Wachten op het tweede streepje deel 180

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 10:13 schreef Susie het volgende:

[..]



Zijn er hier dames die tegen de zin in aan de slag gaan omdat ze weten dat ze vruchtbaar zijn?

ja daar ben ik ook nieuwsgierig naar.
ik kan me voorstellen dat als je het graag wilt of als er maanden overheen gaan je dat doet.

zelf zou ik daar op dit moment nog moeite mee hebben. en ik heb bijvoorbeeld ook nog nooit een ovu test gedaan. beetje uitrekenen via internet wat vruchtbare dagen zijn geweest de afgelopen maand en of er in de dagen iets is gebeurd. maar we zijn nog maar zo kort bezig, dus eigenlijk telt het nog niet.

Nou tegen mn zin natuurlijk nooit, maar waar ik anders misschien wel zou denken: 'het is al laat en ik moet er morgen weer vroeg uit', heb ik dat er wel even voor over als het echt een vruchtbare dag is!

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 10:36 schreef LadyBlack het volgende:
Nou tegen mn zin natuurlijk nooit, maar waar ik anders misschien wel zou denken: 'het is al laat en ik moet er morgen weer vroeg uit', heb ik dat er wel even voor over als het echt een vruchtbare dag is!

Dit heb ik ook. Ik kan me overigens wel voorstellen, dat wanneer je al een hele tijd bezig bent, dat het wellicht anders is. Maar de sex moet toch ook wel leuk en lekker blijven vind ik!

Juist, je wilt natuurlijk ook voorkomen dat de focus na een tijdje alleen maar daarop komt te liggen!

Kijk, wij vinden het nu nog best speciaal om voor een kindje bezig te zijn, dus juist extra leuk

Hallo Pappillion, welkom! En succes en dat je hier maar snel weg mag zijn en veel dames mee mag nemen! Want ik wil toch op zijn minst de helft nog in het Z&Bforum tegenkomen voor april!

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 10:13 schreef Susie het volgende:

[..]



* Susie in nieuwsgierige modus
Zijn er hier dames die tegen de zin in aan de slag gaan omdat ze weten dat ze vruchtbaar zijn?

Ik niet in elk geval Scheelt dat wij beiden een behoorlijk libido hebben.

Hmm, durf bijna niet toe te geven dat wij het wel eens tegen onze zin in hebben gedaan. Natuurlijk moet je wel op een gegeven moment zin gaan krijgen in het vrijen omdat t anders niet lukt, we maken dan dus gewoon zin.
Wel een keer gehad dat het laat was en ik was moe en ik wilde echt niet en toen stond ik daar met een positieve ovu test in mijn hand. Toen heb ik me bedacht dat ik niet wilde dat mijn kind met echte tegenzin verwekt is en zijn we lekker gaan slapen (en dan baal ik stiekem wel dat we weer een kans gemist hebben).
In het begin was het wel een stuk leuker, toen waren we echt blij dat we voor een kind gingen vrijen en was het nog heel bijzonder.
Maargoed, wij zijn dan ook meer van de 1 keer per week goed dan elke dag, daar heb ik ook soms gewoon geen energie voor, dan zorg ik liever dat als we het doen het goed is.
Deze maand gewoon de plannen 's avonds afgezegd en alle tijd genomen, ik moet zeggen, dat bevalt ook wel.

Oja ik vergeet iets,

Hoi Papilion

Bah ik zit nu echt met een dikke brok in mn keel nav het berichtje van Take_A_Picture

Maar zij is niet de enige die blij dit topic verliet en daarna keihard werd teruggefloten dus hoe blij ik ook zal zijn als ik eenmaal een positieve test in handen heb, ik zal ook nog wel bang zijn

Vreselijk lijkt me dat, het lijkt me overigens die hele zwangerschap angstig en daarna nog velen jaren! (zorg over kind enzo... )

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 10:13 schreef Susie het volgende:

[..]



* Susie in nieuwsgierige modus
Zijn er hier dames die tegen de zin in aan de slag gaan omdat ze weten dat ze vruchtbaar zijn?

Ik heb het nog gedaan ja. Ben ik ook niet beschaamd over om dat te zeggen.
Ik ben direct moeten beginnen met hormonen nemen (pillen en daarna inspuitingen) en dan moesten we op dag 10, 12, 14, 16, 18 en 20 seks hebben. Het 'verplichte' deed bij mij wel mijn zin verminderen/verdwijnen, maar ja, het was toen echt van moeten.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 18:39 schreef Susie het volgende:
Vreselijk lijkt me dat, het lijkt me overigens die hele zwangerschap angstig en daarna nog velen jaren! (zorg over kind enzo... )

Ja, dat zei iemand in Z&G laatst ook: vanaf het moment van je positieve test blijf je je hele verdere leven bang om je kind ook lekker bemoedigend.....

