Depressie & Angst #2

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 10:28 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Ik voel me nog steeds kut, ben gisteren helemaal niet naar excursie van school geweest en les van vanochtend heb ik ook overgeslagen. Vanmiddag heb ik eindpresentatie, dus moet zo wel echt naar school toe. Maar trek het echt niet meer. Morgen ook 2 lessen, waarvan bij de laatste les presentatie, en denk dat ik die eerste les ook maar oversla. Daarna heb ik even rust, want volgende week is het tentamenweek en heb ik 1 tentamen. De week erna vakantie, de week na de vakantie nog een tentamenweek met 1 presentatie en een tentamen. De week daarna is het introweek en heb ik alleen maandag startcollege. Dus als ik deze week overleefd heb, heb ik het 4 weken relatief rustig. Kijk er nu al naar uit.

Heb ook nog steeds geen behandelplan en afspraak met die groepstherapeuten, dus daar baal ik ook aardig van. Is toch alweer bijna 2 weken geleden die intake.

Wat maakt precies dat je je zo kut voelt? Nog de gedachte aan de zelfmoord van AK, of zijn er nog andere gedachten bijgekomen?
Wel heel naar voor je, heb je iemand bij wie je ff een knuffel kan gaan halen? Ik snap dat dat niks oplost, maar het is soms wel fijn (althans, dat vind ik)

En helpt het je om te proberen niet teveel vooruit te denken? Dus alleen denken aan vandaag? en dan morgen weer denken voor morgen, en niet de dag erna.

en heb je nog iets dat je soort van leuk vindt om te doen? iets lekkers maken voor jezelf ( bijv fruitsalade, kan je zo lekker lang mee priegelen en het is hartstikke gezond, of gewoon een appel in kleine stukjes hakken en die uitgebreid oppeuzelen, zoiets, gewoon iets waar je je aandacht op moet richten en dat goed is voor jezelf)
of een stuk wandelen/fietsen/rennen? het is onwijs goed uitwaai-weer. en als je dan buiten bent waar niemand je hoort ff goed vloeken evt. althans, soms helpt boos worden tegen het kutgevoel.

in ieder geval veel sterkte, ik hoop dat je bui gauw weer wat beter wordt. en dat ze snel opschieten met de therapiedingen.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 12:29 schreef DaviniaHR het volgende:
Sylvana, wat duurt dat toch ontzettend lang! Ik kan me heel goed voorstellen dat de druk van school nu ook op je stemming drukt. Is er geen enkele manier waarop je die druk kan verlichten? Je had toch al iets geregeld bij IB-groep?
Mss scheelt dat al iets...

bos, heb je vrienden die weten wat er aan de hand is? mss kan je bij hen aankloppen?
of helpt het om eea van je af te schrijven? of iets anders creatiefs? van tv kijken wordt een mens ook niet gelukkig...

piertjj, hopelijk kan de HA je helpen, danwel doorsturen. is de dosis die je nu neemt je insteldosering? of ben je aan het opbouwen? heb je het idee dat het erger is geworden sinds je de medicatie neemt? wel heel balen dat je denkt geholpen te worden door medicatie, en dan werkt het niet of averechts

murmeli, over je continue strijd tegen depressies, is het mss een optie om aan de medicatie te gaan die je stemming goed houden? als je dat wil?

hier gaat het goed. naar verhouding. moet me wel heel rustig houden, niet teveel willen, en vooral niet cognitief overbelasten, want dan ga ik weer redelijk van het padje af. as donderdag laatste verhoging van de medicatie. hopelijk ben ik dan goed ingesteld. ik denk het wel.
dan nog de belastbaarheid weer omhoog krijgen. heb alleen geen idee hoe dat aan te pakken. ach. ountje om te bespreken met de psych

Ik slik 20mg paroxetine per dag, ben niet aan het opbouwen o.i.d. het helpt wel die medicijnen ik heb bijv geen last meer van angst. Maar het lijkt wel of al mijn emoties uitgeschakeld zijn behalve de slechte, snap je wat ik bedoel?
Ik voel me wel wat beter door die medicijnen maar niet goed genoeg naar mijn zin.
Ik ben bang dat ik me hele leven zo door moet, ik ben ook bang voor wat er gaat komen, misschien verklaren ze me daar wel voor gek? Wie weet...

