De kunst van het loslaten van je ex #120

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 17:41 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Nee hoor. Ieder zijn gevoel en je mag het best hopen. Maar het is ook wel belangrijk dat je doorgaat met je leven en de dingen weer oppakt. Niemand is het waard om op te blijven wachten.

Daar heb je idd gelijk in. En aan de ene kant denk ik, ik hoef hem niet meer, door de manier waarop hij mij na zoveel jaar heeft laten vallen, aan de andere kant, het liep inderdaad niet lekker... En het zou oneerlijk zijn van mij om alleen hem daar de schuld van te geven.
En ik denk dat het nu belangrijk is, of we nou weer bij elkaar komen of niet, om te achterhalen waar het misging... We hebben al wel gesproken, maar dat is toen helemaal uit de hand gelopen. Toen zei hij dat ik niet meer ben wie ik was.. Maar wat hij daar nou mee bedoelt.. Ik heb natuurlijk wel vermoedens, maar goed. En zo zijn er natuurlijk ook dingen aan hem waar ik mij aan heb gestoord. Maargoed, er moet ook wel iets goed zijn anders hou je het niet zo lang met elkaar uit.
Alleen hij denkt dat als je dan weer bij elkaar komt, de kans groot is dat je weer terugvalt in oude gewoontes. Daar ben ik ook wel bang voor, alleen hoe voorkom je zoiets vraag ik mij af..

Oja, ik weet natuurlijk helemaal niet hoe hij er nu over denkt, misschien vindt hij het wel een godsgeschenk dat 't uit is
Ik heb geen zin om te vechten voor een relatie waarbij de één niet wil. Dan zoek ik wel iemand die wel voor mij wil vechten.
Maar ik wil wel het gevoel hebben dat ik er alles aan heb gedaan, misschien zelfs wel iets teveel, maar dan kan ik het mijzelf later niet verwijten..

misschien is dat wel beter ja.
nja hij heefy nu net gezegd geen afscheid meer te willen nemen. Ik heb het erg moeilijk mee, en hij kan er gelijk mee door gaan alsof wij nog nooit wat hebben gehad.

hij zei gister ja ik verdring mijn verdriet nu maar over een week voel ik me een paar dagen kut en dan is het weg.. kon ik me ook maar zo gemakkelijk voelen

Blegh, zit ik lekker op de bank te kletsen met iemand via facebook hoor ik iets aan mijn deur morrelen en automatisch de gedachte 'oh dat zal 'x' wel zijn gezellig' en meteen daarop de realisatie dat dat niet meer gaat gebeuren.

Ik denk dat ik als één van de weinigen Freek1001 volledig snap. Op het naar binnen gaan en jouw telefoon met haar sim gappen na dan.

Sommige mensen roepen iets en denken niet na over de gevolgen ervan. Waaronder het zeggen: "ik wil een maand nadenken en dan komen we misschien wel bij elkaar". Voor haar is dat een manier om een maand zich niet te hoeven verantwoorden maar voor iemand die nog gelooft in de relatie is dat hoop.
Als ik een relatie tegen iemand zeg "ik hou van jou" dan voelt dat op dat moment ook echt zo. Dan ben ik gelukkig met diegene en dan wil haar dat vertellen. Ik sluit dan ook niet te pas en te onpas elk sms af met "ik hou van jou". Echter sommige mensen denken niet na over wat ze zeggen en doen alles op de automatische piloot.

Op het moment dat je dan zo hard in je hart wordt gestoken vind ik het nog netjes dat je het bij kuthoer hebt gehouden. Ga het hele verhaal niet vertellen maar ben ongeveer 5 jaar geleden zo door het lint gegaan dat ik bij haar voor de deur ben geweest en haar hele familie verrot heb gescholden voor alles wat in me op kwam. Schaam me nog steeds heeeeel diep.

Het lijkt vooral over mezelf te gaan maar ik wil hierbij aangeven dat ik denk te weten hoe Freek1001 zich voelt. Iedereen roept over dat zij geen verantwoording hoeft af te leggen over de dingen die ze doet, dan hoeft hij dus ook geen verantwoording af te leggen over hoe hij haar noemt. Ik vind dat ze wel verantwoording moet afleggen over de dingen die ze zegt en de afspraken die ze maakt en niet nakomt.

[ Bericht 5% gewijzigd door Male23 op 31-08-2010 21:34:41 ]

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 15:07 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
T is gewoon te dom van mij dat ik in hem geloof in ons, aangezien ik dan ineens weer een kans heb.
Ik baal er alleen dat ik zo zwak ben om mezelf op de been te houden

Hoe doen jullie dat toch

Je houd te weinig van jezelf denk ik. Probeer is je zelfvertrouwen wat te boosten door iets te presteren waar je trots op kunt zijn. Ga is een paar kilo's eraf trainen bijvoorbeeld (tenzij je al helemaal strak bent natuurlijk). Of doe is een cursus in iets waarin jij geïnteresseerd bent. Afijn, ga iets doen! Je mist nu waarschijnlijk een goed toekomstbeeld, simpelweg omdat je weinig tot geen zelfvertrouwen hebt.

Met genoeg zelfvertrouwen merk je pas ook dat je je ex niet nodig hebt om gelukkig te zijn, en wil je ook wat vaker de deur uit om wat te gaan doen! Zo wordt je zelf ook vrolijker, en gaan mensen je meer opmerken, en kom je vanzelf een andere leuke jongen tegen . Maar misschien wil je dan wel gewoon lekker vrijgezel zijn, en genieten van de aandacht die je krijgt door je zelfvertrouwen (mensen willen graag bij zelfverzekerde figuren in de buurt zijn).

Overigens niet bang zijn om oude contacten weer is te bellen. Je hoeft ook niet gelijk uit te huilen bij ze, je kunt ook gezellige dingen gaan doen. Als een oude contact mij opbelt om te vragen of hij met mij kan praten of z'n ex relatie zou ik daar ook geen zin in hebben, maar als hij zou vragen of ik zin heb om bijvoorbeeld een keertje te gaan stappen wordt het een ander verhaal.

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 21:50 schreef MeanDutchy het volgende:

[..]

Je houd te weinig van jezelf denk ik. Probeer is je zelfvertrouwen wat te boosten door iets te presteren waar je trots op kunt zijn. Ga is een paar kilo's eraf trainen bijvoorbeeld (tenzij je al helemaal strak bent natuurlijk). Of doe is een cursus in iets waarin jij geïnteresseerd bent. Afijn, ga iets doen! Je mist nu waarschijnlijk een goed toekomstbeeld, simpelweg omdat je weinig tot geen zelfvertrouwen hebt.

Met genoeg zelfvertrouwen merk je pas ook dat je je ex niet nodig hebt om gelukkig te zijn, en wil je ook wat vaker de deur uit om wat te gaan doen! Zo wordt je zelf ook vrolijker, en gaan mensen je meer opmerken, en kom je vanzelf een andere leuke jongen tegen . Maar misschien wil je dan wel gewoon lekker vrijgezel zijn, en genieten van de aandacht die je krijgt door je zelfvertrouwen (mensen willen graag bij zelfverzekerde figuren in de buurt zijn).

Overigens niet bang zijn om oude contacten weer is te bellen. Je hoeft ook niet gelijk uit te huilen bij ze, je kunt ook gezellige dingen gaan doen. Als een oude contact mij opbelt om te vragen of hij met mij kan praten of z'n ex relatie zou ik daar ook geen zin in hebben, maar als hij zou vragen of ik zin heb om bijvoorbeeld een keertje te gaan stappen wordt het een ander verhaal.

Klopt, daar heb je gelijk in denk ik. Haha heb wel een buikje maar vind het goed zo vind me normaal. Naja het punt is heb nergens echt tijd voor vanaf maandag.. Ik ga gewoon proberen alles in mijn stage te storten en gewoon wekelijks iets leuks plannen om te gaan doen.

Het is ook lastig ene moment sta ik zo stevig en dan ben ik zo wankelig en prikkelbaar en doe ik alles aan om met hem contact op te nemen enzo, en hem over te proberen halen

Ik heb hem gister nog gezegd dat het voor mij misschien dan beter is als het contact even voor een tijd word verbroken, zodat ik het kan verwerken (ik kan het nu niet verwerken omdat hij het niet in reallife wilt afsluiten) hij wilt het geen kans meer geven zegt hij.

Maar hij wil mij gewoon wel blijven spreken, maar ik wil het afsluisten in realife.. Maar dat wilt hij niet dus houd het snel op.

Ja spreek al weer met wat mensen , alleen mijn beste vriendin zal ik geen contact meer mee op nemen die is te erg veranderd.. En dat werkt niet meer.
Ja oke heb je gelijk in..
Hier valt jammer genoeg alleen niet zo te stappen..

Tijd maak je En de tijd die je altijd samen door bracht die ligt nu open om te doen waar je maar zin in hebt.

Hij komt over als een kinderachtig en egoïstisch figuur. Hoe wilt hij blijven spreken met je als hij het niet "in real life" af wilt sluiten, gaat die net doen alsof er niks is gebeurd ofzo als je hem ooit weer ziet?

Inderdaad. Lijkt erop dat ie je aan het lijntje houdt totdat ie zijn gevoelens op een rijtje heeft. Maar realiseer je wel: hij heeft niks (meer) te willen. Als jij geen contact wil, dan heeft hij pech.

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 17:40 schreef Fee01 het volgende:
Is het heel gek als ik nog steeds hoop dat we weer bij elkaar komen?

Zal ik je eens vertellen, na alles wat er gebeurt is, ik nog steeds hoop koester dat we bij elkaar kunnen komen. Ondanks als ik heel goed bij mezelf nadenk dat dit dan nooit meer goed zal komen... Maar als je echt van iemand gehouden hebt kan je die gewoon niet zomaar opgeven...

[ Bericht 0% gewijzigd door Freek1001 op 01-09-2010 08:23:20 ]

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 21:20 schreef Male23 het volgende:
Ik denk dat ik als één van de weinigen Freek1001 volledig snap. Op het naar binnen gaan en jouw telefoon met haar sim gappen na dan.

Sommige mensen roepen iets en denken niet na over de gevolgen ervan. Waaronder het zeggen: "ik wil een maand nadenken en dan komen we misschien wel bij elkaar". Voor haar is dat een manier om een maand zich niet te hoeven verantwoorden maar voor iemand die nog gelooft in de relatie is dat hoop.
Als ik een relatie tegen iemand zeg "ik hou van jou" dan voelt dat op dat moment ook echt zo. Dan ben ik gelukkig met diegene en dan wil haar dat vertellen. Ik sluit dan ook niet te pas en te onpas elk sms af met "ik hou van jou". Echter sommige mensen denken niet na over wat ze zeggen en doen alles op de automatische piloot.

Op het moment dat je dan zo hard in je hart wordt gestoken vind ik het nog netjes dat je het bij kuthoer hebt gehouden. Ga het hele verhaal niet vertellen maar ben ongeveer 5 jaar geleden zo door het lint gegaan dat ik bij haar voor de deur ben geweest en haar hele familie verrot heb gescholden voor alles wat in me op kwam. Schaam me nog steeds heeeeel diep.

Het lijkt vooral over mezelf te gaan maar ik wil hierbij aangeven dat ik denk te weten hoe Freek1001 zich voelt. Iedereen roept over dat zij geen verantwoording hoeft af te leggen over de dingen die ze doet, dan hoeft hij dus ook geen verantwoording af te leggen over hoe hij haar noemt. Ik vind dat ze wel verantwoording moet afleggen over de dingen die ze zegt en de afspraken die ze maakt en niet nakomt.

Ik heb er achteraf ook ontzettend veel spijt van gehad. Want nu weet ik dat het nooit meer goed zal komen en ik nooit achter het hoe en waarom zal komen waarom ze het heeft gedaan. Want een praatje maken zal er niet meer inzitten. Dit vreet nu constant aan mij...

Wel ben ik blij dat ik nu achter de waarheid ben gekomen en de boel echt kan afsluiten. En die telefoon pakken was gewoon een impuls omdat ik wist dat ze recht in mijn gezicht aan het liegen was... Op dat moment van pure wanhoop doe je rare dingen. Ben er niet trots op, maar je weet wel meteen waar je aan toe bent. Toch hoop ik voor niemand dat ze er op deze manier achter hoeven komen om mijn gelijk te krijgen van mijn daden, want dit gun je niemand.

Jap nu ben ik ook aan de beurt! Het is nu egt over en klaar voor mij, ik kan het plaatsen en dat is wat ik graag wou! Gisteren is ze hier gekomen en zijn we naar de bios geweest. Vanochtend heb ik in der telefoon + treinkaartje gevonden. Dingen gelezen die ik liever niet had willen weten maar het me wel de doorbraak geeft om er gewoon mee te stoppen!

Ze komt vanmiddag nog terug om haar OV optehalen het is nu voor mij ook egt over. Gevoel is er uiteraard nog heel sterk maar ik heb geen zin om voorgelogen te worden en die dingen. Ze kan de pot op.
School is weer begonnen voor mij
She can cry me a river i wont care less.

Vandaag gaat t eigenlijk wel goed. Ik had vanochtend even een moeilijk moment, toen ik op de bus stond te wachten en ik normaal eigenlijk altijd een lief smsje stuurde naar hem. Maar ik heb nu maar een sms aan een vriendin gestuurd met dat ik ff een moeilijk moment had met uitleg waarom en dat ik het even nodig had om dat met iemand te delen.

Het is net als gisteren met de deur denk ik. Ik wordt op die momenten even hard met de neus erop gedrukt wordt dat ik geen relatie meer heb. Het valt me op dat ik begin om te schakelen van relatiemodus naar singlemodus. Er zitten echt veel gewoontes die uit de relatie voortkwamen in bij mij. Ik denk dat het me vooral opvalt trouwens omdat ik geen haast heb en het laat komen. Ik hoef geen gevoelens weg te drukken of te bedekken met stoerdoenerij of venijn.

Ik merk trouwens ook dat ik me steeds rustiger voel, en ergens ook een soort kracht in mezelf terugvind. De twijfels die ik had tijdens de relatie zijn bevestigd, ik weet nu voor mezelf dat zelfs al was het gevoel er nog wel geweest ik niet gelukkig was geworden in de relatie. De onzekerheid die ik eerder voelde na verbroken relaties heb ik nu ook niet. Het voelt eigenlijk als een soort weten dat ik goed genoeg ben, dat er geen schuld is, en dat als ik dit verdriet een plaats heb gegeven er zeker weer een bijzondere persoon op mijn pad gaat komen. Al heb ik daar nu nog even geen behoefte aan.

Ik ben dr wel klaar mee.

Okee, ik denk elke dag nog aan haar, maar qua gevoelens... die heb ik niet meer voor haar. Het interesseert me dan ook echt niks meer wat ze uitspookt en met wie. Heb af en toe nog wel eens een dipje, maar dat komt meer omdat ik ben aangewezen op mezelf. Over het algemeen voel ik me weer best goed.

quote:

Op woensdag 1 september 2010 16:38 schreef goofy_goober het volgende:
Ik ben dr wel klaar mee.

Okee, ik denk elke dag nog aan haar, maar qua gevoelens... die heb ik niet meer voor haar. Het interesseert me dan ook echt niks meer wat ze uitspookt en met wie. Heb af en toe nog wel eens een dipje, maar dat komt meer omdat ik ben aangewezen op mezelf. Over het algemeen voel ik me weer best goed.

Hey das fijn zeg!

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 23:53 schreef GeelSuperKuiken het volgende:

[..]

Klopt, daar heb je gelijk in denk ik. Haha heb wel een buikje maar vind het goed zo vind me normaal. Naja het punt is heb nergens echt tijd voor vanaf maandag.. Ik ga gewoon proberen alles in mijn stage te storten en gewoon wekelijks iets leuks plannen om te gaan doen.

Het is ook lastig ene moment sta ik zo stevig en dan ben ik zo wankelig en prikkelbaar en doe ik alles aan om met hem contact op te nemen enzo, en hem over te proberen halen

Ik heb hem gister nog gezegd dat het voor mij misschien dan beter is als het contact even voor een tijd word verbroken, zodat ik het kan verwerken (ik kan het nu niet verwerken omdat hij het niet in reallife wilt afsluiten) hij wilt het geen kans meer geven zegt hij.

Maar hij wil mij gewoon wel blijven spreken, maar ik wil het afsluisten in realife.. Maar dat wilt hij niet dus houd het snel op.

Ja spreek al weer met wat mensen , alleen mijn beste vriendin zal ik geen contact meer mee op nemen die is te erg veranderd.. En dat werkt niet meer.
Ja oke heb je gelijk in..
Hier valt jammer genoeg alleen niet zo te stappen..

Als je tevreden bent met je lichaam/vorm et cetera is dat in ieder geval al goed, Je bent echt tevreden als je trots in de spiegel kunt kijken, dus kun je dat?

Zoals al opgemerkt, tijd vrijmaken kun je wel. Wat doe je nou precies 's avonds als je klaar bent met stage? Als je alleen maar op de bank hangt, of zit te computeren kom je in ieder geval niet snel verder.
Je hoeft niet meteen elke avond van de week wat te gaan doen, al ga je 2 keer in de week een leuke bezigheid zoeken(sport, hobby wat dan ook), en 2 keer in de week wat met vrienden doen(je zegt immers dat je al weer wat contacten hebt, ga dan niet msnen e.d. maar ga is buiten de deur afspreken).
Ga bijvoorbeeld op vrijdagavond, en op zaterdag(avond) wat met vrienden doen, en op maandag en woensdag je tijd besteden aan een leuke bezigheid waar jou interesse in ligt.

Dat je tegen je ex hebt gezegd dat je even geen contact wilt vind ik een hele sterke zet van je.
Nu nog de kracht vinden om het vol te houden, en dat vind je door afleiding.

Ik ben terug bij mijn ex. Hij weet donders goed dat hij me nooit meer wat hoeft te flikken. Hij heeft toegegeven dat hij het een tijdje vanzelfsprekend vond dat ik samen met hem was. Ik merk dat hij veel opener tegen me is en ook verteld wat hij denkt en voelt want een hele tijd heeft hij mij een soort uitgesloten.

Ik zat met een hele hoop vragen toen het uit was en hij heeft deze ook allemaal beantwoord.
Het gaat tot nu toe erg goed tussen ons. Maar ik merk wel dat ik vaak onzeker ben en daardoor ook afstandelijk word. Maar ik denk dat over een tijdje wel minder wordt. Ik zie verder wel hoe het allemaal loopt. Nu ben ik gelukkig

Ik heb vooral 's ochtens en tijdens het werk moeite. 'S avonds gaat het wel en kan ik mijn gedachte goed verzetten, behalve als het bedtijd is....Zit er aan te denken om de ouders toch nog een kaartje te sturen voor de gastvrijheid en dat ik het jammer vind dat het zo gelopen is o.i.d. Verstand?? Lijkt mij wel zo fatsoenlijk toch, die kunnen er ook niets aan doen en hebben me wel 1,5 jaar hartelijk ontvangen.

Zo maar weer sporten!

maar weet je, ik heb nu geleerd dat het misschien beter is los te laten waar je van houd. Niet vast te willen houden met goede moed dat het goed komt. Maar het leren respecteren als iets voorbij is. Vroeg of laat krijg ik mijn verdiende kans op een andere relatie om het daar mee te proberen. En als wij echt bij elkaar horen, komt het wel goed. Maar voor nu is dit blijkbaar ons lot en ga ik verder met de gedachten dat dit goed is. Dat het gewoon even het beste voor ons allebei is.

Heb ik net naar hem toe gestuurd.
Ik merk gewoon dat het beter is geen vrienden te zijn, hij is een en al leugen merk ik. Te moe om mij te spreken of afscheid te nemen maar hangt nou ook ergens rond.

Voor mij is het beter zo. Ik voel me al de hele dag gerust gesteld. Zondag zouden we 2 jaar hebben, is wel moeilijk maar hee de tijd gaat door !

Heb net m'n ex spontaan gesmst dat ik haar nog wel mis. Weet niet waarom, had ik gewoon even zin in.
Zonder bijbedoelingen verder, maar om nog te laten blijken dat ik het niet vergeten ben eigenlijk.

Kreeg meteen een sms dat zij mij ook mist, en of we volgende maand misschien 's wat kunnen gaan drinken.

Heb maar gezegd dat ik denk dat ik daar nog niet klaar voor ben, en dat we volgende maand nog maar 's moeten kijken.

Voel me nu niet beroerder dan voor het smsje, dus dat is wel prima .

quote:

Op woensdag 1 september 2010 21:14 schreef Maharbal het volgende:
Heb net m'n ex spontaan gesmst dat ik haar nog wel mis. Weet niet waarom, had ik gewoon even zin in.
Zonder bijbedoelingen verder, maar om nog te laten blijken dat ik het niet vergeten ben eigenlijk.

Kreeg meteen een sms dat zij mij ook mist, en of we volgende maand misschien 's wat kunnen gaan drinken.

Heb maar gezegd dat ik denk dat ik daar nog niet klaar voor ben, en dat we volgende maand nog maar 's moeten kijken.

Voel me nu niet beroerder dan voor het smsje, dus dat is wel prima .

Haha goed zo !

quote:

Op woensdag 1 september 2010 18:52 schreef Freek1001 het volgende:
Ik heb vooral 's ochtens en tijdens het werk moeite. 'S avonds gaat het wel en kan ik mijn gedachte goed verzetten, behalve als het bedtijd is....Zit er aan te denken om de ouders toch nog een kaartje te sturen voor de gastvrijheid en dat ik het jammer vind dat het zo gelopen is o.i.d. Verstand?? Lijkt mij wel zo fatsoenlijk toch, die kunnen er ook niets aan doen en hebben me wel 1,5 jaar hartelijk ontvangen.

Zo maar weer sporten!

Ja lijkt me wel prima om te doen hoor. Ik heb via mijn ex ze ook nog bedankt, en andersom ook. Mijn ouders vonden het in elk geval prettig dat hij dat deed en hebben hem via mij weer alle goeds toegewenst. Van mijn schoonouders heb ik niks meer gehoord.

[ Bericht 2% gewijzigd door Mevrouw_voor_jou op 01-09-2010 22:54:20 ]

quote:

Op woensdag 1 september 2010 22:25 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ja lijkt me wel prima om te doen hoor. Ik heb via mijn ex ze ook nog bedankt, en andersom ook. Mijn ouders vonden het in elk geval prettig dat hij dat deed en hebben hem via mij weer alle goeds toegewenst.

Ik had een hele goede band met mijn "schoonouders", en die "mis" ik in principe ook nog wel. Ik was er kind aan huis, kon er altijd komen etc. Ik ben daar nog wel even langsgeweest (ik moest iets ophalen voor m'n auto...dat lag daar nog, dus nog maar even gekletst). Ik denk dat ik er volgende maand nog even langs ga, even een update hoe het met mij (en hen) is etc. Blijven verschrikkelijk leuke mensen.

Vandaag ging het de rest van de dag wel goed. Ik merkte dat mijn gevoel naar hem wat veranderde. Van de 'persoon die ooit mijn leven fantastisch maakte en op een groots voetstuk staat' werd hij meer de persoon die hij nu is. En daarmee kwamen ook wat frustraties en boosheid over de dingen waar ik steeds tegenaanliep naarboven. Ik heb dat gevoel er maar gewoon laten zijn, was dus een beetje bozig, wat gefrustreerd vanmiddag.

Maar toen ik vanavond naar een vriend fietste bedacht ik me dat ik nu wel veel meer keus heb in hoe ik ermee omga. Ik hoef geen relatie meer gaande te houden met hem en hoef dus niet meer steeds concessies te doen. Dat was een prettige realisatie en eigenlijk was de frustratie en de boosheid daarna ook weer weg.

Ik vind het gek hoe snel het nu eigenlijk gaat en dat ik ondanks soms lastige momenten toch al weer aardig opkrabbel, ik was een deel van de middag zelfs heel vrolijk. Ik vraag me ook wel af waar het episch drama van liefdesverdriet blijft, of het zwarte gat der eenzaamheid. Ga ik soms voorbij aan dingen? Komt dit allemaal nog op de eenzame momenten die ik vast nog zal hebben? Ik weet het niet. Aan de ene kant is het fijn dat ik nog steeds met beide benen stevig op de grond sta, aan de andere kant is het ook heel onwennig. De vorige keer dat een lange relatie uitging was het verdriet vele malen intenser en heftiger.