 
		 
			 
			
			
			Wat Loeikoei zegt en een goed begin zou zijn om De Kracht vh Nu te gaan lezenquote:
 
											 
			 
			
			
			Wat bedoel je precies met dit? Dit topic??quote:Op maandag 10 januari 2011 19:23 schreef mastauser het volgende:
[..]
ik doe sociologie maar ik volg dit erbij (UU)
 
			 
			
			
			Inzien dat je niet je gedachten bent, maar dat je ze kunt observeren zonder dat je je er mee identificeert.quote:
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Daniel Golemanquote:Op vrijdag 14 januari 2011 20:37 schreef mastauser het volgende:
Heeft iemand gehoord van de Happiness set point? Dit is de theorie van de wetenschapper Lykken, die stelt dat een groot deel van je geluksgevoel chronisch en genetisch is. Dit genetische deel is door vervolgonderzoek gekomen op 20%-50%.
Nu wat wetenschappelijk voer:
Universiteit van Wisconsin:
http://psyphz.psych.wisc.(...)ppiness_NYT_2-03.htm
De meeste activiteit van geluksgevoel (linkerprefrontale cortex activiteit) is gemeten bij een ervaren monnik in Tibet!
 
											 
			 
			
			
			Ja, dat is wel waar ja. Maar het is vooral de ervaring dat je bepaalde kutte situaties al eerder vol positiviteit bent doorgekomen die je leert het de volgende keer weer te doen. Dat leer je niet door redeneren. Dan gaat het vaak eigenlijk automatisch zonder echt na te denken.quote:Op maandag 10 januari 2011 17:09 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Goed verhaal!
Heb er niet zoveel op aan te merkenAlleen het schema dat je hebt gemaakt, daar wordt negativiteit genoemd bij de denker. Nu is het zo dat negativiteit alleen bij de denker voorkomt, alleen ook de denker kan een grotendeels positief leven leiden.
Kenis over je psyche, de mechaniek achter het denken, kan ervoor zorgen dat je op een gegeven moment kunt kiezen voor positiviteit. Het is dus gelukkig niet alleen maar kommer en kwel met het denken
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Zou je daar iets verder over uit kunnen wijden?quote:Op zaterdag 15 januari 2011 16:58 schreef mastauser het volgende:
Eckhart Tolle heeft wel gelijk over 'present' zijn, maar over persoonlijkheid en identificatie met form vind ik hem veel bullshit lullen.
Hij schijnt ook een grote egoist te zijn en nog meer leugens te verspreiden.
Geloof niet alles wat in het boek staat.
Zie de OPquote:Maar een belangrijke vraag:
Heeft iemand al vooruitgang geboekt: dat wil zeggen: minder nadenken.
Of is dat vele nadenken gewoon ADD (ook betwist maar goed)
Ik weet het niet
 
											 
			 
			
			
			quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:05 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Zou je daar iets verder over uit kunnen wijden?
[..]
Zie de OP
Ook niet al te letterlijk nemen, zoals je Eckhart ook niet te letterlijk moet nemen. Hij wil ook maar geld verdienenquote:I don't know where to begin to comment here. I am not exactly versed on this site and rarely do I participate in chat rooms. I just want to add some information about Eckhart Tolle here. I have read over some of the discussions with much interest. I am delighted to see so much good common sense at work! For much of these suspicions are right on target.
I have known Eckhart since the fall of 1993. I met him through mutual friends back in England. At the time, Eckhart was a nobody. But a nice man and extremely intelligent. He lived very modestly after moving from London to Glastonbury (where I met him) and he was just the nicest person. He went by this name way back then. As far as his real name goes, it is Ulrich and he changed it after that life-altering experience he had--during the many years that went by where he started to study spiritual thinkers like Meister Eckhart. I think he changed his name because he was drawn to that teacher. And he also wanted to break from the former, unhappy person he was.
As far as speculation about his past, he did attend Cambridge as a PhD candidate in Comparative Lit. His emphasis was in Latin American Literature. (we later reconnected when he came to Northern California where I got to know him much better). His father lived (now deceased) in Mallorca. His mother lived (also now deceased) in the Black Forest--in Baden Baden. He went to see them every year at Christmas. His dad was a real character--a free-thinker, a former journalist,leaving Germany after he divorced Eckhart's mother when Eckhart was about 12 or so.
Eckhart is a very emotional and complicated person. Believe me, I knew a whole different side to him. Kind, thoughtful, and very sincere in his rich interest and devotion to spirituality. I recall, at a mutual friend's, he and I ended up having about a five hour conversation on everything from Latin American fiction writers to various mystics and eclectic thinkers. That conversation flew by. He is a very engaging, humorous and social person and it came as a surprise because normally, he seems so reticent and shy. Anyway--I remember when he was writing his first book. We were talking on the phone and he told me that he started writing this book--all in long-hand, mind you. We continued to have a very pleasant friendship and a year or so later, he ended up moving to Vancouver, BC because it was difficult for him to emigrate to the U.S. He had no relatives here, and no real external purpose for coming here. He just wanted to try out the "new world". Again, he was such a pleasure to be around in those days. We also kept in touch when he moved north to Canada. He was funny, he was a joy to talk to-- even on the phone.
To make a long story short--Tolle started out very modestly. Truly. This woman he met in a small class he was giving to business people in downtown Vancouver ended up speaking with him here and there after class and one day, Tolle asked if she would read his book--which was still in manuscript form. She did and later he asked her if she ever thought about the publishing business before. She considered what he said, and they pooled money together ( he owned a piece of property in London and I remember him going back to London at some point, so he could have some $ to live!!) (He never really lived on park benches, by the way. But he did drop out of that graduate program and meandered--with not a lot in the till so to speak.)
Once this woman brought out his first book, things slowly picked up. Tolle made as many appearances at every Canadian bookstore he could. He very gradually achieved his success.
Things changed. Without saying too much about myself, I too, am a writer, but I am not in his field. I am a fiction writer. Though Eckhart and I shared interest in things spiritual and he being a former student of literature, we had these things in common. But I would disagree (and still do) with my old friend on many things. Not that I outright told him this, but I never thought highly of the New Age/ Feel Good genre. I am not a fan of these books, although, I do think there are some exceptions and I absolutely loved his first book, the Power of Now. And I still think it's his best. I also think Eckhart is gifted in his talks. Some of them are amazingly brilliant. But I have to say the last time I heard my friend was several years ago before things got to where they are today!
