Zet ze op een tegeltjequote:Op zondag 28 november 2010 05:14 schreef Oblivion het volgende:
Maak je niet zo druk...
No highs without lows...
Focus je op het positieve.
Als jij het op een tegeltje zet, kom ik bij jou pissen...quote:
Wat heb jij voor woesteling in je avatar?quote:Op zondag 28 november 2010 05:26 schreef RoW_0 het volgende:
Het is liefde, ik weet het wel zeker
Voorderest zeer bekende situatie.
black metal jwtzquote:Op zondag 28 november 2010 05:29 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Wat heb jij voor woesteling in je avatar?
Wie is het dan?quote:
Oh! OOOOOH!quote:Op zondag 28 november 2010 05:31 schreef Nee het volgende:
Het standaard leven wat wordt ons opgedragen biedt gewoon te weinig prikkels om geluk te creëren.
Opgedragen door wie ?quote:Op zondag 28 november 2010 05:31 schreef Nee het volgende:
Het standaard leven wat wordt ons opgedragen biedt gewoon te weinig prikkels om geluk te creëren.
dit dus..quote:Op zondag 28 november 2010 02:04 schreef Faxie het volgende:
Herken het ook min of meer.... pieken en dalen, dat wel.
En daar sla je de spijker op de kop. Juist omdat we het zo goed hebben, hebben we weinig over om ons echt druk over te maken. Als we hele dagen bezig zouden zijn hoe we onze pijnlijk lege maag zouden kunnen vullen, al was het maar met één hap, dan was er geen tijd voor depressies.quote:Op zondag 28 november 2010 05:31 schreef Nee het volgende:
Het standaard leven wat wordt ons opgedragen biedt gewoon te weinig prikkels om geluk te creëren.
"Manisch" noemen ze dat.quote:Bij mij komt het ook met pieken en dalen hoor. Ik voelde me twee dagen echt 'slecht' en nu voel ik me prima, heb ik zin in de dag etc etc.
Een van de beste zinnen die ik ooit in mijn leven gelezen heb, en precies waarom ik afwijk van de 'norm'.quote:Op zondag 28 november 2010 05:31 schreef Nee het volgende:
Het standaard leven wat wordt ons opgedragen biedt gewoon te weinig prikkels om geluk te creëren.
Je hebt bepaalde stoornissen ook in allerlei varianten en ze kunnen qua intensiteit erg uiteen lopen. Het is niet zo dat je pas een stoornis kunt hebben wanneer je amper je huis uit komt en om de dag overweegt om jezelf te verhangen. Ook zijn er stemmingsstoornissen waarvoor het juist erg kenmerkend is dat de depressieve periodes met 'vlagen' komen.quote:Op woensdag 1 december 2010 00:40 schreef molleymijsje het volgende:
ik zei al dat ik een depressie wel wat ver vind gaan, soms gaat het ook echt prima. en ik doe van alles.... (maar goed ik weet ook niet precieze benamingen voor een depressie)
Verder kan ik misschien wel normaal zijn ja. Maar dan is de vraag hoe hier mee om te gaan....?
Wellicht heb je ook geen stoornis, maar het is wel handig om het te weten als je er wel 1 hebt. Vanuit daar is het ook veel eenvoudiger om er mee om te leren gaan.quote:Op woensdag 1 december 2010 01:11 schreef molleymijsje het volgende:
Gedeprimeerde stemming gedurende het grootste deel van de dag. : SOMMIGE DAGEN ECHT NIET ALLE
Duidelijke daling van belangstelling in aangename activiteiten. :doordat ik me schuldig voel
Rusteloosheid
Gevoel van schuld, hulpeloosheid, bezorgdheid, en/of vrees.
Verminderde capaciteit besluiten te nemen.
nee maja ik heb er niet zo veel aan om een stoornis te hebben ofzo. ik moet toch weten hoe ik er mee om kan gaan?
Abbath van black metal band: Immortal.quote:
Om er maar eens een paar dingen uit te pakken: het vele huilen, het schuldig voelen, 'levenloze' gevoel.. Enig idee waarom en waarover?quote:Op woensdag 1 december 2010 01:15 schreef molleymijsje het volgende:
nou goed maar ik ben al bij verschillende psychologen geweest en die zeiden dat er niks aan de hand was. dan ga ik nu niet zelf lopen dokteren, snappie?
Ik denk dat dat het helemaal niet is.
Ik denk gewoon dat ik bepaalde gedachten heb, waar ik niet goed mee om kan gaan. Ik probeer anders te denken en dat lukt niet. Verder voel ik me hierin alleen, waardoor ik me nog slechter ga voelen.
Natuurlijk wel, als je weet dat/of je een stoornis hebt, weet je ook wat je gebreken zijn. Dan weet je ook op welke vlakken je jezelf kunt ontwikkelen en op welke niet. Iemand verwoordde het vandaag mooi: "je moet weten welke grenzen rekbaar zijn en welke niet. Je kunt wel de hele tijd gaan duwen tegen een muur (=aandoening) maar die geeft niet mee."quote:Op woensdag 1 december 2010 01:11 schreef molleymijsje het volgende:
Gedeprimeerde stemming gedurende het grootste deel van de dag. : SOMMIGE DAGEN ECHT NIET ALLE
Duidelijke daling van belangstelling in aangename activiteiten. :doordat ik me schuldig voel
Rusteloosheid
Gevoel van schuld, hulpeloosheid, bezorgdheid, en/of vrees.
Verminderde capaciteit besluiten te nemen.
nee maja ik heb er niet zo veel aan om een stoornis te hebben ofzo. ik moet toch weten hoe ik er mee om kan gaan?
Ook lang niet alle stoornissen zijn aangeboren en gaan nooit meer over..quote:Op woensdag 1 december 2010 01:37 schreef molleymijsje het volgende:
oke maar ik denk eerlijk gezegd niet dat ik een stoornis heb, want eerst was ik gewoon normaal?
Je moet misschien eens nagaan wat de achterliggende reden is van de hoge eisen die je aan jezelf stelt. Waarom moet je zoveel van jezelf? En waarom voel je je dan zo schuldig als je eens niet naar jezelf luistert?quote:Op woensdag 1 december 2010 10:21 schreef molleymijsje het volgende:
nou, ik heb eigenlijk wel een planning.
Ik heb een planning op de lange termijn (dus voor een heel blok gepland) en wat ik dan per week moet doen.
Verder maak ik iedere dag een klein planninkje. Ik houd me hier redelijk goed aan (loop op schema met school etc., ga op tijd naar bed, op tijd er uit) maar doordat ik teveel van mezelf vraag geef ik soms 'een taak' op. Bijvoorbeeld als ik tot 8 uur op school zit moet ik van mezelf nog gaan sporten, terwijl ik dan eigenlijk super moe ben. Een ander moeilijkheid is dat mijn vrienden atlijd pas op die dag zelf plannen gaan maken.... Als ik dan nee zeg voel ik me echt een spelbreker, dus ik weet niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan.
Zou ik me denk je zo kunnen voelen doordat ik misschien mijn dagtaken dan niet allemaal afkrijg....?
dat zou zomaar kunnen, iets realistischer plannen. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om tevreden te zijn met wat je aan het doen bentquote:Op woensdag 1 december 2010 10:21 schreef molleymijsje het volgende:
nou, ik heb eigenlijk wel een planning.
Ik heb een planning op de lange termijn (dus voor een heel blok gepland) en wat ik dan per week moet doen.
Verder maak ik iedere dag een klein planninkje. Ik houd me hier redelijk goed aan (loop op schema met school etc., ga op tijd naar bed, op tijd er uit) maar doordat ik teveel van mezelf vraag geef ik soms 'een taak' op. Bijvoorbeeld als ik tot 8 uur op school zit moet ik van mezelf nog gaan sporten, terwijl ik dan eigenlijk super moe ben. Een ander moeilijkheid is dat mijn vrienden atlijd pas op die dag zelf plannen gaan maken.... Als ik dan nee zeg voel ik me echt een spelbreker, dus ik weet niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan.
Zou ik me denk je zo kunnen voelen doordat ik misschien mijn dagtaken dan niet allemaal afkrijg....?
niet aan te wijzen redenen. Alles vind ik dan kut en ik wil niks doen. Tenminste niet uitgaan, of met vrienden oid. Ik doe het wel, want anders ga ik me mss alleen nog maar slechter voelen. Maar ik moet mezelf er echt toe zetten.quote:Op woensdag 1 december 2010 10:51 schreef Convergence het volgende:
Als je je slecht voelt voor enkele dagen komt dat dan door triviale dingen of niet aan te wijzen redenen?
In het eerste geval lijkt het me gewoon licht neurotisch gedrag. In dat geval werkt een planning juist averechts.
Ik denk niet dat je een stoornis hebt.
De achterliggende gedachtes zijn mijn principes, ik vind dat een mens veel moet. Ik denk zo omdat ik zo ben opgevoed en het zal ook wel in mijn genen zitten. Waarom ik me schuldig voel...? Omdat ik me niet moet aanstellen want er is niks aan de hand en je hebt geen reden om je niet aan je planning te houden.quote:Op woensdag 1 december 2010 10:54 schreef Chowi het volgende:
[..]
Je moet misschien eens nagaan wat de achterliggende reden is van de hoge eisen die je aan jezelf stelt. Waarom moet je zoveel van jezelf? En waarom voel je je dan zo schuldig als je eens niet naar jezelf luistert?
Als je de achterliggende reden weet, is het ook makkelijker om met een oplossing te komen.
En ben je achteraf blij dat je gegaan bent? Of heb je meer zoiets van dat je het voor je vrienden doet?quote:Op woensdag 1 december 2010 17:42 schreef molleymijsje het volgende:
[..]
niet aan te wijzen redenen. Alles vind ik dan kut en ik wil niks doen. Tenminste niet uitgaan, of met vrienden oid. Ik doe het wel, want anders ga ik me mss alleen nog maar slechter voelen. Maar ik moet mezelf er echt toe zetten.
Verder zou je ook kunnen zeggen triviale dingen, want om alles ga ik me dan kut voelen waar normaal niks aan de hand is....
Volgens mij hebben tegenwoordig heel veel mensen er last van. Ik ook hoor. En dan blijf me maar lachen naar de buitenwereld. Je zet in principe altijd een soort van masker op als je naar buiten gaat of wanneer je niet alleen bent. Erg irritant, maar je moet er wel aan werken. Denk eerst goed na waardoor het zou komen. Dan kan je misschien iets meer. Ik word onbewust gestresst door de computer/internet. Ik heb mij ook voorgenomen om vanaf 2011 te kappen met die internet gedoe. Geloof me, als je weet wat het is, en je ermee kapt oid, dan zal je je een stuk beter voelen.quote:Op zaterdag 27 november 2010 21:50 schreef Braddie het volgende:
Heb er zelf ook last van..
Echt kut, ik doe voor m`n vrienden gewoon vrolijk.
Maar ik voel me van binnen gewoon kut.
In welke zin?quote:Op woensdag 1 december 2010 20:06 schreef Ernemmertje het volgende:
Ik word onbewust gestresst door de computer/internet. Ik heb mij ook voorgenomen om vanaf 2011 te kappen met die internet gedoe.
Laatste sowieso niet, want ik doe het voor mezelf om me beter te voelen. Soms word ik er wat vrolijker door, maar soms maakt het niet uit. Maar dan heb ik in ieder geval niet in mijn eentje zittend op mijn kamer domme dingen gedaan.quote:Op woensdag 1 december 2010 19:27 schreef Convergence het volgende:
[..]
En ben je achteraf blij dat je gegaan bent? Of heb je meer zoiets van dat je het voor je vrienden doet?
in dat topic zoek jij een avontuur, maar iedereen die met een avontuur aan komt zetten sla je af. Je zoekt dus blijkbaar geen avontuur. (een avontuur is eigenlijk ook niet zo moeiilijk te vinden)quote:Op woensdag 1 december 2010 19:56 schreef rijsttafel het volgende:
Zoek je soms ook een avontuur?![]()
Klik: Een avontuur
Euhm ja dat h eb ik wel.... Maar dat heeft er toch niks mee te maken? Ik bedoel als ik wist dat dat de reden was dan zou ik dat wel opzoeken.quote:Op donderdag 2 december 2010 11:34 schreef Frag_adder het volgende:
Heb jij nou echt nooit iets meegemaakt of gedaan waarvan jij achteraf zo iets had van: Vet dit is geweldig. En er dus ook echt zo een flinke stoot adrenaline van kreeg?
Misschien is het echt maar dat je verwachtingen gewoon te hoog zijn, maar ook deze moet je ergens mee meten. Het kan ook helpen jezelf af tevragen wat je dan wel wilt, waar ben jij jaloers op?
Nou ja het kon dat als je zeg maar dingen gedaan had waardoor jij je euforisch voelt dat je gedurende een langere periode geen last had van dit soort negatieve gevoelens. Maar dan had je dat zelf vast al geconstateerd.quote:Op donderdag 2 december 2010 13:04 schreef molleymijsje het volgende:
[..]
Euhm ja dat h eb ik wel.... Maar dat heeft er toch niks mee te maken? Ik bedoel als ik wist dat dat de reden was dan zou ik dat wel opzoeken.
Ik ben jaloers op mensen die veel reizen etc.. Maja daar ben ik zelf ook wel mee bezig, dus daar kan ik ook vrij weinig aan veranderen.
Verder voel ik me vandaag dus weer gewoon normaal (alleen moe van al het gehuil en geshit!) en vraag ik me echt af waar ik een probleem van maak.....
Zo raar is het dus.
Ja over dat laatste ben ik dus wel gaan twijfelen. (ook nav dit topic)quote:Op donderdag 2 december 2010 13:11 schreef Frag_adder het volgende:
[..]
Nou ja het kon dat als je zeg maar dingen gedaan had waardoor jij je euforisch voelt dat je gedurende een langere periode geen last had van dit soort negatieve gevoelens. Maar dan had je dat zelf vast al geconstateerd.
Hmm moeilijk probleem, vooral omdat je zelf niet eens weet waar het nou aan schort. Je weet overigens wel zeker dat het niet met je hormoon huishouding of zo te maken heeft? (ik ben geen dokter dus veel weet ik er niet van af )
Tja wat zijn domme dingen :p Misschien is de oorsprong wel te vinden in de periode toen de depressies begonnen. Acceptatie lijkt me iig wel belangrijk. Misschien juist omdat je zo ondernemend bent druk je deze gevoelens altijd weg dus blijven ze steeds terugkomen?quote:Op donderdag 2 december 2010 10:39 schreef molleymijsje het volgende:
[..]
Laatste sowieso niet, want ik doe het voor mezelf om me beter te voelen. Soms word ik er wat vrolijker door, maar soms maakt het niet uit. Maar dan heb ik in ieder geval niet in mijn eentje zittend op mijn kamer domme dingen gedaan.
Wss is er gewoon behoefte aan om het met iemand te bespreken waar je je wel begrepen bij voelt?quote:Verder heb ik trouwens niet het gevoel dat ik een masker naar mijn vrienden of de buitenwereld opzet, want ik ben er gewoon heel open over. Ik zeg het gewoon wanneer ik me niet goed voel dus best veel mensen weten het ook. Ze weten, volgens mij, alleen niet zo goed wat ze er mee aan moeten. Want ik kan dus ook super vrolijk zijn (en dan is er dus ook echt niks aan de hand), en ik ben niet zo'n dramatisch type.
het eerste zou je gelijk in kunnen hebben. Maarja daar heb ik dus geen zin meer in, vandaar dat ik er nu wel veel mee bezig ben.quote:Op donderdag 2 december 2010 14:56 schreef Convergence het volgende:
[..]
Tja wat zijn domme dingen :p Misschien is de oorsprong wel te vinden in de periode toen de depressies begonnen. Acceptatie lijkt me iig wel belangrijk. Misschien juist omdat je zo ondernemend bent druk je deze gevoelens altijd weg dus blijven ze steeds terugkomen?
[..]
Wss is er gewoon behoefte aan om het met iemand te bespreken waar je je wel begrepen bij voelt?
