Op de Beestenboerderij!

quote:

Op zaterdag 18 juni 2011 18:28 schreef sigme het volgende:
Oeh!

Hoe oud zijn ze nu en is die rossige ook 3/4 berkshire?

Jep, beiden 3/4 Berkshire. Berkshires waren van origine ook rood en bont voordat er Aziatische rassen in werden gekruist. Bij kruisingen komt vaak de rode kleur weer naar boven. De moeders van beide dames zijn volle zussen, half Berkshire (vader) en half Hampshire (moeder). De vaders van Penny en Pimmetje zijn twee verschillende 100% Berkshire beren.

Ze zijn beiden op 1 mei geboren en zijn morgen dus 7 weken oud. Het is wel duidelijk dat Penny een stuk groter en brutaler is dan Pimmetje. Ze was waarschijnlijk ook een van de dominante biggen in haar worp. Ze probeert zich nu ook te gedragen als 'alfa pig' en pest haar zusje een beetje; dat zal nog wel een paar dagen zo blijven totdat ze bepaald hebben wie de baas is.

We hebben vanochtend met de fokker gepraat over de beste beer voor deze twee zeugjes, en hij noemde ook de Bonte Bentheimer als goede keuze. Het zou volgens hem niet heel erg duur en/of moeilijk moeten zijn om Berkshire sperma uit de UK of België te importeren, maar de kans is groot dat het te lang duurt als je het laat bezorgen. De kwaliteit gaat dan erg snel achteruit en dan doe je alle moeite voor niets. Een natuurlijke dekking of KI met zo vers mogelijk materiaal geniet daarom de voorkeur, en eerlijk gezegd vind ik het zelf ook wel een fijner idee om de zeug te latten dekken door een echte, levende beer. De fokker was wel erg nieuwsgierig wat er uit zou komen als we zouden kruisen met een Bentheimer

Misschien dat ik over een maand of 6 het adres van die BBB wel graag wil hebben

Ik heb Penny geleerd om op commando te zitten

Bewijs:

'Penny, ga zit!'








Filmpje:



Pimmetje is nog wat banger, dus die hoeft niet te gaan zitten. Die krijgt al wat lekkers zodra ze in de buurt durft te komen

[ Bericht 82% gewijzigd door Miss_Isis op 19-06-2011 12:54:05 ]

quote:

Op zondag 19 juni 2011 12:53 schreef CartWOman het volgende:

[..]

Dit dus.

Wat moet dat iedere dag genieten zijn bij jullie, ondanks het vele werk.
Heerlijk al die foto's en vooral: je schrijft er zo leuk over.

En die beer... wat issie lelijk!

Ja, ik kan wel stellen dat ik er elke dag van geniet 't is ook wel echt mijn hobby eigenlijk. De konijntjes komen als je ze roept en gaan op commando hun vervoersmandje in om naar binnen of naar buiten te gaan, de varkentjes leer ik nu ook te komen als ze hun naam horen en op commando te gaan zitten (zie foto's)... Zo blijf ik de hele dag wel een beetje bezig

quote:

Op zondag 19 juni 2011 13:08 schreef sigme het volgende:
Miss_Isis, gaan jullie een kraamkooi gebruiken?
[ afbeelding ]

Stonehead heeft daar veel problemen mee, z'n fokzeugen verpletteren de helft van hun worp, maar zijn klanten willen per se dat hij geen kraamkooi gebruikt.

Ik had zijn verhalen daar over gelezen idd, over de afweging tussen wel en geen kooi. Het is een lastige beslissing, en als je bijna een hele worp verliest kan ik me voorstellen dat je kiest voor een kooi. Wij hebben geen kraamkooi en willen er ook geen aanschaffen. Ik vind het persoonlijk best wel sneu om een zeug zo in haar vrijheid te beperken, ze kunnen alleen maar staan en liggen en dat een aantal weken lang. De fokkers waar Penny en Pim vandaan komen gebruiken zoals je op de foto kan zien nu nog wel kraamkooien, maar gaan binnenkort over op een systeem van werphutjes in een grote wei. De drachtige zeugen lopen dan met z'n 5-en in een wei en daar staan 5 kleine hutjes in waar ze een nest kunnen bouwen en hun biggen kunnen werpen. Zonder kraamkooi dus en met meer vrijheid, maar wel een grotere kans op doodliggen. Ze hadden daar ervaringen waarbij zeugen zonder kraamkooi geen enkele big doodlagen, maar ook zeugen die ondanks de kooi wel een big pletten. Al met al kiezen zij voor vrijheid van de zeugen.

Waarschijnlijk bouwen we hier een constructie in de stal waar de biggen achter een hek een eindje van hun moeder af kunnen liggen op een matje onder een lamp. Maar ik vind het wel een lastige beslissing, het risico op geplette biggen is gewoon groter als je geen kooi gebruikt. Echter is het ook zo dat oude, stramme of te dikke zeugen sneller hun biggen pletten dan gezonde jonge zeugen, omdat ze niet zo snel op kunnen staan als een big krijst. Ik hoop dus maar dat onze jongedames voorzichtig zullen zijn. En verder kunnen we alleen toezicht proberen te houden, en hopen dat we geluk hebben. Misschien dat we toch een kooi moeten gaan overwegen als blijkt dat ze erg onoplettende moeders zijn.

quote:

Op zondag 19 juni 2011 15:44 schreef sigme het volgende:
Stonehead verloor in de eerste jaren géén enkele big aan verpletterende zeugen, dus dat van die ouder wordende zeugen kon inderdaad nog wel eens een belangrijke factor zijn.
Hij had trouwens ook zo'n veilig biggenhoekje gemaakt, van een oud imperiaal .

Een kraamkooi zou je ook alleen de eerste paar dagen kunnen gebruiken, begrijp ik van hem. Het risico is de eerste 3 dagen het allergrootst.

Maar privéhutjes voor de zeugen klinkt prachtig . Is er een risico dat een zeug opzettelijk biggen van een andere zeug molt of kan dat allemaal vrij door elkaar lopen?

Ik denk/hoop dat het veel te maken heeft met leeftijd, en aangezien onze dames op een gegeven moment vervangen zullen worden houden we dus vrij jonge zeugen steeds. Hopelijk blijft het doodliggen dan binnen de perken, het liefst zou ik helemaal niet zo'n ding aanschaffen, zelfs niet voor 3 dagen. Als na de eerste keer blijkt dat het toch nodig zal zijn kunnen we het altijd nog doen.

Die hutjes zouden goed moeten werken omdat ze echt maar één vark groot zijn. Er passen geen twee volwassen zeugen in, dus ze komen ook niet in de verleiding om bij elkaar te gaan liggen. Aangezien de hutjes een stuk uit elkaar staan hebben alle zeugen dan hun eigen hoekje. Elkaars biggen aanvallen zullen ze daarom niet doen, dat gebeurd alleen als ze te dicht op elkaar moeten liggen. In die hutjes hebben ze dan hun eigen nest met hun eigen biggen er in, en er buiten staat een laag hekje waar de biggen niet uit kunnen en de zeug wel. De kans dat de biggen per ongeluk een verkeerd hutje in lopen is daarom ook erg klein. Groot nadeel van de hutjes is wel dat ze zo klein zijn, er past met geen mogelijkheid een mens in behalve als je over de grond zou kruipen. Levensgevaarlijk dus als je de biggen wilt controleren terwijl de zeug er bij ligt. Gelukkig hebben wij gewoon de stal, en voor op de langere termijn denken we aan een tuinhuisje

Inmiddels weer twee weken verder en Penny en Pimmie zijn helemaal gewend. Ik moet zeggen, het is een verrijking. We hebben al verschillende gezegden herontdekt zoals 'stelletje ondeugende varkens', een gouden ouwe die mijn moeder vroeger nogal eens pleegde te gebruiken als het over mij en mijn broertje ging. En ook 'schiet eens op lui varken' komt hier tegenwoordig weer regelmatig voorbij. Het is ons weer helemaal duidelijk waarop deze gezegden zijn gebaseerd...

Stelletje luie varkens, zondag ochtend 10 uur, na ontbijt op bed toch nog even een tukje doen:


'Willen jullie mee naar buiten? schiet dan eens op, lui varken!':


Nog een duidelijk voorbeeld van luie varkens, eten terwijl je een tukje doet in de voerbak:


Maar ondeugende varkens is ook zeker van toepassing; in galop op het konijn af dat achter het gaas zit, kijken of je hem weg kan jagen:


Actie shot, heel erg hard naar vrouwtje toe rennen als ze je roept:


En dan een kriebeltje krijgen onder je kinnebakje:


Ook nog een filmpje, ze luisteren soms best wel goed namelijk:


Verder nog wat foto's van de kuikentjes, inmiddels lopen ze alle 15 vrolijk buiten in de wei met hun moeders. Deze foto's zijn al iets ouder.

Aangepikte eitjes waar kloek#2 vanaf was gestapt toen ze er genoeg van had na zelf één kuikentje uitgebroed te hebben:


Onder de warmtelamp door mij in een middagje toch nog succesvol uitgebroed:


Een heel lelijk, klef, pasgeboren kuikje. Hierna volgden er nog 6:


Een dag later toen alle kuikentjes weer bij de mama's in de grote kooi waren:






En nog weer wat later, in een apart stukje stal:




En ook met de konijntjes gaat het goed. Ze zijn super tam, groeien als kool en kunnen in principe rond januari voor het eerst gedekt worden.

Samen in de stal een hapje eten (links de kooi met daarin een nieuwe kloek op 6 eieren):


Buiten nieuwsgierig snuffelen aan de hond en aan mijn klompen:


Jul is helemaal niet bang voor Rani:


Ze hupst er zelfs gezellig achteraan:


Niet echt geitjes en lammetjes eigenlijk, maar ik vind het allemaal minstens zo schattig

_{en het geeft me een excuus om niet met m'n afstudeerscriptie bezig te zijn...}

Dank voor de leuke reacties

Vandaag zijn er nieuwe kuikentjes geboren. Tot nu toe heb ik er 4 geteld (allemaal mooi bont gekleurd) en één ei gespot dat (nog?) niet is uitgekomen. Ik kan me alleen niet meer herinneren of de kip nou op 5 of 6 eieren zat, dus de totaalscore is nog niet helemaal duidelijk. De 15 kuikentjes die we al hadden doen het nog steeds super. Ze zijn nu een volle week buiten in de wei met hun moeders, en ze hebben alle gevaren (geiten, honden, katten, buizerds, eksters, kraaien, ratten...) tot nu toe goed doorstaan.

Het is hier vandaag prachtig weer, dus ben van m'n scriptie weggevlucht en heb een paar nieuwe foto's gemaakt

één van de verse kuikentjes, hier een paar uur oud:




De andere kuikens, buiten van het zonnetje aan het genieten met hun moeders:






Ook de cavia's genoten van een lekker stengeltje selderij in de zonneschijn:




En natuurlijk de varkens. Het doldwaze duo heeft de wei al aardig de vernieling in geholpen:


Vandaag hadden ze iets nieuws. De poel in het weiland is weer helemaal vol (om de zoveel tijd zetten we de pomp aan en wordt er nieuw grondwater in gepompt) en ze vonden het behoorlijk spannend:


Eerst even voorzichtig kennismaken:


Hmm, misschien toch wel leuk...:


Penny durft er best ver in:


En toen.... Ik heb er helaas geen foto van maar op onderstaande foto zie je Pimmetje net weglopen nadat ze per ongeluk kopje onder ging:


Gelukkig heeft ze er verder niets aan over gehouden, volgens mij vond ze het zelfs wel lekker. Niet veel later ging ze al even gezellig buurten bij de geitjes:


En ze was al weer gauw haar ondeugende zelf:


Ze zijn vaak zo ondeugend en vernielzuchtig, maar soms liggen ze zelfs letterlijk aan je voeten. En dan zijn ze toch best lief

Inmiddels 5 kuikentjes uit in totaal 6 eieren. Het zesde ei was alleen niet voorzien van een merktekentje, dus het is helaas een aantal (max 3) dagen later gelegd dan de andere 5. Die moet dus nog een dag of twee bebroed worden wil daar nog een kuikentje uit komen. Zo te voelen zit er in ieder geval wel een kuikentje in, maar het piept nog niet dus staat nog niet op het punt van uitkomen. Hopelijk blijft de kip nog twee dagen zitten en komt het ei vanzelf uit. Mocht ze er eerder vanaf gaan en ik merk het bijtijds dan kan ik nog proberen het met een warmtelamp uit te broeden als ik merk dat er leven in zit

30 dagen niet gepost, tijd om weer wat foto's te spammen

Penny en Pim groeien echt als kool. Nog niet zo lang geleden waren het twee snoezige kleine biggetjes, nu zijn het al echte stevige jonge varkens. Ze hebben het in ieder geval erg naar hun zin spelen de hele dag buiten en gaan 's avonds rond etenstijd (meestal...) direct als ze geroepen worden naar binnen om te eten en te slapen. Ook zijn ze redelijk lief tegen de andere dieren waar ze de wei mee delen. Hoewel ze de schapen (en vooral Ba) in het begin ontzettend zaten te pesten doen ze nu heel vriendelijk.

Een aantal weken geleden moesten de schapen in het algemeen en met name Ba het echt ontgelden. P&P waren gefascineerd door wat er tussen Ba's achterpoten en onder zijn buik bungelde, en renden dus de hele tijd achter hem aan om te kunnen snuffelen. Ba was hier (begrijpelijk, vond ik) niet van gediend en was dus de halve dag op de vlucht. Van een afstandje leek het alsof de biggen naar Babe hadden gekeken, met z'n tweeën namen ze de groep schapen in de tang, en als die op de vlucht sloegen crosten er twee biggen keihard achteraan. Dit ging net zo lang door tot ze Ba hadden afgezonderd zodat ze ongegeneerd met hun varkensneusjes in zijn buik konden porren. Ba keek hierbij steeds erg ongelukkig.

Na verloop van tijd was het nieuwtje er gelukkig wel af, en werden ze vriendjes met de schapen (totdat er iets te eten valt uiteraard, dan is het ieder beest voor zichzelf). Vandaag waren P&P zelfs erg lief tegen Ba. Omdat hij al wat ouder is werd het hoog tijd om hem bij zijn zussen, moeder en tante weg te halen. Dit bleek alleen nogal traumatisch voor de arme Ba, die zijn familie ineens moest missen en alleen in de grote wei achterbleef met Dylan, Penny en Pim. Hij kon de andere schapen nog wel zien door het gaas, maar hij was toch erg van slag en was behoorlijk aan het blaten. Penny en Pim reageerden hier op, ze maakten de hele tijd geluidjes tegen hem en bleven steeds aan weerszijden van hem lopen. Het leek bijna alsof ze hem aan het troosten waren

Foto's van vandaag:

De schapen werden voor de verhuizing eerst ontwormd, de volwassen schapen namen hun pil in een stukje brood zo uit de hand, de lammeren werden een handje geholpen.
Eerst in de stal van de varkens (P&P bleven in de wei):


En dan in de houdgreep met de pillenschieter ontwormen.
Meret:


Ba:


en Isis:


Daarna mochten alle dames bij de geiten in (die waren ondertussen ook al ontwormd):






En Ba moest in zijn eentje de grote wei weer in, samen met Dylan, Penny en Pim.

Dylan is al een echte puber, hij groeit heel mooi uit:


"Ba, jongen, wat is d'r aan de hand??":


"wij blijven wel bij je hoor!":


"Waar je ook heen loopt!":


"We volgen je als je schaduw" _{zie 't varkensneusje ter hoogte van Ba's borstkas)}:


"Wij staan voor je klaar ":



Tenzij er iets lekkers wordt uitgedeeld, dan zoek je 't zelf maar uit:







Verder zijn vandaag de jongste kuikentjes ook naar buiten gegaan. Ze zijn precies een maand oud, en ze leken zich behoorlijk te vervelen binnen. Nu maar hopen dat ze het redden met mama Kuif in de grote boze buitenwereld:










Van de andere 15 kuikens zijn er nog 13 over, een heel aardige score. Hun beide moeders hebben het ondertussen voor gezien gehouden. De bruine kloek is al een paar weken weer naar de andere kippen in de grote wei vertrokken, de grijze loopt nog wel tussen de kuikens maar is al weer aan de leg en kijkt regelmatig verlangend naar de andere kippen en de hanen in de grote wei. Het zal wel niet lang meer duren voor zij ook de oversteek waagt en haar kuikens alleen laat. Ze worden ook al echt groot, de 'piep' is er al bijna af, ze maken al grote kippen geluidjes en kunnen zich goed zelf redden. Zo goed dat ze nauwelijks in de buurt wilden komen voor een foto.

Jong haantje:


Een paar kuikens aan het relaxen:

quote:

Op maandag 8 augustus 2011 06:56 schreef sigme het volgende:
Prachtig .

Blijf je de varkens gemengd met andere dieren houden? Ben je niet bang voor Aujesky?

Bedoel je dat de biggen het zouden dragen en de andere dieren aan zouden steken? Nederland is Aujeszky vrij, en als de varkens het per ongeluk op de één of andere manier toch zouden hebben gehad hadden we dat nu al wel gemerkt aan de schapen en geiten (aangezien het fataal is voor herkauwers). Ik zou ook eigenlijk niet weten hoe ze het zouden moeten krijgen, aangezien de ziekte in NL niet voorkomt. Er wordt in Nederland ook niet meer tegen gevaccineerd omdat de ziekte uitgeroeid is, en ook in Duitsland en België niet meer voorkomt. Er is zelfs in de hele EU een uitroeiingsbeleid gaande.

We hebben hiervoor eerder twee slachtvarkens gehad en daarvoor één en later twee minivarkentjes, en weer daarvoor een hangbuikzwijntje (dat was nog voordat Aujeszky uitgeroeid was). We hebben al onze dieren (kippen, geiten, schapen, varkens, pony) altijd samen door elkaar gehouden, en nooit problemen ergens mee gehad gelukkig De katten en honden lopen er ook vaak genoeg tussendoor, gaat eigenlijk altijd heel goed. Ik vind het ook wel een fijn idee dat alle dieren aan elkaar gewend zijn en probleemloos met elkaar om kunnen gaan.

Maar nee, geen angst voor Aukeszky dus. Zolang we niet illegaal varkens importeren vanuit niet-vrije landen lijkt de kans dat onze dieren besmet raken me nihil

Edit: deze biggen komen trouwens van een SPF (Specific Pathogen Free) bedrijf. Ik weet niet of je die term kent (ik kende het niet) maar het betekend eigenlijk dat ze een heleboel infecties die varkens op 'gewone' bedrijven standaard bij zich dragen niet hebben. Daardoor hoeft er bijvoorbeeld ook geen preventieve antibiotica gebruikt te worden. Het zijn dus sowieso super gezonde biggen

quote:

Op maandag 8 augustus 2011 11:53 schreef Zo-is-dat het volgende:
Let wel op dat SPF varkens ook geen enkele weerstand hebben tegen alle kiemen waar ze vrij van zijn, ze zijn dus ook héél gevoelig voor die kiemen, laat je ze wel vaccineren? Dat is zeker aan te raden, je weet nooit waar je iets vandaan kan halen. Er hoeft alleen geen ab te worden gebruikt indien ze niet in aanraking komen met kiemen en dat is in een spf bedrijf streng onder controle maar bij jou in de wei natuurlijk niet.

Het ziet er wel allemaal prachtig uit!

Ik weet dat ze ook gevoeliger zijn voor ziektekiemen omdat ze er geen afweer tegen hebben, daarom hebben we er voor gekozen 2 biggen van hetzelfde bedrijf te kopen. Het eerste idee was om één 3/4 berkshire big te kopen en één (goedkoper) ander ras. Maar omdat dit SPF biggen zijn kon dat niet zomaar, ze zouden ziek kunnen worden van een andere big. Nu zijn ze dus met z'n tweeën, en ze hebben geen contact met andere varkens. Ze zijn (nog) niet door ons gevaccineerd, en ik weet eigenlijk nog niet precies hoe we dit verder aan gaan pakken. Ik geloof niet dat ze nu al 'gevaar' lopen, op het bedrijf van herkomst lopen de zeugen met biggen tegenwoordig ook vrij in de wei zonder problemen. Daar was zelfs nog een topic over in NWS een tijdje terug. Daarnaast heb ik het (niet op enige wetenschappelijke kennis gebaseerde) gevoel dat onze biggen door vrij rond te lopen tussen andere dieren, van alles te eten te krijgen en verder niet zeer beschermd gehouden te worden meer weerstand opbouwen dan de varkens in de standaard veehouderij. Maar dit is puur gevoelsmatig en zou ik best mis kunnen hebben.

Maar goed, op het moment dat er eentje naar de beer gaat om gedekt te worden zal ze wel beschermd moeten zijn tegen eventuele dingen die de beer bij zich draagt, dus ik denk dat ze dan wel ingeënt moeten zijn. De ander wordt waarschijnlijk via KI bevrucht als we dat rond kunnen krijgen. Waarschijnlijk gaan we voor die tijd nog even overleggen met onze DA (tevens veearts) hoe we dit allemaal het beste kunnen regelen. We hebben sowieso ook iemand nodig die de KI kan doen, omdat we dit zelf nog nooit hebben gedaan. Hopelijk kan hij daar ook bij assisteren

quote:

Op maandag 8 augustus 2011 18:36 schreef sigme het volgende:

[..]

Nederland is niet Aukeszky-vrij, onze varkensindustrie is het!
Wilde zwijnen kunnen het wel hebben, en juist scharrelvarkens zijn een risico (om het te krijgen). Ik neem het risico ook wel hoor, daar niet van, maar het is er wel .

Naar ik heb begrepen is het onder wilde zwijnen zeer zeldzaam in Nederland, als er besmette zwijnen worden gevonden wordt dat meteen gemeld zodat er maatregelen getroffen kunnen worden. Maar goed, hier in de buurt zijn sowieso geen wilde zwijnen. Heb het net opgezocht en de dichtstbijzijnde melding van een wild zwijn is hier nog wel zo'n 30-40 km vandaan. We wonen ook (helaas) niet in een écht buitengebied met grote stukken bos vlak voor de deur, de wei van de varkens is dicht bij ons huis, sluit aan op een weggetje aan de ene kant (met daar tegenover meer omheind weiland/akker) en de wei van de buren (met paarden) aan de andere kant, en onze eigen tuin. Weinig kans voor rondlopende zwijnen denk ik, dus wat mij betreft blijft het risico nihil

De laatste foto's zijn weer bijna een maand geleden en alles groeit als kool! Maandag is de dierenarts geweest om naar een van mijn cavia's te kijken en Penny en Pim in te enten tegen vlekziekte en parvo (meer was volgens hem niet nodig). P&P waren er niet zo blij mee maar het was gelukkig vlot gebeurd, en na een appeltje en een knuffel mochten ze naar buiten en was voor hen het leed snel geleden. _{De cavia had minder geluk, ze is vermagerd, heeft een erg onregelmatige hartslag en wellicht iets van een urineweg infectie. Ze krijgt AB tegen de mogelijke infectie, maar het hartprobleem is de oorzaak van de vermagering en is niet te verhelpen. De kans dat ze de winter overleefd is helaas niet zo groot.}

De dierenarts raadde ons verder aan om de KI dienst te contacteren voor hulp bij de inseminatie en zei dat we er aan moesten denken de biggetjes als ze drie dagen oud zijn een ijzer injectie te laten geven. We hebben het nog even over de voors en tegens van een kraamkooi gehad maar ook hij vond het niet zo noodzakelijk. Jonge zeugen kunnen makkelijker en sneller opstaan als ze een big dreigen te pletten, en omdat onze twee gewend zijn aan kippen, konijnen, katten en ander klein grut om hen heen is de kans dat ze hun biggetjes aan gaan vallen of op proberen te eten ook erg klein. Zolang we P&P maar gescheiden houden als ze gaan werpen en jonge biggen hebben zou het goed moeten gaan volgens hem

Ondertussen worden Ba en Dylan al echte mannetjes, het dekseizoen begint zo'n beetje en dat is echt te merken. Met name Dylan is behoorlijk hitsig en probeert zich soms aan Ba te vergrijpen. Hij ruikt ook al als een echte bok, hoog tijd dus dat hij binnenkort verhuisd naar een paar knappe damesgeiten. Hij wordt gelukkig ook wat dapperder van z'n hormonen, hij was eerst vrij teruggetrokken maar nu durft hij zonder problemen uit mijn hand te eten en laat hij zich zelfs een beetje aaien. Ba was altijd al vrij tam maar wordt ook steeds vertrouwder, hij volgt me braaf als ik door de wei loop in de hoop op iets lekkers, net als de varkens. Ook voor hem (en zijn zussen) zoeken we binnenkort een nieuw huis.

De konijntjes groeien ook enorm hard, we hebben inmiddels een nieuw, stevig vervoersmandje gekocht dat wat meer kilo's aan kan. Ze zijn nu al ruimschoots zwaarder dan de katten en ze zijn nog niet eens uitgegroeid. Ze hebben de rangorde onderling bepaald met een beetje geknok en ze zijn nu weer goede vriendinnetjes. Ze zijn ook heel lief, als ze me horen gaan ze tegen de muur van hun stal opstaan zodat ik ze over hun koppie kan aaien. 's Ochtends zetten we het mandje in hun stal, dan lopen ze er in (wel één voor één, samen past niet) en dragen we het mandje naar buiten in hun weitje, waar ze er weer uit lopen. 's Avonds als we de andere dieren voeren komen de konijnen tevoorschijn en zetten we het mandje in hun wei, ze lopen er weer in en ze mogen er in de stal weer uit, waar hun eten klaarstaat. Een heel makkelijk systeem moet ik zeggen

Foto's:

Jut in de stal:


Jul in de stal achter een schuilplankje:


Buiten in hun weilandje:






De kuikentjes zijn ook flink groot:




Ba'tje de grote jongen:


Hij mist z'n familie wel, en knuffelt soms met ze door het gaas heen:


Totdat hij gestoord wordt door Penny en Pim:


Dylan is ook al een hele vent, lekker chillen aan het water:


Op weg naar mij om te zien of ik wat lekkers heb (op de achtergrond de vader van alle kuikentjes):



En de biggen, even ondeugend als altijd met hun luizenleventje:

's ochtends wachten op het ontbijt op bed:


Dan lekker smullen:


En vervolgens buiten een slokje water drinken op weg naar de wei, want dat smaakt natuurlijk véél beter dan het water uit je eigen waterbak:


Daarna bij mooi weer even een frisse duik nemen in de zwemgelegenheid (een oudere foto van toen het nog zomer was):


Als je een mens tegen komt vooral blijven achtervolgen, wie weet levert het iets op (filmpje):


Lekker wroeten in de modder onder de eikenboom en hazelaar, door de wind zijn er al aardig wat eikels gevallen:


Pimmie is ook op zoek naar lekkere nootjes:






Ze zijn al echt groot, kijk en vergelijk,

begin juli:


begin september:


Ja, een varkensleven hier op de boerderie is zo slecht nog niet!