Zwangerschap en geboorte deel 726

Het is wel fijn dat je dan iig zelf kan bepalen hoe je je uren invult (nou ja, tot op zekere hoogte denk ik, als fotograaf heb je misschien toch ook afspraken staan waar je naar toe moet??)
Meer kussens is geen optie dus, en eentje minder?? Of wat Wicky zegt: 1 verplaatsen naar tussen je benen voor je kriebelbenen?
Maalox ken ik niet, maar begrijp dat het vergelijkbaar is. Zijn het tabletten of is het vloeibaar (puur nieuwsgierigheid hoor, voor het geval ik het straks ook nodig heb).

Kan me goed voorstellen dat alles zich opstapelt en dan ook nog het schuldgevoel erbij en dat je je daardoor extra rot voelt. Lukt het om eventueel wat afleiding te zoeken? bv 's ochtends door te blijven slapen als je man weg is en dan 's middags wat met vriendinnen ondernemen? Of wat te werken?

Ik heb het ook altijd gehad, maar in de zwangerschap werd het heel erg. Ik verwacht deze keer ook weer behoorlijk last te gaan krijgen.

En inderdaad niks helpt, maar dat is wat ik bedoel met de berusting. Als je er rustig onder blijft voel je beter wanneer het opkomt en afzwakt en denk je jezelf niet gek.

Wel fijn dat je overdag je slaap wel kan pakken.

Danic,

Maalox kun je bij etos e.d. Krijgen.

Ik vind ze fijner en beter werken dan rennie.
En volgens mij HA zijn ze beter voor je ivm een of ander stofje.

Je kunt maalox vloeibaar krijgen. Maar ik heb gewoon tabletten.
Je kunt ze voor direct kort effect kapot bijten maar ook voor langer effect opzuigen.
Ik prefereer het laatste tis wel even wennen aan de smaakt.
Vind rennie viezer.

Believe me i've tried it all .

Tis inderdaad het schuldgevoel en de frustratie daarover richting mijn mannetje die het nog eens zielig vind voor me ook en niet wil dat ik me schuldig voel.
Hijs te lief... Hihi!

Ik slaap als hij deruit is wel weer... Als het lukt...

3e Ronde, whaaaah, gefeliciteerd!! Hoe gaaf is dat! In één keer!

quote:

Op zondag 9 januari 2011 22:13 schreef Aventura het volgende:
Het tripje was leuk vandaag!
Wel is de bevallingslat erg hoog gelegd. De vriendin heeft 3 kids en beviel in respectievelijk 3 uur, 1 uur en 1 kwartier (ja, van eerste wee tot uitdrijving). Haar buuv kwam er gezellig bij en zij is van elk van haar twee koters in 2 uur bevallen: 'Ze plopten er zo uit'.

Volgens hen zit het allemaal tussen je oren. Gewoon ontspannen mee omgaan. En oja, kotsen en cravings, moe zijn: allemaal aandachttrekkerij.

En de 16 weken verlof zijn eigenlijk een belachelijke luxe. Wel leuk en aardig, maar niet nodig.

Ik dacht altijd dat alleen de 'oudere generatie' zo dacht.. Zoals iemand al zei, zulke mensen zou ik in elk geval niet opzoeken als het allemaal niet wil en mijn bevallingsverhaal zou ik dan ook niet zo snel vertellen. Laat maar lullen hoor, er zijn genoeg meiden hier die wel beter weten: kwaaltjes kies je niet en je bevalling ook niet

Danimeisje, heb je er al eens aan gedacht om het hoofdeinde van je bed wat op te hogen? Het lost het maagzuur niet ineens op ofzo, maar bij mij maakte dat i.c.m. maalox wel het verschil tussen kunnen slapen ś-nachts of wakkerliggen tot het ochtendgloren

quote:

Op zondag 9 januari 2011 22:13 schreef Aventura het volgende:
Het tripje was leuk vandaag!
Wel is de bevallingslat erg hoog gelegd. De vriendin heeft 3 kids en beviel in respectievelijk 3 uur, 1 uur en 1 kwartier (ja, van eerste wee tot uitdrijving). Haar buuv kwam er gezellig bij en zij is van elk van haar twee koters in 2 uur bevallen: 'Ze plopten er zo uit'.