Here it is: My old friend has become obsessed with his own success and I need to say, monstrously so. He has shown a side to me that scares me. He is determined to get as far up the mountain (exceeding his competitors like Deepak Chopra, Gary Zukov, all those other souls out there that crank out these books!) as he can go. I am afraid for him and a little afraid of him. He is no longer recognizable to me. Some say this is not unusual for these "guru" types. That sooner or later, things come tumbling down, thanks to a lot of hubris and just ego-overkill. That's right. Ego-overkill. Tolle--and I noticed this many years ago--we were out one day and ended up walking into a bookstore where Tolle knew the guy behind the counter--I busied myself browsing the books, but Tolle came off with an arrogance and know-it-all-ness that surprised me. I had never seen this side of him before--but I blew it off and didn't give it a lot of thought as he rarely acted this way with me. ( I am a woman, by the way.). Now it seems Tolle is all ego. And yes, it is horrendously ironic how he has made the ego anathema, when he has become an ego-maniac himself. I am sad to see it all unfold the way it has.
Sadly, being a true friend, a real friend, was not as important to Tolle as his voracious ambition. Let me tell you something , if I could, in my own modest experience at being human myself, Tolle is very unhealed. Some have speculated about his past relationships. I know of a woman in London; I believe he lived with her, but this was when he was in his 20's. I do believe he had that spiritual experience. That is true, but the weird thing is, it didn't really change the core person. It seems that Eckhart was one of those "know it all" students. He is extremely smart, and that is the problem. Smart and arrogant, if given the ground on which to become so. Know what I mean? When he was outside that academic milieu of a school like Cambridge, he was a nobody--and it was probably better for him. Let me put it to you this way: Hitler could have a spiritual experience, but would his nature really change?
I realize that sounds like a strange question. And normally, people will assume that the person having these beautiful spiritual experiences is a good person, but you know what? It's not necessarily so. And I know this from so many years of knowing Eckhart. But I also know this about other spiritual teachers and their dark sides and I am sure many of you out there know a bit about this, too. For example, Krishnamurti could be very curt with people, especially young people. But also, there's a book that was written by the daughter of a woman who was Krishnamurti's secret mistress for many years and whom he treated abusively, punitively. And there are people who will refuse to believe this and I am sure there are those who will not want to see the truth about my old friend, Eckhart.
He had a very complex relationship with his mother. His father was a much better parent to him. But his mother was another story. There were times when he spilled his emotions out to me, and it saddens me because he's really a very lonely person. An extremely, and I want to say, dangerously isolated individual, who has become worse, far worse since his fame.
Eckhart tells the public that this woman Kim Eng is his "partner". She's not. She is a more like a pupil/disciple. There is no relationship there except this "arrangement". She has been with him for many years, as an assistant and contact person for his trips and talks and in exchange, he has shown her the ropes and now she goes out and does these talks and seminars. It's odd, but Eckhart doesn't like women, men, anyone, really. Not enough to shack up with! He is afraid, though, of woman coming after him. And I really know about this. I am not just making it up. He has made some kind of arrangement with Eng, an agreement of sorts so he could feel comfortable on a pubic level.
He did seem to have an interest in me back in the early days...but nothing ever came of it. But it was very sweet and nice. Until fame got the better of him and he showed me that he was not going to do anything for anyone unless it benefits himself. This is all I can say.
I think, though, the unhealed issues in him are at the root of what motivates him in what has become a monstrously unfathomable ambition. ("Napoleon Complex", anyone?) Frankly, he's a homely fellow. He looks like "Despereaux the Mouse". He's a little guy, in a little body, with stooped shoulders that no woman would bat an eyelash at back in the old days. Yes, he was nice friend, but I had no interest in him otherwise and I think he had a lifetime of that. He was forty-five when I met him.
The heart is a lonely hunter, "spiritual teachers" notwithstanding. Ya know?
Anyone remember the "man behind the green curtain"?
As in: "I am Oz. And I am the all -powerful, Oz! No one dare go against the all-powerful Oz! Now don't pay attention to that little man behind the green curtain!""
Of course, we all know what happened next.
 
