Het was vroeg in de nacht en Zeroku bracht nog een bezoekje aan het kerkhof. De wind waaide hard en Zeroku dook wat dieper weg in zijn warme jas. Hij liep het kerkhof over en bleef op een afgelegen plek staan bij een grafsteen waar behalve een naam maar weinig op stond. Hier lag ze; zijn lieve moeder. Zijn dode, vrij asociale en onderontwikkelde moeder. Zeroku zakte bij het graf neer en begon te snikken. Uit het bos vlak naast het kerkhof, kwam een duister figuur gelopen. Zeroku ging zo op in zijn verdriet dat hij niks merkte. Het maffialid liep zachtjes maar vastberaden richting Zeroku. Hij maakte zich niet druk, hij voelde zich eigenlijk helemaal thuis tussen de dorpelingen. Zeker de afgelopen middag had hij het goed met hen kunnen vinden. De mob ging achter Zeroku staan. Zeroku had nog steeds niks door en zat op zijn knieën te snikken bij het graf. Met een vastberaden beweging haalde de mob een broodmes met een enorm lemmet uit zijn binnenzak, richtte even en stak toen in één keer het hele mes van bovenaf in het hoofd van Zeroku. Zeroku (hond) was direct dood.
Potentiële hints stuk 1
Het was zaterdagavond, de favoriete dag van de week van Beach. Hij trakteerde zichzelf op een heerlijk avondje onder de zonnebank, zoals hij elke week deed. Straks zou hij nog even lekker gaan douchen, een maskertje nemen en dan heerlijk in bed gaan liggen. Beach had zijn oordopjes in en zijn favoriete cd keihard aan staan, zodat het door de hele kamer nog te horen was. Zachtjes in zichzelf meezingend merkte Beach niet dat de deur van zijn zonnebankkamer ineens openging, en er iemand binnenkwam. Beach begon harder te zingen en het duurde slechts een paar minuten voor hij als een malle mee aan het bulderen was. Jasses! dacht de indringer, terwijl hij zijn vingers in zijn oren deed. Wat een intense grafherrie! Hoe kan een mens naar dit agressieopwekkende stemmetje luisteren?! Maar eigenlijk kwam al het geluid de mob maar al te goed uit. Want zonder dat Beach ook maar iets merkte, maakte de mob een paar stevige klemmen vast aan de buitenkant van de zonnebank, en sneakte, nadat hij de temperatuur van de zonnebank op de hoogste stand had gezet, even snel als hij gekomen was, de kamer weer uit. Zijn plan was fantastisch; het werk zou vanzelf gebeuren. Dat gebeurde ook; na een paar minuten vond Beach het toch wel erg warm worden en wilde hij de temperatuur controleren. Maar hoe Beach ook wrikte of duwde, hij kreeg de zonnebank niet open. Steeds warmer werd het, en met de temperatuur steeg ook de paniek bij Beach. Beach schreeuwde om hulp, maar hij wist dat niemand hem kon horen. Beach (dorpsbewoner) werd geroosterd als een tosti.
Potentiële hints stuk 2
Veel later in de nacht, het liep al bijna tegen de ochtend, bevond zich nog een lid van de maffia buiten. Hij voelde zich sterker dan ooit; niets leek hem en zijn familie te kunnen deren. Die domme dorpelingen hadden helemaal niks door! Een gemene glimlach krulde de mondhoeken van de mob, terwijl hij een rondje maakte om het huis van Kally, om eens goed alle in- en uitgangen te bekijken. Hij wist precies hoe hij moest inbreken en ander kattekwaad moest uithalen; vroegah, toen hij nog een klein menneke was, deed hij niet anders. In de stad waar hij opgegroeid was, was het a way of life. Die ervaring kon hij nu mooi gebruiken. In zijn hand droeg de mob een tas; de inhoud had hij eerder die dag uit de zee verderop gevist. Toen al verheugde de mob zich op zijn plan van deze avond, en kon niet wachten het uit te voeren. De mob klom via de regenpijp omhoog, tikte een ruitje in en begaf zich zo in de slaapkamer van Kally, die ver weg in dromenland was. Voorzichtig tilde de mob de dekens op, en gooide toen de inhoud van zijn tas uit over het bed van Kally. Deze schrok wakker van het koude water, en merkte toen pas dat er piranhas in de tas hadden gezeten. De vissen lagen nu overal; op Kally, naast Kally, op haar kussen en in haar bed. Kally schreeuwde het uit terwijl ze werd aangevreten door de vissen. Verstijfd van angst bleef ze zitten terwijl de mob sadistisch toekeek. Trusten Kal! riep hij zachtjes, en het duurde niet lang voor Kally (rechercheur) dood en tussen de inmiddels ook overleden piranhas in haar bed lag.
Potentiële hints stuk 3
Aanvullingen zijn welkom
Hier schreef
Aoibhin het volgende: Beter autist in de kist dan een feestje gemist w/ *O*