Het dreumestopic (1-2 jaar) deel 92

Lijkt me een prettige manier van werken Claudia! Helaas is dat bij mijn werk uitgesloten. Ik kan niet thuiswerken. B. wel en dat doet hij ook regelmatig. Dat zijn doordeweekse dagen dat we met zijn drieën kunnen eten bv. Daar geniet ik dan dubbel van! Helaas is dat namelijk zeldzaam.

Chan, ik wist helemaal niet dat je weer was gaan werken! Was je daar zelf aan toe?

Ik begin mijn werk echt te missen. Voor een aantal van mijn naaste collega's komt hun promotiedatum in zicht en dat zal betekenen dat er veel verandert qua werksfeer. Ook heb ik straks na de bevalling alleen nog maar schrijfwerk te verrichten, dus ik kan niet meer op pad naar scholen en het werk zal veel eenzamer worden. Ik word er gewoon wat verdrietig van, weer het einde van een tijdperk... En dan moet ik ander werk gaan vinden. Dat voelt wel als een grote verantwoordelijkheid als moeder van twee kinderen. Ik ben blij dat we een huis gekocht hebben dat we ook nog lange tijd kunnen betalen als één van ons niet werkt.

Thuiswerken is voor mij ook echt niet mogelijk. Ja, wat administratief uitzoekwerk eventueel, maar de bulk moet echt op kantoor. En dan ga ik wel eens in het weekend een paar uurtjes om wat te archiveren of uit te zoeken, maar dat zet geen zoden aan de dijk.

Heel eerlijk zou ik het liefste stoppen. Niet omdat ik niet van werken hou, want dat heb ik altijd met plezier gedaan, maar omdat er nu zo'n verplichting achter zit die me ervan weerhoudt andere dingen te doen die leuker zijn. Nog steeds vind ik Senna het allerleukste wat er is en zou ik het liefste niets missen. Dat neemt niet weg dat ik haar misschien toch wel een dag naar een kdv zou doen als ik niet weg zou hoeven, maar dan is het toch anders.

Heb je wel eens overwogen ander werk te zoeken, miss_sly? Ik begrijp dat het niet eenvoudig is in deze tijd, maar je hebt in ieder geval een baan achter de hand.

Nou ik moet heel eerlijk zeggen dat ik er niet aan moet denken om niet te werken en elke dag met Isabeau thuis te zijn. Dat klinkt misschien naar, maar zo bedoel ik het niet.

Claudia, kan me voorstellen dat je daar wat verdrietig van kunt worden. Werk is een heel wezenlijk deel van je leven en als dat verandert en minder leuk wordt... da's niet fijn.

Ik was er vooral aan toe weer wat te doen te hebben. Timo is al die tijd wel gewoon naar het kdv gegaan zodat ik de tijd had om bij te komen _{(ben er hier verder nooit open over geweest, maar zat met burnout thuis)} Eigenlijk ben ik wat aan de vroege kant weer gaan werken, maar het scheelt wel dat ik mn werkgever ook privé al lange tijd ken dus daarom durfde ik het wel aan al. Ik werk nu sinds 1 september weer en het begint zowaar een beetje te wennen al
En wat ik ook heel belangrijk vond, gewoon het hebben van een baan. Inderdaad die verantwoordelijkheid die je hebt als je kinderen hebt om voor te zorgen. Opdoen van werkervaring. En het huis dat we nu hebben is ook met alleen het salaris van mijn man wel te betalen, maar als we een tuin en wat meer slaapkamers willen dan is dat gewoon niet te doen van alleen zijn salaris. Bovendien gaat hij vanaf volgend jaar een dag minder werken, ouderschapsverlof, zodat hij wat meer met Timo kan zijn en het ook op werkgebied gewoon even wat rustiger aan kan doen.

Het is wel een rottig vooruitzicht als je baan op zo'n niet leuke manier verandert..

Dat is het Sly. Ik wil ook wel stoppen, niet omdat ik mijn werk niet leuk vind, maar omdat ik mijn kinderen véél leuker vind! Dan heeft Morris mij ook nog een poosje voor zichzelf, zoals Anna dat in het begin ook had.
Ik werk dan ook in de communicatie, maar mijn baan zou niet in 24 uur kunnen. Met die crisisdiensten en de plv manager rol moet het gewoon. Ik doe ook regelmatig iets in het weekend en 's avonds, maar ik merk dat het me zwaarder valt om die grens niet duidelijk te trekken.
En als ik 's nachts gepiept word en weg moet en J. is niet thuis, nou dan is voor mij de stress helemaal compleet hoor.
Ik wil eigenlijk gewoon van de stress af om van hot naar her te rennen en idd mijn kinderen net drie happen kunnen geven omdat ze te moe zijn om te eten.

Heb ik overwogen, Claudia
Paar redenen om het niet te doen: ik vind het kantoor en de werkzaamheden erg leuk. De sector waarin ik werk vind ik echt interessant, ik kan het over het algemeen prima met mijn collega's vinden, ze zijn hier tamelijk flexibel en ik verdien niet slecht. Bovendien kan ik hier over een paar jaar idd tijdens schooltijd gaan werken als ik dat wil.
Soms spiek ik wel eens bij de vacatures, maar dan zie ik toch niet echt iets wat ik leuk vind, dus dan doe ik het maar niet.

Ik zou ook het liefste gaan studeren, dus niet per se de hele dag thuis met Senna, Sorbootje. Dat klinkt namelijk wel heel erg geweldig, maar ik weet ook al wel dat ik dat ook niet iedere dag, elke dag leuk ga vinden het lijkt alleen erg leuk nu, omdat het niet kan

Conclusie: eigenlijk wil ik gewoon blijven werken en een nanny OF stoppen met werken.

Conclusie: ik wil eigenlijk blijven werken, maar dan minder werk, zodat het allemaal af komt
Of ik wil studeren!

Haha ik wil ook studeren! En ik wil een eigen (catering)bedrijfje. En ik wil tegelijkertijd ook de hele wereld over reizen met B en Isabeau en dat combineren met een leuke, uitdagende baan die niet te veel tijd kost.

Oh en de hoofdprijs in de loterij zou ook wel fijn zijn.

Studeren zou ik ook best graag weer willen, maar ik heb al zoveel geprobeerd en nooit wat afgemaakt, ik weet nog steeds niet wat ik leuk vind.. Misschien over 10 jaar

Bekend probleem.

Als ik mijn studies (niet afgemaakt) zou combineren dan zou ik bij wijze van creatieve therapie Röntgenfoto's van dieren kunnen maken.

Ik zou ook wel weer willen studeren. Ik overweeg óók nog steeds om de pabo te gaan doen.
Maar nu ik, gewoon vanuit het oogpunt weer eens écht te moeten nadenken, Arabisch ben gaan leren, vind ik dat ook weer heel leuk.

Ow ja, reizen met schaap en Senna de hele wereld rond, cultuur en historie ervaren, eten en drinken...

Ik doe niet voor niets mee met de staatsloterij

En studies: ik wil al sinds mijn VWO (waarvoor ik destijds zakte) iets met Kunstgeschiedenis en dat staat nog steeds. maar ja...

Oeh of mijn eigen winkeltje met Italiaanse delicatessen en maaltijden <3

Maar volgens mij dwalen we af,

Dreumesen!

Nou, ik zit ook wel eens te denken over zo'n schriftelijke opleiding bij LOI ofzo over ontwikkeling van kinderen. Ik vond dat altijd wel interessant, maar nu ik zelf ene kind heb, vind ik dat nog veel interessanter! Dat is wel het nadeel van een kind: mijn interesses zijn ineens vreselijk uitgebreid, dat krijg ik nooit allemaal gestudeerd. Van de andere kant is juist misschien iets niet kind-gerelateerd dan wel erg goed om eens ergens anders mee bezig te zijn./

Sly! Hetzelfde probleem hier!
Ik denk dat ik helemaal gek zou worden als ik 24/7 voor de kinderen zou zorgen. Om het maar even bij de dreumesen te houden.
Vandaar Arabisch. Overzichtelijk, want geen 4-jarige studie. Uitdagend, want niets met kinderen en geen enkele verdere referentie aan wat ik dan ook heb geleerd of gestudeerd.

quote:

Op woensdag 8 december 2010 10:33 schreef Sorbootje het volgende:
Ik denk dat ik mijn vrije dag ook zou veranderen als de woensdag bij ons ook een drukke kdv dag zou zijn Miss. Ik vind een rustige dag ertussen belangrijk.

Maar nu vind ik het aan de andere kant ook wel heel fijn dat ze vier dagen aaneengesloten thuis is.

Vervelend dat je werkdruk zo demotiverend is. Het niet af krijgen is een rotgevoel.

Ik ga dus juist ietsje meer werken en meer spreiden omdat ik die 4 dagen dus zelf heel moeilijk vind. Het is zo druk met die 2 mannen en op dit moment is het heel veel politie-agentje spelen en sussen enzo, en ik ben echt op na 4 dagen aaneen.
Nu dus ma-di werken, wo vrij (alvast met het oog op school en woensdagmiddagen vrij straks) do werken, vrij vrij.

Ik wil nog steeds heel graag iets anders doen, en dat ga ik ook echt nog wel doen, alleen is dat werk (uitvaartverzorging) niet tot nauwelijks part time te doen, dus dat komt wel als de mannen groter zijn.
Tot die tijd blijf ik denk ik zitten waar ik zit. Ik heb het nu goed naar mijn zin, het is alleen lastig goochelen met opvang als ik op reis moet enzo.
_{Straks in februari moet ik echt heel veel weg, 1 keer een week, dan een week thuis en dan weer een dag of 10.}

Ik heb afgelopen zomer 3 maanden lang 6 uur erbij gekregen om thuis te doen, en dat ging... maar maar net aan. Werken als de 2 mannen wakker zijn is bij mij niet mogelijk, dan kom ik nergens aan toe, en dus moest het overal tussendoor, in de avonden of in het weekend als F. thuis was. Ik vond dat heel pittig en ben dus heel blij dat ik er nu structureel 4 uur bij heb gekregen.

Ik werk 3 dagen (voorheen 4 en daarnaast freelance lesgeven). Eigenlijk zou je voor het werk wat ik doe in de commerciele sector 4 of 5 dagen moeten werken. Ik merk dat ik nu sneller het rotwerk zit te doen omdat ik gewoon geen volle, grote projecten kan draaien vanwege de 3 dagen dat ik maar aanwezig ben. Aan de ene kant is dat jammer, maar aan de andere kant is minder verantwoordelijkheid momenteel ook wel fijn.
Ik ben wel op zoek naar een baan die beter past bij 3 dagen werken. Maar aangezien we verhuisplannen hebben naar een ander deel van het land zoek ik nu niet meer hard.
Misschien ga ik straks wel weer helemaal freelance, we zien wel.

Ik vind 3 dagen erg fijn, zou eigenlijk niet meer willen werken. Misschien wat freelance cursussen geven 's avonds, dat zou wel kunnen.

Mijn vriend werkt 4 om 5, dus om de week is hij op donderdag vrij, de andere week gaat Mette naar haar opa en oma. Hij werkte eerst 4 dagen. Ik zou op een gegeven moment wel weer er na toe willen dat hij weer 4 dagen werkt. Of toch misschien 4 om 5 en die 5de dag dan thuis werken.

Het is wel fijn dat je in onze sector (creatief) ook nog wel freelance aan de slag kan. Mijn vriend heeft jarenlang freelance gewerkt (als illustrator) en krijgt nog steeds veel aanvragen maar heeft bewust gekozen voor een baan bij een bureau om zichzelf meer te kunnen verdiepen en wat meer vastigheid toen we een huis kochten. Maar hij sluit niet uit later misschien toch weer te kiezen voor het freelance wezen.

Maar Twinkly, wat een moeilijke situatie. Het zal waarschijnlijk niet financieel mogelijk zijn, maar is het niet een idee om Niels nu al een dag in de week naar de KDV te doen, zodat hij eraan kan wennen en jij ook meer tijd hebt m te kunnen solliciteren. Mocht je dan ineens een baan hebben dan is de overstap niet zo heftig.

ik heb wel vaak het gevoe me te moeten verdedigen voor mijn vier dagen. Stel, ik zou drie dagen werken, dan ging ik die ene dag studeren. En ik merk ook dat een groot deel van mijn werk eigenlijk niet bij mijn persoonlijkheid past, daardoor kost het veel energie en loop ik er steeds op vast. Ik zou best gram het roer omgooien, maar zou niet weten hoe.

BE, dat snap ik ook wel! Het is alleen zo dat ik de weekenddagen helemaal niet zwaar vind, omdat B. er dan is. En die heeft dan nogal wat in te halen en is dus veel met Isabeau bezig. Ik denk ook wel dat het met meerdere kinderen anders is, zwaarder.

Hoewel, wij hebben natuurlijk om het weekend 4 kinderen

quote:

Op woensdag 8 december 2010 11:15 schreef Memmel het volgende:
Sly! Hetzelfde probleem hier!
Ik denk dat ik helemaal gek zou worden als ik 24/7 voor de kinderen zou zorgen. Om het maar even bij de dreumesen te houden.
Vandaar Arabisch. Overzichtelijk, want geen 4-jarige studie. Uitdagend, want niets met kinderen en geen enkele verdere referentie aan wat ik dan ook heb geleerd of gestudeerd.

MIsschien he, heeel misschien, ga ik toch eens werk maken van een cursusje