Vriendin met DIS / behoorlijk moeizame relatie

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:29 schreef Dipkip het volgende:

[..]

In zowat ieder topic in R&P wordt er over borderline etc. gepraat en nooit is het een probleem. Er wordt aan deskundig gestelde diagnoses van autisme getwijfeld want autisme bestaat niet blabla ijskastmoeder. En nu komt er iemand met een verhaal wat rammelt aan alle kanten en nu gaat het ineens te ver om de vriendin van TS niet op dr woord te geloven Ik begrijp werkelijk niet wat je punt is, ik vind het een heel normaal en respectvol topic.

?

Wiet als medicatie bij zulke problemen.... niet erg handig.

Misschien is ze wel gewoon labiel. Labiliteit heeft een hoop overeenkomsten met BPS en MPS.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:28 schreef goofy_goober het volgende:
De confrontatie aangaan met iemand die lijdt aan BPS/MPS? Succes.

Met hulpverlening er bij lijkt me dan de beste mogelijkheid om dat te doen.... Het is toch nodig. Als ze het echt heeft is het nodig om haar de hulp te kunnen geven die ze nodig heeft, en als het niet echt is dan verdient TS het dat te weten te komen.

Als ze het ontkent dan schiet je er nog niks mee op. Dan kun je het beste voor jezelf kiezen en die meid laten zwelgen in zelfmedelijden.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:32 schreef goofy_goober het volgende:
Als ze het ontkent dan schiet je er nog niks mee op. Dan kun je het beste voor jezelf kiezen en die meid laten zwelgen in zelfmedelijden.

Als ze het ontkent zal ze dus of keihard gaan zitten liegen en dan heeft TS zn antwoord. Of ze moet in een alter schieten wat van niets weet en dus AL de andere alters niet kent - die zal dan enorm last hebben van geheugenverlies, dus met wat doorvragen is dat zo te achterhalen en dan ziet de hulpverlening het alsnog.

Ik heb ook een vriendin gehad die dezelfde symptomen heeft als jij beschrijft. En ik kan je vertellen dat de relatie alles behalve makkelijk was. Toen het uit ging was ik er bestwel kapot van, want ik hield tochwel veel van haar ondanks haar buien en alles. Maar achteraf zie ik wel in dat het beter is zo

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:36 schreef _Fanta het volgende:
Ik heb ook een vriendin gehad die dezelfde symptomen heeft als jij beschrijft. En ik kan je vertellen dat de relatie alles behalve makkelijk was. Toen het uit ging was ik er bestwel kapot van, want ik hield tochwel veel van haar ondanks haar buien en alles. Maar achteraf zie ik wel in dat het beter is zo

Dit denk ik ook ja. Een keer ga je er zelf aan onderdoor TS...

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:29 schreef Dipkip het volgende:

[..]

In zowat ieder topic in R&P wordt er over borderline etc. gepraat en nooit is het een probleem. Er wordt aan deskundig gestelde diagnoses van autisme getwijfeld want autisme bestaat niet blabla ijskastmoeder. En nu komt er iemand met een verhaal wat rammelt aan alle kanten en nu gaat het ineens te ver om de vriendin van TS niet op dr woord te geloven Ik begrijp werkelijk niet wat je punt is, ik vind het een heel normaal en respectvol topic.

oh snap!

of je leest er teveel in ofzo , ik denk dat het weinig boeit welke ziekte ze nou precies heeft of niet maar het probleem van TS om daar mee om te gaan, dat lukt hem blijkbaar niet meer zo goed

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:39 schreef EggsTC het volgende:
Dit denk ik ook ja. Een keer ga je er zelf aan onderdoor TS...

Denk ik ook. De relatie kan niet gelijkwaardig zijn.

Als iemand ziektebesef heeft, dus weet dat er iets is, zoals bij een depressie, dan is het anders. Dan weet iemand over het algemeen wel dat er een extra belasting is voor de partner en kan iemand leren (bijv. via therapie) om de aandoening te managen waardoor je ziet dat iemand zn best doet de belasting voor de partner te verminderen. Ik zeg niet dat je geen relatie kunt hebben met iemand die psychische problemen heeft, absoluut niet, maar wat je nodig hebt is dat je met de ander een volwaardig gesprek kunt voeren erover en dat iemand zich verantwoordelijk opstelt er over. Zo van het is mijn probleem, en ik ga er zo en zo aan werken om dat op te lossen / te managen.

Dat doet de vriendin van TS dus niet, ze draagt geen verantwoordelijkheid en dat is bij sommige aandoeningen nu eenmaal ingebed in het karakter van de aandoening (bijv. bij een psychose kun je niet vragen van iemand dat hij inziet dat ie psychotisch is). Maar wat zo opvalt is dat de stoornis in haar geval zo in haar voordeel werkt. De ziektewinst is groot. Het is allemaal niet random. Dat is op zn minst bijzonder en dat in combinatie met het onverantwoordelijke gedrag..... Er zijn grenzen aan welke omstandigheden je trekt als liefhebbende partner. Er is niks mis met toegeven: zelfs al kun je er niets aan doen, het is mij te moeilijk dus ik stop er mee. Je bent immers alleen verantwoordelijk voor je eigen geluk.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:42 schreef Re het volgende:

[..]

oh snap!

of je leest er teveel in ofzo , ik denk dat het weinig boeit welke ziekte ze nou precies heeft of niet maar het probleem van TS om daar mee om te gaan, dat lukt hem blijkbaar niet meer zo goed

maar ja ik zou samen naar een psycholoog gaan om het over jullie samen te hebben en te kijken hoe hetvoor jullie allebei kan werken.

(dus niet alleen als "begeleider" mee naar haar psycholoog) Dat ze een probleem heeft is duidelijk en alleen de bevestiging daarvan zal niet veel oplossen lijkt me.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:42 schreef Re het volgende:
oh snap!

of je leest er teveel in ofzo , ik denk dat het weinig boeit welke ziekte ze nou precies heeft of niet maar het probleem van TS om daar mee om te gaan, dat lukt hem blijkbaar niet meer zo goed

Ik denk dat het heel veel boeit, want het verschil is of ze er zelf iets aan kan doen of niet.... Of het verzonnen is of niet. Zou dat voor jou geen verschil maken dan?

Als de TS nog langer in deze relatie blijft zitten heeft ie zelf professionele hulp nodig.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:47 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Denk ik ook. De relatie kan niet gelijkwaardig zijn.

Als iemand ziektebesef heeft, dus weet dat er iets is, zoals bij een depressie, dan is het anders. Dan weet iemand over het algemeen wel dat er een extra belasting is voor de partner en kan iemand leren (bijv. via therapie) om de aandoening te managen waardoor je ziet dat iemand zn best doet de belasting voor de partner te verminderen. Ik zeg niet dat je geen relatie kunt hebben met iemand die psychische problemen heeft, absoluut niet, maar wat je nodig hebt is dat je met de ander een volwaardig gesprek kunt voeren erover en dat iemand zich verantwoordelijk opstelt er over. Zo van het is mijn probleem, en ik ga er zo en zo aan werken om dat op te lossen / te managen.

Dat doet de vriendin van TS dus niet, ze draagt geen verantwoordelijkheid en dat is bij sommige aandoeningen nu eenmaal ingebed in het karakter van de aandoening (bijv. bij een psychose kun je niet vragen van iemand dat hij inziet dat ie psychotisch is). Maar wat zo opvalt is dat de stoornis in haar geval zo in haar voordeel werkt. De ziektewinst is groot. Het is allemaal niet random. Dat is op zn minst bijzonder en dat in combinatie met het onverantwoordelijke gedrag..... Er zijn grenzen aan welke omstandigheden je trekt als liefhebbende partner. Er is niks mis met toegeven: zelfs al kun je er niets aan doen, het is mij te moeilijk dus ik stop er mee. Je bent immers alleen verantwoordelijk voor je eigen geluk.

