Het asocialer worden van de Nederlandse maatschappij

Gewoon helpen natuurlijk.
Vorige winter waaide het windkracht 10, en toen waaide er bijna een oud wijfje weg. Ik liep d'r langs en hielp d'r verder.
Maar ik heb dan ook op de scouting gezeten he

Iemand uitlachen als die op z'n muil gaat doe je niet bij een vreemde.
Wel bij iemand die je goed kent natuurlijk.

En 10 jaar geleden heb je een nulmeting uitgevoerd? Dat ontbreekt nog wel eens bij het roepen van "steeds vaker !".

Ik herken je verhaal, zelf ben ik 5 jaar geleden gemigreerd vanwege het harder worden van de samenleving. Mijn keuze was Ierland, waar mensen zeker nog wat voor elkaar over hebben en het me vaak aan Nederland in de jaren 80 en 90 doet denken. Jammer dat het met de economie zo slecht gaat daar want nu zit ik dus weer in dit koude kikkerlandje. (voorlopig)

Als ik het vergelijk met 5 jaar geleden is het hier alleen maar harder en killer geworden, ik ben er echt van geschrokken. In de meeste winkels kun je het heel goed zien, veel gestressde koppen en weinig tijd voor een gesprekje.

Ik ben het volledig met je eens!

Alhoewel ik wel eerlijk moet toegeven dat ik niet meteen vooraan in de rij sta om hulp te bieden wanneer een onbekende iets overkomt, tot mijn schaamte weliswaar.

Als er niemand anders in de buurt is, of iets doet natuurlijk wel, zou de normaalste zaak van de wereld moeten zijn.

Ik doe het alleen als er chickies in de buurt zijn. Die vinden zulke dingen prachtig en denken dat je oprecht aardig bent

Tja, je hebt helaas gelijk maar het is niet alleen met dergelijke dingen. Een voorbeeldje, naast mij wonen mensen op leeftijd. Niet stokoud maar wel ouder dan ik en gepensioneerd. Nu het winter is vindt ik het niet meer dan normaal dan dat wanneer ik m'n stoep sneeuwvrij maak, ook die van hun even doe. Da's een kleine moeite maar tegenwoordig vertikt men het al om de eigen stoep te schuiven.

Ik vraag mij af of je dit nog wel een maatschappij kan noemen. Naar mijn inziens is Nederland verwaterd tot allerlei eilandjes waar bepaalde groepen maar heel hard roepen dat zij het beter weten dan degene op het eilandje er naast. Er is geen samenhang meer.... misschien alleen als Nederland weer eens verder komt dan de halve finale. En dan laten onze voetballers ook precies zien wat er mis is in Nederland, geen respect voor een ander en om het minste geringste om je heen gaan trappen.

Ik raap nog steeds mensen van straat op. Onlangs nog een vrouw met een gapend gat in haar hoofd die net gevallen was met de fiets op het fietspad maar met haar hoofd op de rijbaan lag. Het was al donker en daar staat niet zoveel verlichting dat je het als automobilist direct ziet. Ons eerste doel was dan ook haar van de rijbaan af te tillen en haar neer te zetten op het bankje 25 meter verderop. Ze was alleen met haar man/vriend en ze wilde dat dus niet. Ze wilde verder en zei dat het wel meeviel. En die man vond het allemaal ook wel prima. Er was zelfs een dokter bij die langs kwam met hardlopen die zei dat ze echt naar de eerste hulp moest omdat het anders een heel lelijk litteken zou worden. We hebben aangeboden de auto (die 200 meter verderop stond) te halen en haar direct weg te brengen (het gebeurde ongeveer 700 meter van de ingang van het UMCG) maar ze wilde het niet. En die man wilde haar ook niet teveel pushen dus we hebben haar laten gaan. Ik vraag me nog steeds af welke beslissing ze hebben gemaakt maar vond dat echt heel erg.

