Op de Beestenboerderij!

Beetje zielige update, zojuist heb ik tijdens het voeren schaap Layla dood aangetroffen in het geitenhok... Ze leek gisteravond ook al wat rustiger en bleef wat meer op een afstandje dan normaal, waarschijnlijk voelde ze zich toen al niet zo lekker. Ze was nog niet lang dood, ze voelde nog warm toen ik haar zag liggen. We weten niet precies waar het door komt, ze zijn nog niet zo lang gelden ontwormd, ze at altijd goed, hoestte of nieste niet en er waren geen vreemde wondjes, bultjes, blaasjes of vlekken te vinden. Geen van de andere dieren lijkt verder ziek te zijn, ze vielen vol enthousiasme aan op hun brokjes en zijn even opdringerig als altijd. Een mysterie dus. Morgen wordt ze opgehaald door het destructiebedrijf.

Nu maar hopen dat de andere schapen en geiten gezond blijven. Vooral Willow is al een dagje ouder (ze wordt 10 komend voorjaar), dus we gaan extra goed opletten. Als er één van de andere dieren een beetje ziekjes lijkt mag de dierenarts weer op bezoek komen.

Weer een paar dagen verder en weer een update-je

Alle schapen en geiten zijn nog steeds in prima conditie, de varkens doen het geweldig, de konijnen groeien als kool en zijn hartstikke lief en de jonge hanen worden binnenkort geslacht. Onze Dylan heeft een week geleden een nieuw huis gevonden in een dorp in de buurt, hij mag eerst de geitjes van zijn nieuwe eigenaar bedienen en gaat daarna de familie en vriendenkring van die man rond voor 'werkzaamheden'. Ba is vanavond ook vertrokken naar een nieuwe baas, helemaal in Friesland. Zijn nieuwe baas kon geen Barbados ram in zijn regio vinden dus heeft vanavond bijna 320 kilometer afgelegd (of is daar eigenlijk nu nog mee bezig) om onze Ba op te halen. Hij mag eerst even een maandje tussen een stel Drentse heideschapen doorbrengen voor de gezelligheid en gaat daarna bij 3 ooien van z'n eigen ras in. Met zo'n 3 hectare weiland voor hem en z'n dames heeft hij het daar vast naar z'n zin

Nu nog een geschikt huis vinden voor Isis en Meret en dan gaan we helemaal gedownsized de winter in

Voor de belangstellenden vandaag weer een update De jonge hanen zijn afgelopen weekend op één na allemaal geslacht (die ene was al eerder naar de grote wei overgestapt en zou te lastig te vangen zijn, nog even respijt voor hem dus). Ze zijn ook alweer allemaal opgegeten trouwens, we hadden te weinig ruimte in de vriezer om ze zelf lang te bewaren en hebben het merendeel uitgedeeld aan familie en de buren. We hebben nu 5 jonge hennetjes over (of eigenlijk 4 hennen en een waarschijnlijke hen) en daarnaast 2 oude hanen, 1 jonge haan en 6 oudere hennen. Rond Kerst gaan de twee oude hanen ook de pot in, daar wordt soep en ragout van gemaakt. De jonge haan kan dan eventjes het rijk alleen hebben, rond Pasen kan hij ook in de ragout en dan schaffen we een nieuwe haan aan om voor kuikentjes te zorgen.

Foto's van de kippen vandaag:

Zo waren ze:


En zo zijn ze nu; de twee jongste hennen (1 hen en 1 waarschijnlijke hen):


De ene jonge haan die de razzia heeft overleefd:


Een stel van de oudere kippen in een kuil die de varkens hebben gemaakt. De stamvader van (bijna) alle jonge hanen en hennen op de voorgrond; zijn aartsvijand de bèta haan rechts achter:


Met de konijnen gaat het ook uitstekend. Ze zijn gigantisch groot inmiddels, en nog altijd even lief tegen elkaar en tegen ons. Rond januari zijn ze voldoende uitgegroeid om gedekt te worden, we moeten nog even bekijken wanneer dat precies gaat gebeuren. Hier onder wat foto's van de dames, vanmiddag in hun stal. Het is niet zo goed te zien op de foto's, maar ze zijn echt heel erg groot en zwaar. Met name Jul (de grijze) is stevig aan de maat en zit volgens mij al tegen de 7 à 8 kilo aan.

Maiskolfje knabbelen:


Van bovenaf op de foto:


Nog een foto:


En eentje van de zijkant:


Met de geitjes gaat het ook goed, ze lagen vanmiddag op hun verhoging van een waterig zonnetje te genieten toen de foto werd genomen:


Ook de schapen lagen te relaxen. Isis en Meret zijn nog steeds bij ons, binnenkort gaan we nog eens een poging doen een ander huis voor ze te vinden.

Willow en Isis:


Vita en Meret:


Alle dames samen:


En dan de varkens, die zijn even schattig, lomp en vernielzuchtig als altijd. Ze groeien nog steeds en zijn lekker bezig in de wei. Vandaag kregen ze een grote pot aardbeienjam te eten. Dat was niet helemaal de bedoeling, maar helaas was de weckpot niet helemaal luchtdicht afgesloten en is de jam gaan schimmelen. Aangezien wij niet zo dol zijn om jam met haartjes, maar de varkens daar geen enkel probleem mee hebben mochten zij het hebben. Nu zouden we dat natuurlijk gewoon in een voerbak kunnen gooien, of zelfs gewoon op de grond, maar het is een stuk leuker om een groot, lomp varken jam van een lepeltje te zien slurpen. Dus de jam kregen ze hapje voor hapje. Ze hadden de techniek niet allebei even goed door, Penny wilde bij elke hap de lepel er bij opeten. Pim daarentegen wist precies hoe het werkte en slurpte heel voorzichtig de jam van de lepel af. Na afloop zaten de dames behoorlijk onder de jamklodders en roken ze heerlijk zoet

Een hapje voor Penny:


En eentje voor Pim:


Lekkere jam-bekkies:


Nog een hapje:


Pimmie slurpt de lepel leeg:


Na de jam kregen ze een knuffel en een aai in de wei, Penny loopt verwachtingsvol op me af:


Pim probeert mijn broek op te eten:


Vieze Pim:


Filmpje van dames die een knuffeltje krijgen in de wei:


Naast jam werd er vandaag nog meer uitgedeeld. De mais van de buurman is een poosje geleden geoogst, en mais uit de hoekjes waar de combine niet goed bij kon mochten wij hebben. De konijnen hebben al een paar keer een plant gekregen, net als de geiten, schapen en cavia's. De varkens krijgen iedere dag een bosje mais planten om te eten en mee te spelen, zolang de voorraad strekt. Eerst slopen ze dan de kolven van de plant, de vreten ze heel geoefend op, en daarna slepen ze de planten zelf door de wei en breken ze ze helemaal af. Vanmiddag kregen ze hun mais en maakte in foto's:

Verwachtingsvolle varkentjes:


Daar komt de mais!:


En dan eten:


Filmpje van de voedersessie, let op het slimme pootwerk van Pim: _{(ik gooi de mais nogal lomp bovenop de beide dames, maar ze hebben er gelukkig geen last van hoor )}


En dat was het weer voorlopig

Vandaag weer een paar foto's gemaakt van de veestapel. De twee oude hanen die hier boven nog op de foto staan zijn vanochtend in alle vroegte van hun stok geplukt, in een kooi gestopt en daarna een kopje kleiner gemaakt; zij worden verwerkt tot heerlijke kippenragout voor de kerstdagen. De jonge haan wist niet wat hem overkwam, hij is nu in zijn eentje verantwoordelijk voor maar liefst 11 hennen en vierde het door de hele ochtend te kraaien en de dames te versieren, zonder dat hij weg werd gejaagd. Tot het voorjaar heeft hij nog het rijk alleen, daarna komt er een nieuwe haan om voor nieuwe kuikentjes te zorgen, en gaat onze jongen in de Paas-ragout. Foto's van vanochtend:

Bèta-haan alleen in de kooi in de schuur (Alpha-haan was toen al niet meer):


Op de arm, gelukkig weet hij niet wat hem te wachten staat:


En eenmaal geslacht, geplukt, schoongemaakt en in een emmer met koud water ziet het er dan zo uit:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En zoals dat dan gaat, de één z'n dood...

De dames poes kregen de kippennekjes en hebben het zich goed laten smaken. Mika viste het ene nekje zelfs al uit het water in de gootsteen waar ik het even in had gezet om uit te bloeden, zo ongeduldig was ze:




Ook Savannah liet het zich goed smaken:




Alleen Taya zat er wel bij maar snapte het allemaal niet zo... gelukkig hebben we haar niet voor haar hersens


De rest van het slachtafval hebben we gekookt en werd met smaak opgegeten door de varkens. De varkens beleven sowieso gouden tijden deze maand, er wordt van alles opgeruimd en weggegooid. Afgelopen maandag hebben ze alle sloffe speculaasjes, oude pepernoten en andere overgebleven zoetigheid van de Sinterklaasperiode gekregen (en nee, dat is niet zo gezond en ook niet zo goed voor hun tanden, maar we doen het dan ook niet dagelijks). Binnenkort begint alweer de kerst en zullen er weer restjes overblijven, en dan begin januari natuurlijk de oude oliebollen.

Afgelopen twee weken zijn de dames allebei voor de eerste keer berig geworden, het worden al echte pubers. Ze gedragen zich helaas ook wat puberaal, luisteren doen ze alleen als ze denken dat het wat oplevert. Vanochtend wilden we ze binnen houden omdat het slecht weer zou worden en hun weiland één grote modderzooi is. Maar de dames verveelden zich (ondanks de walnoten en worteltjes die ik in hun stro verstopt had als bezigheidstherapie) en gooiden steeds hun waterbak om waardoor het achterste stuk van hun stal een grote natte bende werd. Zo stonden ze vervolgens een beetje rond te kijken:


Een aai leidt ze helaas ook niet echt af:


Toen dus toch maar naar buiten, alleen hadden ze natuurlijk geen zin om de wei in te gaan. Dan krijg je vieze pootjes in de modder en het is zo saai. Rondspoken op de stenen en het gazon en kijken wat je daar zoal de vernieling in kan helpen is vééél leuker.

"Nee, ik hoor niet dat je roept dat ik de wei in moet, ik ben heel druk met dit blaadje hier op de stenen"


"Hmmm... Wat zou ik eens kunnen doen met die tuinslang?"


"Oh, een emmer met smerig water omgooien is ook wel tof"


En terwijl ik bovenstaande foto maakte hoorde ik achter me het hekje rammelen. Toen ik omkeek zag ik dit:


Dat tuintafelkleed lag over het hekje, en had helaas de aandacht van Pim getrokken. Rani de hond probeerde haar nog tegen te houden maar het mocht niet baten...

Poot er op en trekken maar:


En toen ik het weer te pakken kreeg zag het er dus zo uit:


Ondertussen was Penny een eindje verderop de zaken aan het onderzoeken:


Pim was niet onder de indruk van haar standje vanwege het tafelkleed en kwam ook even kijken:


Uiteindelijk konden de dames met zachte dwang richting de andere ingang van de wei gedirigeerd worden:


En hè hè, eind goed, al goed...


Met de andere dieren hebben we gelukkig een stuk minder te stellen, die zijn braaf als altijd. De schapen en geiten genieten van een nieuwe hooiruif:




En de konijntjes chillaxen met het koude weer lekker samen in hun stal:






En dat was het weer voor nu

Updateje.... Wat een gedoe hier!

Volgende week woensdag is Pimmetje weer op haar vruchtbaarst, dus we doen al een tijdje onze uiterste best een beer te regelen voor die tijd zodat ze gedekt kan worden. Dat is alleen lang zo makkelijk niet als het lijkt! We willen graag een Bentheimer beer omdat die qua vlees en smaak het dichts bij ons ras (Berkshire) zitten en ook nog een goed karakter hebben. Nou staan er drie op de website van de rasvereniging, maar eentje wil niet buiten het ras dekken, eentje zit op Terschelling (wat lastig wordt qua vervoer) en eentje kunnen we niet te pakken krijgen (en zit ook aan de andere kant v/h land). KI is ook een optie, maar het KI station dat Bentheimers heeft (in Duitsland) had nét vorig jaar de ene beer laten slachten, en doet deze week de andere ook naar de slacht vanwege tegenvallende sperma kwaliteit. Daarnaast hebben we sinds begin december al meerdere malen gebeld en gemaild om er achter te komen hoe we sperma kunnen importeren uit Noord-Ierland van een echte Berkshire beer (voor Penny), maar daar hebben we ondertussen ook nog steeds geen antwoord op.

Ik had niet gedacht dat dit zo'n gedoe zou zijn om dit voor elkaar te krijgen. We hebben nog wat antwoordapparaten ingesproken dus wie weet horen we nog wat, maar de tijd begint nu wel te dringen. Maar goed, hopelijk volgende week foto's van een bevruchte Pim; ik blijf hoopvol!

Verdere stand van zaken: schapen Isis en Meret zijn verhuisd en cavia Paulo is onverwacht vlak voor Kerstmis overleden. Komend voorjaar dus ook maar twee nieuwe cavia's uit het asiel halen om de overgebleven twee dames buiten gezelschap te houden. Alle andere dieren gaat het gelukkig wel heel goed mee

Toch goed nieuws vandaag!

Gisteravond konden we op het laatste nippertje toch nog iemand bereiken met een Bentheimer beer. Deze al wat oudere beer doet eigenlijk geen dekkingen meer omdat hij al in heel veel bloedlijnen voorkomt en zou zeer binnenkort geslacht worden. Omdat Pim van een ander ras is, is er geen risico op inteelt als ze door hem gedekt wordt. Gelukkig konden we daarom dus nog regelen dat deze beer nog één verzetje krijgt voor hij naar de slager moet! Gisteravond hadden we hierover contact met de eigenaar, en vanochtend in alle vroegte zijn we op pad gegaan naar beer 'Kuddel'. We waren een beetje bang dat Pim niet mee zou werken (ze doet soms nogal lastig als ze berig is) maar ze liep eigenlijk in één keer keurig het karretje in. Ik had een zakje lekkers om haar de kar in te lokken (stukjes appel, rozijntjes en een paar lange vingers) en ze deed keurig wat ze moest doen. Eenmaal in de kar lag ze lekker dik in het stro zodat ze redelijk comfortabel de reis kon doorstaan. Penny was niet zo blij dat ze alleen achter moest blijven, maar gelukkig is het maar voor twee daagjes. Morgenavond halen we Pim als het allemaal goed is gegaan weer op

Foto's van vanochtend:

Twee slaperige varkentjes weten nog niet wat er staat te gebeuren:


Het karretje voor de deur van de stal geparkeerd, zodat Pim er makkelijk in kon lopen:


'Oh, ik moet weer opstaan..?'


Binnen no time zat ze in het karretje. Toen de deur dichtging vond ze het iets minder leuk, maar gelukkig was er lekkers en genoeg stro om in te liggen:


Arme Penny bleef alleen achter in de stal:


Anderhalf uur later waren we aangekomen op de plaats van bestemming en ontmoetten we Kuddel. Hij is een indrukwekkende maar vriendelijke beer met een enorme kop:


Pim liet zich heel makkelijk weer uitladen en wandelde zonder problemen de stal van Kuddel in. Ze was wel een beetje van slag door de spanning; ze hoefde niet eens een lange vinger. Gelukkig was ze snel bekomen van alle nieuwe indrukken. Hier loopt ze net de wei van Kuddel in, hij loopt achter haar aan:


Terwijl wij omliepen naar buiten verkent Pim voorzichtig de wei en haar nieuwe vriendje:


Ze vinden elkaar eigenlijk meteen wel leuk en er werd al voorzichtig geknuffeld:


Al denkt Kuddel niet alleen maar aan knuffelen...


Terwijl wij nog even verder rondliepen op de boerderij en onder meer Kuddels biggen van vorig jaar bekeken maakten Pim en Kuddel nader kennis. Toen we vlak voor we weggingen nog even wilden kijken hoe het met ze ging bleken ze al meer dan goede vrienden te zijn geworden:


Hoewel deze dekking niet helemaal afliep zoals het hoort (Pim kreeg er op een gegeven moment toch genoeg van en liep weg) hebben we er alle vertrouwen in dat dit goed gaat komen. Morgenmiddag of avond halen we haar weer op en hopelijk is ze dan succesvol gedekt. Als alles goed gaat kunnen we dan begin mei rekenen op bevrijdingsbiggetjes!

Verder hebben we ook de konijnen laten dekken afgelopen week. De dames waren ongeveer 10 maand oud en daarmee klaar voor een eerste dekking. Dit ging wat makkelijker en sneller dat bij Pim, en binnen twee uurtjes konden we met beide konijnen gedekt en al weer naar huis.

Jut (staalgrauw) is gedekt voor een mooie witte Vlaamse reus:


En Jul (ijzergrauw) is gedekt door een chinchilla-kleurige Vlaamse reus:


Afgelopen weekend hebben we een mooi houten nesthok voor de dames in elkaar geschroefd, en hopelijk worden we begin februari (ergens tussen de 1e en 6e ) verblijd met snoezige kleine babykonijntjes

Meer foto's volgen uiteraard zodra er baby'tjes te bewonderen zijn!

quote:

Op dinsdag 10 januari 2012 13:28 schreef J.Doe het volgende:
Ahaa dat is zeker goed nieuws! Binnekort dus 'n hoop jong spul? Konijntjes samen met geitjes en lammetjes?

Veel jong spul, maar dit jaar geen geitjes en lammetjes. Hopelijk wel konijntjes en biggetjes (en wie weet ook weer kuikentjes). Omdat de konijnen en Pim in de stal gaan bevallen hebben we niet voldoende stalruimte om ook de geiten en schapen daar te laten aflammeren. Die mogen dus een jaar overslaan na het grootbrengen van al het jonge grut afgelopen voorjaar Dat is ook beter voor hun conditie, vooral Willow (het oudste schaap) is na een aantal drielingen en zelfs een vierling wel even toe aan rust. Ze wordt over een maandje al 10, dus wat ons betreft mag ze sowieso wel met pensioen. Wie weet volgend voorjaar weer kleine geitjes en/of lammetjes maar dit jaar even niet.

De TT is eigenlijk wel een beetje misleidend nu, misschien moet ik hem maar aan laten passen...

quote:

Op dinsdag 10 januari 2012 17:00 schreef J.Doe het volgende:
Ahaa zo. Bij dit type schaap (Kameroen?) is een meerling dus zeker geen uitzondering. Nee, bij mijn ouders thuis hebben we ook een kleine kudde Texelaars en die zullen eind deze maand, en begin volgende maand gaan aflammeren. Gezien dat je vorig jaar ook jonge geiten en schapen had ging ik er vanuit dat dat dit jaar weer het geval was Maar die biggetjes in de wei lijkt me ook een leuk gezicht (heb niet zoveel met konijnen). Leuk!

Texelaars zijn ook leuk, van die lieve lompe witte lammetjes Onze Willow is 50/50 Kameroen/Barbados Black Belly en haar dochter Vita (het enige andere schaap dat we nu nog hebben) is 75% Barbados. Ze krijgen idd bijna altijd 2- of 3-lingen, en hoewel ze een drieling wel aankunnen vergt het lichamelijk veel van ze. De vierling die Willow in 2010 had kon ze niet alleen aan, die hebben we bijgevoerd met de fles. Nu mag ze lekker met pensioen, misschien dat we Vita volgend jaar laten dekken, samen met één of meer van de geiten of zo. Het is altijd wel heel schattig namelijk

Ik ben echt super benieuwd hoe het zal gaan met de biggetjes, we hebben nog niet eerder met varkens gefokt. Ik verheug me ook erg op kleine biggetjes die door de wei denderen, hopelijk krijgt Pim er niet te veel (er van uit gaand dat ze goed gedekt wordt natuurlijk) zodat het allemaal een beetje soepel verloopt

Pim is inmiddels weer terug in haar eigen stal, Penny had haar erg gemist! Iedereen op het logeeradres was erg van onze Pim gecharmeerd maar we zijn blij dat ze weer thuis is. Volgens z'n eigenaar heeft Kuddel gisteren minstens drie keer z'n ding gedaan, maar was er vandaag weinig actie. Dit kan er op wijzen dat haar vruchtbare periode weer afgelopen is, of dat ze geen zin had omdat ze heimwee had (ja, echt!). Het kan natuurlijk ook zijn dat ze nog wel gedekt is maar op een moment dat er niemand bij was.

Kuddel heeft nog een paar weken uitstel van executie gekregen, dus mocht Pim over drie weken toch weer berig worden dan kan ze nog een keer bij hem op bezoek. Over drie weken hopelijk meer nieuws

quote:

Op donderdag 12 januari 2012 08:53 schreef Guppyfriend het volgende:
Wat een leuke varkentjes

Is eventueel nageslacht van de varkentjes en de konijnen allemaal voor consumptie?

Ja ze zijn leuk hè

Wat betreft je vraag: eventueel nageslacht van de varkens zal waarschijnlijk grotendeels verkocht worden aan belangstellenden. Wat die er mee doen mogen ze zelf weten, het zijn in principe vleesvarkens met goede kwaliteit vlees (daar hebben we de combinatie op uitgezocht) maar ze zullen naar alle waarschijnlijkheid ook leuk zijn om te zien met hun vlekken en vliegtuigoren. Daarnaast zijn zowel de zeug en beer allebei heel tam, en het karakter van beide rassen is betrouwbaar en rustig dus de biggetjes (die uitvoerig geaaid en aangehaald zullen worden) worden vast ook geschikt voor bv. een zorg- of kinderboerderij. Zelf willen we er in ieder geval 1 á 2 opfokken t/m november/december voor eigen consumptie. Misschien dat er ook 1 of meerdere geslacht zullen worden als speenvarken om op te eten. Wat er met de rest gebeurd hangt dus af van de kopers.

Wat betreft de konijntjes; daar zullen we er waarschijnlijk één of misschien twee voedstertjes van houden voor de gezelligheid en om in de toekomst nog eens een nestje mee te fokken. Vooral de jonkies van Jul zijn wat dat betreft interessant omdat ze de chinchilla-kleur zullen dragen (waarschijnlijk niet zichtbaar, want recessief) maar dat is leuk om verder mee te fokken aangezien die kleur (nog) vrij zeldzaam en gewild is. De eigenaar van de rammen wil dan ook graag in ieder geval één jonkie als vergoeding voor de dekking, hij wil daar mee verder fokken. De rest zal waarschijnlijk verkocht worden als er belangstelling voor is, en anders geslacht worden. Het zullen naar alle waarschijnlijkheid mooie, goed gebouwde Vlaamse Reusjes worden. Ze zullen vast ook tam worden omdat ik het leuk vindt ze uit de hand te voeren en te kunnen aaien net als hun moeders, dus dan zijn ze ook geschikt als huisdier.

Als we dieren verkopen ben ik altijd vrij kritisch naar waar ze terecht komen, we bellen en mailen vaak meerdere keren met potentiële kopers om een beetje een idee te hebben van de koper en wat er met de dieren gaat gebeuren. Het liefst verkoop ik aan mensen die voor de aardigheid hun dieren hebben en er ook goed voor zorgen. Dat dieren geslacht (gaan) worden vind ik niet zo erg, maar ik wil wel dat ze tot die tijd een zo fijn mogelijk leven hebben. Dat proberen we zelf ook te doen namelijk. Met mensen die bv. een konijntje zouden willen 'voor de kids' en dat dier dan achter in de tuin in een hokje stoppen en er na een maand of wat niet meer naar omkijken heb ik niets. Dan vind ik het diervriendelijker om het beestje zelf te houden waar hij gezelschap en lekker de ruimte heeft en na een tijdje te slachten.

quote:

Op donderdag 12 januari 2012 16:53 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Ik kende je topic nog niet. Net helemaal doorgelezen en wat een leuke verhalen. Nog iets van Abel gehoord?

Abeltje is met zijn moeder en zusje verhuisd naar iemand met jonge kinderen die ook een paar andere geiten had. Nadat ze zijn opgehaald hebben we er verder niet meer van gehoord, ik hoop/verwacht dat hij is doorverkocht als dekbokje gezien zijn mooie kleur en makkelijke karakter. Toen ik laatst zijn oornummer opzocht in het I&R systeem (=identificatie en registratie, voor onze schapen en geiten) was hij in ieder geval niet dood of geslacht gemeld, dus hij zal hopelijk nog vrolijk rondlopen

Een nieuwe update, met gezinsuitbreiding op de beestenboerderij!

Een maand geleden zijn de konijnen gedekt, en gisterochtend zijn ze eindelijk bevallen. Het is behoorlijk koud in de schuur (het vriest daar ook gewoon) maar de kleintjes lijken het warm genoeg te hebben in hun nestje. Beide dames zijn aan dezelfde kant van het zelfgetimmerde nesthok bevallen, en hun jongen liggen dus allemaal bij elkaar. Dit is lekker warm voor de kleintjes, en betekend dat ze door beide moeders gezoogd worden en dus goed kunnen groeien. Voor een eerste nestje doen de dames het redelijk. Eén konijntje was dood geboren, eentje lag midden in de stal (en heb ik direct in het nest gelegd) en eentje vond ik later nog eens buiten het nest (zou dezelfde kunnen zijn, deze heb ik eerst opgewarmd en na een half uurtje weer in het nest gelegd). Eén van de konijntjes in het nest had de achterpootjes helemaal verstrikt in de wol en kon ze niet bewegen, deze heb ik voorzichtig losgepeuterd. De rest zag er allemaal gezond en levendig uit.

Hoeveel konijntjes het precies zijn weet ik nog niet omdat ze nogal door elkaar heen krioelen en het te koud is om ze stuk voor stuk buiten het nest te leggen om te tellen. Ook worden de moeders er wat zenuwachtig van als ik te lang bij het nest rommel dus laat ik het maar even zo. Ik heb al wel een paar foto's kunnen schieten van het grut:

Eerst de moeders even afleiden met wat andijvie voor ik de stal in stap:




Het nesthok:


De ingang (rechts onderin) hebben de dames vakkundig dichtgestopt met stro en hooi zodat er niemand bij het nest kan komen en het lekker warm blijft:


Van binnen ziet het er zo uit. Rechts het nestje met de jonkies van beide dames, links een eerdere nestpoging waar niets in ligt. Het bloed op het stro is nog van de bevalling:


Nestje van dichtbij:




Een paar konijntjes een beetje apart gelegd en geprobeerd te tellen maar het was niet zo makkelijk:


En van dichtbij zien ze er zo uit (helaas onduidelijke foto):


Gelukkig blijven ze niet zo lang zo lelijk, en over een dag of 10 gaan de oogjes open en lijken het al echte konijntjes

Nog meer jong grut hebben we bij de cavia's. Na een bezoekje aan een familielid kwam ik zondag thuis met twee extra caviaatjes voor bij de twee al wat oudere volwassen zeugjes die ik al had. Dinsdag heb ik ook nog een volwassen gecastreerd beertje uit het asiel gehaald dus nu zitten we op een totaal van vijf. Een mooi groepje om lekker rond te hebben scharrelen straks. In het voorjaar mogen ze weer naar buiten in hun weilandje met nachtverblijf, nu het zo koud is wonen ze in twee kooien in de bijkeuken.

Kennis maken in de gang, de twee kleintjes (Jo en Hanna) zijn dus nieuw:






Nog meer goed nieuws is dat Pim deze week niet berig is geworden. Dat betekend dat ze na haar avontuurtje met Kuddel vrijwel zeker drachtig is, en dat we begin mei een worp biggen verwachten

En dan verwachten we nog een nieuwe bewoner... We krijgen er vanaf 26 februari zo eentje bij op de beestenboerderij:






Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

quote:

Op woensdag 8 februari 2012 16:07 schreef livalo het volgende:
Wat een heerlijk topic! heb hem nog maar net ontdekt maar heb alles vanaf het begin af aan gelezen en de verhalen zijn erg leuk . Het plezier dat je hebt met het verzorgen van alle beestjes straalt echt van de posts af en de foto's vind ik ook heerlijk om te zien . ze hebben echt een perfect leven daar bij jullie. Ben erg benieuwd hoeveel konijntjes het uiteindelijk zijn, het ziet er allemaal heel knus en vol uit.

Dankjewel! Ik vind het ook gewoon ontzettend leuk, al die levende have om me heen. Altijd iets te doen, en als de cavia's de longetjes uit hun lijfje wheepen als ze me zien, de konijnen naar me toe komen rennen en tegen hun muurtje op gaan staan, de varkens hun slaperige koppen optillen en goeiemorgen knorren wordt ik gewoon blij

Ik heb gisteren trouwens alle kleine konijntjes geteld, het waren er toen 11 waarvan eentje duidelijk kleiner dan de andere 10. Ik check het nestje twee keer per dag en ze lijken het heel goed te doen ondanks de kou. Ze zijn lekker levendig en lijken goed te groeien. Ook de haartjes komen door, en ze lijken op twee na allemaal zwart. Deze worden straks denk ik staalgrauw (zoals Jut) of ijzergrauw (zoals Jul). De twee anderskleurige konijntjes hebben een lichter buikje en binnenkant van hun oortjes, en worden verwacht ik konijngrijs (wildkleur). De moeders vinden het gelukkig steeds minder vervelend als ik aan het nest zit en laten zich prima afleiden door de andijvie en wortel. Hopelijk overleven alle 11 de nijntjes het, ze hebben gelukkig twee moeders om ze te zogen en voldoende nestgenootjes om lekker warm te blijven. Als de oogjes straks open gaan maak ik nieuwe foto's

quote:

Op woensdag 8 februari 2012 19:04 schreef Twinky het volgende:
Is het hondje een echte labrador? O+

Ja zeker! Alleen maar honden met stamboom en van een echte clubfokker hier in huis. Dan weet je tenminste redelijk zeker wat je in huis haalt. De fokker van onze nieuwe pup socialiseert ze ook uitstekend, het zijn allemaal hartstikke leuke, gezonde, mooie hondjes. We willen graag een teefje dat in de toekomst eventueel zelf ook fokpotentie heeft en 20 februari (na de puppytest) horen we welke van de 7 teefjes uit het nest de onze wordt

Weer een aantal dagen verder en een kleine update!

De konijntjes groeien als kool en vandaag zijn de oogjes open gegaan. Het zijn er nog steeds 11 (met eentje nog steeds iets kleiner dan de andere 10) en ze groeien allemaal goed, dus dat is een goed teken. Beide moeders zorgen heel goed voor ze en houden me elke keer als ik aan de kleintjes zit héél zorgvuldig in de gaten. Als het hun allemaal te lang duurt en de kleintjes bewegen teveel in het nest kun je zien dat ze het niet zo leuk vinden en een beetje zenuwachtig worden. Daarom plaag ik ze ook maar niet teveel, behalve dan vanmiddag even toen ik foto's maakte!

Zo was het 10 dagen geleden:


En zo is het nu:


Close up van het nestje (helaas beetje vaag):


Hey, wat doe je met m'n kinders?!


En een paar kleurtjes apart gefotografeerd, dit kleintje is konijngrijs:


Deze is staalgrauw (zwart, zoals Jut):


En deze lijkt mij ijzergrauw (grijs, zoals Jul):


En nog een filmpje waarop je goed kan zien dat de oogjes open zijn:


De varkens zijn vanochtend weer eens naar buiten gegaan. Tijdens de vorst hebben we ze zoveel mogelijk binnen gehouden in de stal. Niet omdat ze niet tegen de kou kunnen, maar meer omdat de modder in de wei zo oneffen was en hard was bevroren dat we bang waren dat de dames zich zouden verstappen. Vooral Penny loopt soms wat stram, dus we wilden geen onnodig risico nemen. Ze waren in ieder geval blij dat het dooide en dat ze lekker een frisse neus konden halen. Foto's van vanmiddag:

Bil aan bil met de neus over de grond:


Vieze neus van de modder:


En zo'n vieze neus kun je dan het beste even afvegen aan het dichtstbijzijnde zachte object:


De kippen kwamen ook even kijken, je weet maar nooit of de varkens nog iets lekkers opwroeten:


Van een afstandje deed het me een beetje denken aan zo'n school kleine poetsvisjes die om grote haaien rondzwermen


En ja, circle of life enzo, de samenwerking gaat twee kanten op. Kippen eten opgewroete wormpjes _{en uitgepoepte graantjes} en varkens eten graag een lekker eitje!

Filmpje:

@ Twinky: ja, ze kúnnen best heel voorzichtig zijn als ze willen... Netjes van een lepel eten, een druifje uit mijn hand pakken of heel voorzichtig een eitje kraken. Maar op de meeste momenten is het oppassen geblazen dat ze me niet van de voeten lopen of in de tang nemen en pletten

@ Pisces: ik ben ook super benieuwd! Deze week gaan de pupjes met de fokker op excursie naar de kinderboerderij, dus dan kan de onze alvast wennen aan wat haar te wachten zal staan We hebben aangegeven dat we een relaxed hondje willen dat zich niet van d'r stuk laat brengen maar dat ook weer geen dominant haantje-de-voorste is. Kortom: eentje die zich makkelijk zal voegen in de gezellige drukte! Ik voorzie verder gelukkig geen problemen met de andere dieren, allemaal zijn ze wel gewend dat er regelmatig iets nieuws rondloopt hier. Alleen ons kleine hondje Puck zal misschien wat minder enthousiast zijn, dat is nu nog een beetje heel erg het verwende prinsesje en ze stelt zich soms nogal aan als andere honden (behalve Rani dan) te wild doen of aan haar willen zitten... Nog 11 nachtjes slapen en dan weten we het!

@ Miendientje: de varkens luisteren eigenlijk altijd wel goed naar hun naam gelukkig, dat is één van de eerste dingen die ik ze geleerd heb. Als ze me zien of horen houden ze me direct in de gaten, en als ik eruit zie alsof ik iets lekkers heb of als ik ze roep komen ze direct als het stelletje lompe idioten dat ze zijn op me af denderen Het probleem is een beetje dat hoewel ze makkelijk naar me toe komen je er daarna zo weinig mee kan... Een hond kun je laten volgen, ergens heen sturen, aan de riem doen of desnoods in z'n nekvel ergens naartoe slepen. Met een varken gaat dat allemaal wat minder soepel... Als je ze iets wilt laten doen is het meer een kwestie van hun voorgaan en zorgen dat wat jij bent/hebt/doet toffer is dan alle andere dingen die de varkens op dat moment in hun koppie kunnen halen om te doen. En dat is soms nogal een opgave
_{Een andere methode is natuurlijk om te zorgen dat al het andere dat ze in hun hoofd halen direct bestraft wordt maar dat probeer ik over het algemeen te vermijden.}

Een week verder, en de kleine nijnen groeien (nog steeds) als kool! Ze worden steeds groter en beweeglijker. Als ik nu het deksel van het nesthok open doe en mijn hand naar binnen steek worden ze direct wakker en beginnen ze allemaal een tikje spastisch heen en weer te springen Ik heb ondertussen ook al twee keer het hele nest weer terug in het nesthok moeten leggen omdat ze allemaal naar buiten gevallen/gekropen waren doordat (één van) de mama's de ingang niet goed af had(den) gesloten. Op een gegeven moment zullen ze natuurlijk toch wel uit het nesthok en in de stal komen, maar met drie katten die vrij door de schuur lopen en geregeld een rat vangen zijn de konijntjes daar nu nog iets te klein en kwetsbaar voor; ondanks de beide mama's die zeer oplettend en beschermend zijn (voorbeeldje: toen mijn man eergisteravond een konijntje terug in het nesthok wilde leggen en de stal instapte kreeg hij meteen een kwade grom en een stel tanden in zijn broekspijp). Gelukkig vinden de dames het geen probleem als ik in de stal kom en de kleintjes bekijk en aanraak, zolang ik het maar niet te bont maak en iets lekkers voor ze meeneem. Alle 11 de kleintjes groeien goed, al is er duidelijk één achterblijvertje. Deze is wel lekker levendig maar een heel stuk kleiner dan zijn of haar nestgenootjes. Ik heb vanochtend geprobeerd dit ukkie even apart bij Jut en Jul te laten drinken, maar de dames hadden geen zin en liepen zodra ukje goed beet had weg. Hopelijk blijft ukje gewoon doorgroeien, als ze straks een week of drie zijn beginnen ze ook ander voer te eten dus dan trekt het hopelijk wat bij

Foto's van het grut:

Het nest heeft zich van de linkerkant van het hokje naar de rechterkant verplaatst, boven/naast de uitgang. Vandaar dat ze er ook makkelijker uit vallen als die open is. Je kan nu ook duidelijk de verschillende kleurtjes zien:


Mama Jul houdt mij heel goed in de gaten als ze de baby's hoort rondspringen:


En ook Jut houdt me goed in het oog:


Het zijn al duidelijk echte konijntjes inmiddels (het lijken er misschien geen 11, maar ze liggen op elkaar):


Zoals je kunt zien lopen ze ook al echt een beetje rond:


Hier zie je links bovenin het achterblijvertje (met op de foto dichte oogjes en koppie naar links) dat duidelijk kleiner is dan de anderen:


En nog een (beetje te donker) filmpje met spastisch springende nijntjes


En komende zondag gaan we het nieuwste lid van de familie ophalen!

Dit is onze Nori :





edit: krijg die gekantelde foto's helaas niet goed, dus draai je hoofd even bij voor foto's 1 en 5

quote:

Op donderdag 23 februari 2012 20:22 schreef pasopikbijt het volgende:
Ik volg dit topic al zo lang en iedere keer weer die heerlijke foto's en verhalen Wat ga je precies doen met de konijntjes? Allemaal houden? Afhankelijk van hoe ver weg je zit zou ik er ooit best 2 van je willen overnemen

Bedankt voor het compliment en nee, we gaan niet alle 11 de nijntjes houden. We houden er zelf waarschijnlijk één, er zitten twee konijngrijze jongen in het nest en als één daarvan een voedstertje blijkt te zijn willen we die houden. Verder heeft de eigenaar van de rammen gezegd dat hij er graag ook één of twee zou willen hebben voor de fok (al heb ik na het geboortebericht nog niets van hem gehoord). Een aantal andere konijntjes zullen worden verkocht aan belangstellenden (in de regio Twente, just so you know ), en wat er overblijft zal worden geslacht.

Vandaag (en gisteren) hebben de konijntjes een half uurtje buiten het nesthok gespeeld. Ik zit er dan tussen zodat ze er aan wennen aangeraakt, geaaid en opgetild te worden. Ze beginnen ook al echt grotekonijnenvoer te eten, ze knabbelen al als echte grote nijnen aan de andijvie, appel, wortel, stukjes droog brood, brokjes en hooi die ik mee had genomen. En uiteraard heb ik foto's hiervan, want ze zijn zo schattig

Er valt van alles te ontdekken in de stal:


De mama's eten ook wat van het lekkers:


Eindelijk een foto met alle 11 de konijntjes:


Brokjes eten als een groot konijn:


En na al die avonturen waren ze toch wel wat moe:


_{Oh ja, en nog maar twee nachtjes slapen voor de nieuwe puppy!}

Klein drama op de Beestenboerderij vanochtend... Reusje 'Roos' _{(naam bedacht door mijn achternichtje van 4)} is gewond geraakt. Ik was de caviakooien aan het schoonmaken en zag Roos ineens in de stal zitten met één hangend oortje en een zielig oogje . Het lijkt er op dat ze misschien door een kat is gepakt; ze heeft een wond vlak onder haar oor en naast/onder haar oog. Ik zag onze poes Taya verdacht kijken dus het zou kunnen zijn dat zij dit op haar geweten heeft. Roos zit nu heel zieligjes even in een net verschoonde caviakooi zodat de dader het karwei in ieder geval niet af kan maken. Hoe dan ook, de DA is gebeld en we hebben over een uurtje een afspraak. Dan kunnen meteen cavia Jo en haar twee kooigenootjes mee want bij het verschonen viel me op dat Jo een beschadigd oortje heeft. Ik denk dat ze misschien een plekje schimmel heeft dus daar ook even een zalfje oid voor halen. En dan volgende week weer een afspraak voor de inentingen van de pup. Altijd iets te doen hier... hopelijk komt Roosje er nog een beetje bovenop.

edit:

foto's van het slachtoffertje:







[ Bericht 20% gewijzigd door Miss_Isis op 02-03-2012 12:47:22 ]

quote:

Op vrijdag 2 maart 2012 12:49 schreef Miendientje het volgende:
Zielig, ik dacht dat katten meestal wel respect voor konijnen hadden.

Tja, over het algemeen gaat het hier ook wel goed, maar een klein konijntje dat door de stal racet lijkt natuurlijk best veel op een dikke rat die hetzelfde doet. Ik denk dat de verleiding iets te groot is geworden misschien. Maar als het een kat was (en dat denk ik wel) heeft ze het nu hoop ik wel afgeleerd. Roosje is gewond maar (nog) niet dood dus waarschijnlijk hebben beide mama's (1,5 tot 2 keer zo zwaar als de kat) ingegrepen.

Roosje en zijn/haar broertjes en zusjes in betere tijden (eergisteren) in de stal aan het spelen, andijvie aan het eten en op schoot:

Terug van de dierenarts, en Roos heeft een injectie gehad met langwerkende AB en een pijnstiller. Daarnaast moet ik voorlopig twee keer per dag haar zere oogje insmeren met AB zalf. Ze zit ondertussen weer bij de andere konijnen in de stal, in het nesthokje, met twee blaadjes andijvie. Ze heeft nog geen enkele interesse getoond in eten, maar ik hoop dat ze straks als de pijnstiller werkt wel weer wat eet. Ik heb persoonlijk mijn twijfels of het nog goed komt, ze lijkt behoorlijk in shock en er zit maar weinig leven in. Maar we proberen het gewoon en zien wel waar het schip strand _{(nu maar hopen dat Roos een meisje is, want als het een rammetje blijkt kunnen we hem niet houden en wordt hij misschien alsnog geslacht ).}

Verder heeft de cavia naar alle waarschijnlijkheid inderdaad een schimmel op haar oortje; dus dat betekend eerst proberen twee keer per dag in te smeren met jodium en hopen dat het weggaat (en dat ik het niet zelf ook krijg). Als het niet weggaat moet ik álle cavia's om de zoveel dagen in bad doen met anti-schimmel spul, hopelijk gaat dat niet nodig zijn.

Met de andere dieren gaat het gelukkig wel goed. De pup blaakt van gezondheid, eet goed en is zelfs vanaf de tweede dag dat we haar hebben al zindelijk. Ze is heel relaxed en past zich goed aan aan de andere dieren. Ideaal dus nog een paar fotootjes van haar:

Met haar grote zussen in het bos:


Spelen met Rani met de shawl:


Gauw afpakken en snel weg rennen:


Kleine hebbert heeft haar zin gekregen:


En dan 's avonds net doen alsof je de boze blik van je zus niet ziet, en gewoon naast haar gaan liggen:

Weer een paar dagen verder en een update over reusje Roos. Het leek eerst heel goed te gaan, haar oogje geneest zelfs zo goed dat ze vanaf gisteren eigenlijk geen zalf meer nodig had. Aan de buitenkant zie je nu haast niet meer dat ze gewond was, behalve dat haar ene oogje iets kleiner lijkt en haar ene oor nog steeds niet rechtop staat. Toch heb ik er sinds vandaag geen goed gevoel meer over. Vanochtend vond ik Roos met een doorweekte onderkant in een hoekje van de bak die als konijnentoilet dienstdoet. Ik was bang dat ze misschien zichzelf onder geplast had, maar bij nader inzien denk ik dat ze in de waterbak was gevallen aangezien deze ineens ook erg vies en half leeg was. Ze gedroeg zich erg teruggetrokken en zocht steeds stille hoekjes om te zitten, nooit een goed teken. Ik heb haar mee naar binnen genomen en haar onderkant in lauwwarm water gewassen en daarna geprobeerd wat te dwangvoeren omdat ze ook geen enkele interesse toonde in andijvie of wortel en het belangrijk is dat ze blijft eten.

Tijdens het dwangvoeren was ze levendig genoeg om hard tegen te stribbelen (en van de tafel af te springen ) maar ze wou het prutje dat ik had gemaakt (havermout geweekt in heet water met een scheutje geitenmelk, wat roosvicee en heel fijn geraspte wortel) niet eten. Uiteindelijk heb ik haar weer terug gezet tussen de andere konijntjes, maar ze ging direct weer op zoek naar het rustigste hoekje in de stal. Later in de middag zat ze nog steeds helemaal achteraf, ik heb haar toen opgepakt en met een stukje appel en wortel en vers hooi in het ongebruikte deel van het nesthok gezet in de hoop dat ze daar wat kan eten en aansterken. Hopelijk voelt ze zich morgen beter, maar het stille hoekjes opzoeken is meestal geen goed teken

Foto's van vanmiddag:

Na het badje op het aanrecht opdrogen:


Pootjes en buikje afdrogen:


En daarna even in de doos terwijl het dwangvoer klaar wordt gemaakt:


De opstelling:


Het slachtoffertje:


In de houdgreep _{(deze houding lijkt misschien onnatuurlijk, maar konijntjes drinken bij hun moeder ook liggend op hun rug)}:


Roosje wilde het dwangvoer niet eten, voor de zekerheid heb ik het daarna getest op wat proefkonijnen En die waren laaiend enthousiast:


Met de andere konijntjes gaat het nog steeds heel goed, ze zijn super brutaal en ik moet oppassen waar ik mijn voeten neerzet als ik in de stal sta:




Klimkonijntje:


Hier op de achtergrond Roos op zoek naar een stil plekje:


Chill konijntje:


Hopelijk binnenkort toch goed nieuws over Roos, we blijven hopen

Helaas, vanochtend heb ik Roos uit haar lijden verlost. Ze stonk, had zichzelf onder gepoept, verloor vocht uit haar neus en mond en had bloed op haar vacht, trilde, hield haar koppie in haar nek en liep rondjes. Al met al reden voor mij om haar niet langer te laten lijden. Ik denk dat ze door de stress na de aanval ondanks de antibiotica een infectie op heeft gelopen en/of dat er een infectie of beschadiging o.i.d. in haar hersens is gekomen waardoor haar situatie zo verslechterde.

De andere 10 konijntjes hebben nergens last van en zijn vrolijk en opdringerig als altijd, gelukkig gaat het met hen wel goed.