quote:
Dude

.
Ik kan me ook helemaal die gedachtegang van die kerel van je indenken;
Schrijf je je in je zoektocht naar ware liefde in op een datingsite, ben je vervolgens wekenlang bezig met een schifting tussen alle potentieeltjes en éindelijk denk je dan in het bos van sletjes, tienermoeders en ander gespuis je ideale vrouw gevonden te hebben!

.
Wijfelend stuur je haar een berichtje waarna je urenlang naar je scherm blijft turen in de hoop dat de interesse wederzijds is en je een berichtje terug krijgt.
EUREKA! Ze vindt jou ook leuk en je krijgt een berichtje terug

.
En na wekenlang over koetjes, kalfjes en de diepere betekenis gebabbeld te hebben, trek je struikelend je stoute schoentjes aan en stelt haar die éne lang bewaarde vraag die je leven overhoop kan gaan gooien:
"Zullen we een keer afspreken?
."En dan die angst hé...
Zou ze het te snel vinden en beschouwt ze me nu als opdringerig?
Ziet ze me toch voornamelijk als "goede vriend" en heb ik al die weken alleen mezelf voor de gek gehouden?
Of is dan echt alle hoop gegrond en wil ze mij ook dolgraag ontmoeten?!!

.
Oeh, ze typt iets terug...

. Oh ze stopt weer

. Oh nee, toch niet!

.
En daar is dan de verlossende reactie: JAAAAAAAA, ZIJ WIL OOK!!!

.

.

.
Maar wat dan hé?

. Voorbereiden! Ik heb nog maar enkele dagen voor de grote dag!!!
Wat trek je in godsnaam aan?!!
Dus snel zijn moeder bellen waarbij zij bij het woord "date" al in tranen uit barst... ZOU IK DAN TOCH NOG KLEINKINDEREN KRIJGEN?!! Want nee, daar had ze toch echt niet meer op gerekend na het tractorongeluk van Bert, zijn broer.
TUURLIJK WIL ZE MEE KLEDING UITZOEKEN! Ze besluit zelfs met hem naar de grote stad te gaan, daar hebben ze immers "heul moderne kleding" waarmee je elke vrouw imponeert.
Daarnaast uiteraard alle vrienden bellen want oh man, wat heb jij een lekker wijf aan de haak geslagen!
Hé-le-maal jouw type man! Goddelijk mooi, godsgruwelijk intelligent en het belangrijkste: ze is ook ho-tel-de-bot-el verliefd op mij kerels!

.
En de avond voor de date komen ze állemaal langs hé! ALLEMAAL!
6 uur non-stop voorbereiding! Wat zeg je wanneer, hoe zeg je het, is de gaap-uitrek-arm-in-haar-nek-leggen-truuk nog steeds zo succesvol!? Rollenspellen, rampscenario's, condooms oefenen op een banaan, etc.
Goddomme wat ging de tijd snel, het is morgen al!
Staat z'n vader ineens voor de deur...
Jongen, vandaag is jouw dag hé! Vandaag ga jíj de familienaam hoog houden knul!
Je moeder heeft nog maar enkele maanden en oh, oh, wat zou het fijn zijn als ze afscheid kan nemen in de wetenschap dat er een kleinkind aan komt

.
En dan gaat zijn hand in zijn jas... Het zal toch niet hé... Nee, dat kan niet...
Maar toch! Al die jaren dat je het in de badkamer zag staan had je niet kunnen vermoeden dat het ooit nog eens zó ver zou komen...
De heilige graal der gralen... En terwijl de stoere, normaliter toch zo norse man, trillend het flesje uit zijn jaszak haalt meen je zowaar een traan in zijn ooghoek te zien :$.
En met de blijdschap van een kind op pakjesavond pak je de fles Old Spice aan en valt je vader in zijn armen... Want oh, wat kon hij dát goed gebruiken nu...
En nu direct naar bed, je moet morgen immers wel goed uitgeslapen zijn!
Dus hij kalmeert z'n vader en terwijl hij net de deur wil sluiten houdt zijn vader z'n voet op de drempel en zegt, met een begeleidende knipoog "Je kunt het jongen, maak je vader trots op zijn oude dag