Volgens hen zit het allemaal tussen je oren. Gewoon ontspannen mee omgaan. En oja, kotsen en cravings, moe zijn: allemaal aandachttrekkerij.

En de 16 weken verlof zijn eigenlijk een belachelijke luxe. Wel leuk en aardig, maar niet nodig.

tussen de oren Dat die mensen bestaan

Komt bij dat je je ook kunt afvragen of zo'n turbobevalling echt zoveel fijner is. MIjn zusje had ook vrij snelle bevallingen met de laatste van 3 kwartier als heel erg turbo, en die vond dat, op een andere manier wellicht, ook zwaar. Er is geen rustige opbouw, je hebt weinig tijd om je te realiseren dat het zover is, je gaat bevallen. Je lijf en je geest moeten in standje turbo om het allemaal bij te benen.

En ach, de prefecte bevalling bestaat niet. En toch worden er veel kinderen geboren, ook 2e en 3e en 4e, etc. Dus het is zelden zo vreselijk erg dat je niet meer wil, of het nu heel snel is gegaan of dagen duurde.

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:00 schreef Incantrix het volgende:

Danimeisje, heb je er al eens aan gedacht om het hoofdeinde van je bed wat op te hogen? Het lost het maagzuur niet ineens op ofzo, maar bij mij maakte dat i.c.m. maalox wel het verschil tussen kunnen slapen ś-nachts of wakkerliggen tot het ochtendgloren

Incantrix,

Het maagzuur is extra puntje maar dat is met alleen maalox prima te doen!
De kriebelbenen is het wat ervoor zorgt dat ik niet kan slapen...
Bed heb ik omhoog gehad, werd daar alleen maar onrustiger van, last van rug en schouders volgende ochtend!
Thx voor de tip!!

@wicky ach tis voor goed doel en bijt me der wel doorheen...
Ga poging doen wish me luck!

Liefs!

Danimeisje, waarom installeren jullie niet gewoon een tweede bed in een andere kamer voor je man, bijvoorbeeld een luxueus opblaasbed? Zo vergroot je voor hem de kansen dat hij wél goed slaapt en als jijzelf niet functioneert is het in ieder geval fijn dat een ander het wel doet. De dagen hier komen we veel beter door als mijn vriend fris genoeg is om naast zijn werk de zwaarste dingen met Ivan te doen, boodschappen te halen en te koken.

Slaapgebrek is gewoon gekmakend. En er is ook geen mogelijkheid om aan een ander uit te leggen wat het werkelijk met je doet. De kans is in ieder geval groot dat je ook wel weer goede nachten zult hebben, en als die uitblijven kun je aan je verloskundige om een of twee slaaptabletten vragen om te kijken of je de negatieve spiraal kunt doorbreken. Verder kan ik je alleen maar adviseren om overdag niet alleen maar uit te rusten en bij te slapen maar om ook dingen te blijven doen, want zo kom je die 10 weken beter door. En verder is het een kwestie van een manier vinden om de nachten zo positief mogelijk door te komen. Ik ga maar gewoon een detective kijken als het slapen niet lukt.

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:05 schreef miss_sly het volgende:

[..]

tussen de oren Dat die mensen bestaan

Ik heb een heel lieve tante die ook eens haar beklag deed dat 'zoveel zwangeren doen alsof ze ziek zijn'. Ik werd er heel verdrietig van, want ik dacht dat zulke opmerkingen alleen van domme, ongevoelige mensen kwamen.

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:17 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik heb een heel lieve tante die ook eens haar beklag deed dat 'zoveel zwangeren doen alsof ze ziek zijn'. Ik werd er heel verdrietig van, want ik dacht dat zulke opmerkingen alleen van domme, ongevoelige mensen kwamen.

