? Dat was niet echt de bedoeling namelijk...
Nu stond er: pas op, als je **** deblokkeert kan hij/zij je profiel weer zien. Houdt dit in dat ze dus mijn profiel hiervoor niet kon zien en zodoende dus duidelijk kon merken dat ik haar geblokkeerd had? Dat was niet echt de bedoeling namelijk...
Allemaal goedemorgen! (huh?! waar is de ochtenddienst? )
@Bartinhoo: Is het alleen maar willen rationaliseren of zit ze nog erg onderhuids bij je? Van waar die schrik betreffende FB anders.
)@Bartinhoo: Is het alleen maar willen rationaliseren of zit ze nog erg onderhuids bij je? Van waar die schrik betreffende FB anders.
Als de wereld een groot vraagteken voor je is ?
Strek je eens uit !
Strek je eens uit !
De ochtenddienst word net wakker..
Hoe is het met Wandering? Ik heb weer heerlijk geslapen, lag zo in coma
Hoe is het met Wandering? Ik heb weer heerlijk geslapen, lag zo in coma
Je kunt tegenwoordig zoveel worden, dat ik maar gewoon blijf wie ik ben.
Ehm...."weet-niet"....quote:
De ochtenddienst word net wakker..
Hoe is het met Wandering? Ik heb weer heerlijk geslapen, lag zo in coma
Als de wereld een groot vraagteken voor je is ?
Strek je eens uit !
Strek je eens uit !
Klote zeg.. Drukke dag of niet?
Sorry voor de korte tekst, maar die nieuwe mobiele layout is een beetje wennen!
[ Bericht 60% gewijzigd door J0ycie88 op 20-01-2011 08:46:53 ]
Sorry voor de korte tekst, maar die nieuwe mobiele layout is een beetje wennen!
[ Bericht 60% gewijzigd door J0ycie88 op 20-01-2011 08:46:53 ]
Je kunt tegenwoordig zoveel worden, dat ik maar gewoon blijf wie ik ben.
Ze zit echt nog heel erg onderhuids bij me...quote:
Allemaal goedemorgen! (huh?! waar is de ochtenddienst?
@Bartinhoo: Is het alleen maar willen rationaliseren of zit ze nog erg onderhuids bij je? Van waar die schrik betreffende FB anders.
Heb echt geen flauw idee hoe dat komt, heb alles wat je behoort te doen bij het ''loslaten van je ex'' wel zo' n beetje gedaan...
Mijn leven zelf is ook helemaal veranderd cq: woon nu op kamers, opleiding, etc etc. We hebben een periode van 5 maanden lang geen contact gehad...
Dat geen contact helpt wel, maar zodra ik haar weer zie ben ik weer een periode terug bij af, en sta ik helemaal te shaken op mijn benen. Ik zie haar nog steeds te veel als ''mijn'' ex ipv ''een meisje waar ik ooit een relatie mee heb gehad''.
Kom er net overerigens achter dat het vandaag precies 7 (!!) maanden geleden uit is gegaan, dat is gewoon echt heel erg lang, maar nog altijd vind ik het verschrikkelijk om haar sociaal bezig te zien op dat soort sites ''alsof er niets aan de hand is'', dat gevoel krijg ik een beetje..
En er is natuurlijk ook niets aan de hand...
Ik ben wel verder gegaan in mijn doen en laten, maar mijn gevoel blijft nog heel erg voor haar...
heel klote gewoon dit... Ik wil me weer ''vrij'' voelen zeg maar...
Zou het helpen om jou gevoelens aan haar kenbaar te maken? Ik bedoel je hebt nu toch niks meer te verliezen met betrekking tot haar.
Ik ga vanavond mijn ex zien. Ik denk niet dat ik ga vragen wat ze nou eigenlijk wil want dan krijg ik toch weer een 'weet ik niet' antwoord.
Ik weet niet of het verstandig is om haar te gaan zien, maar ik wil weten wat ik voel als ik haar weer zie. Ik realiseer me dat dit tot een terugval kan leiden maarja dat zien we dan wel
Ik ga vanavond mijn ex zien. Ik denk niet dat ik ga vragen wat ze nou eigenlijk wil want dan krijg ik toch weer een 'weet ik niet' antwoord.
