De kunst van het loslaten van je ex #128

quote:

Op woensdag 10 november 2010 00:16 schreef MOD het volgende:
Ben je klaar met je post?

Heb het ook niet specifiek over mijn breuk. Bepaalde redenen hoeven imo niet aannemelijk te zijn en daarvoor verwerpelijk. Bijvoorbeeld als je er later op terug komt. Sommige relaties gaan om zo'n flauw iets onderuit dat als je er later op terug kijkt denkt; Dat was nergens voor nodig geweest.

Uit is uit, reden of niet.

Maar zoals al is gezegd: er is altijd een reden geweest om een relatie te beeindigen. Dat kan van jou af komen, of van de andere partij. En die reden kan dan nog zo stompzinnig zijn, het blijft de reden om de relatie te stoppen. Dan kun jij later terugblikken en zeggen van: dit is wel heel flauw geweest en was nergens voor nodig, maakt geen zak uit. Uit is inderdaad uit en daar is altijd een reden voor geweest. En daarom is het nooit voor niets uitgegaan. Als er niets was dan had je nu nog een relatie.

de befaamde druppel die de emmer doet overlopen. het kan iets kleins en onbenulligs zijn..

quote:

Op woensdag 10 november 2010 00:37 schreef MOD het volgende:
Maar als je ex met een stel waardeloze argumenten komt die zwaar onderdoen aan de waarde van de relatie zelf, kan je dat wel redenen noemen, maar wat mij betreft louter vluchtgedrag of zwakzinnig.

of gewoon een reden zoeken om het te beëindigen. maar omdat er geen directe reden voor handen is, maar een heleboel door de jaren heen opgebouwde irritaties tot ontploffing komen het dan beëindigen met een op dat moment lullige reden.

het is nooit leuk, maar het is zelden zo dat de uiteindelijke reden de enige was.

quote:

Op woensdag 10 november 2010 00:58 schreef MOD het volgende:

[..]



Yeah, zo eerlijk was mijn ex dan weer wel. Die kwam even al haar irritaties uitten over hoe kut ik wel niet was. Maar ze hield wel van me hoor...

Ach ja, weet ik ook meteen waar ik aan kan werken voor de volgende relatie. Zo iets laat ik in ieder geval niet weer tegen me zeggen.

die van mij vergat dat ze niet de enige was met frustraties binnen de relatie. volgens mij had ze niet verwacht dat ik het zo snel los zou laten.

quote:

Op woensdag 10 november 2010 01:04 schreef MOD het volgende:
Das dan wel weer jammer meestal, dat je aan het eind van de rit enkel nog elkaars slechte punten kan gaan inzien, of dat die meer waarde krijgen dan de goede. Mondt dan ook weer uit in woede vaak. Mijn ex kon het ook niet verkroppen dat ik het spontaan zo naar mijn zin had en dat ik me goed voelde. Dat wilde ze gewoon niet horen.

Ben benieuwd wanneer/of we naar de dierentuin gaan

mwah, dat was in het begin zo, ik kan nog steeds goed met haar praten. maar een relatie zit er niet meer in. dat kan en wil ik niet meer vanwege de frustratiepunten. zij gaf nog een een keer aan dat ze mischien niet 'de juiste keuze' had gemaakt. maar dat had ze van te voren maar moeten bedenken want sinds zij het uitgemaakt had was ik er ook klaar mee. toen was voor mij de maat gewoon vol.

maar goed, zo is het leven nou eenmaal.

Het is begin Juli uitgegaan, heb haar nu 6 weken echt totaal niet gesproken. Krijg ik opeens vanavond uit het niets een smsje: "Hoe is het met je? Ik mis je stiekem best wel heel erg....."

Kut zooi! Wetende dat zij het heeft uitgemaakt en ik (onder andere) hierdoor al 4 maanden zwaar in de knoop zit.

Kreeg het smsje om half 11 maar weet nog steeds niet wat ik zal antwoorden..... De waarheid wil ze toch niet horen maar ik ga niet liegen...

En wat was de reden van het uitgaan? Als er een ander in spel was dan zou ik er niet op reageren.

Hmm menno, nog steeds lijkt zoiets het mooiste dat me op dit moment zou kunnen gebeuren, zo' n sms van mn ex, maar kan inderdaad goed voorstellen dat je het flink kut vindt, vooral omdat je net los begon te laten waarschijnlijk!

