Op de Beestenboerderij!

quote:

Op zondag 19 juni 2011 13:08 schreef sigme het volgende:
Miss_Isis, gaan jullie een kraamkooi gebruiken?
[ afbeelding ]

Stonehead heeft daar veel problemen mee, z'n fokzeugen verpletteren de helft van hun worp, maar zijn klanten willen per se dat hij geen kraamkooi gebruikt.

Ik had zijn verhalen daar over gelezen idd, over de afweging tussen wel en geen kooi. Het is een lastige beslissing, en als je bijna een hele worp verliest kan ik me voorstellen dat je kiest voor een kooi. Wij hebben geen kraamkooi en willen er ook geen aanschaffen. Ik vind het persoonlijk best wel sneu om een zeug zo in haar vrijheid te beperken, ze kunnen alleen maar staan en liggen en dat een aantal weken lang. De fokkers waar Penny en Pim vandaan komen gebruiken zoals je op de foto kan zien nu nog wel kraamkooien, maar gaan binnenkort over op een systeem van werphutjes in een grote wei. De drachtige zeugen lopen dan met z'n 5-en in een wei en daar staan 5 kleine hutjes in waar ze een nest kunnen bouwen en hun biggen kunnen werpen. Zonder kraamkooi dus en met meer vrijheid, maar wel een grotere kans op doodliggen. Ze hadden daar ervaringen waarbij zeugen zonder kraamkooi geen enkele big doodlagen, maar ook zeugen die ondanks de kooi wel een big pletten. Al met al kiezen zij voor vrijheid van de zeugen.

Waarschijnlijk bouwen we hier een constructie in de stal waar de biggen achter een hek een eindje van hun moeder af kunnen liggen op een matje onder een lamp. Maar ik vind het wel een lastige beslissing, het risico op geplette biggen is gewoon groter als je geen kooi gebruikt. Echter is het ook zo dat oude, stramme of te dikke zeugen sneller hun biggen pletten dan gezonde jonge zeugen, omdat ze niet zo snel op kunnen staan als een big krijst. Ik hoop dus maar dat onze jongedames voorzichtig zullen zijn. En verder kunnen we alleen toezicht proberen te houden, en hopen dat we geluk hebben. Misschien dat we toch een kooi moeten gaan overwegen als blijkt dat ze erg onoplettende moeders zijn.

quote:

Op zondag 19 juni 2011 15:44 schreef sigme het volgende:
Stonehead verloor in de eerste jaren géén enkele big aan verpletterende zeugen, dus dat van die ouder wordende zeugen kon inderdaad nog wel eens een belangrijke factor zijn.
Hij had trouwens ook zo'n veilig biggenhoekje gemaakt, van een oud imperiaal .

Een kraamkooi zou je ook alleen de eerste paar dagen kunnen gebruiken, begrijp ik van hem. Het risico is de eerste 3 dagen het allergrootst.

Maar privéhutjes voor de zeugen klinkt prachtig . Is er een risico dat een zeug opzettelijk biggen van een andere zeug molt of kan dat allemaal vrij door elkaar lopen?

Ik denk/hoop dat het veel te maken heeft met leeftijd, en aangezien onze dames op een gegeven moment vervangen zullen worden houden we dus vrij jonge zeugen steeds. Hopelijk blijft het doodliggen dan binnen de perken, het liefst zou ik helemaal niet zo'n ding aanschaffen, zelfs niet voor 3 dagen. Als na de eerste keer blijkt dat het toch nodig zal zijn kunnen we het altijd nog doen.

Die hutjes zouden goed moeten werken omdat ze echt maar één vark groot zijn. Er passen geen twee volwassen zeugen in, dus ze komen ook niet in de verleiding om bij elkaar te gaan liggen. Aangezien de hutjes een stuk uit elkaar staan hebben alle zeugen dan hun eigen hoekje. Elkaars biggen aanvallen zullen ze daarom niet doen, dat gebeurd alleen als ze te dicht op elkaar moeten liggen. In die hutjes hebben ze dan hun eigen nest met hun eigen biggen er in, en er buiten staat een laag hekje waar de biggen niet uit kunnen en de zeug wel. De kans dat de biggen per ongeluk een verkeerd hutje in lopen is daarom ook erg klein. Groot nadeel van de hutjes is wel dat ze zo klein zijn, er past met geen mogelijkheid een mens in behalve als je over de grond zou kruipen. Levensgevaarlijk dus als je de biggen wilt controleren terwijl de zeug er bij ligt. Gelukkig hebben wij gewoon de stal, en voor op de langere termijn denken we aan een tuinhuisje

Inmiddels weer twee weken verder en Penny en Pimmie zijn helemaal gewend. Ik moet zeggen, het is een verrijking. We hebben al verschillende gezegden herontdekt zoals 'stelletje ondeugende varkens', een gouden ouwe die mijn moeder vroeger nogal eens pleegde te gebruiken als het over mij en mijn broertje ging. En ook 'schiet eens op lui varken' komt hier tegenwoordig weer regelmatig voorbij. Het is ons weer helemaal duidelijk waarop deze gezegden zijn gebaseerd...

Stelletje luie varkens, zondag ochtend 10 uur, na ontbijt op bed toch nog even een tukje doen:


'Willen jullie mee naar buiten? schiet dan eens op, lui varken!':


Nog een duidelijk voorbeeld van luie varkens, eten terwijl je een tukje doet in de voerbak:


Maar ondeugende varkens is ook zeker van toepassing; in galop op het konijn af dat achter het gaas zit, kijken of je hem weg kan jagen:


Actie shot, heel erg hard naar vrouwtje toe rennen als ze je roept:


En dan een kriebeltje krijgen onder je kinnebakje:


Ook nog een filmpje, ze luisteren soms best wel goed namelijk:


Verder nog wat foto's van de kuikentjes, inmiddels lopen ze alle 15 vrolijk buiten in de wei met hun moeders. Deze foto's zijn al iets ouder.

Aangepikte eitjes waar kloek#2 vanaf was gestapt toen ze er genoeg van had na zelf één kuikentje uitgebroed te hebben:


Onder de warmtelamp door mij in een middagje toch nog succesvol uitgebroed:


Een heel lelijk, klef, pasgeboren kuikje. Hierna volgden er nog 6:


Een dag later toen alle kuikentjes weer bij de mama's in de grote kooi waren:






En nog weer wat later, in een apart stukje stal:




En ook met de konijntjes gaat het goed. Ze zijn super tam, groeien als kool en kunnen in principe rond januari voor het eerst gedekt worden.

Samen in de stal een hapje eten (links de kooi met daarin een nieuwe kloek op 6 eieren):


Buiten nieuwsgierig snuffelen aan de hond en aan mijn klompen:


Jul is helemaal niet bang voor Rani:


Ze hupst er zelfs gezellig achteraan:


Niet echt geitjes en lammetjes eigenlijk, maar ik vind het allemaal minstens zo schattig

_{en het geeft me een excuus om niet met m'n afstudeerscriptie bezig te zijn...}

Dank voor de leuke reacties

Vandaag zijn er nieuwe kuikentjes geboren. Tot nu toe heb ik er 4 geteld (allemaal mooi bont gekleurd) en één ei gespot dat (nog?) niet is uitgekomen. Ik kan me alleen niet meer herinneren of de kip nou op 5 of 6 eieren zat, dus de totaalscore is nog niet helemaal duidelijk. De 15 kuikentjes die we al hadden doen het nog steeds super. Ze zijn nu een volle week buiten in de wei met hun moeders, en ze hebben alle gevaren (geiten, honden, katten, buizerds, eksters, kraaien, ratten...) tot nu toe goed doorstaan.

Het is hier vandaag prachtig weer, dus ben van m'n scriptie weggevlucht en heb een paar nieuwe foto's gemaakt

één van de verse kuikentjes, hier een paar uur oud:




De andere kuikens, buiten van het zonnetje aan het genieten met hun moeders:






Ook de cavia's genoten van een lekker stengeltje selderij in de zonneschijn:




En natuurlijk de varkens. Het doldwaze duo heeft de wei al aardig de vernieling in geholpen:


Vandaag hadden ze iets nieuws. De poel in het weiland is weer helemaal vol (om de zoveel tijd zetten we de pomp aan en wordt er nieuw grondwater in gepompt) en ze vonden het behoorlijk spannend:


Eerst even voorzichtig kennismaken:


Hmm, misschien toch wel leuk...:


Penny durft er best ver in:


En toen.... Ik heb er helaas geen foto van maar op onderstaande foto zie je Pimmetje net weglopen nadat ze per ongeluk kopje onder ging:


Gelukkig heeft ze er verder niets aan over gehouden, volgens mij vond ze het zelfs wel lekker. Niet veel later ging ze al even gezellig buurten bij de geitjes:


En ze was al weer gauw haar ondeugende zelf:


Ze zijn vaak zo ondeugend en vernielzuchtig, maar soms liggen ze zelfs letterlijk aan je voeten. En dan zijn ze toch best lief

Inmiddels 5 kuikentjes uit in totaal 6 eieren. Het zesde ei was alleen niet voorzien van een merktekentje, dus het is helaas een aantal (max 3) dagen later gelegd dan de andere 5. Die moet dus nog een dag of twee bebroed worden wil daar nog een kuikentje uit komen. Zo te voelen zit er in ieder geval wel een kuikentje in, maar het piept nog niet dus staat nog niet op het punt van uitkomen. Hopelijk blijft de kip nog twee dagen zitten en komt het ei vanzelf uit. Mocht ze er eerder vanaf gaan en ik merk het bijtijds dan kan ik nog proberen het met een warmtelamp uit te broeden als ik merk dat er leven in zit

30 dagen niet gepost, tijd om weer wat foto's te spammen

Penny en Pim groeien echt als kool. Nog niet zo lang geleden waren het twee snoezige kleine biggetjes, nu zijn het al echte stevige jonge varkens. Ze hebben het in ieder geval erg naar hun zin spelen de hele dag buiten en gaan 's avonds rond etenstijd (meestal...) direct als ze geroepen worden naar binnen om te eten en te slapen. Ook zijn ze redelijk lief tegen de andere dieren waar ze de wei mee delen. Hoewel ze de schapen (en vooral Ba) in het begin ontzettend zaten te pesten doen ze nu heel vriendelijk.

Een aantal weken geleden moesten de schapen in het algemeen en met name Ba het echt ontgelden. P&P waren gefascineerd door wat er tussen Ba's achterpoten en onder zijn buik bungelde, en renden dus de hele tijd achter hem aan om te kunnen snuffelen. Ba was hier (begrijpelijk, vond ik) niet van gediend en was dus de halve dag op de vlucht. Van een afstandje leek het alsof de biggen naar Babe hadden gekeken, met z'n tweeën namen ze de groep schapen in de tang, en als die op de vlucht sloegen crosten er twee biggen keihard achteraan. Dit ging net zo lang door tot ze Ba hadden afgezonderd zodat ze ongegeneerd met hun varkensneusjes in zijn buik konden porren. Ba keek hierbij steeds erg ongelukkig.

Na verloop van tijd was het nieuwtje er gelukkig wel af, en werden ze vriendjes met de schapen (totdat er iets te eten valt uiteraard, dan is het ieder beest voor zichzelf). Vandaag waren P&P zelfs erg lief tegen Ba. Omdat hij al wat ouder is werd het hoog tijd om hem bij zijn zussen, moeder en tante weg te halen. Dit bleek alleen nogal traumatisch voor de arme Ba, die zijn familie ineens moest missen en alleen in de grote wei achterbleef met Dylan, Penny en Pim. Hij kon de andere schapen nog wel zien door het gaas, maar hij was toch erg van slag en was behoorlijk aan het blaten. Penny en Pim reageerden hier op, ze maakten de hele tijd geluidjes tegen hem en bleven steeds aan weerszijden van hem lopen. Het leek bijna alsof ze hem aan het troosten waren

Foto's van vandaag:

De schapen werden voor de verhuizing eerst ontwormd, de volwassen schapen namen hun pil in een stukje brood zo uit de hand, de lammeren werden een handje geholpen.
Eerst in de stal van de varkens (P&P bleven in de wei):


En dan in de houdgreep met de pillenschieter ontwormen.
Meret:


Ba:


en Isis:


Daarna mochten alle dames bij de geiten in (die waren ondertussen ook al ontwormd):






En Ba moest in zijn eentje de grote wei weer in, samen met Dylan, Penny en Pim.

Dylan is al een echte puber, hij groeit heel mooi uit:


"Ba, jongen, wat is d'r aan de hand??":


"wij blijven wel bij je hoor!":


"Waar je ook heen loopt!":


"We volgen je als je schaduw" _{zie 't varkensneusje ter hoogte van Ba's borstkas)}:


"Wij staan voor je klaar ":



Tenzij er iets lekkers wordt uitgedeeld, dan zoek je 't zelf maar uit:







Verder zijn vandaag de jongste kuikentjes ook naar buiten gegaan. Ze zijn precies een maand oud, en ze leken zich behoorlijk te vervelen binnen. Nu maar hopen dat ze het redden met mama Kuif in de grote boze buitenwereld:










Van de andere 15 kuikens zijn er nog 13 over, een heel aardige score. Hun beide moeders hebben het ondertussen voor gezien gehouden. De bruine kloek is al een paar weken weer naar de andere kippen in de grote wei vertrokken, de grijze loopt nog wel tussen de kuikens maar is al weer aan de leg en kijkt regelmatig verlangend naar de andere kippen en de hanen in de grote wei. Het zal wel niet lang meer duren voor zij ook de oversteek waagt en haar kuikens alleen laat. Ze worden ook al echt groot, de 'piep' is er al bijna af, ze maken al grote kippen geluidjes en kunnen zich goed zelf redden. Zo goed dat ze nauwelijks in de buurt wilden komen voor een foto.

Jong haantje:


Een paar kuikens aan het relaxen:

quote:

Op maandag 8 augustus 2011 06:56 schreef sigme het volgende:
Prachtig .

Blijf je de varkens gemengd met andere dieren houden? Ben je niet bang voor Aujesky?

Bedoel je dat de biggen het zouden dragen en de andere dieren aan zouden steken? Nederland is Aujeszky vrij, en als de varkens het per ongeluk op de één of andere manier toch zouden hebben gehad hadden we dat nu al wel gemerkt aan de schapen en geiten (aangezien het fataal is voor herkauwers). Ik zou ook eigenlijk niet weten hoe ze het zouden moeten krijgen, aangezien de ziekte in NL niet voorkomt. Er wordt in Nederland ook niet meer tegen gevaccineerd omdat de ziekte uitgeroeid is, en ook in Duitsland en België niet meer voorkomt. Er is zelfs in de hele EU een uitroeiingsbeleid gaande.

We hebben hiervoor eerder twee slachtvarkens gehad en daarvoor één en later twee minivarkentjes, en weer daarvoor een hangbuikzwijntje (dat was nog voordat Aujeszky uitgeroeid was). We hebben al onze dieren (kippen, geiten, schapen, varkens, pony) altijd samen door elkaar gehouden, en nooit problemen ergens mee gehad gelukkig De katten en honden lopen er ook vaak genoeg tussendoor, gaat eigenlijk altijd heel goed. Ik vind het ook wel een fijn idee dat alle dieren aan elkaar gewend zijn en probleemloos met elkaar om kunnen gaan.

Maar nee, geen angst voor Aukeszky dus. Zolang we niet illegaal varkens importeren vanuit niet-vrije landen lijkt de kans dat onze dieren besmet raken me nihil

Edit: deze biggen komen trouwens van een SPF (Specific Pathogen Free) bedrijf. Ik weet niet of je die term kent (ik kende het niet) maar het betekend eigenlijk dat ze een heleboel infecties die varkens op 'gewone' bedrijven standaard bij zich dragen niet hebben. Daardoor hoeft er bijvoorbeeld ook geen preventieve antibiotica gebruikt te worden. Het zijn dus sowieso super gezonde biggen

quote:

Op maandag 8 augustus 2011 11:53 schreef Zo-is-dat het volgende:
Let wel op dat SPF varkens ook geen enkele weerstand hebben tegen alle kiemen waar ze vrij van zijn, ze zijn dus ook héél gevoelig voor die kiemen, laat je ze wel vaccineren? Dat is zeker aan te raden, je weet nooit waar je iets vandaan kan halen. Er hoeft alleen geen ab te worden gebruikt indien ze niet in aanraking komen met kiemen en dat is in een spf bedrijf streng onder controle maar bij jou in de wei natuurlijk niet.

Het ziet er wel allemaal prachtig uit!

Ik weet dat ze ook gevoeliger zijn voor ziektekiemen omdat ze er geen afweer tegen hebben, daarom hebben we er voor gekozen 2 biggen van hetzelfde bedrijf te kopen. Het eerste idee was om één 3/4 berkshire big te kopen en één (goedkoper) ander ras. Maar omdat dit SPF biggen zijn kon dat niet zomaar, ze zouden ziek kunnen worden van een andere big. Nu zijn ze dus met z'n tweeën, en ze hebben geen contact met andere varkens. Ze zijn (nog) niet door ons gevaccineerd, en ik weet eigenlijk nog niet precies hoe we dit verder aan gaan pakken. Ik geloof niet dat ze nu al 'gevaar' lopen, op het bedrijf van herkomst lopen de zeugen met biggen tegenwoordig ook vrij in de wei zonder problemen. Daar was zelfs nog een topic over in NWS een tijdje terug. Daarnaast heb ik het (niet op enige wetenschappelijke kennis gebaseerde) gevoel dat onze biggen door vrij rond te lopen tussen andere dieren, van alles te eten te krijgen en verder niet zeer beschermd gehouden te worden meer weerstand opbouwen dan de varkens in de standaard veehouderij. Maar dit is puur gevoelsmatig en zou ik best mis kunnen hebben.

Maar goed, op het moment dat er eentje naar de beer gaat om gedekt te worden zal ze wel beschermd moeten zijn tegen eventuele dingen die de beer bij zich draagt, dus ik denk dat ze dan wel ingeënt moeten zijn. De ander wordt waarschijnlijk via KI bevrucht als we dat rond kunnen krijgen. Waarschijnlijk gaan we voor die tijd nog even overleggen met onze DA (tevens veearts) hoe we dit allemaal het beste kunnen regelen. We hebben sowieso ook iemand nodig die de KI kan doen, omdat we dit zelf nog nooit hebben gedaan. Hopelijk kan hij daar ook bij assisteren

quote:

Op maandag 8 augustus 2011 18:36 schreef sigme het volgende:

[..]

Nederland is niet Aukeszky-vrij, onze varkensindustrie is het!
Wilde zwijnen kunnen het wel hebben, en juist scharrelvarkens zijn een risico (om het te krijgen). Ik neem het risico ook wel hoor, daar niet van, maar het is er wel .

Naar ik heb begrepen is het onder wilde zwijnen zeer zeldzaam in Nederland, als er besmette zwijnen worden gevonden wordt dat meteen gemeld zodat er maatregelen getroffen kunnen worden. Maar goed, hier in de buurt zijn sowieso geen wilde zwijnen. Heb het net opgezocht en de dichtstbijzijnde melding van een wild zwijn is hier nog wel zo'n 30-40 km vandaan. We wonen ook (helaas) niet in een écht buitengebied met grote stukken bos vlak voor de deur, de wei van de varkens is dicht bij ons huis, sluit aan op een weggetje aan de ene kant (met daar tegenover meer omheind weiland/akker) en de wei van de buren (met paarden) aan de andere kant, en onze eigen tuin. Weinig kans voor rondlopende zwijnen denk ik, dus wat mij betreft blijft het risico nihil

De laatste foto's zijn weer bijna een maand geleden en alles groeit als kool! Maandag is de dierenarts geweest om naar een van mijn cavia's te kijken en Penny en Pim in te enten tegen vlekziekte en parvo (meer was volgens hem niet nodig). P&P waren er niet zo blij mee maar het was gelukkig vlot gebeurd, en na een appeltje en een knuffel mochten ze naar buiten en was voor hen het leed snel geleden. _{De cavia had minder geluk, ze is vermagerd, heeft een erg onregelmatige hartslag en wellicht iets van een urineweg infectie. Ze krijgt AB tegen de mogelijke infectie, maar het hartprobleem is de oorzaak van de vermagering en is niet te verhelpen. De kans dat ze de winter overleefd is helaas niet zo groot.}

De dierenarts raadde ons verder aan om de KI dienst te contacteren voor hulp bij de inseminatie en zei dat we er aan moesten denken de biggetjes als ze drie dagen oud zijn een ijzer injectie te laten geven. We hebben het nog even over de voors en tegens van een kraamkooi gehad maar ook hij vond het niet zo noodzakelijk. Jonge zeugen kunnen makkelijker en sneller opstaan als ze een big dreigen te pletten, en omdat onze twee gewend zijn aan kippen, konijnen, katten en ander klein grut om hen heen is de kans dat ze hun biggetjes aan gaan vallen of op proberen te eten ook erg klein. Zolang we P&P maar gescheiden houden als ze gaan werpen en jonge biggen hebben zou het goed moeten gaan volgens hem

Ondertussen worden Ba en Dylan al echte mannetjes, het dekseizoen begint zo'n beetje en dat is echt te merken. Met name Dylan is behoorlijk hitsig en probeert zich soms aan Ba te vergrijpen. Hij ruikt ook al als een echte bok, hoog tijd dus dat hij binnenkort verhuisd naar een paar knappe damesgeiten. Hij wordt gelukkig ook wat dapperder van z'n hormonen, hij was eerst vrij teruggetrokken maar nu durft hij zonder problemen uit mijn hand te eten en laat hij zich zelfs een beetje aaien. Ba was altijd al vrij tam maar wordt ook steeds vertrouwder, hij volgt me braaf als ik door de wei loop in de hoop op iets lekkers, net als de varkens. Ook voor hem (en zijn zussen) zoeken we binnenkort een nieuw huis.

De konijntjes groeien ook enorm hard, we hebben inmiddels een nieuw, stevig vervoersmandje gekocht dat wat meer kilo's aan kan. Ze zijn nu al ruimschoots zwaarder dan de katten en ze zijn nog niet eens uitgegroeid. Ze hebben de rangorde onderling bepaald met een beetje geknok en ze zijn nu weer goede vriendinnetjes. Ze zijn ook heel lief, als ze me horen gaan ze tegen de muur van hun stal opstaan zodat ik ze over hun koppie kan aaien. 's Ochtends zetten we het mandje in hun stal, dan lopen ze er in (wel één voor één, samen past niet) en dragen we het mandje naar buiten in hun weitje, waar ze er weer uit lopen. 's Avonds als we de andere dieren voeren komen de konijnen tevoorschijn en zetten we het mandje in hun wei, ze lopen er weer in en ze mogen er in de stal weer uit, waar hun eten klaarstaat. Een heel makkelijk systeem moet ik zeggen

Foto's:

Jut in de stal:


Jul in de stal achter een schuilplankje:


Buiten in hun weilandje:






De kuikentjes zijn ook flink groot:




Ba'tje de grote jongen:


Hij mist z'n familie wel, en knuffelt soms met ze door het gaas heen:


Totdat hij gestoord wordt door Penny en Pim:


Dylan is ook al een hele vent, lekker chillen aan het water:


Op weg naar mij om te zien of ik wat lekkers heb (op de achtergrond de vader van alle kuikentjes):



En de biggen, even ondeugend als altijd met hun luizenleventje:

's ochtends wachten op het ontbijt op bed:


Dan lekker smullen:


En vervolgens buiten een slokje water drinken op weg naar de wei, want dat smaakt natuurlijk véél beter dan het water uit je eigen waterbak:


Daarna bij mooi weer even een frisse duik nemen in de zwemgelegenheid (een oudere foto van toen het nog zomer was):


Als je een mens tegen komt vooral blijven achtervolgen, wie weet levert het iets op (filmpje):


Lekker wroeten in de modder onder de eikenboom en hazelaar, door de wind zijn er al aardig wat eikels gevallen:


Pimmie is ook op zoek naar lekkere nootjes:






Ze zijn al echt groot, kijk en vergelijk,

begin juli:


begin september:


Ja, een varkensleven hier op de boerderie is zo slecht nog niet!

Beetje zielige update, zojuist heb ik tijdens het voeren schaap Layla dood aangetroffen in het geitenhok... Ze leek gisteravond ook al wat rustiger en bleef wat meer op een afstandje dan normaal, waarschijnlijk voelde ze zich toen al niet zo lekker. Ze was nog niet lang dood, ze voelde nog warm toen ik haar zag liggen. We weten niet precies waar het door komt, ze zijn nog niet zo lang gelden ontwormd, ze at altijd goed, hoestte of nieste niet en er waren geen vreemde wondjes, bultjes, blaasjes of vlekken te vinden. Geen van de andere dieren lijkt verder ziek te zijn, ze vielen vol enthousiasme aan op hun brokjes en zijn even opdringerig als altijd. Een mysterie dus. Morgen wordt ze opgehaald door het destructiebedrijf.

Nu maar hopen dat de andere schapen en geiten gezond blijven. Vooral Willow is al een dagje ouder (ze wordt 10 komend voorjaar), dus we gaan extra goed opletten. Als er één van de andere dieren een beetje ziekjes lijkt mag de dierenarts weer op bezoek komen.

Weer een paar dagen verder en weer een update-je

Alle schapen en geiten zijn nog steeds in prima conditie, de varkens doen het geweldig, de konijnen groeien als kool en zijn hartstikke lief en de jonge hanen worden binnenkort geslacht. Onze Dylan heeft een week geleden een nieuw huis gevonden in een dorp in de buurt, hij mag eerst de geitjes van zijn nieuwe eigenaar bedienen en gaat daarna de familie en vriendenkring van die man rond voor 'werkzaamheden'. Ba is vanavond ook vertrokken naar een nieuwe baas, helemaal in Friesland. Zijn nieuwe baas kon geen Barbados ram in zijn regio vinden dus heeft vanavond bijna 320 kilometer afgelegd (of is daar eigenlijk nu nog mee bezig) om onze Ba op te halen. Hij mag eerst even een maandje tussen een stel Drentse heideschapen doorbrengen voor de gezelligheid en gaat daarna bij 3 ooien van z'n eigen ras in. Met zo'n 3 hectare weiland voor hem en z'n dames heeft hij het daar vast naar z'n zin

Nu nog een geschikt huis vinden voor Isis en Meret en dan gaan we helemaal gedownsized de winter in

Voor de belangstellenden vandaag weer een update De jonge hanen zijn afgelopen weekend op één na allemaal geslacht (die ene was al eerder naar de grote wei overgestapt en zou te lastig te vangen zijn, nog even respijt voor hem dus). Ze zijn ook alweer allemaal opgegeten trouwens, we hadden te weinig ruimte in de vriezer om ze zelf lang te bewaren en hebben het merendeel uitgedeeld aan familie en de buren. We hebben nu 5 jonge hennetjes over (of eigenlijk 4 hennen en een waarschijnlijke hen) en daarnaast 2 oude hanen, 1 jonge haan en 6 oudere hennen. Rond Kerst gaan de twee oude hanen ook de pot in, daar wordt soep en ragout van gemaakt. De jonge haan kan dan eventjes het rijk alleen hebben, rond Pasen kan hij ook in de ragout en dan schaffen we een nieuwe haan aan om voor kuikentjes te zorgen.

Foto's van de kippen vandaag:

Zo waren ze:


En zo zijn ze nu; de twee jongste hennen (1 hen en 1 waarschijnlijke hen):


De ene jonge haan die de razzia heeft overleefd:


Een stel van de oudere kippen in een kuil die de varkens hebben gemaakt. De stamvader van (bijna) alle jonge hanen en hennen op de voorgrond; zijn aartsvijand de bèta haan rechts achter:


Met de konijnen gaat het ook uitstekend. Ze zijn gigantisch groot inmiddels, en nog altijd even lief tegen elkaar en tegen ons. Rond januari zijn ze voldoende uitgegroeid om gedekt te worden, we moeten nog even bekijken wanneer dat precies gaat gebeuren. Hier onder wat foto's van de dames, vanmiddag in hun stal. Het is niet zo goed te zien op de foto's, maar ze zijn echt heel erg groot en zwaar. Met name Jul (de grijze) is stevig aan de maat en zit volgens mij al tegen de 7 à 8 kilo aan.

Maiskolfje knabbelen:


Van bovenaf op de foto:


Nog een foto:


En eentje van de zijkant:


Met de geitjes gaat het ook goed, ze lagen vanmiddag op hun verhoging van een waterig zonnetje te genieten toen de foto werd genomen:


Ook de schapen lagen te relaxen. Isis en Meret zijn nog steeds bij ons, binnenkort gaan we nog eens een poging doen een ander huis voor ze te vinden.

Willow en Isis:


Vita en Meret:


Alle dames samen:


En dan de varkens, die zijn even schattig, lomp en vernielzuchtig als altijd. Ze groeien nog steeds en zijn lekker bezig in de wei. Vandaag kregen ze een grote pot aardbeienjam te eten. Dat was niet helemaal de bedoeling, maar helaas was de weckpot niet helemaal luchtdicht afgesloten en is de jam gaan schimmelen. Aangezien wij niet zo dol zijn om jam met haartjes, maar de varkens daar geen enkel probleem mee hebben mochten zij het hebben. Nu zouden we dat natuurlijk gewoon in een voerbak kunnen gooien, of zelfs gewoon op de grond, maar het is een stuk leuker om een groot, lomp varken jam van een lepeltje te zien slurpen. Dus de jam kregen ze hapje voor hapje. Ze hadden de techniek niet allebei even goed door, Penny wilde bij elke hap de lepel er bij opeten. Pim daarentegen wist precies hoe het werkte en slurpte heel voorzichtig de jam van de lepel af. Na afloop zaten de dames behoorlijk onder de jamklodders en roken ze heerlijk zoet

Een hapje voor Penny:


En eentje voor Pim:


Lekkere jam-bekkies:


Nog een hapje:


Pimmie slurpt de lepel leeg:


Na de jam kregen ze een knuffel en een aai in de wei, Penny loopt verwachtingsvol op me af:


Pim probeert mijn broek op te eten:


Vieze Pim:


Filmpje van dames die een knuffeltje krijgen in de wei:


Naast jam werd er vandaag nog meer uitgedeeld. De mais van de buurman is een poosje geleden geoogst, en mais uit de hoekjes waar de combine niet goed bij kon mochten wij hebben. De konijnen hebben al een paar keer een plant gekregen, net als de geiten, schapen en cavia's. De varkens krijgen iedere dag een bosje mais planten om te eten en mee te spelen, zolang de voorraad strekt. Eerst slopen ze dan de kolven van de plant, de vreten ze heel geoefend op, en daarna slepen ze de planten zelf door de wei en breken ze ze helemaal af. Vanmiddag kregen ze hun mais en maakte in foto's:

Verwachtingsvolle varkentjes:


Daar komt de mais!:


En dan eten:


Filmpje van de voedersessie, let op het slimme pootwerk van Pim: _{(ik gooi de mais nogal lomp bovenop de beide dames, maar ze hebben er gelukkig geen last van hoor )}


En dat was het weer voorlopig

Vandaag weer een paar foto's gemaakt van de veestapel. De twee oude hanen die hier boven nog op de foto staan zijn vanochtend in alle vroegte van hun stok geplukt, in een kooi gestopt en daarna een kopje kleiner gemaakt; zij worden verwerkt tot heerlijke kippenragout voor de kerstdagen. De jonge haan wist niet wat hem overkwam, hij is nu in zijn eentje verantwoordelijk voor maar liefst 11 hennen en vierde het door de hele ochtend te kraaien en de dames te versieren, zonder dat hij weg werd gejaagd. Tot het voorjaar heeft hij nog het rijk alleen, daarna komt er een nieuwe haan om voor nieuwe kuikentjes te zorgen, en gaat onze jongen in de Paas-ragout. Foto's van vanochtend:

Bèta-haan alleen in de kooi in de schuur (Alpha-haan was toen al niet meer):


Op de arm, gelukkig weet hij niet wat hem te wachten staat:


En eenmaal geslacht, geplukt, schoongemaakt en in een emmer met koud water ziet het er dan zo uit:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En zoals dat dan gaat, de één z'n dood...

De dames poes kregen de kippennekjes en hebben het zich goed laten smaken. Mika viste het ene nekje zelfs al uit het water in de gootsteen waar ik het even in had gezet om uit te bloeden, zo ongeduldig was ze:




Ook Savannah liet het zich goed smaken:




Alleen Taya zat er wel bij maar snapte het allemaal niet zo... gelukkig hebben we haar niet voor haar hersens


De rest van het slachtafval hebben we gekookt en werd met smaak opgegeten door de varkens. De varkens beleven sowieso gouden tijden deze maand, er wordt van alles opgeruimd en weggegooid. Afgelopen maandag hebben ze alle sloffe speculaasjes, oude pepernoten en andere overgebleven zoetigheid van de Sinterklaasperiode gekregen (en nee, dat is niet zo gezond en ook niet zo goed voor hun tanden, maar we doen het dan ook niet dagelijks). Binnenkort begint alweer de kerst en zullen er weer restjes overblijven, en dan begin januari natuurlijk de oude oliebollen.

Afgelopen twee weken zijn de dames allebei voor de eerste keer berig geworden, het worden al echte pubers. Ze gedragen zich helaas ook wat puberaal, luisteren doen ze alleen als ze denken dat het wat oplevert. Vanochtend wilden we ze binnen houden omdat het slecht weer zou worden en hun weiland één grote modderzooi is. Maar de dames verveelden zich (ondanks de walnoten en worteltjes die ik in hun stro verstopt had als bezigheidstherapie) en gooiden steeds hun waterbak om waardoor het achterste stuk van hun stal een grote natte bende werd. Zo stonden ze vervolgens een beetje rond te kijken:


Een aai leidt ze helaas ook niet echt af:


Toen dus toch maar naar buiten, alleen hadden ze natuurlijk geen zin om de wei in te gaan. Dan krijg je vieze pootjes in de modder en het is zo saai. Rondspoken op de stenen en het gazon en kijken wat je daar zoal de vernieling in kan helpen is vééél leuker.

"Nee, ik hoor niet dat je roept dat ik de wei in moet, ik ben heel druk met dit blaadje hier op de stenen"


"Hmmm... Wat zou ik eens kunnen doen met die tuinslang?"


"Oh, een emmer met smerig water omgooien is ook wel tof"


En terwijl ik bovenstaande foto maakte hoorde ik achter me het hekje rammelen. Toen ik omkeek zag ik dit:


Dat tuintafelkleed lag over het hekje, en had helaas de aandacht van Pim getrokken. Rani de hond probeerde haar nog tegen te houden maar het mocht niet baten...

Poot er op en trekken maar:


En toen ik het weer te pakken kreeg zag het er dus zo uit:


Ondertussen was Penny een eindje verderop de zaken aan het onderzoeken:


Pim was niet onder de indruk van haar standje vanwege het tafelkleed en kwam ook even kijken:


Uiteindelijk konden de dames met zachte dwang richting de andere ingang van de wei gedirigeerd worden:


En hè hè, eind goed, al goed...


Met de andere dieren hebben we gelukkig een stuk minder te stellen, die zijn braaf als altijd. De schapen en geiten genieten van een nieuwe hooiruif:




En de konijntjes chillaxen met het koude weer lekker samen in hun stal:






En dat was het weer voor nu

Updateje.... Wat een gedoe hier!

Volgende week woensdag is Pimmetje weer op haar vruchtbaarst, dus we doen al een tijdje onze uiterste best een beer te regelen voor die tijd zodat ze gedekt kan worden. Dat is alleen lang zo makkelijk niet als het lijkt! We willen graag een Bentheimer beer omdat die qua vlees en smaak het dichts bij ons ras (Berkshire) zitten en ook nog een goed karakter hebben. Nou staan er drie op de website van de rasvereniging, maar eentje wil niet buiten het ras dekken, eentje zit op Terschelling (wat lastig wordt qua vervoer) en eentje kunnen we niet te pakken krijgen (en zit ook aan de andere kant v/h land). KI is ook een optie, maar het KI station dat Bentheimers heeft (in Duitsland) had nét vorig jaar de ene beer laten slachten, en doet deze week de andere ook naar de slacht vanwege tegenvallende sperma kwaliteit. Daarnaast hebben we sinds begin december al meerdere malen gebeld en gemaild om er achter te komen hoe we sperma kunnen importeren uit Noord-Ierland van een echte Berkshire beer (voor Penny), maar daar hebben we ondertussen ook nog steeds geen antwoord op.

Ik had niet gedacht dat dit zo'n gedoe zou zijn om dit voor elkaar te krijgen. We hebben nog wat antwoordapparaten ingesproken dus wie weet horen we nog wat, maar de tijd begint nu wel te dringen. Maar goed, hopelijk volgende week foto's van een bevruchte Pim; ik blijf hoopvol!

Verdere stand van zaken: schapen Isis en Meret zijn verhuisd en cavia Paulo is onverwacht vlak voor Kerstmis overleden. Komend voorjaar dus ook maar twee nieuwe cavia's uit het asiel halen om de overgebleven twee dames buiten gezelschap te houden. Alle andere dieren gaat het gelukkig wel heel goed mee