Op de Beestenboerderij!

Beetje zielige update, zojuist heb ik tijdens het voeren schaap Layla dood aangetroffen in het geitenhok... Ze leek gisteravond ook al wat rustiger en bleef wat meer op een afstandje dan normaal, waarschijnlijk voelde ze zich toen al niet zo lekker. Ze was nog niet lang dood, ze voelde nog warm toen ik haar zag liggen. We weten niet precies waar het door komt, ze zijn nog niet zo lang gelden ontwormd, ze at altijd goed, hoestte of nieste niet en er waren geen vreemde wondjes, bultjes, blaasjes of vlekken te vinden. Geen van de andere dieren lijkt verder ziek te zijn, ze vielen vol enthousiasme aan op hun brokjes en zijn even opdringerig als altijd. Een mysterie dus. Morgen wordt ze opgehaald door het destructiebedrijf.

Nu maar hopen dat de andere schapen en geiten gezond blijven. Vooral Willow is al een dagje ouder (ze wordt 10 komend voorjaar), dus we gaan extra goed opletten. Als er één van de andere dieren een beetje ziekjes lijkt mag de dierenarts weer op bezoek komen.

Weer een paar dagen verder en weer een update-je

Alle schapen en geiten zijn nog steeds in prima conditie, de varkens doen het geweldig, de konijnen groeien als kool en zijn hartstikke lief en de jonge hanen worden binnenkort geslacht. Onze Dylan heeft een week geleden een nieuw huis gevonden in een dorp in de buurt, hij mag eerst de geitjes van zijn nieuwe eigenaar bedienen en gaat daarna de familie en vriendenkring van die man rond voor 'werkzaamheden'. Ba is vanavond ook vertrokken naar een nieuwe baas, helemaal in Friesland. Zijn nieuwe baas kon geen Barbados ram in zijn regio vinden dus heeft vanavond bijna 320 kilometer afgelegd (of is daar eigenlijk nu nog mee bezig) om onze Ba op te halen. Hij mag eerst even een maandje tussen een stel Drentse heideschapen doorbrengen voor de gezelligheid en gaat daarna bij 3 ooien van z'n eigen ras in. Met zo'n 3 hectare weiland voor hem en z'n dames heeft hij het daar vast naar z'n zin

Nu nog een geschikt huis vinden voor Isis en Meret en dan gaan we helemaal gedownsized de winter in

Voor de belangstellenden vandaag weer een update De jonge hanen zijn afgelopen weekend op één na allemaal geslacht (die ene was al eerder naar de grote wei overgestapt en zou te lastig te vangen zijn, nog even respijt voor hem dus). Ze zijn ook alweer allemaal opgegeten trouwens, we hadden te weinig ruimte in de vriezer om ze zelf lang te bewaren en hebben het merendeel uitgedeeld aan familie en de buren. We hebben nu 5 jonge hennetjes over (of eigenlijk 4 hennen en een waarschijnlijke hen) en daarnaast 2 oude hanen, 1 jonge haan en 6 oudere hennen. Rond Kerst gaan de twee oude hanen ook de pot in, daar wordt soep en ragout van gemaakt. De jonge haan kan dan eventjes het rijk alleen hebben, rond Pasen kan hij ook in de ragout en dan schaffen we een nieuwe haan aan om voor kuikentjes te zorgen.

Foto's van de kippen vandaag:

Zo waren ze:


En zo zijn ze nu; de twee jongste hennen (1 hen en 1 waarschijnlijke hen):


De ene jonge haan die de razzia heeft overleefd:


Een stel van de oudere kippen in een kuil die de varkens hebben gemaakt. De stamvader van (bijna) alle jonge hanen en hennen op de voorgrond; zijn aartsvijand de bèta haan rechts achter:


Met de konijnen gaat het ook uitstekend. Ze zijn gigantisch groot inmiddels, en nog altijd even lief tegen elkaar en tegen ons. Rond januari zijn ze voldoende uitgegroeid om gedekt te worden, we moeten nog even bekijken wanneer dat precies gaat gebeuren. Hier onder wat foto's van de dames, vanmiddag in hun stal. Het is niet zo goed te zien op de foto's, maar ze zijn echt heel erg groot en zwaar. Met name Jul (de grijze) is stevig aan de maat en zit volgens mij al tegen de 7 à 8 kilo aan.