Wat blijft dat toch klote. We weten allebei ( en ik misschien nog wel meer dan ex ) dat we niet bij elkaar passen, en elkaar niet aanvullen en al helemaal niet op de lange termijn gelukkig kunnen maken. Waarom blijft het dan zo moeilijk mezelf erbij neer te leggen en op zoek te gaan naar iets nieuws?
Een beetje als ik hou van haar, maar eigenlijk kan ik niet van haar houden want we passen niet bij elkaar, weet alleen niet of zoiets bestaat...

Als ik nu zo' n sms als jou zou krijgen menno dan ben ik nog steeds te zwak om nee te zeggen denk ik, en als zij daar ook voor open staat zal het wederom niet lang duren voordat de relatie nieuw leven ingeblazen wordt. De eerste maandjes zijn dan leuk, dan komen bij mij de frustraties weer boven, ga ik vervelend tegen haar doen, maakt zij het weer uit. Same story, waarom is het zo moeilijk om het te geloven terwijl het keiharde waarheid is

Mja dat is het dus, ik hou van haar zoals ik ook van mijn zusjes hou, en echt enorme fysieke/sexuele aantrekkingskracht is er nooit echt geweest vanuit mijn kant...

Toch is het wel kut, dat wanneer het uitgaat, je elkaar vrijwel nooit meer ziet of spreekt. Iemand waarvan je veel houdt moet je loslaten, met de wetenschap dat je elkaar amper meer gaat spreken...

Daarom vind ik het ook oprecht jammer dat de vriendschap tussen ons ( nog ) niet werkt. Ik vind het zo' n chille meid en geef echt veel om haar. MAar voel niet voor haar wat je voor je vriendin zou moeten voelen, heel anders...

quote:

Op woensdag 10 november 2010 09:44 schreef goofy_goober het volgende:
En wat was de reden van het uitgaan? Als er een ander in spel was dan zou ik er niet op reageren.

Nee het liep volgens haar niet lekker meer. "Het werd saai.."

Heb terug gestuurd dat ik eerlijk gezegd niet weet wat ik moet terug sturen. Heb gevraagd of ze het gewoon even wilde melden of dat ze me weer een keer zou willen zien.

Het kutte is dat ik haar mis als een malle. Zal ik geen seconde ontkennen, zij wilde het niet meer maar ik wilde er gewoon nog voor gaan. Heb ook in die 4 maanden totaal niet de behoefte gehad om ook maar iets met een andere meid te doen. And trust me de mogelijkheden waren er, vaak... Maar ik wil het gewoon niet.

Ben benieuwd wat haar intentie was met het smsje. Als het er op neer komt dat ze het gewoon ff wilde melden hoef ik haar nooit meer in m'n leven te zien/spreken/watdanook! Dat flik je gewoon niet bij iemand die zich al 4 maanden echt kut voelt omdat het uit is.

Als ze vriendschappelijk contact wilt weet ik niet of ik dat zou willen (naja willen meer kunnen)

Tricky... We wachten af...

Wat is er zo verschrikkelijk aan het melden aan je ex dat je hem of haar nog wel een beetje mist?

Laat alleen maar zien dat je nog aan die persoon denkt. Je moet het - hier heb je 'm weer - gewoon niet meteen overanalyseren.

Zie het voor wat het is, een redelijk attent sms-je. Als er iets anders achterweg moet komen, dan hoor je dat snel genoeg. En anders maar niet.

Ach mijn ex beweerde 1,5 week geleden nog dat hij me nog heel vaak mist, dat hij nog echt niet aan daten toe is en bladiebladiebla.

Ik heb heel bewust een grote stap terug gedaan en wilde niets van hem horen, zien of lezen om gewoon door te kunnen met mijn leven. Werkte prima trouwens!
Maar vandaag werd ik gebeld door iemand die me al eerder meer dingen verteld had en die melde me dat hij wederom aan het opscheppen was en er werd me verteld dat mn ex weer aan het daten was.

Ergste is dat ik het wel had kunnen weten. Paar weken terug deed hij eerst enorm lullig tegen me want hij was met een ander bezig. Echter die ander vertelde me kort daarna dat ze ervanaf zag om verschillende redenen, nog geen 24 uur later zat hij weer sweet talk tegen mij te verkondigen En nu dus zijn nieuwe date Helaas voor hem dat hij online wel als een relaxte gast over komt maar hij irl snel door de mand zal vallen!

