Daar moet je dus boven staan. Je moet zeker van jezelf zijn, dat hangt niet af van je ex.quote:Op woensdag 5 januari 2011 12:52 schreef Toefjes het volgende:
[..]
Inderdaad! Exen die maar dubben en wachten, en twijfelen.... En daarmee anderen compleet onzeker maken. dat is wel de rode draad hier
Niet iedereen is hetzelfde in elkaar gestoken tijdens de assemblagequote:Op woensdag 5 januari 2011 13:22 schreef laforest het volgende:
[..]
Daar moet je dus boven staan. Je moet zeker van jezelf zijn, dat hangt niet af van je ex.
Laten ze maar lekker dubben en twijfelen. Als ze dat doen wordt het toch niks meer.
Gewoon dikke punt erachter en laat je ex maar zien hoe goed je zonder hem/haar kunt, dan is dat twijfelgedrag zo over.
Sorry ik vind het bijzonder triest hoe sommige mensen hun leven en geluk door een ex laten bepalen en dan ook nog eens de hele dag thuis gaan zitten in de hoop een sms te krijgen. Jemig als mijn ex dat zou doen dan zou ik er een leuk spelletje van maken. Geen respect voor zulk gedrag, het is zwak. Een vrouw gaat echt niet terug komen bij een onzekere en zwakke man.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:23 schreef Octagon het volgende:
[..]
Niet iedereen is hetzelfde in elkaar gestoken tijdens de assemblage
Heyyy de dagelijkse peptalkquote:Op woensdag 5 januari 2011 13:22 schreef laforest het volgende:
[..]
Daar moet je dus boven staan. Je moet zeker van jezelf zijn, dat hangt niet af van je ex.
Laten ze maar lekker dubben en twijfelen. Als ze dat doen wordt het toch niks meer.
Gewoon dikke punt erachter en laat je ex maar zien hoe goed je zonder hem/haar kunt, dan is dat twijfelgedrag van je exzo over en zal je ex de onzekere worden.
Dan neem je de macht terug naar jezelf.
Kan allemaal goed zijn wat je zegt... maar denk je nu echt dat mensen ervoor kiezen (het in jouw ogen) "zwakke gedrag" te vertonen ?quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:25 schreef laforest het volgende:
[..]
Sorry ik vind het bijzonder triest hoe sommige mensen hun leven en geluk door een ex laten bepalen en dan ook nog eens de hele dag thuis gaan zitten in de hoop een sms te krijgen. Jemig als mijn ex dat zou doen dan zou ik er een leuk spelletje van maken. Geen respect voor zulk gedrag, het is zwak. Een vrouw gaat echt niet terug komen bij een onzekere en zwakke man.Dat is niet echt aantrekkelijk.
Vervelend.. Burnout/depressie is nogal wat. Wat bedoel je met SPW'er (in mijn ogen staat dat voor een sociaal pedagogisch werker namelijk, maar neem aan dat je wat anders bedoelt)quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:06 schreef Mr.Myst het volgende:
Zal even een kleine update doen van mijn kant.
Zoals gezegd ben ik maandag naar de huisarts geweest. Die dacht aan een burnout/depressie. Ik kan pas op 25 januari bij een SPW'er terecht. In mijn ogen duurt dat nog veel te lang, ik weet eigenlijk niet hoe lang ik dit nog ga trekken. Ik moet volgende week wel terugkomen bij de huisarts.
Ik heb nu een week lang slaapmedicatie (Temazepam), maar tot nu toe werkt het niet echt. Ik neem het een half uur voor het naar bed gaan in, lig vervolgens nog ruim anderhalf uur wakker, slaap een paar uurtjes (4-5) en word dan weer wakker. Vervolgens blijf ik dommelen. Maar goed, gewoon stug doorgaan.
Ik herken mezelf heel erg in een aantal posts hier. Het gevoel dat ik nooit meer gelukkig kan worden zonder haar, dat mijn leven op dit moment niks meer waard is. Ik zie geen toekomst meer, in wat voor een vorm dan ook. Ik heb al een aantal dagen het gevoel dat het niet erg zou zijn als ik niet meer wakker zou worden. Niet dat ik er zelf een einde aan wil maken, dat kan ik dan ook weer niet.
