Zwangerschap en geboorte deel 680

Maar zouden al die honderd mensen op kraamvisite komen dan? Ik kan me niet voorstellen dat het zo druk is.
Hier komen alleen familie waar we mee omgaan, vrienden en wat collega's.
Oppervlakkige kennissen en familie die we nooit zien hoeven echt niet ineens langs te komen omdat ik nu een baby'tje heb.
En zo'n feest op een locatie is toch hartstikke duur?

Housewarming geef ik wel altijd, maar dat zijn dan ook maar 20 mensen ofzo.

De draaierigheid met overgeven als gevolg is niet door de zwangerschap maar een verstoord evenwichtsorgaan wat dan een aanval veroorzaakt. Beetje rottige timing alleen Maar goed ben allang blij dat het niks gevaarlijks is.

Nu ga ik bijslapen. Vannacht maar twee uur geslapen.

Oh en geen kraamfeest hier. Geen ruimte voor en in de tuin is in februari wat koud.

DML, is daar ook wat aan te doen dan? Wel fijn dat je nu in elk geval weet waar het door komt!

Een kraamfeest doen wij ook niet. Ik vind het wel gezellig, dat kraambezoek. En ik ken ook geen 100 mensen geloof ik, dus ik vond het wel meevallen met de drukte.

Bij de internist was alles goed (@Claudia, omdat ik na Graeme's geboorte postpartum thyrioditis heb gekregen en het nog maar net over was toen ik weer zwanger werd, moet elke maand mijn schildklierfunctie gecheckt worden) Alleen het hartfilmpje wat ze had laten maken laatst was niet helemaal oke, dus na de bevalling moet ik even langs de cardioloog om dat nog even na te laten kijken. Maar ze deed er heel luchtig over, en volgens mij doet mijn hart altijd al 5 keer normaal slaan en dan 1 keer overslaan, en ik leef nog steeds, dus zal wel goedkomen

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 11:52 schreef flugeltje het volgende:
Vrijdagochtend 08.00 uur melden op het ziekenhuis om in te leiden....

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik ben zo blij dat het alsnog vrijdag wordt ipv maandag, dat weekend was echt zo'n psychologische grens. Vind het overigens ook doodeng allemaal hoor, niet de bevalling op zich, maar het feit dat ik nu moeder ga worden en dat we daar vrijdag mee gaan beginnen... Damn, surealistische gedachte eigenlijk

Hé Fluugs, kwam even lezen hoe het je is vergaan in het zkhs. Wat superspannend dat je vrijdag ingeleid gaat worden zeg! Gelukkig hoefde je niet te wachten tot na het weekend.

Nog een reden waarom 06-08-2010 een mooie datum is: Juup© en ik hebben elkaar op die datum tien jaar geleden leren kennen op Fok!

Ik wens je vast succes, het gaat helemaal goed komen, Willem het is tijd om uit je huisje te komen en kennis te maken met je papa en mama! Oeh wat zal ik veel F5'en vrijdag!! Ik hoop op een spoedige bevalling.


En natuurlijk voor de anderen zwangeren sterkte, beterschap en geniet er nog (even) van. Want die buik blijft toch heel bijzonder

PS Ik heb echt een super-adres voor een kraamfeest, als je in de regio van Oirschot (Tilburg Eindhoven)woont. Zeer kindvriendelijk, binnen en buiten spelen én dieren erbij
PM mij voor meer gegevens, if wanted

Argh! Anna heeft dus écht heel veel kleertjes he, en het meeste daarvan was al gewassen (en gestreken!) en had ik allemaal gesorteerd op maat en rompertjes bij elkaar, jurkjes bij elkaar etc. in kratten gedaan omdat de kast nog niet stond. Er was nog 1 tas met kleding wat gewassen moest worden (en dat heb ik ook echt al 8 keer gezegd) .En nu heeft mijn niet-zo-Lief alles verzameld om te gaan wassen en het op kleur gesorteerd. Dus nu geen idee meer wat schoon is en wat niet en sowieso ligt alles nu weer door elkaar. ARGH! Mannen!

Ik gok voor ons kraamfeest op zo'n 50 mensen, liever in 1 keer in een paar hele drukke uren dan straks zoveel 'gezin-tijd' kwijt zijn...

Ai DML, wel balen dat je er dan ook nog zo'n niet meewerkend evenwichtsorgaan bij krijgt. Gaat het vanzelf over of moeten ze er iets aan doen?

@tessie, fijn dat het bloed goed was. Al zal het vast meteen weer gekookt hebben toen je het resultaat van je man's goedbedoelde arbeid zag... Ik voelde hier zelfs een 'grmbl' opkomen bij het idee alleen al...

@DuchessX tnx! Het is idd wel een hele mooie datum, we gaan er gewoon voor En Oirschot is voor ons inderdaad best te doen, maar hier in in de tuin is een stuk minder prijzig dan een extern feestje, het adres ben ik altijd wel in geinteresseerd trouwens, lijkt me dan ook wel iets voor een koffie op zondagmiddag. Ben dol op beesies

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 19:58 schreef tessie het volgende:


Een kraamfeest doen wij ook niet. Ik vind het wel gezellig, dat kraambezoek. En ik ken ook geen 100 mensen geloof ik, dus ik vond het wel meevallen met de drukte.

