De kunst van het loslaten van je ex #126

quote:

[..]

Dit heb ik ook heel erg gehad, 'jij bent niet degene die mij in mijn leven gelukkig kan maken'. Vooral als we wat inhoudelijker gingen praten hadden we vaak wel dezelfde idealen maar onze weg er naar toe lag denk ik te veel uit elkaar. Daarnaast heb ik ook het idee dat door opvoeding (kon trouwens ook niet echt opschieten met schoonfamilie, was daar niet graag) en intelligentie. Ik wil er niet vervelend over doen maar ik voelde dat wij op een ander level zaten. Praten zoals ik hier met jullie kan kon met haar niet. Ik denk dat dat de kop heeft gekost.

Nare situatie is dat he Vooral als je daadwerkelijk wel om iemand geeft, en iemand dan zo je best voor je ziet doen, terwijl je eigenlijk al vrij snel in je hoofd hebt dat het niet eeuwig zo door kon gaan. Ik heb haar op het ''hoogtepunt'' van onze relatie zo rond februari heb ik haar zelfs nog op subtiele wijze proberen aan te tonen, dat ik nog niet zo ver was dat ik met haar iets zag op de lange termijn....

En inderdaad qua intelligentie. Af en toe had ik ook het gevoel dat er totaal geen interesse in mijn leven ''achter'' onze relatie was. Als ik weer naar school was ze geweest vroeg ze misschien hooguit wat voor vak had je? Maar nooit eens verder in de zin van wat wil je eigenlijk bereiken later, heb je het naar je zin oid, ik weet niet gewoon de iets diepere geinteresseerdere vragen miste ik...

Mijn band met mijn schoonouders was ook heel oppervlakkig. In het begin maakten ze me heel duidelijk dat ik alles mocht. Als ik een biertje wou stond er een koelkast in de schuur, als ex vroeg moest werken dan mocht ik gewoon doorslapen als ik maar wel alle deuren even goed afsloot..

Maar ik had geen behoefte aan zo' n ''close'' band met hun. Ook door een aantal voorvalletjes van voornamelijk haar moeder tegen mijn ex tekeer is gegaan om kleine dingen. Dit begonnen ze wel te merken en ik denk dat ze me nu niet graag meer terugzien in de familie. Ze hebben ook wel eens aan mijn ex gevraagd of ik het wel leuk vond bij hun thuis, omdat ik er altijd zo vermoeid bij zat

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 15:09 schreef Amede het volgende:
Na de tips hier om je ex een brief te schrijven met alles wat je nog dwars zat en waar je spijt van had, heb ik dat maar gewoon eens gedaan en mijn ex een mail gestuurd.

Er waren wel wat dingen waar ik spijt van had en waar ik mee zat. Mijn gedrag naar hem toe was nou ook niet heel respectvol af en toe. Ik kon heel onzeker overkomen en bang zijn dat hij bij me weg zou gaan, waardoor ik heel vervelend tegen hem begon te doen. Ik zeurde, zocht continu bevestiging (die ik vervolgens niet geloofde), was telkens bang dat hij een leuker en beter meisje zou tegen komen etc.
Daar heb ik nu veel spijt van, want zo ben ik helemaal niet. Wij haalden het slechtste in elkaar naar boven op bepaalde momenten en mijn slechtste kant was die enorme onzekerheid en misschien ook wel ergens een vorm van verlatingsangst.

Dat is gewoon zo stom, want die angst om hem kwijt te raken, is juist voor een deel de aanleiding geweest dat ik hem daadwerkelijk kwijt raakte.
Ik zie nu in wat ik fout heb gedaan en snap niet dat ik zo heb kunnen zijn. Ik voel me nu zo zeker, zie dat ik het in mijn eentje ook red en dat ik hartstikke leuk ben, zoals ik ben en dat hij mij ook daarom leuk vond. En dat die angst dat hij weg zou gaan dus totaal ongegrond was.

Ik heb hem dus gemaild, dat ik spijt heb van bepaalde dingen die ik gedaan heb en dat ik hoop dat hij ondanks alles vooral de mooie kanten van ons kan zien. Ik ben totaal geen onzeker zeur-persoon, maar dat werd ik wel een beetje in onze relatie.
Dit voelt serieus goed, beetje als nog meer afsluiting want alles wat me dwars zat heb ik nu wel tegen m gezegd. Vanaf hier kan het alleen maar beter gaan

Je klinkt als mijn 'ex'. Zag ze dit ook maar eens in. Maar als ik haar een beetje ken is ze alweer in haar oude patroon vervallen. Jammer voor haar volgende lover.

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 15:59 schreef Bartinhoo het volgende:

[..] En inderdaad qua intelligentie. Af en toe had ik ook het gevoel dat er totaal geen interesse in mijn leven ''achter'' onze relatie was. Als ik weer naar school was ze geweest vroeg ze misschien hooguit wat voor vak had je? Maar nooit eens verder in de zin van wat wil je eigenlijk bereiken later, heb je het naar je zin oid, ik weet niet gewoon de iets diepere geinteresseerdere vragen miste ik...

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 15:49 schreef Amede het volgende:

[..] Bovendien daagde hij me niet uit op intellectueel of emotioneel vlak. Ik wilde wel oud met hem worden, maar eerlijk gezegd stoorde ik me wel aan al die verschillen tussen ons.

Ik heb eigenlijk ook heel erg die gesprekken gemist. Dingen over ingewikkelde dingen zoals gevoel en de toekomst. Ik heb ook niet echt het idee dat zij nu echt is gaan nadenken 'waarom ben ik niet meer verliefd' maar gewoon zeggen dat is mijn gevoel, klaar. De inhoud ontbrak te veel denk ik.

Had altijd het idee dat je alleen als vrienden zulke ingewikkelde en eindeloze gesprekken kon hebben maar dat is dus een nieuw criteria (ben al zo kieskeurig).

Ik zit me echt af te vragen of ik nou echt super dom ben. Ik heb geleerd van mijn ex dat liefde voorop staat. Vertrouwen en alles. Je weet wel.

Dat ik dan vreemd ben gegaan en daardoor onze relatie en vriendschap als het ware vermoord heb.
Ik ben dom geweest en dat zie ik zelf ook in.

En als ik dan naar haar kijk, als we samen zijn, zie ik dat zij het ook niet makkelijk heeft en nog zo aanhankelijk kan zijn. Dat ze me wilt vertrouwen en nog zo veel van me houdt.

Maar als het na anderhalf jaar aantrekken en afstoten nog niks is. En zij eigenlijk gewoon verder is gegaan met haar leven. Hoe kijkt zij dan uiteindelijk terug op de situatie?

Is ze me uiteindelijk gaan haten? Dat ze nu zo doet? Ze weet hoe ik ben, dat ik al die tijd nog achter haar aan ben gaan lopen. Dat ik zo van haar hou en dat ik zo enorm veel spijt heb.

Dat als je dan ooit zo verliefd bent geweest en zo veel om iemand heb gegeven en uiteindelijk zo gekwetst wordt..

Is het dan raar om te denken, dat na al die tijd dat we nog om elkaar heen zijn blijven draaien, de ratio het uiteindelijk gewonnen heeft en dat gene wat zij voor mij gevoeld heeft, met de zelfde diepgang is omgevormd tot haat?

Dat ze me uiteindelijk is gaan haten en met haar verstand er bij, dat ze wist dat ik nog zo om haar gaf en achter haar aan zat, misbruik heeft gemaakt van de situatie en bewust mij aan het lijntje heeft gehouden, net zo lang tot dat zij alle moed verzameld had om rechtsomkeer te maken en net zoals ik met een ander gezoend te hebben om mij zo kut te laten voelen?

Is dat mogelijk? Ben ik dan dom om constant achter haar aan te rennen? Ben ik dan dom om te geloven dat zij oprecht en eerlijk is tegen over mij? Dat ze echt nog van mij hield maar dat het niks meer ging worden? Ook als ik haar zie en gewoon niet in kan zien dat ze glashard aan het liegen is, omdat ik haar ken?

Wat denken jullie?

Na anderhalf jaar wordt het wel eens tijd dat je je niet meer om haar bekommert maar eens aan jezelf gaat werken, ipv te blijven hangen bij die mislukte relatie. De rest doet er verder niet meer toe, want het is over afgelopen uit. Je maakt je druk om dingen die er niet meer zijn. Je kunt je tijd beter besteden lijkt me zo?