Eigen ervaring is toch vaak maatgevend, dat merk ik ook bij jongere mensen om me heen. "wacht maar, straks doe/wil jij ook dit of dat". Weinig van die wachtmaars zijn tot op heden uitgekomen

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:26 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Eigen ervaring is toch vaak maatgevend, dat merk ik ook bij jongere mensen om me heen. "wacht maar, straks doe/wil jij ook dit of dat". Weinig van die wachtmaars zijn tot op heden uitgekomen

De desbetreffende tante is kinderloos. Sommigen zijn nu eenmaal empathisch, anderen niet.

Dat 'wacht maar...' is wel een bekend ouderkwaaltje. En het houdt ook nooit op, want er zijn altijd ouders met oudere kinderen die allemaal beren op de weg zien voor je.

Weer een nacht voorbij, weer een gehad.
Uurtje wakker, uurtje slapen vanalles en nog wat.
Gelukkig heb ik een hele lieve schoonvader die de oudste naar school brengt. Kan ik vast lekker op de bank met de laptop.

Waar lig jij wakker van, ik80lll?

Waar eigenlijk niet van? Van wat we gaan eten tot wat hebben we nog nodig, en wat moet ik nog doen aan toe.
Tips om nergens aan te denken?

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:29 schreef Claudia_x het volgende:

Dat 'wacht maar...' is wel een bekend ouderkwaaltje. En het houdt ook nooit op, want er zijn altijd ouders met oudere kinderen die allemaal beren op de weg zien voor je.

De beren vind ik nog niet eens zo irritant, maar die overtuiging dat jij exact hetzelfde moet (onder)vinden als zij staat me tegen. Zeker als je tegenwerpingen als onwetendheid terzijde worden geschoven.

Nog maar een paar weekjes ik80lll

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:26 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Eigen ervaring is toch vaak maatgevend, dat merk ik ook bij jongere mensen om me heen. "wacht maar, straks doe/wil jij ook dit of dat". Weinig van die wachtmaars zijn tot op heden uitgekomen

oh hékel
"wacht maar..."

Ja tsja... eh... en dan? vooral over totaal niet boeiende dingen vind ik het zo'n nietsige opmerking.
Maar idd, eigen ervaring is maatgevend daarin ja. Dat, en dat zwangerschappen en kinderen van die dingen zijn waar iedereen wel een mening over heeft, die onderwerpen zijn enorm gevoelig voor "de beste stuurlui... " kritieken zeg maar.

Ik moet dus wel zeggen dat ik zelf probeer om zulke 'wacht maar' opmerkingen te vermijden. Naar de persoon zelf zeg maar. Mijn ervaring hoeft nu eenmaal niet het hare/hunne te zijn en mijn kind is niet dat van hen; en daarnaast kun je natuurlijk net zo goed legitieme ideëen hebben over hoe jij het wil doen, mijn manier is niet per se dé manier, dat idee.

Oh ik80 wat fijn van je schoonvader!
Ik kijk kabouter plop nu ook even bijkomen. Ik heb ieder uur voorbij zien komen met een zielig meisje vannacht, maar t dreumesje is uiteraard nu gewoon wakker. Ik hoop dat ze strakjes nog even gaat slapen dan kan ik nog even op de bank, zou fijn zijn, we zien wel.

woehoe gefeliciteerd PD!!

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:35 schreef ik80lll het volgende:
Waar eigenlijk niet van? Van wat we gaan eten tot wat hebben we nog nodig, en wat moet ik nog doen aan toe.
Tips om nergens aan te denken?