Ik wil geen contact opnemen met mijn ex, maar aan de andere kant brand ik van verlangen om te laten weten hoe het met me gaat. Niet om medelijden te krijgen, want ze hoeft niet bij me terug te komen omdat ik 'zielig' ben (al vind ik mezelf niet zielig). Ik zou het willen weten omdat ik vind dat ze daar recht op heeft, omdat ze (hoe onterecht dat ook is) voor mij nog steeds deel uit maakt van mijn leven, en we alles met elkaar gedeeld hebben.
Ik heb zondag (voordat de diagnose dus gesteld werd) wel aan een vriendin van haar verteld hoe het met me ging. Ik vermoed dat ze het een dezer dagen wel gaat vertellen aan mijn ex (maar ik verwacht ook niet dat ze het meteen door heeft gespeeld, want dan had ik het juist niet verteld).
Als ze dan echt wil weten hoe het met me gaat, neemt ze wel contact op, hou ik mezelf voor. Maar anderzijds is ze denk ik dan ook bang om me nog meer verdriet te doen, terwijl ik juist ongelofelijk graag contact wil, ook al laat ze dan alleen maar weten dat ze zich zorgen zou maken. Dan zou ik weten dat ze nog 'iets' om me geeft. En ja, dan besef ik me ook dat dat waarschijnlijk geen pure liefde is.
Ik word langzaam helemaal radeloos. Als ik sommige verhalen hier lees (waarin ik mijn situatie een klein beetje herken) denk ik: 'Ik moet contact opnemen!'... Maar toch, wat zou het voor zin hebben.
Ik heb maandagavond zelfs een brief geschreven (de zoveelste al). Die blijft voorlopig echter lekker op mijn computer staan. Weet niet of ik er verstandig aan doe om hem te sturen.
Voor de duidelijkheid: Toen mijn ex het uitmaakte, was het slechts 'tijdelijk'. Even een aantal maanden om tot rust te komen, en dan kijken we verder. Maar in de tussentijd toch wel écht als vrijgezel verder. Ik kon daar niet tegen, heb contact gezocht en ze heeft de beslissing genomen dat het de komende tijd niks meer gaat worden. Maar in onze gesprekken liet ze heel erg doorschemeren niet te weten wat ze dacht, wat ze voelde, wat ze wilde. Ze dacht wel dat ze de juiste beslissing had gemaakt. Maar door alle tegenstrijdigheden blijft mijn gevoel heen en weer slingeren...
Je hebt hier zeer zeker gelijk in, maar dat wil niet zeggen dat iedereen maar meteen zo rationeel kan nadenken. Het is ook zwak, maar wat wil je als het net uit is? Uiteindelijk zal iedereen hier jouw mening wel krijgen, maar dat heeft tijd nodig.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:25 schreef laforest het volgende:
[..]
Sorry ik vind het bijzonder triest hoe sommige mensen hun leven en geluk door een ex laten bepalen en dan ook nog eens de hele dag thuis gaan zitten in de hoop een sms te krijgen. Jemig als mijn ex dat zou doen dan zou ik er een leuk spelletje van maken. Geen respect voor zulk gedrag, het is zwak. Een vrouw gaat echt niet terug komen bij een onzekere en zwakke man.Dat is niet echt aantrekkelijk.
Jep, laat haar maar raden en wees sterk.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:26 schreef Toefjes het volgende:
[..]
Heyyy de dagelijkse peptalkGaat wel stuk beter dan gisteren moet ik zeggen. Weet wel dat er een dag komt dat ze zich nog eens achter de oren zal krabben, en die dag is het te laat..
Het is voor haar een compleet mysterie hoe het met me gaat, het feit dat ik niks laat horen is wel een positief signaal denk ik
Idd.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:28 schreef Faerie het volgende:
[..]
Je hebt hier zeer zeker gelijk in, maar dat wil niet zeggen dat iedereen maar meteen zo rationeel kan nadenken. Het is ook zwak, maar wat wil je als het net uit is? Uiteindelijk zal iedereen hier jouw mening wel krijgen, maar dat heeft tijd nodig.
Nee, maar je kunt je wel leren sterk te zijnquote:Op woensdag 5 januari 2011 13:27 schreef Octagon het volgende:
[..]
Kan allemaal goed zijn wat je zegt... maar denk je nu echt dat mensen ervoor kiezen (het in jouw ogen) "zwakke gedrag" te vertonen ?
Ik snap het nut van dit soort spelletjes niet zo goed. Waarom zou je iemand van wie je houdt dit aan willen doen? En als je niet meer van haar houdt, dan heb je toch helemaal geen boodschap aan haar? Dan zijn er genoeg manieren om haar te blocken.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:29 schreef laforest het volgende:
[..]
Jep, laat haar maar raden en wees sterk.
Geen contact, contacteert ze jou? Delete de sms totdat jij weer helemaal jezelf bent en dan sms je gewoon terug dat je je heerlijk voelt, dat je druk bent en lekker aan je zelf aan het werken bent.
*bam* krijgt ze een virtuele vuist in haar gezicht.
En doe het ook hè? Werk aan jezelf, neem een interessante hobby, doe vechtsport of wat je ook maar leuk vind en doe vooral de dingen die je voor haar deed. Als ze dat ziet dan ziet ze de man waar ze ooit verliefd op werd.
quote:Op maandag 3 januari 2011 00:52 schreef Godshand het volgende:
Vooral vrouwen hebben last van niet alleen kunnen achter blijven, en die kijken eerst om zich heen voor ze het uitmaken..
En als ze dan alleen zijn, dan hebben ze binnen de kortste keren de eerste beste rukker die een beetje lief doet. Al diverse keren zo gezien...
Ik ben liever alleen dan in een kutrelatie zitten, waarbij er geen schot in de zaak zit na eraan te proberen werken. Aan een dood paard trekken heeft geen zin.
Tja, of sterk overkomen. Als je je kut voelt, voel je je kut. Daar moet je je zelf wel de ruimte voor durven geven als dat gebeurt. Maar wil het niet uitstralen naar de ex in kwestie.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:31 schreef laforest het volgende:
[..]
Nee, maar je kunt je wel leren sterk te zijn
Ik heb daar ook een hekel aan. Zo is mijn ex dus precies. Op oudjaarsdag gesprek met hem gehad waarin hij zei hoe geweldig het niet met hem gaat. Wat heb je daar aan? Hij zegt dat alleen maar zodat hij zichzelf beter voelt en dat vind ik echt triest.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:31 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Ik snap het nut van dit soort spelletjes niet zo goed. Waarom zou je iemand van wie je houdt dit aan willen doen? En als je niet meer van haar houdt, dan heb je toch helemaal geen boodschap aan haar? Dan zijn er genoeg manieren om haar te blocken.
Inderdaad, ik bedoel een gesprek met een sociaal pedagogisch werker, hoewel, nu ik erover na ga denken de huisarts natuurlijk een maatschappelijk werker bedoelde, ik weet echter zeker dat ze het over een SPW'er had! Deze is eens per week op de huisartsenpost aanwezig, en daarmee ga ik in eerste instantie een gesprek hebben om de situatie uit te leggen. Die kan daarna zeggen wat voor mij het meest verstandige is om te doen, daar kan bijvoorbeeld ook uitkomen dat het verstandig zou zijn naar een psycholoog te gaan, of antidepressiva te gaan gebruiken.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:27 schreef J0ycie88 het volgende:
[..]
Vervelend.. Burnout/depressie is nogal wat. Wat bedoel je met SPW'er (in mijn ogen staat dat voor een sociaal pedagogisch werker namelijk, maar neem aan dat je wat anders bedoelt)
Ik zou de brief nog niet versturen als ik jou was. Ik zou afwachten tot het gesprek met die SPW'er.. Temazepam helpt redelijk goed, tenminste is mijn ervaring (bij anderen dan wel). Misschien moet je er even aan wennen. Heb je zelf al eens melatonine geprobeerd? Bij sommige is dit een wondermiddel (en bij anderen ook weer niet hoor). Dit kun je bij de drogist halen. Verder heb ik zelf toen ik een tijd heel slecht sliep, "slaapthee" gedronken.. Weet nu even niet welk merk het is, maar het heette sleepy time.. Kun je bij de tuinen krijgen. Ik werd er rustig van.. En hielp mij wel een beetje.