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Interessantquote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:10 schreef mastauser het volgende:
Ook niet al te letterlijk nemen, zoals je Eckhart ook niet te letterlijk moet nemen. Hij wil ook maar geld verdienen
 
  
  Dus zo lief was ik eigenlijk ook weer niet
  Dus zo lief was ik eigenlijk ook weer niet   
  
											 
			 
			
			
			Nee, maar wel het filmpje van haar daarover in haar TedTalk... staat in de OP!quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:16 schreef Halvor het volgende:
Iemand trouwens My Stroke of Insight van Jill Bolte Taylor al gelezen?
Ben van plan deze binennkort eens te gaan lezen.
 
  
			 
			
			
			WOW! reageerde hier als door een bij gestoken!quote:Ik weet eigenlijk nog steeds niet echt wat dit nou getriggerd heeft, waarschijnlijk een besef dat alles, deze hele wereld eigenlijk een grote toneelshow is en dat alles wat er werkelijk toe doet, het NU is, niet meer en niet minder.


 
  
  
											 
			 
			
			
			Ik probeer weleens om het weer een beetje op te wekken door ademhalingstechnieken en door mezelf te dwingen aanwezig te zijn en de gedachten even te laten voor wat het is. En soms werkt dat, maar het is moeilijk om weer in zo'n 'geestelijk vacuum' terecht te komen.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:46 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Je hebt een ervaring waarbij je verstand/ego je even met rust laat en het is prachtig (heb dit ook ervaren)
Maar wat doe je direct na zo'n ervaring, juist je gaat het met je verstand proberen te redeneren hoe het kwam dat deze ervaring tot stand kwam (stukje hierboven), zodat je het nog eens zou kunnen hercreëren.
Echter was de ervaring die je had juist geen creatie van jezelf, maar het wegvallen van alle creatie.
En natuurlijk wil je er meer van maar onthoud het is niet iets wat je kunt doen want het is namelijk een niet doen.
 
											 
			 
			
			
			Ik lees dit en ik zie weer een ego wat aan het opwekken en dwingen is, zo werkt het niet en dat is waarom het zo moeilijk is.quote:Ik probeer weleens om het weer een beetje op te wekken door ademhalingstechnieken en door mezelf te dwingen aanwezig te zijn en de gedachten even te laten voor wat het is.
 
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
											 
			 
			
			
			och als je nooit zo'n ervaring hebt gehad maybe.quote:Op maandag 17 januari 2011 00:32 schreef Devion het volgende:
Ben ik de enige die dit topic vol bullshit vind?
Beetje Newage gelul om mensen weer happy te laten voelen.(Op zich niks mis mee, maar als het pseudowetenschappelijk begint te worden wel)
 
			 
			
			
			Voel je je beter door dit te posten?quote:Op maandag 17 januari 2011 00:32 schreef Devion het volgende:
Ben ik de enige die dit topic vol bullshit vind?
Beetje Newage gelul om mensen weer happy te laten voelen.(Op zich niks mis mee, maar als het pseudowetenschappelijk begint te worden wel)
 
			 
			
			
			 sinterklaaskapoentje
			
			
				
			            
							sinterklaaskapoentje
				 
                 
			 
			
			
			Het zou mooi zijn als er een stappenplan zou bestaan, helaas is dit gewoon niet het geval omdat een stappenplan een einddoel beoogd en je zo naar iets toe werkt terwijl het alleen NU kan. Dus op deze vraag bestaat gewoon geen antwoord.quote:
 
			 
			
			
			Gelukkig ben ik jou niet. Het is een publieke topic waar iedereen op kan reageren, daarom reageer ik.quote:Op maandag 17 januari 2011 01:17 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Voel je je beter door dit te posten?
Ik kom hier op fok ook wel topics tegen die me niets zeggen en dan doe ik hem gewoon dicht en ga naar de volgende.
 
			 
			
			
			Waarom leg jij de link tussen kut voelen en dit topic? Staat los van elkaar.quote:Op maandag 17 januari 2011 13:07 schreef Devion het volgende:
[..]
Gelukkig ben ik jou niet. Het is een publieke topic waar iedereen op kan reageren, daarom reageer ik.
Wat hier wordt neergezet als waarheid, namelijk observeerder, gedachten en ware identiteit zijn uit de duim gezogen objecten om mensen die zich kut voelen weer beter te voelen. Voor sommige mensen werkt deze bullshit, maar het blijft bullshit.
Labiele mensen zouden deze onzin zomaar even te serieus nemen ipv naar een psychiater gaan. Dit draadje past beter onder ONZ.
 
			 
			
			
			Gedachten zijn te observeren. Wanneer je dat doet, smelt je er niet mee samen.quote:Op maandag 17 januari 2011 13:07 schreef Devion het volgende:
[..]
Gelukkig ben ik jou niet. Het is een publieke topic waar iedereen op kan reageren, daarom reageer ik.
Wat hier wordt neergezet als waarheid, namelijk observeerder, gedachten en ware identiteit zijn uit de duim gezogen objecten om mensen die zich kut voelen weer beter te voelen. Voor sommige mensen werkt deze bullshit, maar het blijft bullshit.
Labiele mensen zouden deze onzin zomaar even te serieus nemen ipv naar een psychiater gaan. Dit draadje past beter onder ONZ.

