Brandon (18) drie jaar vastgebonden aan muur

quote:

Op dinsdag 18 januari 2011 23:30 schreef Flammie het volgende:

[..]

Hoe kan iemand met spontane moordbuien nou samen leven met andere mensen zonder dat het gevaarlijk is

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 00:49 schreef kvd het volgende:

[..]

Het zal misschien een onsamenhangend verhaal worden, maar ik doe mn best. Zal het ook maar over 1 persoon hebben.
Ik kan alleen voor de mensen van mijn eigen groep praten, het is een instelling met meer van 450 VG, dus kan voor andere groepen niet praten. Ik heb op mijn groep 1 bewoonster (zowel verstandelijk gehandicapt en vermoeden van psychische problemen) die de complete boel verbouwde, mensen aanviel, weg liep, zich verhongerde, zich aanbood aan mannen enzovoort.

quote:

Toen zij op de groep kwam hebben we eerst niks gedaan, zelfs alle medicatie gestopt, terug gegaan naar haar basis, kijken wat ze dan deed.

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:03 schreef Miriampje het volgende:
Bah.. wat was ik mijzelf aan het opvreten over de kortzichtige, eenzijdige berichtgeving. Gelukkig vind ik hier op het forum een genuanceerder beeld van andere hulpverleners en zelfs een moeder, hulde.Ik werk zelf ook in een instelling waar enkele van dezelfde problematieken voorkomen, hoewel er niemand vast zit aan de muur denk ik wel dat dit soms niet ver er vanaf zit.
Ik vind dat het verhaal van de hulpverlener te weinig word belicht.. Ik heb menig collega met blauwe ogen, krassen over het hele lijf, bijtwonden etc gezien. Het beste zou idd een aantal sterke mannen zijn, maar waar haal je die vandaan?? 95% van de studenten op een sociale opleiding is vrouw, dus dan zouden alle mannen die voor dit vak worden opgeleid op dit soort casussen worden gezet. Niet haalbaar!
Wij doen allemaal ons best.. Maar na de zoveelste aanval is het lastig om vertrouwen te houden in de client.

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:11 schreef Maanvis het volgende:
Bedankt voor je lange verhaal maar ik mis wederom wat:

[..]

Hier mis ik hoe je ermee omging als ze mensen aanviel. In de isoleer neem ik aan? En wat als ze ook in de isoleer zichzelf nog beschadigt? Dan een dwangbuis? En wat als ze ook overal tegenaan gaat stompen en schoppen? Benen vastzetten? En wat als de dwangbuis nooit af kan omdat je dan gebeten wordt?? WAT doe je dan met zo'n persoon?

[..]

Eerst niets gedaan. Hoe beschermde je dan de andere patiënten tegen haar. De andere patiënten waren bang voor haar. Hoe voorkwam je dat ze iemand vermoordde?

Stel je nu iemand als Brandon voor. Dat is iemand die megasterk is. Let op Mwanatabu's verhaal, zij vertelt dat haar kind op 5jarige leeftijd al met kasten kan smijten. Stel je voor hoe sterk zo iemand op z'n 18e is. Dat is Brandon nu. Iedere dag met hem vechten, lukt dat? Dat moet met 6 personen zoals Rudi al zei. Hou je dat vol met 6 personen zo iemand constant begeleiden?

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:21 schreef Miriampje het volgende:
In de praktijk heeft een agressieve client soms wel meerdere zorgverleners nodig.
1 iemand die met hem/haar werkt
1 iemand die achtervang is om te helpen bij fixaties oid
En de overige groepsleiding die ook op de groep werkt springt ook af en toe bij, waardoor andere clienten alleen gelaten moet worden.

Iemand goed behandelen komt veel handen... Dus veel geld!

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:22 schreef kvd het volgende:

[..]

Isoleer hebben we niet op het werk, dwangbuis ed ook niet.
Ze zat in het begin op haar kamer. Een lege kamer met alleen een bed, een klerenkast en gordijnen. Daar verbleef ze de hele dag, met deur open. Eerst niks meer doen dan alleen liggen op bed, totdat we dingen gingen vragen van haar. Als ze aanviel fixeren, rollenbollen op de grond, eerst bellen voor vervoer richting huis, richting haar kamer, later het blijven 'uitvechten' totdat de bui over was (wat dus een paar keer per dag, meer dan 1 uur per keer kon zijn)