Passies heb ik wel! M'n studie bijvoorbeeld. Of m'n hobbies. Toch gaat ook dat wel vervelen, ja. Maar ik ben niet ongelukkig ofzo of voel me niet kut, dus wat dat betreft is het niet vergelijkbaar. Ik ben bijna altijd heel vrolijk!quote:Op donderdag 2 december 2010 10:46 schreef molleymijsje het volgende:
[..]
in dat topic zoek jij een avontuur, maar iedereen die met een avontuur aan komt zetten sla je af. Je zoekt dus blijkbaar geen avontuur. (een avontuur is eigenlijk ook niet zo moeiilijk te vinden)
Je zoekt iets van passie oid in je normale, dagelijkse leven misschien...?
En ja dat heb ik ook....
In jouw topic staat trouwens dat je misschien naar het buitenland wil. Ik ben al in het buitenland en ik denk wel dat het deels werkt... Ze zeggen dan wel alles is normaal na een paar weken en dat is ook zo, maar toch kom je soms voor 'verassingen' te staan.
Overigens vind ik in dat topic heel vaak gezegd; ja maar als je dan weer terug bent is toch weer alles hetzelfde. Dan heb je het toch voor de tijd tussen in gedaan...? Als je dan veel 'tussen-in-tijd-maakt' is het vanzelf meer boeiend...
Je kan van jezelf niet zo even makkelijk gelukkig worden...quote:Op vrijdag 3 december 2010 19:29 schreef molleymijsje het volgende:
maar toch niet iedere vrijgezelle student is zo....? Als ik hier met andere vrijgezelle studenten over praat in ieder geval niet...
In de laatste alinea heb je wel een goed punt. Ik moet vanmezelf gelukkig zijn, of genieten etc.
ik vind het lastig toe te passen. Want bij zo'n levenshouding stel ik me altijd lui, niets ondernemende personen voor. Terwijl ik juist alles uit het leven wil halen. Ik ben bang dat als ik zo'n levenshouding aanneem (wat natuurlijk ook niet zo 1-2-3 gaat) ik niks meer ga ondernemen.... Daarnaast ben ik het ook gewoon niet gewend. Ik ben opgevoed om alles uit het leven te halen etc...quote:Op zaterdag 4 december 2010 03:11 schreef Underverse het volgende:
[..]
Je kan van jezelf niet zo even makkelijk gelukkig worden...
Wat je wel kan is minder eisen stellen aan jezelf en je omgeving... Dan kom je wel bij het stukje terecht waardoor je van jezelf gelukkiger word...
Lastige materie, niet? =D
Je kan je gevoel niet dwingen. Voel je gewoon kut als dat nu eenmaal zo is, dan gaat dat ook sneller weer over.quote:Op vrijdag 3 december 2010 19:29 schreef molleymijsje het volgende:
In de laatste alinea heb je wel een goed punt. Ik moet vanmezelf gelukkig zijn, of genieten etc.
Ja je hebt helemaal gelijk hoor. Maar ik denk dat het bij mij zover is door geramd..... Bijvoorbeeld door mijn ouders, maar daarna ook door mezelf. Als je bij ons een middag voor de tv zat vroeger, werd je echt 'hard' aangepakt. Snap je, dan moest je iets gaan doen....quote:Op maandag 6 december 2010 00:08 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Je kan je gevoel niet dwingen. Voel je gewoon kut als dat nu eenmaal zo is, dan gaat dat ook sneller weer over.
En juist als je je leven niet perfect probeert te maken, word je gelukkig. Dat geldt voor mij in ieder geval wel. En dan ben je echt niet gelijk lui en niet-ondernemend. Je krijgt er juist meer energie door.
Is dit een depri checklijst ??quote:Op woensdag 1 december 2010 00:44 schreef Chowi het volgende:
In hoeveel van de volgende criteria herken jij jezelf terug, TS?
• Gedeprimeerde stemming gedurende het grootste deel van de dag.
• Duidelijke daling van belangstelling in aangename activiteiten.
• Veranderende eetlust en duidelijke gewichtstoename of gewichtsverlies.
• Verstoord slaappatroon of slapeloosheid of meer slapen dan normaal.
• Veranderingen in activiteitenniveaus, rusteloosheid of zich beduidend langzamer bewegen dan normaal.
• Vrijwel alle dagen vermoeidheid of energieverlies.
• Gevoel van schuld, hulpeloosheid, bezorgdheid, en/of vrees.
• Verminderde capaciteit om zich te concentreren of besluiten te nemen.
• Suïcidale gedachten.
quote:Op dinsdag 7 december 2010 15:47 schreef Kevin24 het volgende:
[..]
Is dit een depri checklijst ??
- Depri stemming grotendeel van de dag : Check
- daling van belangstelling in aangename activiteiten. : Check
- Veranderingen in activiteitenniveaus, rusteloosheid of zich beduidend langzamer bewegen dan normaal. : Check
- Vrijwel alle dagen vermoeidheid of energieverlies. : Check
- Gevoel van schuld, hulpeloosheid, bezorgdheid, en/of vrees. - Check
- Verminderde capaciteit om zich te concentreren of besluiten te nemen.- Check
- Suïcidale gedachten. : Check
m'n stemming kan in 1 sec omslaan van vrolijk naar depi, en dan ben ik ook de hele dag verder depri.. andersom komt amper voor.
Dit zijn de DSM-IV criteria.Wanneer je een gedeprimeerde stemming hebt of verlies van belangstelling voor zaken in combinatie met minstens 4 van de symptomen uit dit lijstje is het goed mogelijk dat je depressief bent.quote:Op dinsdag 7 december 2010 15:47 schreef Kevin24 het volgende:
[..]
Is dit een depri checklijst ??
- Depri stemming grotendeel van de dag : Check
- daling van belangstelling in aangename activiteiten. : Check
- Veranderingen in activiteitenniveaus, rusteloosheid of zich beduidend langzamer bewegen dan normaal. : Check
- Vrijwel alle dagen vermoeidheid of energieverlies. : Check
- Gevoel van schuld, hulpeloosheid, bezorgdheid, en/of vrees. - Check
- Verminderde capaciteit om zich te concentreren of besluiten te nemen.- Check
- Suïcidale gedachten. : Check
m'n stemming kan in 1 sec omslaan van vrolijk naar depi, en dan ben ik ook de hele dag verder depri.. andersom komt amper voor.
Als je dat meent, dan is het misschien geen overbodige luxe om eens hulp te zoeken.quote:Op zaterdag 11 december 2010 00:49 schreef bellabeauti het volgende:
[..]
![]()
![]()
Ik herken mijzelf in dat hele lijstje. . . .
Zoals bij meerderen in dit topic is ook bij mij dit gevoel niet constant aanwezig. Mensen zien mij als het vrolijke, spontane meisje die alles heeft. Maar ondertussen. . . Ik heb het gevoel een masker te dragen. Ik snap ook niet waarom ik mij soms zo voelquote:Op zaterdag 11 december 2010 00:58 schreef Lo-Fi het volgende:
[..]
Als je dat meent, dan is het misschien geen overbodige luxe om eens hulp te zoeken.
Helaas herkennen vrij veel mensen dit. Het feit dat iemand qua omstandigheden (studie, vrienden etc.) het prima voor elkaar lijkt te hebben, is zeker geen garantie dat die persoon zich prettig voelt en altijd gelukkig is.quote:Op zaterdag 11 december 2010 01:55 schreef bellabeauti het volgende:
Zoals bij meerderen in dit topic is ook bij mij dit gevoel niet constant aanwezig. Mensen zien mij als het vrolijke, spontane meisje die alles heeft. Maar ondertussen. . . Ik heb het gevoel een masker te dragen. Ik snap ook niet waarom ik mij soms zo voelmet mijn studie gaat het goed, heb een lieve vriend, vrienden. . . toch voel ik mij vaak heel erg kut en alleen.
![]()
Nee, zelfs dan zou hij het toch niet begrijpen omdat ik altijd zo vrolijk lijk te zijn bij hemquote:Op zaterdag 11 december 2010 01:58 schreef Lo-Fi het volgende:
[..]
Helaas herkennen vrij veel mensen dit. Het feit dat iemand qua omstandigheden (studie, vrienden etc.) het prima voor elkaar lijkt te hebben, is zeker geen garantie dat die persoon zich prettig voelt en altijd gelukkig is.
Weet jouw vriend hier wel van?
Toch lijkt het me niet eens zo onverstandig om hem te vertellen dat die vrolijkheid iets genuanceerder ligt. Op die manier heb je ook meer kans dat hij je een beetje kan helpen.quote:Op zaterdag 11 december 2010 02:07 schreef bellabeauti het volgende:
[..]
Nee, zelfs dan zou hij het toch niet begrijpen omdat ik altijd zo vrolijk lijk te zijn bij hem![]()
waarom voel ik mij toch zo? Waarom . . .
Ik functioneer (nog?) wel normaal ja . . . Alleen mijn concentratie lijkt de laatste tijd achteruit te gaan. Ik kan mij niet meer goed focussen. Hoewel de oorzaak van dit meer de naderende kerstvakantie lijkt te zijn.quote:Op zaterdag 11 december 2010 02:13 schreef Lo-Fi het volgende:
[..]
Toch lijkt het me niet eens zo onverstandig om hem te vertellen dat die vrolijkheid iets genuanceerder ligt. Op die manier heb je ook meer kans dat hij je een beetje kan helpen.
Zo te horen functioneer je nog wel gewoon normaal of heb je het idee dat dit gevoel je belemmert in veel zaken als werk, studie etc.?
Mensen die depressief zijn hebben vaak ook moeite zich te concentreren. Ik spreek uit eigen ervaring wanneer ik zeg dat dat soms zelfs zo ver kan gaan dat je een standaard programmaatje op de tv nog maar matig kunt volgen.quote:Op zaterdag 11 december 2010 02:21 schreef bellabeauti het volgende:
[..]
Ik functioneer (nog?) wel normaal ja . . . Alleen mijn concentratie lijkt de laatste tijd achteruit te gaan. Ik kan mij niet meer goed focussen. Hoewel de oorzaak van dit meer de naderende kerstvakantie lijkt te zijn.
Ene moment ben ik zielsgelukkig en dit kan zo veranderen naar een dip die de rest van de dag aanhoudt.
Je hebt gelijk, ik moet dit een keer bespreken met iemand.
Ik herken me in alle puntenquote:Op woensdag 1 december 2010 00:44 schreef Chowi het volgende:
In hoeveel van de volgende criteria herken jij jezelf terug, TS?
• Gedeprimeerde stemming gedurende het grootste deel van de dag.
• Duidelijke daling van belangstelling in aangename activiteiten.
• Veranderende eetlust en duidelijke gewichtstoename of gewichtsverlies.
• Verstoord slaappatroon of slapeloosheid of meer slapen dan normaal.
• Veranderingen in activiteitenniveaus, rusteloosheid of zich beduidend langzamer bewegen dan normaal.
• Vrijwel alle dagen vermoeidheid of energieverlies.
• Gevoel van schuld, hulpeloosheid, bezorgdheid, en/of vrees.
• Verminderde capaciteit om zich te concentreren of besluiten te nemen.
• Suïcidale gedachten.
Dom en simpel valt nog wel mee, het zijn gewoon de DSM-IV-criteria.quote:Op maandag 13 december 2010 10:47 schreef molleymijsje het volgende:
voor de mensen die nu allemaal reageren op een (dom/simpel??) lijstje; ga naar de dokter en bespreek het...
Nou... Ik heb +-8 maanden een depressie gehad en het betekende voor mij gewoon een complete stilstand. Baan kwijt, relatie kwijt... Het enige verschil tussen mijn functioneren en dat van een overleden persoon was m'n hartslagquote:Op zaterdag 27 november 2010 21:43 schreef TimMer1981 het volgende:
Klinkt als een depressie, foute shit dus. Veel ervaring mee, zowel zelf als in mijn omgeving. Zeker het verschil binnen-/buitenkant is erg herkenbaar.
Niet gelijk in paniek uitbreken over allerlei mogelijke gevolgen zoals de meeste mensen doen, gewoon rustig bespreken met je huisarts, hij/zij kan je wel doorsturen naar de correcte hulpverleners.
Mocht het zover komen dat ze je antidepressiva voor willen schrijven: laat je goed voorlichten en denk er goed over na, vaak doet het meer fout dan dat het goed doet, zeker in wat mildere gevallen. Zelf heb ik er nooit een seconde over gepeinsd, ben er uiteindelijk ook zelf uitgekomen zonder al die meuk. Kennelijk wringt er iets diep binnenin je en uiteindelijk ben jij ook de enige die kan uitvinden wat datgene is en het oplossen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |