Fotoreisverslag Svalbard, Groenland & IJsland

Weer een fotoreisverslag!

Reisschema:

Dag 1 Longyearbyen
Dag 2&3 West Coast of Spitsbergen
Dag 4&5 Greenland Sea
Dag 6-11 East Greenland and Scorsbeysund
Dag12&13 Denmark Strait
Dag14 Depart Reykjavik



Eerste deel van mijn fotoreisverslag van mijn reis naar Svalbard, Groenland en IJsland. In dit deel een verslag een indruk van Svalbard. Helaas bleef mooi weer uit, dus de fotos zijn nogal grijzig. Pas in de laatste dagen op Groenland zal het weer verbeteren, dan gebeuren pas de echt gave dingen.




Longyearbyen, hoofdstad van Svalbard. Voormalig onderkomen voor mijnwerkers, tegenwoordig een hotelletje.




De oude mijn torent boven het stadje uit



Smeltwater van de gletsjer in de verte.





Een oude houten toren dat werd gebruikt voor het transporteren van steenkool.






Oude mijn




Enkele nieuwe huizen, de daken lijken veel op de bergen op de achtergrond.




Tot mijn verbazing staat de M/S Expedition al een dag voor vertrek in de haven.




Tijd om echt te vertrekken, laatste zicht op Longyearbyen




Inmiddels is het spitsuur op op het lokale vliegveld, er staat 1 hele vliegtuig klaar.




Natuurlijk de standaard veiligheidsoefening. Op dit schip wordt er iets meer aandacht aan besteed. De helft van de crew zat op de M/S Explorer toen deze 2,5 jaar geleden verging voor de kust van Antarctica. De M/S Expedition is haar vervanger.




We laten het land achter ons....




Spitsbergen dus.




De mudroom. Hier kan iedereen zich klaarmaken voor de zodiac landingen.




Eerste landing in Konowbreen.




Je eerste ijsberg(je) vergeet je nooit




Prachtig licht op de gletsjer tegenover ons.




Doel van onze eerste landing, het beklimmen van deze gletsjer.




Dit is reden waarom we een gewapend expeditieteam bij ons hebben. IJsberen vormen een reeel gevaar, en vanwege het terrein mogen we op deze lokatie niet alleen rondlopen. Op andere lokaties konden we wel “vrij rondlopen” zolang je binnen schotsafstand bleef.




Gletsjer lijkt dichtbij, maar is toch bijna 45 minuten lopen. Vooral door het terrein.




Aan de voet van de gletsjer. Hier lijkt deze natuurlijk een stuk hoger en steiler dan van veraf.








Op de gletsjer




Onderaan de gletsjer is een gevaarlijk punt. Smeltwater komt onder de gletser door en vermengt zich met de grond, wat gevaarlijk drijfzand oplevert. Deze vrouw kwam tot ver boven haar knieen vast te zitten. Het kostte ruim een kwartier om haar te bevrijden.




Leuk uitzicht vanaf mijn kamer. Zodiacs worden klaargemaakt voor een zodiac cruise in de middag.




We varen langs een gletsjerwand gedurende een uur.




Om een indruk te krijgen van de schaal, onderin is een zodiac te zien.
















Die middag krijgen we ook onze eerste ijsbeer te zien. Helaas vanaf een grote afstand....






Een van de mooiste zonsondergangen....




Meest noordelijke dorp ter wereld, Ny Alesund.





Noordpool hotel




We gaan even buiten het dorp, en meteen zijn ze alert op ijsberen. Nog geen week geleden was er een ijsbeer gespot in het dorp.






Onze expeditieleider. Een man die ooit alleen een trektocht maakte vanaf Canada naar Rusland via de Noordpool op skis.




Ons doel. De aanmeringsmast van de zeppelins die werden gebruikt voor de eerste ontdekkingsreizigers richting de noordpool. Amundsen gebruikte deze plek als start voor zijn vliegtochten naar de pool.










Uitzicht over de baai. Waarschijnlijk zelfde uitzicht dat Amundsen had destijds.




Meest noordelijke trein?




Weer een ijsbeer op ongeveer 1 km afstand. 300mm lens is toch onvoldoende.




Om aan te geven hoe moeilijk het is een ijsbeer te spotten. Er zit 1tje in de rode cirkel.




Gave gletsjer










We verlaten de fjorden van Svalbard en zetten koers naar Groenland




Een kijkje op de brug tijdens onze overtocht van Svalbard naar Groenland.




Door gunstige ijscondities kunnen we de magische 80e breedtegraad passeren.





Deel over Groenland volgt snel!

quote:

Op maandag 27 september 2010 22:06 schreef BrandX het volgende:
Wat een geweldige foto's!
machtig mooi. Blauw ijs blijft me fascineren

dank je kan je meteen de 2 grappenmakers boven je even weghalen

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 14:11 schreef Michelinmannetje het volgende:
Mooie reis en prachtige foto's.

Hoe boek je zoiets, zijn er speciale reisorganisaties voor of? Dan kan ik eens zoeken voor volgend jaar.
Ik wil zo'n reisje ook nog eens maken.