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 12:29 schreef DaviniaHR het volgende:


bos, heb je vrienden die weten wat er aan de hand is? mss kan je bij hen aankloppen?
of helpt het om eea van je af te schrijven? of iets anders creatiefs? van tv kijken wordt een mens ook niet gelukkig...

Nee, er is niet echt iemand waarbij ik helemaal open kan zijn. Ook schrijven werkt niet, heb ik al eens geprobeerd, kan gewoon mijn gevoelens niet in woorden uitdrukken. Ik maak wel zo af en toe sudoku's (redelijk hoog niveau). miasshcien moet ik dat ter afleiding vaker proberen, ook al is het er toe zetten een enorme stap..

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 12:29 schreef DaviniaHR het volgende:


murmeli, over je continue strijd tegen depressies, is het mss een optie om aan de medicatie te gaan die je stemming goed houden? als je dat wil?

hier gaat het goed. naar verhouding. moet me wel heel rustig houden, niet teveel willen, en vooral niet cognitief overbelasten, want dan ga ik weer redelijk van het padje af. as donderdag laatste verhoging van de medicatie. hopelijk ben ik dan goed ingesteld. ik denk het wel.
dan nog de belastbaarheid weer omhoog krijgen. heb alleen geen idee hoe dat aan te pakken. ach. ountje om te bespreken met de psych

ik slik al AD (en concerta). het helpt wel iets, vooral tegen angst zeg maar, maar het zou wel beter kunnen.
zelfde geldt voor de concerta, die werkt ook iets maar niet genoeg. van beide slik ik een vrij lage dosis.
van de AD heb ik teveel bijwerkingen om de dosis op te hogen, dus dan zou ik andere willen proberen. Misschien ga ik dat nog wel een keer doen, maar na mijn afbouwpoging een paar maanden geleden ben ik daar wel wat huiverig voor (ik werd toen heel erg depressief en naar). De concerta wil ik wel zsm ophogen, ga ik as donderdag bij de psychiater bespreken. Het wordt dan wel na mijn vakantie pas dat ik kan ophogen want ik heb voor mn vakantie een verklaring laten maken van dat ik die pillen slik, en daar staat nog de huidige dosering op.
maar ja, ik ben liever wel gewoon structureel wat blijer, en meer discipline ook enzo (ipv te zitten fokken op werk). de psych van vriendje die stopt hem zo ongeveer helemaal vol met AD totdat ie echt blij is zeg maar, dat is ook een manier, maar dat vind ik ook weer wat ver gaan. Ergens van binnen ben ik niet zo'n voorstander van al die medicijnen. Slik ze liever niet dan wel.
dus mja ff kijken maar

Wel goed dat het bij jou beter gaat! komt dat door de medicijnen? welke slik je en hoeveel?
Dat niet overbelasten ken ik wel ja. als ik niet veel hoef gaat het ook prima. maar ja, als er iets van stress is ofzo dan ga ik weer sjaggo worden of opgefokt raken heel irritant!

Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:33 schreef Piertjj het volgende:
Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

Ja, ik slik dat medicijn ook., maar dan een hogere dosering

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:33 schreef Piertjj het volgende:
Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

Fijn dat je happy bent
Ik heb die ook geslikt. Werkte wel goed, maar werd er duf van.

Oke Nou ik hoop dat het beter werkt

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:33 schreef Piertjj het volgende:
Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #16

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 12:29 schreef DaviniaHR het volgende:
Sylvana, wat duurt dat toch ontzettend lang! Ik kan me heel goed voorstellen dat de druk van school nu ook op je stemming drukt. Is er geen enkele manier waarop je die druk kan verlichten? Je had toch al iets geregeld bij IB-groep?
Mss scheelt dat al iets...

Ik heb een aanvraag ingediend voor 4 nieuwe jaren prestatiebeurs. Maar daar heb ik ook nog niks van gehoord of dat toegekend is of niet. En aangezien ik gewoon binnen 4 jaar moet afstuderen, omdat ik anders die 10-jaar termijn niet haal kan ik gewoon geen vertraging oplopen en moet ik dus wel gewoon maximaal presteren. Maar voor volgende periode gaan we wel bekijken of ik wat lessen op een andere tijd kan doen of gewoon vanuit huis kan werken. Want heb deze week bijvoorbeeld maar 2 van de 4 lessen gevolgd ( alleen gistermiddag omdat we presentatie hadden en vanmiddag vanwege presentatie) Andere lessen dus overgeslagen en ben maandag ook niet mee op excursie geweest, omdat het me gewoon allemaal te veel is

En als ik morgen nog niks heb gehoord van Dimence ga ik zelf maar weer eens bellen. Het hoeft toch geen 2 weken te duren om uit te typen wat ik heb gezegd en een afspraak te plannen?

Dat zou inderdaad wat sneller kunnen Sylvana lijkt me. Ik weet niet hoeveel van die gesprekken ze voeren en hoeveel tijd ze hebben om het uit te werken,maar 2 weken is wel lang.


Even nog een update van mijn kant.

Vanmorgen belde de psychiater of ik vanmiddag langs kon komen ipv aanstaande vrijdag. Dat kon dus heb ik vanmiddag weer bij haar geweest.

Ze schrok volgens mij wel toen ik vertelde dat ik weer wat somberder begin te raken en weer weinig tot dingen kom. Maar ze hoopte dat het door het weer kwam en ik daar dus gevoelig voor ben. Of het waar is weet ik zelf ook niet, dus hebben we daaraan niks veranderd.

Maar als het over 4 weken, als ik er weer heen moet, weer zo matigjes met me gaat.moeten we toch kijken naar een andere oplossing, denk ik..

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:33 schreef Piertjj het volgende:
Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

ik slik al jaren citalopram en bij mij werkt het goed. Zit inmiddels al een tijdje op 40mg en heb geen bijwerkingen. Alleen combineert alcohol niet goed, ben sinds ik dit slik veel sneller bezopen

Voorzichtige meld...
_{Ik weet niet of ik hier durf te schrijven, maar de herkenning die ik vond tijdens het lezen vond ik al heel fijn...}

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 12:10 schreef Swietje het volgende:
Voorzichtige meld...
_{Ik weet niet of ik hier durf te schrijven, maar de herkenning die ik vond tijdens het lezen vond ik al heel fijn...}

Je mag hier best schrijven hoor, het is fijn om je verhaal te delen en soms lucht het wel op!!!

Dankje Piertjj, maar ik ben vooral bang voor herkenning van mensen waarvan ik niet weet dat ze op FOK! lezen...

Ja dat kan altijd gebeuren jammergenoeg, maar ze hebben toch geen bewijs dat jij het bent? Zo moet je denken ^^

Dat is ook wel weer waar.. Nou ja we zullen zien wat ik uiteindelijk schrijf..

Of doe het onder een andere account... weet niet wat er met je aan de hand is, maar sterkte hoe dan ook

Ik meld me ook maar even. Al 3 jaar niet echt lekker in mijn vel. Niemand die het echt weet... ik ben helemaal geen persoon die aanleg voor een depressie heeft, vroeger altijd heel gelukkig en ik kan nu ook nog echt genieten van dingen, maar het leven gaat al een lange tijd niet zoals ik wil, en daar word ik depri van. Ik heb ook een leeg leven... weinig vrienden, doe weinig behalve studeren(lees; naar school gaan, studeren doe ik nauwelijks, voel me ook niet eens op m'n plek bij die studie), het enige wat me nu nog een beetje op de been houd is dat ik op kamers zit en dat op zich al een hele ervaring voor mij is. Verder dat het in de toekomst ooit beter wordt Wat jullie hiermee moeten, geen idee, ik wilde het gewoon ff kwijt.. beetje aant balen nu.

quote:

Op zaterdag 16 oktober 2010 19:55 schreef Stefanovich het volgende:
Ik meld me ook maar even. Al 3 jaar niet echt lekker in mijn vel. Niemand die het echt weet... ik ben helemaal geen persoon die aanleg voor een depressie heeft, vroeger altijd heel gelukkig en ik kan nu ook nog echt genieten van dingen, maar het leven gaat al een lange tijd niet zoals ik wil, en daar word ik depri van. Ik heb ook een leeg leven... weinig vrienden, doe weinig behalve studeren(lees; naar school gaan, studeren doe ik nauwelijks, voel me ook niet eens op m'n plek bij die studie), het enige wat me nu nog een beetje op de been houd is dat ik op kamers zit en dat op zich al een hele ervaring voor mij is. Verder dat het in de toekomst ooit beter wordt Wat jullie hiermee moeten, geen idee, ik wilde het gewoon ff kwijt.. beetje aant balen nu.

Bah, wat naar. Al 3 jaar? Hoe hou je dat vol? En hoe komt het dan dat je een leeg leven hebt en weinig vrienden? Is het niet iets om bij een vereniging te gaan? (en dan niet zeggen dat dat niks voor je is, dat dacht ik ook altijd, maar er is voor ieder wat wils).

Probeer er iig achter te komen waarom het niet gaat zoals jij wil, en ga er dan zsm wat aan doen. En hou ons op de hoogte en post gewoon als je iets kwijt moet

Ik las laatst een artikel (n.a.v. Antonie Kamerling) dat driekwart van de Nederlanders niet begrijpt wat een depressie is en dat het (mede) daarom een taboe in de samenleving is. Wat kut he? Ik vond het zo kut om te lezen. Ik dacht echt van... er lopen zoveel ongelukkige mensen rond, maar er wordt niks aan gedaan/niemand kan ze helpen. Echt verschrikkelijk. Kan ook echt niet met mensen omgaan die zo kortzichtig zijn op dat gebied. Mijn oma ook hoor. Zo van "hij (Kamerling) had toch alles om voor te leven". Pfff, ja dat zeiden ze ook van mij toen ik depressief was. Dat ik nog jong ben, op kamers woon, rechten studeer... waarom zou je dan depressief zijn? Ughh... alsof dat maar alles is. Mensen snappen het gewoon niet. Argh zo frustrerend.

Tuurlijk is het studentenleven leuk, maar het kutte is dat er van je wordt verwacht dat je elke week in de kroeg staat te zuipen. Zodra je dat niet doet, bijvoorbeeld omdat je er geen behoefte aan hebt zoals ik, omdat omdat je liever thuis een filmpje kijkt en vroeg naar bed gaat zodat je de volgende dag nog productief kan zijn, vinden ze je ineens saai en niet-sociaal Heb ik zo'n schijthekel aan he. Ik heb geen zin om over muziek heen te moeten schreeuwen om een fatsoenlijk gesprek te voeren, dat doe ik liever gezellig thuis met een glas wijn. Oja en ik hou ook niet van bier, maar dat is al helemaal not done in de studentenwereld. Gelukkig heb ik vrienden die ook niet van bier houden, die ook allemaal niet zo'n behoefte hebben aan de kroeg en het veel gezelliger vinden om een potje te kaarten of te scrabbelen, heerlijk. Gewoon lekker jezelf zijn. Heb gelukkig voldoende van dat soort vrienden, maar ik vind het moeilijk om die mensen te vinden, het duurt even voordat je ze hebt gevonden omdat iedereen maar zo 'spontaan' en 'extravert' en 'cool' is/wil zijn. Zo'n schijthekel aan mensen die bepalen wat hip is/de norm is, bah.

(Haha frustraties, moest ik even kwijt )

Ik moet weer even kwijt, want ik voel me weer te somber naar mijn zin.
Dus heb dit net even uit proberen te tikken

Ik weet het gewoon niet, ik probeer positief te denken, probeer te lachen, probeer dingen te doen. Maar het lukt gewoon niet zoals ik wil. Misschien denk ik toch gewoon TE negatief en moet me er niets van aantrekken en accepteren dat het zo nu eenmaal gaat en dat het eigenlijk helemaal niet zo slecht gaat. Maar toch voelt het gewoon niet goed en kan ik gewoon niet tevreden zijn.

De psychiater zegt ook dat ik niet zoveel moet balen van dingen die niet goed gaan en mezelf er niet zoveel de schuld van geven, maar ja ik denk dat dat al in mijn systeem zit en er moeilijk uit te krijgen is
En ook iedereen zegt dat ik lief en aardig ben en een goede jongen. Ik zeg niet dat ze ongelijk hebben, maar iedere keer dat ik dat hoor, ga ik me weer somber voelen, kan er gewoon niet goed me overweg…

Al met al weet ik dus echt niet hoe het verder moet. Ik weet wel dat ik niet alleen sta, maar toch moet ik er uiteindelijk zelf uitkomen, hoe zwaar het ook is.. Ik heb wel goede momenten zeker als ik even aan het werk ben en daar voldoende afleiding kan vinden en dingen kan doen, waar ik goed in ben, maar dan kom ik thuis moe en een beetje gespannen en zakt mijn gemoedstoestand weer flink in.

Ik zou echt willen dat het weer ging zoals vroeger en ik gewoon alles met plezier kon doen en zonder angstgevoelens..En weinig me te veel was. Nu heb ik gewoon snel de neiging en het gevoel dat ik dingen niet aandurf en dat op bed liggen de enige oplossing is..

quote:

Op zondag 17 oktober 2010 21:19 schreef Eva4Evah het volgende:
Ik las laatst een artikel (n.a.v. Antonie Kamerling) dat driekwart van de Nederlanders niet begrijpt wat een depressie is en dat het (mede) daarom een taboe in de samenleving is. Wat kut he? Ik vond het zo kut om te lezen. Ik dacht echt van... er lopen zoveel ongelukkige mensen rond, maar er wordt niks aan gedaan/niemand kan ze helpen. Echt verschrikkelijk. Kan ook echt niet met mensen omgaan die zo kortzichtig zijn op dat gebied. Mijn oma ook hoor. Zo van "hij (Kamerling) had toch alles om voor te leven". Pfff, ja dat zeiden ze ook van mij toen ik depressief was. Dat ik nog jong ben, op kamers woon, rechten studeer... waarom zou je dan depressief zijn? Ughh... alsof dat maar alles is. Mensen snappen het gewoon niet. Argh zo frustrerend.

Tuurlijk is het studentenleven leuk, maar het kutte is dat er van je wordt verwacht dat je elke week in de kroeg staat te zuipen. Zodra je dat niet doet, bijvoorbeeld omdat je er geen behoefte aan hebt zoals ik, omdat omdat je liever thuis een filmpje kijkt en vroeg naar bed gaat zodat je de volgende dag nog productief kan zijn, vinden ze je ineens saai en niet-sociaal Heb ik zo'n schijthekel aan he. Ik heb geen zin om over muziek heen te moeten schreeuwen om een fatsoenlijk gesprek te voeren, dat doe ik liever gezellig thuis met een glas wijn. Oja en ik hou ook niet van bier, maar dat is al helemaal not done in de studentenwereld. Gelukkig heb ik vrienden die ook niet van bier houden, die ook allemaal niet zo'n behoefte hebben aan de kroeg en het veel gezelliger vinden om een potje te kaarten of te scrabbelen, heerlijk. Gewoon lekker jezelf zijn. Heb gelukkig voldoende van dat soort vrienden, maar ik vind het moeilijk om die mensen te vinden, het duurt even voordat je ze hebt gevonden omdat iedereen maar zo 'spontaan' en 'extravert' en 'cool' is/wil zijn. Zo'n schijthekel aan mensen die bepalen wat hip is/de norm is, bah.

(Haha frustraties, moest ik even kwijt )

Je mag je frustraites natuurlijk kwijt, deed ik zojuist ook hier.

Ja, mensen begrijpen je vaak niet. Begrijpen niet dat je gewoon niet alles aan kan. en dat je gewoon wordt tegengehouden om te kunnen genieten van dingen enzovoort. Ik heb ook gewoon het gevoel niet altijd begrepen te worden en dat men vind dat ik me aanstel enzo. Maar ja hopelijk komt er ooit verandering in dan..