 
			 
			
			
			Lees startpost?quote:Op maandag 17 januari 2011 13:59 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Waarom leg jij de link tussen kut voelen en dit topic? Staat los van elkaar.
 
 Jij bent je hersenen, inclusief je gedachten. Er bestaat geen 2 jij's. De filosofie van deze man(Over hoe ver ik mij heb ingelezen) doet mij denken aan, "wees nederig", "wees blij met wat je hebt" verpakt in een zweverige newage gelul.quote:Op maandag 17 januari 2011 14:02 schreef Complexiteit het volgende:
[..]
Gedachten zijn te observeren. Wanneer je dat doet, smelt je er niet mee samen.
Dat proces / dat besef versterkt een deel van je hersenen. En dat, op zijn beurt, zorgt ervoor dat je jezelf beter de baas bent. Je krijgt meer grip op jezelf.
En dat is macht.
Het heeft weinig met 'bullshit' te maken. Tenzij je er weinig tot niets van begrijpt, natuurlijk
Dat er een ware identiteit zou zijn, dat vind ik zelf wel betwijfelbaar. Ik denk dan aan de boedha-natuur. Maar dat het geloof in zo'n natuur goed is voor je hersenen, en dus alles in je leven, dat is toch wel erg handig.
 
			 
			
			
			Het gaat hier niet over "kut->happy", maar over jezelf niet verliezen in een wirwar van gedachten. Ongeacht de aard van de gedachten.quote:Op maandag 17 januari 2011 14:46 schreef Devion het volgende:
[..]
Lees startpost?
[..]
Jij bent je hersenen, inclusief je gedachten. Er bestaat geen 2 jij's. De filosofie van deze man(Over hoe ver ik mij heb ingelezen) doet mij denken aan, "wees nederig", "wees blij met wat je hebt" verpakt in een zweverige newage gelul.
Dat je gaat reflecteren op je gedrag en impulsen(Gedachten) is leuk en aardig, maar het is niets meer dan het tegenovergestelde van cognitieve dissonantie, namelijk cognitieve consonantie. Je ziet verbanden op die er niet zijn.(Voorbeelden in dit topic ten overvloed)
 
			 
			
			
			Die beschrijft grotendeels PCP's persoonlijke ervaringen. Dat hij zich niet lekker voelde hoeft niet te zeggen dat dat voor iedereen in dit topic zo is of dat het inherent is met dit onderwerp. Zelf heb ik nooit iets van depressie of kut voelen gehad.quote:
 
			 
			
			
			Dit topic gaat over gedachten, en dan vooral te veel denken, piekeren, twijfelen....Dat kan je belemmeren, en zelfs depressief maken. Het gaat hier niet over 2 jij's.... het gaat er gewoon om dat je je gedachten niet klakkeloos hoeft aan te nemen, je bent geen slaaf van je gedachten, het zijn gewoon hersenspinsels die voortkomen uit je ego. Je kan er ook voor kiezen die gedachten te laten voor wat ze zijn, niet te serieus nemen, waardoor je meer rust in je hoofd krijgt.quote:Op maandag 17 januari 2011 14:46 schreef Devion het volgende:
[..]
[..]
Jij bent je hersenen, inclusief je gedachten. Er bestaat geen 2 jij's. De filosofie van deze man(Over hoe ver ik mij heb ingelezen) doet mij denken aan, "wees nederig", "wees blij met wat je hebt" verpakt in een zweverige newage gelul.
Dat je gaat reflecteren op je gedrag en impulsen(Gedachten) is leuk en aardig, maar het is niets meer dan het tegenovergestelde van cognitieve dissonantie, namelijk cognitieve consonantie. Je ziet verbanden op die er niet zijn.(Voorbeelden in dit topic ten overvloed)
 
			 
			
