Het dreumestopic (1-2 jaar) deel 83

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:41 schreef debuurvrouw het volgende:
nou, dát was voor mij een eye-opener! Dat een pakje yogi en een pakje sultana samen de voor één dag aanbevolen calorieen hebben voor kinderen.

Ik zag wel een paar jaar geleden dat er in cola evenveel suiker zat als ik Fristi. Schrok ik ook erg van

Je hebt dik, dikker en dikst. En ergens zit wel een verschuiving richting kinderverwaarlozing. Hoog gewicht en onvoldoende hulp accepteren kan ook een reden zijn voor ondertoezichtstelling. Omdat de ontwikkeling van het kind in gevaar komt.

Soms vind ik het wel een uitdaging om fee gezond voedsel te geven. Zeker met broodbeleg. Ik vind het prima dat Ive een boterham met chocovlokken krijgt, maar wat dan te doen met Fee. Nu hebben we het zo opgelost dat de vlokken pas op tafel komen als beiden minstens 1 boterham met iets hartigs erop hebben gegeten. En zo zoek ik mijn weg. Fee heeft trouwens een prima gewicht.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:44 schreef Stiemie het volgende:

[..]

Ik zag wel een paar jaar geleden dat er in cola evenveel suiker zat als ik Fristi. Schrok ik ook erg van

Dat zijn best schokkende cijfers. ben ik blij dat mijn kinderen water prima vinden, of anders wat aangelegd appelsap.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:33 schreef miss_sly het volgende:
Ik snap wel wat je bedoelt te zeggen, Claudia, maar die kinderen waar het hier over gaat, die hebben op 3-4 jarige leeftijd al tientallen kilo's overgewicht. En dat is toch echt iets heel anders. En kinderen die zich volproppen (letterlijk!) met hamburgers, chips, snoep, frisdrank, patat, worstjes, etc, de hele dag door, daar kunnen ouders imo echt wel iets aan doen. Ik vind dat bij een kind van 3 toch echt iets heel anders dan bij grotere kinderen. Bovendien was jij wel in een andere tijd jong dan deze kinderen.

Dat is zeker waar. Ik heb het er ook veel met mijn ouders over gehad en achteraf zien ze ook wel in dat ze het niet goed aanpakten. Maar je moet ook begrijpen dat de constatering dat je kind te dik is door wat jij doet niet zo heel makkelijk te maken is. Allereerst is je kind niet van de ene op dag andere dag dik; dat gaat geleidelijk. Bovendien zijn er aanvangsverschillen. Ivan is bijvoorbeeld een behoorlijk stevig kind terwijl hij écht volstrekt normaal eet. En tja, veel ouders van wat oudere kinderen maken zichzelf wijs dat hun kind niet heel abormaal eet maar precies zoals andere kinderen, allen wordt hun kind er toevallig dik van (aanleg!).

Dat laatste fenomeen zie je ook veel bij volwassenen. Er is onderzoek gedaan naar mensen die van zichzelf beweren dat ze minder eten dan bijvoorbeeld vriendin X terwijl zij dik/stevig zijn en vriendin X heel slank is. Toen ze die mensen vroegen een eetdagboek bij te houden bleek dat ze wel degelijk meer calorieen binnenkregen dan de slankere mensen (die vaak van zichzelf zeiden dat ze niet op hun eten letten en kunnen eten wat ze willen). Het is klaarblijkelijk niet zo eenvoudig om (1) vast te stellen wat een normaal eetpatroon is en (2) om je ervan bewust te zijn wat je zelf allemaal eet.

Wat ik er maar mee wil zeggen is dat het niet zozeer om slechte intenties gaat (integendeel!) maar om onwetendheid.

quote:

De aandacht voor (gezonde) voeding en bewegen is tegenwoordig toch veel groter. Sonja Bakker is inderdaad geen goede dieet, maar het feit dat ze zo populair is, geeft wel aan dat in deze tijd gewicht en gezondheid in de belangstelling staan. Kijk ook maar naar de diverse spotjes en instanties als het voedingscentrum.

En tegelijkertijd is er alle ruimte voor zo'n misleidende reclame voor Liga Milkbreak waar iemand als Irene Moors (!) aan meewerkt terwijl ze opgevoerd wordt als zorgzame moeder. Dat laat denk ik wel zien dat er nog een lange weg te gaan is wat bewustwording betreft.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:44 schreef oeke het volgende:

[..]