Weet nog wel dat ik op de HKU zat. Mijn opleiding zat boven een aantal winkelpanden met een enorme glazenpui waarmee je uitzicht had op het fietspad voor de bijenkorf langs. Als mensen het fietspad op of af wilden gingen ze over een zwarte stoep heen. En die was spekglad. Elke 3 minuten viel er wel 1 en mijn studiegenoten gingen voor het raam staan en genoten de hele pauze van het schouwspel. Ziek vond ik dat.

Maar valt me inderdaad vaak op. Mensen kijken liever ipv te reageren. Het is bij mij meer een reflex. Er gebeurt iets en ik ga diegene direct helpen.

Toen ik afgelopen zomer zelf voorover van een stoep afviel kwam ook niemand mij helpen. Moeder met een dochter van een jaar of 15 bleef gewoon staan kijken. Vind dat toch wel kwalijk.

Maar ook met het bijvoorbeeld openhouden van het klaphekje in de Xenos. Die gaat niet automatisch. En als ik zie dat er mensen achter me lopen dan laat ik hem niet vallen. Is niet zo'n lekker gevoel tegen je knieën aan. Maar meestal pak je zo'n hekje dan over van diegene die hem vasthoud en je zegt dan vaak bedankt of je geeft een knikje met het hoofd. Nee niks van dit alles. Gewoon doorlopen allebei de dames (moeder en dochter van plusminus 17) en niet op of om kijken. Kon mn mond toen niet houden en heb gezegd dat ik geen portier ben.
Je hoeft me niet uitvoerig te bedanken maar net doen of ik er net niet ben. Wtf.

Het klopt wel. Een beetje waardering voor iets wat je doet tbv iemand anders zit er niet meer in.
Wél luid toeteren en wijzen/gebaren als er iets niet helemaal naar wens gebeurd.

Dat egoistische negatieve gedoe komt me ook mijn keel uit.

't Is allemaal beleving en stemmingmakerij. Personally, I blame the media.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 17:14 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:
Ik vind het de schuld van Rechts ... (Kleine twijfel bij de christenen)

Nee, deze types helpen je oma een drukke straat over te steken.

Ik weet niet of het erger is. Ik was een jaar of 15 geleden een dagje op stap met mn moeder en mn zusje en iemand liet een hele tas vol papieren vallen, ik hielp die vrouw en zij liepen door Dat was wel raar.
Ook opstaan in de bus ofzo heb ik altijd gedaan en nu leer ik mijn kinderen dat.
Echter toen ik hoogzwanger was en met de bus moest, moest ik vragen of ik mocht zitten, de bus zat vol 18-19-jarigen ofzo.(Zwanger was ik tien jaar geleden)

Ik bel wel in de winkel enzo, dat valt ook onder asociaal, maar ik bied mensen met alleen een brood bv wel aan om voor me te gaan in de rij.

En dat zie ik om me heen idd maar heel zelden, maar dat zag ik dus al heel zelden.

Ik heb voor m'n werk een paar maand in het buitenland gezeten een tijd geleden. Dan merk je pas hoe tering asociaal nederlanders wel niet zijn. Kan me ook echt voorstellen dat mensen nederlanders haten. Nederlanders hebben echt een egoïstische instelling als je het vergelijkt.

En daarna nog een tijd in Berlijn gezeten, zelfs daar merk je al een wereld van verschil in de omgang tussen mensen. Ik heb het gevoel dat mensen daar ook oprecht meer betrokken met elkaar zijn.

Fuck Nederland! Het zal niet lang duren tot ik hier weer weg ben

Tja Nederlanders zijn erg verandert. Dat zie je vooral bij het voetbal, tegenwoordig draait alles om het resultaat en niet hoe je het doet. Alles moet controleerbaar zijn, maar als je resultaat wil laten zien moet je ook grote getallen hebben.

