R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ja, dat recht heb je. Als jij er niet was geweest had het geen fuck uitgemaakt want dan had niemand van je bestaan geweten.
dan was ik er niet om me daar druk om te maken.quote:Op zaterdag 25 december 2010 01:47 schreef BurnaBoy het volgende:
Oja voor de rest die allemaal voor abortus is heb ik 1 ding,
Wat als je ouders ook zo dachten van zal ik een abortus doen
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Geloof het of niet, zodra er een verandering plaats vind in je relatie, samenwonen, trouwen een kind etc etc, veranderd ook vaak de houding van de partner. Eerst alles leuk lief en geweldig, daarna begint het gezeik.
Nu je papa wordt zal je dit moeten accepteren en je vriendin haar nukken op de koop toe moeten nemen.
Loop niet weg voor je verantwoordelijkheden. Als het je te gek wordt maak je een einde aan de relatie en zorg je daarna voor je kind.
Bijdrage in de kosten, regelmatig je kind bezoeken. Straks als het ouder is meenemen naar de speeltuin, dierentuin etc.
Wil je dit niet, dan haar proberen te overtuigen van de abortus. Al zet ik hier wel vraagtekens bij.Jij hoeft die behandeling niet te ondergaan en je zal je af moeten vragen kan ik met dat leven maar wat veel belangrijker is, kan je het haar aandoen om haar leven lang met die gedachte te moeten laten leven.
Beide keuzes zijn niet gemakkelijk, het is namelijk geen hond die je naar het asiel kan schoppen als het je teveel wordt. En een kind is niet voor zeg 15 jaar maar je leven lang , de zorg en onderhouden. Zelfs als het kind straks 40 is dan nog zal je bezorgd zijn over hoe het met hem/haar gaat.
praat eens op een rustige manier met haar, en mocht dat niet lukken schrijf een brief waarin je jouw gevoel uitlegt en hoe jij de situatie ziet en hoe jij het straks in de toekomst ziet.
Wees dus vooral zeer duidelijk , en vraag het haar ook .
Nu je papa wordt zal je dit moeten accepteren en je vriendin haar nukken op de koop toe moeten nemen.
Loop niet weg voor je verantwoordelijkheden. Als het je te gek wordt maak je een einde aan de relatie en zorg je daarna voor je kind.
Bijdrage in de kosten, regelmatig je kind bezoeken. Straks als het ouder is meenemen naar de speeltuin, dierentuin etc.
Wil je dit niet, dan haar proberen te overtuigen van de abortus. Al zet ik hier wel vraagtekens bij.Jij hoeft die behandeling niet te ondergaan en je zal je af moeten vragen kan ik met dat leven maar wat veel belangrijker is, kan je het haar aandoen om haar leven lang met die gedachte te moeten laten leven.
Beide keuzes zijn niet gemakkelijk, het is namelijk geen hond die je naar het asiel kan schoppen als het je teveel wordt. En een kind is niet voor zeg 15 jaar maar je leven lang , de zorg en onderhouden. Zelfs als het kind straks 40 is dan nog zal je bezorgd zijn over hoe het met hem/haar gaat.
praat eens op een rustige manier met haar, en mocht dat niet lukken schrijf een brief waarin je jouw gevoel uitlegt en hoe jij de situatie ziet en hoe jij het straks in de toekomst ziet.
Wees dus vooral zeer duidelijk , en vraag het haar ook .
Het was handig geweest als je niet alleen de OP had gelezen.quote:
Geloof het of niet, zodra er een verandering plaats vind in je relatie, samenwonen, trouwen een kind etc etc, veranderd ook vaak de houding van de partner. Eerst alles leuk lief en geweldig, daarna begint het gezeik.
Nu je papa wordt zal je dit moeten accepteren en je vriendin haar nukken op de koop toe moeten nemen.
Loop niet weg voor je verantwoordelijkheden. Als het je te gek wordt maak je een einde aan de relatie en zorg je daarna voor je kind.
Bijdrage in de kosten, regelmatig je kind bezoeken. Straks als het ou
der is meenemen naar de speeltuin, dierentuin etc.
Wil je dit niet, dan haar proberen te overtuigen van de abortus. Al zet ik hier wel vraagtekens bij.Jij hoeft die behandeling niet te ondergaan en je zal je af moeten vragen kan ik met dat leven maar wat veel belangrijker is, kan je het haar aandoen om haar leven lang met die gedachte te moeten laten leven.
Beide keuzes zijn niet gemakkelijk, het is namelijk geen hond die je naar het asiel kan schoppen als het je teveel wordt. En een kind is niet voor zeg 15 jaar maar je leven lang , de zorg en onderhouden. Zelfs als het kind straks 40 is dan nog zal je bezorgd zijn over hoe het met hem/haar gaat.
praat eens op een rustige manier met haar, en mocht dat niet lukken schrijf een brief waarin je jouw gevoel uitlegt en hoe jij de situatie ziet en hoe jij het straks in de toekomst ziet.
Wees dus vooral zeer duidelijk , en vraag het haar ook .
Deze post trekt op niets.
Eind goed, al goed..quote:
Ik heb een tijdje niet gereageerd hier, (kerstweek op werk, gigantisch druk)het had meerdere redenen.
De vriendin van TS heeft vorig weekend een miskraam gehad.
Aan een kant opluchting, aan de andere kant heel verdrietig, een beetje cru gevoel.
Eergisteren heeft ze me gebeld en gezegd dat het klaar was tussen ons...
Aan een kant komt alles op z'n pootjes terecht, maar aan de andere kant "klopt" het gewoon niet...
Goed, ik ga het hoofdstuk afsluiten, rustig een beetje kerst vieren en het maar verwerken, geen keuze meer te maken!
Iedereen echt van harte bedankt voor de opmerkingen, vragen, steun en kritiek!
Dat was fijn.
Tevens heeft TS een belangrijke les geleerd : Nooit meer zonder rubber zolang je geen vastigheid hebt, en je klaar bent voor de consequenties
Schrijf er een boek over
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Je beseft je denk ik niet hoe een kind je leven gaat bepalen. Het klinkt miss leuk en aardig maar het kost HEEEEL VEEEEL tijd en energie en geld.
quote:
Je beseft je denk ik niet hoe een kind je leven gaat bepalen. Het klinkt miss leuk en aardig maar het kost HEEEEL VEEEEL tijd en energie en geld.
quote:
Het was handig geweest als je niet alleen de OP had gelezen.
Deze post trekt op niets.
ja. als ik wist dat ik zo'n 'lastige situatie' zou zijn dan zou ik er zelfs op gestaan hebben.quote:
Oja voor de rest die allemaal voor abortus is heb ik 1 ding,
Wat als je ouders ook zo dachten van zal ik een abortus doen of niet, Voor hetzelfde geld hadden ze het gedaan en was je er niet geweest. Heb jij het recht om een kind dat te ontnemen ? Er zijn genoeg andere mogelijkheden voor je kind. (oa adoptie dus)
maar op dat moment weet je helemaal niets, dus dat zweverige gedoe van 'mag ik die beslissing wel nemen' snap ik niet echt. jij moet op dat moment besluiten, niet het kind wat nog niet eens van zijn bestaan weet.
zijn we bang voor een evaluatie achteraf ofzo?
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
Hoe is mettertijd dat gesprek met haar ouders afgelopen?
Als je te stom bent om inhoudelijk te reageren, kan je natuurlijk altijd nog de spelling/gramatica gaan lopen afzeiken om toch nog te kunnen doen alsof je meedoet.
Ja op die update zat ik dus ook al steeds te wachtenquote:
Hoe is mettertijd dat gesprek met haar ouders afgelopen?
Hee maar Monopoly, was je nu aan het trollen of niet?
Ik zit nog steeds te twijfelen.
Ik zit nog steeds te twijfelen.
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
Oh, Monopoly, niet te geloven dat ik dit topic nu pas zie.
'Gelukkig' dat het zo geëindigd is, het kwam net zo uit nadat die ruzie kwam.
Het kan echt puur toeval zijn of ze liegt zodat ze niet alleen een relatie wilt dat alleen om het kind gaat. Als je klaar bent met verwerken zou ik erachteraan zoeken of ze de waarheid spreekt of niet. Zelfs als ze alle contact heeft verbroken.
Wat was er ondertussen nou gebeurd? Heb je nou met haar ouders gesproken of toch niet? Heb je onderzocht of je écht haar vader was?
'Gelukkig' dat het zo geëindigd is, het kwam net zo uit nadat die ruzie kwam.
Het kan echt puur toeval zijn of ze liegt zodat ze niet alleen een relatie wilt dat alleen om het kind gaat. Als je klaar bent met verwerken zou ik erachteraan zoeken of ze de waarheid spreekt of niet. Zelfs als ze alle contact heeft verbroken.
Wat was er ondertussen nou gebeurd? Heb je nou met haar ouders gesproken of toch niet? Heb je onderzocht of je écht haar vader was?
"Give me some chocolate or I will cut you" -Becky
Ja, dat is natuurlijk wel sappig om te weten, of hij mogelijk zijn eigen dochter had bezwangerd.quote:Op vrijdag 7 januari 2011 12:49 schreef L.no het volgende:
Heb je onderzocht of je écht haar vader was?
Fijn dat je leest wat jij wilt lezen.quote:
[..]
Ja, dat is natuurlijk wel sappig om te weten, of hij mogelijk zijn eigen dochter had bezwangerd.
"Give me some chocolate or I will cut you" -Becky
Nogmaals.quote:
Hoe is mettertijd dat gesprek met haar ouders afgelopen?
Als je te stom bent om inhoudelijk te reageren, kan je natuurlijk altijd nog de spelling/gramatica gaan lopen afzeiken om toch nog te kunnen doen alsof je meedoet.
|
|