Dat is het ook ja, dat je je kind dan ook nog in zo'n freak-show op laat draven.

Maar het probleem is dan ook dat het voor veel mensen de enige manier van hulp vragen is. 'Heeft u een dochter met een kind van 70 kilo met 9 maanden (stel), bel dan snel de Maury Show'. Ze bieden hulp aan, maar allereerst moet het kind wel op dezelfde manier tentoongesteld worden, zonder shirt, met hamburgers en vooral de lippen aflikken enzo. Sensatie sells, en dan krijgt moeder na de show de hulp die ze graag wilde. Of de aandacht. Of haar gelijk. Of niet. Dat weet je niet, maar als 'kandidaat' voor zo'n show wordt je natuurlijk wel helemaal getrained dat het er leuk en vermakelijk uitziet...

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:39 schreef Sorbootje het volgende:
Ik heb het natuurlijk ook niet over die extreme gevallen uit dat filmpje. Meer over de 'gewoon' te dikke kinderen in NL. Ik wil het zéker niet goedpraten, ik vind alleen dat het niet altijd mishandeling genoemd kan worden. Dat gaat me te ver.

We moeten ook niet doen alsof dit vooral een probleem is dat bij extreme gevallen hoort. Het nare is dat het zo'n alledaags probleem aan het worden is. Ik ben wel met 60 kg overgewicht (!) mijn puberteit uitgekomen en dat is veel te veel en onaanvaardbaar voor een goede gezondheid. Als ikzelf niet ingegrepen had was ik bovendien vast nog veel zwaarder geworden in mijn volwassen leven.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:46 schreef cattie het volgende:

[..]



Dat zijn best schokkende cijfers. ben ik blij dat mijn kinderen water prima vinden, of anders wat aangelegd appelsap.

Hier is ook geen fristi in huis hoor, maar als je ergens wat gaat drinken en ze zien een kind dan krijg je meteen de vraag: "en jij wil zeker wel fristi he?" Nou mag ze dat soms, maar dus zeker niet thuis en het ligt er ook aan wat ze erbij eet. Dus geen friet en fristi bijvoorbeeld.

Oef... wat is hier een heftige discussie over dik zijn/worden en wie dan veranwoordelijk is zeg. Ik vind t ook vrij heftig om dan te spreken van 'kindermishandeling' of 'verwaarlozing'. Feit blijft wel dat ouders in de eerste plaats verantwoordenlijk zijn voor een jong kind. Maar, come on, ieder kind krijgt toch best wel eens een schuimbanaantje of een paar nibbits ofzo? Of ben ik zo'n ontaarde moeder

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:53 schreef oeke het volgende:
Ik ben het trouwens wel heel erg met Claudia eens dat veel mensen niet meer weten wat gezond eten is. (kom ik weer met mijn boek! )

Die reclame is trouwens net zoiets als dat er in Ballorig geen gezond kruimeltje te vinden was, terwijl je niet je meegebrachte voedsel mag eten. Waardoor je als ouder zou kunnen denken dat ijs, patat en fristi hele normale dingen zijn voor je dreumes.

Ja erg he? Probeer ook eens een normaal kindermenu te vinden. Blijkbaar horen kinderen altijd friet, kroketten, kipnuggets en appelmoes te eten. Als je dan gewoon een normaal gerecht besteld, maar dan een halve portie, krijg je soms hele rare blikken...

maar Claudia, mensen die zich bewust zijn van de misleiding van Irene Moors zijn ook net de mensen die bewuster met hun kinderen bezig zijn. En ik vond van mezelf dat ik het ook best aardig wist, tot de dietiste me er op wees dat ik ook klassieke fouten maakte (vruchtensap, vette kaas etc). Maar, zien wij ons kind veel aankomen, dan zullen wij eerder ingrijpen dan mensen die er minder bewust mee bezig zijn.
En tuurlijk, er is nu veel meer aandacht voor gezond en goed eten. Helaas, Sonja Bakker hoort daar niet bij. En als je dan bijvoorbeeld in het tweede streepje hoort dat iemand zonder deskundige begeleiding aan een dieet begint waarbij je nauwelijks mag eten, dan denk ik bij mezelf: je kan ook doorslaan naar de andere kant.

