Vrucht met Down-syndroom #5

quote:

Op maandag 6 september 2010 13:56 schreef -moppie- het volgende:

[..]

Aha!

en trouwens dat ze onder invloed van "hormonen" en tante dus opeens een andere keuze maakt moet ik respecteren?

is dat niet exact hetzelfde als dat je tegen een zwaar depressief persoon zegt die met een touw naar het trapgat loopt dat die maar zelf moet beslissen en dat hij ondanks zijn gemoedstoestand nog de juiste keuze kan maken... of ga je op alle mogelijke manier het voorkomen?

En wat nu als het bij 'de volgende keer proberen' weer fout gaat? Dan weer een abortus? En daarna? Weer een? Totdat je vrouw doodongelukkig in een of ander tehuis terecht komt omdat ze zich gigantisch schuldig voelt over al die kindjes die ze weg heeft laten halen omdat manlief er geen zin in had?

en wat debuurvrouw zegt inderdaad

Kinderen met het SvD zijn inderdaad ANDERS maar niet per definitie (meer dan andere kinderen ) een blok aan je been.

quote:

Op maandag 6 september 2010 13:59 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

je doet wel alsof...

een downer zal nooit het niveau van een kleuter overstijgen (op die paar uitzonderingen na).

Dat is de grootste onzin!

Het gemiddelde is echt wel hoger dan dat, juist degene die het niveau van een kleuter niet overstijgen zijn de uitzonderingen.

Jij hebt alleen ervaring met de mensen met down in een tehuis, dat zijn de uitzonderingsgevallen.

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:00 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

Nou...

Ook kinderen met Down leren meestal wel spreken en lopen. Gaan naar school behalen een diploma (en nee, geen Gymnasium maar hey, dat doet ook maar 6% ofzo van de schoolpopulatie) en misschien niet trouwen, maar misschien ook wel. Ik heb ook geen garantie dat mijn jongens ooit gaan trouwen, of ook kinderen krijgen en heel eerlijk, dat boeit me geen reet. Dat is niet de reden dat ik een kind krijg. Wat een belasting zeg. En dan moeten ze zeker ook nog verplicht gelukkig zijn?

Dan heb je wel de slimsten te pakken, de actieve slimmeriken die Oksel hierboven noemt. De kans dat het een "stille kwijler" ( ) wordt is er net zo goed.

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:02 schreef mijnnaamishans het volgende:
en trouwens dat ze onder invloed van "hormonen" en tante dus opeens een andere keuze maakt moet ik respecteren?

is dat niet exact hetzelfde als dat je tegen een zwaar depressief persoon zegt die met een touw naar het trapgat loopt dat die maar zelf moet beslissen en dat hij ondanks zijn gemoedstoestand nog de juiste keuze kan maken... of ga je op alle mogelijke manier het voorkomen?

Even omdraaien....
iemand die euthanasie wil plegen omdat hij uitzichtloos terminaal is. En die person zegt op het laatste moment toch niet te willen. Jas jij dan wel die spuit erin?

quote:

Op maandag 6 september 2010 13:59 schreef Oksel het volgende:
Ik ben voor Hans. Vanuit zijn principes en denkwijze dan. En keuze.

Dat het een botte lul is, en hij geen goede relatie heeft, dat is zijn probleem.

Verder moet z'n vrouw ook d'r bek houden, in plaats van over het probleem te praten met d'r man, gaat ze naar een bevooroordeelde tante.

Misschien ging ze naar die tante om advies in te winnen over hoe het is om een kind met down syndroom te hebben om zo zelf een keuze te kunnen maken. Die tante gaat natuurlijk niet zeggen dat het misschien een hel is en Hans wel en daar heb je de poppen aan het dansen.

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:04 schreef freecell het volgende:

[..]

Even omdraaien....
iemand die euthanasie wil plegen omdat hij uitzichtloos terminaal is. En die person zegt op het laatste moment toch niet te willen. Jas jij dan wel die spuit erin?

beantwoord nu maar eerst mijn stelling....

een fucktard kan beter om te beginnen geen koters krijgen denk ik. dus de hele discussie is eigenlijk wel een beetje overbodig

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:04 schreef Cerbie het volgende:

[..]

Dan heb je wel de slimsten te pakken, de actieve slimmeriken die Oksel hierboven noemt. De kans dat het een "stille kwijler" ( ) wordt is er net zo goed.

ja nou ja, dan kwijlen ze voor het eerst, ben ik daar blij mee. Bij mijn weten zijn de meeste mensen met het syndroom van Down niet zó diep gehandicapt. een enkele uitzondering daar gelaten.

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:06 schreef mijnnaamishans het volgende:

[..]

beantwoord nu maar eerst mijn stelling....

Ik zou die persoon tegenhouden omdat ik altijd vóór het leven kies zolang mogelijk Vandaar ook mijn omdraaistelling.
Het ging om het actief beeindigen van een leven weet je nog?

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:02 schreef mijnnaamishans het volgende:
en trouwens dat ze onder invloed van "hormonen" en tante dus opeens een andere keuze maakt moet ik respecteren?

is dat niet exact hetzelfde als dat je tegen een zwaar depressief persoon zegt die met een touw naar het trapgat loopt dat die maar zelf moet beslissen en dat hij ondanks zijn gemoedstoestand nog de juiste keuze kan maken... of ga je op alle mogelijke manier het voorkomen?

Hormonen zijn ook niet zo vertroebelend hoor. Anders zouden veel vrouwen niet vrijwillig naar een abortuskliniek gaan he. Niet iedere vrouw heeft thuis een tiran die dat wel even voor haar beslist.

quote:

Op maandag 6 september 2010 13:46 schreef ymme het volgende:
Kun je nog kiezen ook, tussen een jongen of een meisje.

Ja, krijgen we dat weer... besluiten ze voor een jongentje te gaan, wordt het eitje met het verkeerde zaadje bevrucht, wordt het toch een meisje, moet ze weer abortus laten plegen omdat een meisje niet de afspraak was

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:10 schreef Leandra het volgende:

[..]

Ja, krijgen we dat weer... besluiten ze voor een jongentje te gaan, wordt het eitje met het verkeerde zaadje bevrucht, wordt het toch een meisje, moet ze weer abortus laten plegen omdat een meisje niet de afspraak was

Altijd weer opmerkelijk hoe vrouwen die niet met zinnige opmerkingen komen de boel weer in het idiote drijven.

jongen, meisje, rood, blond, bruin, hazelip, etc maakt me niet uit zolang het een gezondheid heeft waarmee het een volwaardig zelfstandig gelukkig leven kan opbouwen

Ik denk dat 'begrip' hebben vaak een dieperliggende oorzaak heeft: het is of desinteresse, of ordinaire conflictmijdende lafheid. Als je de juiste mening hebt, en het beste voor hebt met de ander, ga je de strijd aan.

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:02 schreef mijnnaamishans het volgende:
en trouwens dat ze onder invloed van "hormonen" en tante dus opeens een andere keuze maakt moet ik respecteren?

is dat niet exact hetzelfde als dat je tegen een zwaar depressief persoon zegt die met een touw naar het trapgat loopt dat die maar zelf moet beslissen en dat hij ondanks zijn gemoedstoestand nog de juiste keuze kan maken... of ga je op alle mogelijke manier het voorkomen?

Kromme vergelijkingen maken is te eenvoudig en gaat gewoon niet op..

Kan namelijk iedereen, kijk maar:

Stel ik vertel mijn vrouw vandaag heel rationeel dat ik liever dood ben dan blind. Vervolgens word ik volgend jaar plotseling inderdaad blind, zie ik dat het leven toch nog wel de moeite waard is en dan? Moet mijn vrouw dan het pistool laden omdat we in een eerder stadium toch samen heel rationeel hebben besloten dat ik liever dood dan blind ben? Tsja.. Dat ik nu onder invloed van allerlei emoties toch niet meer dood wil maakt toch niet uit?

Zie je? Kromme vergelijkingen maken is eenvoudig en slaat nergens op.

