Als zwanger worden / blijven niet zo makkelijk gaat #86

Madonna, ik ken je voorgeschiedenis niet, maar dat harde hoofd, dat blijft wel hoor... ik wil ook niet te enthousiast zijn en teveel denken dat het nu meteen wel gelukt is, maar als ik daarover wil praten met manlief (niet meteen negatief omdat ik zou denken dat het niet gelukt is ofzo...) zegt hij meteen dat ik positiever moet denken en dat ik niet op alle gevoelens en pijntjes enzo moet letten... terwijl ik dan gewoon over m'n gevoel wil praten... best lastig... maar goed, ik durf ook niet té positief te denken dat het wel goed zit, maar ik weet ook gewoon niet of het mislukt is... en testen willen we pas samen vanaf volgende week zondag, en de donderdag erna moet ik sowieso een bloedtest in het ziekenhuis...

Hier nog een hard hoofd hoor. Een dag na de iui kon ik me nog best voorstellen dat het gelukt zou zijn, nu is dat gevoel alweer bijna helemaal weg. We blijven onszelf beschermen denk ik, kunnen we ook niks aan doen.

dat heb ik dus ook... een dag na de terugplaatsing had ik nog een speciaal gevoel van binnen, van vlinders voelen van ik ben misschien zwanger... maar dat is wel helemaal voorbij, dat gevoel... ik heb nu zoiets van: pfff, nog helemaal wachten tot volgende week zondag, en waarop? misschien weer op helemaal niks...
ik zou dat op zich al heel erg vinden, maar ook nog eens extra omdat een volgende terugplaatsing (of in het slechtste geval van geen cryo's een volgende poging) pas vanaf 22 oktober zou kunnen omdat de afdeling in het AMC dicht gaat ivm verbouwing/verhuizing... heb ik helemaal het gevoel met lege handen te staan

Mijsje je loopt nu bijna gelijk op met mijn eerste poging. Die bleef niet plakken, de eerstvolgende poging, een cryo-poging begon in november met terugplaaatsing op 8-12. De tijd ertussen lijkt nu lang maar was toen zó om, eerder waren ik en mijn lijf er niet aan toe nl. Het resultaat ligt nu te slapen in de box naast me.
Maar jij hoeft helemaal niet te wachten tot oktober! Dit is gewoon raak!

Herkenbaar mijsje, dat van die vlinders had ik deze keer voor het eerst. Heel bijzonder, maar helaas van korte duur. Hopelijk vinden we ze snel terug.

Dat hoop ik ook voor jullie, meiden.

ahava, hoe is 't met jou eigenlijk?

Lieve meiden, wat spannend hier toch... ik blijf voor jullie allemaal volop duimen! Binnenkort is het hopelijk ook eindelijk eens jullie beurt... dat MOET gewoon!

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 21:05 schreef trui het volgende:
ahava, hoe is 't met jou eigenlijk?

Ja! Dat wilde ik nou ook net vragen! Hoe is het met jou nu?

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 14:13 schreef Saffier het volgende:
Mijsje je loopt nu bijna gelijk op met mijn eerste poging. Die bleef niet plakken, de eerstvolgende poging, een cryo-poging begon in november met terugplaaatsing op 8-12. De tijd ertussen lijkt nu lang maar was toen zó om, eerder waren ik en mijn lijf er niet aan toe nl. Het resultaat ligt nu te slapen in de box naast me.
Maar jij hoeft helemaal niet te wachten tot oktober! Dit is gewoon raak!

ik hoop het

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 15:25 schreef prinseszondererwt het volgende:
Herkenbaar mijsje, dat van die vlinders had ik deze keer voor het eerst. Heel bijzonder, maar helaas van korte duur. Hopelijk vinden we ze snel terug.

samen vlinderen...

en even snel een voor Ahava!

en lekker naar bed zo, morgen weer voor het eerst na de vakantie een klas vol kinderen voor me...

Mijsje wat lekker dat je weer even afleiding hebt! Weer lekker voor de klas staan, (nieuwe kindjes?) dan is je week (hopeljk) zo voorbij.

PZE en Mijsje, die vlindertjes krijgen jullie vanzelf weer terug als jullie aan het einde van deze week twee streepjes plassen hoor....

Madonna, het is misschien wel goed om er zo"n hard hoofd in te hebben... Ik ben daar compleet het tegenovergestelde in als jullie allemaal... Ik had echt helemaal geen hoop, door alle omstandigheden, en ik wéét dat de kans echt nihil is, maar zaterdag en gister had ik een druppeltje bloedverlies, meer dan een week voor mijn NOD dus zit ik alweer uren op internet te spitten naar artikelen over innestelingsbloeding... terwijl ik weet dat dit ook van de IUI kan komen of misschien word ik wel veel te vroeg ongesteld of is mijn cyclus gewoon raar deze maand, ik voelde ook de eisprong aan beide kanten... Ik maak mezelf echt gék!

Ik ga woensdag voor het eerst naar yoga. Ik hoop dat ik daar wat rustiger in mijn hoofd van word.

Succes met blue monday everyone!

Lief dat jullie naar me vragen, trui en José. Nu herinner ik me opeens dat PZE laatst ook naar me vroeg. Volgens mij ben ik vergeten daar op te reageren, sorry!

Het gaat hier niet geweldig op het moment. Ik heb een behoorlijke klap gekregen van de miskraam (en de periode van 4,5 jaar vruchteloos proberen zwanger te raken) en heb daarna lang in de Ziektewet gezeten. Ik heb het heel moeilijk gevonden om dat te accepteren, maar uiteindelijk veel geleerd en sterker geworden in de periode.

Maar toen ik net begon op te krabbelen, kwam er opnieuw tegenslag, op een heel ander lichamelijk gebied. Ik ben daardoor nog steeds, hoewel op een andere manier dan eerder, erg beperkt in mijn doen en laten. Mijn energieniveau is belabberd. Ik merk dat het me allemaal behoorlijk begint op te breken. De veerkracht is even weg. Komt hopelijk snel weer terug.

Anders dan ik had verwacht, kunnen we nu ook helemaal niet proberen zwanger te raken doordat ik pijnmedicatie slik. Ik heb ook geen idee wanneer wel weer zullen kunnen starten met een volgende (laatste?) IVF-poging. En ook daardoor voel ik me bleegh; het hangt boven mijn hoofd maar ik weet niet hoe, wanneer of wat. Daar ben ik niet goed in.

Nou ja, niet echt gezellig hier dus. Ik doe mijn best om te accepteren dat het is zoals het is en om toch dingen te vinden waar ik van kan genieten. Dat lukt de ene keer beter dan de andere keer.

Jeetje Ahava, wat verdrietig. Ik hoop, dat wat je ook hebt, er snel bovenop zult komen (als dat uberhaupt kan..?)
En dat je snel aan IVF kan beginnen. Heel veel sterkte meis!

Oh ahava toch dat is wel echt balen als je lijf ook niet meer zo mee werkt zoals je dat wilt, ik hoop dat je snel opknapt en dat je de pijnmedicatie kan stoppen en je weer verder kan met de IVF.. Heel veel sterkte meid * dikke knuffel geeft

he bah ahava, niet bepaald het nieuws waar ik voor je op hoopte... een dubbele tegenslag dus, wat zwaar moet dat zijn. logisch dat dat je erg veel energie kost. ik hoop dat 't iets van voorbijgaande aard is, en natuurlijk dat je dan ook hopla snel zwanger bent en dit keer blijft!

Och Ahava, wat een verhaal. Ik wens je veel sterkte en natuurlijk hoop ik voor je dat je straks weer lekker in je vel zit inclusief kindje in de wieg... Ik ken je verhaal niet eigenlijk, maar toch leef ik met je mee.

Mijsje, het is me wat he. Ik hoop dat mijn baarmoeder aan het groeien is, maar voelt toch echt als 'ik moet ongesteld worden'. Nog 2 nachtjes en ik weet het...
Ging het goed op school?

Voor iedereen die nog in spanning zit: ik denk aan jullie.

Bedankt voor jullie hoopvolle berichten!

Meiden, het gevoel ongesteld te worden de eerste weken is heel normaal hoor dus houdt hoop. Ik heb wel 4 weken lang dagelijks in mijn broek geloerd

Ik duim voor jullie allemaal

Oh Ahava, wat een verhaal zeg. Je klinkt wel heel sterk, verdrietig, maar sterk. Ik hoop voor je dat je snel van de medicatie af bent en jullie weer kunnen starten met IVF. Na regen... kwam vandaag in elk geval zonneschijn.

Ahava, wat verdrietig weer meid, ik kan me heel goed voorstellen dat het zo'n klap is steeds... ik hoop zo dat je gauw die pijnmedicatie niet meer nodig hebt, en dat je er gewoon weer voor kunt gaan, maar nog meer hoop ik dat het daarna gewoon gelukt is, en jij ook 9 maanden je kindje mag dragen!

ik had vandaag een vervelende schooldag... ik kwam erachter dat de vader van een leerling van school was overleden van het weekend, en daar zijn we vandaag op school veel mee bezig geweest. en een oma van een kind viel tegen me uit terwijl ik niet eens haar kind in de klas heb en niet bij de situatie was waar ze boos over was. ik kwam haar gewoon tegen op de gang. (ik had wel meteen een antwoord, waardoor ze ook weer gauw ophield overwinning... ik ben meestal zo overdonderd door die oma... ) wel een enorme afleiding van mijn eigen situatie, maar helemaal niet zoals je hoopt....

en ik moet nog een afspraak maken om op dag 18 na de punctie bloed te prikken voor zwangerschapstest in het ziekenhuis, maar ik heb de afspraak nog niet gemaakt... ik vind het zo eng... niet het bloedprikken, maar die uitslag... wie weet weet ik het ook wel op die 18e dag, maar misschien ga ik helemaal niet testen zelf.... ik ben ook bang voor de teleurstelling... maar goed, eerst maar eens afwachten, misschien word ik wel gewoon ongesteld, en dan heeft zelf testen ook geen zin natuurlijk...

Het gaat bij jou toch weer anders dan bij mij Mijsje. Bij mij werd afgeraden om zelf te testen vanwege de 'kutpillen' en de hormonen die je evengoed in je lichaam hebt. En ik had al een brief liggen met: 1 sept bloedprikken tussen 8 en 9 uur. Het is voor jou toch een drempel om die afspraak te maken, wat heel logisch is. Je wilt maar 1 ding horen en dat is dat je zwanger bent. Maar ja...
Ik weet echt precies wat je voelt.

En dan ook nog zo'n zeer gezellige eerste schooldag... grr. Het leidt idd wel af, maar het zou leuk zijn als je dan positief wordt afgeleid. Door wat complimenten enzo... Hopelijk is de rest van de week een stuk gezelliger voor je!!

Madonna, hier werd juist gezegd dat die kutpillen de test NIET kunnen beinvloeden. Pregnyl wel, maar Utrogestan niet.

quote:

Op maandag 30 augustus 2010 18:08 schreef McLaura het volgende:
Madonna, hier werd juist gezegd dat die kutpillen de test NIET kunnen beinvloeden. Pregnyl wel, maar Utrogestan niet.

HUH!? Wat raar dan!

Nou ja, ik ben nu al zo dichtbij de bloedtest, ik wacht dat gewoon wel af.

_{Maar grote kans dat ik morgen toch stiekem een test ga halen...}

Ahava wat een verhaal en een ellende zeg. Heel veel sterkte met alles.

Ahava, shit zeg!

Ik kom even wat klavertjes vier rondstrooien. Ik heb zoveel mazzel deze maand, dat wil ik graag delen!