Wat mij betreft ging het inderdaad over die extreem dikke kinderen zoals uit dat filmpje als ik het heb over kindermishandeling!

Ik weet zeker wel hoe het werkt. Ik ben zelf ook niet slank, en behalve mijn moeder, zijn we dat geen van allen. Mijn broertje is zelfs ronduit dik. Overgewicht sluipt er vaak langzaam in, inderdaad. En gezonde voeding en beweging is een lastig iets. Het kan ook individueel inderdaad veel verschil maken.

Ik moet zeggen dat wat dat betreft moeder zijn voor mij ook verandering heeft gebracht. Ik ben me niet alleen bewust van wat Senna eet, maar ook veel meer van wat ik zelf eet. En wat ik wel en niet wil voor haar, en wat ik dus zal moeten veranderen als ik iets voor haar niet of anders wil. Ik snap best dat lang niet alle ouders op dezelfde bewuste manier bezig zijn moet opvoeden en voeding voor hun kind, maar zoals de kinderen uit dat filmpje vind ik echt niet meer "minder bewust" maar ronduit fout.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:53 schreef Stiemie het volgende:

[..]



Hier is ook geen fristi in huis hoor, maar als je ergens wat gaat drinken en ze zien een kind dan krijg je meteen de vraag: "en jij wil zeker wel fristi he?" Nou mag ze dat soms, maar dus zeker niet thuis en het ligt er ook aan wat ze erbij eet. Dus geen friet en fristi bijvoorbeeld.

Maar Stiemie, het is toch voor een keer helemaal niet zo erg? Ik doe daar niet zo moeilijk over hoor (al is friet en fristi nu nog wel een beetje een heftige combi voor mijn heren ) Maar wat ik bedoel te zeggen is: als je dat wél een keertje zou toestaan, dan maakt je dat echt geen slechte mama hoor, vind ik dan

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:56 schreef mikoxx het volgende:

[..]



Maar Stiemie, het is toch voor een keer helemaal niet zo erg? Ik doe daar niet zo moeilijk over hoor (al is friet en fristi nu nog wel een beetje een heftige combi voor mijn heren ) Maar wat ik bedoel te zeggen is: als je dat wél een keertje zou toestaan, dan maakt je dat echt geen slechte mama hoor, vind ik dan

Oh nee voor een keertje is het helemaal niet erg. Maar gewoon dat het normaal gevonden wordt dat kinderen alleen dat willen. Dat er geen gezonde optie is. Die van mij houdt helemaal niet zo van patat, dus bestellen we vaak een halve portie pasta en dat is dus blijkbaar vreemd in een restaurant.

Oh maar Oeke, bewust eten, oke, maar als je alles zou gaan napluizen zijn er volgens mij legio dingen die je niet meer wilt eten hoor. Alles met mate, dat is mijn credo. Daarnaast blijft bewegen en buiten spelen voor mij nummer 1. Dat vind ik wel hartstikke belangrijk. Iedere dag een frisse neus, weer of geen weer. Maar qua eten, ben ik niet zo heel moeilijk.... Tuurlijk, iedere dag fruit en iedere dag groente, maar als tussendoortje krijgen de heren best wel eens een schuimbanaantje of rozijntjes.

Mikoxx, tuurlijk ben je dan geen slechte moeder! Ik weet niet wie het eerder zijn, maar alles verbieden heeft ook geen zin. Dan krijg je van die kinderen die buiten het zicht van hun ouders alles proberen en eten. Ook niet de bedoeling.

En ik vind het ook lastig om de grens te leggen tussen wel of geen kindermishandeling, maar wat mij betreft is er echt een vorm van mishandeling in te veel eten geven. Bij ons in het ziekenhuis is een speciale behandelclub voor dikke kinderen. En, geheel terecht, wordt daar niet alleen het kind behandelt, maar zeker ook het gezin. Het is immers het kind dat eet, maar de ouders die het eten kopen.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 20:56 schreef mikoxx het volgende:

[..]



Maar Stiemie, het is toch voor een keer helemaal niet zo erg? Ik doe daar niet zo moeilijk over hoor (al is friet en fristi nu nog wel een beetje een heftige combi voor mijn heren ) Maar wat ik bedoel te zeggen is: als je dat wél een keertje zou toestaan, dan maakt je dat echt geen slechte mama hoor, vind ik dan

Nee, dat klopt. Probleem is alleen dat je heel wat "voor die ene keer" tegenkomt, vind ik. En vaak omdat vooral omdat een ander vindt dat het "deze ene keer" toch wel kan en dat het zielig is als ze het niet krijgen.