Oh, het Grote Malen! Er zijn ontspanningsoefeningen die je kunt doen om je te helpen je hoofd leeg te krijgen. Misschien eens op googelen? Ik heb ooit eens de volgende oefening van de huisarts gekregen: elke avond voor het slapen gaan even de tijd nemen om de dag van achter naar voor in beelden door te nemen. Visualiseer dus het tv-programma dat je nog bekeken hebt, je bord eten, de supermarkt waar je 's middags heen ging, enzovoort. Je mag alleen beelden zien en er geen gevoelens bij hebben, en het moet niet te lang duren. Die oefening hielp mij wel wat, maar ik stop er meestal na een paar dagen alweer mee.

Op de site van de Teleac-cursus over slapen staan ook tips om met nachtelijk malen om te gaan. Je hoeft niet alle opdrachten te doen maar kunt wat tips eruit halen, bijvoorbeeld een boekje naast je bed leggen waarin je je zorgen/gedachtes opschrijft.

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:36 schreef Vanyel het volgende:

[..]

De beren vind ik nog niet eens zo irritant, maar die overtuiging dat jij exact hetzelfde moet (onder)vinden als zij staat me tegen. Zeker als je tegenwerpingen als onwetendheid terzijde worden geschoven.

Ik vind juist de beren heel irritant, want ze geven me het gevoel dat de komst van een kind vooral iets lastigs is in plaats van iets leuks.

PD, dat is geweldig nieuws!

oh ik80 is het misschien een idee om met je mp3-speler in bed te liggen zeg maar?
Aan uiteraard hè, niet gewoon onder je kussen leggen dat ding

Bij mij hielp dat altijd wel om mn hoofd leeg te maken en te ontspannen. Tegenwoordig doe ik het nooit meer omdat ik bang ben Amélie niet te horen enzo.

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:45 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik vind juist de beren heel irritant, want ze geven me het gevoel dat de komst van een kind vooral iets lastigs is in plaats van iets leuks.

Zo erg zijn ze bij mij gelukkig niet. Alleen over het slecht slapen is het natuurlijk leuk grappen maken dat het alleen maar erger wordt straks.
Persoonlijk denk ik dat ik liever voor een kind wakker ben dan zonder enige reden, maar dat moet ik natuurlijk afwachten..

Ik moet zelf ook regelmatig een 'wacht maar' inslikken. Sommige dingen zijn natuurlijk ook vrij universeel, zoals nachtvoedingen, tandjesleed, ik ben twee en ik zeg nee... Maar dat neemt niet weg dat jouw kind net een uitzondering kan zijn. Bovendien heb je er gewoon niks aan om daar nu al tegenop te kijken. En als ik middenin zulke 'problemen' zit houd ik liever de goede moed erin (met wat geklaag tussendoor om mentaal gezond te blijven ).

Het laatste wat je schrijft heb ikzelf heel sterk zo ervaren. De laatste loodjes van de vorige zwangerschap vond ik ook zwaar en ik wilde niets liever dan gewoon eindelijk die reden hebben om wakker te zijn. Maar goed, erg romantisch vond ik de nachtvoedingen ook niet hoor, haha. En toen Ivan eenmaal doorsliep kon ik het nog slechter hebben om 's nachts wakker te zijn voor hem. Ik begrijp dus heel goed dat de gebroken nachten voor de een zwaarder zijn dan voor de ander, en het zal ook per situatie verschillen.

Zo, aangekomen in het 2e trimester! Geen last meer van moeheid En juist daardoor maak ik me zorgen ( ) De 25e naar het hartje luisteren! Nog geen echt zichtbaar buikje hier...

quote:

Op maandag 10 januari 2011 08:00 schreef Incantrix het volgende:

Ik dacht altijd dat alleen de 'oudere generatie' zo dacht.. Zoals iemand al zei, zulke mensen zou ik in elk geval niet opzoeken als het allemaal niet wil en mijn bevallingsverhaal zou ik dan ook niet zo snel vertellen. Laat maar lullen hoor, er zijn genoeg meiden hier die wel beter weten: kwaaltjes kies je niet en je bevalling ook niet

Dit zijn hoogopgeleide mensen hè, w.o. een psycholoog. Des te vreemder dat ze hun eigen ervaring als standaard nemen en projecteren.