Boeken is simpel. Je boekt ze net zo makkelijk als een weekje zonvakantie in Spanje, alleen moet je iets meer aandacht besteden aan de voorbereidingen.

Er zijn een aantal organisaties die pool reizen op deze manier verzorgt:
Quark Expeditions (in mijn ogen DE experts op dit gebied met een groot aanbod, echter wel duur)
GAP Adventures (Hebben maar 1 schip, dus een klein aanbod in reizen maar zijn wel relatief goedkoop)
Ocean wide expeditions (Nederlandse organisatie, hebben ook enkele kleine zeilschepen waarmee ze pool reizen maken)

Je hebt een groot aantal organisaties die ook reizen verkopen, maar dit zijn bijna allemaal reizen van een van deze 3 organisaties. Je kan het makkelijk uit vinden door naar de scheepsnamen te kijken. Er zullen vast nog wel enkele andere organisaties zijn, maar die weet ik niet zo snel te bedenken.

En dan nu het vervolg. Deze album heb ik voor mijzelf genoemd de Grijze dagen. De eerste 4 dagen op Groenland bleef de lucht grijs.




Brug tijdens de oversteek op de Groenlandse zee. Een plotseling opkomende storm heeft iedereen naar binnen gejaagd. Echter moesten enkele van de boeg worden bevrijd, door de harde wind konden ze niet meer wegkomen.



Groenlandse Oostkust kaart




Een onverwachte verrassing, een zeldzame blauwe vinvis!!




een kleine impressie hoe groot zo’n beest nu eigenlijk. Niet helemaal wetenschappelijk verantwoord plaatje, ik heb deze montage gebasseerd op een poster die ik 10 seconde heb gezien



Behalve walvissen kom je natuurlijk ook het nodige ijs tegen.




Eerste landing in Groenland, ergens in Blomsterbukten.




Inmiddels hebben de bewakers hun positie ingenomen.




Gevolg van enkele lezingen over planten in Groenland....




Ach, het heeft wat.




Leer je eens wat over mossen en algen.




Doel van deze landing, een zoetwater meertje tussen de hoge bergen.




Botten kom je veel tegen, zo ook deze van een kleine muskusos.




Even in elkaar puzzelen.




Tja, dan lijkt ons schip ineens niet meer zo groot...




Landing smiddags in Renbugten, een vallei die is uitgeslepen door een gletsjer. Een zeer zelden bezocht stukje Groenland.




Schaal is gewoon zeer lastig in te schatten, er is nauwelijk referentie. Een stukje van 10 minuten lopen is al gauw een half uur. De bergen rechts lijken niet zo hoog, maar deze meten toch 2km van zeeniveau tot top.




Aan de andere kant van de vallei ontdekken we een eenzame muskusos.




Toch nog een redelijke foto kunnen maken van een zeer grote afstand.




Ijsbergen blijven leuk




Er breekt eindelijk een beetje zon door




Een wonderbaarlijke speelplaats voor geologen.







Een vreemde sculptuur op Holm Bugt. Niemand weet eigenlijk wie deze heeft gemaakt.




Wandelingetje over de toendra.




Een teken van leven, een markeerpaaltje van een korte “landingsstrip”. De strip is niet meer dan een gemarkeerd vlak stukje grond. Aangezien de dichtsbijzijnde onderhoudsdienst niet binnenkort langskomt, besluit ik maar het paaltje te recht op te zetten. Hoppa, een Groenlandse landingsstrip gemaakt








Holm Bugt is verder niet heel interessant, een grote vlakte met weinig beschutting. Voordeel is wel dat iedereen op zichzelf kan ronddwalen, kans dat ijsberen dichtbij komen is minimaal.






Ook tussen de landingen door is er genoeg te zien.




Bedoeling van deze ochtend is een lange zodiac cruise langs een gletsjer en een meer.









Halverwege landen we op een schiereilandje voor een mooi uitzicht.




Helaas werd dat uitzicht verpest door een dikke mist.




Mist werd zo dik dat de excursie werd afgeblazen. Met een zodiacje terug naar het schip door een dikke mist heeft ook wel wat.




Toch blij om het schip weer terug te zien.




Het kost een dag varen om van de Kejser Franz Jozef fjord naar de Scoresbysund te varen. Eerste stop hier is bij de Inuit dorp Ittoqqortoormiit. Succes met het uitspreken hiervan.




Het is naar eigen zeggen het meest afgelegen nederzetting in het westelijk halfrond. Het dorp is geen vrolijke plek. Er is nauwelijks werk en leven grotendeels van Deense subsidies.








Lokale winkel








Een begraafplaats. In de zomer graven ze alvast een handvol graven, in de winter is de grond zo hard bevroren dat dat onmogelijk is.






Sledehonden zijn belangrijk voor het vervoer. En iedereen heeft wel enkele honden in de tuin liggen.




de honden van Gary Rolfe, een Brit die enkele jaren geleden naar Groenland is verhuist om de binnenlanden te verkennen.