Vindt het wel jammer dit want uiteindelijk heeft dit onze naam in wereld gekost die allang niet meer erg positief is maar ook het voetbal is er door naar de klote gegaan.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 15:22 schreef YskaFredriksson het volgende:

Weet nog wel dat ik op de HKU zat. Mijn opleiding zat boven een aantal winkelpanden met een enorme glazenpui waarmee je uitzicht had op het fietspad voor de bijenkorf langs. Als mensen het fietspad op of af wilden gingen ze over een zwarte stoep heen. En die was spekglad. Elke 3 minuten viel er wel 1 en mijn studiegenoten gingen voor het raam staan en genoten de hele pauze van het schouwspel. Ziek vond ik dat.

Maar valt me inderdaad vaak op. Mensen kijken liever ipv te reageren. Het is bij mij meer een reflex. Er gebeurt iets en ik ga diegene direct helpen.

Toen ik afgelopen zomer zelf voorover van een stoep afviel kwam ook niemand mij helpen.

Dat eerste begrijp ik eerlijk gezegd wel een beetje. Ik zou ook de slappe lach krijgen als er om de paar minuten iemand onderuit gaat. Het is gewoon altijd zo'n komisch gezicht
Maar goed, ik lig ook in een deuk als ik zelf onderuit ga.

Maar ook wat je zegt dat niemand je hielp toen je viel, ik zal dat ook niet zo snel doen hoor. Bij een opaatje of omaatje is dat een ander verhaal, maar als iemand 'gewoon' (dus niet extreem heftig) valt kan diegene toch prima zelf weer overeind komen?
Ik zou zelf niet eens willen dat ik geholpen wordt weer overeind te komen als ik op m'n bek ga.

Dus net wat ik zeg, als iets heftig is of het gaat om oudere mensen zal ik zeker te hulp schieten.
En erger me ook zeker aan het onbeschofte en egocentrische gedrag van mensen tegenwoordig. Maarja, veranderen doe je het toch niet ben ik bang.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 19:33 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:
Grijpen jullie eigenlijk in als het gaat om geweld?
Er word iemand in elkaar geslagen, midden in de stad. Wat doe je?

Dat is ook iets wat ik mezelf al een paar keer heb afgevraagd. Durf er eigenlijk geen antwoord op te geven, denk namelijk niet dat dat kan als je het niet meemaakt.
Ik ben een meisje en ben bang er niet veel mee op te schieten als ik zie dat iemand in elkaar geramd wordt door wat kerels bijvoorbeeld. Wel zou ik kijken of er mensen om me heen lopen die misschien samen met mij zouden kunnen helpen, of in ieder geval als het écht heftig is de politie bellen. Maar echt zelf ingrijpen zou gewoon geen effect hebben ben ik bang.

Liep een keer in Amsterdam bij het Bijlmer station, toen ik op een afstandje zag dat 1 jongen in elkaar gerost werd door 4 of 5 jongens. Ik wist dat er vlakbij politie agenten stonden (i.v.m een feest in de Arena ofzo) en ging toen wel direct naar die agenten toe om ze erop te wijzen (had iemand anders ook al gedaan). Maar dat is dan toch ook echt het minste wat je als meisje zijnde kan doen denk ik..Of er zou iets in mijn hoofd moeten knappen en ineens dikke schijt krijgen aan de gevolgen ofzo. Maar dat kan ik dus niet goed inschatten.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 18:38 schreef picardmike het volgende:
Tja Nederlanders zijn erg verandert. Dat zie je vooral bij het voetbal, tegenwoordig draait alles om het resultaat en niet hoe je het doet. Alles moet controleerbaar zijn, maar als je resultaat wil laten zien moet je ook grote getallen hebben.

Vindt het wel jammer dit want uiteindelijk heeft dit onze naam in wereld gekost die allang niet meer erg positief is maar ook het voetbal is er door naar de klote gegaan.

Interessante analogie.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 19:33 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:
Grijpen jullie eigenlijk in als het gaat om geweld?
Er word iemand in elkaar geslagen, midden in de stad. Wat doe je?

Ik ga niet zo gauw fysiek ergens tussenin staan, niet omdat ik bang ben, maar meer omdat ik niet zoveel kan uithalen, mocht ik kwaad worden, dan doe ik het wel, alleen word ik niet zo gauw kwaad.
Ik heb wel ooit geroepen, uit ervaring weet ik dus dat ik iig niet bang ben om iets te zeggen, zij hielden trouwens gelijk open liepen allebei een andere kant op. Politie heb ik nooit gebeld/ geroepen, maar zou ook geen probleem zijn.

Maar goed, verder nooit in zo'n situatie geweest, dus ik heb geen idee verder.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 14:54 schreef Document1 het volgende:
Ik herken je verhaal, zelf ben ik 5 jaar geleden gemigreerd vanwege het harder worden van de samenleving. Mijn keuze was Ierland, waar mensen zeker nog wat voor elkaar over hebben en het me vaak aan Nederland in de jaren 80 en 90 doet denken. Jammer dat het met de economie zo slecht gaat daar want nu zit ik dus weer in dit koude kikkerlandje. (voorlopig)

Als ik het vergelijk met 5 jaar geleden is het hier alleen maar harder en killer geworden, ik ben er echt van geschrokken. In de meeste winkels kun je het heel goed zien, veel gestressde koppen en weinig tijd voor een gesprekje.

Woon je in de Randstad?

Helaas is dit een groeiend fenomeen, een schetsend voorbeeld was toen die miniscule brand op centraal station in Utrecht een halve maand geleden alles in de war gooide. De bussen waren zo vol dat iedereen enorme wachtrijen vormde en toen viel er een oude man omdat hij geduwd werd, niemand ging ernaar toe om te kijken hoe het met hem was. Ik ben zelf er wel even op afgestapt, je weet maar nooit bij oudere mensen.

Ligt ook erg aan welk deel in Nederland je bent. In de Randstad heerst zeker een ieder voor zich mentaliteit, maar ik ben ook vaak in het noorden en oosten van het land en daar heerst een hele andere sfeer. Ik zelf sta nooit echt vooraan in de rij wat betreft hulp bieden, maar 'normale' omgangsvormen als opstaan in de bus/trein voor oude mensen enzo doe ik altijd wel.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 19:25 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Dat eerste begrijp ik eerlijk gezegd wel een beetje. Ik zou ook de slappe lach krijgen als er om de paar minuten iemand onderuit gaat. Het is gewoon altijd zo'n komisch gezicht
Maar goed, ik lig ook in een deuk als ik zelf onderuit ga.

Maar ook wat je zegt dat niemand je hielp toen je viel, ik zal dat ook niet zo snel doen hoor. Bij een opaatje of omaatje is dat een ander verhaal, maar als iemand 'gewoon' (dus niet extreem heftig) valt kan diegene toch prima zelf weer overeind komen?
Ik zou zelf niet eens willen dat ik geholpen wordt weer overeind te komen als ik op m'n bek ga.

Dus net wat ik zeg, als iets heftig is of het gaat om oudere mensen zal ik zeker te hulp schieten.
En erger me ook zeker aan het onbeschofte en egocentrische gedrag van mensen tegenwoordig. Maarja, veranderen doe je het toch niet ben ik bang.

Nouja mn broek lag wel open enzo. Maar je kan ook gewoon vragen hoe het gaat toch?

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:34 schreef YskaFredriksson het volgende:

[..]

Nouja mn broek lag wel open enzo. Maar je kan ook gewoon vragen hoe het gaat toch?

Ik vond het ig heel prettig toen een vrouw me omhoog hielp nadat ik met de fiets was gevallen en mn hele scheen open had gehaald en dat ik bij andere mensen even binnen mocht komen voor een glaasje water

(Het was dus ook niet zomaar een val)

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:34 schreef YskaFredriksson het volgende:

[..]