Helaas is bij ons de familie wel zo dat ze dan wel komen, en dat is in totaal al 35 personen (exlcusief partners etc etc). Dan nog vriendenkring (breder dan beste vrienden) en dan nog collegae die willen komen. Rond de 100 gaat zeker wel lukken hoor.
En de prijs doet me minder dan mn eigen rust. Daarnaast heb je zaalhuur en drankjes; alle flessen drank die je zelf in huis moet hebben plus een beschuitje of koekje maakt het ook prijzig alleen verspreid je het dan.

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 20:24 schreef J-net het volgende:

[..]

Helaas is bij ons de familie wel zo dat ze dan wel komen, en dat is in totaal al 35 personen (exlcusief partners etc etc). Dan nog vriendenkring (breder dan beste vrienden) en dan nog collegae die willen komen. Rond de 100 gaat zeker wel lukken hoor.
En de prijs doet me minder dan mn eigen rust. Daarnaast heb je zaalhuur en drankjes; alle flessen drank die je zelf in huis moet hebben plus een beschuitje of koekje maakt het ook prijzig alleen verspreid je het dan.

Maar ach eerst nog een week of 35 ofzo te gaan

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 18:56 schreef Saffier het volgende:
Flugel wat heerlijk een datum en en plan Fijn hoor

MM een stickertje

Omdat het met de kraamvisite van Tobias zo raar is gelopen riep ik hier ook dat als nr 2 prematuur zou zijn ik dit keer een kraamfeest ga geven. Prematuur zit er hoogstwaarschijnlijk niet meer in maar 'normaal' verlopen zal het ook niet helemaal dus dat kraamfeest zal hier ook gaan gebeuren idd. Misschien gewoon in de tuin en een week of 3 tot 4 na de bevalling. Eerst maar eens zien hoe het loopt allemaal
En hier zijn natuurlijk ook de directe familieleden van harte welkom

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

oh ja dat kan ik me voorstellen.
Ik heb er ook van geleerd hoor, van de eerste keer zeg maar. Niet dat het heel erg dramatisch was allemaal, maar toch. Mijn moeder vond dat ik me niet zo aan moest stellen en dat het geen kont verschil maakte of ze nou met twee volwassenen tegelijk kwamen of met zn zessen.
Dat ik nog geen tien minuten recht uit mn ogen kon kijken vanwege ijzergebrek en algehele blegheid deed er niet zo toe en ze vergat voor het gemak even dat al die volwassenen natuurlijk net zo goed een boel herrie maken, vooral mijn familie waar iedereen om het hardst door elkaar praat
Daarnaast bleven mn schoonouders rustig een paar uur plakken en vond er bijna een overlap plaats als mijn familie daarna langs kwam dus het was een doorlopende voorstelling. Ik begrijp best heus dat ze allemaal trots zijn op hun kleinkind maar het moet voor mij ook wel leuk blijven, en deze keer staat wat mij betreft voorop wat IK wil en wat MIJN gezin wil en niet wat de visite wil.

Bij dit kindje blijf ik denk ik lekker de eerste paar dagen met kind en al in bed liggen als er visite komt (of in pyjama op de bank) en anders instrueer ik mn kraam wel dat ze de visite na max 3 kwartier weer de deur wijst. Ik vind kraamvisite heel leuk en heel lief, maar echt ín de kraamweek is het me gewoon teveel om op te brengen, lichamelijk, heb ik gemerkt. Later maakt het me dan weer niets uit, zeg maar na een week of 3.

Misschien moeten we gewoon een verplichte post-natale babymoon instellen... Voor zo lang of zo kort dat wij dat nodig achten. Mag in eigen huis, Centerparcs, of desnoods op een geheime locatie, maar kuuroord Canada is ook beschikbaar voor algehele rust en bezinning....

Zonder kleibehandeling helaas, maar ik heb wel een douche en een toilet. Ook praktisch

@Flugeltje,wat fijn een datum!
Weet je al hoe ze willen gaan inleiden?Of ligt dat er aan hoe het er vrijdagochtend voor staat (of ze nog moeten verweken etc.)?

Hier zullen alleen mensen die ons erg nabij staan gelijk op de hoogte zijn van de geboorte, de rest zal het iets later weten. We sturen namelijk pas na een week de geboortekaartjes kortom lekker cocoonen met z'n 4tjes en dan de rest wel eens. En idd goede afspraken zijn het halve werk

Fluugs, wat goed dat je afspraken hebt kunnen maken en wat fijn dat het voor het weekend nog kan. En stiekum hoop ik dat Willem het ook gehoord heeft en de boel nu nog in gang zet!

Dat klinkt heel vervelend, Huup. Mijn ervaring is volstrekt anders. Ik vond mensen juist erg bescheiden. In de 3e maand na de bevalling dreigde de agenda ineens overvol te raken omdat iedereen toen nog even langs wilde komen voor ik weer aan het werk ging. Bijna niemand vond zichzelf 'belangrijk' genoeg om al snel na de bevalling langs te komen.

Ik ben in het begin lekker op bed blijven liggen bij bezoek. Dat hoort toch ook? Het was echt een behoorlijke stap, vond ik, om visite vanaf de bank te ontvangen. Op een bepaald moment was dat ook wel weer fijn; ik was eraan toe.