Wat wel ergens op slaat is dat jij je ontzettend bot hebt opgesteld omdat jij "denkt dat je weet wat jou vrouw eigenlijk zou willen ware zij niet onder invloed van hormonen geweest"

Misschien weet je dat wel helemaal niet? Misschien had je niet voor je vrouw maar met je vrouw moeten beslissen. Een kleine nuance maar toch wel een belangrijke, het feit dat jij in deze crisis volledig voor je vrouw hebt besloten zonder enige notie te nemen van haar gevoel (hoe emotioneel en weinig rationeel ook) is iets wat veel zegt over jezelf en hoe je in deze relatie staat.

Jouw vrouw zal echt wel een tik oplopen door dit hele verhaal. Ze zal zich niet meer zo veilig bij je voelen als voorheen en het idee krijgen dat je er misschien ook wel niet voor haar zal zijn als zij een beroerte krijgt of iets dergelijks. Een zorg die overigens volledig terecht is volgens mij, lastig man zo'n kwijlende vrouw..

Maar wat doe je als het de volgende keer weer gebeurd? Ik kan je namelijk nu al vertellen dat je je vrouw echt niet nog een keer zover krijgt abortus te plegen.

quote:

Op maandag 6 september 2010 13:51 schreef pessie het volgende:

[..]

Ik wel, zou een babykamer voor haar inrichten.

Ook als je dochter pas 13 jaar oud is ?

Hans misschien was het jouw superzaad niet eens!!!

Gaat trouwens wel snel hè, vlokkentest, uitslag, woensdag abortusdag...

Misschien is het het beste als je gewoon bij d'r weggaat. Of ze het kind nou wel of niet krijgt, een kutleven hou je toch aan d'r over. Als ze het neemt; FEEST! Haalt ze het weg? Een diep beschadigde relatie, wat ze je nooit 100% zal vergeven.

Maar goed, het krijgen van een kind met mogelijkheden is natuurlijk helemaal toppie, en de samenleving neemt je alle werk uit handen als je even wat anders wil doen. Eigenlijk is het krijgen van een kind met mogelijkheden beter dan het krijgen van een gezond kind. Wat zullen de buren jaloers zijn!

Ik ken iemand die ook een downkindje heeft, moeder is in de 70, dochter is in de vijftig, vader is ook in de 70, vader en moeder zijn gescheiden omdat vader het niet meer aan kon.
Moeder is op een gegeven moment verhuisd naar een andere stad omdat haar dochter daar een inrichting inging omdat zij het niet meer aankon.
Dochter heeft een redelijk milde vorm van down als in, ze kan haar eigen aankleden en haar sigaretje roken, je kan haar mee nemen om ergens een hapje te eten maar geestelijk is ze een jaar of tien.
Moeder zit haar eigen nu druk te maken over hoe het moet gaan met haar dochter als zij er niet meer is.
Al 50 jaar lang maakt ze haar eigen zorgen en tuurlijk met een gezond kind heb je ook je zorgen maar als die het lekker doen dan kan je met een gerust hart de aarde verlaten, zij kan dat dus niet ,er blijft toch die angst wat gebeurt er met mijn dochter als ik er niet meer ben.

In ieder geval ik ben het met hans eens (alleen is hij wel erg bot naar zijn vrouw toe)
Gelukkig heb ik nooit in die situatie gezeten maar ik had het weg laten halen zelfs als mijn man het er niet mee eens zou zijn.

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:17 schreef Sachertorte het volgende:
Eigenlijk is het krijgen van een kind met mogelijkheden beter dan het krijgen van een gezond kind.

jep, Leitkultur

quote:

Op maandag 6 september 2010 14:13 schreef Sachertorte het volgende:
Ik denk dat 'begrip' hebben vaak een dieperliggende oorzaak heeft: het is of desinteresse, of ordinaire conflictmijdende lafheid. Als je de juiste mening hebt, en het beste voor hebt met de ander, ga je de strijd aan.

Maar wel met een gevoel van gelijkwaardigheid. Je kunt een discussie hebben maar je gaat toch niet je vriendin chanteren? Of speel jij ook de baas over je partner?