Naja misschien heb je er iets aan, misschien niet..
Ja, want ik ben reuze tevreden met de manier waarop ik me zo voel! Het heeft nog nooit zo fijn gevoeld, het gevoel dat je leven geen enkele zin meer heeft!quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:25 schreef laforest het volgende:
[..]
Sorry ik vind het bijzonder triest hoe sommige mensen hun leven en geluk door een ex laten bepalen en dan ook nog eens de hele dag thuis gaan zitten in de hoop een sms te krijgen. Jemig als mijn ex dat zou doen dan zou ik er een leuk spelletje van maken. Geen respect voor zulk gedrag, het is zwak. Een vrouw gaat echt niet terug komen bij een onzekere en zwakke man.Dat is niet echt aantrekkelijk.
Ga sporten.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:06 schreef Mr.Myst het volgende:
Zal even een kleine update doen van mijn kant.
Zoals gezegd ben ik maandag naar de huisarts geweest. Die dacht aan een burnout/depressie. Ik kan pas op 25 januari bij een SPW'er terecht. In mijn ogen duurt dat nog veel te lang, ik weet eigenlijk niet hoe lang ik dit nog ga trekken. Ik moet volgende week wel terugkomen bij de huisarts.
Ik heb nu een week lang slaapmedicatie (Temazepam), maar tot nu toe werkt het niet echt. Ik neem het een half uur voor het naar bed gaan in, lig vervolgens nog ruim anderhalf uur wakker, slaap een paar uurtjes (4-5) en word dan weer wakker. Vervolgens blijf ik dommelen. Maar goed, gewoon stug doorgaan.
Ik herken mezelf heel erg in een aantal posts hier. Het gevoel dat ik nooit meer gelukkig kan worden zonder haar, dat mijn leven op dit moment niks meer waard is. Ik zie geen toekomst meer, in wat voor een vorm dan ook. Ik heb al een aantal dagen het gevoel dat het niet erg zou zijn als ik niet meer wakker zou worden. Niet dat ik er zelf een einde aan wil maken, dat kan ik dan ook weer niet.
Ik wil geen contact opnemen met mijn ex, maar aan de andere kant brand ik van verlangen om te laten weten hoe het met me gaat. Niet om medelijden te krijgen, want ze hoeft niet bij me terug te komen omdat ik 'zielig' ben (al vind ik mezelf niet zielig). Ik zou het willen weten omdat ik vind dat ze daar recht op heeft, omdat ze (hoe onterecht dat ook is) voor mij nog steeds deel uit maakt van mijn leven, en we alles met elkaar gedeeld hebben.
Ik heb zondag (voordat de diagnose dus gesteld werd) wel aan een vriendin van haar verteld hoe het met me ging. Ik vermoed dat ze het een dezer dagen wel gaat vertellen aan mijn ex (maar ik verwacht ook niet dat ze het meteen door heeft gespeeld, want dan had ik het juist niet verteld).
Als ze dan echt wil weten hoe het met me gaat, neemt ze wel contact op, hou ik mezelf voor. Maar anderzijds is ze denk ik dan ook bang om me nog meer verdriet te doen, terwijl ik juist ongelofelijk graag contact wil, ook al laat ze dan alleen maar weten dat ze zich zorgen zou maken. Dan zou ik weten dat ze nog 'iets' om me geeft. En ja, dan besef ik me ook dat dat waarschijnlijk geen pure liefde is.
Ik word langzaam helemaal radeloos. Als ik sommige verhalen hier lees (waarin ik mijn situatie een klein beetje herken) denk ik: 'Ik moet contact opnemen!'... Maar toch, wat zou het voor zin hebben.
Ik heb maandagavond zelfs een brief geschreven (de zoveelste al). Die blijft voorlopig echter lekker op mijn computer staan. Weet niet of ik er verstandig aan doe om hem te sturen.