Dat klopt als een bus, ben er mee bezig, maar dit houdt mij bezig en dat hoort ook bij verwerken. Terug kijken naar je gedrag, je inleven en je afvragen waarom dingen zo gelopen zijn. Ik probeer er verder ook niet bij stil te staan maar het gaat automatisch. Ondertussen gewoon door gaan. Maar het zit er wel en daarom vroeg ik het me af.

Maar je probeert haar gedrag in te vullen. En dat gaat je niet lukken, hoeveel je ook analyseert.

Beter dat je je realiseert dat het ook verder geen nut meer heeft, dat overanalyseren van jullie relatie. De waarheid blijft toch in het midden.

Dat is waar, ik zal nooit de waarheid boven tafel krijgen als ik haar niet geloof. Het is dan ook niet de vraag wat de waarheid is, maar waar ik de waarheid van maak.

Uiteindelijk kies ik toch wel eieren voor mijn geld, er is niks meer van te maken. Het boeit me eigenlijk niet heel veel meer, maar de gevoelens zitten er nog steeds. Ik wil gewoon even alles op een rijtje hebben. Zo dat ik mijn gevoel er naar kan maken. Dus jah. Daarom stel ik dat soort vragen.

Dus wat denk jij als je inhoudelijk op mijn vraag in gaat?

Me handen kriebelen zo erggg om haar wat te sms'en
Maar niet omdat ik haar terug wil of iets en het voelt wel een beetje dat mijn gevoel weg voor haar is alleen dat ik haar niet wil verbannen uit mijn leven gewoon vrienden of iets of zou dit nog te vroeg zijn?
Het is al 2 maanden uit. En ze heeft al een nieuwe boyfriendd

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 17:38 schreef MOD het volgende:
Dat is waar, ik zal nooit de waarheid boven tafel krijgen als ik haar niet geloof. Het is dan ook niet de vraag wat de waarheid is, maar waar ik de waarheid van maak.

Uiteindelijk kies ik toch wel eieren voor mijn geld, er is niks meer van te maken. Het boeit me eigenlijk niet heel veel meer, maar de gevoelens zitten er nog steeds. Ik wil gewoon even alles op een rijtje hebben. Zo dat ik mijn gevoel er naar kan maken. Dus jah. Daarom stel ik dat soort vragen.

Dus wat denk jij als je inhoudelijk op mijn vraag in gaat?

Wat is precies de vraag?

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 17:15 schreef MOD het volgende:
Ik zit me echt af te vragen of ik nou echt super dom ben. Ik heb geleerd van mijn ex dat liefde voorop staat. Vertrouwen en alles. Je weet wel.

Dat ik dan vreemd ben gegaan en daardoor onze relatie en vriendschap als het ware vermoord heb.
Ik ben dom geweest en dat zie ik zelf ook in.

En als ik dan naar haar kijk, als we samen zijn, zie ik dat zij het ook niet makkelijk heeft en nog zo aanhankelijk kan zijn. Dat ze me wilt vertrouwen en nog zo veel van me houdt.

Maar als het na anderhalf jaar aantrekken en afstoten nog niks is. En zij eigenlijk gewoon verder is gegaan met haar leven. Hoe kijkt zij dan uiteindelijk terug op de situatie?

Is ze me uiteindelijk gaan haten? Dat ze nu zo doet? Ze weet hoe ik ben, dat ik al die tijd nog achter haar aan ben gaan lopen. Dat ik zo van haar hou en dat ik zo enorm veel spijt heb.

Dat als je dan ooit zo verliefd bent geweest en zo veel om iemand heb gegeven en uiteindelijk zo gekwetst wordt..

Is het dan raar om te denken, dat na al die tijd dat we nog om elkaar heen zijn blijven draaien, de ratio het uiteindelijk gewonnen heeft en dat gene wat zij voor mij gevoeld heeft, met de zelfde diepgang is omgevormd tot haat?

Dat ze me uiteindelijk is gaan haten en met haar verstand er bij, dat ze wist dat ik nog zo om haar gaf en achter haar aan zat, misbruik heeft gemaakt van de situatie en bewust mij aan het lijntje heeft gehouden, net zo lang tot dat zij alle moed verzameld had om rechtsomkeer te maken en net zoals ik met een ander gezoend te hebben om mij zo kut te laten voelen?

Is dat mogelijk? Ben ik dan dom om constant achter haar aan te rennen? Ben ik dan dom om te geloven dat zij oprecht en eerlijk is tegen over mij? Dat ze echt nog van mij hield maar dat het niks meer ging worden? Ook als ik haar zie en gewoon niet in kan zien dat ze glashard aan het liegen is, omdat ik haar ken?

Wat denken jullie?

Denk dat dat de vragen zijn?

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 19:42 schreef Fellows het volgende:

[..]

Denk dat dat de vragen zijn?

Haha ja daarom, de hele post bestaat uit vragen Dus ik vroeg me af op welke specifieke vraag MOD antwoord wilde

Jammer genoeg zijn het vragen die niemand van ons kan beantwoorden denk ik.

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 17:23 schreef goofy_goober het volgende:
Na anderhalf jaar wordt het wel eens tijd dat je je niet meer om haar bekommert maar eens aan jezelf gaat werken, ipv te blijven hangen bij die mislukte relatie. De rest doet er verder niet meer toe, want het is over afgelopen uit. Je maakt je druk om dingen die er niet meer zijn. Je kunt je tijd beter besteden lijkt me zo?

Dat lijkt mij ook. Fouten maakt iedereen, ik had wellicht dit of dat ook beter of anders kunnen oplossen. Maar constant in dat gevoel blijven hangen is gewoon niet goed. Je moet verder, MOD.

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 19:30 schreef Fellows het volgende:
Me handen kriebelen zo erggg om haar wat te sms'en
Maar niet omdat ik haar terug wil of iets en het voelt wel een beetje dat mijn gevoel weg voor haar is alleen dat ik haar niet wil verbannen uit mijn leven gewoon vrienden of iets of zou dit nog te vroeg zijn?
Het is al 2 maanden uit. En ze heeft al een nieuwe boyfriendd

Vrienden met iemand die je zo behandelt heeft Je verdient wel beter

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 20:13 schreef Cocktailprikker het volgende:

[..]

Vrienden met iemand die je zo behandelt heeft Je verdient wel beter

Bovendien lijkt het me ook nogal moeilijk, omdat je er nog helemaal niet over heen bent. Dan wil je wel vrienden met haar zijn en continu geconfronteerd worden met haar nieuwe vriend?

En MOD, wij kunnen inderdaad geen antwoord geven op al je vragen. Maar zoals Pan.da en Goofy al gezegd hebben, je moet echt door. Dit soort gedachten moet je loslaten, in plaats van 'ze op een rijtje willen zetten'. Dat gaat je namelijk niet lukken. Je bent aan het bedenken wat er allemaal achter haar handelingen zit, je denkt voor haar en gaat nu dingen zien die er (waarschijnlijk) niet zijn.
Het doet er niet meer toe, hoe graag je ook zou willen. Het is uit en hoe je door moet gaan is het enige wat je op een rijtje moet zetten.

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 19:30 schreef Fellows het volgende:
Me handen kriebelen zo erggg om haar wat te sms'en
Maar niet omdat ik haar terug wil of iets en het voelt wel een beetje dat mijn gevoel weg voor haar is alleen dat ik haar niet wil verbannen uit mijn leven gewoon vrienden of iets of zou dit nog te vroeg zijn?
Het is al 2 maanden uit. En ze heeft al een nieuwe boyfriendd

NIET DOEN! Laat haar maar. Echt, zij zit er niet op te wachten. Jij zit er niet op te wachten om opnieuw gekwetst te worden. Ga lekker stappen en leer andere meiden kennen NIet meer aan haar denken, ook al is dat moeilijk. Maar denk bij deze vooral aan jezelf!

Mijn relatie is ook pas 2 maanden uit (of al, tis maar net hoe je het bekijkt). Heb alleen niet de 'problemen' met haar die jij met je ex hebt.

edit

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 20:20 schreef Amede het volgende:

[..]

Bovendien lijkt het me ook nogal moeilijk, omdat je er nog helemaal niet over heen bent. Dan wil je wel vrienden met haar zijn en continu geconfronteerd worden met haar nieuwe vriend?

En MOD, wij kunnen inderdaad geen antwoord geven op al je vragen. Maar zoals Pan.da en Goofy al gezegd hebben, je moet echt door. Dit soort gedachten moet je loslaten, in plaats van 'ze op een rijtje willen zetten'. Dat gaat je namelijk niet lukken. Je bent aan het bedenken wat er allemaal achter haar handelingen zit, je denkt voor haar en gaat nu dingen zien die er (waarschijnlijk) niet zijn.
Het doet er niet meer toe, hoe graag je ook zou willen. Het is uit en hoe je door moet gaan is het enige wat je op een rijtje moet zetten.

Allright.. True, fuck it. Ben al te lang bezig met analyseren. Kan het nog duizend keer overdenken en alles. Het er nog zo mee oneens zijn en alle rare acties bedenken in de naam der liefde, whatever. Ik heb genoeg te doen. Ik zie wel of ik haar nog tegen kom op school.

Iemand zei dit tegen me:

Ik denk dat jouw ex je misschien toch wel mist, maar niet met je verder wil. Maar als ze duidelijk is en zegt het is echt voorbij, dan weet ze dat ze je echt kwijt is.

Vandaar dus die kankerreactie van "Maar ik hou wel van je" en "Ik hoop dat ik je ga missen en jij ook etc"

Fuck it, ik ga niet nog langer achter dr reet aan lopen. We hadden nog één afspraak en de rest is geschiedenis.

Bedankt voor de reacties iig. Kijken of ik me een beetje koest kan houden.

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 20:31 schreef MOD het volgende:

[..]

Allright.. True, fuck it. Ben al te lang bezig met analyseren. Kan het nog duizend keer overdenken en alles. Het er nog zo mee oneens zijn en alle rare acties bedenken in de naam der liefde, whatever. Ik heb genoeg te doen. Ik zie wel of ik haar nog tegen kom op school.

Iemand zei dit tegen me:

Ik denk dat jouw ex je misschien toch wel mist, maar niet met je verder wil. Maar als ze duidelijk is en zegt het is echt voorbij, dan weet ze dat ze je echt kwijt is.

Vandaar dus die kankerreactie van "Maar ik hou wel van je" en "Ik hoop dat ik je ga missen en jij ook etc"

Fuck it, ik ga niet nog langer achter dr reet aan lopen. We hadden nog één afspraak en de rest is geschiedenis.

Bedankt voor de reacties iig. Kijken of ik me een beetje koest kan houden.

Zolang je dit nog uberhaupt wilt horen ben je denk ik niet goed bezig. Mijn ex heeft mij dit een maand nadat het uit was ook verteld. Ik hou heus nog wel van je, maar als vrienden Je moet dat niet eens willen horen, want in feite slaat het gewoon nergens op. Jij bent niet meer goed/leuk genoeg voor haar om door te gaan en waarschijnlijk zal het ook niet meer lang duren voordat ze van iemand anders gaat houden..

Denk dan maar zo, wanneer ze met een nieuwe jongen samen is zal ze echt weinig tot niet meer denken aan de tijd met jou en dat houden van zal dan ook als sneeuw voor de zon verdwijnen, voor zover het uberhaupt nog bestaat. Dat is de manier waarop ik dan maar denk, zoveel mogelijk afstand creeren tussen jezelf en je ex, dan is het straks in iedergeval makkelijker te accepteren als ze een nieuwe vriend krijgt.

Wil je dit soort dingen nog steeds graag horen, dan hecht je nog steeds waarde aan dat soort uitspraken terwijl ze eigenlijk geen waarde meer hebben...

Haha ironisch! Ik zit hier mooi te zeggen dat iedereen zijn/haar ex moet vergeten. Zie ik net mijn ex online op FB (zit in buitenland), voel ik de pijn in mijn hart . Ze heeft niet met mij gesproken overigens. Las wel een bericht van haar in mijn feed. Maarrrr, ik blijf er bij: Het is uit, en ik zit niet meer in die fase dat ik haar terug wil Komt ook omdat ik alles heel rationeel bekijk. Het is niet uitgegaan omdat je voor de lol een punt achter een relatie zet. En dat laatste is het belangrijkste. Willen jullie jezelf niet meer kwellen, dan moet je alles heel rationeel bekijken en naar morgen kijken. Niet naar het verleden of hoe de toekomst had kunnen zijn met je ex.

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 20:24 schreef Pan.da het volgende:

[..]

NIET DOEN! Laat haar maar. Echt, zij zit er niet op te wachten. Jij zit er niet op te wachten om opnieuw gekwetst te worden. Ga lekker stappen en leer andere meiden kennen NIet meer aan haar denken, ook al is dat moeilijk. Maar denk bij deze vooral aan jezelf!

Mijn relatie is ook pas 2 maanden uit (of al, tis maar net hoe je het bekijkt). Heb alleen niet de 'problemen' met haar die jij met je ex hebt.

Ik heb het niet gedaan heb wel echt een half uur met me telefoon in me handen gezeten.
Maar ik ben net zo trots op mezelf dat ik nu 3 weken gewoon geen contact meer heb opgenomen en voor mij is dat echt heel wat en dat ga ik niet laten verpesten door zo een stom smsje.

Goed bezig!

Uit ervaring kan ik je vertellen dat het steeds gemakkelijker gaat worden, en geloof het of niet: op een gegeven moment kom je er echt achter dat je haar niet eens meer zou willen sturen. Je hebt jezelf genoeg pijn gedaan, jij bent kennelijk niet meer belangrijk voor je ex...

Wat bij mij heel erg heeft geholpen, is de gedachte dat het ook weer helemaal nieuw kan zijn met een ander meisje. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik zie mezelf momenteel echt nog niet met een ander meisje gaan, maar als ik me bedenk dat er ook meisjes zijn die wel uit eigen initiatief met mij zouden willen zijn, wel geinteresseerd in me zijn en eigenlijk hetzelfde geinteresseerde gedrag in mij tonen als dat mijn ex deed bij het begin van onze relatie, dan denk ik waarom zou ik mezelf pijn blijven doen door alleen maar mijn ex te willen..

Het is trekken aan een dood paard en mocht ze al medewerking verlenen/terug sms' en dan is het hoogstwaarschijnlijk puur en alleen omdat ze je aandacht niet kwijt wil. Bedenk als gouden regel maar, dat wanneer zij weer geinteresseerd raakt in jou, ze vanzelf wel contact met je op zal nemen. En mocht je daar nog op hopen komt daar ook nog eens bij, dat de grootste kans om haar weer geinteresseerd te laten worden in je is door je afstandelijk op te stellen en niet meer te sms' en. Win win situatie dus..

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 22:24 schreef Bartinhoo het volgende:
Goed bezig!

Uit ervaring kan ik je vertellen dat het steeds gemakkelijker gaat worden, en geloof het of niet: op een gegeven moment kom je er echt achter dat je haar niet eens meer zou willen sturen. Je hebt jezelf genoeg pijn gedaan, jij bent kennelijk niet meer belangrijk voor je ex...

Wat bij mij heel erg heeft geholpen, is de gedachte dat het ook weer helemaal nieuw kan zijn met een ander meisje. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik zie mezelf momenteel echt nog niet met een ander meisje gaan, maar als ik me bedenk dat er ook meisjes zijn die wel uit eigen initiatief met mij zouden willen zijn, wel geinteresseerd in me zijn en eigenlijk hetzelfde geinteresseerde gedrag in mij tonen als dat mijn ex deed bij het begin van onze relatie, dan denk ik waarom zou ik mezelf pijn blijven doen door alleen maar mijn ex te willen..

Het is trekken aan een dood paard en mocht ze al medewerking verlenen/terug sms' en dan is het hoogstwaarschijnlijk puur en alleen omdat ze je aandacht niet kwijt wil. Bedenk als gouden regel maar, dat wanneer zij weer geinteresseerd raakt in jou, ze vanzelf wel contact met je op zal nemen. En mocht je daar nog op hopen komt daar ook nog eens bij, dat de grootste kans om haar weer geinteresseerd te laten worden in je is door je afstandelijk op te stellen en niet meer te sms' en. Win win situatie dus..

Klinkt goed man! Zo hoort het ook te zijn. Vooruit kijken!

In de naam der faalheid ga ik gewoon nog een actie uithalen. Met het oog op een toch al gedoemde relatie en alle mislukkelingen, boeit het me geen fuck meer ook. Ik ben rationeel en het is echt uit.
Om dan nog wat meer olie op het vuur te smijten en het voor mij compleet af te sluiten, vraag ik of ze bij me wilt intrekken.

Verkeerde keuze? Ik heb geen idee. Wat maakt het nog uit als dit alles toch al lang is uitgesproken. Dan kan ik haar beter nog verder van mij weg jagen door dit soort wartaal uit te slaan zodat ik zeker weet dat al mijn kansen verkeken zijn.

Of ze doet het wel en ben ik met stomheid geslagen, maar dan nog zou het dik feest zijn natuurlijk.

Ik weet nog niet wanneer, ik zie het wel. Binnenkort een update.

Schijt aan.