Ik weet niet of het verstandig is om haar te gaan zien, maar ik wil weten wat ik voel als ik haar weer zie. Ik realiseer me dat dit tot een terugval kan leiden maarja dat zien we dan wel
Zonnetje schijnt.. John mayer in mijn oren met Perfectly lonely.. Ik lach nu zelfs een klein beetje 
Je kunt tegenwoordig zoveel worden, dat ik maar gewoon blijf wie ik ben.
Nee dat denk ik niet helaas...quote:
Zou het helpen om jou gevoelens aan haar kenbaar te maken? Ik bedoel je hebt nu toch niks meer te verliezen met betrekking tot haar.
Ik ga vanavond mijn ex zien. Ik denk niet dat ik ga vragen wat ze nou eigenlijk wil want dan krijg ik toch weer een 'weet ik niet' antwoord.
Ik weet niet of het verstandig is om haar te gaan zien, maar ik wil weten wat ik voel als ik haar weer zie. Ik realiseer me dat dit tot een terugval kan leiden maarja dat zien we dan wel
Haar houding naar mij is van ''arrogant en afstandelijk'' toen ze het net had uitgemaakt eindelijk weer veranderd naar normaal en zelfs een beetje toenadering zoekend...
Het deed me echt veel pijn dat ze in die eerste maanden echt deed alsof ik niets voorstelde...
Ik zie mezelf al aankomen 7 maanden na dato dat ik nog steeds zo veel voor haar voel
Schiet ik denk ik niet zo veel mee op....Kijk het is gewoon wat jij zelf zegt. Het zien van je ex kan leiden tot een terugval. Juist daarom weet ik niet of het goed is ( al had ik er weinig inspraak in) dat mijn ex en ik meteen ZOVEEL afstand hebben genomen...
Daardoor leer je niet echt omgaan met ''het elkaar zien en spreken'', hetgeen toch wel nodig is wanneer je vlak bij elkaar woont en elkaar normaliter regelmatig tegenkomt...
Wat denk jij dat je voor haar voelt als je haar gaat zien en hoelang is het uit? Als ik mijn ex nu zie krijg ik nog steeds een halve hartverzakking, die reactie is nog niets veranderd
Ik heb geen idee wat ik ga voelen. Het is nu iets van 2 weken uit. Ze zoekt nog wel toenadering naar mij, maar vaak alleen als ik een dag ofzo niks van me laat horen.
Ik weet trouwens wel bijna zeker dat het niks meer gaat worden tussen ons.
En dat kleine beetje 'hoop' wat er nog is zal vanavond wel weg gaan.
Ik wil het eigenlijk geen hoop noemen omdat ik weet dat het beter is dat we geen relatie meer met elkaar beginnen, in ieder geval de eerst komende maanden/jaren niet.
Maar toch, gevoelens en verstand conflicteren nog weleens met elkaar in dit soort situaties.
Ik weet trouwens wel bijna zeker dat het niks meer gaat worden tussen ons.
En dat kleine beetje 'hoop' wat er nog is zal vanavond wel weg gaan.
Ik wil het eigenlijk geen hoop noemen omdat ik weet dat het beter is dat we geen relatie meer met elkaar beginnen, in ieder geval de eerst komende maanden/jaren niet.
Maar toch, gevoelens en verstand conflicteren nog weleens met elkaar in dit soort situaties.
Tja dat is het begin van het proces van loslaten...
De eerste dagen kun je je zelfs druk maken om het feit dat je al een hele dag (!) niets van je ex hoort inderdaad, herkenbaar...
Over die hoop, die had (en kennelijk heb) ik ook, en ook ik weet 100% zeker dat mijn ex niet bij mij past als vriendin, voor geen meter zelfs, maar toch zit die hoop er inderdaad..
Het enige dat ik je op dat gebied kan zeggen is in iedergeval geen lofzang/preek houden tegen haar hoe graag je haar terug wilt, en dat het echt wel beter/leuker kan worden..
Weet niet of je dat van plan was, maar zo heb ik het aangepakt, en het enige waartoe dat geleid heeft is dat mijn ex zich enorm arrogant tegen me ging gedragen en alleen maar afstandelijker werd...