Maiskolfje knabbelen:


Van bovenaf op de foto:


Nog een foto:


En eentje van de zijkant:


Met de geitjes gaat het ook goed, ze lagen vanmiddag op hun verhoging van een waterig zonnetje te genieten toen de foto werd genomen:


Ook de schapen lagen te relaxen. Isis en Meret zijn nog steeds bij ons, binnenkort gaan we nog eens een poging doen een ander huis voor ze te vinden.

Willow en Isis:


Vita en Meret:


Alle dames samen:


En dan de varkens, die zijn even schattig, lomp en vernielzuchtig als altijd. Ze groeien nog steeds en zijn lekker bezig in de wei. Vandaag kregen ze een grote pot aardbeienjam te eten. Dat was niet helemaal de bedoeling, maar helaas was de weckpot niet helemaal luchtdicht afgesloten en is de jam gaan schimmelen. Aangezien wij niet zo dol zijn om jam met haartjes, maar de varkens daar geen enkel probleem mee hebben mochten zij het hebben. Nu zouden we dat natuurlijk gewoon in een voerbak kunnen gooien, of zelfs gewoon op de grond, maar het is een stuk leuker om een groot, lomp varken jam van een lepeltje te zien slurpen. Dus de jam kregen ze hapje voor hapje. Ze hadden de techniek niet allebei even goed door, Penny wilde bij elke hap de lepel er bij opeten. Pim daarentegen wist precies hoe het werkte en slurpte heel voorzichtig de jam van de lepel af. Na afloop zaten de dames behoorlijk onder de jamklodders en roken ze heerlijk zoet

Een hapje voor Penny:


En eentje voor Pim:


Lekkere jam-bekkies:


Nog een hapje:


Pimmie slurpt de lepel leeg:


Na de jam kregen ze een knuffel en een aai in de wei, Penny loopt verwachtingsvol op me af:


Pim probeert mijn broek op te eten:


Vieze Pim:


Filmpje van dames die een knuffeltje krijgen in de wei:


Naast jam werd er vandaag nog meer uitgedeeld. De mais van de buurman is een poosje geleden geoogst, en mais uit de hoekjes waar de combine niet goed bij kon mochten wij hebben. De konijnen hebben al een paar keer een plant gekregen, net als de geiten, schapen en cavia's. De varkens krijgen iedere dag een bosje mais planten om te eten en mee te spelen, zolang de voorraad strekt. Eerst slopen ze dan de kolven van de plant, de vreten ze heel geoefend op, en daarna slepen ze de planten zelf door de wei en breken ze ze helemaal af. Vanmiddag kregen ze hun mais en maakte in foto's:

Verwachtingsvolle varkentjes:


Daar komt de mais!:


En dan eten:


Filmpje van de voedersessie, let op het slimme pootwerk van Pim: _{(ik gooi de mais nogal lomp bovenop de beide dames, maar ze hebben er gelukkig geen last van hoor )}


En dat was het weer voorlopig

Vandaag weer een paar foto's gemaakt van de veestapel. De twee oude hanen die hier boven nog op de foto staan zijn vanochtend in alle vroegte van hun stok geplukt, in een kooi gestopt en daarna een kopje kleiner gemaakt; zij worden verwerkt tot heerlijke kippenragout voor de kerstdagen. De jonge haan wist niet wat hem overkwam, hij is nu in zijn eentje verantwoordelijk voor maar liefst 11 hennen en vierde het door de hele ochtend te kraaien en de dames te versieren, zonder dat hij weg werd gejaagd. Tot het voorjaar heeft hij nog het rijk alleen, daarna komt er een nieuwe haan om voor nieuwe kuikentjes te zorgen, en gaat onze jongen in de Paas-ragout. Foto's van vanochtend:

Bèta-haan alleen in de kooi in de schuur (Alpha-haan was toen al niet meer):


Op de arm, gelukkig weet hij niet wat hem te wachten staat:


En eenmaal geslacht, geplukt, schoongemaakt en in een emmer met koud water ziet het er dan zo uit:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En zoals dat dan gaat, de één z'n dood...

De dames poes kregen de kippennekjes en hebben het zich goed laten smaken. Mika viste het ene nekje zelfs al uit het water in de gootsteen waar ik het even in had gezet om uit te bloeden, zo ongeduldig was ze:




Ook Savannah liet het zich goed smaken:




Alleen Taya zat er wel bij maar snapte het allemaal niet zo... gelukkig hebben we haar niet voor haar hersens


De rest van het slachtafval hebben we gekookt en werd met smaak opgegeten door de varkens. De varkens beleven sowieso gouden tijden deze maand, er wordt van alles opgeruimd en weggegooid. Afgelopen maandag hebben ze alle sloffe speculaasjes, oude pepernoten en andere overgebleven zoetigheid van de Sinterklaasperiode gekregen (en nee, dat is niet zo gezond en ook niet zo goed voor hun tanden, maar we doen het dan ook niet dagelijks). Binnenkort begint alweer de kerst en zullen er weer restjes overblijven, en dan begin januari natuurlijk de oude oliebollen.

Afgelopen twee weken zijn de dames allebei voor de eerste keer berig geworden, het worden al echte pubers. Ze gedragen zich helaas ook wat puberaal, luisteren doen ze alleen als ze denken dat het wat oplevert. Vanochtend wilden we ze binnen houden omdat het slecht weer zou worden en hun weiland één grote modderzooi is. Maar de dames verveelden zich (ondanks de walnoten en worteltjes die ik in hun stro verstopt had als bezigheidstherapie) en gooiden steeds hun waterbak om waardoor het achterste stuk van hun stal een grote natte bende werd. Zo stonden ze vervolgens een beetje rond te kijken:


Een aai leidt ze helaas ook niet echt af:


Toen dus toch maar naar buiten, alleen hadden ze natuurlijk geen zin om de wei in te gaan. Dan krijg je vieze pootjes in de modder en het is zo saai. Rondspoken op de stenen en het gazon en kijken wat je daar zoal de vernieling in kan helpen is vééél leuker.

"Nee, ik hoor niet dat je roept dat ik de wei in moet, ik ben heel druk met dit blaadje hier op de stenen"


"Hmmm... Wat zou ik eens kunnen doen met die tuinslang?"


"Oh, een emmer met smerig water omgooien is ook wel tof"


En terwijl ik bovenstaande foto maakte hoorde ik achter me het hekje rammelen. Toen ik omkeek zag ik dit:


Dat tuintafelkleed lag over het hekje, en had helaas de aandacht van Pim getrokken. Rani de hond probeerde haar nog tegen te houden maar het mocht niet baten...

Poot er op en trekken maar:


En toen ik het weer te pakken kreeg zag het er dus zo uit:


Ondertussen was Penny een eindje verderop de zaken aan het onderzoeken:


Pim was niet onder de indruk van haar standje vanwege het tafelkleed en kwam ook even kijken:


Uiteindelijk konden de dames met zachte dwang richting de andere ingang van de wei gedirigeerd worden:


En hè hè, eind goed, al goed...


Met de andere dieren hebben we gelukkig een stuk minder te stellen, die zijn braaf als altijd. De schapen en geiten genieten van een nieuwe hooiruif:




En de konijntjes chillaxen met het koude weer lekker samen in hun stal:






En dat was het weer voor nu

Updateje.... Wat een gedoe hier!

Volgende week woensdag is Pimmetje weer op haar vruchtbaarst, dus we doen al een tijdje onze uiterste best een beer te regelen voor die tijd zodat ze gedekt kan worden. Dat is alleen lang zo makkelijk niet als het lijkt! We willen graag een Bentheimer beer omdat die qua vlees en smaak het dichts bij ons ras (Berkshire) zitten en ook nog een goed karakter hebben. Nou staan er drie op de website van de rasvereniging, maar eentje wil niet buiten het ras dekken, eentje zit op Terschelling (wat lastig wordt qua vervoer) en eentje kunnen we niet te pakken krijgen (en zit ook aan de andere kant v/h land). KI is ook een optie, maar het KI station dat Bentheimers heeft (in Duitsland) had nét vorig jaar de ene beer laten slachten, en doet deze week de andere ook naar de slacht vanwege tegenvallende sperma kwaliteit. Daarnaast hebben we sinds begin december al meerdere malen gebeld en gemaild om er achter te komen hoe we sperma kunnen importeren uit Noord-Ierland van een echte Berkshire beer (voor Penny), maar daar hebben we ondertussen ook nog steeds geen antwoord op.

Ik had niet gedacht dat dit zo'n gedoe zou zijn om dit voor elkaar te krijgen. We hebben nog wat antwoordapparaten ingesproken dus wie weet horen we nog wat, maar de tijd begint nu wel te dringen. Maar goed, hopelijk volgende week foto's van een bevruchte Pim; ik blijf hoopvol!

Verdere stand van zaken: schapen Isis en Meret zijn verhuisd en cavia Paulo is onverwacht vlak voor Kerstmis overleden. Komend voorjaar dus ook maar twee nieuwe cavia's uit het asiel halen om de overgebleven twee dames buiten gezelschap te houden. Alle andere dieren gaat het gelukkig wel heel goed mee

Toch goed nieuws vandaag!

Gisteravond konden we op het laatste nippertje toch nog iemand bereiken met een Bentheimer beer. Deze al wat oudere beer doet eigenlijk geen dekkingen meer omdat hij al in heel veel bloedlijnen voorkomt en zou zeer binnenkort geslacht worden. Omdat Pim van een ander ras is, is er geen risico op inteelt als ze door hem gedekt wordt. Gelukkig konden we daarom dus nog regelen dat deze beer nog één verzetje krijgt voor hij naar de slager moet! Gisteravond hadden we hierover contact met de eigenaar, en vanochtend in alle vroegte zijn we op pad gegaan naar beer 'Kuddel'. We waren een beetje bang dat Pim niet mee zou werken (ze doet soms nogal lastig als ze berig is) maar ze liep eigenlijk in één keer keurig het karretje in. Ik had een zakje lekkers om haar de kar in te lokken (stukjes appel, rozijntjes en een paar lange vingers) en ze deed keurig wat ze moest doen. Eenmaal in de kar lag ze lekker dik in het stro zodat ze redelijk comfortabel de reis kon doorstaan. Penny was niet zo blij dat ze alleen achter moest blijven, maar gelukkig is het maar voor twee daagjes. Morgenavond halen we Pim als het allemaal goed is gegaan weer op

Foto's van vanochtend:

Twee slaperige varkentjes weten nog niet wat er staat te gebeuren:


Het karretje voor de deur van de stal geparkeerd, zodat Pim er makkelijk in kon lopen:


'Oh, ik moet weer opstaan..?'


Binnen no time zat ze in het karretje. Toen de deur dichtging vond ze het iets minder leuk, maar gelukkig was er lekkers en genoeg stro om in te liggen:


Arme Penny bleef alleen achter in de stal:


Anderhalf uur later waren we aangekomen op de plaats van bestemming en ontmoetten we Kuddel. Hij is een indrukwekkende maar vriendelijke beer met een enorme kop:


Pim liet zich heel makkelijk weer uitladen en wandelde zonder problemen de stal van Kuddel in. Ze was wel een beetje van slag door de spanning; ze hoefde niet eens een lange vinger. Gelukkig was ze snel bekomen van alle nieuwe indrukken. Hier loopt ze net de wei van Kuddel in, hij loopt achter haar aan:


Terwijl wij omliepen naar buiten verkent Pim voorzichtig de wei en haar nieuwe vriendje:


Ze vinden elkaar eigenlijk meteen wel leuk en er werd al voorzichtig geknuffeld:


Al denkt Kuddel niet alleen maar aan knuffelen...


Terwijl wij nog even verder rondliepen op de boerderij en onder meer Kuddels biggen van vorig jaar bekeken maakten Pim en Kuddel nader kennis. Toen we vlak voor we weggingen nog even wilden kijken hoe het met ze ging bleken ze al meer dan goede vrienden te zijn geworden:


Hoewel deze dekking niet helemaal afliep zoals het hoort (Pim kreeg er op een gegeven moment toch genoeg van en liep weg) hebben we er alle vertrouwen in dat dit goed gaat komen. Morgenmiddag of avond halen we haar weer op en hopelijk is ze dan succesvol gedekt. Als alles goed gaat kunnen we dan begin mei rekenen op bevrijdingsbiggetjes!

Verder hebben we ook de konijnen laten dekken afgelopen week. De dames waren ongeveer 10 maand oud en daarmee klaar voor een eerste dekking. Dit ging wat makkelijker en sneller dat bij Pim, en binnen twee uurtjes konden we met beide konijnen gedekt en al weer naar huis.

Jut (staalgrauw) is gedekt voor een mooie witte Vlaamse reus:


En Jul (ijzergrauw) is gedekt door een chinchilla-kleurige Vlaamse reus:


Afgelopen weekend hebben we een mooi houten nesthok voor de dames in elkaar geschroefd, en hopelijk worden we begin februari (ergens tussen de 1e en 6e ) verblijd met snoezige kleine babykonijntjes

Meer foto's volgen uiteraard zodra er baby'tjes te bewonderen zijn!

quote:

Op dinsdag 10 januari 2012 13:28 schreef J.Doe het volgende:
Ahaa dat is zeker goed nieuws! Binnekort dus 'n hoop jong spul? Konijntjes samen met geitjes en lammetjes?

Veel jong spul, maar dit jaar geen geitjes en lammetjes. Hopelijk wel konijntjes en biggetjes (en wie weet ook weer kuikentjes). Omdat de konijnen en Pim in de stal gaan bevallen hebben we niet voldoende stalruimte om ook de geiten en schapen daar te laten aflammeren. Die mogen dus een jaar overslaan na het grootbrengen van al het jonge grut afgelopen voorjaar Dat is ook beter voor hun conditie, vooral Willow (het oudste schaap) is na een aantal drielingen en zelfs een vierling wel even toe aan rust. Ze wordt over een maandje al 10, dus wat ons betreft mag ze sowieso wel met pensioen. Wie weet volgend voorjaar weer kleine geitjes en/of lammetjes maar dit jaar even niet.

De TT is eigenlijk wel een beetje misleidend nu, misschien moet ik hem maar aan laten passen...

quote:

Op dinsdag 10 januari 2012 17:00 schreef J.Doe het volgende:
Ahaa zo. Bij dit type schaap (Kameroen?) is een meerling dus zeker geen uitzondering. Nee, bij mijn ouders thuis hebben we ook een kleine kudde Texelaars en die zullen eind deze maand, en begin volgende maand gaan aflammeren. Gezien dat je vorig jaar ook jonge geiten en schapen had ging ik er vanuit dat dat dit jaar weer het geval was Maar die biggetjes in de wei lijkt me ook een leuk gezicht (heb niet zoveel met konijnen). Leuk!

Texelaars zijn ook leuk, van die lieve lompe witte lammetjes Onze Willow is 50/50 Kameroen/Barbados Black Belly en haar dochter Vita (het enige andere schaap dat we nu nog hebben) is 75% Barbados. Ze krijgen idd bijna altijd 2- of 3-lingen, en hoewel ze een drieling wel aankunnen vergt het lichamelijk veel van ze. De vierling die Willow in 2010 had kon ze niet alleen aan, die hebben we bijgevoerd met de fles. Nu mag ze lekker met pensioen, misschien dat we Vita volgend jaar laten dekken, samen met één of meer van de geiten of zo. Het is altijd wel heel schattig namelijk

Ik ben echt super benieuwd hoe het zal gaan met de biggetjes, we hebben nog niet eerder met varkens gefokt. Ik verheug me ook erg op kleine biggetjes die door de wei denderen, hopelijk krijgt Pim er niet te veel (er van uit gaand dat ze goed gedekt wordt natuurlijk) zodat het allemaal een beetje soepel verloopt

Pim is inmiddels weer terug in haar eigen stal, Penny had haar erg gemist! Iedereen op het logeeradres was erg van onze Pim gecharmeerd maar we zijn blij dat ze weer thuis is. Volgens z'n eigenaar heeft Kuddel gisteren minstens drie keer z'n ding gedaan, maar was er vandaag weinig actie. Dit kan er op wijzen dat haar vruchtbare periode weer afgelopen is, of dat ze geen zin had omdat ze heimwee had (ja, echt!). Het kan natuurlijk ook zijn dat ze nog wel gedekt is maar op een moment dat er niemand bij was.

Kuddel heeft nog een paar weken uitstel van executie gekregen, dus mocht Pim over drie weken toch weer berig worden dan kan ze nog een keer bij hem op bezoek. Over drie weken hopelijk meer nieuws

quote:

Op donderdag 12 januari 2012 08:53 schreef Guppyfriend het volgende:
Wat een leuke varkentjes

Is eventueel nageslacht van de varkentjes en de konijnen allemaal voor consumptie?

Ja ze zijn leuk hè

Wat betreft je vraag: eventueel nageslacht van de varkens zal waarschijnlijk grotendeels verkocht worden aan belangstellenden. Wat die er mee doen mogen ze zelf weten, het zijn in principe vleesvarkens met goede kwaliteit vlees (daar hebben we de combinatie op uitgezocht) maar ze zullen naar alle waarschijnlijkheid ook leuk zijn om te zien met hun vlekken en vliegtuigoren. Daarnaast zijn zowel de zeug en beer allebei heel tam, en het karakter van beide rassen is betrouwbaar en rustig dus de biggetjes (die uitvoerig geaaid en aangehaald zullen worden) worden vast ook geschikt voor bv. een zorg- of kinderboerderij. Zelf willen we er in ieder geval 1 á 2 opfokken t/m november/december voor eigen consumptie. Misschien dat er ook 1 of meerdere geslacht zullen worden als speenvarken om op te eten. Wat er met de rest gebeurd hangt dus af van de kopers.

Wat betreft de konijntjes; daar zullen we er waarschijnlijk één of misschien twee voedstertjes van houden voor de gezelligheid en om in de toekomst nog eens een nestje mee te fokken. Vooral de jonkies van Jul zijn wat dat betreft interessant omdat ze de chinchilla-kleur zullen dragen (waarschijnlijk niet zichtbaar, want recessief) maar dat is leuk om verder mee te fokken aangezien die kleur (nog) vrij zeldzaam en gewild is. De eigenaar van de rammen wil dan ook graag in ieder geval één jonkie als vergoeding voor de dekking, hij wil daar mee verder fokken. De rest zal waarschijnlijk verkocht worden als er belangstelling voor is, en anders geslacht worden. Het zullen naar alle waarschijnlijkheid mooie, goed gebouwde Vlaamse Reusjes worden. Ze zullen vast ook tam worden omdat ik het leuk vindt ze uit de hand te voeren en te kunnen aaien net als hun moeders, dus dan zijn ze ook geschikt als huisdier.

Als we dieren verkopen ben ik altijd vrij kritisch naar waar ze terecht komen, we bellen en mailen vaak meerdere keren met potentiële kopers om een beetje een idee te hebben van de koper en wat er met de dieren gaat gebeuren. Het liefst verkoop ik aan mensen die voor de aardigheid hun dieren hebben en er ook goed voor zorgen. Dat dieren geslacht (gaan) worden vind ik niet zo erg, maar ik wil wel dat ze tot die tijd een zo fijn mogelijk leven hebben. Dat proberen we zelf ook te doen namelijk. Met mensen die bv. een konijntje zouden willen 'voor de kids' en dat dier dan achter in de tuin in een hokje stoppen en er na een maand of wat niet meer naar omkijken heb ik niets. Dan vind ik het diervriendelijker om het beestje zelf te houden waar hij gezelschap en lekker de ruimte heeft en na een tijdje te slachten.

quote:

Op donderdag 12 januari 2012 16:53 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Ik kende je topic nog niet. Net helemaal doorgelezen en wat een leuke verhalen. Nog iets van Abel gehoord?

Abeltje is met zijn moeder en zusje verhuisd naar iemand met jonge kinderen die ook een paar andere geiten had. Nadat ze zijn opgehaald hebben we er verder niet meer van gehoord, ik hoop/verwacht dat hij is doorverkocht als dekbokje gezien zijn mooie kleur en makkelijke karakter. Toen ik laatst zijn oornummer opzocht in het I&R systeem (=identificatie en registratie, voor onze schapen en geiten) was hij in ieder geval niet dood of geslacht gemeld, dus hij zal hopelijk nog vrolijk rondlopen

Een nieuwe update, met gezinsuitbreiding op de beestenboerderij!

Een maand geleden zijn de konijnen gedekt, en gisterochtend zijn ze eindelijk bevallen. Het is behoorlijk koud in de schuur (het vriest daar ook gewoon) maar de kleintjes lijken het warm genoeg te hebben in hun nestje. Beide dames zijn aan dezelfde kant van het zelfgetimmerde nesthok bevallen, en hun jongen liggen dus allemaal bij elkaar. Dit is lekker warm voor de kleintjes, en betekend dat ze door beide moeders gezoogd worden en dus goed kunnen groeien. Voor een eerste nestje doen de dames het redelijk. Eén konijntje was dood geboren, eentje lag midden in de stal (en heb ik direct in het nest gelegd) en eentje vond ik later nog eens buiten het nest (zou dezelfde kunnen zijn, deze heb ik eerst opgewarmd en na een half uurtje weer in het nest gelegd). Eén van de konijntjes in het nest had de achterpootjes helemaal verstrikt in de wol en kon ze niet bewegen, deze heb ik voorzichtig losgepeuterd. De rest zag er allemaal gezond en levendig uit.

Hoeveel konijntjes het precies zijn weet ik nog niet omdat ze nogal door elkaar heen krioelen en het te koud is om ze stuk voor stuk buiten het nest te leggen om te tellen. Ook worden de moeders er wat zenuwachtig van als ik te lang bij het nest rommel dus laat ik het maar even zo. Ik heb al wel een paar foto's kunnen schieten van het grut:

Eerst de moeders even afleiden met wat andijvie voor ik de stal in stap:




Het nesthok:


De ingang (rechts onderin) hebben de dames vakkundig dichtgestopt met stro en hooi zodat er niemand bij het nest kan komen en het lekker warm blijft:


Van binnen ziet het er zo uit. Rechts het nestje met de jonkies van beide dames, links een eerdere nestpoging waar niets in ligt. Het bloed op het stro is nog van de bevalling:


Nestje van dichtbij:




Een paar konijntjes een beetje apart gelegd en geprobeerd te tellen maar het was niet zo makkelijk:


En van dichtbij zien ze er zo uit (helaas onduidelijke foto):


Gelukkig blijven ze niet zo lang zo lelijk, en over een dag of 10 gaan de oogjes open en lijken het al echte konijntjes

Nog meer jong grut hebben we bij de cavia's. Na een bezoekje aan een familielid kwam ik zondag thuis met twee extra caviaatjes voor bij de twee al wat oudere volwassen zeugjes die ik al had. Dinsdag heb ik ook nog een volwassen gecastreerd beertje uit het asiel gehaald dus nu zitten we op een totaal van vijf. Een mooi groepje om lekker rond te hebben scharrelen straks. In het voorjaar mogen ze weer naar buiten in hun weilandje met nachtverblijf, nu het zo koud is wonen ze in twee kooien in de bijkeuken.

Kennis maken in de gang, de twee kleintjes (Jo en Hanna) zijn dus nieuw:






Nog meer goed nieuws is dat Pim deze week niet berig is geworden. Dat betekend dat ze na haar avontuurtje met Kuddel vrijwel zeker drachtig is, en dat we begin mei een worp biggen verwachten

En dan verwachten we nog een nieuwe bewoner... We krijgen er vanaf 26 februari zo eentje bij op de beestenboerderij:






Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!