En dit hielp bij haar, dit helpt bij meerdere personen op het werk. Uitgangspunt bij ons is dat veel wat vertoont wordt qua agressief gedrag veelal voortkomt uit angst of het niet meer weten. Isoleer, dwangbuizen, vastbinden ed leidt tot meer angst dus meer agressief gedrag, in extremere vorm. Dus vertrouwen winnen helpt een persoon meer, helpt het om de agressie minder te laten worden en uiteindelijk voor een groot gedeelte kan verdwijnen. Mits de randvoorwaarden ook goed zijn (juise medicatie, veilige omgeving enzovoort)

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:26 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Voor Brandon heb je nog meer mensen nodig. Anders vermoordt ie mensen of zichzelf. Hoe ga je daar dan mee om? Constant vechten, dan is een tuigje toch beter?

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:29 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Al deze methodes die jij hier schetst hadden bij Brandon niet gewerkt. Brandon heeft geen angst of weet het even niet meer, Brandon heeft stemmen in zijn hoofd die hem vertellen dat ie nu iemand pijn moet doen. Zie ook het dossier dat bij Geenstijl staat wat ik hier even tevoren heb gequote. Dus hoe los je het dan op, en belangrijker, hoe voorkom je dat ie 1 van je andere cliënten of medewerkers vermoordt?

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:31 schreef kvd het volgende:

[..]

Maar wat bereik je met dat tuigje? In mijn ogen helemaal niks. Want zo te zien zit hij toch vaker in dat tuigje als der rudi zei. in ieder geval ook als moeder er is, en hij zei zelf dat hij altijd zo zit.
Het klinkt vreemd, maar ik zeg vechten. Vertrouwen kweken. Die jongen WIL wel dingen, maar het LUKT niet. Zoek uit waardoor het komt. Dan kan hij weer meedoen aan het leven daar en weer eens wat genieten. Want zo'n dag alleen in een kamer, dat wekt ook aardig wat agressie op

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:38 schreef kvd het volgende:

[..]

Mijn bewoonster is schizofreen....we horen haar praten met meerdere stemmen, dus zal ook meerdere stemmen horen. Zij zal ook 'opdrachten' krijgenom dingen te doen. Over Brandon kan ik niet oordelen, ik heb zijn dossier niet, ik weet niet of hij angsten heeft.
Ik heb ook geen kant en klare oplossing, dit helpt bij haar en meerdere bewoners op het werk.

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:38 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Hij zit in het tuigje als z'n moeder er is omdat ie anders z'n moeder de ogen uitkrabt oid. Dan kun je er wel 6 mensen bij hebben staan die hem onder controle kunnen houden, maar dan is het hetzelfde effect als het tuigje zelf. Bovendien heeft ie met het tuigje privacy en veiligheid voor zichzelf, met die 6 mensen wordt het knokken.

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 00:49 schreef kvd het volgende:
-knip-

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:41 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Geloof Rudi maar, het tuigje is het einde van een lange reeks dingen die al zijn geprobeerd. Ook die dingen die jij aandraagt zijn al geprobeerd. Uiteindelijk blijft niets anders dan het tuigje meer over. Ik vind het zo naief om te denken dat voor alle gevallen een pasklare oplossing klaarligt. Die hebben ze bij de kliniek waarin Brandon zit echt wel geprobeerd. Bovendien heeft een rechter het bepaald niet de kliniek zelf. Dus het is niet een eenzijdige beslising geweest.

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:43 schreef kvd het volgende:

[..]

zowel in het tv programma als op geenstijl wordt aangegeven dat hij thuis zonder tuigje leefde, hij ging zelfs fietsen met stiefvader. Dus zo'n bezoekje kan waarschijnlijk best zonder tuigje, maar personeel zal het willen.
Bij geenstijl hebben ze het over neutraal blijven, niks laten merken, niet te veel informatie geven. Zo'n tuigje staat eigenlijk gelijk aan een laatste redmiddel. Geen agressie willen. Het tuigje moet om omdat het personeel hem eigenlijk niet aankan of de confrontatie niet aan wil. Dat voelt hij ook. Voelt zich daardoor onveilig, leidt tot gedrag dat ze niet willen zien.

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:48 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Hij leefde inderdaad zonder tuigje -- maar toen was ie 14.
Nu is Brandon zo gevaarlijk geworden dat het tuigje nodig is zelfs bij zijn moeder, en dus is het idd het laatste redmiddel. Het is een situatie waarbij het kiezen of delen is; Of Brandon vermoordt iemand, of hij zit in het tuigje.

