The Other Guys (2010, VS, Adam McKay)De film begon erg leuk met die parodie op buddy-cops film met Samuel L. en the Rock als typische film-politiehelden. Maar daarna zakt de film in. Het plot is ontzettend slap. Marky Mark heeft het komische talent van een hazelnoot. Maar gelukkig is er Will Ferrell, die met z'n typische grappen de film nog iets weet te maken. Die hier weer samenwerkt met regisseur Adam McKay, waarmee hij eerder de betere films Anchorman, Step Brothers en Talladega Nights maakte.
Hoogtepunt van de film was de leeuw vs. tonijn-conversatie.

cijfer: 6.5
Babettes gæstebud (Babette's Feast) (1987, Den, Gabriel Axel)De film begon even saai als z'n onderwerp twee zussen in een streng gereformeerd geïsoleerd dorpje in Zweden eind 19e eeuw. Vooral omdat de twee zussen zo ontzettend tevreden zijn met hun leven. Ik vond dat er weinig te merken was van onderhuidse spanningen of ingehouden passies.
Aan het begin van het grote feestmaaltijd, waar de titel naar verwijst, wordt de film wel wat interessanter. Maar waar ik hoopte dat de kwaliteit van de film daarna zal stijgen, blijft ook tijdens het diner de film voortkabbelen. Het was mij niet duidelijk wat Gabriel Axel wilde zeggen met deze film. Hebben de streng gereformeerden gelijk moeten we ons niet zondig maken aan aards genot, zoals de verrukkelijke maaltijd, omdat dat nietig vergeleken met de eeuwige gratie van God. Of moeten we medelijden hebben die gereformeerden omdat ze nooit een dag in hun leven echt genoten hebben? Tijdens het diner leek het mij of Axel het laatste wou zeggen. Maar op het einde leek hij toch weer de kant van de christenen te kiezen.
cijfer: 5.5
Unstoppable (2010, VS, Tony Scott)O'Nee een onbemande trein slaat op!...
O'Nee hij heeft een explosieve lading!!....
O'Nee er is ook een trein vol met schoolkinderen op het spoor!!!....
Toen ik de trailer zag leek de film me eerlijk gezegd niks meer dan een overgedramatiseerd standaard cliché Hollywood spektakel gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Maar na de toch redelijk goede kritieken o.a. hier heb ik de film toch een kans gegeven. Gelukkig maar, want Unstoppable is het voorbeeld van hoe je met de geschikte crew en cast een prima film kan maken van overgedramatiseerd standaard cliché Hollywood spektakel.
Qua regie is Tony Scott de juiste man voor het karwei. Z'n jachtige ADHD stijl past met z'n snelheid goed bij het onderwerp; een op hol geslagen trein. Ook de cast, o.a. met de altijd innemende Washington, een goede Pine en de charmante Dawson, is goed in vorm.
cijfer: 7.5
Legend of the Guardians: The Owls of Ga'Hoole (2010, VS, Zack Snyder) De CGI ziet er prachtig uit. Het zijn werkelijk één van de mooiste en realistisch uitziende CGI beelden die ik heb gezien. Maar dat kan niet verhullen wat een ongeïnspireerde bagger met een cliché heldenepos/fantasy-plot het verder is.
cijfer: 4
Resident Evil: Afterlife (2010, VK, Paul W.S. Anderson) Best aardige actie-filmpjes altijd die Resident Evil films. Één lekker chick met guns is altijd goed. Twee is nog beter. Verder bestaat het groepje overlevers o.a. uit een stoere neger, een gluiperd met een sikje, z'n Aziatische hulpje, een leuk meisje dat als zwemkampioene nog even een nat t-shirt haalt en Wentworth Miller

Het tempo zit er aardig in, waardoor de film nooit te veel inzakt. De actie is gaaf. Hoewel de effecten soms iets te duidelijk voor een greenscreen zijn gemaakt.
Ik begrijp alleen nog steeds niet waarom er in het begingevecht opeens meerdere Mila Jovovichs waren.
cijfer: 7
Centurion (2010, VK, Neil Marshall) Neil Marshall is ook zo'n regisseur die garant staat voor een lekker vermakelijke filmpjes. Als je er heel serieus naar de film gaat kijken is er vast van alles aan te merken op de film en zit de film vol met historische foutjes. Maar als je gewoon je verstand uitzet, achteruit gaat zitten en geniet is het een prima vermakelijk filmpje.
cijfer: 7.5
Four Lions (2010, VK, Christopher Morris) Lekker controversiële komedie over een aantal wannabe zelfmoordterroristen. Door de belachelijke en compleet incompetente karakters zijn er leuke momenten en grappen. Hulde ook aan de film, omdat die trouw blijft aan z'n karakters en insteek en niet opeens op het einde toch voor het moreel politieke correcte weg kiest. Maar toch blijf ik achter met het gevoel dat er nog meer in de film had gezeten.
cijfer: 7