Ik ben op de een of andere manier sowiezo een beetje emotioneel vandaag... Denk dat het er ook mee te maken heeft dat ik misschien een beetje ''heimwee'' heb naar mijn oude ''brave'' leven met mijn ex...
Sindsdien is er een hoop veranderd in mijn leven, niet alleen in positieve zin. Heb een tijdje mijn toevlucht gezocht in overmatig drinken tijdens het uitgaan, zelfs drugs geprobeerd waar ik altijd absoluut tegen was, begonnen met roken etc...
Gelukkig ken ik mijn eigen grenzen, en ben ik inmiddels ook weer gestopt met roken, maar ik zit hier wel tussen de jeugd ( studenten ) en het gaat er vaak best heftig aan toe. Soms mis ik dan gewoon mijn brave burgerlijke leventje van toen, met haar, en vraag ik me af wie ik nou echt ben. Is dit hoe ik wil leven? Of ben ik gewoon meer het ''saaie'' typ...
De eerste dagen kun je je zelfs druk maken om het feit dat je al een hele dag (!) niets van je ex hoort inderdaad, herkenbaar...
Over die hoop, die had (en kennelijk heb) ik ook, en ook ik weet 100% zeker dat mijn ex niet bij mij past als vriendin, voor geen meter zelfs, maar toch zit die hoop er inderdaad..
Het enige dat ik je op dat gebied kan zeggen is in iedergeval geen lofzang/preek houden tegen haar hoe graag je haar terug wilt, en dat het echt wel beter/leuker kan worden..
Weet niet of je dat van plan was, maar zo heb ik het aangepakt, en het enige waartoe dat geleid heeft is dat mijn ex zich enorm arrogant tegen me ging gedragen en alleen maar afstandelijker werd...
Ik ben op de een of andere manier sowiezo een beetje emotioneel vandaag... Denk dat het er ook mee te maken heeft dat ik misschien een beetje ''heimwee'' heb naar mijn oude ''brave'' leven met mijn ex...
Sindsdien is er een hoop veranderd in mijn leven, niet alleen in positieve zin. Heb een tijdje mijn toevlucht gezocht in overmatig drinken tijdens het uitgaan, zelfs drugs geprobeerd waar ik altijd absoluut tegen was, begonnen met roken etc...
Gelukkig ken ik mijn eigen grenzen, en ben ik inmiddels ook weer gestopt met roken, maar ik zit hier wel tussen de jeugd ( studenten ) en het gaat er vaak best heftig aan toe. Soms mis ik dan gewoon mijn brave burgerlijke leventje van toen, met haar, en vraag ik me af wie ik nou echt ben. Is dit hoe ik wil leven? Of ben ik gewoon meer het ''saaie'' typ...
Ik denk dat dat een goede beslissing is.. Je moet er wel 100 procent zeker van zijn, anders ga je het jezelf misschien nog moeilijker maken dan het als is.quote:
Ik heb het toch maar af gezegt om haar te gaan zien vanavond. Denk dat het toch nog te vroeg is...
Je zei dat er sprake was van een kind.
Zie je die nog wel gewoon? Op die moment zie je haar neem ik aan dan ook?
Je kunt tegenwoordig zoveel worden, dat ik maar gewoon blijf wie ik ben.
Ja klopt, die zie ik wel gewoon, en haar ook als ik hem ophaal.
Toen ik het net afgezegt heb wou ze me praktisch dwingen om toch met haar wat te gaan eten en shoppen vanavond. Ik heb haar verteld dat ze alleen nog contact met me op mag nemen voor ons kind, omdat het anders voor mij erg verwarrend is.
Het is tijd om voor mezelf te kiezen.
Toen ik het net afgezegt heb wou ze me praktisch dwingen om toch met haar wat te gaan eten en shoppen vanavond. Ik heb haar verteld dat ze alleen nog contact met me op mag nemen voor ons kind, omdat het anders voor mij erg verwarrend is.
Het is tijd om voor mezelf te kiezen.
Ik weet niet waarom, maar sinds ik onze afspraak van vanavond heb afgezegt voel ik me opeens een stuk beter.
Dat is een hele goede keus
Probeer altijd zo weinig contact met mijn ex te hebben.
Afspraken die me zoon aangaan willen ze het liefst samen bij de instanties,maar heb al gezegd zodra ze gaat moddergooien met leugens loop ik er gewoon bij weg.
Bij mij is het zo voorbij is voorbij.
Heb ik geen kind bij der dan helemaal geen contact meer
Vrienden blijven met je ex werkt vaak amper
Ken wel gevallen die nog heel goed met de ex overweg kunnen en ook met de ex der nieuwe liefde ,maar dit is vaak zeldzaam.
Zodra je het uitmaakt zeggen ze vaak van ik geef je de tijd om onderkomen te zoeken ,maar ze willen het liefste dat je gelijk al gaat ook al heb je nog geen plek.
En weet je de meeste vrouwen zijn je vaak al snel vergeten hoor
Of de ergste roddels worden dan verspreid en kijken de mensen je vaak aan of negeren je omdat ze closer met haar zijn en haar geloven ipv ook onze kant van het verhaal te horen.
Probeer altijd zo weinig contact met mijn ex te hebben.
Afspraken die me zoon aangaan willen ze het liefst samen bij de instanties,maar heb al gezegd zodra ze gaat moddergooien met leugens loop ik er gewoon bij weg.
Bij mij is het zo voorbij is voorbij.
Heb ik geen kind bij der dan helemaal geen contact meer
Vrienden blijven met je ex werkt vaak amper
Ken wel gevallen die nog heel goed met de ex overweg kunnen en ook met de ex der nieuwe liefde ,maar dit is vaak zeldzaam.
Zodra je het uitmaakt zeggen ze vaak van ik geef je de tijd om onderkomen te zoeken ,maar ze willen het liefste dat je gelijk al gaat ook al heb je nog geen plek.
En weet je de meeste vrouwen zijn je vaak al snel vergeten hoor
Of de ergste roddels worden dan verspreid en kijken de mensen je vaak aan of negeren je omdat ze closer met haar zijn en haar geloven ipv ook onze kant van het verhaal te horen.
Ja vrienden blijven met de moeder van mijn kind lijkt me echt geen goede situatie. Ik weet nu in ieder geval waar ik aan toe ben, ik ben er al aan gewend om zonder haar te zijn aangezien ze al een maand weer bij haar ouders woont.
Ik heb ook het gevoel dat ik ook al aardig op weg ben met het loslaten. Maarja gevoelens kunnen je voor de gek houden
Ik heb ook het gevoel dat ik ook al aardig op weg ben met het loslaten. Maarja gevoelens kunnen je voor de gek houden
doen gevoelens vaker
de klap komt vaak als je alleen bent en rust hebt .
Vaak ga je dan piekeren.
Bij word er praktisch niet over me ex gepraat,maar gister tijdens me verjaardag zijn er ineens 9 man in totaal geweest iets wat in de 3 jaar bij me ex niet is voorgekomen.
Dan mocht ik blij wezen met 1 man.
Dan heb ik het wel even moeilijk hoor dan denk je van gvd had ik het maar eerder in gezien
de klap komt vaak als je alleen bent en rust hebt .
Vaak ga je dan piekeren.
Bij word er praktisch niet over me ex gepraat,maar gister tijdens me verjaardag zijn er ineens 9 man in totaal geweest iets wat in de 3 jaar bij me ex niet is voorgekomen.
Dan mocht ik blij wezen met 1 man.
Dan heb ik het wel even moeilijk hoor dan denk je van gvd had ik het maar eerder in gezien
Ik heb dat de laatste tijd vaak als ik in bed lig en dan snachts wakker word. In slaap komen lukt me wel maar dan word ik tegen een uur of 4 weer wakker en denk ik er toch overna. Maar goed dat gaat wel weer weg, en ik vind het ook niet erg om dit ook een keer mee te maken.
Het is toch een stukje levenservaring wat je op doet.
Het is toch een stukje levenservaring wat je op doet.
Heb dat de eerste nachten gehad ,maar na een week is dat wel weg.
Heb al heel veel meegemaakt ,maar ben nu zover dat ik wel me grens ga trekken
Heb al heel veel meegemaakt ,maar ben nu zover dat ik wel me grens ga trekken
Je laatste zinnetje is erg herkenbaar.quote:
Dat is een hele goede keus
Probeer altijd zo weinig contact met mijn ex te hebben.
Afspraken die me zoon aangaan willen ze het liefst samen bij de instanties,maar heb al gezegd zodra ze gaat moddergooien met leugens loop ik er gewoon bij weg.
Bij mij is het zo voorbij is voorbij.
Heb ik geen kind bij der dan helemaal geen contact meer
Vrienden blijven met je ex werkt vaak amper
Ken wel gevallen die nog heel goed met de ex overweg kunnen en ook met de ex der nieuwe liefde ,maar dit is vaak zeldzaam.
Zodra je het uitmaakt zeggen ze vaak van ik geef je de tijd om onderkomen te zoeken ,maar ze willen het liefste dat je gelijk al gaat ook al heb je nog geen plek.
En weet je de meeste vrouwen zijn je vaak al snel vergeten hoor
Of de ergste roddels worden dan verspreid en kijken de mensen je vaak aan of negeren je omdat ze closer met haar zijn en haar geloven ipv ook onze kant van het verhaal te horen.
Het idee dat ze sex met een ander heeft kwelde mij ook.
Maar probeer het wel te relativeren, er is één ding zeker en dat is dat het gaat gebeuren.......
Toen ik het voor mijn gevoel accepteerde hielp het mij enorm.
En trouwens, jij duikt ook vast wel weer op een ander toch???
Maar probeer het wel te relativeren, er is één ding zeker en dat is dat het gaat gebeuren.......
Toen ik het voor mijn gevoel accepteerde hielp het mij enorm.
En trouwens, jij duikt ook vast wel weer op een ander toch???
Herkenbaar.quote:
Maar ik heb er dan eigenlijk alleen maar moeite mee dat ze sex gaat hebben met een ander.
En jij zult wel weten wanneer ze iemand anders heeft, door het contact ivm jullie kind.
Ja ik heb voor aankomende Zondag een 'afspraak' staan.
Ik weet niet of ik het ga weten wanneer ze een ander heeft, dat het ongetwijfeld gaat gebeuren dat weet ik wel zeker. En ach het zal wel normaal zijn dat ik daar moeite mee heb zo kort na de breuk.
Ik weet niet of ik het ga weten wanneer ze een ander heeft, dat het ongetwijfeld gaat gebeuren dat weet ik wel zeker. En ach het zal wel normaal zijn dat ik daar moeite mee heb zo kort na de breuk.
Dat laatste mag ik wel hopen jaquote:
Het idee dat ze sex met een ander heeft kwelde mij ook.
Maar probeer het wel te relativeren, er is één ding zeker en dat is dat het gaat gebeuren.......
Toen ik het voor mijn gevoel accepteerde hielp het mij enorm.
En trouwens, jij duikt ook vast wel weer op een ander toch???
Er is naar mijn gevoel een verschil in gevoel van vrouw tot vrouw : van sommige vrouwen verwacht je dat ze niet lang alleen zullen zijn (daarbij kwelde de gedachte mij nauwelijks tot niet), en je hebt er waarvan je verschiet als ze na 2 maand iemand anders hebben (en dat heeft mij wel een klap gegeven)
Mijn ex voor deze ex ging met mijn maat er vandoor
enigste waar ik op hoopte dat ik een soa had en hij dat dan ook zou krijgen hahahaha
voor de rest vrouwen zijn vaak schijnheilig
Ik voel het vaak wel als ze wat te verbergen hebben
heeft ze nog een zus dan word dan soms gebruikt in de zin van sliep bij me zuster terwijl ze bij een ander zijn.
Vaak daarna nog 1 die belt nemen ze niet op en bellen ze als je weg bent
en ja was al sinds juny al single ,maar moest vanwege instanties eerst toestemming om te verhuizen hebben.
Dan ben je heel netjes en begin je niks met een andere vrouw ,maar zei nee heel scheinheilig.
Ik bedoel zeg het dan gewoon eerlijk van ik heb een andere man ontmoet had ik er vrede mee .
Maar niet van slaap bij me zus onbekende nummers en 3/4 weken lang iemands leven tot een hel maken om hem eruit te krijgen,want ja die vent denkt ze is single en woont alleen en wil ook wel eens bij haar langskomen.
Dus ben je gewoon teveel.
En in comby met een zus die goed manipuleren kan dan is het geen pretje.
Je kan nergens heen.
Treiteren tot en met
van s,ochtends tot s,avonds ruzie
1 week zelfs geen eten gehad mevrouw had het boodschappengeld ingepikt en bleef mooi weg tot s,avonds laat met telefoon uit.
Dit is 1 x geweest maar nooit meer.
Ja ga naar een nacht opvang hmm leuk ,maar kost wel 10 euro per nacht.
Crisis opvang of urgentie nee krijgt u niet u heeft nog een dak.
En elke dag ruzie moet u maar even uithouden tot u een huis heeft.
Na 4 weken is de bom gebarsten en werd het zwart voor me ogen en heb toen in blinde woede het huis verbouwd .
En gelukkig net op tijd mijn uithaal op het raam gericht.
Wil geen vrouwen slaan ,maar als zij je zo tergen en treiteren en opfokken en je kan geen kant op dan is de beheersing moeilijk.
Loop dan weg ,Ja dat probeerde ik ook 3 x gewaarschuwt de grens is bereikt .
En wat ze dan gaan doen je tegenhouden zodat je alleen maar kwader word.
Baal er zo van dat allemaal gebeurt is en denk er nog wel eens aan terug ,had dit niet zo gewild
Alleen ik moest knokken in me 1 tje tegen 3 personen zonder hulp.
De hulp is te laat erin gerold ,maar wel op tijd om alles opnieuw op te bouwen en een nieuwe plek te regelen.
Weet niet wat er was gebeurt als ik daar langer had gezeten en geen hulp had gehad
[ Bericht 69% gewijzigd door asfalthooligan op 20-01-2011 13:03:18 ]
enigste waar ik op hoopte dat ik een soa had en hij dat dan ook zou krijgen hahahaha
voor de rest vrouwen zijn vaak schijnheilig
Ik voel het vaak wel als ze wat te verbergen hebben
heeft ze nog een zus dan word dan soms gebruikt in de zin van sliep bij me zuster terwijl ze bij een ander zijn.
Vaak daarna nog 1 die belt nemen ze niet op en bellen ze als je weg bent
en ja was al sinds juny al single ,maar moest vanwege instanties eerst toestemming om te verhuizen hebben.
Dan ben je heel netjes en begin je niks met een andere vrouw ,maar zei nee heel scheinheilig.
Ik bedoel zeg het dan gewoon eerlijk van ik heb een andere man ontmoet had ik er vrede mee .
Maar niet van slaap bij me zus onbekende nummers en 3/4 weken lang iemands leven tot een hel maken om hem eruit te krijgen,want ja die vent denkt ze is single en woont alleen en wil ook wel eens bij haar langskomen.
Dus ben je gewoon teveel.
En in comby met een zus die goed manipuleren kan dan is het geen pretje.
Je kan nergens heen.
Treiteren tot en met
van s,ochtends tot s,avonds ruzie
1 week zelfs geen eten gehad mevrouw had het boodschappengeld ingepikt en bleef mooi weg tot s,avonds laat met telefoon uit.
Dit is 1 x geweest maar nooit meer.
Ja ga naar een nacht opvang hmm leuk ,maar kost wel 10 euro per nacht.
Crisis opvang of urgentie nee krijgt u niet u heeft nog een dak.
En elke dag ruzie moet u maar even uithouden tot u een huis heeft.
Na 4 weken is de bom gebarsten en werd het zwart voor me ogen en heb toen in blinde woede het huis verbouwd .
En gelukkig net op tijd mijn uithaal op het raam gericht.
Wil geen vrouwen slaan ,maar als zij je zo tergen en treiteren en opfokken en je kan geen kant op dan is de beheersing moeilijk.
Loop dan weg ,Ja dat probeerde ik ook 3 x gewaarschuwt de grens is bereikt .
En wat ze dan gaan doen je tegenhouden zodat je alleen maar kwader word.
Baal er zo van dat allemaal gebeurt is en denk er nog wel eens aan terug ,had dit niet zo gewild
Alleen ik moest knokken in me 1 tje tegen 3 personen zonder hulp.
De hulp is te laat erin gerold ,maar wel op tijd om alles opnieuw op te bouwen en een nieuwe plek te regelen.
Weet niet wat er was gebeurt als ik daar langer had gezeten en geen hulp had gehad
[ Bericht 69% gewijzigd door asfalthooligan op 20-01-2011 13:03:18 ]
Ja er zijn ook dingen gebeurt waardoor ik haar nooit meer zou kunnen vertrouwen.
En het gekke is dat ik altijd heb geweten dat dit niet het meisje is waar ik de rest van mijn leven mee wil delen, en als het dan uit gaat heb ik het er toch aardig moeilijk mee.
En het gekke is dat ik altijd heb geweten dat dit niet het meisje is waar ik de rest van mijn leven mee wil delen, en als het dan uit gaat heb ik het er toch aardig moeilijk mee.
Dit is iets wat mij wel bezig houdt wat betreft de kunst van het loslaten:
Mijn ex was mijn eerste vriendin, dat heeft natuurlijk altijd iets speciaals, maar dit was echt meer dan 'het eerste vriendinnetje'. Zoals jullie allemaal wel weten zit ik er nog steeds heel erg mee. De gedachte dat zij iets met een ander gaat hebben, doet mij ook pijn, hoewel ik ook weet dat het onvermijdelijk is.
Hoe zit het wat dat betreft met jullie zelf: Zijn jullie ooit weleens een relatie begonnen met een ander terwijl je ex nog (in een bepaalde mate) door je hoofd spookte? Terwijl je nog gevoelens voor je ex had, hoe 'klein' die gevoelens dan ook misschien zijn? En heeft dat geholpen om écht over je ex heen te komen?
* Mr.Myst denkt zoals gewoonlijk weer eens een stap of vijf te ver vooruit...
Vandaag weer een lekker rollercoaster-ritje! Ik kan wel janken, heb weer eens (fijn) over mijn ex gedroomd, ik heb de behoefte om contact op te nemen (daar kom ik wel weer overheen), en het gemis is vandaag echt groot...
Slecht om dit te denken maar: Dit is gewoon niet zoals het had moeten lopen! Dit had niet uit mogen gaan, en de manier waarop al zeker niet...
Maar ik weet ook dat ik daar niks aan kan veranderen, en het tijd/rust moet geven
Mijn ex was mijn eerste vriendin, dat heeft natuurlijk altijd iets speciaals, maar dit was echt meer dan 'het eerste vriendinnetje'. Zoals jullie allemaal wel weten zit ik er nog steeds heel erg mee. De gedachte dat zij iets met een ander gaat hebben, doet mij ook pijn, hoewel ik ook weet dat het onvermijdelijk is.
Hoe zit het wat dat betreft met jullie zelf: Zijn jullie ooit weleens een relatie begonnen met een ander terwijl je ex nog (in een bepaalde mate) door je hoofd spookte? Terwijl je nog gevoelens voor je ex had, hoe 'klein' die gevoelens dan ook misschien zijn? En heeft dat geholpen om écht over je ex heen te komen?
* Mr.Myst denkt zoals gewoonlijk weer eens een stap of vijf te ver vooruit...
Vandaag weer een lekker rollercoaster-ritje! Ik kan wel janken, heb weer eens (fijn) over mijn ex gedroomd, ik heb de behoefte om contact op te nemen (daar kom ik wel weer overheen), en het gemis is vandaag echt groot...
Slecht om dit te denken maar: Dit is gewoon niet zoals het had moeten lopen! Dit had niet uit mogen gaan, en de manier waarop al zeker niet...
Maar ik weet ook dat ik daar niks aan kan veranderen, en het tijd/rust moet geven
Klinkt stom maar toen ik eenmaal sex met een ander had gehad kon het me ook een stuk minder boeien wat mijn ex allemaal zal doen of al gedaan had. Ga er lekker voor, even 'genieten'. Veel succes zondag!!!
Mag ik offtopic vraag stellen ?quote:
Ja er zijn ook dingen gebeurt waardoor ik haar nooit meer zou kunnen vertrouwen.
En het gekke is dat ik altijd heb geweten dat dit niet het meisje is waar ik de rest van mijn leven mee wil delen, en als het dan uit gaat heb ik het er toch aardig moeilijk mee.
Als je weet dat het niet het meisje is waarmee je de rest van je leven wou delen, waarom begin je dan aan kinderen ?
Voor alle duidelijkheid : ik vel geen oordeel, ik vraag me af waarom het in jouw geval zo gelopen is...
Nee, niet eens zozeer een troostrelatie. Ik denk namelijk niet dat zoiets werkt, een 'rebound'. Ik vraag me echt af hoe het gaat als je iemand anders ontmoet waarbij je een goed gevoel hebt (verliefdheid), maar dat je aan de andere kant ook nog steeds 'iets' voelt voor je ex.quote:
Mr.Myst je bedoelt een troostrelatie?
Helpt dat échte gevoel dan om die andere gevoelens die er nog zijn voor je ex, te 'vergeten'/gaan ze er door weg?
Ik denk teveel over dit soort dingen na, dat is alles... Bij mij speelt er niks op het moment, maar ik denk ook niet dat ik er aan toe zou zijn. In het geval van een 'rebound', of een ONS, denk ik dat het mijn gevoel richting mijn ex op dit moment alleen maar sterker zou maken, dat ik misschien ook een soort schuldgevoel zou krijgen, terwijl dit helemaal niet terecht zou zijn (zij heeft het immers uitgemaakt).
Ja het was ook niet bedoeling om een kind te krijgen met haar, ze werd al vrij snel zwanger toen we elkaar pas net een maand kenden. (superdom ik weet het)quote:
[..]
Mag ik offtopic vraag stellen ?
Als je weet dat het niet het meisje is waarmee je de rest van je leven wou delen, waarom begin je dan aan kinderen ?
Voor alle duidelijkheid : ik vel geen oordeel, ik vraag me af waarom het in jouw geval zo gelopen is...
Ze besloot het kind te houden en op dat moment besloot ik om daarom bij haar te blijven(ook niet verstandig)
Later heeft ze me verteld dat ze hem gehouden heeft zodat ik bij haar zou blijven.
Dus al met al een heel erg ongezonde basis voor een relatie.
Mr.Myst, ik denk dat een ex altijd wel in je hart zal blijven en dat is ook helemaal niet erg. Ik denk dat je het 'gevoel' voor je ex in dat geval beter kan omarmen dan het heel hard weg te drukken, accepteren dat ze er nog is maar ook genieten van je nieuwe partner. Hoe meer jij je er druk om maakt of denkt dat de gedachtes 'verkeerd' zijn, des te erger het wordt.
Ik geloof er inderdaad in dat gevoelens voor je ex langzaam minder worden, zeker als je een nieuwe fijne relatie hebt.
Maar als je niet aan een relatie toe bent op dit moment dan moet je lekker je rust pakken. Alles op een rijtje zetten en als je er weer aan toe bent van god los gaan ;-)
Ik geloof er inderdaad in dat gevoelens voor je ex langzaam minder worden, zeker als je een nieuwe fijne relatie hebt.
Maar als je niet aan een relatie toe bent op dit moment dan moet je lekker je rust pakken. Alles op een rijtje zetten en als je er weer aan toe bent van god los gaan ;-)
Misschien was het niet verstandig om bij haar te blijven op het moment dat ze zwanger raakte, maar wat moet je anders? Ik kan me het in ieder geval heel goed voorstellen. Je bent wel de vader van het kind, en je wil toch dat jullie kind fijn op kan groeien. (Niet dat dat nu niet zou kunnen, natuurlijk kan dat wel!)quote:
[..]
Ja het was ook niet bedoeling om een kind te krijgen met haar, ze werd al vrij snel zwanger toen we elkaar pas net een maand kenden. (superdom ik weet het)
Ze besloot het kind te houden en op dat moment besloot ik om daarom bij haar te blijven(ook niet verstandig)
Later heeft ze me verteld dat ze hem gehouden heeft zodat ik bij haar zou blijven.
Dus al met al een heel erg ongezonde basis voor een relatie.
Het is inderdaad niet netjes (zacht uitgedrukt) van haar dat ze pas later gezegd heeft het kind te willen houden zodat jij bij haar zou kunnen blijven. Dat is inderdaad geen goede basis.
Al met al klinkt het als een goede beslissing om uit elkaar te gaan. De gevoelens die daar nu bij opspelen (o.a. er niet aan moeten denken dat ze een ander krijgt), zijn alleen maar normaal.
