Huizenmarkt #82: Waar krakers blijven plakken

quote:

Op zaterdag 13 november 2010 00:02 schreef inXs het volgende:

Grappige opmerking, vooral als je het betrekt op huurwoningen.... Dan heb je 'gelukkig' weinig last van vast, dan weet je 'gelukkig' zeker dat elk jaar je maandbedrag omhoog gaat.. Poe he, dat is wel fijn, dat 'niet vaste'!

quote:

Op zaterdag 13 november 2010 01:07 schreef Bijvlagenzinvol het volgende:

Dan hoop ik dat die allemaal NHG hebben. Gedeelde smart....

quote:

Op zaterdag 13 november 2010 01:13 schreef Bijvlagenzinvol het volgende:

Je verwart voorspelbaar met te overzien. Reken voor de gein eens uit hoe hoog je huur is over dertig jaar. (Ga maar even uit van de gemiddelde stijging van de afgelopen 30 jaar). Dan zul je het verschil tussen voorspelbaar en 'te overzien' duidelijk voelen.

quote:

Dat weet ik nog zo net niet. Die kunnen altijd nog hun hypotheek oversluiten. Betalen ze wel wat meer, maar gaat de HRA omhoog... Namens hen, alvast bedankt!

quote:

"Woningmarkt verandert volledig"

12 nov 2010 | Eduard Schuringa

[Eduard Schuringa] De Nederlandse woningmarkt wordt nooit meer zoals vroeger. Massale bouwstromen behoren tot het verleden en de verhoudingen tussen consument en aanbieder gaan op de schop. De woningmarkt verandert volledig, maar niemand weet precies hoe,voorziet Eduard Schuringa, lid van Provinciale Staten van Zuid-Holland voor de VVD en in het dagelijks leven werkzaam bij Heijmans Infra Techniek in het blad Podium van Bouwend Nederland. Het hele artikel in Podium verschijnt binnenkort via de website van Bouwend Nederland: www.bouwendnederland.nl

In de provincie Zuid-Holland zijn de klappen van de economische crisis behoorlijk voelbaar. Schuringa citeert uit het Demo Signaal van 4 oktober 2010: 31% minder bouw van eengezinswoningen en 27% minder appartementen. Cijfers die nog gunstig afsteken bij die in andere delen van Nederland. Toch mag je er de conclusie aan verbinden dat de markt is ingestort. En voorlopig nog niet zal opkrabbelen, aldus Schuringa. Dat heeft niet alleen financiėle oorzaken, ook de consument verandert. En sneller dan menig bouwbedrijf zich realiseert. Die consument wordt namelijk ouder, rijker, wellicht allochtoner, veeleisender, individualistischer en trager. Met andere woorden: hij maakt zorgvuldige afwegingen en neemt een tamelijk afwachtende houding aan. Alleen als het voorstel hem echt bevalt, zal hij toehappen.

Persoonlijke wensen
Ook de positie van de woningaanbieders verandert, aldus Schuringa. Eerder konden infrastructurele voorzieningen een must voor de aantrekkelijkheid van nieuwe bouwlocaties worden gefinancierd uit de voorverkoop van de woningen. Die stagneert, dus stagneert ook de aanleg van wegen, ondergrondse leidingen etc. Wat weer tot gevolg heeft dat een nieuwbouwlocatie minder aantrekkelijk wordt. Daar komt bij dat de grote bouwbedrijven nog steeds zijn afgestemd op de afzet van grote bouwstromen. En niet op individueel onderhandelen met elke aspirant-koper over de indeling van de plattegrond en andere persoonlijke wensen. En juist die persoonlijke wensen worden steeds nadrukkelijker, en complexer. Het gaat niet meer zozeer over de kleur van de keuken of het sanitair, maar over bijvoorbeeld zonnepanelen, gas of juist niet, een grijswatervoorziening en allerlei andere aansluitingen. Extras die niet alleen het bouwen moeilijker maken, maar ook de voorfase in de zin van allerlei vergunningen en het product ingewikkelder maken.

Overheid
Gelijktijdig wordt de invloed van overheden gemeenten en provincies groter. Zomaar bouwen in de groene ruimte brengt actiegroepen op de been, dus geeft de gemeente de voorkeur aan inbreiden. Bovendien zijn de inkomsten uit grondverkopen drastisch teruggelopen, dus houdt de gemeente de vinger nadrukkelijk aan de pols op plekken waar nog wel een spade de grond in gaat. En dat terwijl de provincies nog steeds krampachtig vasthouden aan het sparen van buitengebieden zoals het Groene Hart, waardoor de zittende bewoners die graag meer ruimte hebben, zich gedwongen voelen om naar elders te vertrekken.

Kleinere projecten
Om aan deze klem op de woningmarkt te ontsnappen, zullen alle partijen - zowel de overheid als het bedrijfsleven - over de eigen rolopvatting moeten nadenken. Dat is de enige manier om uit deze situatie te komen. Pas op het moment dat de woningmarkt echt instort en een aantal grote bouwers failliet dreigt te gaan, zal de ommekeer komen. Dan pas zullen overheden bereid zijn allerlei klemmende regeltjes af te schaffen en dan pas zal er weer echt beweging in de markt kunnen komen. En dat zal dan een markt zijn die zich niet meer kenmerkt door grote bouwstromen van technisch perfecte huizen, maar door kleinere projecten waarin veel meer ruimte is voor de gevoelens en emoties van de consument. Juist omdat het kleinere projecten zullen worden, kun je daarmee te grote complexiteit vermijden.

bron