Het volgende stuk wat ik ga posten zijn de Blauwe dagen. De zon breekt eindelijk door waarna we pas echt de mooie dingen gaan zien.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 16:53 schreef Gripper het volgende:
Gave foto's hoor! Hoe is jouw fascinatie voor de koude onherbergzame gebieden op Aarde eigenlijk begonnen? Ik& mijn vriendin komen er ook graag (maar we hebben geen geld voor zo'n dure reis als jij hebt gemaakt) dus je Antarctica fotoverslag werd hier ook goed ontvangen

Deze reis viel qua prijs heel erg mee. Dankzij een 50% korting kost de expeditiecruise zelf maar 2000 euro, als er nog triple kamers beschikbaar waren, kon het zelfs nog voor een paar 100 euro goedkoper! Deze korting was dan ook een belangrijke motivator om de reis te gaan doen. Na mijn Antarctica reis wilde ik ook het noordpoolgebied gaan verkennen, alleen had ik nooit gedacht op zo'n korte termijn het te gaan doen. Tja, toen ik die korting zag, kon ik eigenlijk geen nee zeggen vliegtickets bleken ook nog erg goed te doen zijn, alleen door ongustige aansluitingen moest ik 1 dag extra in Oslo doorbrengen, en 1 dag in Longyearbyen, niet bepaald goedkope plaatsen. Al met al zijn de totale kosten voor deze reis net onder de 3.000 euro gebleven.

Mijn beslissing voor Antarctica was iets moeilijker. Het is zo'n jongensdroom om ooit naar de zuidpool/noordpool te gaan, een droom waarvan je denkt dat je het toch nooit gaat doen. Op een avond besloot ik toch eens uit te zoeken wat dat ging kosten. Al snel zag ik dat de daadwerkelijke polen wel te bereiken waren, alleen heel erg duur (tienduizenden euros). Echter Antarctica bezoeken bleek een stuk goedkoper te zijn. Nou ja, goedkoop was het nog steeds niet met prijzen tussen de 3000 en 10.000 dollar, maar geen onoverkomelijke bedragen. Na kort te hebben getwijfeld heb ik gewoon de beslissing genomen, ik ga ervoor. Geld op een bankrekening is leuk en aardig, maar gelukkig word je er pas van als je het uitgeeft.


hier nog een timelapse die ik heb gemaakt in een van de fjorden op de zonnige dagen:
http://vimeo.com/15234967

Laat ik dan maar meteen het 3e deel posten, het deel met mijn hoogtepunten erin. De dolfijnen, het noorderlicht en de landing op een ijsberg, en laat nu ook toevallig het zonnetje door breken




En dan eindelijk... ik word wakker en zie een blauwe lucht, voor het eerst op deze reis. En meteen krijg je prachtige licht op de omringende bergen.




Terwijl we met zodiacs aan land worden gebracht op de Sydkap, vaart het schip rondjes rondom grote ijsbergen. Het is te gevaarlijk om hier voor anker te gaan door de ijsbergen, ook is het kustgebied hier nog niet goed in kaart gebracht.




Een kleine baai omringt door bergen.




Ik klim een stukje de berg op en geniet van de zon. De ijsbergen drijven langzaam voorbij....




Lange schaduwen




Enkele oude jagers hutjes beneden




Even een switch naar zwart/wit voor de hut. Deze hut wordt nog sporadisch gebruikt door jagers uit Ittoqqorrotoormiitt, ondanks dat deze op een dag varen van het dorp ligt.




De woonkamer.




Leuke decoratie






Dat ligt hier al een tijdje



Keukenkastje staat nog vol met zooi.



Ik nam een foto van een willekeurige pagina uit het logboek. Pas achteraf zie ik de naam, Gary Rolfe. Dat is dezelfde man die ik in Ittoqqorrotoormiitt heb gezien!





Buiten ligt een stapel botten, tja vuil wordt niet echt opgehaald hier.




Misschien komt het door de strakblauwe lucht, maar de bergen zien er vandaag pas echt spectaculair uit...





Zie jij ook de gelijkenis tussen de bergen en die ijsberg?




Lekker op de boeg staan in het zonnetje



We varen dieper in de fjord. Een gletsjer markeert het einde van de fjord.



Per ongeluk een zeehond op de foto



Een fjord waar we doorheen wilden gaan, maar deze was helaas geblokkeerd door een groot aantal ijsbergen.



Een grappige ijsberg



Een dramatische zonsondergang. De wolken kwamen weer terug, en ik vreesde dat we weinig te zien zouden krijgen van het noorderlicht....



Er is toch een klein glimpsje te zien van het noorderlicht vanaf de boeg. Iedereen staat op de boeg hierna te kijken. Echter achter ons gebeurt er ook van alles.... We zijn dichtbij enkele ijsbergen voor anker gegaan, dit was de enige plek waar de fjord niet te diep was. Plotseling komt een grote ijsberg ineens onze kant op drijven. We liggen voor anker en de motoren zijn uitgeschakeld. Ik let er eerst niet echt op, maar als ik paar minuten later weer naar achter kijk, is deze gevaarlijk dicht genaderd. Ik haast mij naar het achterdek en neem net op tijd deze foto, enkele momenten voordat we daadwerkelijk de ijsberg raken. De snelheid waarop we elkaar raken is misschien klein, maar de energie van 2 grote massas die botsen is niet te onderschatten. Vooral omdat deze ons aan de achterkant raakt, het zwakste gedeelte van de romp, en ook waar de schroeven zich bevinden. Ik hoor nog iemand op het achterdek roepen:”Oh Fuck!”. Dat zijn naar horen zeggen de exacte woorden die de kapitein van de M/S Explorer riep nadat hij 2,5 jaar geleden tegen een ijsberg was geknalt. Met dat schip liep het slecht af, en ligt momenteel ergens op de bodem bij Antarctica. Ons schip is de vervanger voor de M/S Explorer.... Als er hier iets fout gaat, er zijn geen schepen binnen 1 dag varen in de buurt...




Inmiddels is de anker gehesen en zijn de motoren gestart. De kapitein besluit niet meer voor anker te gaan en laat het schip de gehele nacht heen en weer door de fjord varen. Echter is de fjord gevult met ijsbergen, dus met grote zoeklampen houden ze de ijsbergen in de gaten.




Maar goed, iedereen heeft een vleugje noorderlicht kunnen zien en meesten gaan voor middernacht naar bed. Ik en nog wat anderen besluiten nog wat te wachten. En iets na middernacht worden we beloont...



Het is zeer lastig om scherpe fotos te schieten vanaf een varend schip. Ik heb geen idee hoe ik deze zo scherp heb gekregen met 8 seconde sluitertijd.







Het noorderlicht is moeilijk met woorden te beschrijven. Groene golvende gordijnen die uit de hemel worden neergelaten als magie. Op sommige momenten vult het de gehele horizon en is het onwaarschijnlijk mooi. Ik heb echt last gekregen van mijn nek door het omhoog kijken.





Ik zit als enige op de boeg, daar schoot ik deze 2 onwaarschijnlijke fotos van de zoeklichten.



Even geprobeerd mijzelf op de foto te zetten met het licht. Maar toen realiseerde ik mij dat ze dat op de brug niet kunnen waarderen (ik moest mijn flits hiervoor gebruiken). En op de brug waren ze al flink gestresst over het ijsberg incident....




Maar goed, we worden wakker terwijl het schip nog gewoon drijft. Er stond een landing in de planning voor de ochtend, maar de expeditieleider heeft besloten een zodiac tochtje te maken rond de ijsbergen van gisternacht. De ijsbergen hadden zich mooi in een hoekje van de fjord verzameld.



Dit was echt een wonderbaarlijk mooi tochtje. Zelfs in Antarctica niet zulke mooie ijsbergen gezien.



















En dan zie ik ineens een zodiac een ijsberg naderen. En zie zelfs dat er iemand op klimt! Voorheen werden we altijd gewaarschuwd dat we ver van ijsbergen moesten blijven. Op elk moment kan er een stuk afbrokkelen en de hele ijsberg om laten rollen. Gevaarlijk dus.... dat wil ik ook doen!!!!! De zodiac verderop wordt bestuurd door een zeer ervaren expeditielid, en hij geeft onze minder ervaren zodiac bestuurder toestemming ook te landen. Wij zijn natuurlijk blij met dit nieuws Later blijkt dat we de enige 2 zodiacs zijn die zijn geland, de rest vondt het te gevaarlijk. Onze zodiac bestuurder heeft achteraf nog wel flink op zijn kop gekregen voor deze stunt.



We hebben zelfs een ijsbeer!!



Een mooie blauwe lijn door het ijs. Dit is een oude breuk in het ijs dat later is opgevuld met smeltwater. Geen idee of dit de ijsberg zwakker maakt...



Bij het weer instappen gaat het bijna toch fout. Bij het landen drukte de zodiac zijn punt in het ijs, zodat we via de boeg op het ijs konden stappen. Echter bij het weer instappen glijdt de punt van het ijs af, waardoor een van ons bijna het water in valt.... Toch best gevaarlijk... Hierdoor moet de zodiac een klein rondje maken om zich te herpositioneren. Dat is dan weer een extra minuutje voor mij op de ijsberg. We staan dan nog maar met z’n 5’en op de ijsberg. Ik zorg ervoor dat ik de laatste ben die afstapt. Op het moment dat de andere 4 in de zodiac stappen, ben ik de enige en zeer waarschijnlijk laatste persoon ooit die voet zet op deze ijsberg. Mijn ijsberg!




Notitie op de kaart over onze aanvaring van gisternacht, een “kiss”....




Laatste landing alweer. Hekla Havn




Ook weer hier een hut.



Laatste fotos aan land





Of je zoekt een rustige bergtop op.



Ik zoek mijn rustige bergkam op.









En dan wil ik teruglopen naar de landingsplaats voor mijn laatste zodiac tripje terug naar het schip. Ineens word ik door iemand anders tot stilte gemaand. Er zit een vos achter de hut. In al deze dagen op Groenland heb ik nog geen wilde dieren van dichtbij gezien, tot nu, de laatste momenten op Groenland.



Het nieuwsgierige beestje blijft in onze buurt hangen.







in de hut vinden we nog een oude lokale krant, geschreven in Inuit taal natuurlijk.



Ondanks deze zonsondergang krijgen we toch weer een mooi noorderlicht deze nacht



Helaas waren we in open water en op volle snelheid aan het varen, fotos waren nu helemaal onmogelijk te maken. Dit is een shot recht omhoog.




Deze vage foto om een indruk te geven hoe overweldigend het is om het noorderlicht te zien. Horizon vullend.



Compilatiefoto van een bultrug walvis. Ik had nog nooit een bultrug walvis gezien, en wilde dolgraag deze zien met zijn staart omhoog. Ik lag te slapen midden op de dag, ik had wat slaap in te halen na de 2 noorderlicht nachten. Via het omroep systeem krijg ik te horen dat er een walvis is gespot. Ik denk nog even na of ik op zal staan of niet. Ik besluit toch op te staan, en mij zeer langzaam om te kleden. Dan komt het bericht binnen dat het een bultrug is! Ik haast mij om mijn 5 lagen kleding aan te trekken en ren naar boven. Als ik door de lounge ren, schreeuwt een oud vrouwtje dat de walvis vlak naast het schip ligt. Ik zie de gekromde rug van de walvis op minder dan 25 meter van het schip. Bijna instinctief schiet ik snel een handvol fotos.... Helaas stonden mijn instellingen nog op de “noorderlicht” stand, met deze overbelichte fotos tot gevolg.



10 minuten later krijg ik een herkansing en schiet ik deze mooie set Op dat moment waren we omsingelt door een stuk of 5 walvissen.




Waarom deze foto? Nou, ik met 4 anderen waren uitgenodigd voor een rondleiding door de machine kamer. Leuk, dacht ik. In 45 minuten worden we door de onderste regionen van het schip geloodst, compleet met uitleg. Wat niet te zien is op deze foto zijn de 6-7 orkas die nu rond het schip varen. Ze blijven 20 minuten zeer dicht bij het schip hangen. In de machinekamer kan je nu eenmaal niet het omroepsysteem horen... Dus wij met z’n 5’en zijn de enige die de orkas hebben gemist. Nou, in ieder geval waren wij wel het dichtsbij de orkas....



Een dwergvinvis die rakelinks voor onze boeg opduikt maar het wel beetje goed



Maar deze whitebeak dolfijnen maken het pas echt goed! 2 dolfijnen blijven iets van 10 minuten voor onze boeg zwemmen, echt fantastisch om ze door het water te zien schieten.









En dan komen we aan in Reykjavik waar onze expeditiecruise eindigt. Ineens middenin de moderne samenleving weer na 14 dagen afgezondert te zijn. Iedereen zit nu druk op zijn mobieltje te SMS’en en mailtjes te lezen....


Dit was dan de expeditiecruise verslag. Ik heb hierna nog 2 dagen in Reykjavik doorgebracht, daar zijn ook wel enkele leuke fotos uitgerold. Die zullen later nog wel worden gepost.

voor een nog overweldigender ervaring, hier de uiteindelijke video versie: http://vimeo.com/15438363

quote:

Op zondag 3 oktober 2010 20:28 schreef Fogel het volgende:
Ziet er geweldig uit! Is zoiets ook met kinderen "te doen" (die zowel aan sneeuw, ijs, als water gewend zijn uiteraard )?

Je betaald meestal wel de volle pond voor kinderen, dus het kan snel aardig duur worden


het ligt natuurlijk aan wat voor kinderen het zijn Opzich moet het geen probleem zijn als je kinderen zichzelf een beetje te weten vermaken. Aan boord zijn er zeer waarschijnlijk geen leeftijdsgenoten en geen entertainment gericht op kinderen. Vermaak bestaat uit voornamelijk socializen met andere reizigers, lezen, een bord/kaartspel of buiten genieten van de omgeving. Dat zijn dingen waar lang niet alle kinderen zich prettig bij voelen, en je zit wel 2 weken aan boord.

Fysiek was deze reis iets zwaarder dan de reis richting Antarctica. Op Antarctica plof je neer bij de eerste de beste pinguin kolonie en vermaakt je je uitstekend. Op Groenland en Spitsbergen moet je wel een stuk wandelen over ruig terrein om wat te meer zien. Overgrote deel van mijn medereizigers hadden daar weinig moeite mee, alleen enkele echt oude lui bleven wat vaker aan boord of in de directe omgeving van de landingsplaats.

Verder komen de meeste mensen op deze reis voor de rust in deze afgelegen gebieden, "ADHD-kinderen" die constant lopen te ravotten/rust verstoren tijdens landingen maken zich waarschijnlijk niet populair


Dus ik denk dat je zelf wel makkelijk kan inschatten of het geschikt voor je kinderen is of niet. Op deze reis waren er geen kinderen mee, maar op de Antarctica reis waren er 3 jonge kinderen mee van rond de 10-12 jaar oud. Zij hebben zich uitstekend vermaakt

quote:

Op maandag 4 oktober 2010 00:21 schreef mouzzer het volgende:
Wat een geweldige foto's! Vooral deel 3 is super. Groenland staat hoog op mijn lijstje om heen te gaan. Sommige foto's lijken net op Alaska waar ik laatste twee jaar ben geweest, lijkt me erg indrukwekkend om eens zo'n bootreis te doen en echt in de middle of nowhere aan land te gaan.

Het kantelen van ijsbergen is idd best gevaarlijk, had vorig jaar een kayak tocht tussen de ijsbergen van de Columbia glacier in Alaska en voor onze neus begint een kleine ijsberg om te draaien. Erg gaaf om te zien maar je snapt ook gelijk waarom we er minimaal een paar meter vanaf moesten blijven

ik kwam nog een kantelende ijsberg tegen. Had er nog wat videoopnames van, deze is verwerkt in de video die ik heb gepost. Zo rond tijdstip 14:20.

Ik kan eigenlijk alleen mensen aanraden het filmpje te gaan bekijken ondanks dat deze 20 minuten duurt. Genoeg beelden en muziek die je niet bij de fotos ziet

http://vimeo.com/15438363

en deel 3 is inderdaad het mooist, daar zaten al mijn hoogtepunten in En dan heb ik het eigenlijk nog niet eens gehad over de mensen aan boord. Op een gegeven moment zat ik met 3 anderen aan tafel. Een daarvan was lid van het expeditieteam, hij werkt sinds de jaren 50 al op Antarctica en in het Noordpoolgebied. De verhalen die hij heeft over de echte trektochten over het ijs in de pioniersjaren zijn echt fantastisch, de ontberingen, de eenzaamheid, de stormen, etc... En elk verhaal bevat wel hoe 1 persoon (bijna) omkomt door van een gletsjer af te vallen/verdwalen in een sneeuwstorm/in een spleet van een gletsjer vallen.... Nee, hij zou het niet weer doen, er vallen teveel slachtoffers. De andere 2 aan tafel zijn gewoon passagiers, de een is al in de 70 en heeft enkele jaren onderzoek gedaan op Antarctica, de andere is pas 22 en heeft "slechts" 3 maanden doorgebracht op een onderzoeksbasis in Antarctica. Daar zit je dan met je eigen schrale 5 dagen op Antarctica En dan de expeditieleider, als die verhalen verteld over de tijd die hij bij de inuits heeft doorgebracht, of toen hij een ultramarathon liep. Mannen van het echte avontuur

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 04:17 schreef stijn_ het volgende:
Mooi verslag Mooie polar bear muts, waar kan je die halen?

Door deze fotoreeks weet ik weer hoe graag ik nog naar de koudere werelddelen wil

Zij had hem gekocht in Wilkes Station, Antarctica waar zij enkele maanden heeft gewerkt aan haar PhD. Succes met het halen maar ik vermoed dat deze ook wel op andere plekken te verkrijgen is

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 03:39 schreef Nallie het volgende:
Wat maak jij een prachtige foto's zeg! Heel knap om zulke mooie taferelen ook nog als zodanig vast te leggen. Dat vind ik altijd erg moeilijk.
Je hebt mn (fotografische) interesse voor het noorden zeker gewekt.
Welke camera/lens heb je gebruikt?

Een Canon 500D + Canon 15-85mm 3.5-5.6 IS+ Canon 30-700mm 4-5.6 IS. Een redelijk setje, maar verbleekt bij wat sommige aan boord hadden. Ik heb nog nooit zo'n grote verzameling aan L-lenzen gezien

Het was mijn eerste trip met 2 lenzen (had Antarctica gedaan met slechts de 15-85mm gedaan), dus het was wennen met het wisselen van lenzen. De eerste keer een lens wisselen terwijl je in een zodiac zit is toch best spannend. Al doende leert men, en ik kwam erachter dat ik de 30-700 makkelijk in mijn jaszak kon bewaren en zo veel sneller kon wisselen.

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 13:42 schreef LangeTabbetje het volgende:
Vraagje, hoe koud was het eigenlijk ? Op nagenoeg iedere foto zie je de muts op. Was het een graadje of -10 ? Dus met de zon erbij, "heerlijk winterweer" ?

echt koud was het niet, ik denk op z'n koudst enkele graden onder 0. Wind is de grootste factor hier, als je aan dek staat of op een zodiac zit, dan zit je constant in de wind. Je beweegt ook nog eens weinig en dan begint de wind echt heel snel vat op je te krijgen. Zonder muts is het haast niet te doen. Op den duur zat ik met 6 lagen kleding, balaklava en 2 paar handschoenen nog steeds kou te kleumen op de zodiac.

Bij landingen beweeg je meestal wel en blijf je wel warm. Echter met de wind blijft een muts vaak nog wel comfortabel. Tijdens onze eerste landing op Svalbard was het enkele graden boven 0, en iedereen had zich veels te warm aangekleed. Tijdens de klim naar de top van de gletsjer kwam ik dan ook regelmatig kledingstukken tegen. Mensen droppen ze gewoon neer en pikken het op de terugweg weer op. Overigens is een goede windbreker wel essentieel, want als je eenmaal begint te zweten en je windbreker is niet helemaal goed, dan is het pas echt kou kleumen.

Ter afsluiting nog enkele fotos van IJsland, het staat tenslotte in de TT. Na de hele reis door Groenland en Svalbard dacht ik dat IJsland een beetje in het niets ging vallen. Daarom had ik maar 1,5 dag in IJsland gepland, ik wilde op een later tijdstip weer terugkomen in het juiste seizoen. Maar die 1,5 dag heeft IJsland mij zeer verrast in positieve zin. Ik ga er zeker nog een keer heen voor minstens een week, en dan zelfstandig het eiland rondrijden.

En dan nu nog enkele fotos. Ze zijn niet zo mooi als de voorgaande fotos, maar toch het posten waard.






Het schip lijkt ineens weer zo groot, maar totaal niet op z’n plek.




Die ene beroemde kerk







uitzicht vanuit de klokketoren met de M/S Expedition nog in de haven




Klokketoren van binnen




Enkele snapshots van Reykjavik. Tja is weer heel iets anders fotograferen. Deze fotos puur om een indruk te krijgen van het centrum van Reykjavik.







Hier komen we natuurlijk voor naar IJsland. Mooi uitzicht tijdens de redelijk toeristisch gebaande “Golden Circle tour”. Had ook een walvis spot tochtje kunnen maken, maar op een of andere manier sprak dit mij niet zo erg meer aan.



Op de richel van de Euraziatische continentale plaat. Ver aan de overkant (niet op de foto) ligt het Noord Amerikaans continentale plaat. Dus je kan hier letterlijk tussen 2 platen inlopen








Tussen 2 platen in.




Gullfoss watervallen







Wandelpad naar de waterval, compleet met regenboog




Strokkur geiser, een best betrouwbare geiser. Om de 7-10 minuten laat hij zijn kunstjes zien.





Je kan ook te dichtbij komen....






Warme naar zwavel ruikende dampen stijgen op vanaf het water




Kleine broertje van de grote geisers.



Prachtig blauwe bronnen, je komt zo in de verleiding om het even aan te raken, maar we zijn er van verzekerd dat het water heet is....



Toch aanraken



Onderweg nog een kleine watervalletje





Witte kerkje



Door het glas in lood krijg je mooie kleuren binnen







En daar komt alle energie van IJsland vandaan. Alles komt van geothermische energie.


En zo sluit ik weer een fotoreisverslag af. Absoluut geen idee wanneer de volgende komt en waar dat zal zijn. Je mag mij natuurlijk sponsoren zodat ik weer snel een nieuw verslag kan afleveren

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 08:54 schreef Gripper het volgende:

[..]

Eigenlijk sta jij op het moment van deze foto in Amerika, en aan de overkant van de vallei (in het oosten) ligt de Europese plaat. Ik vond Thingvellir verschrikkelijk na 3 weken lang rustig in de binnenlanden te hebben rondgelopen, al die slenterende Golden circle groepjes...
Van alle mooie dingen in Ijsland hebben wij volgens mij de minste tijd aan Thingvellir, Gulfoss en Geysir besteedt. Maar we hadden ook net die dag slecht weer, helaas. Gulfoss zou ik graag eens in de winter zien, wanneer de ijspegels aan alle kanten erbij hangen.

Als je de Golden Circle al mooi vond, de rest van Ijsland is nog veel mooier! Als je sportief bent aangelegd: laugavegur, dé wandeltocht van Ijsland: in 5 dagen vanuit het binnenland naar de kust, onderweg slapen in berghutten of kamperen, en onderweg kom je veel geologisch mooie dingen tegen.
De grote ijskappen in het zuiden zijn ook zeer indrukwekkend.

Ik ben er vorig jaar geweest, ook met een boot: vanuit Denemarken vaart een ferry, zodat je je eigen auto kunt meenemen, en en passant een paar dagen op de Faröer eilanden doorbrengen. Dat ga jij ook zeker mooi vinden. Net Svalbard, dezelfde tafelbergen, maar dan groener, en met Puffins ipv ijsberen

Als jij van plan bent 1 week te gaan, is de ferry niet zo interessant, die tocht duurt inclusief faröer-tussenstop ook al een week. Maar als ik een tip mag geven: om Ijsland goed te bekijken zijn 2 en misschien wel 3 weken erg aan te bevelen. En dan is het wel rendabel om je eigen auto mee te nemen, vanaf 2 weken met eigen auto en boot is goedkoper dan 2 weken daar auto huren.
Als je daar eens wat tips over wilt hebben moet je maar roepen, er staan ook foto's op mn flickr.

Nou ja, ik haal die tectonische platen wel eens vaker door elkaar

Ik zag ook een beetje op tegen de Golden circle tour na 2 weken letterlijk in the middle of nowhere. Toen ik in de touringcar plaatsnam, had ik meteen de gedachte dat ik eigenlijk gewoon een auto had moeten huren en zelf gaan rondrijden. Maar ondanks dat kon ik de bezochte plekken heel erg waarderen.

De ferry klinkt als een interessante optie. Als ik weer terug ga naar IJsland, dan wil ik dat met een paar vrienden doen, ik denk dat het moeilijk wordt hun te overtuigen de boot te nemen

En dan tenslotte nog een rijtje met timelapse videos die ik heb geschoten vanaf het schip.

IJsbergen in Rřdefjord
Een tochtje door de beroemde Scoresbysund met genoeg ijsbergen om ons heen.

Kejser Franz Jozef fjord system
Het waren grijze dagen in de Kejser Franz Jozef fjorden

Avond in de Rypefjord
Tegen de avond proberen we een veilige ankerplaats te vinden in de Rypefjord. Vooral op het einde van deze filmpje kan je het schip zien zoeken naar en plek tussen het ijs. Dit is dus de avond waar we in botsing komen met een ijsberg

Wolken in Longyearbyen
Mijn eerste echte poging tot een timelapse. Plan was om de lichtverandering op de bergen te filmen, en hopelijk daarna de sterren. Echter bleef het zwaar bewolkt, en ik had er even geen rekening mee gehouden dat het niet donker werd zo ver in het noorden...

De Řfjord binnenduiken
Na een dag op open zee duiken we weer de fjorden in. Op deze stralende dag varen we de Řfjord binnen. Prachtige bergen met enkele wolkenflarden flankeren de fjord.

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 02:08 schreef flipsen het volgende:
Echt geweldig leuk die timelapse filmpjes. Laat je dan gewoon je camera ergens staan? Vertrouw je dat??

Zoals Omniej al zegt, waar wil je heen met de gestolen spullen

eerste dag ben je nog wel voorzichtig, maar al snel voel je aan dat het wel te vertrouwen is. Passagiers betalen allemaal redelijk wat geld om mee te kunnen, de echte paupers zijn er niet. En mocht iemand toch dingen willen stelen, er is een open deur beleid, dus alle cabin deuren hebben geen sloten. Tijdens landingen kan je dan je slag slaan. Dan heb je nog het personeel, maar die zouden gek zijn om dingen te gaan stelen. Pakkans is zeer groot en ze lopen het risico een (voor Filipijnse standaard) zeer goed betaalde baan te verliezen.

Op een gegeven moment maakte ik het wel bont. Ik had letterlijk al mijn dure spullen verspreid staan door het hele schip. Tja, een combinatie van sightings van walvissen en dolfijnen en het passeren van de 80' graad. Pas 2 uur later ben ik een rondje gaan doen om al mijn spullen weer te verzamelen Ik zat de meeste tijd toch in de lounge, met al mijn camera spullen, verrekijker en laptop binnen handbereik. Die laat ik met gerust achter als er weer een melding binnenkomt. Soms laat in de avond wanneer de lounge verlaten is kom je her en der een laptop of een verrekijker tegen.

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 13:33 schreef henkde_j het volgende:
Wow, wat moet dit een geweldige ervaring zijn geweest. Dit staat zeker op mijn lijstje. Toffe foto's ook, al had bij de bewolkte dagen misschien een ND-grad filter je kunnen helpen om overbelichte luchten te corrigeren.

Trouwens, zo te zien was het wel een mutsen carnaval op dat schip

ik heb nog nooit met een dergelijke filter gewerkt. Aan boord zag ik 1 ander persoon wel met een ND-grad filter werken, en die filter droeg zeker veel bij aan zijn fotos. Hij had de losse vierkante platen die je kon verschuiven waardoor het zeer omslachtig uitzag. Misschien dat ik wel een ronde opschroef filter ga kopen voor een volgende reis.

wat Omniej zegt, zo heb ik inderdaad die timelapse gemaakt Alleen is de camera niet op een tripod gezet, maar gewoon achter een raam in de eetzaal. Raam zelf was nogal vies, daardoor is het niet 100% scherp en krijg je af en toe rare reflecties. Dat was helaas de enige manier om recht vooruit te filmen.

Even een WTF momentje.

Mijn kamergenoot van deze reis, die ook mijn kamergenoot van op de reis naar Antarctica stuurt mij zojuist een mailtje. Door werk is hij overgeplaatst naar een booreiland in de arctische wateren van Canada, hiervoor moet hij een survival training ondergaan in St John, Newfoundland. Nu loopt hij door de haven, ziet hij ineens ons oude boot, de M/V Lyubov Orlova, waarmee wij in december naar Antarctica zijn geweest! Dat is best raar aangezien het schip compleet was afgeschreven, de benodigde investeringen om aan de nieuwe veiligheidsnormen te voldoen waren te hoog.

Dus hij er blij op af om te zien of er nog bekenden daarop werken. Helaas liep dat iets anders. Het schip is in aan de ketting gelegd door de autoriteiten. Blijkbaar is het schip verkocht aan een nieuwe eigenaar, en deze is ermee gaan rondvaren... echter zonder hun personeel te betalen voor de laatste 5 maanden. Op een foto op internet kon ik zien dat het deels hetzelfde personeel was als op mijn reis.


ohja, en het zusterschip, de Clipper Adventurer is 2 maanden geleden nog op de rotsen gelopen ergens in de Arctische wateren..... gaat goed zo

ohja, en de Orlova zelf knalde nog tegen een containerschip op.... enkele uren voordat ik aan boord van dat schip ging richting antarctica. Er staat ergens een filmpje van op YouTube.

[ Bericht 14% gewijzigd door ETA op 11-10-2010 03:15:22 ]

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 02:56 schreef Zwansen het volgende:
Hoeveel landen heb je al bezocht in je hele leven? En je bent nog steeds student?

iets van 40 ofzo in de laatste 6 jaar, daarvoor weinig gedaan. En ben geen student meer