Ik houd trouwens zelf niet zo van feestjes omdat je dan eigenlijk voor niemand genoeg tijd hebt. Het is een hoop gezoen bij binnenkomst, bij afscheid, en de gesprekken die je daar tussenin voert stellen over het algemeen niet veel voor. Ik vind het toch leuker om één-op-één-contact te hebben, rustig te kunnen praten en de visite de kleine uitgebreid te laten bewonderen.

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 21:55 schreef Claudia_x het volgende:
Ik houd trouwens zelf niet zo van feestjes omdat je dan eigenlijk voor niemand genoeg tijd hebt. Het is een hoop gezoen bij binnenkomst, bij afscheid, en de gesprekken die je daar tussenin voert stellen over het algemeen niet veel voor. Ik vind het toch leuker om één-op-één-contact te hebben, rustig te kunnen praten en de visite de kleine uitgebreid te laten bewonderen.

Het is inderdaad net altijd als op een receptie van een trouw. Op alle babyborrels waar ik al ben geweest, heb ik de baby en de ouders eigenlijk altijd maar voor een minuut of twee gezien. Vind ik persoonlijk wel jammer.
Al kan ik mij perfect vinden in de redenen waarom je een babyborrel zou organiseren. We hebben er zelf ook over getwijfeld. Thomas is morgen 5 maand en aanstaande zondag hebben we nog kraambezoek. En dat zijn zeker niet de laatste die nog gaan langskomen.

@Flugel, wat fijn een datum! Spannend
@Tessie, fijn dat het goed was bij de internist en nu maar hopen dat het bezoekje bij de cardioloog eenmalig is! Enne kl*te van de Anna kleertjes.. heerlijk, mannen die denken dat ze helpen..
@DML, hopelijk is er iets aan je misselijkheid te doen en ben je het nu snel kwijt!

Hier geen kraamfeest oid. Ik ben bang dat het bij ons zo'n beetje gaat als bij Huup thuis dus ik heb nu al vast tussen neus en lippen doorgegeven dat we graag tijd met z'n drietjes willen en dat het super leuk is als ze langs komen maar zeker niet te lang. Ik ben benieuwd...

Ik heb de eerste week eigenlijk helemaal geen bezoek gehad.
Nou ja Floris is op zondag geboren, in het ziekenhuis zijn de broers, zussen, opa's en oma's geweest. De volgende dag thuis ook. Toen waren we alle drie erg moe, dus op dinsdag en woensdag is niemand geweest (ook vanwege zijn hoofdpijn ivm vaccuumpomp wilde ik even wat rust, hoewel dat op dinsdag over was, maar goed). En donderdag en vrijdag zijn mijn ouders en zus geweest. Eigenlijk pas vanaf zondag zijn er wat meer buitenstaanders gekomen (dus toen hij een week oud was).

En geboortekaartjes hadden we pas op donderdag verzonden (maar goed, dat kwam ook doordat er wat mis liep kwa communicatie met de drukker )

Oh en kraamfeesten, ik weet niet ik zou er zelf niet zo snel naartoe gaan... Ik krijg altijd zo'n gevoel erbij van: kadootje mag je afgeven, maar verder niets.

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 21:54 schreef Claudia_x het volgende:
Dat klinkt heel vervelend, Huup. Mijn ervaring is volstrekt anders. Ik vond mensen juist erg bescheiden. In de 3e maand na de bevalling dreigde de agenda ineens overvol te raken omdat iedereen toen nog even langs wilde komen voor ik weer aan het werk ging. Bijna niemand vond zichzelf 'belangrijk' genoeg om al snel na de bevalling langs te komen.

Ik ben in het begin lekker op bed blijven liggen bij bezoek. Dat hoort toch ook? Het was echt een behoorlijke stap, vond ik, om visite vanaf de bank te ontvangen. Op een bepaald moment was dat ook wel weer fijn; ik was eraan toe.

ja nouja, wij wonen niet gelijkvloers en de badkamer en toilet zijn op de benedenverdieping. Ik had wel danig last van mn hechtingen, en ik moest zó vaak plassen dat vaak de trap op en af geen goed plan was Ik zat in mn grote stoel alsof het een troon was Benen omhoog, fruitcocktail erbij, thee erbij

Het was ook niet heel vervelend op zich hoor! Zoals ik zei, het klinkt heel dramatisch maar dat viel wel mee maar gewoon, ik heb er van geleerd, volgende keer wil ik het toch iets anders, gewoon voor mezelf zeg maar, wat meer rust, na de kraamweek mag er wel weer meer bezoek maar het viel me vorige keer fysiek erg zwaar.

That having said, merkte ik wel dat mensen echt minder lang blijven hangen als je semi in pyjama zit dan wanneer je er volledig aangekleed bijzit. Dat geeft toch een beetje de boodschap, ik voel me prima, blijf gerust wat langer

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 22:03 schreef Sonnetje85 het volgende:

Oh en kraamfeesten, ik weet niet ik zou er zelf niet zo snel naartoe gaan... Ik krijg altijd zo'n gevoel erbij van: kadootje mag je afgeven, maar verder niets.

Ja, precies! Als ik niet 'belangrijk' genoeg zou zijn om een keertje alleen langs te komen dan zou ik het gewoon laten.

Ik vind het echt de taak van je geliefde om grenzen aan te geven. Ik zou daar vantevoren heel heldere afspraken over maken: niet meer dan bijvoorbeeld 2 personen tegelijkertijd op bezoek en niet langer dan 1 uur. En ik ga de aankomende keer een rusttijd instellen (tussen 1 en 3 bijvoorbeeld). Daar hamerde mijn vriend voortdurend op, maar dat vond ik toen onzin. Nu ga ik dat wel doen.

Het is me opgevallen dat mensen zonder kinderen niet zo goed begrijpen hoe belastend kraambezoek is. Een collega van me is net bevallen en mijn directe collega's (dat zijn er drie) willen gezamenlijk langsgaan. Vier personen vind ik veel te veel, dus dat ga ik niet doen.

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 22:18 schreef Claudia_x het volgende:
Ik vind het echt de taak van je geliefde om grenzen aan te geven. Ik zou daar vantevoren heel heldere afspraken over maken: niet meer dan bijvoorbeeld 2 personen tegelijkertijd op bezoek en niet langer dan 1 uur. En ik ga de aankomende keer een rusttijd instellen (tussen 1 en 3 bijvoorbeeld). Daar hamerde mijn vriend voortdurend op, maar dat vond ik toen onzin. Nu ga ik dat wel doen.

Het is me opgevallen dat mensen zonder kinderen niet zo goed begrijpen hoe belastend kraambezoek is. Een collega van me is net bevallen en mijn directe collega's (dat zijn er drie) willen gezamenlijk langsgaan. Vier personen vind ik veel te veel, dus dat ga ik niet doen.

Ja is ook wel, maar mijn lieve geliefde moet straks twee dagen na de bevalling weer aan het werk

Bij Amélie hadden we precies nog het geluk dat hij nog vakantie had. Door zijn baan en functie (onderwijs) kan hij niet zomaar zonder meer even twee weken vrij nemen ofzo, dat kan gewoon niet opgevangen worden dus we moeten het echt met die twee dagen doen.

We dachten in eerste instantie dat we het bij Amélie ook goed geregeld hadden. We hadden een agenda liggen en daar schreven we de afspraken in als mensen belden, maximaal 2 op 1 dag, en max 2 personen per keer en idd met het idee, niet langer dan een uur. Dat leek ons redelijk.
Puntje bij paaltje bleek eigenlijk dat wij ons ten eerste erg overrompeld voelden door bezoek dat belde voor een afspraak of bezoek dat lang bleef plakken. Ten tweede bleek dat heel vaak mensen zeiden met zn tweetjes te komen en dan stonden ze ineens met 4 of 5 op de stoep mja, stuur ze dan nog maar eens weg... en uiteindelijk waren wij allebei ook gewoon te beleefd om er overal iets van te zeggen.
Mensen doen toch moeite en willen je graag zien en feliciteren en zeker in t geval van de opa's en oma's, die willen ook gewoon graag al het moois van hun kleinkind afkijken. Daar had ik alle begrip voor maar misschien had ik achteraf meer begrip voor het bezoek dan voor mezelf.

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 22:15 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ja, precies! Als ik niet 'belangrijk' genoeg zou zijn om een keertje alleen langs te komen dan zou ik het gewoon laten.

dat dus idd
ligt het niet aan mij dus (of ben ik niet de enige die zo denkt)

Ik heb denk ik echt geluk gehad met hoe ik me voelde en hoe het lichamelijk ging en gaat.
Lopen ging wel goed met mn hechtingen en zitten ook, behalve aan t eind van de dag (en nu heb ik nergens meer last van )
De eerste dag dat we bezoek kregen (was op zondag de week erna dus) hadden we best een drukke dag. Maar goed dat kwam zo uit toevallig, want R's oma zou langs komen met zijn oom en tante (en van zijn oma wilde ik ook wel dat ze floris snel zou zien). Zijn andere opa en oma waren net verhuisd dus zijn oom en tante uit Tiel gingen daar naartoe. Toen vroegen ze of ze bij ons langs mochten komen. We vonden t ook lullig om ze alleen voor ons een andere keer terug te laten komen.
Nou ja dat ging ook allemaal wel. Ik heb R drinken enzo laten inschenken. En t scheelt ook dat ze allemaal niet zo lang bleven.

Oh, wat vervelend dat hij er niet is, Huup! Ja, onder die verplichtingen kan hij inderdaad niet uitkomen. Het is natuurlijk ook onhandig om de visite te plannen als hij weer thuis is, want dan heeft hij juist eens tijd om van zijn gezinnetje te genieten.

Ik probeerde ook te vermijden dat er twee dagen achter elkaar visite kwam. Liever 2 bezoeksessies op 1 dag dan twee keer een bezoek op twee dagen. En ik vond het heel fijn om de slaapkamer als uitvalsbasis te hebben want in geval van grote drukte kwamen gewoon maar 2 van de 4 personen de slaapkamer in. Maar ik moet bekennen dat ik dat niet echt heb meegemaakt en ik vind dat ook ontzettend onbeleefd. Nou ja, deze keer dus meer aan jezelf denken!

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 22:03 schreef Sonnetje85 het volgende:

Oh en kraamfeesten, ik weet niet ik zou er zelf niet zo snel naartoe gaan... Ik krijg altijd zo'n gevoel erbij van: kadootje mag je afgeven, maar verder niets.