Maargoed, je kindje daadwerkelijk verliezen is wel echt een van de ergste dingen die je kan overkomen denk ik, dat gun je niemand

_{En toch steek ik mijn kop in het zand en hoop ik op een positieve test volgende week}

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 18:51 schreef leonieke het volgende:

[..]


Ik heb het nog gedaan ja. Ben ik ook niet beschaamd over om dat te zeggen.
Ik ben direct moeten beginnen met hormonen nemen (pillen en daarna inspuitingen) en dan moesten we op dag 10, 12, 14, 16, 18 en 20 seks hebben. Het 'verplichte' deed bij mij wel mijn zin verminderen/verdwijnen, maar ja, het was toen echt van moeten.

Pfoe, dan krijg je het ook wel heel letterlijk voor je kiezen ja

Gelukkig heeft het bij jou wel een prachtig kereltje opgeleverd!

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 18:33 schreef LadyBlack het volgende:
Maar zij is niet de enige die blij dit topic verliet en daarna keihard werd teruggefloten dus hoe blij ik ook zal zijn als ik eenmaal een positieve test in handen heb, ik zal ook nog wel bang zijn

Ik denk dat iedereen zijn twijfels heeft tijdens een zwangerschap, of je nou een miskraam hebt gehad of niet, het is en blijft spannend. Maar het heeft absoluut geen zin om negen maanden lang bang te zijn. Probeer er ook echt van te genieten. En dat is heel makkelijk gezegd en ik weet dat ik ook gedacht heb: wat lullen ze nou?! maar het is waar. Die negen maanden vliegen voorbij en komen nooit en te nimmer meer terug.

Ik ben van nature ook best wel relaxed, ben niet gauw bang. Maar dit soort berichten, en dus ook jouw miskraam en die van klavertje, mw_mus en debje de afgelopen tijd, zetten mij wel weer even met beide benen op de grond.

Na het verlies van mijn lieve kleine broertje ben ik me ook gaan beseffen dat geluk heel erg breekbaar is. Ook dat geluk en verdriet heel erg dicht bij elkaar kunnen liggen. Soms is het leven zo ontzettend hufterig. Het verlies van een kind gun je niemand.
Sinds het overlijden van mijn broertje ben ik soms ook wel eens heel erg angstig om dierbare te verliezen, soms pieker ik er wel eens over wat dat voor mij zou betekenen als het om mijn kind zou gaan.
Ik weet dat het piekeren over dit soort dingen niet verstandig is en dat je je leven beter kan laten doorgaan en niet te veel stil te staan bij wat er zou kunnen gebeuren want daar wordt je niet gelukkig van. Moeilijk blijft het wel, zeker als je het verhaal van take_a_picture lees. Ik lees hier al heel lang mee en weet nog wel dat ze naar het andere topic ging. Dit is echt heel erg hard.

@LadyBlack: tsja ik zeg ook steeds (tegen mezelf) dat het nog wel een jaar kan duren, dat ik er niet teveel bezig wil zijn blablabla.. maar dat gaat maar moeizaam Als ik ergens enthousiast over ben dan ga ik er gewoon voor

Gisteravond was ik een beetje emotioneel en moe en in ene kwam dat niet door het winterse weer maar doordat het wel eens raak kon zijn Dat dacht ik helemaal vanochtend toen een collega vond (een mannelijke nog wel en die zijn daar normaal gesproken helemaal niet goed in) dat ik er zo goed uitzag en zo straalde Dus ik dacht: wie weet Maarja we zitten nog een week voor mijn waarschijnlijke eisprong dus ik denk dat de kans klein is

Door mijn gedrag denk ik wel dat ik er sneller genoeg zal hebben om rond de eidagen sex te hebben. Ik ben al geen tijger in bed en we komen normaal gesproken zo rond de 3 á 4 keer per maand uit. Dus mijn vriend was dolblij dat ik de knoop doorhakte en voor een kindje wilde gaan, konden we lekker vaak oefenen Hij houdt dan ook het liefst geen rekening met mijn vruchtbare dagen en vindt dat we het hoe dan ook zo vaak mogelijk moeten doen _hihi

Nu doen we het deze maand al een stuk vaker en ik moet zeggen dat ik er echt van geniet, ook omdat we natuurlijk willen dat ik zwanger word. Toch zou ik het niet erg vinden om het op een gegeven moment tegen me zin te moeten vrijen las het niet zou lukken. Het gaat er mij meer om uit de gedachte dat een kleintje welkom is en dat mijn vriend en ik de rest van ons leven bij elkaar willen blijven. En op welke manier de verwekking plaatsvindt, tsja..

@Aventura: nou dat lijkt me een hele goede reden geweest om ovutesten te gebruiken En daardoor ben je dus ook snel zwanger geraakt?
@Poookie: hopen dat je vriend inderdaad in de roos geschoten
@Papillion: welkom en succes en ik ben dol op lulposts
@Aoraki: balen joh.. hopen dat het snel voorbij is? En dat je alsnog voor een kindje aan de gang kan?

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 18:51 schreef leonieke het volgende:

[..]


Ik heb het nog gedaan ja. Ben ik ook niet beschaamd over om dat te zeggen.
Ik ben direct moeten beginnen met hormonen nemen (pillen en daarna inspuitingen) en dan moesten we op dag 10, 12, 14, 16, 18 en 20 seks hebben. Het 'verplichte' deed bij mij wel mijn zin verminderen/verdwijnen, maar ja, het was toen echt van moeten.

Jeetje leonieke, dat klinkt niet zo heel leuk. Heb even op het linkje geklikt in je onderschrift, je hebt er wel een prachtige knul voor terug gekregen, wat een poppie

Heftig hoor Leonieke, maar daar hoef je inderdaad niet voor te schamen!

@Thistleweed: wat vreselijk dat je je broertje hebt verloren Ik kan me voorstellen dat je bang bent om (nog) een dierbare te verliezen.

We zijn inderdaad heel kwetsbaar en als je zoiets van dichtbij meemaakt zet je dat met beide benen op de grond.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 19:31 schreef LadyBlack het volgende:
Ik ben van nature ook best wel relaxed, ben niet gauw bang. Maar dit soort berichten, en dus ook jouw miskraam en die van klavertje, mw_mus en debje de afgelopen tijd, zetten mij wel weer even met beide benen op de grond.

We hebben allemaal pech gehad de afgelopen maanden, maar ik denk dat het statistisch gezien gewoon normaal is. Ik geloof dat het Flugel was die van de week nog meldde dat 1 op de 10 bevruchtingen misloopt. En dat kan snel na bevruchting zijn of langer, maar feit blijft dat er heel veel mensen zijn die een miskraam doormaken, alleen het lijkt nog een soort van taboe om daar over te praten. Hier is dat taboe er gelukkig niet en zijn we er dus wel open over. Ik denk dat dat opvallender is dan het aantal miskramen.

Ja daar heb je gelijk in mefke sowieso weet je in het 'echte leven' van bijna niemands zwangerschap vóór de 12 weken af. En hier wel, dus hoor je ook vaker dat het misgaat.

Ik vind het heerlijk dat het hier zo open is iedereen is met hetzelfde bezig, er is altijd wel iemand die je gevoel snapt, of je even met wat feitjes om de oren kan slaan

Volgens mij is het aantal zwangerschappen wat niet lukt nog veel hoger. Ik was laatst "In the womb" aan het kijken (ik kijk te veel in het Z&G topic) en als ik het goed begrepen heb ik de kans dat het niet goed gaat 50 %. Dit is dan wel vanaf het moment van bevruchting. Vaak heb je dan niet door dat je een miskraam hebt maar denk je dan dat je gewoon je menstruatie hebt.
Op wikipedia staan trouwens andere cijfers: http://nl.wikipedia.org/wiki/Miskraam

Maargoed, niet te veel over nadenken dus :s

Volgens mij is dat ook een oorzaak van wisselende cycli. Als ik nu een cyclus van over de 30 dagen zou krijgen weet ik wel zeker dat ik een mislukte bevruchting/innesteling heb gehad.

Nog niet gehad gelukkig, maar ik weet wel dat dat een grote kans is.

Volgens mij zit ik toch rond mn eisprong nu, had gisteren en eergisteren positieve ovulatietesten, en vandaag zere borsten en buikpijn. Ovulatietest heb ik maar niet meer gedaan want ik kan er nu toch niets meer mee vriendje zit nu in Amerika....

Ja, al die moeite is het uiteraard wel allemaal waard geweest (ook al hebben al die verplichte nummertjes niet het gewenste effect gehad ) Ik moet eerlijk bekennen dat de IUI's voor mij eigenlijk voor een deel een opluchting waren. We hadden weer enkel seks wanneer we er zin in hadden en niet omdat het moest.
En bedankt voor de complimenten over Thomas. Hij is uiteraard de mooiste Belg van heel fok

En het verhaal van TAP heeft mij ook al een aantal keer een serieuze brok in mijn keel doen krijgen. Ik ben er eigenlijk al de hele tijd mee bezig in mijn achterhoofd.