abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_86410914
Welkom beste tijdreiziger!
Je bevindt je in Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 5).

Laat je verwonderen door de geschiedenis!

Cultuur & Historie in het Nieuws

Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 2)

Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 3)

Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 4)

We gaan verder met het laatste artikel uit het vorige topic:

13-09-2010

Graf van tsaar Ivan VI gevonden

MOSKOU - Russische archeologen hebben zo goed als zeker het stoffelijk overschot gevonden van tsaar Ivan VI (1740-1764), een van de jongste Russische vorsten aller tijden.

© Novum
Dat heeft onderzoeksleider Anatoli Karanin maandag gezegd tegen het Russische staatspersbureau RIA Novosti. Een DNA-onderzoek moet uitsluitsel geven.

Ivan was geboren in augustus 1740 als zoon van een Duitse hertog en een Russische hertogin. Hij werd geadopteerd door Anna, keizerin van Rusland.

Zij stierf in oktober van dat jaar, waarna de twee maanden oude Ivan werd gekroond tot tsaar.


Opgesloten

Een jaar na zijn troonsbestijging werd de peuter Ivan al afgezet door zijn verre familielid Elizabeth. Hij werd met zijn familie opgesloten en zou nooit meer vrijkomen.

Ivan stierf in 1764, 23 jaar oud. Zijn cipiers staken hem dood toen een muitende legercommandant probeerde hem te bevrijden.

© ANP

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86411487
quote:
Duikers ontdekken Russische onderzeeër WO II

Een team van Nederlandse, Duitse en Roemeense hobbyduikers heeft voor de kust van Constanta in Roemenië het wrak van een Russische onderzeeër ontdekt.

De duikboot uit de Shchuka-klasse was in 1942 betrokken bij de ondergang van de Struma. Dat vluchtelingenschip was door de onderzeeër getorpedeerd. Van de 769 opvarenden overleefde alleen een 19-jarige jongen de ramp. De ondergang van de Struma was een van de grootste maritieme rampen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Wreck Diving Club

Naar beide schepen werd decennialang gezocht, maar de zoektocht bleef zonder succes. De zestien duikers, die zich hebben verenigd in de Black Sea Wreck Diving Club, vonden het wrak van de onderzeeër tijdens een hobbyduik in november 2008. Pas nu is duidelijk dat het om de duikboot gaat die betrokken was bij de ondergang van de Struma.

Daags voor de ondergang van de Struma had de onderzeeër al het Turkse zeilschip Cankaya getorpedeerd. Op 14 oktober 1942 werd de Shchuka-duikboot geraakt door een Duitse duikbootjager, waarna de onderzeeër zonk.
'Uniek'

De Nederlander Harry Bakker, die bij de duikactie betrokken was, noemt de vondst van de onderzeeër "uniek". Volgens Bakker liggen er voor de kust van de Roemeense havenstad Constanta, waar hij een duikschool heeft, veel meer scheepswrakken. "Maar dat het hier om een Russische onderzeeër gaat, maakt het heel bijzonder", zegt hij.

Bakker zegt dat de Shchuka-onderzeeër in een redelijk goede staat verkeert. "Alleen achter de toren is flinke schade ontstaan door een zeemijn", vertelt hij. Daar stond ook het registratienummer van de duikboot, SC-213. Door de explosie van de zeemijn was de registratie compleet weggevaagd.
Mosselen

Het onderzoek naar de herkomst en achtergrond van het schip heeft bijna twee jaar geduurd. "Bovendien was het hele schip begroeid met mosselen", zegt Bakker. "Daardoor konden we heel lang niet lezen wat er op de romp stond. We hebben de hele duikboot moeten schoonmaken."

De duikers hebben niet overwogen het wrak in te gaan. "In de duikboot zitten nog tientallen matrozen", vertelt Bakker. "Uit respect voor hen hebben we het wrak niet betreden. We zijn ook geen souvenirjagers." De duiker vindt het dan ook niet erg dat de SC-213 op de bodem van de Zwarte Zee blijft liggen. "Het is toch een oorlogsgraf", zegt hij.



http://nos.nl/artikel/184(...)S+Journaal+Nieuws%29

Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
pi_86411678
Niet zozeer historisch, al gaat het wel om reconstructies van historische schepen ;) Bijzonder is dat dit schip tijdens Sail niet toegankelijk was voor publiek, enkel voor genodigden. Nu dus alsnog de kans even rond te kijken aan dek :)

Bezoek Russisch fregat Shtandart

Vanaf 21 september tot 10 oktober zal een replica van het historische Russische fregat Shtandart de Bataviawerf bezoeken en exclusief geopend zijn voor het publiek en donateurs. De Shtandart heeft onlangs geparticipeerd in Sail Amsterdam 2010 en verblijft de komende maanden in Nederland.
De initiatiefnemer van dit project, kapitein Vladimir Martous is een oude bekende van de Bataviawerf. Begin jaren negen liep hij al stage op de Bataviawerf om de fijnere kneepjes van het scheepstimmervak te leren in navolging van Tsaar Peter de Grote, die in Nederland en Engeland ook als ‘'gezel'' ging werken op scheepswerven.




www.shtandart.com

In 1703 maakte Tsaar Peter de Grote gebruik van zijn eigen technische tekeningen en ontwerpen om zijn eerste schip voor de nieuwe Russische Marine te bouwen. Op 24 maart in dat jaar werd in St. Petersburg de kiel gelegd van het fregat "Shtandart" en de totale bouw van het schip duurde niet langer dan 5 maanden. De Tsaar werd zelf de eerste kapitein op het schip dat 16 jaar dienst deed als vlaggenschip van de Russische Marine.

300 jaar later werd op 4 november 1994 in St. Petersburg de kiel gelegd voor de bouw van een exacte kopie van het schip waar Peter de Grote zo veel om gaf. Volgens de traditie van de 18e eeuw werd ook de "nieuwe" Shtandart rijkelijk gedecoreerd met prachtig beeldsnijwerk. Na 5 jaar hard werken met een bouwploeg van ongeveer 40 personen onder leiding van Vladimir Martous, werd de replica in 1999 in het bijzijn van 40.000 toeschouwers te water gelaten. De eerste reis van Frigate "Shtandart", precies 10 jaar geleden, was naar Zaandam waar Peter de Grote het vak van scheepstimmerman leerde.

Frigate "Shtandart" maakt als trainingsschip onderdeel uit van het non-profit Projekt Shtandart uit St. Petersburg. Deze organisatie stelt jonge mensen in de gelegenheid leidinggevende vaardigheiden te ontwikkelen door middel van maritieme activiteiten aan boord van het schip, kennis te maken met nieuwe culturen en op te treden als jonge ambassadeurs van Rusland. Precies zoals Peter de Grote het 3 eeuwen geleden voor ogen had. Het schip neemt jaarlijks deel aan diverse Tall Ships Races en is een graag geziene gast bij grote evenementen. Kaptitein Martous en zijn bemanning heten u van harte welkom aan boord van de Shtandart.
pi_86450060
13-09-2010

Maya muurschilderingen gered

Italiaanse wetenschappers hebben nanodeeltjes van gebluste kalk gebruikt om de eeuwenoude verf van Maya muurschilderingen weer te laten hechten. Na slechts een week was het afbraakproces niet alleen gestopt, maar ook deels teruggedraaid. Ze publiceerden hierover in het tijdschrift ‘Chemistry, a European Journal’.

De muurschilderingen in de Mexicaanse Maya ruïne Calakmul lijden onder blootstelling aan de elementen. De afbeeldingen zijn met natuurverf op kalksteen aangebracht. Door de jaren heen is de verf langzaam gaan afbladderen. Dat komt omdat het kalksteen (CaCO2) uit de muren, onder invloed van zwavelverbindingen uit de lucht, wordt omgezet naar het veel zachtere gips (voornamelijk CaSO3). Dit spoelt weg bij contact met water, waardoor de verf steeds minder goed aan de muur hecht en de beeltenis uiteindelijk verloren gaat.


Eén van de schilderingen in de Calakmul ruïne. Afbeelding: © Chemistry- A European Journal

.Eerdere pogingen om de muurschilderingen te beschermen met polymeren of hydrophobe coatings gaven problemen. Ze vormden dwarsverbindingen of tastten de kalksteen zelfs aan. Italiaanse wetenschappers van het Centrum voor Oppervlaktechemie van de universiteit van Florence probeerden het nu met nanodeeltjes gebluste kalk. En met succes!


De Maya ruïne Calakmul in Mexico. Afbeelding: © Flickr/Selkie30

Gebluste kalk (calciumhydroxide of Ca(OH)2) reageert namelijk met CO2 uit de lucht weer tot (het harde) kalksteen (CaCO2) en vult zo de gaatjes in de muur op. Het enige bijproduct is wat water. Ook kan de verf zich zelfs weer opnieuw aan deze nieuwe kalksteen hechten.

Om gebluste kalk hiervoor te kunnen gebruiken, is het essentieel dat je nanodeeltjes gebruikt. Grotere deeltjes (300+ nanometer) dringen tijdens het opspuiten namelijk niet door de verflaag heen en bedekken de beeltenis met een witte waas. Dan ben je nog verder van huis. De nanodeeltjes dringen echter wel diep genoeg door om effectief te zijn. Maar als er veel oplosbare sulfaten in de muurschildering aanwezig zijn, reageert het calciumhydroxide liever dáármee en dat geeft weer nutteloos gips. Om dat te voorkomen mengden de wetenschappers er ook nog nanodeeltjes bariumhydroxide bij. Dat reageert nog sneller met de zuren, zodat het calciumhydroxide rustig zijn werk kan doen.


Zoek de verschillen: links de schildering vóór zijn behandeling met nanodeeltjes, rechts erna. De afbladdering is veel minder geworden. Afbeelding: © Chemistry- A European Journal

.De mix van barium- en calciumhydroxide nanodeeltjes werd met behulp van organisch oplosmiddel propanol op de muurschilderingen gespoten en al na een week was er verschil zichtbaar. De afbraak was gestopt en de afbladdering was deels verdwenen. Nu zijn de muurschilderingen stabiel; de vraag is echter hoe lang dit effect standhoudt. De wetenschappers zelf zijn intussen alweer bezig met manieren om nanodeeltjes in te zetten bij het conserveren van schepen, schilderijen en beelden.

(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86486646
13-09-2010

Bohr, Heisenberg en de bom

Niels Bohr en Werner Heisenberg waren twee briljante natuurkundigen, samen verantwoordelijk voor een aantal van de grootste doorbraken in de quantumfysica. De Tweede Wereldoorlog dreef een wig tussen de twee vrienden, en na een wandeling van tien minuten in 1941 was de vriendschap voorgoed bekoeld. Wat gebeurde er?

Göttingen, 1924. De gevierde natuurkundige Niels Bohr geeft een lezing aan een publiek van grotendeels Duitse toehoorders. Duitsland is verarmd en gehavend na de Eerste Wereldoorlog en de komst van de Deense Nobelprijswinnaar Bohr geeft de Duitse natuurkunde goede hoop voor de toekomst. Zijn lezing, over de structuur van atomen en hun straling, wordt ademloos gevolgd door de aanwezigen. Totdat een jongeman, Werner Heisenberg, opstaat en Bohr ervan beschuldigt dat zijn wiskunde niet deugt. De twee vertrekken later voor een lange wandeling naar buiten. Na afloop besluit Bohr dat hij in de jonge Heisenberg een nieuwe pupil heeft ontdekt. Heisenberg vertrekt van Göttingen naar Kopenhagen, waar Bohr een leerstoel bezet. In de jaren die volgen ontwikkelen de twee een uitleg van de quantumnatuurkunde. Hun werk zet de klassieke natuurkunde op zijn kop en luidt de periode in die we nu nog steeds de moderne natuurkunde noemen.


Niels Bohr (1885 – 1962)

Bohr werd geboren in een hecht, intellectueel en atheïstisch gezin in Kopenhagen. Hij ging studeren en trouwde met Margrethe Norlund, waarmee hij veel over zijn werk sprak en die zijn bevindingen uittypte. Bohr bleek een natuurkundig genie, en op 37-jarige leeftijd ontving hij al de Nobelprijs voor zijn onderzoek naar de structuur van atomen en de straling die ze uitzenden.

In de jaren ’20 werkte hij, met onder andere Werner Heisenberg, aan een nieuwe filosofische en wiskundige interpretatie van de quantummechanica. In die Kopenhaagse interpretatie werd voor het eerst aanvaard dat een deeltje twee elkaar uitsluitende toestanden tegelijk kan bezetten.

Omdat zijn moeder Joods was, vluchtte Bohr in de Tweede Wereldoorlog naar de Verenigde Staten. Daar werkte hij mee aan het beruchte Manhattanproject dat de atoombom ontwikkelde. Na de oorlog raakte hij politiek betrokken door zich uit te spreken voor meer openheid tussen Oost en West. Hij was één van de pioniers op het gebied van nucleaire geneeskunde: het behandelen van ziektes met radioactiviteit.

Na de glorieuze jaren ’20 aanvaardt Heisenberg een leerstoel in Leipzig, terug in zijn thuisland Duitsland. Bohr blijft in Denemarken. Het werk van de pioniers in de quantumnatuurkunde leidt tot nieuwe kennis over atomen, zoals de ontdekking van kernsplitsing. In 1932 ontvangt Heisenberg de Nobelprijs voor zijn werk aan de quantummechanica. In 1933 komt in Duitsland Adolf Hitler aan de macht.

Joodse natuurkunde
De opkomst van het Nazi-regime betekende een enorme neergang in de Duitse theoretische natuurkunde. Veel grote natuurkundigen, waaronder Albert Einstein, waren Joods of hadden niets op met het nieuwe bewind. De Nazi’s riepen Einsteins relativiteitstheorie uit tot ‘Joodse natuurkunde’ en verboden het onderricht erin. Als gevolg vluchtten veel Duitse natuurkundigen naar Engeland of naar de Verenigde Staten. Heisenberg bleef, maar maakte het zichzelf niet makkelijk door te weigeren op te houden met het onderwijs in de relativiteitstheorie. Hij belandde op een zwarte lijst en werd voor ondervraging binnengebracht door de SS. Daar redde hij zich blijkbaar goed uit, want hij behield zijn positie binnen de universiteit.

De Tweede Wereldoorlog stelde veel wetenschappers ongewild voor een lastige morele keuze. Tot dan toe was wetenschap een onschuldig iets, een mooie baan waarmee je de wereld kon verbeteren. Maar toen diezelfde wereld in oorlog ondergedompeld werd, werd ook aan natuurkundigen de vraag gesteld of ze hun steentje bij konden dragen aan de overwinning van hun vaderland. Het splitsen van het atoom was nieuwe kennis, in 1938 ontdekt en nog niet compleet begrepen. Dat er energie vrijkomt bij kernsplitsing was een feit, maar de meeste natuurkundigen geloofden niet dat je die energie in kunt zetten als wapen. Maar stukje bij beetje daagde het besef dat het misschien tóch kon: een bom die kernsplitsing als energiebron gebruikt. En wat doe je dan als je regering je vraagt hem te bouwen?

Niels Bohr hoefde zich over die vraag geen zorgen te maken. Denemarken was in 1940 één van de eerste west-Europese landen die door de Duitsers werden veroverd, dus de half-Joodse Bohr kon maar beter zo weinig mogelijk aandacht naar zich toe trekken. Heisenberg daarentegen werd door de Nazi’s aangewezen als projectleider bij de ontwikkeling van een Duits atoomwapen. Dat wapen is er niet gekomen, en wiens schuld dan wel verdienste dat is blijft één van de grootste raadsels uit de geschiedenis van de natuurkunde.


Werner Heisenberg (1901 – 1976)

De in Würzburg geboren Werner Heisenberg was een wiskundig genie. Op de middelbare school viel hij al op door zijn arbeidsmoraal en zijn harde werk. Hij promoveerde op 22-jarige leeftijd in de natuurkunde, met vloeistofstromen als onderwerp, en ging daarna bij Niels Bohr aan quantummechanica werken.

Zijn beroemdste werk is de onzekerheidsrelatie: in de quantumwereld is het onmogelijk om zowel de plaats van een deeltje als zijn snelheid precies te weten. Hij is ook verantwoordelijk voor een wiskundige beschrijving van het quantummechanische gedrag van deeltjes: de matrixmechanica. Die beshrijving is wiskundig erg ingewikkeld, en werd door veel andere natuurkundigen aan de kant gelegd toen Schrödinger met zijn veel eenvoudiger golfvergelijkingen kwam. Later zou blijken dat de uitleg van Heisenberg net zo waar is als die van Schrödinger: ze beschrijven het gedrag van deeltjes op twee manieren, die elkaar uitsluiten maar toch beide waar zijn.

Na de Tweede Wereldoorlog bestond twijfel over Heisenberg’s loyaliteiten tijdens de oorlog. Hij is altijd blijven volhouden dat hij alles heeft gedaan om ervoor te zorgen dat de Duitsers geen atoombom in handen kregen. Hoewel hij als professor in de natuurkunde bleef werken haalde zijn werk nooit meer de geniale kwaliteit die het in zijn jonge jaren had.

Een kort en ingrijpend gesprek
Kort nadat Denemarken in 1940 werd bezet door de Nazi’s, in september 1941, bezocht Werner Heisenberg de universiteit van Kopenhagen. Hij gaf er een lezing, maar gebruikte de gelegenheid ook om een bezoek te brengen aan zijn vriend en leermeester Niels Bohr. Heisenberg stond destijds onder toezicht van de SS, dus als hij iets gevaarlijks te zeggen had moest hij op zijn woorden letten. Tijdens het bezoek gingen Heisenberg en Bohr naar buiten om te wandelen. In plaats van een lang, vruchtbaar gesprek over de wetenschap gebeurde er tijdens die wandeling iets waarover wetenschapshistorici het nu nog niet eens kunnen worden. Na tien minuten keerden de heren terug, Niels Bohr boos en aangeslagen.

Wat was er gebeurd? Had Heisenberg, die voor de Duitsers onderzoek deed naar atoomwapens, aan Bohr verteld waar hij mee bezig was – misschien zelfs met enige trots? Had hij geïnformeerd naar de voortgang van de bouw van Amerikaanse atoomwapens? Bohr vertelde later dat hij geschokt was door het feit dat Heisenberg geen morele bezwaren leek te hebben tegen het meewerken aan een atoombom. Heisenberg zelf zegt juist dat hij er alles aan heeft gedaan om de bouw van zo’n bom te vertragen of zelfs onmogelijk te maken.



Hiroshima en Nagasaki
De Duitse atoombom kwam er niet. Bohr vluchtte in 1943 via Zweden naar de V.S., nadat was uitgelekt dat de Nazi’s Deense Joden zouden gaan deporteren. Daar werkte hij, ironisch genoeg, mee aan het Amerikaanse atoomprogramma dat wel zou uitmonden in de bouw van atoombommen. Die bommen zouden in Hiroshima en Nagasaki aan honderdduizenden onschuldige mensen het leven kosten. Heisenberg bleef tot aan het einde van de oorlog in Duitsland, waar hij probeerde om een energiecentrale op kernenergie te bouwen. Hij werd in 1945 door de Britten gearresteerd, en samen met een aantal andere vooraanstaande Duitse wetenschappers opgesloten in een landhuis bij Cambridge. Afluisteren door de geallieerden bracht aan het licht dat de Duitsers, onder Heisenberg’s leiding, niet dicht in de buurt van de bouw van een atoombom zijn geweest. Volgens Heisenberg kwam dat door een rekenfout: hij had de kritische massa die nodig is voor een atoombom te hoog ingeschat en daardoor altijd gedacht dat het onmogelijk was om er één te bouwen.

Het tien minuten durende gesprek tussen Bohr en Heisenberg is symbolisch voor de onmogelijke opgave waar natuurkundigen in de Tweede Wereldoorlog voor stonden. Kan je het voor jezelf wel goed praten om ergens aan te werken, als jouw werk de dood van onschuldige slachtoffers ten gevolge kan hebben? Als Heisenberg loog over zijn rekenfout en wel degelijk wist dat een kleine hoeveelheid verrijkt uranium al genoeg zou zijn voor een atoombom heeft hij wellicht verhinderd dat Europese of Amerikaanse steden werden gebombardeerd. De wetenschappers die in de V.S. de atoombom ontwikkelden hebben achteraf spijt betoond. Maar had de uitvinding van de atoombom wel voorkomen kunnen worden, of was het een natuurlijk effect van de ontdekking van kernsplijting?

Het gesprek is ook tekenend voor het feit dat zelfs exacte wetenschappers, die zich bezig houden met onomstotelijke waarheden, zichzelf soms gewetensvragen moeten stellen. De morele lading van de vraag en het mysterie eromheen waren voor journalist en schrijver Michael Frayn de aanleiding voor het schrijven van een toneelstuk erover, Copenhagen. In dit stuk kijken Heisenberg, Bohr en zijn vrouw Margrethe terug op de ontmoeting en ziet het publiek vier verschillende versies van wat er die dag gebeurd kan zijn. Elk hebben ze een ander resultaat tot gevolg, maar in geen van alle kon de uitvinding van de bom voorkomen worden.

Kopenhagen
Het Nationale Toneel speelt Kopenhagen van Michael Frayn nog tot en met 18 september 2010. Lezers van Kennislink kunnen hier met korting heen.


Klik hier voor meer informatie
Afbeelding: © Het Nationale Toneel

(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86563178
17-09-2010

'Columbus nam Afrikanen mee naar Nieuwe Wereld'

AMSTERDAM - De eerste Afrikanen die de Atlantische Oceaan overstaken, reisden waarschijnlijk mee met Columbus. Dat hebben Deense wetenschappers vastgesteld.

Twee reisgezellen van Christoffel Columbus waren vermoedelijk van Afrikaanse afkomst, zo blijkt uit een DNA-analyse van menselijke resten die zijn opgegraven in La Isabela in de Dominicaanse republiek.

Dat hebben onderzoekers van de Universiteit van Kopenhagen bekend gemaakt op het Internationaal Symposium voor Biomoleculaire Archeologie.

Begraafplaats

De geanalyseerde botten zijn ontdekt op een begraafplaats waar 300 mensen zijn begraven die deelnamen aan de tweede expeditie van Columbus naar de Nieuwe Wereld. La Isabela was in 1494 de eerste koloniale stad die werd gesticht in het nieuw ontdekte continent.

De ontdekking van de Afrikaanse botten suggereert dat de eerste Afrikanen de Atlantische Oceaan 150 jaar eerder overstaken dan tot nu toe werd aangenomen.


Slaven

“Afrikaanse Amerikanen geloven nu dat hun geschiedenis begon toen de eerste schepen met slaven aanlegden in het midden van de zeventiende eeuw”, verklaart onderzoeker Hannes Schroeder in het Britse tijdschrift New Scientist. “Maar onze resultaten suggereren dat hun geschiedenis gelijk loopt met de Europese historie op het continent.”

De wetenschappers kwamen de Afrikaanse reizigers op het spoor door mitochondriaal DNA te analyseren in tanden en dijbeenbotten die zijn gevonden op de begraafplaats in La Isabela. De botten van twee individuen bleken genetische kenmerken te bevatten die vooral voorkomen bij Afrikaanse volken die in Zuidelijk Afrika leven.


Vrijwillig

Verder onderzoek kan mogelijk uitwijzen waar de twee Afrikanen precies vandaan kwamen. De vraag of de Afrikanen vrijwillig meereisden met Columbus of als slaven kan echter niet worden beantwoord door de wetenschappers.

© NU.nl/Dennis Rijnvis


(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86663867
19-09-2010

Gedetailleerde astrologische schilderingen in Egyptische graftombe



In een oude Egyptische graftombe zijn astrologische weergaven gevonden. Ze staan afgebeeld in de grafkamer van een Nubische priester in het el-Asasif gebied, ten westen van Luxor.

Op de schilderingen is onder andere hemelgodin Noet afgebeeld. Zij is de moeder van onder meer Osiris, Isis en Seth.

De grafkamer is gevonden op de bodem van een acht meter diepe begraafplaats. Het complex is in goede staat en bevat vele prachtige taferelen die geschilderd zijn in levendige kleuren. Blauw en geel zijn de meest voorkomende kleuren op het plafond, waar godin Noet met open armen de overledenen ontvangt.

Het gaat hier naar alle waarschijnlijkheid om de grafkamer van Karakhamun, een priester uit de 25e dynastie (755-656 v.Chr.). Zijn graftombe, TT223, werd ontdekt in de 19e eeuw, maar stortte toen in elkaar en verdween weer onder het woestijnzand.

Een Egyptisch-Amerikaanse expeditie ontdekte de tombe weer in 2006. Het team werkt inmiddels ook aan twee verwaarloosde Nubische graftombes vlakbij: de tombe van Karabasken, een burgemeester van Thebe, en de tombe van Irtieru, verzorger van de goddelijke levenspartner van Amon, Nitocris.

De tombe van Karakhamun is wellicht de grootste in de necropolis. Toen het onderzoeksteam de begraafplaats vond, was deze vrijwel geheel aan het zicht onttrokken en compleet ontoegankelijk. Een kleine zwarte scheur in het gesteente leidde het team naar de grafkamer. Vanwege de pilaren, schilderingen en verfijnde beeldhouwwerken denkt men dat de priester nauwe banden had met de koninklijke familie.

Bron: Discovery.com

(Discovery.com)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86699951
21-09-2010

Kleinzoon Stalin kan opa voor rechtbank niet witwassen

De kleinzoon van Stalin heeft bot gevangen in het proces dat hij begonnen was tegen de nationale archieven van Rusland. Hij beschuldigt hen ervan documenten vervalst te hebben over de betrokkenheid van de sovjetdictator bij het bloedbad van Katyn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarbij werden naar schatting 22.000 Poolse officieren en intellectuelen door de Russische geheime dienst vermoord.

Concreet beschuldigt Jevgeni Dzjoegasjvili, die de echte naam van de familie van Stalin draagt, het federaal agentschap van de archieven ervan "valse documenten over het probleem van Katyn" gepubliceerd te hebben op zijn website.

Hij vroeg de rechtbank om die documenten waaruit de directe betrokkenheid van Stalin bij het bloedbad van Katyn blijkt, te bestempelen als "niet overeenkomstig met de realiteit". Bovendien wilde de kleinzoon dat het agentschap de documenten van zijn website haalt en hem tien miljoen roebel (245.000 euro) geeft als morele schadevergoeding.

Het meest opmerkelijke document van de bundel is een nota van het hoofd van de politieke politie NKVD, Lavrenti Beria, met de handtekening van Stalin erop. Daarin wordt voorgesteld om de Poolse officiers te executeren.

Het online publiceren van de papieren over Katyn op 28 april was aangekondigd door Russisch president Dmitri Medvedev, in het kader van de toenadering tot Warschau. (belga/jv)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86699972
21-09-2010

Mozes zag iets opensplijten, maar het was niet de zee



Een nieuw computermodel biedt een mogelijke verklaring voor één van de spectaculairste mirakels uit het Oude testament. Mozes zou volgens de Hebreeuwse Bijbel door middel van de kracht van God de Schelfzee (de Bijbelse naam voor de Rode Zee) in tweeën hebben gedeeld en zo een doortocht hebben geschapen voor het Israëlitische volk naar de vrijheid. Het splitsen van de zee zou dus wel kunnen, maar er duiken dan meteen een aantal andere onjuistheden op.

Nijldelta
Carl Drews van het National Center for Atmospheric Research ontdekte bijvoorbeeld dat de locatie niet kan kloppen: het moet gebeurd zijn in de buurt van de Nijldelta (en dus niet de Rode Zee). Theoretisch kan daar een oostenwind van ongeveer honderd kilometer per uur ervoor zorgen dat het water genoeg wordt weggeblazen zodat je er op bepaalde plaatsen kan doorwaden.

Dat is uiteraard wel een stuk minder spectaculair dan wat we in ons hoofd hebben hangen over het evenement. Blijft echter het probleem van de wind: het is quasi onmogelijk dat de Israëlieten daar zouden kunnen door wandelen. (mvl)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86700041
21-09-2010

Historische opgraving in Tilburg stilgelegd

TILBURG - De opgraving van een grote middeleeuwse nederzetting in Tilburg is stilgelegd, omdat er discussie is ontstaan tussen de gemeente, de aannemer en de uitvoerder over de kosten.

© ANP
Wethouder Marieke Moorman heeft dat aan de gemeenteraad gemeld.

De vondst die begin september met veel trots werd gepresenteerd, werpt een nieuw licht op het ontstaan van Tilburg. De nederzetting dateert uit het begin van de achtste eeuw terwijl tot voor kort werd aangenomen dat Tilburg in de loop van de twaalfde is ontstaan.

De gemeente voert op dit moment gesprekken over de kosten met aannemer VolkerWessels die op het voormalig fabrieksterrein woningen gaat bouwen en Archol die de opgravingen uitvoert.

© ANP

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86700186
21-09-2010

Archeologen vinden loge van Herodes



AMSTERDAM - Israëlische archeologen hebben een overdadige privéloge opgegraven die onderdeel uitmaakte van een vierhonderd zitplaatsen tellend theater bij het winterpaleis van koning Herodes.

© Novum
Volgens de archeologen is de ruimte opnieuw een bewijs van de extravagante smaak van Herodes.

Hoofdarcheoloog Ehud Netzer zei dat Herodes Romeinse kunstenaars opdracht heeft gegeven de theatermuren te versieren met gedetailleerde schilderingen en gipsen friezen.

Op het bovenste gedeelte van de muren staan schilderingen van ramen die over een rivier uitkijken en een zeelandschap met een groot zeilschip.

Herodes was een vazalkoning onder de Romeinen over delen van Palestina van 37 voor Christus tot 4 voor Christus. Herodes staat bekend om de vele complexen die in het gebied zijn gebouwd.

© Novum

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  woensdag 22 september 2010 @ 18:53:33 #12
66444 Lord_Vetinari
Si non confectus non reficiat
pi_86721200
LONDEN - David Irving, de Britse historicus die de Holocaust ontkent, reist als gids met een reisgezelschap langs verschillende historische plaatsen uit de Tweede Wereldoorlog in Polen. Dat maakten aanklagers van het Poolse herdenkingsinstituut vandaag bekend.
Irving doet onder meer nazi-vernietingingskampen aan waar hij van plan is toespraken te geven aan zijn gevolg. De negationistische historicus weigerde zijn reisschema bekend te maken. De aanklagers zijn wel op de hoogte van zijn route.

Irving wordt in Polen scherp in de gaten gehouden. Zijn toespraken worden door de autoriteiten met argusogen gevolgd op mogelijke overtredingen. Ook in Polen is het ontkennen van de Holocaust bij wet verboden. Bij strafbare uitlatingen riskeert Irving een celstraf tot drie jaar.

Irving werd in 2006 in Oostenrijk al eens onder vergelijkbare wetgeving veroordeeld. Hij moest toen dertien maanden celstraf uitzitten. (NOVUM/EK)
De pessimist ziet het duister in de tunnel
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
pi_86737781
22-09-2010

"Titanic zonk door domme stuurfout"



Waarom zonk de Titanic? Er zijn honderden boeken over verschenen, maar het nieuwste, van de hand van Louise Patten, biedt wel een erg nuchtere verklaring: iemand die rechts moest draaien, stuurde naar links. Een simpel misverstand dus.

Louise Patten is de kleindochter van Charles Lightoller, de tweede officier op de Titanic. Die heeft haar verteld dat Robert Hitchins, de man die aan het roer stond op het tijdstip van de ramp, de opdracht kreeg om hard naar stuurboord te draaien. In plaats daarvan ging hij naar links.

"Volgens mijn grootvader hadden ze makkelijk de ijsberg kunnen omzeilen, ware het niet voor deze blunder", zegt Patten. Er volgde volgens haar nog een tweede blunder: J. Bruce Ismay, voorzitter van de White Star Line, beval om door te blijven varen, ondanks de stuurfout. Daardoor zonk het schip sneller. Als het was stilgelegd zou het makkelijk blijven drijven zijn tot de reddingsschepen kwamen.

Waarom Lightoller daar zelf nooit iets van gezegd heeft? Volgens zijn kleindochter was hij bang zijn eigen reputatie om zeep te helpen en had hij schrik dat de White Star Line failliet zou gaan als hij zijn mond zou opendoen, waardoor zijn collega's hun werk zouden verliezen. (mvl)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86737856
22-09-2010

Invloed Keltisch op Engels groter dan gedacht

Het Keltisch had in tegenstelling tot wat wetenschappers voorheen dachten, wel degelijk invloed op de vroege ontwikkeling van het Engels. Dat stelt promovendus Stephen Laker vast in zijn onderzoek. Op 23 september promoveert hij op het onderwerp aan de universiteit van Leiden.

Angelsaksische stammen uit het noorden van Germania zetten rond 450 AD koers naar Brittannië. Volgens de traditionele verslagen duurde het niet lang voordat ze de autochtone Romeins-Britse bevolking hadden uitgeroeid of verdreven. Hierdoor zou hun Keltische taal geen invloed gehad hebben op de vroege ontwikkeling van de Engelse taal. Recente onderzoeken wijzen deze traditionele opvatting nu echter als te simplistisch van de hand. Archeologen hebben namelijk geen bewijs gevonden voor dit scenario van een grondige etnische schoonmaak. Oorlogsgraven of sporen van verplaatsing van nederzettingen zijn nooit gevonden.


Promovendus Stephen Laker

Vergelijking
Stephen Laker van het Leiden Universiteits Centrum voor Linguïstiek (LUCL) zocht naar taalkundig bewijs voor mogelijke Keltische invloed. Hij onderzocht wat de Engelse taal zou kunnen onthullen over vroege contacten tussen de Oudengels sprekende Angelsaksen en Keltisch sprekende Britten. Zijn promotieonderzoek bracht een aantal verrassende resultaten aan het licht.

Laker begon met een gedetailleerde vergelijking van alles wat bekend was van de voor-Oudengelse en Brits-Keltische taal ten tijde van het contact. “Door de structuur van zowel het Keltisch als het Engels ten tijde van het eerste contact te vergelijken, kun je de verschillen en overeenkomsten tussen de twee talen duidelijk in beeld krijgen,” zegt Laker. “Alleen als je dit voorwerk hebt verricht, kun je een idee gaan vormen wat voor invloed het Keltisch op het Engels gehad zou kunnen hebben.”

Geen toeval
“Mijn onderzoek richtte zich met name op de klanksystemen van het Keltisch en het Engels toen ze met elkaar in contact kwamen. Het was net zoiets als wanneer je de uitspraak van twee talen vergelijkt. Als je een vreemde taal leert, doen zich bepaalde problemen in de uitspraak voor. Geen twee talen zijn hetzelfde. Daarom is het meestal makkelijk om vast te stellen of iemand Engels spreekt met een Nederlands of Japans accent. Dezelfde eigenaardigheden in de uitspraak, veroorzaakt door de moedertaal, steken keer op keer de kop op. Op een zelfde wijze heb ik met mijn onderzoek duidelijke en regelmatige tekenen van Keltische invloed op Engelse klanken kunnen identificeren.”

“Ik kon de resultaten niet toeschrijven aan toeval, omdat dergelijke Keltisch-achtige ontwikkelingen niet in talen gevonden worden die nauw aan het Engels verwant zijn, zoals het Fries, Nederlands en Duits. De enige logische verklaring is dat tienduizenden Britten, zo niet meer, ophielden met het spreken van Keltisch en overgingen op het Engels nadat de Angelsaksen Brittannië veroverd hadden.”


Afbeelding: © York Archaeological Trust

Noordelijke dialecten
Hoewel het onderzoek onthulde dat de Keltische invloed op het Engels sterker was dan verwacht, werd die invloed niet in alle streken van Brittannië gevonden. Heel weinig invloed kon vastgesteld worden in dialecten uit het zuiden van Engeland. Het gaat dan vooral om die varianten die het meeste hebben bijgedragen aan de vorming van de zuidelijke standaarduitspraak van het Engels. Verreweg de meeste Keltische invloed werd gevonden in de traditionele noordelijke dialecten van het Engels.

Blijvende invloed
Het resultaat van Lakers naspeuringen suggereert dat de contactsituatie per gebied verschilde – een gezichtspunt dat ook al naar voren was gebracht door archeologen en genetici. Zijn onderzoek geeft aan dat grote aantallen Britten gewoon Engels leerden en zich aanpasten. Deze Britten werden dus niet door de Angelsaksen uitgeroeid of uit het huidige Engeland verdreven. Dankzij juist die grote aantallen hebben de Britten een blijvende invloed uitgeoefend op de historische ontwikkeling van het Engels.

Bron:
Stephen Laker 2010: British Celtic influence on English phonology, dissertatie. Promotie op 23 september aan de Universiteit Leiden.

(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86737869
22-09-2010

Nieuwe dino-soorten met hoorns ontdekt

SAN FRANCISCO - Wetenschappers hebben twee nieuwe dinosaurussoorten met hoorns ontdekt in de Verenigde Staten. Eén soort had zelfs vijftien hoorns op zijn schedel: op zijn neus, boven de ogen en verder op de wangen en nek.

De botten van de uitgestorven planteneters lagen in een afgelegen natuurgebied in het zuiden van Utah. Daar zijn al veel resten van dinosaurussen opgegraven, meldde Scott Sampson van de Universiteit van Utah in het wetenschapsblad PLoS On.

De soort met de vijftien hoorns kreeg de naam Kosmoceratops richardsnoi. De andere is Utahceratops getty genoemd. Volgens wetenschappers leek die laatste op een reusachtige neushoorn ‘met een belachelijk grote kop’.

Beide soorten zouden ongeveer 76 miljoen jaar geleden hebben geleefd in zompige gebieden. Destijds was het westen van Noord-Amerika door een zee gescheiden van het oosten.

(Volkskrant)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86767893
quote:
Francis Fukuyama: "Oké, ik geef het toe: ik heb me bedacht"

Twintig jaar na zijn wereldberoemde essay 'Het einde van de geschiedenis', waarin hij de eeuwigdurende overwinning van het democratische liberale denken uitriep, keert de conservatieve denker Francis Fukuyama op zijn stappen terug.

Is de geschiedenis dan tóch nog niet voorbij?

Francis Fukuyama: Ik hield me destijds sterk bezig met het belang van ideeën. Er was een soort wereldwijde ideologische consensus ontstaan: ondanks alle tegenslagen van de 20e eeuw stond de legitimiteit van democratie aan het eind van die eeuw sterk in haar schoenen. Het einde van de Sovjet-Unie is daarvan het bewijs: mensen geloofden niet langer in het alternatieve systeem dat de grootste concurrent van de liberale democratie was. Ik denk dat dat nu, twintig jaar later, nog steeds het geval is. Wat zijn de grote alternatieven? Chávez’ 21e-eeuwse socialisme? Hij houdt zich staande dankzij de olie. Het islamitische fundamentalisme? De Iraanse variant? De taliban misschien? Wie neemt die ideeën nou serieus?

Nou, zijzelf. Heel erg zelfs.

Fukuyama: Ja, dat doen ze. Maar het overgrote deel van de wereldbevolking wil leven in een functionerende democratie met een regering die verantwoording aflegt en service kan bieden.

Hebt u daar na de aanslagen op New York en Washington op 11 september 2001 nooit aan getwijfeld?

Fukuyama: 11 september heeft mijn wereldbeeld niet doen instorten. Omdat ik denk dat in de grote gang van de geschiedenis het verschijnsel van de radicale islam gewoonweg geen serieuze optie is. Het appelleert aan een zekere laag van gefrustreerde mensen in het Midden-Oosten, maar het is geen aanlokkelijk alternatief. Zeer weinigen in Europa of in de Verenigde Staten worden ertoe verleid. Het is van een totaal andere orde dan het communisme, de mondiale ideologie waar de helft van de wereldbevolking sympathie voor had. Zonder olie zou de radicale islam een kort leven beschoren zijn. Het is geen ideologie die eersteklas landen als Japan, Singapore of China oplevert.

Ik denk dat het probleem vandaag niet langer op het niveau van de ideologie ligt. En ja, daarmee herzie wat ik twintig jaar geleden heb gezegd: democratie an sich is niet voldoende. Mijn land is in verval. De laatste tien jaar hebben wij hier in Amerika in een illusie geleefd. Het model van permanente economische groei, zoveel is duidelijk, was een drogbeeld gebaseerd op de spaartegoeden van buitenlanders en de bereidheid van derden om dollars te kopen – en dus in wezen de Amerikaanse consumenten massa’s geld te lenen. De VS zijn feitelijk eigendom van China, Rusland en de Golfstaten. (RD)
http://knack.rnews.be/nl/(...)le-1194822869818.htm
pi_86770931
Fijn dat hij er nu ook achter is.
  vrijdag 24 september 2010 @ 17:37:47 #18
66444 Lord_Vetinari
Si non confectus non reficiat
pi_86796882
SWIFTERBANT - Bij archeologische opgravingen in het Flevolandse Swifterbant is een graf ontdekt met daarin mogelijk de oudste menselijke resten ooit gevonden in Nederland. Dat heeft een woordvoerder van de provincie Flevoland vandaag gemeld.
In het graf werden menselijke botten aangetroffen die zeer waarschijnlijk van één persoon zijn. Eerdere vondsten die zijn gedaan in Swifterbant worden gedateerd op 5000 tot 7000 voor Christus. De archeologen gaan onderzoeken of het aangetroffen skelet ook uit diezelfde periode stamt.

Het oudste menselijke skelet dat tot nu toe is gevonden in Nederland, is dat van 'Trijntje' uit Hardinxveld-Giessendam. Zij leefde ergens tussen 5000 en 5500 jaar voor Christus. Vrijdag worden de menselijke resten in Swifterbant uit de grond gehaald voor verder onderzoek.

In de periode waaruit de eerdere vondsten stammen, was het niet vanzelfsprekend dat iemand werd begraven. De persoon die nu is gevonden, kwam blijkbaar wel in aanmerking voor een begrafenis. Onderzoek van de kuil, het skelet en de aangetroffen voorwerpen moet meer duidelijkheid geven over het begrafenisritueel.

De archeologische opgravingen in Swifterbant begonnen in juni en duren nog tot eind oktober. De restanten van een jagerskamp uit de middensteentijd werden ontdekt tijdens de aanleg van een deel van de nieuwe provinciale weg N23 tussen Alkmaar en Zwolle. Over een gebied van 6800 vierkante meter wordt tot 4,5 meter diepte gegraven door de archeologen.

Bij de opgravingen zijn inmiddels tienduizenden stukjes vuursteen, speerpunten en haardkuilen ontdekt. Plaatsen waar zo veel vondsten worden gedaan, zijn zeldzaam in Europa, zeker gezien de uitzonderlijk goede staat waarin de aangetroffen voorwerpen verkeren. (ANP)
De pessimist ziet het duister in de tunnel
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
  zaterdag 25 september 2010 @ 07:48:05 #19
66444 Lord_Vetinari
Si non confectus non reficiat
pi_86819106
Oudste huis Amsterdam blijkt stuk jonger
AMSTERDAM - Het oudste huis van Amsterdam is een stuk jonger dan altijd werd gedacht. Het Houten Huys op het Begijnhof blijkt in of kort na 1528 te zijn gebouwd en niet na de stadsbrand van 1452. Toch blijft de woning het oudste huis van de stad. Dat maakte bureau monumenten & archeologie van de gemeente Amsterdam vrijdag bekend.


Het Houten Huys op het Begijnhof te Amsterdam

Het bureau heeft de nieuwe feiten aan het licht gebracht door onderzoek te doen naar jaarringen. Uit het houten geraamte van het huis werd met een soort boormachine hout gehaald. Daarin zijn de jaarringen van een boom te zien.

In totaal werden honderden huizen onderzocht. De uitkomsten hiervan bevestigen het vermoeden dat veel van de oudste huizen van Amsterdam jonger zijn. Zo is gebleken dat de gotische huizen aan de Prins Hendrikkade en in de Warmoesstraat pas in de loop van de zestiende eeuw zijn gebouwd. De stad onderging in die eeuw veel vernieuwingen.
De pessimist ziet het duister in de tunnel
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
pi_86819124
24-09-2010

Grootste dinosaurusdijbeen van Europa ontdekt



In Spanje hebben wetenschappers het dijbeen van een dinosaurus gevonden. Het fossiel meet bijna twee meter en is daarmee het grootste dinosaurusdijbeen dat ooit in Europa werd gevonden. De vondst werd gedaan op de site Riodeva, nabij Teruel, in het oosten van Spanje, zo meldt de stichting Dinopolis.



Scheenbeen van 1,25 meter
Het bot behoorde waarschijnlijk toe aan een dier van ongeveer 40 ton en 30 meter lang, mogelijk van de dinosaurussoort "Turiasaurus riodevensis". Die soort werd in 2004 op dezelfde site voor het eerst aangetroffen. Samen met het dijbeen van 1,92 meter lang vonden de onderzoekers tijdens de opgravingen van afgelopen zomer ook een scheenbeen van 1,25 meter en 15 wervels.

Reconstructie
De vondst van de nieuwe fossielen helpt de wetenschappers om het skelet van de mastodont, die ongeveer 145 miljoen jaar geleden op onze planeet rondzwierf, te reconstrueren. (belga/odbs)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86819139
23-09-2010

Na 19 jaar ruzie eindelijk geld voor gletsjermummie Ötzi



Na negentien jaar juridisch getouwtrek is een einde gekomen aan de ruzie over de 'rechten' van gletsjermummie Ötzi. De Italiaanse provincie Zuid-Tirol heeft ermee ingestemd 175.000 euro te betalen aan de nabestaanden van 'Ötzi-ontdekker' Helmut Simon.

Dat heeft de advocaat van de familie in Beieren laten weten. Simon ontdekte Ötzi op 19 september 1991 op 3210 meter hoogte tijdens een gletsjerwandeling in de Alpen. Ötzi is naar schatting 5.000 jaar geleden overleden. Het ijs conserveerde hem, totdat hij door de bewegingen van de gletsjer aan de oppervlakte kwam.

Zuid-Tirol wilde Simon maar 50.000 euro geven. Die wilde meer geld omdat de provincie profiteert van het Ötzi-Museum dat toeristen aantrekt. Na twee rechtszaken werd uiteindelijk een schikking bereikt. Het geld gaat naar Simons weduwe en zonen. (anp/mvl)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86819235
23-09-2010

Museum toont Zeeuwse landkaarten

VLISSINGEN - Veel Nederlanders weten dat Amsterdam in de zeventiende en achttiende eeuw een belangrijk centrum van de cartografie was. Minder bekend is dat ook in Zeeland veel landkaarten werden gemaakt. Dat gebeurde in opdracht van de VOC. Het muZEEum in Vlissingen komt met een tentoonstelling hierover, zo liet een woordvoerster donderdag weten.

De expositie heet Geheime kaarten, in Zeeland getekend voor de VOC. Er zijn twintig originele, getekende landkaarten uit de zeventiende en achttiende eeuw te zien. Bezoekers kunnen verder instrumenten bekijken die nodig waren voor het maken van de kaarten. De tentoonstelling opent op 8 oktober en duurt tot en met 6 februari.

Waar Amsterdam de bekende cartografen van de familie Blaeu had, had ook Zeeland zijn eigen cartografen. Dat was het bedrijf van de familie Roggeveen. Drie generaties lang maakte deze landkaarten voor de Zeeuwse Kamer van de VOC ofwel de Zeeuwse afdeling van de VOC.

Tijdens de opening van de tentoonstelling heeft ook de presentatie plaats van het boek Zeeuwse kaarten voor de VOC, Het kaartenmakersbedrijf van de Kamer Zeeland in de 17de en 18de eeuw, geschreven door maritiem historicus Ruud Paesie.

(Volkskrant)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86819252
23-09-2010

'Overlevenden holocaust hebben veel psychische problemen'



LEIDEN - Overlevenden van de Jodenvervolging hebben een opmerkelijke veerkracht, maar gemiddeld meer psychiatrische symptomen dan mensen die dezelfde traumatische ervaringen niet hebben meegemaakt.

Dit blijkt uit een onderzoek waarbij twee Leidse hoogleraren en twee collegaonderzoekers uit Haifa (Israël) samenwerkten. Dat maakte de universiteit Leiden donderdag bekend.


Posttraumatisch

De overlevenden hadden gemiddeld een minder goed psychisch welbevinden, meer posttraumatische stresssymptomen en meer psychopathologische symptomen dan mensen uit de controlegroepen.

Verder bleken overlevenden die in Israël zijn gaan wonen zich psychisch beter te voelen. Ook draaiden ze sociaal beter mee dan overlevenden in andere landen.

Het onderzoek is gepubliceerd in het blad Psychological Bulletin, een uitgave van de American Psychological Association.


44 jaar onderzoek

Het betreft een zogeheten meta-analyse van 44 jaar wereldwijd psychologisch onderzoek onder bijna 13.000 personen, Joodse overlevenden en controlegroepen.

Bij een meta-analyse worden onderzoeken die door de jaren heen gedaan zijn over een bepaald onderwerp samengevoegd en (samen) opnieuw bekeken om een secuurdere uitkomst te krijgen.

(Volkskrant)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86819284
24-09-2010

'Inca’s offerden kinderen uit verschillende gebieden'

AMSTERDAM – Amerikaanse wetenschappers hebben in Peru de resten bestudeerd van zeven kinderen die waarschijnlijk zijn geofferd door de Inca’s. Hun onderzoek suggereert dat de geofferde jongeren uit verschillende delen van het rijk kwamen.

© Thinkstock
De overblijfselen van de kinderen zijn aangetroffen onder een 600 jaar oud gebouw in de Heilige Vallei nabij Cuzco, de oude hoofdstad van de Inca's. De lichamen zijn begraven rond dezelfde tijd en omringd met gouden beeldjes, schelpen, kleding en andere waardevolle spullen.

Dat wijst er volgens wetenschappers van Southern Connecticut State University op dat de kinderen zijn begraven in een ceremonie waarbij de Inca’s hun goden eerden.

Selectie

Een analyse van de kinderbotten suggereert dat twee van hen uit verre uithoeken van het Inca-rijk kwamen. Alle kinderen waren waarschijnlijk tussen de 3 en 12 jaar oud. De onderzoekers doen uitgebreid verslag van hun bevindingen in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Archeological Science.

Hun ontdekking ondersteunt verhalen van de Spanjaarden die het Inca-rijk in de zestiende eeuw veroverden. Zij schreven dat de Inca’s kinderen in alle delen van het koninkrijk selecteerden op basis van hun uiterlijk om als offer te dienen voor de goden. De ‘uitverkoren’ kinderen zouden naar de hoofdstad Cuzco worden vervoerd om daar in een speciale ceremonie te worden gedood.


Andesgebergte

Deze verhalen over kinderoffers kunnen tot nu toe maar gedeeltelijk worden onderbouwd met wetenschappelijke ontdekkingen. Eerder zijn er op de toppen van het Andesgebergte bevroren overblijfselen aangetroffen van kinderen die ook zijn begraven temidden van waardevolle objecten.

“Het is verrassend dat de beeldjes en andere spullen die bij de begraven kinderen in Cuzco zijn gevonden bijna identiek zijn aan de vondsten bij de kinderoffers op grote hoogte”, verklaart hoofdonderzoekster Valerie Andrushko op Discovery News.


Wurging

De botten van de gevonden kinderen in Cuzko moeten nog worden vergeleken met lichamelijke resten van Inca-bewoners uit andere gedeeltes van het rijk om met zekerheid te kunnen stellen dat ze zijn opgegroeid in verschillende gebieden.

Overigens kan niet definitief worden vastgesteld hoe de kinderen zijn gedood. Uit Spaanse verslagen zou blijken dat de Inca’s de jongeren wurgden. Maar wurging laat meestal geen sporen achter op kinderbotten.

© NU.nl/Dennis Rijnvis

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_86841499
quote:
Roel van der Veen verklaart succes van Aziatische tijgers
2 september 2010

Overlevingsdrang is de motor van de geschiedenis

Toeval en lijfsbehoud bepalen vaak de loop van de geschiedenis. Het economische succes van de Aziatische tijgers is geen kwestie van uitgekiend ontwikkelingsbeleid, maar vaak een toevallig resultaat van de drang om bedreigingen van buiten of binnen te weerstaan. Dat zet diplomaat Roel van der Veen uiteen in zijn nieuwe boek ‘Waarom Azië rijk en machtig wordt’.

Tekst Pieternel Gruppen, Beeld Maurits Giesen

Hij bracht zijn werkgever in een lastig parket met zijn vorige boek uit 2002. Afrika, van de Koude Oorlog naar de 21e eeuw was een vlijmscherpe analyse waarom Afrika achterbleef in ontwikkeling, en ontwikkelingshulp in veel gevallen gedoemd was te falen. Acht jaar later werkt Roel van der Veen nog steeds bij het ministerie van Buitenlandse zaken, de thuishaven van Ontwikkelingssamenwerking, en heeft hij zijn horizon verlegd naar Azië. Tijdens het gesprek blijkt dat Afrika hem nog niet met rust laat. De telefoon gaat: of hij zijn acht jaar oude boek in het Zweeds wil laten vertalen – na vertalingen in onder andere Engels, Frans en Chinees.

Uw boek over Afrika heeft destijds veel los gemaakt. Er werden zelfs Kamervragen over gesteld. Verwacht u dat weer met dit boek?
“Nee, dat kan bijna niet. Afrika is een veel emotioneler onderwerp dan Azië omdat Afrika de achterblijver is. Er is nog steeds armoede in Azië maar dat is niet te vergelijken met de situatie in de jaren zeventig toen Beatle George Harrisson, met het eerste grote benefietconcert, aandacht voor Bangladesh vroeg. De popsterren zijn al lang geleden doorgereisd naar Afrika waar de karavaan op dit moment staat. Maar het verhaal over Azië is natuurlijk veel interessanter. Toen ik het Afrikaboek af had, realiseerde ik mij dat ik eigenlijk de verkeerde vraag had gesteld. Je kunt veel meer leren van iets wat lukt, dan van iets wat mislukt. Dat maakte een Indonesiëkenner mij vlak na het verschijnen van mijn Afrikaboek, pijnlijk duidelijk. “Al die factoren die jij noemt waarom ontwikkeling in Afrika niet op gang komt, waren ook in Indonesië aanwezig. Toch is modernisering daar wel op gang gekomen.” Na die woorden ben ik aan het piekeren geslagen.”

Wat heeft vijf jaar piekeren opgeleverd?
“In bijna alle studies naar de opkomst van Azië staat het hoe centraal. Ik wilde vooral weten waarom de modernisering in Azië op gang is gekomen. Primaire overlevingsdrang speelt daarbij volgens mij een hoofdrol. De Aziatische leiders probeerden te voorkomen dat zij pootje gelicht werden of onderuit gingen door de dreiging die van buitenaf of van binnenuit op hen af kwam. Hun doel was veiligheid te creëren voor hun eigen regime, ontwikkeling van de bevolking was een neveneffect. Dat proces begon in Japan in de tweede helft van de 19e eeuw waar het kolonialisme en imperialisme grote druk op het bestuur uitoefenden. Een groep jonge Samoerai die de macht grepen, wilde Japan zo sterk maken dat het niet meer onderdrukt zou worden door buitenlanders. Uit lijfsbehoud moest Japan drastisch veranderen, met industrialisatie als gevolg. Honderd jaar later was de dreiging van het communisme de impuls voor tijgers Zuid-Korea, Taiwan en de stadstaten Singapore en Hong Kong om zich te ontwikkelen, gevolgd door Indonesië dat te maken kreeg met opstandige boze boeren. De dreiging doet er eigenlijk niet toe. De manier waarop machthebbers reageren op uitdagingen bepaalt hun succes in de toekomst.”

Hoe reageerden Aziatische leiders de afgelopen decennia op tegenslagen?
Het meest krasse voorbeeld vind ik nog altijd Lee Kuan Yew, de premier van Singapore. Hij barstte op de televisie in tranen uit toen hij de bevolking van zijn stad in 1965 moest vertellen dat Singapore uit de Federatie Maleisië was gezet. Zonder eigen grondstoffen of eigen land, in een zeer explosieve regio, zag Lee Kuan Yew geen overlevingskans voor de stadsstaat. Hij meldde zich ziek en kroop in bed. Na een paar dagen vermande hij zich en ging aan de slag. De BV Singapore is uiteindelijk, weliswaar onder een autoritair regime, uitgegroeid tot een van de Aziatische tijgers. De welvaart is binnen een generatie enorm toegenomen. Singapore staat nu zesde op de lijst van hoogst gemiddelde inkomens ter wereld.
Lee Kuan Yew groeide uit tot een elder statesman, een goeroe die de wereld over reisde om zijn verhaal te doen.”

Psychologisch-culturele factoren krijgen wel een grote rol in uw boek.
“Ik wil in mijn boek vooral laten zien dat cultuur en mentaliteit invloed hebben op ontwikkelingskansen. Naar de politieke, economische en sociale aspecten van de opkomst van Azië is al veel onderzoek gedaan. Het is nog altijd taboe om andermans cultuur te analyseren in relatie tot ontwikkeling. Een typische vorm van politieke correctheid als je het mij vraagt. Je mag geen kritiek op arme mensen hebben. Maar iedereen die in arme landen geweest is ziet dat de meeste mensen helemaal niet hard werken. Als je midden op de dag een willekeurig Afrikaans dorp inloopt, zit iedereen naar een Braziliaanse soap op tv te kijken. Je ziet wat moeders met een kind op de arm en een paar vrouwen die de was doen en dat is het dan. De jonge mannen van wie je iets zou verwachten, doen in elk geval niets.”

Dus Aziaten hebben zich ontwikkeld omdat hard werken in hun cultuur zit?
“Iedereen kent de Chinees op de hoek die behendig de bakjes met bami inpakt en ondertussen telefonisch een bestelling opneemt. Maar je moet dat wel in historisch perspectief zien. Die mentaliteit van hard werken in Azië bestaat relatief kort. Uit de koloniale literatuur over Azië komt een beeld van ‘luie inlanders’ naar voren. Het is interessant om je af te vragen waarom de Aziaten honderd jaar geleden nog niet zo hard werkten. Pas als het gaat lonen zullen mensen hun dagen werkend doorbrengen. Anders is het niet verstandig om dat te doen want het levert je niets op. Dat zijn verschillende stadia die bij het moderniseringsproces horen. Moet je de Romeinse schrijver Tacitus maar eens horen over de Germanen. Die deden volgens hem niets anders dan slapen en eten!”

Waarom zijn Aziaten op een gegeven moment hard gaan werken en blijven Afrikanen volgens u soaps kijken?
Dat heeft met toeval en geografie te maken. Ik noem dat in mijn boek de theorie van de continentale assen. Azië ligt op de wereldkaart gezien, langs een horizontale as. Alle staten op zo’n band kunnen relatief snel ontwikkelen van een agrarische naar een industriële maatschappij. Omdat de omstandigheden min of meer hetzelfde zijn op een horizontale as kun je veel van elkaar leren op het gebied van landbouw. Doordat de landbouw verbeterde en efficiënter werd, konden meer mensen vrijgesteld worden die zich met andere zaken gingen bezighouden. Zo ontstonden in Azië elites en staten op niveau. Afrika dat op een verticale as ligt, met van noord naar zuid totaal verschillende omstandigheden, heeft die voordelen niet. Communicatie en transport zijn op een verticale as ook veel moeilijker. Krijg een nieuwe landbouwuitvinding maar eens de Sahara over. Soms zijn het ook toevalstreffers van de geschiedenis die consequenties hebben voor de ontwikkeling van een gebied. Azië heeft bijvoorbeeld geluk met de aanwezigheid van paarden, die een grote rol hebben gespeeld bij de ontwikkeling van de landbouw. Met een zebra kun je niet zo veel.”

Kan het Aziatische ontwikkelingsmodel niet op Afrika toegepast worden?
“Wat er in Azië gebeurt, is niet hetzelfde proces dat in Europa plaatsgevonden heeft en er is ook geen reden om te denken dat het in Afrika op dezelfde manier moet gaan. Dat is een zaak voor Afrikanen zelf, niet de onze. Bovendien is het nog maar de vraag of mensen modellen toepassen. Vaak gaat het om heel primitieve reacties. Pas later kijken wij of er een structuur te ontdekken is. Kijk maar naar de Indonesische president Suharto. Voor Suharto, zelf een boerenzoon, was het zonneklaar dat hij de meeste problemen met het platteland zou krijgen want daar leefde de overgrote meerderheid van de Indonesiërs in diepe armoede. Hij was vastbesloten dit gevaar op het platteland met wortel en tak uit te roeien. Eerst liet hij een paar honderdduizend tegenstanders vermoorden. Daarna ging hij positiever te werk door snel en blijvend de levensomstandigheden op het platteland te verbeteren om zo conflictstof weg te nemen. Door het nieuwe beleid gingen boeren efficiënter produceren en dat leidde tot ontwikkeling. Om dat als een model te zien is veel te bureaucratisch, vanuit stapels papier en streefcijfers, gedacht. Suharto had een veiligheidsprobleem dat uit de wereld moest en als neveneffect trad ontwikkeling op. Dat zijn de drijfveren van de geschiedenis.”

Primitieve reacties bepalen de geschiedenis?
“Ik zie de mens nadrukkelijk als onderdeel van de natuur. Ik heb niet voor niets medicijnen gestudeerd. Darwin heeft laten zien dat organismen versneld kunnen veranderen door druk van buitenaf. Natuurlijke selectie noemen we dat. Ontwikkeling is weliswaar een zeer menselijk proces maar heeft biologische wortels. Aandacht voor die biologische achtergrond is in deze wereld not done. Terwijl ook hier dit soort processen een rol spelen. Het is geen toeval dat dit gebouw van Buitenlandse Zaken ‘de apenrots’ wordt genoemd. Ik loop lang genoeg bij Buitenlandse Zaken rond om te weten dat ook het vormen van beleid een irrationeel proces is en niet een kwestie van nadenken en uitvoeren.”

Afrikaanse leiders hebben ook te maken met – westerse – druk om te ontwikkelen. Waarom zien we toch geen Afrikaanse leeuwen ontstaan?
“Als een leider in Afrika echt in de penarie zit, wordt hij geholpen door het IMF, donoren of bijvoorbeeld een internationale vredesmacht. Wij hebben geen zin meer in gedoe met staatsgrepen. De enige plek in Afrika waar op dit moment een leeuw zou kunnen ontstaan is denk ik Rwanda. De Rwandese regering zit op een vulkaan. De stabiliteit van het regime wordt op de proef gesteld door het verleden van de genocide en de spanningen in de Grote Meren regio. President Kagame reageert op dit moment eigenlijk zoals de Indonesische president Suharto in de jaren zeventig deed. Niet kletsen over democratie en mensenrechten, maar twintig jaar stevig ontwikkelen met zijn allen en dan zien we wel weer verder. Iedereen die iets zegt over Hutu’s of Tutsi’s krijgt een klap op zijn kop.
Eigenlijk is dat veruit de beste manier. Maar wij willen niet dat mensen een klap op hun kop krijgen, wij willen alleen maar goede dingen doen.”

U constateert in uw boek dat ‘goede dingen doen’, de idealistische Europese hulp, in Azië niet veel heeft opgeleverd voor de ontwikkeling van het continent.
“Wij sluiten met ons wensenlijstje natuurlijk absoluut niet aan op de lokale omstandigheden. Omdat de Europese hulp vrijblijvend is, kunnen wij dertig of veertig jaar doorgaan met hulp die niet werkt omdat het ons toch niet uitmaakt. De Amerikaanse hulp, waar wij altijd een beetje smalend over doen omdat we die onethisch vinden, heeft veel beter gewerkt. Omdat de Amerikanen uit eigenbelang handelden sloot de hulp veel beter op de lokale omstandigheden aan. Als je er zelf baat bij hebt en je merkt dat je hulp niet werkt, zorg je wel dat het verandert!”

Wat voor hulp zou een land als Rwanda volgens u dan moeten ontvangen?
“Ik denk dat begrotingssteun het meest effectief zou zijn omdat je een land zo het beste rijker en sterker kunt maken. Het motortje draait hopelijk al, je doet er alleen wat extra benzine bij om het motortje harder te laten draaien. Als het regeringsbeleid goed is voor ontwikkeling, geef je een zak geld, anders niet. Maar dit is een politieke keuze.”

Als wetenschapper maakt u scherpe analyses. Tegelijkertijd bent u diplomaat. Is dat een lastige dubbelrol?
“Nee, het is voor mij een tweede natuur geworden. Die rollen zijn goed te scheiden. Het boek heb ik als wetenschapper geschreven. Het handelt over onderwerpen waar de politiek geen mening over heeft. Maar uiteraard is er tussen baan en hobby veel wisselwerking. Die ervaar ik als inspirerend en productief. Ik heb me altijd op het ministerie thuisgevoeld en nog steeds. ”

Kunnen we nu ook nog een boek over Latijns-Amerika verwachten?
“Ik heb thuis plechtig beloofd voorlopig geen boek meer te schrijven. Toen ik bezig was met dit boek, zat ik vaak nog op de camping met studiemateriaal op schoot. Als ik het als ambtenaar weer een beetje gehad heb en het voel kriebelen ga ik gewoon, net als vroeger, even het gebouw uit en op het station hier om de hoek treinen kijken en een frikadel eten.”
http://www.isonline.nl/20(...)-aziatische-tijgers/
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')