Senna is nog hartstikke gek op fruit, rijstwafels, rozijntjes, soepstengels, crackertje met geitenkaas. Is ze dan een zielig kindje als dat haar lekkers is? En is ze dan zielig als ze voorlopig nog geen spekjes, dropjes, chocolade krijgt? Ik vind van niet, andere mensen vinden van wel. En dus moet je op iedere verjaardag gaan verdedigen dat je kind dat doosje rozijntjes heelrijk vindt, dus echt geen spekjes hoeft.

Mikoxx, Fee en Ive eten ook wel eens wat ongezonds. Snoep niet, maar bv wel biscuitjes en in het weekend 1 middag een klein bakje chips. Fee is gek op druiven, dat is haar snoep.* cattie

Miss, en daarin sta ik vierkant achter je! Want soms lijkt het gek te zijn als je kind voorkeur heeft voor gezond. Dat ben ik helemaal met je eens. Alsof je je kind van alles verbiedt, en hem/haar alleen dingen geeft die hij/zij juist niet lekker vindt ofzo. En de tussendoortjes die jij noemt gaan er hier ook in als zoete koek. Zo had oma van die fruitreepjes (van danone ?) gekocht, die leken haar oz lekker voor de jongens. Hmhm.... ik houd daar dus niet zo van, fruit is fruit en volgens mij haal je dat niet uit zo'n koekje. Daar zitten volgens mij alleen maar overbodige hulpstoffen in, maar goed. De heren hadden een duidelijke voorkeur hoor: vers fruit en dat koekje eet je zelf maar op.

Wat ik bedoelde te zeggen; als wij onze kindjes gaan leren om overal op te gaan letten, op wat er wel of niet in zit qua suikers of dikmaker of whatever, dat dat ook geen gezond eetpatroon gaat opleveren. Ik heb (helaas) van heel dichtbij meegemaakt wat anorexia met je doet en wat dat met je omgeving doet. En dat wens je echt niemand toe, geloof mij.

o, gelukkig heb ik me nog nooit hoeven verdedigen dat Driekus iets niet mag. Ik heb misschien ook geluk, Driekus geeft gewoon niets om zoet. Hij heeft liever andere smaken. Ik heb een keer een stukje spek gegeven, hoeft ie niet. Drop begin ik niet aan. Hij heeft bijvoorbeeld wel een keer een likje van mijn ijsje of lollie gehad, maar daar blijft het dan ook bij. Maar ja, als ik me dan moet verdedigen dan doe ik dat maar. Ik heb gewoon altijd soepstengels bij, die lust ie altijd.
Oja, vraagje: vers sap, kan dat wel kwaad? Driekus heeft dit weekend vers geperste sinaasappelsap gejat van het buurjochie. Hij vond het heerlijk, was een beetje zuur natuurlijk. Maar zit daar dan ook veel suiker in?

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 21:00 schreef miss_sly het volgende:

[..]



Nee, dat klopt. Probleem is alleen dat je heel wat "voor die ene keer" tegenkomt, vind ik. En vaak omdat vooral omdat een ander vindt dat het "deze ene keer" toch wel kan en dat het zielig is als ze het niet krijgen.

Senna is nog hartstikke gek op fruit, rijstwafels, rozijntjes, soepstengels, crackertje met geitenkaas. Is ze dan een zielig kindje als dat haar lekkers is? En is ze dan zielig als ze voorlopig nog geen spekjes, dropjes, chocolade krijgt? Ik vind van niet, andere mensen vinden van wel. En dus moet je op iedere verjaardag gaan verdedigen dat je kind dat doosje rozijntjes heelrijk vindt, dus echt geen spekjes hoeft.

Precies. Zolang Lente geniet van gezonde dingen, zie ik geen reden om haar ongezonde dingen aan te bieden.

Mijn moeder was precies zo, ik heb tot m'n zesde schat ik nooit gesnoept en ben echt geen moment zielig geweest. Ik had geen idee wat ik miste en was erg blij met een mandarijntje of een appeltje.