Ik snap gewoon niet waarom hij tegen mij zielig doet en zn leugentjes uit onze relatie blijft volhouden, we zijn uit elkaar hij hoeft toch niet (meer ) te liegen erom!?!?

Verder in dat gesprek van vandaag weer enkele bevestigingen gekregen van vraagtekens die ik nog open had staan. Ergens wil ik echt heel graag mn ex met al zijn leugens confronteren, de helft van onze relatie was gewoon aan elkaar gefantaseerd door hem. How low kan you go!?
Of eerder hoe triest ben je om je leven op te fleuren met domme leugentjes

Door de informatie die ik telkens voor mn voeten gegooid krijg weet ik wel zeker dat ik mn ex niet meer mis

Nja, ik zie het probleem niet in van zo'n smsje.

Misschien geeft dat ook wel aan dat het me steeds minder kan schelen na een kleine 5 maanden.

Erg vervelend om te lezen Duimelot! Vind het echt zonde dat je op zo'n manier gedwongen word terug te kijken op de breuk en de relatie die je had. Maar tevens kan het ook veel rust geven dat het ook echt gewoon niet aan jou ligt en je beter verdiend en het daarom ook echt gewoon naast je neer kunt leggen en het op die manier in feite al verwerkt hebt.
De keuze is aan jou om het op een positieve manier op te pakken of niet maar als ik het zo lees gaat dat helemaal goed komen dus erg veel sterkte met de nieuwe uitdagingen die op je pad komen.

quote:

Op woensdag 10 november 2010 23:09 schreef Lallend het volgende:
Erg vervelend om te lezen Duimelot! Vind het echt zonde dat je op zo'n manier gedwongen word terug te kijken op de breuk en de relatie die je had. Maar tevens kan het ook veel rust geven dat het ook echt gewoon niet aan jou ligt en je beter verdiend en het daarom ook echt gewoon naast je neer kunt leggen en het op die manier in feite al verwerkt hebt.
De keuze is aan jou om het op een positieve manier op te pakken of niet maar als ik het zo lees gaat dat helemaal goed komen dus erg veel sterkte met de nieuwe uitdagingen die op je pad komen.

Nah over het algemeen ben ik ook wel positief. als je dan opeens onverwachts een telefoongesprek hebt waarin een heleboel tegelijk op je afkomt dan is dat even wat minder positief en even extra het gevoel van: gelukkig dat ik van hem af ben!
Maar ik ken mezelf, morgen heb ik weer een mooie middenweg waarin ik niet meer ga vergeten waarom ik beter af ben zonder hem maar de goede kanten van hem nog wel kan waarderen

Ben ik weer even, moet even wat dingen van me afschrijven.

Het gedoe met mijn ex na het halloweenfeestje heeft nog even aangehouden. Het lijkt erop dat nu hij moeite heeft met afstand houden want om het minst of geringste wordt hij pissig en verwijt mij van alles. Het gaat om kleine dingen en komt er denk ik vooral op neer dat we allebei een heel ander beeld hebben van hoe we met elkaar om moeten gaan.

Voor zover ik hem kan inschatten was hij het liefst verdergegaan zoals het was maar dan zonder sex en zonder de committent die een relatie meebrengt. En ik sta daar heel anders in, ik wil nu kijken of er mogelijkheid is om een vriendschap op te bouwen is maar dan wel met een aantal duidelijke grenzen (die ik tijdens onze relatie niet goed genoeg bewaakt heb).

Ik heb gisteren in een mail maar even heel duidelijk aangegeven hoe ik erin sta, en dat hij als hij ergens mee zit dat best mag vertellen of om verduidelijking mag vragen maar dat ik niet accepteer dat hij steeds half ontploft en ik daarna aan hem verantwoording af moet leggen en uit moet leggen dat zijn aannames niet kloppen.

Ik sprak er vanavond met een goeie vriend over die ons beiden kent en hij gaf aan dat mijn ex waarschijnlijk nog helemaal geen afstand van de relatie heeft genomen gezien zijn reacties. En dat het misschien maar het beste is dat ik dat voor hem doe omdat hij er anders in blijft hangen.