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 22:15 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ja, precies! Als ik niet 'belangrijk' genoeg zou zijn om een keertje alleen langs te komen dan zou ik het gewoon laten.

Dit is inderdaad een denkwijze die je vaak hoort, een misvatting wat mij betreft. Wij kennen gewoon nogal veel mensen. Bij mijn moeder thuis hadden ze 9 kinderen, bij m'n pa 6. De pa van Martijn komt ook uit een groot gezin, ik heb 5 broers (met partners én kinderen) verder een hoop vrienden, kennissen, collega's, oud-collega's, voor ons beiden ook nog een stuk online/offline sociaal leven etc etc etc We versturen 100 geboortekaartjes en dan hebben we nog min of meer zitten strepen omdat het anders echt te gek zou worden. Als van die 100 kaartjes de helft op kraamvisite zou komen zitten we al aan 50 bezoekjes, dat ga ik echt niet trekken. Ken ik mezelf veel te goed voor....

Soms worden beslissingen ook wel eens genomen uit zelfbescherming, er zit niet altijd een negatieve bijsmaak bij...

Ik vond dat zo lastig, de kraamtijd, Beisan op dinsdag geboren, op vrijdag was ik alweer alleen thuis. En dan ga je toch koken, schoonmaken, rotzooi opruimen, je druk maken om niets. De man kon gewoon niet meer vrij nemen, en probeerde vroeg thuis te komen, maar ik vond het allemaal toch wel erg spannend en eenzaam. Was donderdagavond pas thuisgekomen uit het ziekenhuis, en het viel me emotioneel nogal erg zwaar. Ik maak me daar nu ook gewoon erg druk over, 2 dagen 'kraamtijd' in ziekenhuis, en dan thuis gewoon weer het 'normale' leven.... En dan nu met Beisan erbij.... Manlief wil nu wel wat meer vrij nemen, gepland enzo, maar ik vind het toch wel lastig allemaal, met gelimiteerde vakantiedagen enzo. En loop toch vooral tegen mezelf aan.

Flugel, wat fijn dat je een plan de campagne hebt. Hopelijk ben je een beetje inleidbaar. Vrijdag, dat is gewoon al overmorgen!

Wat kraamvisite betreft: wij hebben best veel bezoek gehad, maar ik vond het heerlijk. Ik ben vrij ongeschonden uit de bevalling gekomen en voelde me eigenlijk lichamelijk prima en ik vond de afleiding overdag ook wel fijn. Daarbij was ik apetrots op Lieuwe, ik had 'm wel aan de hele wereld willen laten zien (wel graag bij toebeurt). Nou scheelt het wel dat ik geen enorme familie en vriendenkring heb en dat iedereen zich zonder aanwijzingen netjes gedraagt. Ik heb trouwens 8 dagen lang in pyjama gezeten, pas daarna voelde ik me weer in staat om echte kleren aan te trekken en deel te nemen aan het leven buiten de vier muren van ons huis.

Ik ben vandaag naar de vk geweest en ik kreeg eigenlijk geen sticker. Ik voel me down, het begint op een prenatale depressie te lijken. Mijn bloeddruk is ook vrij laag (120/50) en mijn Hb was flink gedaald dus ik moet opnieuw voor bloedonderzoek naar het lab, en als ik het niet meer trek naar de huisarts. Gelukkig heb ik hele lieve mantelzorg vlakbij en kan ik goed praten met mijn lief maar het is allemaal niet zo feestelijk als ik het me had voorgesteld helaas. Met de baby gaat gelukkig alles goed, die trappelt zich een ongeluk en groeit gestaag verder.

Dat van vlug terug te moeten gaan werken, herken ik hier ook, Huup. Ik heb geluk gehad dat ze mij op vrijdag ingeleid hebben zodat P. twee volledige dagen heeft kunnen genieten van zijn zoon, maar de week erop moest hij terug gaan werken (visitatiebezoek). Al waren het gelukkig nog geen volledige dagen Dat was trouwens ook één van de redenen waarom ik per se in Jette wou bevallen. Op een half uur stond P. in het ziekenhuis als hij van het werk kwam, dus dat ging telkens vrij vlot

Zo raar (maar tegelijkertijd ook leuk natuurlijk) eigenlijk hoe anders mensen in elkaar zitten. Wij hebben één keer thuis 2 bezoeksessies op één dag gehad en toen zeiden we allebei: dat nooit meer!
Maar ik ben zelf problematisch qua bezoek Ik vond het meestal wel fijn als er iemand langskwam. En vond het ook tijdens het bezoek zelf nooit erg dat ze wat langer bleven 'plakken'. Achteraf heb ik er vaker wel spijt van gehad

Ik vond het trouwens wel een voordeel om op vrijdag te bevallen. De meeste mensen hebben pas op dinsdag het kaartje ontvangen dus konden we de eerste dagen echt wel genieten (in het ziekenhuis weliswaar ).

Nou, dat kan ik me goed voorstellen, Basboussa! Het klinkt heel heftig. Wij zitten in een luxueuze situatie omdat mijn vriend freelancer is en niet per se 40 uur per week hoeft te werken. Ik vind het heel fijn dat hij er zoveel bij kan zijn. Als het bijvoorbeeld weer hetzelfde gaat met de borstvoeding dan ben ik die eerste tijd telkens 45 minuten kwijt met voeden en 15 minuten met nakolven en de boel schoonmaken en wegzetten. Ivan is er ook nog en ik zou niet eens weten hoe ik gelijktijdig met hem bezig moet zijn, laat staan hoe ik eraan toekom om zelf tussendoor nog wat te slapen.

Heb je kinderopvang of is het een optie om bijvoorbeeld een familielid een tijdje te laten logeren?

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 22:38 schreef Jore het volgende:

Ik ben vandaag naar de vk geweest en ik kreeg eigenlijk geen sticker. Ik voel me down, het begint op een prenatale depressie te lijken.

Wat naar om te lezen! De eerste stappen zijn dus om het van de fysieke kant te benaderen? Heb je wel het idee dat je huidige vangnet genoeg is?

Hè Jore wat naar
komt het ook een beetje door je lage bloeddruk + hb misschien? Ik weet uit ervaring dat je daar ook behoorlijk lamlendig van kunt voelen. Naar dat je je zo voelt, rot is het. Maar wel heel fijn dat je een goede mantelzorg enzo hebt. Klinkt alsof het niet uit de hand hoeft te lopen.
Ik heb bij de zwangerschap van Amélie Floradix tabletjes geslikt om mn ijzergehalte een beetje op te krikken en ben de foliumzuur door blijven slikken (ook daar kun je laag hb gehalte van hebben nmlk!). Verder bij de maaltijd iets van vit. C binnen proberen te krijgen. Wellicht helpt dat een beetje.

@Flugel, een kraamfeest is persoonlijk niet mijn ding maar ik zie er wel het nut van in, idd wat je zegt, veel familie enzo maakt het lastiger. Wij hadden ook bijna 100 kaartjes te versturen, B. heeft onmogelijk veel familie (ik heb 7 familieleden ofzo, hij 100+ dat wordt geen his side en her side bij een bruiloft )
Wij zijn uiteindelijk naar B.'s oma gegaan in Arnhem en daar zijn toen een flink aantal ooms en tantes ook heen gekomen om Amélie te zien. Ze was toen wel al een maand of 3 oud en het was in eerste instantie vooral om Oma de reis naar ons te besparen maar achteraf was het ook best fijn dat we zo even 20 man visite in een klap hadden gehad

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 22:38 schreef leonieke het volgende:

Ik vond het trouwens wel een voordeel om op vrijdag te bevallen. De meeste mensen hebben pas op dinsdag het kaartje ontvangen dus konden we de eerste dagen echt wel genieten (in het ziekenhuis weliswaar ).

Je kunt toch ook gewoon dat kaartje later versturen!

Het nadeel van op vrijdag bevallen is dat je hier pas op dinsdag aangifte kunt doen op het stadsdeelkantoor en dan is het dus ineens héél druk.

oh en basboussa, dat wilde ik ook nog zeggen. Jeetje dat is ook wat, soms sta je er hier in NL niet bij stil dat met name kraamzorg enzo wel een echte luxe is wat dat betreft.
Natuurlijk zijn ze er vooral voor controles van moeder en kind maar het is ook een stukje gezelschap en ondersteuning enzo.

Wat claudia zegt lijken me wel goede tips, is dat wat? Kun er niet iemand overkomen voor een week of wat? Of je schoonzusje om de dag langs laten komen met eten ofzo? Lastig

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 22:45 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Wat naar om te lezen! De eerste stappen zijn dus om het van de fysieke kant te benaderen? Heb je wel het idee dat je huidige vangnet genoeg is?

Ik was zelf heel blij dat er fysiek ook iets aan de hand was, dan heeft het in ieder geval een extra oorzaak dat ik me zo vreselijk lamlendig voel. Ik denk wel dat mijn huidige vangnet genoeg is, maar dat vangnet is ook eerlijk genoeg om mij naar mijn huisarts te dirigeren indien nodig . Ik vind het wel moeilijk om steeds hulp te vragen, maar het kan nu even niet anders. Wat dat betreft zit ik gevoelsmatig in een spagaat.

De ellende is eigenlijk begonnen sinds ik thuis zit. Ik volg een opleiding, liep tot 18 juni stage en kan nu niet verder i.v.m. de komst van de baby in december. Ik moet nog één stage van een half jaar en dat past net niet vanaf september. Het gebrek aan een voor mijn gevoel zinvolle daginvulling plus hormonale toestanden plus moeheid (ik slaap echt heel veel, ik wil ook het liefst de hele dag slapen ) zorgen samen voor de algehele malaise denk ik.

Huup, dank voor de tips! Ik ga morgen eerst nuchter (dus zonder ijzerdrankjes e.d.) bloed laten prikken en ik ga braaf mijn zwangerschapsvitaminen weer nemen. En verder is het ook een kwestie van doorzetten, ben ik bang.

Jee Basboussa, dat maakt het inderdaad wel lastig zeg. Wat hier ook al aangegeven is vind ik wel een goeie; een familielid die de boel mee draait ofzo? Misschien iemand uit de buurt die je wil helpen?

Jore Wat huup zegt, van ijzertekort en de bijbehorende vermoeidheid komt er vanzelf al een grijs randje aanzetten. Hopelijk helpen medicijnen en voel je jezelf snel wat beter...

Hier wel het geluk dat Martijn op z'n werk 2 weken verlof krijgt ipv de 2 dagen die het op de meeste bedrijven is. Hij neemt er aansluitend ook nog 2 weken vakantie bij, dus dat is wel fijn...

In pyama blijven zitten als er kraamvisite is vind ik een hele goede tip.
Lijkt me ook heel moeilijk om in de kraamweek over andere dingen als mijn baby te hebben, denk dat dat me heel weinig kan schelen op dat moment, dus als mensen op andere onderwerpen overgaan mogen ze van mij weer naar huis.
Zo ga ik zelf trouwens ook altijd op kraamvisite, even baby'tje kijken, kletsen over de bevalling en zijn mooie kleur ogen/leuke krulletjes en dan weer weg.

Vervelend Jore! Maar heb je eerder last van depressies gehad omdat je meteen denkt aan een prenatale depressie? Want als je HB en bloeddruk zo laag zijn ben je al snel wat minder vrolijk toch?

Oh wat vervelend, Jore! "Gelukkig" zijn er wel factoren die er minstens aan kunnen bijdragen: je bloeddruk, hb, maar zeker ook het feit dat je thuis zit. Ik vind het heel herkenbaar. Ik studeer nog, hoefde de afgelopen maanden amper naar de universiteit en werkte maar een paar uurtjes, en dat maakt(e) mij ook lusteloos en somber. En daardoor werkte ik weer niet aan mijn scriptie, voelde ik me enorm nutteloos, blabla. Dat is echt een kutgevoel. En als je zwanger bent kun je sowieso al minder hebben, dus dan is de ellende compleet. Gelukkig komt er een end aan, maar als je in zo'n negatieve spiraal zit is het gewoon rot. Sterkte joh, en ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt!

[ Bericht 5% gewijzigd door Cantare op 05-08-2010 01:29:41 ]

Over verlof heb ik trouwens niet te klagen, manlief kan in principe zoveel vrij nemen als hij wil Hij is van plan een paar weken lang parttime te gaan werken. Lijkt mij ideaal. Dan is hij er deels bij als de kraamzorg in huis is, kan hij zelf rustig wennen aan de baby, en ben ik na de kraamweek niet *poef* de hele week alleen.

Verder begin ik het zo spannend te vinden nu ik ga echt binnen nu en een paar weken moeder worden. En de bevalling... bang is een groot woord, maar ik zie er nu toch wel een beetje tegenop. En tegelijk kijk ik er ook weer naar uit. Blabla, pff, nou, ik ga maar slapen.

Spannend de laatste weekjes Cantare!

En Jore, wat ontzettend (Heel Slecht Woord). Ik kan me voorstellen dat het aan een kant fijn is dat er ook fysiek iets aan de hand is, kun je immers vaak wat aan doen, en wellicht voel je je daarna wat beter... Maar goed, ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt, en ook dat maffe dat het de vorige keer wel allemaal zo 'normaal' ging zonder dat hele nare gevoel erbij. Ontzettend fijn dat je wel een goede zorg hebt, waar je je hart kan uitluchten enzo. En verder maar vooral rustig aandoen, lijkt me. Heeft het denk je ook te maken met het feit dat je nu thuis bent (toch?), daar zag je toch ook wel erg tegenop? De ha waarschuwde me er met name voor om te zorgen dat mijn wereldje niet te klein werd, maar heb je verder nog wat aanspraak enzo tijdens die lange dagen thuis? En met Lieuwe, trek je dat een beetje?
Zou best graag naast je willen wonen, kunnen we samen sippen met een bakje thee en de kinders kunnen dan elkaar maar eens goed lastig vallen, ipv ons.

Over zorg in kraamtijd, dat wordt het niet hier waarschijnlijk. Mijn moeder mag niet meer lang reizen, de rest van mijn familie studeert, werkt ed. Schoonzus en nichtjes zijn druk met hun eigen dingen, en schoonzus hoef ik al helemaal niet over de vloer.
Ik doe heel hard mijn best om mensen te leren kennen voor die tijd. Gewoon al iemand kunnen bellen die even langs kan komen, dat zou ik al fijn vinden. Of gewoon even een boodschapje voor me kan doen oid. Dat afhankelijke, en die onmacht als het even niet meer lukt, dat vond ik zo heftig, en dan ben je (ondanks dat we het echt met zijn tweeen doen), toch wel een beetje een eiland saam. Het leven gaat natuurlijk ook gewoon door, hij moet werken, en ga zo maar verder... Als ik die eerste 2 weken overleefd heb, zeg, dan zou ik het al een stuk beter zien zitten . Das geen optie zeker, die gewoon even overslaan?

Hey Flugeltje, dit is de laatste dag dat jullie echt samen zijn. Samen kunnen cocoonen en kusjes geven. Morgen komt Willem er aan en zal je hoe het ook loopt de hele dag met hem bezig zijn.


Jore, wat naar allemaal. Een dikke voor jou

Dat was nou net wat ik mezelf lag te bedenken Floria, wat ga ik doen vandaag? Ik heb doordat we gisteren behoorlijk mobiel zijn geweest enorm veel spierpijn, dus erg actief zal het niet worden gok ik, maar dat cocoonen gaat er vanavond zeker nog van komen.

Herkenbaar Cantare, bij mij begint het fenomeen 'bevalling' nu ook wat breinwerk op te leveren. Het blijft nog steeds wat abstract (net zoals het feit dat ik Willem straks vast kan pakken nog heel erg onwerkelijk blijft), maar er begint zo al wat binnen te sijpelen over hoe het zal gaan. Heb ook wat zitten lezen gisteren over ingeleide bevallingen en zoals iedereen weet is het internet niet altijd de beste bron voor ervaringsverhalen
Laten we onszelf vasthouden aan de dooddoener gedachte dat heeeeel veel vrouwen het voor ons gedaan hebben en heeeel veel vrouwen het ook nog zullen doen. Het komt vast goed, maar spannend blijft het

Goed dat je op zoek gaat naar mensen die de kraamtijd wat kunnen 'opleuken' Basboussa... Is er in de buurt geen meisje/jongen die af en toe een klein zakcentje bij wil verdienen door iig af en toe wat boodschappen voor je te doen? Misschien dat je man via collega's ofzo wel iemand kent?

@ flugeltje hier een positief verhaal(tje) over een ingeleide bevalling: Babysnoopy is er al!!!!!!
De datum en dag daarvan zijn ook best leuk

Succes morgen!

Wow Snoopy, zo kan het dus ook

Ik hoop alleen dat ik misschien toch wat ontsluiting blijk te hebben morgen, als ik nog 'rijp' gemaakt moet worden schijnt het best lang te kunnen gaan duren allemaal...

Vrijdag 6 augustus

Alvast van harte gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon morgen

Flugel, wat 'n mooie datum trouwens... 6-8-10 _{(niet dat het uitmaakt, maar toch leuk...)}

Flugel, het is bijna zo ver

Basboussa, ik hoop zo voor je dat je nog wat contacten op doet voor die tijd die je wat ondersteuning kunnen bieder t.z.t.

Jore, hopelijk helpt het al een hoop als je lichamelijk weer wat opgekrikt bent omdat grijze randje weg te krijgen. Sterkte

Positieduizeligheid wat ik gisteren had komt in aanvallen en als je het vaker hebt ga je het herkennen en kan je oefeningen doen bij de eerste tekenen. Ik hoop gewoon van harte dat bij deze keer blijft. Want hoewel het niet zwangerschapsgerelateerd is, is het wel toevallig dat ik het nu voor het eerst in mijn leven heb. Ik voel me natuurlijk toch al niet zo 'evenwichtig' momenteel.

Flugeltje, je mag bijna! En er zijn zoveel paralellen met vorig jaar voor mij, ik word er weer helemaal week van... ik was op 25/7 uitgerekend en werd 7/8/9 ingeleid (ook op de vrijdag, en dat weekend was voor mij ook zo'n enorme psychologische grens!), ook met helemaal 0 ontsluiting en/of verweking....
(Uiteindelijk is Willow pas op 8/8 geboren, hou er rekening mee dat het nogal kan duren voor er wat gebeurt als je vanaf 0 moet beginnen!)
Succes morgen!

quote:

Op donderdag 5 augustus 2010 09:43 schreef innepin het volgende:
Flugeltje, je mag bijna! En er zijn zoveel paralellen met vorig jaar voor mij, ik word er weer helemaal week van... ik was op 25/7 uitgerekend en werd 7/8/9 ingeleid (ook op de vrijdag, en dat weekend was voor mij ook zo'n enorme psychologische grens!), ook met helemaal 0 ontsluiting en/of verweking....
(Uiteindelijk is Willow pas op 8/8 geboren, hou er rekening mee dat het nogal kan duren voor er wat gebeurt als je vanaf 0 moet beginnen!)
Succes morgen!

Verwachtingenmanagement heb ik al aan gedaan ja, ook richting de omgeving. Het kan zomaar langer duren dan je verwacht. Voor mij is het al fijn genoeg dat er eindelijk een start wordt gemaakt, dat is in elk geval al aktie... En jij dit weekend dus ook feest

@DML wel eng hoor, ik heb ook wel eens duizelingen gehad tijdens hyperventilatieaanvallen enzo en daar word je inderdaad niet heel erg blij van. Zijn de oefeningen het enige wat je ermee kunt?

Morgen Flugel, morgen ga je beginnen Ik vind het zo spannend voor je!

Jore wat balen dat grijze... Ik herken het maar al te goed helaas. Zwangerschapsvitamines door blijven slikken scheelt hier zeker wat, en ook alle hulp aanpakken die je kan krijgen.
_{Verder probeer ik over alle grijze dingen heen te lezen Ik trek het simpelweg niet om erover te praten nu het hier beter gaat.}

3 uur slaap is toch zat 's nachts?? Ik ga zo even mijn hele huis door en vanmiddag lekker bijslapen. Tobias gaat vandaag bij opa en oma spelen

Hee Flugeltje, eigenlijk ben je al moeder hoor! Dat baby'tje in je buik is écht van jou en jij bent de moeder...
Maar morgen begint je actieve rol... Spannend he??!

Flugel, oefeningen zouden effectief moeten zijn als ik het zo lees op internet (95% van de gevallen) dus dat is een geruststelling

Saffier, ik ben blij dat het bij jou over is gegaan dat grijze maar logisch dat je het nog wel lastig vindt om het er over te hebben hoor.