.
Dan de dag zelf...
Top! Wat hebben alle voorbereidingen gewerkt zeg, alles ging perféct!
En voelde je nu haar hand op je been in het park?
Daar had je niet eens op geoefend, dus ze deed het volledig uit zichzelf! This must be love

.
En nét wanneer hij bij zichzelf denkt "Op je hoogtepunt stoppen nu! Het gesprek is nog geen énkele keer doodgeslagen en het is zó gezellig, dus nu ook niet hebberig zijn en naar huis gaan. Misschien komt het zelfs deze keer al tot zoenen!

." en jouw hand in zijn, inmiddels toch behoorlijk klamme, eigen handen wil nemen onderbreek je hem...
"Zou je het fijn vinden om samen te slapen?"
*BAM!!!* IN DA POCKET!!! MASTARPLAYAAAAAH!
....stotterend stamelt hij "Euuuhm... ....ja.... Ja! GRAAG!
En eenmaal thuisgekomen, terwijl hij zich bij het uitkleden onzeker bedenkt dat er tussen alle stiekeme scheetjes misschien ook wel een nattere zat, bedenkt hij een ingenieus plan...
Als ik nu nog snel even ga plassen, kan ik op de wc nog even naar het thuisfront smsen

.
Snel zijn nokia 6300 in het piemelvakje van zijn onderbroek en als een aalgladde James Bond spurt hij naar de wc!
Gert, Joris, Paul, Ron, allemaal krijgen ze een smsje met "BINGO! DIT IS DE WARE!"
En voor Ron nog een kleine toevoeging... Of hij nog even naar je moeder zou willen gaan...
Immers, met dit fijna nieuws zou ze misschien eindelijk weer eens langer dan 3 uur kunnen slapen...
En wat een fijne nacht was het! Exact zoals je je droomvrouw had voorgesteld! Zo voelt ware liefde dus!
Je trekt je broek aan, het overhemd wordt weer dicht geknoopt, bijna gereed voor waarschijnlijk het meest nare moment uit zijn toch al behoorlijke roerige leven... ...het onvermijdelijke moment van afscheid nemen... Kun je het uberhaupt nog? Leven zonder deze vrouw? De 100% meest bijzondere vrouw in je leven... ever... Ook al is ze de eerste

.
Wat zal mams blij zijn met zo'n netjes opgevoede, maagdelijke en superlieve vrouw

.
Oeh, nog wel even wat aan je odeur doen, je hebt immers de hele nacht liggen zweten

.
En, zich beseffende dat dit voorlopig 1 van de laatste dialogen met haar zal zijn, roept hij verlegen: "Lieverd, heb jij toevallig deodorant die ik ook mag gebruiken?

."
En terwijl hij het zegt schrikt hij van zijn eigen woorden; misschien is dit wel een hele vreemde vraag, vindt ze me nu wel maar een rare en zie ik haar nooit weer...
Geen directe reactie.. Zou ze me niet gehoord hebben?

.
Tuurlijk heeft ze je wel gehoord, ze is slechts 1 kamer van je verwijderd en je riep het notabene!

.
Maar waarom reageert ze dan niet direct?

.
Zie je wel! Ze vindt me een rare engerd! Alles is voor niets geweest!

.
ZEG NU WAT LIEVERD! REAGEER! MAAK EEN EINDE AAN DE ONZEKERHEID!
...deze onzekerheid is nog erger dan toen, na mam's eerste chemokuur...
...hoelang geleden vroeg ik het? 1 seconde? 2 seconden? 5?!
Ach, hij heeft ook geen enkel idee, elke seconde lijkt immers wel een jaar te duren....

.
En net op het moment dat hij "Het was een rare opmerking.. sorry liever... laat maar verder

." uit wil brengen vult haar zoetgevooisde stem de ruimte....

.
"Hier, pak deze maar, die heeft je voorganger gisteren laten liggen

."
....
....

.
....

.
....

.
....

.
....

.