Doping #39, stilte voor de storm

quote:

Op donderdag 9 september 2010 10:05 schreef Ericr het volgende:
Komt er nog een nieuw schandaal dit jaar of blijft 2010 een relatief rustig dopingjaartje?

quote:

Op donderdag 9 september 2010 10:58 schreef TargaFlorio het volgende:
Paar dagen voor het WK?

quote:

Op donderdag 9 september 2010 14:26 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
Volgens het Nieuwsblad ging het bij Sentjens trouwens om de CERA variant van EPO ...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 10 september 2010 09:54 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
En ze hebben sentjens nu wel betrapt terwijl hij helemaal niks genomen had zeker ! Arme jongen ...

http://www.sporza.be/cm/sporza/wielrennen/100910_sentjens_na_test

quote:

Woensdag 8 september 2010 17u30 zal voor eeuwig in mijn geheugen gegrift staan!

Ik weet niet goed waar te beginnen maar ga starten bij het begin.

Het begon allemaal toen ik 11 jaar werd, mijn vader koerste bij de cyclosportieven,

en ik ging geregeld mee naar de wedstrijden met hem. Tot hij op een dag won!

Ik vond het zo mooi, het deed mijn hart sneller slaan, en van toen af wou ik zelf ook

koersen, koersen om te winnen!

Samen met mijn vader kocht ik mijn eerste fietsje, in Diepenbeek.

Ik weet nog goed hoe hij eruit zag, een gele Rossin uit Italië. Ik was zo fier dat ik

ermee door de straat ging fietsen en aan al mijn vrienden ging tonen.

Een pracht van een fiets, met chrome velgen, waar als de zon in scheen ze schitterden,

prachtig gewoon!


Hierdoor kreeg ik de zin om te gaan trainen, en mijn vader ging mee met me naar mijn 1ste

wedstrijd in categorie 4 bij de 'aspiranten' in Nederland. Ik kan je verzekeren, ik zat vol zenuwen.

Ik werd 11de, na afloop van de wedstrijd zei mijn vader tegen me dat ik het goed had gedaan,

hij had dit resultaat nooit zelf verwacht. Mijn antwoord daarop was : "wanneer is de volgende wedstrijd"? De week erop was er opnieuw een koers, zei mijn vader.

Gedreven als ik was begon ik die week vollop te leven naar dat weekend.

Mijn tweede koers was al dadelijk prijs, tot mijn grote verbazing stond ik op het hoogste

schavotje op het podium. Na de koers kwamen we thuis en mijn vader had de koers van de profrenners die dag opgenomen, we keken er samen heen, ik vroeg hoe het allemaal in zijn werk ging. Hij vertelde me dat deze renners betaald werden om te fietsen, kledij kregen van de ploeg en zelfs mijn naam op de fiets kwam en er een volgwagen achter me reed tijdens de wedstrijd. Vanaf toen wist ik wat ik wou. Door van fietsen, mijn hobby, ook mijn beroep te maken en doen wat ik graag doe en goed kon, FIETSEN!!

Ik bleef de overwinningen maar binnenhalen, in categorie 4 had ik 11 overwinningen, in categorie 5 haalde ik er 18, categorie 6 met 27 overwinningen en categorie 7 had ik er 31 achter mijn naam staan. Alles verliep volgens plan en ik wist wat ik voor ogen had, ik wou slagen voor mijn doel.

Toen ging ik naar de nieuwelingen en werd het dadelijk serieuzer. Ik wou in de krant komen en de resultaten in 1 lijn doortrekken die ik bij de aspiranten al was begonnen. Dus de 1ste oefenkoers in Overpelt won ik meteen, alsook de 2de oefenkoers waar ik het hele deelnemersveld dubbelde. Ik had mijn intrede dus goed overleeft naar de nieuwelingen.

Mijn vader hield me met mijn voetjes op de grond, want de week nadien was het interclub, dus niet meer tegen regionale renners, maar het beste van het beste. Ik trok er me natuurlijk niets van aan, ik had trouwens al 2 koersen gewonnen dacht ik. Je moet alleen wat harder trappen dacht ik, en de rest komt dan wel van zelf. In die belangrijke wedstrijd waar de beste nieuwelingen voor werden geselecteerd gebeurde wat niemand had durven denken, ik won!

Alle kranten stonden vol met commentaar en mijn uitslag. Ik herinner me nog de titels van een paar artikels "SENTJENS IS EEN GOUDHAANTJE - DE JONGE SENTJENS GEEFT VISITEKAARTJE AF".

Ik werd aangesproken op school door de leraren en ze vroegen hoe ik dit deed, wat ik ervoor moest doen, en dit voelde natuurlijk geweldig voor een jongen van 14, dat grote mensen zich interesseerden in wat ik deed en kon. Ik zou het helemaal gaan maken en werd opgehemeld door iedereen, ik voelde me als een vis in het water, de wereld lachte me toe.

In deze categorie won ik in het 1ste jaar 18 wedstrijden, waardoor ik ook tot zegekoning werd gekroond. Het jaar erop won ik 27 wedstrijden, hier kwam ik Boonen en Steegmans tegen, deze laatste werd dat jaar zegekoning en Boonen kwam als 3de uit. Deze mannen behoorde tot mijn grootste concurrenten.

En toen kwam de volgende stap, de junioren. Ik werd gescout door de Rabobankploeg en ging bij hun juniorenploeg rijden. Dit was weer een stapje dichter bij mijn droom. Vastberaden als ik was liet ik me volledig begeleiding door deze ploeg, ze hebben de beste begeleiding in trainingprogramma's, welke voeding ik moest gebruiken, zo begon ik er dus aan. Ik wees vrienden af die me uitnodigden om op stap te gaan, ik lette op mijn voeding, ik had enkel nog 1 doel voor ogen, PROFRENNER WORDEN.

In deze categorie werd ik 4de op het WK in San Sebastian, 10de op het WK in Valkenburg en 2de in de wereldbeker. Ook behaalde ik vele ereplaatsen en overwinningen. Maar het ging er nog steeds op een leuke en speelse manier aan toe. Ik kijk hier dan ook met veel plezier op terug. Hier kwam ik voor het eerst het internationale deelnemersveld tegen waaronder Cancellara, Sleck, Bennati, Pozzato, Popovich, Albasini... die het nu helemaal gemaakt hebben in het profbestaan.

En zo kon ik van de juniorenploeg waar Frans Maassen ploegleider was, naar de belofteploeg van Nico Verhoeven. Ik wist dat ik goed was en verwachtte niet anders, het was dus niet abnormaal voor mij dat ik doorstroomde. Alles zat mee en het begon te wennen, het was echt zoals in een droom, een droom waarin ik niet wou ontwaken. Daar heb ik 3 jaar gereden, ook in deze categorie schreven de journalisten niets als goed over mij. Ik won vele internationale wedstrijden alsook de Ronde van Vlaanderen voor beloften.

Tot ik op een gegeven moment op hotel zat voor Luik-Bastenaken-Luik, ze kwamen me vragen om beroepsrenner te worden bij Rabobank Wielerploeg. De nacht erop sliep ik niet, zo euforisch was ik. Ik was supergelukkig!

Ik ben als een wervelwind door alle categorieen gestroomd, ik werd opgehemeld en zou het helemaal gaan maken volgens mensen uit het wielermilieu, de verwachtingen waren zeer hoog. In het 1ste jaar fietste ik zonder druk, alles kon en alles mocht. Ik genoot van het trainen, van de belangstelling en dat ik van mijn hobby eindelijk mijn beroep had kunnen maken. De mooie Colnago C40 frame met mijn naam erop stond klaar, alsook een reservefiets blonk op de volgwagen. Zo werd ik 2de in Putte-Kapellen en 2de in een etappe van de Vredeskoers. Iedereen was vol lof. Er werd over mij gesproken, ik had een goed debuut gemaakt maar was zelf niet tevreden, ik moest terug winnen!! Ik moest en zou een topper worden in het profpeleton.

Dus ik begon als een monnik te leven, ik trainde als een bezetene en alles moet wijken wat slecht was om te presteren. Zo bleef ik maar verzoeken afslaan van vrienden om een stapje in de wereld te zetten. Ik had veel, HEEL VEEL voor over. Mijn moeder kookte speciaal voor mij en met mijn vader en Hans Daams werd er achter de scooter getraind. Zelf was hij een verdienstelijk beroepsrenner bij PDM en moest jammer genoeg stoppen door hartproblemen. Maar ook naar hem keek ik enorm op.

Het trainen loonde want ik won Kuurne-Brussel-Kuurne, ik was gemotiveerd als nooit tevoren, ik kreeg een goed contract, in trad in het huwelijk, ik kreeg een pracht van een zoon, mijn leven als jonge beroepsrenner was helemaal begonnen. Nu moest ik nieuwe prioriteiten gaan stellen, mijn doel was bereikt. Dus het volgende was een topper worden, ik kon niets anders meer bedenken, ik was gelanceerd in het profpeleton. Wat wil een jongen nog meer als getrouwd zijn, een gezonde zoon hebben, ouders die achter je staan, een schoonvader die me hielp, familie die interesse toonde, iedereen die me erover aansprak dat ik KBK had gewonnen, rijden in een topploeg Rabobank, één van de beste ploegen ter wereld.