Voor de duidelijkheid: Toen mijn ex het uitmaakte, was het slechts 'tijdelijk'. Even een aantal maanden om tot rust te komen, en dan kijken we verder. Maar in de tussentijd toch wel écht als vrijgezel verder. Ik kon daar niet tegen, heb contact gezocht en ze heeft de beslissing genomen dat het de komende tijd niks meer gaat worden. Maar in onze gesprekken liet ze heel erg doorschemeren niet te weten wat ze dacht, wat ze voelde, wat ze wilde. Ze dacht wel dat ze de juiste beslissing had gemaakt. Maar door alle tegenstrijdigheden blijft mijn gevoel heen en weer slingeren...
Dat klinkt als 'nog even een trap nageven'. En als laforest dat idd zo bedoelt, dan ben je in zo'n geval minder over je ex heen dan je zelf dacht, want ook het feit dat je nog even een trap nageeft, geeft al aan dat er nog iets is wat je niet verwerkt hebt.quote:Op woensdag 5 januari 2011 13:33 schreef Faerie het volgende:
[..]
Ik heb daar ook een hekel aan. Zo is mijn ex dus precies. Op oudjaarsdag gesprek met hem gehad waarin hij zei hoe geweldig het niet met hem gaat. Wat heb je daar aan? Hij zegt dat alleen maar zodat hij zichzelf beter voelt en dat vind ik echt triest.
Ik heb niet zoveel te doen. Ben al een uur ofzo bezig mezelf onder de douche te schoppen na het hardlopen, maar dan is er weer een update in dit topic of een ander topic waarop gereageerd moet wordenquote:Op woensdag 5 januari 2011 13:44 schreef backgammon het volgende:
hebben jullie niks te doen ofzo? man wat een babbelbox
Anyways, ik voel me nog steeds goed.
Ik denk niet teveel aan haar en heb wat afleiding gevonden.
Ik ga lekker naar de sportschool, bak gewoon een taart meer per week nu en heb zo juist een Vespa gekocht die ik een beetje moet opknappen. Al met al, ik merk dat ik mn leven weer in eigen handen neem en het niet aan "haar" laat af hangen.
Ik zal dus wel een stuk minder hier reageren maar lees af en toe nog wat mee aangezien hier wat intressante gevallen tussen zitten!
Succes mensen. Kus :x
Andere sportschoolquote:Op woensdag 5 januari 2011 13:47 schreef Mr.Myst het volgende:
@goofy en Viking: Sporten is ook iets wat ik wil gaan doen. Ik denk erover om te gaan fitnessen. Als ik heel eerlijk ben zou ik liever een teamsport gaan doen, maar dat is lichamelijk niet mogelijk. Ik mag bijna geen enkele sport beoefenen, vanwege een bindweefselziekte. Niet iets wat mensen opvalt, maar het beperkt me in die zin dat ik uit moet kijken met bewegen.
Fitness kan ik reguleren, dus dat kan wel wat zijn. Hardlopen heb ik afgelopen zomer geprobeerd (start-to-run), ik vond het heerlijk, maar ik moest stoppen omdat mijn lichaam het niet aan kon: Drie weken nadat ik gestopt was (ik was pas bij de vijfde les), schoot mijn heup nog steeds 'half' uit de kom.
Het enige nadeel is dat mijn ex ook op fitness zit. Maar die gaat eens per week 's avonds, dus de kans dat ik haar tegen zou komen is vrij klein.
Het is voor mij nu ook een beetje tijdverdrijfquote:Op woensdag 5 januari 2011 13:44 schreef backgammon het volgende:
hebben jullie niks te doen ofzo? man wat een babbelbox
Anyways, ik voel me nog steeds goed.
Ik denk niet teveel aan haar en heb wat afleiding gevonden.
Ik ga lekker naar de sportschool, bak gewoon een taart meer per week nu en heb zo juist een Vespa gekocht die ik een beetje moet opknappen. Al met al, ik merk dat ik mn leven weer in eigen handen neem en het niet aan "haar" laat af hangen.
Ik zal dus wel een stuk minder hier reageren maar lees af en toe nog wat mee aangezien hier wat intressante gevallen tussen zitten!
Succes mensen. Kus :x
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |