R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
quote:Op donderdag 14 oktober 2010 19:03 schreef Purdey het volgende:
[..]
Ik had dat laatste vooral de eerste weken/maanden. Ik was me zo bewust van elke minuut/uur dat ik niet meer bij hem was. Een soort alles verterend verdriet. Echt elke dag dacht ik 'Ik heb hem nu zoveel dagen/weken niet meer gezien.' Heel vermoeiend. De weken kan ik me nu niet meer herinneren, alhoewel het vandaag weer een 'rond' getal moet zijn aangezien het op een donderdag eindigde. Weet natuurlijk nog wel precies de datum, en dat is over 3 dagen alweer 4 maanden. En nu ik het zo typ, denk ik: Wooow, vier maanden?Adem ik al vier maanden zonder hem? Heel gek, omdat ik eerst het liefste altijd bij hem was, en me geen wereld zonder hem kon voorstellen. Er is een leven na hém, een leeg, stil leven. Maar er is een leven. En het liefste zou ik ondanks alles gewoon zijn hoofd in mijn handen willen nemen, en hem vast willen pakken, en intens veel van hem houden. Maar dat zal allemaal nooit meer gebeuren..
Wat bedoel je daar mee?quote:Op donderdag 14 oktober 2010 19:33 schreef Stefka het volgende:
Overigens, klinkt als een zeer solide persoon om iets mee te beginnen GSK. NOT.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Dat gaat over mij ..quote:
Maar wat betekent solide
? En wat bedoel je er precies mee?
---- wie weet hier iets leuks, liefs neer te zetten, ik ben inspiratieloos ;( ---
Het was inderdaad niet voor jou bedoeld MOD 
Dat je vindt dat hij met anderen mag zoenen zolang jullie niets officieels hebben kan ik nog inkomen, maar als hij dat na duidelijk aandringen nog niet eens wil vertellen lijkt het me niet een erg betrouwbaar type. Natuurlijk weet ik niet wat voor type je in een relatie zoekt, maar ik zou er nog even over nadenken
Dat je vindt dat hij met anderen mag zoenen zolang jullie niets officieels hebben kan ik nog inkomen, maar als hij dat na duidelijk aandringen nog niet eens wil vertellen lijkt het me niet een erg betrouwbaar type. Natuurlijk weet ik niet wat voor type je in een relatie zoekt, maar ik zou er nog even over nadenken
Je post van 2 dagen geleden klonk anders behoorlijk melodramatisch. Je gaat mij niet vertellen dat je er nu al overheen bent. Is dat bezoekje aan de dierentuin niet gewoon een ultieme lijmpoging van je?quote:Op donderdag 14 oktober 2010 19:01 schreef MOD het volgende:
Ja zeker heb ik een plaat voor mijn kop. Maar contact met je ex moet je wel in de juiste context plaatsen. Dus niet afspreken in de hoop dat je weer kan aanpappen. En de break-up is nou om te zeggen niet bepaald vers dus ik weet wat mij te wachten staat. Nou schreeuwde zij dat ze zo bang was om dingen kapot te maken (wat mij betreft valt er nie veel meer kapot te maken.) Dus dan vind ik dat, nu alles uitgesproken is, er gewerkt kan worden aan iets waar je wel wat aan heb.
Het zou ook wel dom zijn om nu na de vijfde keer een néé op mijn bord gehad te hebben het nóg een keer te proberen. Mijn doel op de dierentuin is dan ook geen poging om nieuwe start te maken maar om gewoon een middagje gezellig te zijn, zoals ik al zo vaak geopperd heb tegen over haar, ipv dat eindeloze drama de hele tijd.
Moet kunnen imo. Maar daar moet ik ws nog achter komen volgens sommige.
quote:Op dinsdag 12 oktober 2010 22:04 schreef MOD het volgende:
Ik wil verdomme niet weten dat jij met ander zoent. Het is je recht ja, maar ik wil verdomme een relatie met je, en als dat niet werkt, whatever. Gewoon leuke dingen doen. Je hebt vier, bijna vijf jaar deel uit gemaakt van mijn leven.
Ik wil met je dansen en vrijen. Samen zijn, leuke dingen doen. Oke geen relatie, dan maar geen relatie. Fuck it. Maar ik weet wel wat we aan elkaar hebben. Maar toch niet doen, want het voelt niet goed. Of zo.
Wat is er mis met een middag in de dierentuin, leuk beesten kijken en ouwehoeren.
Maar ik ben te min voor haar. Kan geen verantwoordelijkheden nemen. Ik ben een liegebeest. Blijkbaar. Omdat ik weet ik veel. Het doet er niet meer toe. Ze heeft met een ander gezoend. Om tot de ontdekking te komen dat het dus echt klaar was. Om tot zelf inzicht te komen.
Maar godverdomme. Ik heb zo erg mijn best gedaan. Ik heb zo veel spijt van wat ik gedaan heb. Maar ja. dat is makkelijk lullen. Gevoelens die gekwetst zijn worden er niet minder op en een herstart wordt nooit meer zoals het was. Maar ja. Kanker zooi.
Ik hou zo veel van haar. Ik had echt nog super veel hoop. En aan haar af te lezen was er zeker nog wel een kans van slagen. Maar nu dus niet meer. Het is over en uit.
Ik hou van je.
...
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
naja ik ken hem nog niet zo goed en het is een verlegen typje. Ik heb hem gezegd dat als we elkaar zien dat hij het dan goed moet maken en dat ik mijn bek niet open trek. Gaat lastig worden voor hem dat weet ik wel, maar ik vertik het. Hij moet moeite doen er voor nuquote:Op donderdag 14 oktober 2010 19:47 schreef Stefka het volgende:
Het was inderdaad niet voor jou bedoeld MOD
Dat je vindt dat hij met anderen mag zoenen zolang jullie niets officieels hebben kan ik nog inkomen, maar als hij dat na duidelijk aandringen nog niet eens wil vertellen lijkt het me niet een erg betrouwbaar type. Natuurlijk weet ik niet wat voor type je in een relatie zoekt, maar ik zou er nog even over nadenken
En sowieso iedereen is wel is niet betrouwbaar geweest..
---- wie weet hier iets leuks, liefs neer te zetten, ik ben inspiratieloos ;( ---
Ja ik was dronken toen ik dat postte. Nee maar er zit wel een kern van waarheid in. Maar nee ik ben er niet over heen, ik ben constant bezig met rationaliseren en mn gevoel er naar praten. En het gaat best wel goed eik nu.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 19:49 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Je post van 2 dagen geleden klonk anders behoorlijk melodramatisch. Je gaat mij niet vertellen dat je er nu al overheen bent. Is dat bezoekje aan de dierentuin niet gewoon een ultieme lijmpoging van je?
[..]
Maar ws ben ik ook tegen me zelf in aan het lullen, whatever. Het boeit me niet. Het is sowieso geen lijmpoging, dat is wat zeker is. Maar ik hoor het van haar nog wel.
Edit:
Dit wilde ik eigenlijk zeggen:
Terug gaan kan niet, moet voor uit. Feiten zijn duidelijk, voorwaartse progressie maken, vooruitgang boeken. Dus er ook zo naar gaan handelen om als nog een lijmpoging te gaan ondernemen. Ik zit nou al zo lang in de knoop met dit gebeuren maar het is nu een keer duidelijk. Ze was zelf bang om het kapot te maken, dan vind ik dat we dan ook maar er aan moeten werken om iets te vinden om wel goed met elkaar om te gaan. En dat kan wat mij betreft best twee weken na dat het voor de vijfde keer is uitgegaan. Wat is er nog nieuw weet je wel?
[ Bericht 25% gewijzigd door MOD op 14-10-2010 20:12:44 ]
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Hehe, draai nu The City van The Chariot en heb zin om alles kapot te slaan/schoppen etc. Zo'n mood heb ik nu. Lekker agressief! Ik mis wat we hadden, ik mis haar niet. We hebben geen ruzie, maar ik weet dat het nooit weer iets wordt. En mocht die kans er zijn, dan weet ik ook dat het toch niet lang stand houdt, om verschillende redenen. Dat voelt op zich wel goed, helpt bij het verwerken. Ben ook gewoon lekker aan het flirten met andere meiden, alleen nog geen ONS e.d. voor mij.
Hoe herkenbaar allemaal...vooral die laatste zin... Vanuit een bepaalde hoek gezien lijkt het gewoon soms net alsof diegene waarvan je het meeste hield is overleden oidquote:Op donderdag 14 oktober 2010 19:03 schreef Purdey het volgende:
[..]
Ik had dat laatste vooral de eerste weken/maanden. Ik was me zo bewust van elke minuut/uur dat ik niet meer bij hem was. Een soort alles verterend verdriet. Echt elke dag dacht ik 'Ik heb hem nu zoveel dagen/weken niet meer gezien.' Heel vermoeiend. De weken kan ik me nu niet meer herinneren, alhoewel het vandaag weer een 'rond' getal moet zijn aangezien het op een donderdag eindigde. Weet natuurlijk nog wel precies de datum, en dat is over 3 dagen alweer 4 maanden. En nu ik het zo typ, denk ik: Wooow, vier maanden?
Heel apart gevoel...Zag haar net bij de kassa staan op mn werk... Moest voor het eerst sinds tijden weer met een van haar beste vriendinnen tegelijkertijd werken. Meteen hoopte ik weer dat die vriendin mijn ex had ge sms' t dat ik aan het werk was, en dat ze daarom ff langskwam in de hoop me te zien. Natuurlijk een belachelijk idee, maar zit constant allerlei constructies te bedenken over hoe sommige dingen met elkaar in verband zouden moeten staan....
Ik herinner me qua datums alleen nog de 9e, de datum waarop het aanging... Dan denk ik het is inmiddels alweer .... maanden geleden, elke maand weer. Herkennen jullie ook dat gevoel dat het lijkt alsof het toen een heel andere wereld was waarin je leefde toen het nog aan was? Ik heb dat soms als ik in bepaalde ruimtes kom waar ik een tijdje niet geweest ben. Dan denk ik alles is nog precies hetzelfde / niets is veranderd. Stel je niet zo aan life goes on zoveel is er niet veranderd in je leven, beetje aparte gedachte kan het niet echt uitleggen
Er is eigenlijk nog maar een gedachte waar ik gewoon maar niet overheen kom. Ze was zo gek op mij, en stelde zich zo afhankelijk van me op. Elk ruzie tje dat we hadden was voor haar heel emotioneel, ze was zo bang me kwijt te raken. Hoe kan ze dan nu zonder (ogenschijnlijke) moeite gewoon weken lang geen contact met me opnemen* Bartinhoo negeren en doen alsof er niets meer aan de hand is terwijl ik er nog elke dag mee opsta en de hele dag mee in mn hoofd zit
Een van mn beste vrienden is voor de ogen van zijn fucking vriendin vreemd gegaan met haar beste vriendin. Het lijkt erop dat hij nu een tweede kans gaat krijgen. Op dat soort momenten vind ik het leven zo fucking oneerlijk, zoiets zou ik echt nooit bij mijn vriendin gedaan hebben waarom krijg ik mijn tweede kans niet
Ik herken het wel wat je zegt, dat het een heel andere wereld leek toen. Maarja dat is bij mij ook zoquote:
want ik werkte toen ipv studeren, en er is nog wel meer veranderd 
Dus ja het was een héél andere wereld 
Het is denk ik ogenschijnlijk dat je ex er geen moeite mee lijkt te hebben. Afstandelijkheid is de enige manier lijkt het wel om de pijn te verzachten, maar die pijn zal er ongetwijfeld zitten. Ik ervaar hetzelfde bij mijn ex, en zij ook vast andersom.
Maar er gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Bedacht me vanochtend dat het nu 2 maanden geleden is al sinds het uitging, tijd vliegt enorm.
Jah jouw ex zal ook wel erg veel aan je denken en er veel moeite mee hebben, maar het verschil is nu dat je beide in een aparte wereld leeft en verwerk je het beide op een andere manier. Jij kan bijvoorbeeld over een half jaar nog steeds enorm veel aan haar denken waarbij zij dus misschien al een ander heeft. En ook dan denkt ze aan je, maar dat is dan weer het verleden. De tijd gaat door en je ex zal er dan ook alles aan doen om zijn of haar leven in te richten zonder jou er in. Ook al doet het pijn en is het vervelend voor beide.
De eerste periode gaat gepaard met zo veel emoties en moodswings dat je er gek van kan worden. Kwaad en dan weer hoopvol en dan weer depressief. Uiteindelijk hou je er wel een bepaald gevoel aan over en dan jah.. Na een tijd heb je er geen erg meer in.
Ik zoek nog steeds naar een manier om uit deze sleur te komen en probeer alles dat wat met mijn ex te maken heeft zo ver van me vandaan te houden als mogelijk. Dat ik er maar niet aan herinnerd wordt.
De eerste periode gaat gepaard met zo veel emoties en moodswings dat je er gek van kan worden. Kwaad en dan weer hoopvol en dan weer depressief. Uiteindelijk hou je er wel een bepaald gevoel aan over en dan jah.. Na een tijd heb je er geen erg meer in.
Ik zoek nog steeds naar een manier om uit deze sleur te komen en probeer alles dat wat met mijn ex te maken heeft zo ver van me vandaan te houden als mogelijk. Dat ik er maar niet aan herinnerd wordt.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Dronken? Juist niet! Dan was ik een stuk melancholischer geweest. Ik zit in fase 2 iddquote:
Maar ik heb alleen nog maar fases 1 en 2 gekend. Fases 3, 4 en 5 lopen vlot in elkaar over/verlopen tegelijk als het ware. Misschien is het ditmaal anders, maar we zien wel. Kan er nu in ieder geval beter mee omgaan dan de eerste 3 a 4 weken.
Heb net even 2 seconde er aan gedacht om haar een sms'je te doen met de vraag alles goed maar waarom zou ik in godsnaam dat doen het gaat nu eindelijk goed en stabiel dus dat gaan we maar mooi niet doen 
when the records ends you won't be seeing me again, and then you know,if it was worth it
Kappen nou he?quote:Op donderdag 14 oktober 2010 23:23 schreef Fellows het volgende:
Heb net even 2 seconde er aan gedacht om haar een sms'je te doen met de vraag alles goed maar waarom zou ik in godsnaam dat doen het gaat nu eindelijk goed en stabiel dus dat gaan we maar mooi niet doen
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
quote:
Heb net even 2 seconde er aan gedacht om haar een sms'je te doen met de vraag alles goed maar waarom zou ik in godsnaam dat doen het gaat nu eindelijk goed en stabiel dus dat gaan we maar mooi niet doen
Grammaticaal gaat het nog niet zo goed.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 23:23 schreef Fellows het volgende:
Heb net even 2 seconde er aan gedacht om haar een sms'je te doen met de vraag alles goed maar waarom zou ik in godsnaam dat doen het gaat nu eindelijk goed en stabiel dus dat gaan we maar mooi niet doen
Het is ook een beetje alsof hij/zij is overleden. Hij/Zij maakt geen deel meer uit van jou leven. Je gaat door en soort rouwproces, een proces van verlies, omdat je diegene kwijt bent. Het is heel vergelijkbaar. Alleen duikt diegene af en toe nog steeds op. En als je maag dan omdraait, en je een brok in je keel voelt, en totaal in de war raakt, dan wordt je even heel klein.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 21:27 schreef Bartinhoo het volgende:
[..]
Hoe herkenbaar allemaal...vooral die laatste zin... Vanuit een bepaalde hoek gezien lijkt het gewoon soms net alsof diegene waarvan je het meeste hield is overleden oid
Zag haar net bij de kassa staan op mn werk... Moest voor het eerst sinds tijden weer met een van haar beste vriendinnen tegelijkertijd werken. Meteen hoopte ik weer dat die vriendin mijn ex had ge sms' t dat ik aan het werk was, en dat ze daarom ff langskwam in de hoop me te zien. Natuurlijk een belachelijk idee, maar zit constant allerlei constructies te bedenken over hoe sommige dingen met elkaar in verband zouden moeten staan....
Zo'n belachelijk idee van die sms is dat helemaal niet hoor. Ik heb mijn ex inmiddels pas twee keer gezien in dé 4 maanden. De laatste keer was afgelopen maandag toen ik in m'n auto reed en hij aan de andere kant van de weg voorbij reed. Onze blikken flitsten even langs elkaar, en daarna weet ik niks meer. Ik weet niet meer hoe ik op de plek van bestemming ben gekomen. Ik weet alleen dat ik als een waanzinnige ben gaan rijden, en geen idee meer had wat er om me heen gebeurde. Ergens diep van binnen heb jij, en heeft iedereen de hoop dat het goedkomt, dat alles weer wordt zoals het ooit was. Dus op het moment dat jij werkt, en zij langs komt, zou dat dat express is, ook het eerste in mij opkomen. Uiteindelijk, als ze jou niet wil zien, moet ze naar een andere winkel gaan.
Ik merk aan mezelf dat ik heel erg de behoefte heb om hem steeds op te zoeken, maar ik heb me daar altijd van weten te weerhouden. Aangezien hij een beroep heeft waar ik van weet waar hij ongeveer is, is dat heel verleidelijk. Maar ik schiet er totaal niks mee op. Ik raak ervan in paniek, en in de war. En uiteindelijk gaat er niks meer veranderen aan de situatie.
So, here is the truth about the truth. It hurts, and so we lie.
Ik ga het ook niet doen was gewoon een klein momentje dat ik haar miste!quote:
when the records ends you won't be seeing me again, and then you know,if it was worth it
je doet het goed!quote:Op vrijdag 15 oktober 2010 09:00 schreef Fellows het volgende:
[..]
Ik ga het ook niet doen was gewoon een klein momentje dat ik haar miste!
Hier gaat het heerlijk, eergister was voor mij alles zo helder, alleen reageerde mijn ex er dus op een best wel kinderachtige manier op.
Daar heb ik hem over aangesproken, dat viel niet in goede aard ofzo want het werd alleen triester
Heb geprobeerd om op een normale manier een gesprek met hem te voeren, ik dacht: IK ben er klaar voor hij allang (had ik dus mis) en heb hem gebeld.
Maar ach hij is er nog niet klaar voor dus laat ik hem maar weer met rust. Die echte afsluiting via een normaal gesprek word voor mij ook steeds minder belangrijk. Maar dat komt meer doordat hij zich zo laat kennen, de grootste afknapper die er is!
Welke fase is dit dan: je ziet opeens de echte ex ipv de roze brillen ex? Had ie zich maar eerder zo laten kennen ipv dat mind fucken van hem, die liefdesverdriet is echt zonde van mn tijd geweest
Hoe dan ook,
ohja en sterkte iedereen, ik hoop dat jujllie ook snel het licht zien
Hmm op de een of andere manier zou ik juist blij zijn als ze niet meer in de winkel zou komen omdat ze me niet meer wil zien..quote:Op vrijdag 15 oktober 2010 09:00 schreef Purdey het volgende:
[..]
Het is ook een beetje alsof hij/zij is overleden. ...
Dat klinkt misschien raar, maar het zou in ieder geval betekenen dat ik nog anders ben voor haar, dan wel niet in negatieve zin... Dat haar gevoelens voor mij in ieder geval anders zijn dan voor een willekeurig persoon..
De laatste tijd krijg ik het idee dat ik in slechts 4 maandjes tijd ben afgezakt in haar rangorde naat de status van ''zomaar iemand'' om het zo maar even te zeggen. Dat lijkt me nog het meest pijnlijke. Of dat echt zo is weet ik niet, maar zo gedraagt ze zich in ieder geval wel. Totaal geen behoefte meer aan contact etc. Via via ( in het verleden vooral hyves ) wist ik altijd wel waar ze zich mee bezig hield.
Ik ben helemaal niet zo van het posten van prive dingen op netwerksites dus ik kan me niet voorstellen dat zij uberhaupt kan weten wat ik allemaal doe/gedaan heb de afgelopen maanden. Maar ze vraagt er ook niet naar, nooit eens een sms' je hoe gaat het oid, zoals zovelen onder jullie wel krijgen. Mijn logische conclusie is dan gewoon een totaal gebrek aan interesse
Dat lijkt me wel apart trouwens wat jij beschrijft. Jullie zijn uit elkaar gegaan en hebben elkaar sindsdien nog 2 keer bij toeval getroffen? Dat lijken me inderdaad spannende momenten. Denk je dat jullie elkaar ooit nog eens op een normale manier zullen spreken/afspreken of zit dat er niet meer in ?
Ik merk dat ik veel bezig ben met het plaatsen van haar gedrag in een bepaalde context.
Waarom geen contact meer en waarom geen interesse etc..
Naar gelang de tijd verstrijkt krijg ik antwoord op mijn vraag en is het gewoon zo dat de relatie voorbij is en dat het dus ook echt afgelopen is met de pret. Het is dan wel een persoon waar je zo veel mee heb gedeeld, maar het is niet meer van die tijd.
Langzamerhand begin ik er geen erg meer in te krijgen over hoe zij naar mij kijkt en waarmee ze bezig is. Ze is simpelweg niet meer in mijn leven dus ik heb er ook geen baat bij om me daar nog mee bezig te houden.
En zo zal zij ook wel denken. Met misschien wel de zelfde vragen en alles, maar het is gewoon klaar, dus doe je er niks meer mee. Hoe kut en tegenstrijdig dat ook voelt.
Waarom geen contact meer en waarom geen interesse etc..
Naar gelang de tijd verstrijkt krijg ik antwoord op mijn vraag en is het gewoon zo dat de relatie voorbij is en dat het dus ook echt afgelopen is met de pret. Het is dan wel een persoon waar je zo veel mee heb gedeeld, maar het is niet meer van die tijd.
Langzamerhand begin ik er geen erg meer in te krijgen over hoe zij naar mij kijkt en waarmee ze bezig is. Ze is simpelweg niet meer in mijn leven dus ik heb er ook geen baat bij om me daar nog mee bezig te houden.
En zo zal zij ook wel denken. Met misschien wel de zelfde vragen en alles, maar het is gewoon klaar, dus doe je er niks meer mee. Hoe kut en tegenstrijdig dat ook voelt.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