Nouja mn broek lag wel open enzo.

Oh, vertel meer....

quote:

Maar je kan ook gewoon vragen hoe het gaat toch?

Hoe ging dat dan precies?

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:37 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Ik vond het ig heel prettig toen een vrouw me omhoog hielp nadat ik met de fiets was gevallen en mn hele scheen open had gehaald en dat ik bij andere mensen even binnen mocht komen voor een glaasje water

(Het was dus ook niet zomaar een val)

Achja, 5 jaar geleden had ik een brommer en was toen in een bocht in de sneeuw onderuit gegaan. Of je het gelooft of niet maar de mensen waren aan het toeteren toen ik plat midden op de straat lag...?? Niemand kwam eruit om te vragen of het met mij ging, nee gewoon claxonneren.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:39 schreef Kolomos het volgende:

[..]

Achja, 5 jaar geleden had ik een brommer en was toen in een bocht in de sneeuw onderuit gegaan. Of je het gelooft of niet maar de mensen waren aan het toeteren toen ik plat midden op de straat lag...?? Niemand kwam eruit om te vragen of het met mij ging, nee gewoon claxonneren.

Dat is gewoon grof.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:39 schreef Kolomos het volgende:

[..]

Achja, 5 jaar geleden had ik een brommer en was toen in een bocht in de sneeuw onderuit gegaan. Of je het gelooft of niet maar de mensen waren aan het toeteren toen ik plat midden op de straat lag...?? Niemand kwam eruit om te vragen of het met mij ging, nee gewoon claxonneren.

Ik viel laatst ook van de fiets, niets ergs ofzo. Maar de auto achter mij ging meteen toeteren en die kerel zat te vloeken achter zn stuur .

Ik weet niet of het echt erger is geworden...er is natuurlijk wel minder sociale controle nu dan vroeger. Vroeger zouden misschien mensen iets gezegd hebben tegen die meneer, maar nu bemoeid niemand zich meer met elkaar.

Ik vind trouwens vooral de bejaarden van een jaar of 60/70 enorm brutaal worden de laatste tijd.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:44 schreef Momo... het volgende:

[..]

Ik viel laatst ook van de fiets, niets ergs ofzo. Maar de auto achter mij ging meteen toeteren en die kerel zat te vloeken achter zn stuur .

Ik weet niet of het echt erger is geworden...er is natuurlijk wel minder sociale controle nu dan vroeger. Vroeger zouden misschien mensen iets gezegd hebben tegen die meneer, maar nu bemoeid niemand zich meer met elkaar.

Ik vind trouwens vooral de bejaarden van een jaar of 60/70 enorm brut aal worden de laatste tijd.

Ik vermoed dat brutaal worden van de oudere ligt bij de wegebbende respect die zij meemaken. Veel oudere in steden zijn blij wanneer ze kunnen verhuizen naar een flat omdat ze bang zijn voor de jongere omdat ze van allerlei kattekwaad uithalen.

Ik zou in hun schoenen ook argwanend tegen elke jongere kijken, dat geeft mij juist een reden dat ik mij goed presenteren aan hun. Ze hebben al jaren gewerkt etc en ze verdienen respect in mijn ogen. Wij moeten ons nog bewijzen

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:33 schreef Urquhart het volgende:
Ligt ook erg aan welk deel in Nederland je bent. In de Randstad heerst zeker een ieder voor zich mentaliteit, maar ik ben ook vaak in het noorden en oosten van het land en daar heerst een hele andere sfeer. Ik zelf sta nooit echt vooraan in de rij wat betreft hulp bieden, maar 'normale' omgangsvormen als opstaan in de bus/trein voor oude mensen enzo doe ik altijd wel.

idd, woon zelf in het noorden en kan mij niet echt vinden in de verhalen.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:34 schreef YskaFredriksson het volgende:

[..]

Nouja mn broek lag wel open enzo. Maar je kan ook gewoon vragen hoe het gaat toch?

Dat absoluut ja. Maar even vragen hoe het gaat en iemand te hulp schieten vind ik ook een ander verhaal. En net wat ik zeg, als ik zie dat het vrij heftig is dan zal ik zeker helpen. Maar als iemand gewoon even op zijn/haar bek dondert en verder geen last behalve een zere reet of elleboog, dan vind ik het gewoon een beetje overdreven.

Woon zelf in het noorden en vooral in een klein dorp is het vanzelfsprekend, als kind op de fiets naar school zei je zelfs tegen iedereen die je tegenkwam 'Hoi' en als diegene niet iets terugzei vond je dat al 'asociaal'

Afijn, ik zat tijdje terug in de bus en een bejaarde vrouw wou instappen, maar ze had een rollator dus ging ze achterin instappen. Had ik haar even geholpen om die rollator naar binnen te krijgen, ze gaat zitten en half commanderen dat die rollator daar en daar moet staan anders kan ze er niet bij. Geen bedankje, niks...

Terugweg stapt ze toevallig in dezelfde bus, weer hetzelfde verhaal. Toen moest ze er een paar haltes eerder uit, vond het wel best en heb haar gewoon genegeerd. Als je niet kunt bedanken voor zoiets en ook nog commandeert zegt waar die rollator moet staan dan zoek je het maar uit met je kutrollator. Ga maar op de grond liggen en rol die bus maar uit ofzo, als je niet kunt lopen.

Ik vertelde het aan een paar vrienden van mij en die was hetzelfde overkomen, dat ze haar hadden geholpen om uit te stappen en dat ze gewoon wegliep, kutwijf. Nu moet altijd de buschauffeur haar helpen omdat niemand anders het doet, erg lachwekkend.

Wat nou, 'jeugd van tegenwoordig', kutbejaarden zeiken ook overal over.

Jaartje terug in Woensdrecht

Een vrouw ging pinnen, liep weg maar was een hele berg geld vergeten...
Die vrouw achterna gerend, haar het geld gegeven...
Kreeg ook nog 20 euri van dr omdat ik zo eerlijk was en het haar kwam brengen!

Nouja ik woon ook in het noorden kom oorspronkelijk uit een dorp en ben nu een Stadjer.
Maar het werkt idd 2 kanten op.

Volgens mij valt het wel mee zijn best veel mensen die behulpzaam zijn.

Ik heb het idee dat mensen eerder de negatieve ervaringen onthouden dan de positieve ervaringen.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 20:31 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Woon je in de Randstad?

Ja en ook altijd gewoond.

quote:

Op woensdag 15 december 2010 19:33 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:
Grijpen jullie eigenlijk in als het gaat om geweld?
Er word iemand in elkaar geslagen, midden in de stad. Wat doe je?

Dat ligt eraan. Een eerlijke vechtpartij ga ik niet tussenspringen, maar als 1 van de 2 op de grond ligt en de ander blijft trappen dan spring ik er wel tussen. Ook als het twee of meer tegen 1 is jeuken mn handen om me ermee te bemoeien, maar het is afhankelijk van de situatie of ik dat ook echt doe.

Maar goed, ik heb makkelijk praten, ik ben groot en sterk

Bij een vechtpartij zou ik eerst 112 bellen en als het nodig lijkt me ermee bemoeien. Ben wel eens ergens tussen gesprongen met als resultaat een gebroken rib, dus ik kijk wel wat beter uit tegenwoordig.

Ik vind de mensen de laatste 3 jaar steeds behulpzamer geworden, dat is mijn beleving dan...

Ik help altijd, maar ik zie dat de rest doorloopt.
Ik help bijv. ook als er iemand in elkaar geslagen wordt door een groep, terwijl de rest door loopt.
Wat ik dan wel frappant vind is dat je deze mensen altijd vooraan in de stille tocht ziet lopen als er weer iemand dood is wegens zinloos geweld.