Ik maakte elk jaar progressie tot ik in 2005 ziek werd. Het jaar dat het allemaal zou gaan moeten gebeuren. Ik ging naar Qatar, kreeg tintelingen in mijn voeten en handen, ik wist niet goed wat er gebeurde. De dokter zei dat het misschien kwam door een slechte doorbloeding, maar ik was zeker dat het wat anders was, ik kende mijn lichaam, er was meer aan de hand.

Tot ik op een gegeven moment niet meer kon lopen. Ik vertoonde verlammingsverschijnselen van aan mijn voeten tot aan mijn romp en van mijn handen tot aan mijn schouders. Waarop de ploeg besloot me naar huis te sturen. Op de luchthaven was mijn zoontje er bij, ik had zelfs niet de kracht om hem vast te nemen, al mijn gevoel was weg. De ploeg regelde dat ik onmiddellijk onderzocht werd in het Universitair ziekenhuis van Antwerpen. Niemand wist er raad mee omdat ik volledig in paniek was.

Wat nu??? Ik voelde voor het eerst druk in mijn leven, ik had een kind, een vrouw, een nieuw huis, een nieuwe wagen. De twijfel sloeg toe, mijn vermoeden bleek waar te zijn, na de onderzoeken vertelden ze me dat het ernstig was. Ik had de ziekte van Guillain Barré. De dokter zei dat ik nooit meer aan topsport zou kunnen doen, er krijgen jaarlijks gemiddeld 200 mensen in België deze ziekte. Dit is een ziekte dat het neurologisch systeem aantast. het begint met tintelingen aan voeten en handen en eindigt met verlammingsverschijnselen. Ze vertelden me ook dat ik in coma kon geraken en dat ze er alles aan zouden doen om dit niet te laten gebeuren. Wat uiteindelijk ook niet gebeurd is. Mijn droom viel in duigen, ik zou nooit meer kunnen doen wat ik graag deed en mijn 2de doel in mijn leven niet kunnen bereiken.

Zo werd ik elke dag gecontroleerd, ze stopten electrodenaalden boven mijn knie en aan mijn lies, zo konden ze meten in welke snelheid mijn spieren zich konden aanspannen, en te weten komen hoe snel ik er van herstelde. Deze resultaten bleken ook een teleurstelling te zijn, ik kon nog steeds niet lopen en had zelf de kracht niet om me te voeden, hoe kon ik in godsnaam nog ooit fietsen?!?

Ik had een nieuw doel, terug kunnen fietsen. Het verliep allemaal heel erg moeizaam. Ik ging daardoor ook alles opzoeken van deze ziekte, en contacteerde mensen die dit ook hadden, dit had ik beter niet kunnen doen op dat moment. Want iedereen die ik sprak, had overblijfselen van deze ziekte. Ze herstelden tot op een bepaald punt, maar schrijven of een schroef indraaien of normaal lopen zonder spastische bewegingen hoorde er niet bij. Ik zat mentaal aan de grond, wie kon me nu nog redden!

Ik werd uit het ziekenhuis ontslagen, ze konden me niet meer helpen. Ik moest zelf revalideren, de spieren terug proberen aan te sterken en hopen dat ik er niets aan over zou houden. Want ik wou terug koersen en mijn leven verderzetten zoals voordien.

Het ging stillaan beter, tintelingen in handen en voeten bleef ik wel hebben, wat ik nooit tegen iemand heb durven zeggen. Zeker niet tegen de ploegen waar ik zou gaan rijden, bang om geen contract meer te krijgen. Maar ik bleef vechten, maar op karakter en moed bleef ik volhouden en er voor leven. Ik ben letterlijk en figuurlijk door het oog van de naald gekropen.

Ik begon terug pogingen te ondernemen om te trainen, maar zelfs 10 minuten op de rollen putte me volledig uit. Ik had gewoon geen kracht, nog niet 1/100ste van wat ik had. Ik ben toen door Kurt Wouters (verzorger bij Lotto) in contact gekomen met een sportpsycholoog, Rudy Heylen. Ik zat namelijk mentaal aan de grond en iemand moest me terug moed inspreken.

Het beterde stillaan, ik kon terug gaan fietsen en won wonder bij wonder terug koersen. Waaronder Druivenkoers Overijse, GP Zottegem en GP Gerrie Knetemann maar behaalde nooit meer het niveau wat ik voor ogen had en voelde nog steeds die tintelingen.

Ik bleef met frustratie rondrijden want ik kon mijn verwachtingen niet inlossen, alsook wat anderen van mij hadden verwacht. Ik had voor mezelf de lat hoog gelegd. Het ging goed maar niet zoals kenners het voorspeld hadden. Guillain Barré had duidelijk zijn sporen achter gelaten en roet in het eten gegooid.

Ik verdiende redelijk mijn boterham en kon bij verschillende ploegen terecht waar ik heel blij mee was. Zo kwam ik bij een Belgische ploeg terecht, waar ik eigenlijk als kopman voor de semi-klassiekers werd aangenomen. Ik had schrik dat ik deze taak niet kon volbrengen door de ziekte die ik had meegemaakt en doordat ik een twijfelgevoel had. Maar ik bleef dromen en ging ervoor. Ik wou nog steeds een topper worden!

Ik bleef maar hangen, kwam nooit meer boven water drijven, de frustratie werd groter en groter. Zeker omdat de rivalen van mijn jeugdcategorie volledig waren doorgebroken en ik toen meermaals de betere van hen was. De druppel was toen de Belgische ploeg mijn kunnen in twijfel begon te trekken. Ik ben toen op woede beginnen rijden en reed in 2009 nog een mooi jaar. Daar was weer een lichtpuntje maar weer niet het niveau wat ik vooropgesteld had.

Er begonnen mensen aan me te twijfelen, de ploeg speelde een spelletje, ik moest weg. Daardoor kreeg ik terug de kracht en begon beter te rijden want ik ben een doorzetter. Dan mocht ik weer blijven en dan weer niet. Tot op de dag dat ik een contract mocht tekenen en onder druk werd gezet. Ik moest per direct beslissen, telefonisch, zonder dat ik met andere ploegen concreet had kunnen spreken en afwegen. Dus wat doe je, je zegt toe.

Tot ik op een ochtend wakker werd, met een heel slecht gevoel, ik wou weg bij de ploeg.

Er was me teveel slecht aangedaan, zoals o.a. prijzengelden die niet op eerlijke wijze werden toegewezen, loon dat werd ingehouden omdat ik een stap naar een andere ploeg nam, mijn zin in het fietsen werd ontnomen. Deze wereld was nog geen schim van hoe ik ze bij de jeugd beleefde. Ik leefde met pieken en dalen.

Ik had voordien al afgesproken met manager Gerry van Gerwen bij Milram. Ik wou mijn kans grijpen en een nieuwe start nemen om terug aan dat ene doel te werken. De doorbraak maken bij Milram. Ik geloofde er nog altijd in en daar putte ik moed uit.

Maar ik beleefde afgelopen winter echter mijn diepste dal. Ik kreeg te kampen met privé-problemen, ik geraakte verwikkeld in een echtscheiding. Waar over ik liever niet wil uitwijken. Ik kon niet trainen zoals het hoorde, de stress die dit alles met zich meebracht, de slechte winter, de sneeuw waardoor ik niet al te veel heb kunnen trainen. Dus ook niet de juiste voorbereiding had kunnen treffen om fris, fysiek en mentaal aan een nieuwe uitdaging te beginnen.

Ik trainde en koerste altijd achter de feiten aan, waardoor mijn frustratie groter en groter werd. De ziekte speelde ook nog een rol in mijn hoofd, hoe kon ik ooit het topniveau halen?

Mijn seizoen was al een ramp, ik deed er alles voor maar kwam niet tot waar ik mijn zinnen had opgezet. Ik sliep niet meer, dacht de hele tijd hoe ik in godsnaam nog kon verbeteren, ik deed er alles voor. Maar zelfs dat hielp niet en geraakte in een depressie.

Dan heb ik de grootste fout van mijn leven gemaakt, ik heb me laten meeslepen door de druk en de verwachtingen die ik en iedereen nog steeds had. Ik wou een contract, ik had een nieuwe woonst, een zoon, een wagen en wou terug een nieuw leven starten. Dan ben ik in de fout gegaan.

Ik ben in een roes in mijn auto gestapt, naar Barcelona gereden, geparkeerd in het centrum, verscheidene apothekers binnengelopen waar ik epo zou kunnen vinden en bij de tweede had ik al prijs. Ik ben er mee naar huis gereden, ik wil je niet zeggen wat er allemaal door mijn hoofd ging.

Op 16 augustus kreeg ik controle, ik wist toen meteen al dat het fout zat maar kon tegen niemand wat vertellen. Ik heb dus op woensdag 8 september de laatste wedstrijd van mijn leven gereden.

Ik zet hierbij dan ook definitief een punt achter mijn carriere als profrenner!!!

Het b-staal zal ik niet aanvragen omdat ik weet wat de uitslag hiervan is.

Ik weet dat ik veel mensen kwets en wil me ook excuseren aan iedereen die in me geloofde. Ik heb verkeerd gehandeld en zal hiervan de gevolgen dragen.

Toch wil ik iedereen bedanken die me heeft gesteund de laatste dagen, ik ben klaar voor een nieuwe uitdaging. Iets waarvoor ik me volledig zal inzetten, ik blijf niet bij de pakken zitten. Ik ben een doorzetter! Hopelijk komt er snel een nieuw doel op me af!

Roy Sentjens

quote:

Op vrijdag 10 september 2010 19:18 schreef TargaFlorio het volgende:

[..]

Arme jongen (tot op zekere hoogte dan):

De volledige waarheid...

quote:

Op zondag 12 september 2010 15:38 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:
Zonder pech en zonder doping was Sentjes een veel betere renner geweest dan met pech en met doping..

Zit Tom Boonen volgens jullie aan de doping dan? Iemand die Sentjes dus regelmatig versloeg?
Tuurlijk, er zijn jaren geweest dat iedereen aan de EPO zat, maar dat kun je renners echt niet verwijten.

quote:

Op maandag 13 september 2010 21:04 schreef Ambrosius het volgende:
Nu een item met Sentjens in Holland Sport (Ned. 3).

quote:

Op donderdag 16 september 2010 17:04 schreef VreemdeEend het volgende:
Hehe, is het Sevilla dan ook eindelijk gelukt om nog tijdens zijn carriere betrapt te worden op doping . Zou ook echt wat zijn als hij zijn carriere had mogen beëindigen zonder een officiële dopingveroordeling.

quote:

Op donderdag 16 september 2010 17:10 schreef Sautor het volgende:

[..]

Die is toch 100 jaar geleden al eens betrapt?

quote:

Op donderdag 16 september 2010 16:09 schreef Ericr het volgende:
Dat zou wel een doorbraak zijn in de zaak tegen Armstrong, ook al zijn die samples alleen de B-stalen. Maar met alleen de B-stalen kan je in ieder geval voor eens en altijd aantonen of ze echt van Armstrong zijn of niet.

quote:

Op donderdag 16 september 2010 20:18 schreef JohnDDD het volgende:

[..]

Ze kunnen nu zelfs Armstrong's stalen uit 2000-2005 hertesten op EPO als ze willen.

quote:

Enrico Rossi gearresteerd
Tuesday 21 September 2010
De Italiaanse justitie heeft een klein dopingnetwerk laten oprollen. Er zijn vijf personen gearresteerd waaronder de Italiaanse profrenner Enrico Rossi (Ceramica Flaminia - Bossini Docce). Enrico is de broer van Vania Rossi, die afgelopen januari ook in opspraak raakte. Vania is de ex van ex-dopingzondaar Riccardo Ricco, die tot 16 augustus weer ploeggenoot was van Enrico Rossi.
Rossi won dit jaar Dwars door Drenthe. Eerder raakte met Maurizio Biondo (eveneens Ceramica Flaminia - Bossini Docce) ook al de winnaar van de Ronde van Drenthe 2009 in opspraak. Rossi is door zijn ploeg Ceramica Flaminia - Bossini Docce direct op non-actief gesteld tot er meer duidelijkheid is over de betrokkenheid van hun renner in dit dopingnetwerk. Verder zijn een apotheker, een verpleegkundige, een amateurwielrenner en een journalist betrokken bij de zaak.

Wielerland

quote:

Doping, operazione dei Nas
Arrestato un professionista
I fermati sarebbero cinque: tra questi anche un dilettante e un giornalista sportivo. Alle 10.45 conferenza stampa

MILANO, 21 settembre 2010 - I Nas hanno eseguito nelle province di Roma e Rimini cinque ordini di custodia cautelare in carcere emessi dal gip del Tribunale di Perugia, nei confronti di un ciclista professionista ed uno amatoriale, un giornalista sportivo, un farmacista ed una infermiera ospedaliera, ritenuti responsabili di traffico illecito di sostanze dopanti, utilizzate da atleti appartenenti a squadre di ciclismo professionistiche e dilettantistiche, per alterare lo svolgimento delle competizioni sportive. Indagate in stato di libertà, per i medesimi reati, altre 35 persone, tra ciclisti amatoriali e professionisti, medici sportivi, preparatori atletici, farmacisti e frequentatori di palestre. Nell'ambito dell'operazione sono state eseguite 40 perquisizioni domiciliari e personali nelle province di Roma, Rimini, Forlì-Cesena, Modena, Prato, Bergamo, Reggio Emilia, Milano, Pistoia, Parma, Latina, Perugia e Bari. I particolari dell'operazione saranno resi noti nel corso di una conferenza stampa che si terrà alle ore 10.45 presso il Comando carabinieri per la tutela della Salute di Roma.

Gazzetta

quote:

Op dinsdag 21 september 2010 11:27 schreef Szura het volgende:
Mijn god wat een warrig artikel, dat bovenste

quote:

Op woensdag 22 september 2010 11:58 schreef SaintOfKillers het volgende:
De operatie heet trouwens Cobra Red.

Cobra . Subtiel, het valt niet op wie ze moeten hebben.

quote:

Op woensdag 22 september 2010 13:27 schreef maril het volgende:
Vacant zal nog spijt gaan krijgen.

quote:

Op woensdag 22 september 2010 13:57 schreef marcodej het volgende:

[..]

Want? Ricco is hier al voor gestraft.

quote:

Strafvermindering lonkt voor Di Luca

Danilo de Luca keert mogelijk eerder dan verwacht terug in het peloton. Hij krijgt misschien strafvermindering voor medewerking aan de Italiaanse antidopingautoriteiten, meldt Gazzetta dello Sport. De 34-jarige Di Luca werd in juli 2009 positief bevonden op het gebruik van epo.

Volgens de krant heeft Di Luca interessante informatie verschaft aan de Italiaanse antidopingautoriteiten. In het gunstigste geval keert hij in januari 2011 alweer terug in het peloton. In februari van dit jaar werd Di Luca nog door het Italiaans Olympisch Comité Coni geschorst tot juli 2011. De oud-renner van onder meer Saeco en Liquigas zou al met verschillende teams contact hebben gehad over een rentree.

Di Luca liep tijdens de Giro van 2009, waarin hij als tweede eindigde, tegen de lamp. In het openbaar heeft hij altijd volgehouden onschuldig te zijn. Hij is in beroep gegaan tegen de straf en zijn hoorzitting dient op 15 oktober.

quote:

Op donderdag 23 september 2010 16:18 schreef SaintOfKillers het volgende:
Die Italianen blijven toch speciaal, ze zijn bereid om al hun toppers op te jagen en te straffen, maar daarna proberen ze zo vaak als maar kan strafvermindering te geven om ze zo snel mogelijk terug in koers te krijgen.

quote:

Op donderdag 23 september 2010 16:18 schreef SaintOfKillers het volgende:
Die Italianen blijven toch speciaal, ze zijn bereid om al hun toppers op te jagen en te straffen, maar daarna proberen ze zo vaak als maar kan strafvermindering te geven om ze zo snel mogelijk terug in koers te krijgen.

quote:

Volgens de krant heeft Di Luca interessante informatie verschaft aan de Italiaanse antidopingautoriteiten.

quote:

Op donderdag 23 september 2010 16:18 schreef SaintOfKillers het volgende:
Die Italianen blijven toch speciaal, ze zijn bereid om al hun toppers op te jagen en te straffen, maar daarna proberen ze zo vaak als maar kan strafvermindering te geven om ze zo snel mogelijk terug in koers te krijgen.

quote:

Op donderdag 23 september 2010 21:56 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:
Precies, want anderhalf jaar schorsing is eigenlijk maar een jaar schorsing. (Schors Contador een half jaar en hij wint nog steeds de Tour en eventueel de Vuelta.)

quote:

Duitse tafeltennisser Ovtcharov Europees geschorst

De Duitse tafeltennisser Dimitrij Ovtcharov wordt voorlopig geschorst van alle Europese competities. Dat kondigde de Europese tafeltennisfederatie donderdag aan.

De Duitser van Oekraïnse oorsprong werd betrapt op het gebruik van het verboden middel clenbuterol, bij een controle buiten competitie in zijn woning in Hamelen op 23 augustus 2010. Als ook het B-staal positief is, riskeert de speler een schorsing van twee jaar.

Ovtcharov, 22 jaar, staat momenteel dertiende op de wereldranglijst en vierde op de Europese lijst.

Afgelopen zomer ruilde hij La Villette Charleroi voor de Russische club Fakel Gazprom Orenburg. Woensdag werd hij al meteen geschorst door de Duitse tafeltennisfederatie. Zelf schreeuwt hij zijn onschuld uit.

quote:

Wetenschapscafé: Doping en wielrennen
Epo en de wielersport staan op 5 oktober 2010 centraal in Café Pelt in Heerlen. Dr. Hein Lodewijkx van de faculteit Psychologie van de Open Universiteit geeft die avond in het kader van het Wetenschapscafé een lezing getiteld: Epo en de wielersport: feiten en fictie. De lezing start om 20.00 uur en de toegang is gratis.

Doping
Wielrennen en doping lijken onlosmakelijk met elkaar verbonden te zijn. De laatste twintig jaar in de professionele wielrennerij staan dan ook geboekstaafd als de epo epidemie. Maar, hoe vreemd dit ook moge klinken, uit onderzoek blijkt dat de prestatiebevorderende werking van epo en bloeddoping lang niet zo sterk is als vaak wordt aangenomen. Deze conclusie leidt tot de vraag: zijn de prestaties van de renners in de laatste twintig jaar inderdaad sterk beïnvloed door doping?

Prestaties
Om deze vraag te beantwoorden vergeleken we de gemiddelde kilometer per uur (kpu)-prestaties van de winnaars van Tour, Giro en Vuelta met elkaar, vanaf de beginjaren van de sport (1903) tot en met 2010. De resultaten wijzen uit dat die prestaties rechtstreeks voorspeld kunnen worden door te kijken naar het jaar waarin de ronde verreden werd. Dat geldt ook voor de prestaties van alle winnaars in de epo jaren. Het is zelfs zo dat de kpu-prestaties van de laatsten voldoen aan voorspellingen op grond van de kpu-prestaties van renners uit de vooroorlogse jaren (1903-1939). De conclusie is dat de effecten van de epo epidemie op de prestaties van renners in de huidige jaren schromelijk overschat zijn en kennelijk meer berusten op fictie dan op feiten.

Over Hein Lodewijkx
Dr. H. F.M. Lodewijkx is universitair docent aan de faculteit Psychologie van de Open Universiteit en studiebegeleider Psychologie (standplaats Breda).

Wetenschapscafé
Zie voor meer informatie www.ou.nl/wetenschapscafé

quote:

Alberto Contador tests positive for clenbuterol
By: Cycling NewsPublished: September 30, 00:19, Updated: September 30, 00:28

view thumbnail gallery
Tour de France test carried out on July 21, Spaniard blames food contamination

Alberto Contador has revealed he has failed an anti-doping test for the banned substance clenbuterol during this year's Tour de France.

A message issued by Contador's personal press officer said Contador had been a victim of food contamination and would give a press conference in his home town of Pinto, near Madrid at mid-day on Thursday.

"Alberto Contador is affected by a doping control at the last Tour de France on July 21, where it was found the substance clenbuterol," the automatically translated message reads.

"From the time of the first communication from the UCI, August 24, Alberto Contador alleged food contamination as the only possible explanation of what happened and has been turned over to the cyclist authorities since then in the confidence that this very serious problem could be clarified, which now is public."

"The experts consulted so far have agreed also that this is a food contamination case, especially considering the number of tests passed by Alberto Contador during the Tour de France, making it possible to define precisely both the time the emergence of the substance as the tiny amount detected, ruling out any other source or intentionality."

"Alberto Contador will offer today, 30 September, at 12.00 hours, a Press Conference at Hotel Las Artes in Pinto (Paseo de las Artes, n º 15), in order to give his version of what happened to the public."

quote:

Op donderdag 30 september 2010 08:10 schreef DeeBee het volgende:
Hmm, ook al is het statistisch gezien misschien dan een te lage waarde voor 'echt positief' zoals op Sporza ook een beetje staat, het blijft wel hilarisch dat als een wielrenner vervuild eten heeft gehad of voedselvergiftiging dat er dan wel een verboden stof als clenbuterol in zit.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 09:30 schreef Ericr het volgende:


Contador had beter vegetarier kunnen worden.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 08:58 schreef LangeTabbetje het volgende:

[..]

Waarom hebben wielrenners altijd "vervuild" eten ? Waarbij dan net toevallig een doping preparaat in zit. Moeten we dat echt geloven ? Ervan uitgaande dat je als professioneel wielrenner in een professioneel team in de meest prestigieuze wedstrijd van het jaar zit ?

quote:

Op donderdag 30 september 2010 09:45 schreef DutchSL het volgende:

[..]

Wordt jij regelmatig op doping getest dan? Als jij iets in je biefstukje of op je bloemkool hebt zetten dan zul je het nooit weten. En ik heb er eerlijk gezegd nog minder vertrouwen in dat alle boeren en de bioindustrie van deze wereld niets verkeerds doen, dan een willekeurige wielrenner (laat staan een gele trui drager die van tevoren weet dat hij elke dag getest wordt)

quote:

Op donderdag 30 september 2010 09:51 schreef LangeTabbetje het volgende:

[..]

Ik word nooit getest, maar ik ben dan ook geen professioneel wielrenner, en zeker niet de grote favoriet in de belangrijkste wedstrijd van het jaar.

Zou ik dat wel zijn, zou ik het logisch vinden dat ik, tezamen met mijn professioneel (?) management, geen enkel risico neem met voedsel. M.a.w., je zou (zeker ook met de heksenjacht op doping die er nu eenmaal heerst in het wielrennen), toch verwachten dat men werkt met eigen inkoop van vlees, voedsel, en een eigen kok meeneemt ?

quote:

Regels

Beide argumenten gelden volgens de regels van het Wereldantidopingagentschap (WADA) echter niet. Dat stelt dat een sporter altijd verantwoordelijk is voor wat er zich in zijn lichaam bevindt; opzet of niet speelt dus geen rol. Daarnaast is er bij clenbuterol geen minimumlimiet, zodat elke aanwezigheid in het lichaam tot een schorsing kan leiden.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 09:54 schreef Ereinion het volgende:

[..]

En wie zegt dat ze dat niet doen? Of vind je dat alle teams ook uitgebreide dopinglabs op wielen mee moeten nemen zodat ze elk glas drinken, voedingssupplement en stuk vlees kunnen gaan controleren op 5 picogram clembuterol?

quote:

Op donderdag 30 september 2010 09:57 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:
Kijk, dat er zo´n kleine hoeveelheid wordt gevonden kan natuurlijk ook duiden op een niet helemaal perfect maskeringsmiddel.
[..]

quote:

Op donderdag 30 september 2010 09:30 schreef Ericr het volgende:

[..]

Omdat vervuild vlees nou eenmaal bestaat en dit soort minieme doses geen enkele waarde hebben voor sportprestaties. Ze kunnen moeilijk ieder lapje vlees testen voordat het wordt geconsumeerd, die micro hoeveelheden die nu zijn aangetroffen waren waarschijnlijk niet eens gedetecteerd in het vlees.

Contador had beter vegetarier kunnen worden.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 10:09 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Er zijn wel veel evidentere en waarschijnlijke ook efficiëntere soorten doping dan clenbuterol.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 10:03 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:
Logisch moment van bekendmaken trouwens

quote:

Op donderdag 9 september 2010 10:58 schreef TargaFlorio het volgende:
Paar dagen voor het WK?

quote:

Op donderdag 30 september 2010 10:25 schreef chargon het volgende:
Wel maf dat het in het tafeltennis en wielrennen gebeurt. Als Contador hangt, dan hopelijk ook Armstrong binnenkort.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 10:49 schreef Ereinion het volgende:
Mosquera positief tijdens de Vuelta

Het Spaanse sportimperium

Vacansoleil

quote:

Op donderdag 30 september 2010 10:49 schreef Ereinion het volgende:
Mosquera positief tijdens de Vuelta

quote:

Op donderdag 30 september 2010 10:58 schreef SuikerVuist het volgende:

[..]

Gaat lekker.

Wordt ook toevallig vandaag naar buiten gebracht.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:06 schreef solaire het volgende:
Valverde
Contador
Mosquera
nu Rodriguez nog en de meest logische zijn gepakt

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:06 schreef solaire het volgende:
Valverde
Contador
Mosquera
nu Rodriguez nog en de meest logische zijn gepakt

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:11 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:

[..]

Nog een geluk dat die Spanjaarden wel zowat alle sporten domineren , maar alleen in het wielrennen daar doping voor nodig hebben ...

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:11 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:

[..]

Nog een geluk dat die Spanjaarden wel zowat alle sporten domineren , maar alleen in het wielrennen daar doping voor nodig hebben ...

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:17 schreef solaire het volgende:

[..]

de spaanse sport draait al jaren op doping maar in het wielrennen lijken de spanjaarden nu toch eindelijk voor de bijl te gaan, die grote jongens zijn toch lang buiten schot gebleven terwijl iedereen wel beter wist

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:22 schreef Kingstown het volgende:

[..]

Ben je renners als Heras, Gonzalez de Galdeano, Sevilla en Mayo soms vergeten?
Dat waren toch echt de grote jongens in hun tijd.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:25 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

En Mancebo.

En Aitor Gonzalez.

En Astarloa.

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:28 schreef solaire het volgende:
oke heras en mayo waren wel grote namen , sevilla en mancebo zijn er toch wel makkelijk mee weggekomen, en de rest was toch wel redelijk over zijn top toen ze nog eens gepakt werden,

quote:

Op donderdag 30 september 2010 11:29 schreef Kingstown het volgende:

[..]

Klopt....de lijst is eindeloos....ook met Spaanse renners. Mannen als Nozal en Vicioso bijvoorbeeld die plotseling een tijdje heel goed presteerden. Vind het vreemd dat er gedaan wordt alsof er nog nooit een Spaanse renner betrapt zou zijn en dat nu pas de beerput open gaat.