in algemeenheid, dus niet mbt de vriendin van ts want ja internetdiagnosticering enzo, zijn dit soort zaken redelijk goed te behandelen. Dat er nu dus evt. geen ziektebesef is betekent niet dat dat niet kan komen integendeel met goede behandeling is de kans vrij groot dat deze wel komt.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:48 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ik denk dat het heel veel boeit, want het verschil is of ze er zelf iets aan kan doen of niet.... Of het verzonnen is of niet. Zou dat voor jou geen verschil maken dan?

zo werkt het niet

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:50 schreef oompaloompa het volgende:
in algemeenheid, dus niet mbt de vriendin van ts want ja internetdiagnosticering enzo, zijn dit soort zaken redelijk goed te behandelen. Dat er nu dus evt. geen ziektebesef is betekent niet dat dat niet kan komen integendeel met goede behandeling is de kans vrij groot dat deze wel komt.

MPS is juist helemaal niet zo goed te behandelen.... Sowieso de stoornissen zonder ziektebesef zijn erg moeilijk. Schizofrenie heeft ook een hoog terugvalgehalte. Juist de stoornissen waarbij iemand het zelf doorheeft hebben veel meer ingangen om iemand te bereiken, om door te dringen.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:51 schreef oompaloompa het volgende:
zo werkt het niet

Zo werkt wat niet?

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:53 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Zo werkt wat niet?

dissociatieve stoornissen / borderline
je kunt niet spreken van schuld of verzonnen zo werken die stoornissen niet

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:53 schreef oompaloompa het volgende:
dissociatieve stoornissen / borderline
je kunt niet spreken van schuld of verzonnen zo werken die stoornissen niet

Jawel.

Er van uitgaande dat je gelooft in MPS, dan is het niet een verzonnen verhaal maar iets wat vanzelf ontstaat en is het dus echt zo dat de ene alter bijv. niet weet van het bestaan van de andere alter.

Als het BPS is en een verhaal wat de vriendin van TS ophangt om te zorgen dat TS bij haar blijft is het wel degelijk verzonnen. Dan ligt het verzinnen misschien wel aan de BPS maar toch zou de gevoelswaarde voor mij heel anders zijn. Het is een heel uitgebreide leugen, daar heeft ze dan vast redenen voor maar [stokpaardje] een reden is geen excuus. Je hoeft niet zomaar alles te trekken omdat je vriendin BPS heeft.

Ook bijv. het blowen ipv medicatie nemen komt dan in een heel ander licht te staan. Dan wordt het een keuze, in plaats van 'oh ik kon er niks aan doen mijn alter heeft de pillen door de plee gespoeld'.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:57 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Jawel.

Er van uitgaande dat je gelooft in MPS, dan is het niet een verzonnen verhaal maar iets wat vanzelf ontstaat en is het dus echt zo dat de ene alter bijv. niet weet van het bestaan van de andere alter.

Als het BPS is en een verhaal wat de vriendin van TS ophangt om te zorgen dat TS bij haar blijft is het wel degelijk verzonnen. Dan ligt het verzinnen misschien wel aan de BPS maar toch zou de gevoelswaarde voor mij heel anders zijn. Het is een heel uitgebreide leugen, daar heeft ze dan vast redenen voor maar [stokpaardje] een reden is geen excuus. Je hoeft niet zomaar alles te trekken omdat je vriendin BPS heeft.

Ook bijv. het blowen ipv medicatie nemen komt dan in een heel ander licht te staan. Dan wordt het een keuze, in plaats van 'oh ik kon er niks aan doen mijn alter heeft de pillen door de plee gespoeld'.

als een persoon borderline heeft wat goed te behandelen is, en als gevolg van de nog niet behandelde stoornis bepaald gedrag vertoont, dan kun je toch niet spreken van express?