			
			Dan vel je dus een oordeel en neem je actie. Je spreekt jezelf tegen en zegt precies waar ik op doel. Wees nederig vertaald in een nieuwjasjequote:Op maandag 17 januari 2011 14:58 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Het gaat hier niet over "kut->happy", maar over jezelf niet verliezen in een wirwar van gedachten. Ongeacht de aard van de gedachten.
Er bestaan ook geen 2 jij's, maar dat wordt in de intro van de Kracht van het Nu al uitgelegd.
Reflecteren betekent dat je een oordeel velt. Wat weer precies het tegenovergestelde is van wat hier beschreven wordt. Accepteer wat je denkt/doet/bent, en indien je je daar niet prettig bij voelt onderneem je actie.
 .
.Ach ja miljarden mensen geloven/ervaren god, dus hij bestaat? :S En zeer kritisch? Ik heb kerkdiensten meegemaakt waar ze kritischer waren....quote:Op maandag 17 januari 2011 15:28 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Die beschrijft grotendeels PCP's persoonlijke ervaringen. Dat hij zich niet lekker voelde hoeft niet te zeggen dat dat voor iedereen in dit topic zo is of dat het inherent is met dit onderwerp. Zelf heb ik nooit iets van depressie of kut voelen gehad.
Mensen in dit topic zijn over het algemeen zeer kritisch (ben het ook vaak niet met Tolle eens), dus van cognitieve consonantie is geen sprake. Dit is juist een manier om zelf te onderzoeken hoe je geest werkt.
Ik weet dat veel wat hier gezegd is waar is, niet omdat ik het wil geloven, maar omdat ik het ervaar. Noem het bullshit als je wilt, ik weet wel beter. En iets afdoen als bullshit wat al duizenden jaren door miljoenen mensen wordt ervaren.. tsja, moet je zelf weten, maar misschien moet je je mening wat nuanceren. Het is eeuwenoude kennis en filosifie in een new-age jasje gestoken (helaas?).
 
 Kortom pluk de dag? Daar heb jij een filosofie voor nodig? Daarnaast zwaar overrated filosofie.quote:Op maandag 17 januari 2011 15:32 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Dit topic gaat over gedachten, en dan vooral te veel denken, piekeren, twijfelen....Dat kan je belemmeren, en zelfs depressief maken. Het gaat hier niet over 2 jij's.... het gaat er gewoon om dat je je gedachten niet klakkeloos hoeft aan te nemen, je bent geen slaaf van je gedachten, het zijn gewoon hersenspinsels die voortkomen uit je ego. Je kan er ook voor kiezen die gedachten te laten voor wat ze zijn, niet te serieus nemen, waardoor je meer rust in je hoofd krijgt.
Het leven is ook NU, de toekomst en het verleden bestaan niet, het zit tussen je oren, maar toch zijn veel mensen constant met hun aandacht daar, dat kan je ook flink belemmeren. Vandaar de kracht van het NU. Zo'n onzin is het allemaal niet hoor....
 . Je hebt echter een bewustzijn om daarop te reflecteren.(Verschil dier <-> mens) Het is een gevaarlijke filosofie om je gedachten/instincten te laten voor wat ze zijn, ze hebben een functie.
. Je hebt echter een bewustzijn om daarop te reflecteren.(Verschil dier <-> mens) Het is een gevaarlijke filosofie om je gedachten/instincten te laten voor wat ze zijn, ze hebben een functie.
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Inderdaad, het is heel simpel, maar ook weer heel moeilijk doordat je zo gewend bent geraakt aan die gedachten. Je bent er haast aan verslaafd geraakt... En mij belemmerd het vaak in die mate dat ik onproductief word.quote:Op maandag 17 januari 2011 15:56 schreef Thrackan het volgende:
Het ís ook zwaar overrated. Leven in het Nu stelt geen ruk voor, maar toch doen maar weinigen het.
Daarnaast: ook het feit dat je zonder gedachten/bewustzijn niet meer dan een dier bent wordt beschreven in het boek. Ik zou je aanraden het eens door te lezen.

| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |