Ja hoe kom je eraan... het was een klein puistje en daar is hij zaterdagochtend op gevallen. Toen was het meteen echt een bult en dat is blijkbaar gaan irriteren. Zo erg dat het een flinke ontsteking is geworden. Zaterdagmiddag ook wat koorst. Zondag was zijn halve voorhoofd rood en dik en ook in de middag weer wat koorts. Verder wel vrolijk. Dus inderdaad, ik dacht ik laat er even naar kijken en gelijk door naar het zkh. Hij mocht gelukkig gister om 17.00 al mee naar huis.
Vanmorgen voor het eerst zelf gespoeld en dus ook de wond gezien. Best een flinke jaap hoor! En diep

. Het spoelen was ook echt een heel gedoe en dat moet dus 2 keer per dag... tot het dicht is gegroeid. Die chirurg zei: een weekje of 2, dan is het wel dicht, maar als ik die wond zie, dan denk ik zelf dat dat toch wel iets langer gaat duren. Na het spoelen moet er eerst een vet gaasje op, dan een gewone en dan afplakken. Het is dus een heel secuur en tijdrovend zaakje wat ik samen met lief moet doen. Joep vond het een drama

en toen de pleister er eenmaal af was, en ik hem aan het spoelen was, toen dacht ik dat ie van zijn eigen af ging! Hij had ineens zijn ogen dicht en was helemaal stil. Toen ik zijn naam zei keek ie wel gelukkig, maar ik vond het dood eng!