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:54 schreef kvd het volgende:

[..]

weet je, iedereen heeft er een andere mening over. Op de tv wordt een bepaald beeld geschetst (zielige Brandon), rudi geeft inside-informatie, maar die is ongetwijfeld ook gekleurd. Hij staat achter hoe het nu gaat, maar andere mensen op de instelling staan er niet achter, die trekken nu aan de bel.
Wij weten niet wat er allemaal precies is gebeurd, is gedaan. Dus we kunnen niet zeggen of het goed is of slecht wat er nu gebeurd. Of alles wel is gedaan....laten we het iig wel hopen

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 01:58 schreef Maanvis het volgende:

[..]

nou, klopt ook wel, maar jij deed hiervoor net alsof je een andere oplossing zag terwijl uit de verhalen die je hier plaatst blijkt dat je alleen met cliënten hebt gewerkt die veel minder ver heen zijn dan Brandon. Waar ik bang voor ben is dat de politiek eist dat het tuigje af gaat (volgens de PVDA moest dat vanavond al), en dat er vervolgens doden vallen.

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 02:07 schreef kvd het volgende:

[..]

dan heb je mij niet goed begrepen. Er werd mij gevraagd wat wij hebben gedaan met soortgelijke gevallen. En neem van mij aan, het zijn wel 'Brandons' die er bij mij op het werk bijzitten, er is een wachtlijst bij ons van mensen waarbij ze in andere instellingen niet meer weten wat ze er mee aanmoeten. Dus het zijn niet de lichtere gevallen, maar de uitbehandelde personen van andere instellingen. Niet de lieve schattige mongolen, maar de zwaardere gevallen.

en dit gezegd hebbende...ik ga naar bed...

quote:

Op dinsdag 18 januari 2011 22:30 schreef Mwanatabu het volgende:
Overigens om een beeld te krijgen met wat voor mensen ze in deze tak van de zorg soms te maken krijgen: mijn turfje van bijna 10 kreeg het voor elkaar om een "vandaalbestendige" woonvorm een aantal keer flink te verrassen.

In de eerste week na aflevering van het gloednieuwe speciaal voor gehandicapten ontworpen stond hij ineens op de brandtrap, raakte kwijt in een spleet van een centimeter of 15 in de tuin, liet het brandalarm afgaan en ontsnapte. En dat terwijl het personeel heel erg goed oplette.

Hij kwam regelmatig in flarden aan op de dagbesteding omdat hij onderweg zijn kleding aan repen scheurde. Behang, beddegoed en pyama idem. En dan heb ik het niet eens gehad over de schilderijen met diverse lichaamsuitscheidingen op waar hij bij kan.

Toen hij nog thuis woonde leek ons huis op Fort Knox: overal sloten en knipjes en dan nog zag hij soms kans ons hartverzakkingen te bezorgen door bijvoorbeeld zijn neus kapot te bonken tegen de muur om met het bloed te gaan zitten spelen in bed totdat een van ons even ging kijken (verdachte stilte...) om uit te glijden in een plas bloed of omdat hij zijn klerenkast even door zijn kamer tiefde. Toen was hij 5.

Tot nu toe bijna alleen maar lieve betrokken zorgverleners meegemaakt, op die ene muts na die niet inzag dat hij verstandelijk zo'n 2 jaar oud was en hem wilde straffen voor het echoën van het woord "kankerhoer" van een oudere huisgenoot. Toen had hij zichzelf ook een bloedneus bezorgd door met een tafel te gooien. Schrokken ze toch wel een beetje van.

Geen idee wat er mogelijk is in het geval van Brandon, maar ik kan me niet voorstellen dat daar ineens monsters voor zorgen (zie posts van Der Rudi, het geval ligt dus genuanceerder) die het niet anders zouden willen of die hem even voor het gemak 3 jaar lang vastbinden.

Wat ik wel weet, is dat de mogelijkheden voor de begeleiders door de bezuinigingen in rap tempo achteruit aan het gaan zijn. Ook ik heb een brief gekregen dat een deel van het personeel wat zorgt voor mijn zoon wegbezuinigd gaat worden, en 5 jaar geleden was er ook al een bezuinigingsronde ten koste van de geestelijke gehandicapten. Toen kreeg ik een brief dat de voltijdse indicatie van mijn zoon wel met een dag minder af zou kunnen want dan werden de wachtlijsten sneller weg te werken. Je broek zakt ervan af en ik zit nu al in de stress wat betreft de verlenging van zijn indicatie over een paar maanden want het kan alleen maar minder worden.