Ik vind het echt lastig om met hem om te gaan als hij zo enorm zichzelf niet is. Aan de ene kant wil ik hem troosten en geruststellen en vertellen dat het allemaal wel meevalt en hij zich niet zo'n zorgen moet maken, aan de andere kant zit ik echt helemaal niet te wachten op dit soort drama en de manier waarop hij zich op mij focust. Ik vind hem dan wel weer tof genoeg om niet het contact meteen af te kappen.

Zijn hier mensen met ervaring? Die ook een ex hebben die hen niet loslaat?

Bij ons was/is het dat we elkaar heel graag weer terugwillen/wilden maar we dat beide niet duidelijk naar elkaar communiceerden. Tsja, en als je dan bezig bent met loslaten (en in mijn geval ook met iemand naar bed gaat) en daarna gaat verkondigen dat je ex weer terug wilt... Moeilijk moeilijk

Ach, moest het gewoon kwijt dat ik nog van haar hou en nu is er een last van mijn schouders af. Neukertje weet het, ex weet het en ik zit niet meer te piekeren over hoe ik het ga handelen, maar wacht rustig af. Ex houdt overigens ook nog veel van me, maar die heb ik ff goed in een dal weten te pushen door te zeggen dat ik met een ander naar bed ben geweest, terwijl zij hele goede hoop had dat het goed zou komen tussen ons.

Zolang we elkaar in de toekomst maar niet met de nek aankijken, als we elkaar nog tegenkomen.

The saga soap continues...

quote:

Op woensdag 10 november 2010 23:35 schreef MOD het volgende:
Ik kan mijn ex ook maar met moeite los laten hoor. Maar ik heb toch liever geen contact. Hoe is het als je met elkaar in één ruimte zit, waarbij de één aangeeft graag verder te willen en de ander constant het tegenovergestelde probeert te overtuigen.

En dan vrienden blijven? Op dat moment? Moet er niet aan denken om dan bij haar leuk en gezellig op een verjaardag te zitten, met het idee dat die gene er bij loopt met wie zij dan intiem geweest is. Fuck it, ik zou ook ontploffen bij het minst geringste.

Dat doet gewoon pijn. En dan die grenzen. Het klopt gewoon niet, voor mijn gevoel, dat je geen arm meer om de schouder kan hangen als zij dat niet wilt. Of als zij dat doet, de verkeerde signalen af geeft.

Ik loop ook met tal van vragen door mijn kop en ik zal daar nooit antwoord op krijgen. Wij hebben beide een ander (verdraaid) beeld over hoe de relatie was en blijkbaar ook over hoe die mogelijk voortgezet zou kunnen worden. Voor haar lijkt het gewoon niet te werken. Dus jah.

Maar goed, als je persé vrienden wilt blijven, zou ik het contact maar gewoon afkappen en wachten tot ook hij wat beter in zijn vel zit.

Ik vraag me dan ook weer af, hoe zou jij het vinden en er op reageren, als hij op een gegeven moment weer aan het daten gaat. Lijkt me toch steken.

Het idee van vrienden blijven snap ik wel, maar werken moet het ook. En dat als je als beide partijen redelijk op één lijn zit.

Ik denk dat het inderdaad beter is om dan nog even afstand te houden. Het is ook niet dat ik niet snap hoe dat soort gevoelens werken en dat het heel moeilijk kan zijn om je ex los te laten. Ik wil daar wel rekening mee houden. Ik denk zelfs juist omdat ik dat een heel stuk begrijp, en ook weet hoe hij in zijn normale doen is, maakt dat ik de moeite wil nemen om hier op een goede manier mee om te gaan. Voor de duidelijkheid trouwens, ik ben niet intiem geweest met iemand anders.

Ik denk dat ik het best moeilijk zou vinden als hij nu weer aan het daten zou zijn, of een nieuwe vriendin zou hebben. Dat zou me best even steken denk ik, maar het zou mij ook de cue geven om afstand te nemen tot het gevoel weg is geraakt, want dat soort gevoelens wil en kan ik niet meer bij hem neerleggen.

Je hebt denk ik gelijk in dat we wat dit betreft eerst goed op 1 lijn moeten zitten en tot die tijd toch maar weer even de afstand bewaren.

Dank je MOD!