Alsof depressieve mensen express down zijn oid

Je kunt hoogstens stellen dat het express is vanuit een behandelbaar ziektebeeld maar ja wat dat dan betekent... Schiet ts vrij weinig mee op lijkt me, behalve dan dat hij misschien zn vriendin gedrag kwalijk gaat nemen waar ze in prinviepe niks aan kan doen en wat behandeld kan worden


edit: je noemt gedrag kenmerkend van de ene stoornis niet bewust/rationeel, en het gedrag van een andere stoornis wel bewust terwijl er abstract gezien vrij weinig verschil tussen zit.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 13:00 schreef oompaloompa het volgende:
als een persoon borderline heeft wat goed te behandelen is, en als gevolg van de nog niet behandelde stoornis bepaald gedrag vertoont, dan kun je toch niet spreken van express?

Alsof depressieve mensen express down zijn oid

Je kunt hoogstens stellen dat het express is vanuit een behandelbaar ziektebeeld maar ja wat dat dan betekent... Schiet ts vrij weinig mee op lijkt me, behalve dan dat hij misschien zn vriendin gedrag kwalijk gaat nemen waar ze in prinviepe niks aan kan doen en wat behandeld kan worden

Ik zeg niet dat iemand er zelf voor kiest een stoornis te hebben, ik zeg dat iemand er zelf voor kiest niet mee te werken aan de behandeling er van. Iemand die depressief is of borderline heeft KAN die keuze maken. En ja ik vind dat je als partner dus wel kunt stellen dat je alleen wil leven met een partner met een persoonlijkheidsstoornis als deze zich er voor inzet beter te worden / zo goed mogelijk te managen (dus: je neemt je medicijnen en je gaat naar je therapie).

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 13:02 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat iemand er zelf voor kiest een stoornis te hebben, ik zeg dat iemand er zelf voor kiest niet mee te werken aan de behandeling er van. Iemand die depressief is of borderline heeft KAN die keuze maken. En ja ik vind dat je als partner dus wel kunt stellen dat je alleen wil leven met een partner met een persoonlijkheidsstoornis als deze zich er voor inzet beter te worden / zo goed mogelijk te managen (dus: je neemt je medicijnen en je gaat naar je therapie).

maar op basis waarvan doe je die uitspraken dan?

Waarom vind je dat de ene psychische stoornis er wel iets aan kan doen en de andere niet?

sorry maar dit soort uitspraken lijken me niet hulpvol voor ts en moeten misschien maar overgelaten worden aan professionals die misschien beter in kunnen schatten in hoeverre geesteszieke bepaald gedrag kwalijk valt te nemen denk je niet?

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 13:04 schreef oompaloompa het volgende:
maar op basis waarvan doe je die uitspraken dan?

Waarom vind je dat de ene psychische stoornis er wel iets aan kan doen en de andere niet?

Ziektebesef. Realiteitszin. Lijkt me logisch toch? Iemand die midden in een psychose zit kan nu eenmaal niet ineens bedenken, goh, is het nou eigenlijk logisch dat de CIA achter me aan zit?? Iemand met BPS heeft veel meer besef van het eigen handelen, zoals bijv. die momenten van spijt. Dat heb je bij psychotische stoornissen dus niet, die heldere momenten tussendoor waarop je kunt beslissen godverdomme, ik wil niet zo leven, ik ga in therapie.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 13:04 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

maar op basis waarvan doe je die uitspraken dan?

Waarom vind je dat de ene psychische stoornis er wel iets aan kan doen en de andere niet?

Aan stoornissen zit inderdaad geen schuld maar je mag wel van iemand verwachten dat-ie zijn uiterste best doet om eraan te werken i.p.v. zitten blowen op de bank en boekjes te lezen om overal maar een draai aan te kunnen geven.